ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ                                                                        

(Υπόθεση Αρ. 273/2021)

 3 Δεκεμβρίου 2025

[ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ, Πρόεδρος]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

  ΑΝΤΩΝΙΑ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ

                                                                             Αιτήτρια

ΚΑΙ

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ

 ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

      

Καθ’ ων  η Αίτηση

 

Κ. Σταυρινός, για Ε. Μιχαήλ & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για Αιτήτρια

Μ. Κοτσώνη (κα), για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για Καθ’ ων η Αίτηση

Γ. Ιεροδιακόνου, για κ.κ. Ιωάννη Γ. Ιωάννου και Ανδρέα Α. Προδρόμου, για Ενδιαφερόμενο Μέρος

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ, Π.Δ.Δ.: Με την υπό κρίση προσφυγή, προσβάλλεται ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος η απόφαση της καθ’ ης η αίτηση, Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.), η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 22.1.2021 και σύμφωνα με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος («Ε.Μ.») Αγγελική Μαδιανού προήχθη στη μόνιμη θέση Λειτουργού Υπηρεσίας Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού Α' («η επίδικη θέση») από 1.1.2021, αντί και/ή στη θέση της αιτήτριας.

 

Σύντομη αναδρομή στα γεγονότα της υπόθεσης, αποκαλύπτει τα εξής:

 

Η Πρόεδρος της Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού, με επιστολή της, ημερομηνίας 2.11.2020, υπέβαλε πρόταση προς την Ε.Δ.Υ. για την πλήρωση μιας κενής μόνιμης θέσης Λειτουργού Υπηρεσίας Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού Α', Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού.

 

Λόγω του ότι η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής, η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της, ημερομηνίας 10.11.2020, αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος πλήρωσής της σε μεταγενέστερη ημερομηνία και όπως στη συνεδρία κληθεί να παραστεί η Διευθύντρια Προστασίας του Ανταγωνισμού («η Διευθύντρια»), προκειμένου να προβεί σε σύσταση.

 

Πράγματι, στη συνεδρία της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 9.12.2020, παρέστη η Διευθύντρια, η οποία, αφού σύστησε για προαγωγή το Ε.Μ., αποχώρησε από τη συνεδρία. Ακολούθως, η Ε.Δ.Υ., όπως αναφέρεται στο σχετικό πρακτικό, στα πλαίσια εξέτασης της καταλληλότητας των υποψηφίων, προέβη σε σύγκριση και αξιολόγησή τους. Προς τούτο, ανέτρεξε στον φάκελο πλήρωσης της θέσης, στους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων και έλαβε επίσης υπόψη της, τη σύσταση της Διευθύντριας. Έκρινε δε η Ε.Δ.Υ., στη βάση του συνόλου των ενώπιον της στοιχείων, ότι το Ε.Μ. ήταν η πλέον κατάλληλη και αποφάσισε να της προσφέρει προαγωγή στην επίδικη θέση από 1.1.2021.

 

Η αιτήτρια αντέδρασε και κατά της πιο πάνω απόφασης, καταχώρησε την υπό κρίση προσφυγή, στις 8.3.2021.

 

Επισημαίνεται στο σημείο αυτό ότι, κατόπιν ακρόασης, με ενδιάμεση απόφασή του, ημερομηνίας 24.10.2024, το Δικαστήριο τούτο επέτρεψε να κατατεθούν ως μαρτυρία «τα πρακτικά δύο (2) προηγούμενων διαδικασιών προαγωγής στην ίδια ακριβώς θέση με την επίδικη και που οδήγησαν στις αποφάσεις προαγωγής ημερομηνιών 01/03/2018 και 01/12/2018 συμπεριλαμβανομένης και της σύστασης της Διευθύντριας», ως το αιτητικό Α της αίτησης της αιτήτριας, ημερομηνίας 8.12.2023. Ισχυρίστηκε, συναφώς, η αιτήτρια ότι, με την δοθείσα σύστασή της σε προηγούμενη διαδικασία πλήρωσης της ίδιας με την επίδικη θέσης (Λειτουργού Υπηρεσίας Επιτροπής Προστασίας Ανταγωνισμού Α’), η Διευθύντρια και ακολούθως η Ε.Δ.Υ., είχαν κρίνει το πρόσθετο προσόν του Ε.Μ., ήτοι το μεταπτυχιακό Master of Science in Marketing, ως μη σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ στην υπό κρίση περίπτωση, χωρίς την παράθεση ειδικής αιτιολογίας που να εξηγούν την αλλαγή της στάσης τους, οι καθ’ ων έκριναν αυτό το πρόσθετο προσόν του Ε.Μ. ως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, κατά παράβαση των προεκτεθεισών αρχών του Διοικητικού Δικαίου. Προς επίρρωση της επιχειρηματολογίας της, η αιτήτρια παραπέμπει στο «Συνημμένο 2» της  αίτησης ακύρωσης, όπου περιέχεται πρακτικό της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 19.11.2018, που αφορούσε σε προηγούμενη διαδικασία πλήρωσης της ίδιας με την επίδικη θέσης. Σύμφωνα με το συγκεκριμένο πρακτικό (σελίδα 3), η Διευθύντρια ανέφερε, στο πλαίσιο της εκεί διαδικασίας, ότι το συγκεκριμένο προσόν του Ε.Μ. δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Αντίθετα, ως διατείνεται η αιτήτρια, στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, η Διευθύντρια άλλαξε άποψη και, χωρίς να δώσει την παραμικρή αιτιολογία, έκρινε το εν λόγω προσόν ως σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, με αποτέλεσμα να συστήσει το Ε.Μ. αντί αυτής. Την ίδια δε προσέγγιση, ακολούθησε εν συνεχεία και η Ε.Δ.Υ.. Τα ίδια προβάλλει η αιτήτρια και δια της συμπληρωματικής της γραπτής αγόρευσης, μετά την έκδοση της προαναφερθείσας ενδιάμεσης απόφασης του παρόντος Δικαστηρίου, αναφορικά με τις επόμενες συνεδρίες της Ε.Δ.Υ., σε σχέση με την πλήρωση θέσης ως η επίδικη: ισχυρίζεται συναφώς η αιτήτρια ότι η κρίση των καθ’ ων η αίτηση περί της μη σχετικότητας του συγκεκριμένου προσόντος του Ε.Μ. με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, ήταν πάγια και αυτό μπορεί να διαφανεί από αναδρομή στα πρακτικά της Ε.Δ.Υ. με ημερομηνίες 13.2.2018 και 19.11.2018 που αφορούν στις προηγηθείσες διαδικασίες προαγωγής, οι οποίες οδήγησαν στις αποφάσεις προαγωγής στην επίδικη θέση, ημερομηνίας 1.3.2018 και 1.12.2018, αντίστοιχα. Ωστόσο, αυτή η πάγια κρίση άλλαξε, χωρίς οι καθ’ ων η αίτηση να δώσουν οποιαδήποτε αιτιολογία.

 

Στη βάση όλων των πιο πάνω, προωθούνται δια της γραπτής αγόρευσης των συνηγόρων της αιτήτριας οι ισχυρισμοί ότι η επίδικη απόφαση αντίκειται στις αρχές της καλής πίστης, της χρηστής διοίκησης, της αμεροληψίας και της ίσης μεταχείρισης, κατά παράβαση των άρθρων 50, 51, 38 και 41 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν.158(Ι)/1999). Ειδικά ως προς τον ισχυρισμό περί άνισης μεταχείρισης, οι συνήγοροι της αιτήτριας προβάλλουν ότι παραβιάστηκε το ενιαίο μέτρο κρίσης των υποψηφίων για την ίδια θέση προαγωγής, καθότι αρχικώς είχε κριθεί το προσόν του Ε.Μ. ως μη σχετικό με καθήκοντα της επίδικης θέσης, ενώ στη συνέχεια το ίδιο προσόν κρίθηκε ως σχετικό, με αποτέλεσμα την θυματοποίηση της αιτήτριας κατά τη διαδικασία σύγκρισής της με το Ε.Μ..

 

Σε άμεση δε συνάρτηση με τα πιο πάνω, εγείρεται και ο ισχυρισμός περί έλλειψης της απαιτούμενης και δη ειδικής αιτιολογίας για αυτή την αλλαγή στάσης των καθ’ ων η αίτηση όσον αφορά την αξιολόγηση του μεταπτυχιακού τίτλου του Ε.Μ..

 

Έτερος προβαλλόμενος λόγος ακύρωσης που προωθείται, έγκειται στον ισχυρισμό ότι η σύσταση της Διευθύντριας πάσχει ως αναιτιολόγητη, αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων, αλλά και λόγω ουσιώδους πλάνης, καθότι δεν λήφθηκε υπόψη ως σχετικό προσόν η εγγραφή της αιτήτριας ως δικηγόρου, κρίση που ακολούθως αποδοκιμάστηκε από την Ε.Δ.Υ..

 

Στη βάση των πιο πάνω, η πλευρά της αιτήτριας βάλλει και κατά της τελικής απόφασης της Ε.Δ.Υ., η οποία, για τη διαμόρφωση της δικής της κρίσης, παράνομα, εσφαλμένα και πεπλανημένα έλαβε υπόψη της την ήδη πάσχουσα σύσταση της Διευθύντριας, παρόλο που είχε εντοπίσει το σφάλμα στην δοθείσα σύσταση.

 

Η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση αντιτείνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση υπήρξε το αποτέλεσμα μιας καθόλα νόμιμης διαδικασίας, στο πλαίσιο της οποίας υποβλήθηκε νόμιμη σύσταση, λήφθηκε δε η απόφαση αυτή κατόπιν διενέργειας της δέουσας έρευνας, ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία, και είναι αυτή επαρκώς και/ή δεόντως αιτιολογημένη, εύλογα επιτρεπτή και εντός των ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Ε.Δ.Υ., χωρίς να έχει εμφιλοχωρήσει οποιαδήποτε πλάνη κατά τη λήψη της.

 

Τονίζει ιδιαίτερα η κα Κοτσώνη ότι στην παρούσα υπόθεση, δόθηκε επαρκής αιτιολογία και από τη Διευθύντρια και από την Ε.Δ.Υ. αναφορικά με την κατάληξη περί της σχετικότητας του μεταπτυχιακού τίτλου του Ε.Μ. με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, ενώ είναι άσχετο το κατά πόσον σε παρόμοιες προηγηθείσες διαδικασίες, το ίδιο προσόν του Ε.Μ. είχε κριθεί ως μη σχετικό. Ακόμα δε και εάν αυτό συνέβη, αυτές οι προηγηθείσες αποφάσεις των καθ’ ων η αίτηση ουδέποτε προσβλήθηκαν από την αιτήτρια, ενώ δεν θα πρέπει να διαιωνίζεται ένα λάθος που ενδεχομένως να είχε λάβει χώρα στο πλαίσιο των προαναφερθεισών διαδικασιών, ως προς το υπό συζήτηση ζήτημα. Τόσο η Διευθύντρια όσο και η Ε.Δ.Υ., αξιολόγησαν και έλαβαν δεόντως υπόψη όλα τα στοιχεία κρίσης αναφορικά με την αιτήτρια και το Ε.Μ., περιλαμβανομένης της αρχαιότητας, της πείρας, αλλά και των προσόντων των υποψηφίων. Αυτή δε η αξιολόγηση υπήρξε σύννομη και εντός των ορίων της διακριτικής εξουσίας των καθ’ ων η αίτηση.

 

Σε κάθε δε περίπτωση, καταλήγει η συνήγορος για τους καθ’ ων η αίτηση, η αιτήτρια δεν κατόρθωσε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του Ε.Μ..

 

Η πλευρά του Ε.Μ. υιοθέτησε τις θέσεις που προβλήθηκαν δια της ενστάσεως και της γραπτής αγόρευσης των καθ’ ων η αίτηση, χωρίς να καταχωρήσει ξεχωριστό δικόγραφο ή αγόρευση.

 

Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα των οικείων διοικητικών φακέλων και, γενικότερα, όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τα οποία αποτέλεσαν το υπόβαθρο για προώθηση των εκατέρωθεν θέσεων, είτε κατά είτε υπέρ της νομιμότητας της προσβαλλόμενης πράξης.

 

Εν πρώτοις, κρίνω ότι δεν έχουν έρεισμα οι ισχυρισμοί ότι η επίδικη απόφαση αντίκειται στις αρχές της καλής πίστης, της χρηστής διοίκησης, της αμεροληψίας και της ίσης μεταχείρισης, λόγω της αλλαγής της στάσης των καθ’ ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση του μεταπτυχιακού τίτλου Master of Science in Marketing, που διαθέτει το Ε.Μ.. Πράγματι, σε προηγούμενες διαδικασίες που αφορούσαν στην πλήρωση της ίδιας με την επίδικη θέσης, ο συγκεκριμένος τίτλος είχε κριθεί ως μη σχετικός με καθήκοντα της επίδικης θέσης, ενώ στην υπό κρίση διαδικασία, το ίδιο προσόν κρίθηκε ως σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Ωστόσο, αυτή η κρίση των καθ’ ων η αίτηση αιτιολογήθηκε ειδικά, ως απαιτεί το άρθρο 26(1)(γ) του Νόμου 158(Ι)/1999[1], αλλά και η ημεδαπή νομολογία (Κουρσάρος ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου (1999) 3 Α.Α.Δ. 345, 354, Χρίστος Μέσσιος ν. Κυπριακού Συμβουλίου Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών, Υποθ. Αρ. 753/2011, ημερ. 17.6.2014, Μάριος Δημοσθένους ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1239/2003, ημερ. 23.9.2005).

 

Ειδικότερα, σύμφωνα με το πρακτικό της επίδικης συνεδρίας ημερομηνίας 9.12.2020, πριν από την υποβολή της σύστασής της, η Διευθύντρια ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ., κατά πόσον το επιπρόσθετο προσόν που διαθέτει το Ε.Μ., ήτοι ο μεταπτυχιακός τίτλος Master of Science in Marketing, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Η δε Διευθύντρια δήλωσε ότι «η κυρίως εργασία που κάνει η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού αφορά τη λειτουργία των επιχειρήσεων, όπως Marketing, Management, Business Administration, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, διότι η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού ξεκινά να ελέγχει τον τρόπο που λειτουργούν οι επιχειρήσεις στην αγορά και τις επενδύει με νομικό μανδύα για να στέκονται στο Δικαστήριο. Ενόψει των πιο πάνω, η Διευθύντρια κατέληξε ότι το προσόν που διαθέτει η υποψήφια Μαδιανού Αγγελική, Master of Science in Marketing, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης.». Επιπρόσθετα δε, και στην ίδια τη σύστασή της η Διευθύντρια αναφέρθηκε ρητά στον μεταπτυχιακό τίτλο του Ε.Μ., όπως και στον αντίστοιχο της αιτήτριας (Master of Business Administration, Διοίκηση Επιχειρήσεων), λέγοντας ότι αυτός «σχετίζεται με τον τρόπο δραστηριοποίησης των επιχειρήσεων στην οικονομία και συνεπώς με την εφαρμογή του δικαίου του ανταγωνισμού».

 

Κρίνω ότι τα αμέσως πιο πάνω, υπό της Διευθύντριας, λεχθέντα συνιστούν επαρκή και ειδική αιτιολόγηση τόσο αναφορικά με την αξιολόγηση του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού τίτλου ως σχετικού με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, όσο και σε σχέση με την αλλαγή της τακτικής και/ή στάσης των καθ’ ων η αίτηση επί του συγκεκριμένου θέματος, εφόσον, πράγματι, σε προηγούμενες διαδικασίες που αφορούσαν στην πλήρωση της ίδιας με την επίδικη θέσης, το συγκεκριμένο προσόν του Ε.Μ. είχε κριθεί ως μη σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Σε αντίθεση δε με τις προηγούμενες διαδικασίες, στην υπό κρίση επίδικη διαδικασία, αιτιολογήθηκε με τον δέοντα τρόπο η αξιολόγηση του εν λόγω πρόσθετου προσόντος και κρίθηκε αυτό ως σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Στη συνέχεια, βέβαια, το εν λόγω προσόν κρίθηκε και από την Ε.Δ.Υ. ως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.

 

Στη βάση των πιο πάνω, κρίνονται αβάσιμοι και οι, άρρηκτα συνδεδεμένοι με τα προεκτεθέντα, ισχυρισμοί περί άνισης μεταχείρισης της αιτήτριας και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης.

 

Κατά συνέπεια, ο πρώτος προβαλλόμενος λόγος ακύρωσης που προωθείται δεν ευσταθεί και, συνακόλουθα, αυτός απορρίπτεται.

 

Για τη διαμόρφωση της επίδικης κρίσης της Ε.Δ.Υ., αναμφίβολα λήφθηκε υπόψη και η υπέρ του Ε.Μ. σύσταση της Διευθύντριας. Μάλιστα, η Ε.Δ.Υ., δεν περιορίστηκε στο να αναφέρει ότι έλαβε υπόψη της την δοθείσα σύσταση, αλλά τόνισε ως έναν από τους παράγοντες που έλαβε υπόψη της για την επιλογή του Ε.Μ., το γεγονός ότι «η επιλεγείσα διαθέτει την υπέρ της σύσταση της Διευθύντριας, η οποία συνάδει με τα στοιχεία των Φακέλων».

 

Ωστόσο, η σύσταση της Διευθύντριας πάσχει. Και τούτο, καθότι η Διευθύντρια, εσφαλμένα και/ή πεπλανημένα, ως και η ίδια η Ε.Δ.Υ. επεσήμανε, έκρινε ως μη σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, το προσόν της αιτήτριας ως εγγεγραμμένης δικηγόρου. Συναφώς, σύμφωνα με τα ενώπιον μου τεθέντα, η αιτήτρια είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος στην Κύπρο από τις 8.9.2010.

 

Ως αυτολεξεί ανέφερε η Ε.Δ.Υ. επί του θέματος, η αιτήτρια «είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος, στοιχείο το οποίο, παρά τη θέση της Διευθύντριας, η Επιτροπή έκρινε ότι για τους σκοπούς άσκησης των καθηκόντων της συγκεκριμένης θέσης, που ασχολείται κυρίως με νομικής φύσεως ζητήματα, είναι σχετικό». Μάλιστα, η Επιτροπή αναφέρθηκε και στην σχετική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Πηλείδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 642/2011, ημερ. 16.4.2014, στην οποία λέχθηκε ότι «η εγγραφή δικηγόρου αποτελούσε ένα προσόν που δεν μπορούσε να αγνοηθεί, ενόψει και της σχετικής νομολογίας, ότι επαυξάνει τις γνώσεις ενός υποψηφίου στα νομικά» (βλ. και την μεταγενέστερη απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου στην Πηλείδης ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1231/2014, ημερ. 27.9.2017). Εξάλλου, και η ίδια η Διευθύντρια, μέσα από τη δοθείσα σύστασή της, κατέδειξε την σχετικότητα του συγκεκριμένου προσόντος με τον τρόπο λειτουργίας της Επιτροπής Προστασίας του Ανταγωνισμού, αναφέροντας χαρακτηριστικά, μετά από σχετική ερώτηση του Προέδρου της Ε.Δ.Υ., ότι «η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού ξεκινά να ελέγχει τον τρόπο που λειτουργούν οι επιχειρήσεις στην αγορά και τις επενδύει με νομικό μανδύα για να στέκονται στο Δικαστήριο». Έτι δε περαιτέρω, ως ήδη ελέχθη, και στην ίδια τη σύστασή της η Διευθύντρια αναφέρθηκε ρητά στον μεταπτυχιακό τίτλο του Ε.Μ., λέγοντας ότι αυτός «σχετίζεται με τον τρόπο δραστηριοποίησης των επιχειρήσεων στην οικονομία και συνεπώς με την εφαρμογή του δικαίου του ανταγωνισμού».

 

Ενόψει των πιο πάνω, και χωρίς να υπεισέρχομαι στην πρωτογενή αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων, καθίσταται πρόδηλο ότι πεπλανημένα και εσφαλμένα η Διευθύντρια έκρινε ως μη σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης το προσόν της αιτήτριας ως εγγεγραμμένης δικηγόρου. Εύλογα δε τίθεται το ερώτημα, ποια θα ήταν η τελική διαμόρφωση της σύστασης, εάν το συγκεκριμένο προσόν θεωρείτο σχετικό με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, αξιολογείτο και λαμβανόταν δεόντως υπόψη. Συνεπώς, σε κάθε περίπτωση, το ενδεχόμενο εμφιλοχώρησης πλάνης στην δοθείσα σύσταση δεν μπορεί να αποκλειστεί. Αποτελεί δε πάγια νομολογιακή αρχή ότι ακόμη και η πιθανολόγηση και μόνο της πλάνης και/ή η απλή θεμελίωση ενδεχομένου πλάνης, αρκεί για να ακυρωθεί αυτή και να εξεταστεί το θέμα από το αρμόδιο διοικητικό όργανο πάνω στην ορθή πραγματική του βάση απαλλαγμένο από τις πλημμέλειες που εντοπίστηκαν (Γιάννος Παναγιωτάκης ν. Δημοκρατίας (2017) 3 Α.Α.Δ. 397, Βραχίμης Χατζηχάννας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 546).

 

Περαιτέρω δε, εύλογα τίθεται και το ερώτημα γιατί η Ε.Δ.Υ., αφού η ίδια αναγνώρισε το σφάλμα της Διευθύντριας ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα και αφού η ίδια έκρινε ως σχετικό το υπό αναφορά προσόν της αιτήτριας, παρόλα αυτά, ρητά κατέγραψε στην επίδικη απόφασή της, σύμφωνα με το πρακτικό της επίδικης συνεδρίας ημερομηνίας 9.12.2020, ότι προσμέτρησε στην τελική της κρίση και το γεγονός ότι το Ε.Μ. διαθέτει τη σύσταση της Διευθύντριας, η οποία μάλιστα, ως ανέφερε, συνάδει με τα στοιχεία των φακέλων.

 

Ως εκ των πιο πάνω, η επίδικη απόφαση πάσχει, εφόσον αναντίλεκτα στηρίχθηκε και στην ήδη πάσχουσα σύσταση της Διευθύντριας, η οποία, αναπόδραστα, επηρεάζει τη νομιμότητα και εγκυρότητα της τελικής κρίσης.

 

Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων, καθίσταται αχρείαστη η ενασχόληση του Δικαστηρίου τούτου με την υπό των καθ’ ων η αίτηση αξιολόγηση των δυο υποψηφίων στα θεσμοθετημένα στοιχεία κρίσης.

 

Κατά συνέπεια, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθ’ ων η αίτηση, ως αυτά θα υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

 

                                                                                                    Φ.ΚΩΜΟΔΡΟΜΟΣ, Π.Δ.Δ.