ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση Αρ. 885/2015)
5 Δεκεμβρίου 2025
[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΚΟΛΩΝΑΣ
Αιτητής
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ’ ης η Αίτηση
………………………….
Κ. Πατσαλίδου (κα) για Μαρκίδη, Μαρκίδη & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή.
Μ. Κυπριανού (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για την καθ’ ης η αίτηση.
Χ. Θ. Χριστάκη για Χριστάκης Θ. Χριστάκη Δ.Ε.Π.Ε., για τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Ο αιτητής με την προσφυγή του ζητά την ακύρωση της απόφασης της καθ’ ης η αίτηση που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 19.6.2015 με την οποία, κατόπιν επανεξέτασης, προήγαγε αναδρομικά από την 1.3.2011 τους Κ. Ιντζιέγιαννη, Α. Καηλίδη, Μ. Χατζηπέτρου, Α. Προκοπίου και Γ. Φελλά (στο εξής τα «ενδιαφερόμενα μέρη») στη μόνιμη θέση ανώτερου τεχνικού, Υπουργείο Άμυνας.
Η επίδικη θέση είναι προαγωγής. Η καθ’ ης η αίτηση με απόφασή της ημερομηνίας 29.12.2010 αποφάσισε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στην επίδικη θέση. Κατά της απόφασης αυτής, ασκήθηκαν οι προσφυγές Κοσιάρης κ.α. ν. Ε.Δ.Υ., Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 261/2011, ECLI:CY:AD:2015:D80κ.α. και το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφασή του ημερομηνίας 6.2.2015 απέρριψε την 261/11 και έκανε δεκτές τις άλλες δύο προσφυγές, μία εκ των οποίων ασκήθηκε από τον εδώ αιτητή, ακυρώνοντας την προσβαλλόμενη απόφαση.
Σε συνεδρία της ημερομηνίας 6.5.2015 η καθ’ ης η αίτηση προχώρησε σε επανεξέταση και αποφάσισε όπως προσφέρει προαγωγή στα ίδια ενδιαφερόμενα μέρη αναδρομικά από 1.3.2011. Κατά της απόφασης αυτής, ο αιτητής άσκησε την υπό κρίση προσφυγή.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής συνοψίζονται σε παράβαση από την καθ’ ης η αίτηση του σχεδίου υπηρεσίας της θέσης εφόσον ο αιτητής κατείχε τα προσόντα, παράβαση των κανονισμών σε σχέση με τις αξιολογήσεις, πάσχουσα διαδικασία σε σχέση με τη σύνταξη ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων, αναιτιολόγητη σύσταση που δεν συνάδει με τα στοιχεία των προσωπικών φακέλων και έλλειψη αιτιολογίας. Στην απαντητική γραπτή αγόρευση, ο αιτητής εισηγείται επιπρόσθετα ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση με το δεδικασμένο. Ο λόγος αυτός, όμως, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη εφόσον εγείρεται στην απαντητική γραπτή αγόρευση για πρώτη φορά.
Τα ενδιαφερόμενα μέρη εγείρουν τρείς προδικαστικές ενστάσεις με τις οποίες εισηγούνται ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος επειδή δεν κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση της επίδικης, αποδέχτηκε ανεπιφύλακτα την από 17.7.2009 μετονομασία της θέσης του από Τεχνικός σε Τεχνικός Μηχανικός όπως και την ένταξή του σε άλλη δομή της υπηρεσίας η οποία τον καθιστά μη υποψήφιο για την επίδικη θέση και δεν είναι κάτοχος των απαιτούμενων προσόντων.
Το παρόν Δικαστήριο με απόφασή του ημερομηνίας 30.3.2021 κατέληξε σε απόρριψη της προσφυγής ως απαράδεκτης αποδεχόμενο τη δεύτερη και τρίτη προδικαστική ένσταση που ήγειραν τα ενδιαφερόμενα μέρη δηλαδή ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος επειδή αποδέχτηκε ανεπιφύλακτα την ένταξή του σε άλλη δομή της υπηρεσίας και κατ’ επέκταση, δεν κατέχει τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα.
Η ως άνω κρίση του Δικαστηρίου ανατράπηκε κατ’ έφεση στην Κολώνας ν. Ε.Δ.Υ., Ε.Δ.Δ. 46/2021, 18.12.2024. Το Εφετείο αποφάσισε ότι η έφεση και η αντέφεση επιτυγχάνουν με το ακόλουθο σκεπτικό:
«Η κατάληξη αυτή του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν είναι ορθή. Η μετονομασία της εν λόγω θέσης και η εξ αυτής κατάταξη σε άλλη δομή της υπηρεσίας επήλθε δια νομοθετικής και όχι εκτελεστής πράξης. Έπεται και ότι, ο Εφεσείων καμία δυνατότητα δεν είχε σε προγενέστερο στάδιο να προσβάλει (επιτυχώς) δικαστικώς αυτή την ενέργεια, η οποία θα απαιτούσε προηγουμένως την παραγωγή συγκεκριμένης εκτελεστής διοικητικής πράξης, όπως η εδώ επίδικη ή, ορθότερα, η προηγούμενη αυτής που ακυρώθηκε. Ούτε, βέβαια, τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου οποιοδήποτε άλλο συγκεκριμένο στοιχείο, το οποίο να συνηγορεί ως προς την ανεπιφύλακτη αποδοχή εκ μέρους του Εφεσείοντα της εν λόγω νομοθετικής ρύθμισης.
[…]
Ούτε η θέση του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι «ο αιτητής δεν μπορεί να επωφελείται και των δύο υπηρεσιακών δομών θεωρώντας ότι μπορεί να είναι υποψήφιος σε προαγωγή τόσο για την επίδικη θέση όσο και για τη θέση Τεχνικού Μηχανικού 1ης τάξης», είναι, άνευ ετέρου, ορθή, χωρίς το πρωτόδικο Δικαστήριο να έχει ενασχοληθεί προηγουμένως με την εμβέλεια του παραχθέντος δεδικασμένου στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 6.2.2015 στις συνεκδικασθείσες Προσφυγές Αρ. 261/201, 423/2011 και 517/2011 (υπενθυμίζουμε, ότι η Προσφυγή Αρ. 423/2011 είχε ασκηθεί από τον εδώ Εφεσείοντα), η οποία δεν εφεσιβλήθηκε ή, εν πάση περιπτώσει, η έφεση εναντίον της αποσύρθηκε. Και εναρμονισμένη να είναι η εν λόγω κρίση του με υφιστάμενη νομολογία επί του θέματος, όφειλε, δηλαδή, το πρωτόδικο Δικαστήριο πρώτα να διερευνήσει, κατά πόσο το δεσμευτικό (βλ. Άρθρο 146.5 του Συντάγματος) δεδικασμένο στην προαναφερόμενη απόφαση στις συνεκδικασθείσες Προσφυγές Αρ. 261/2011, 423/2011 και 517/2011 καθιστούσε τον Εφεσείοντα ως έχοντα έννομο συμφέρον. Άρα, με βάση τα ανωτέρω, η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου περί έλλειψης εννόμου συμφέροντος του Εφεσείοντα στηρίζεται σε εσφαλμένη αιτιολογία. Και τέλος, το πιο πάνω ζήτημα, όφειλε, εν πάση περιπτώσει, να είχε κριθεί ως ζήτημα ουσίας και όχι ως προδικαστικό, αφού, ως ορθά υποδείχθηκε και στις συνεκδικασθείσες Προσφυγές Αρ. 261/2011, 423/2011 και 517/2011 «Όπως έχει νομολογηθεί, από τη στιγμή που αμφισβητείται σοβαρά η εκτίμηση της Διοίκησης αναφορικά με τα προσόντα ενός αιτητή - όπως συμβαίνει στην παρούσα - το θέμα καθίσταται επίδικο και συναφές με την ουσία της υπόθεσης και ο αιτητής διατηρεί το έννομο συμφέρον του να επιδιώξει την αναθεώρηση της (βλ. Ζαχαρουδιού κ.ά. v. Δημοκρατίας (1989) 3 (Ε) Α.Α.Δ. 3130, Χρυσοστόμου κ.ά., v. Kωνσταντινίδου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13).».
Αν και το πιο πάνω εύρημα μας σφραγίζει το αποτέλεσμα της Έφεσης, σκόπιμο, ωστόσο, θα ήταν να σημειωθούν και τα εξής, ενόψει και της Αντέφεσης, αλλά και προς υποβοήθηση του έργου του πρωτόδικου Δικαστηρίου: Ως προαναφέρθηκε, η επίδικη διοικητική πράξη είναι προϊόν επανεξέτασης και συγκεκριμένα, αποτέλεσμα της δικαστικής (ακυρωτικής) κρίσης στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 6.2.2015 στις συνεκδικασθείσες Προσφυγές Αρ. 261/2011, 423/2011 και 517/2011.
Συνεπώς, πρωταρχικό έργο του πρωτόδικου Δικαστηρίου κατά την επανεξέταση του θέματος είναι η έκφραση κρίσης επί των όσων η Εφεσίβλητη Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ανέφερε (βλ. ανωτέρω απόσπασμα από την απόφαση της) σε σχέση με το πως εξέλαβε η ίδια την εμβέλεια της προαναφερθείσας δικαστικής απόφασης και ποιο δεδικασμένο έχει παραχθεί από αυτή.
Πρόσθετα, καθήκον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, στα πλαίσια της ίδιας εξέτασης, είναι και η έκφραση κρίσης επί της θέσης της Εφεσίβλητης, αλλά και των ενδιαφερομένων μερών (τόσο πρωτόδικα, όσο και με την Αντέφεση τους) ότι, κατ' ουσία (και κατ' ισχυρισμό τους, χωρίς επηρεασμό του δεδικασμένου που έχει ήδη παραχθεί), ο Εφεσείων και πάλιν δεν μπορεί να θεωρηθεί προσοντούχος, λόγω του ότι κάτι τέτοιο θα προσέκρουε με τα Άρθρα 35(1) και 28(1)(γ) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου, Ν.1/90, διότι δεν κατείχε την - προηγούμενη της επίδικης - θέση του Τεχνικού, κατά τον ουσιώδη χρόνο.»
Στη βάση του πιο πάνω αποτελέσματος, εξέτασης τυγχάνει η εναπομείνασα προδικαστική ένσταση των ενδιαφερομένων μερών με την οποία εισηγούνται ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος επειδή δεν κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση ως ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος, Ν. 1/1990, απαιτεί.
Το Άρθρο 35(1) του Νόμου προνοεί ότι «κενή θέση Προαγωγής πληρούται χωρίς δηµοσίευση µε την προαγωγή υπαλλήλου που υπηρετεί στην αµέσως κατώτερη τάξη ή θέση του συγκεκριµένου κλάδου ή υποδιαίρεσης της δηµόσιας υπηρεσίας».
Ο αιτητής και τα ενδιαφερόμενα μέρη παρουσιάζουν, σύμφωνα με τους πίνακες της καθ’ ης η αίτηση, την πιο κάτω υπηρεσιακή εικόνα:
Γ. Κολώνας 16.8.93 Τεχνικός (Μηχανολογίας)
Μ. Χατζηπέτρου 16.8.93 Τεχνικός (Ηλεκτρονικής – Τηλεπικοινωνιών)
Α. Καηλίδης 16.8.93 Τεχνικός (Ηλεκτρονικής – Τηλεπικοινωνιών)
Α. Προκοπίου 16.8.93 Τεχνικός (Μηχανολογίας)
Γ. Φελλάς 16.8.93 Τεχνικός (Μηχανολογίας)
Κ. Ιντζιέγιαννης 16.8.93 Τεχνικός (Ηλεκτρονικής – Τηλεπικοινωνιών)
Η καθ’ ης η αίτηση λαμβάνοντας την προσβαλλόμενη απόφαση στα πλαίσια της διαδικασίας επανεξέτασης, έκρινε ότι:
«Η Επιτροπή παρατήρησε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο κατέληξε στην εν λόγω ακυρωτική απόφαση που αφορά τις Συνεκδικασθείσες Προσφυγές με αρ. 423/11 (Γιαννάκη Κολώνα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας) και 517/11 (Κωνσταντίνου Γιαννακά εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας), αφού διαπίστωσε - αποσπασματικά - ότι:
«Κάτω από αυτά τα δεδομένα και λαμβανομένου υπόψη του λεκτικού του Σχεδίου Υπηρεσίας, καταλήγω ότι η μη συμπερίληψη των αιτητών στους προάξιμους υποψηφίους καθίσταται αναιτιολόγητη και το ενδεχόμενο να λειτούργησε μέσα σε συνθήκες πλάνης η ΕΔΥ, αναδύεται απολύτως ορατό.»
Η Επιτροπή, προτού προβεί στην επανεξέταση της διαδικασίας, προέβη σε ενδελεχή μελέτη όλων των ενώπιόν της δεδομένων.
Κατ’ αρχάς, παρατήρησε ότι, σύμφωνα με το άρθρο 35(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως (Αρ. 2) του 2014, που αφορά τη διαδικασία πλήρωσης θέσεων Προαγωγής: «.. κενή θέση Προαγωγής πληρούται χωρίς δημοσίευση με την προαγωγή υπαλλήλου που υπηρετεί στην αμέσως κατώτερη τάξη ή θέση του συγκεκριμένου κλάδου ή υποδιαίρεσης της δημόσιας υπηρεσίας.» Σε σχέση με την εν λόγω παρατήρηση, η Επιτροπή διαπίστωσε ότι, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό του 2010 (που ήταν σε ισχύ κατά τον ουσιώδη χρόνο), η αμέσως κατώτερη θέση της υπό πλήρωση θέσης, δηλαδή του Ανώτερου Τεχνικού, είναι η θέση του Τεχνικού.
[…]
Ιδιαίτερα, σ’ ό,τι αφορά τους Αιτητές Κολώνα […] οι οποίοι δεν περιλήφθηκαν στον εν λόγω κατάλογο, η Επιτροπή παρατήρησε ότι αυτοί, κατά τον ουσιώδη χρόνο, κατείχαν τη θέση Τεχνικού Μηχανικού και όχι Τεχνικού, όπως απαιτεί το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης. Περαιτέρω, η Επιτροπή παρατήρησε ότι οι εν λόγω Αιτητές κατείχαν αρχικά τη θέση Τεχνικού (ο μεν Κολώνας στην ειδικότητα της Μηχανολογίας[…], η οποία όμως θέση μετονομάστηκε από 17.7.2009 (πολύ πριν δηλαδή από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης του Ανώτερου Τεχνικού, ήτοι 23.4.2010) σε θέση Τεχνικού Μηχανικού με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμό Ν. Αρ. 53(ΙΙ)/2009. Επομένως, εφόσον η απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης για υπηρεσία στη θέση Τεχνικού ανάγεται σε ενεστώτα χρόνο, δηλαδή στο χρόνο που το Σχέδιο Υπηρεσίας τέθηκε σε ισχύ και που οι εν λόγω μετονομασίες είχαν ήδη προηγηθεί, καθίσταται σαφές ότι οι εν λόγω Αιτητές δεν ήταν δυνατόν να θεωρηθούν ως δικαιούχοι υποψήφιοι. Η Επιτροπή, κατά τη μελέτη του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Ανώτερου Τεχνικού, παρατήρησε, επίσης, ότι, αν η πρόθεση του νομοθέτη ήταν να περιλάβει ως δικαιούχους και υποψηφίους που, κατά την ημερομηνία ισχύος του εν λόγω Σχεδίου Υπηρεσίας, κατείχαν τη θέση Τεχνικού Μηχανικού ή/και παλαιότερα τη θέση (Τεχνικού), θα καταγραφόταν διαφορετικό λεκτικό.
Παρενθετικά, η Επιτροπή δεν παρέλειψε να παρατηρήσει ότι, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό του 2010, η αμέσως κατώτερη θέση του Τεχνικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, είναι η θέση του Τεχνικού Μηχανικού (θέση την οποία κατέχουν στον ουσιώδη χρόνο οι Αιτητές). Το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης Τεχνικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, τέθηκε σε ισχύ στις 23.4.2010 (δηλαδή την ίδια μέρα με το Σχέδιο Υπηρεσίας του Ανώτερου Τεχνικού) και απαιτεί: «(α) δεκαπενταετή τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Τεχνικού Μηχανικού, από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7, ή (β) δεκαπενταετή τουλάχιστον συνολική υπηρεσία στη θέση Τεχνικού Μηχανικού και στις προηγούμενες θέσεις Τεχνικού ή/και Τεχνικού 1ης και 2ης Τάξης στο Υπουργείο Άμυνας ή/και Τεχνικού ή/και Τεχνικού 1ης και 2ης Τάξης (Μηχανολογίας) στο Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών, από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7». Επομένως, σύμφωνα και με τις πρόνοιες του άρθρου 35(1) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως (Αρ. 2) του 2014, οι Αιτητές, οι οποίοι κατά την έγκριση του εν λόγω Σχεδίου Υπηρεσίας κατείχαν τη θέση Τεχνικού Μηχανικού, είναι δικαιούχοι υποψήφιοι για τη θέση Τεχνικού Μηχανικού, 1ης Τάξης.
Ως εκ τούτου, η Επιτροπή αποφάσισε ότι, σύμφωνα με όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και με βάση την πιο πάνω ερμηνεία που δόθηκε για το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης, κατά τον ουσιώδη χρόνο, ήτοι 4.6.2010, 12 υπάλληλοι κατείχαν τη θέση Τεχνικού (σε διάφορες ειδικότητες) και κρίθηκαν ως δικαιούχοι υποψήφιοι, εκ των οποίων οι δέκα πρώτοι υποψήφιοι (α/α 1-10) πληρούν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας και, επομένως, κρίθηκαν ως προσοντούχοι δικαιούχοι υποψήφιοι.»
Το Ανώτατο Δικαστήριο στην Κοσιάρης αποφάσισε τα πιο κάτω:
«Όπως γίνεται αντιληπτό από τα ανωτέρω, οι αιτητές των προσφυγών 423/11 και 517/11 δεν συμπεριλήφθηκαν στους προάξιμους υποψηφίους και σε σχέση με αυτούς εγείρεται προδικαστική ένσταση ότι στερούνται εννόμου συμφέροντος για την άσκηση και προώθηση της προσφυγής τους, εφόσον δεν κατέχουν το προβλεπόμενο προσόν της παραγράφου (1)1 του Σχεδίου Υπηρεσίας για την επίδικη θέση. Δηλαδή δεν κατείχε 15ετή υπηρεσία στη θέση Τεχνικού, από την οποία 5ετή τουλάχιστο υπηρεσία στην Κλίμακα Α7. Προδικαστική ένσταση που οι αιτητές απορρίπτουν, επικαλούμενοι, αφενός, την υπηρεσιακή σταδιοδρομία τους από τον αρχικό διορισμό τους στη θέση Τεχνικού το 1993 μέχρι και τη μετονομασία της θέσης τους σε θέση Τεχνικού Μηχανικού το 2009 και, αφετέρου, τα σχετικά Σχέδια Υπηρεσίας και τις πρόνοιες των άρθρων 26 - 28 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90 ως έχει τροποποιηθεί).
Εξέτασα την ένσταση και κατέληξα ότι δεν ευσταθεί. Όπως έχει νομολογηθεί, από τη στιγμή που αμφισβητείται σοβαρά η εκτίμηση της Διοίκησης αναφορικά με τα προσόντα ενός αιτητή - όπως συμβαίνει στην παρούσα - το θέμα καθίσταται επίδικο και συναφές με την ουσία της υπόθεσης και ο αιτητής διατηρεί το έννομο συμφέρον του να επιδιώξει την αναθεώρηση της (βλ. Ζαχαρουδιού κ.ά. v. Δημοκρατίας (1989) 3 (Ε) Α.Α.Δ. 3130, Χρυσοστόμου κ.ά., v. Kωνσταντινίδου κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 13).
Με την απόρριψη της προδικαστικής ένστασης, είναι πρόδηλο ότι προέχει η εξέταση του ουσιαστικού ζητήματος της μη συμπερίληψης των αιτητών των προσφυγών 423/11 και 517/11 - Κολώνα και Γιάννακα - στους προσοντούχους υποψηφίους και το ζήτημα κατά πόσο κατείχαν ή όχι το προαναφερθέν προσόν θα αποφασιστεί στη βάση των στοιχείων που περιέχονται στους διοικητικούς φακέλους.
Από την εξέταση των διοικητικών φακέλων διαπιστώνεται ότι όλοι οι διάδικοι είχαν διορισθεί στη μόνιμη θέση (Μηχανολογίας / Ηλεκτρολογίας / Ηλεκτρονικής Τηλεπικοιν. / Δομικών) στις 16.8.93, με μόνη διαφορά την ειδικότητα τους. Συγκεκριμένα, ο αιτητής Κόλωνας και τα ΕΜ Προκοπίου και Φελλάς είχαν ειδικότητα στη Μηχανολογία, ο αιτητής Γιάννακας στην Ηλεκτρολογία, ενώ ο αιτητής Κοσιάρης και τα ΕΜ Χατζηπέτρου, Καηλίδης και Ιντζιέγιαννης στην Ηλεκτρονική Τηλεπικοινωνιών. Τώρα, σύμφωνα με τους όρους υπηρεσίας της προαναφερθείσας θέσης, ο μισθός καθορίστηκε πάνω στη βάση των συνδυασμένων κλιμάκων Α2 -Α5 ενώ η θέση ήταν συνδυασμένη και με τη θέση Τεχνικού Α΄ (Κλίμακας Α7). Αργότερα, με τον περί Προϋπολογισμού (Τροποποιητικό) Νόμο του 1996 (Ν. 8(ΙΙ)/96), η πιο πάνω θέση Τεχνικού (Κλ. Α2-Α5) αντικαταστάθηκε, από 16.2.96, με τη θέση Τεχνικού (Κλίμακες Α2-Α5-Α7), ενώ από τις 17.7.09 η θέση Τεχνικού (Κλ. Α2-Α5-Α7(ii)) που κατείχαν τότε οι αιτητές, μετονομάστηκε σε θέση Τεχνικού Μηχανικού (Κλ. Α5 (2η βαθμίδα), Α7 και Α8(i)), σύμφωνα με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ.4) του 2009 (Ν.53(ΙΙ)/2009).
Έχοντας προσδιορίσει το ιστορικό του διορισμού των αιτητών των δύο προσφυγών και την πορεία τους στη δημόσια υπηρεσία, επισημαίνεται πως για πλήρωση των επίδικων Θέσεων η ΕΔΥ είχε ενώπιον της δύο καταλόγους που της είχαν κοινοποιηθεί από τον Διευθυντή. Σ΄ αυτούς, σύμφωνα με τη συνοδευτική επιστολή του Διευθυντή, φαινόταν και η ημερομηνία ένταξης του τεχνικού προσωπικού του Υπουργείου στην Κλίμακα Α7. Ο πρώτος από τους εν λόγω καταλόγους φέρει τον τίτλο «κατάλογος τεχνικών μηχανικών αποφοίτων τριετούς μεταλυκειακού κύκλου σπουδών του Υπουργείου Άμυνας» και περιέχει 54 ονόματα, συμπεριλαμβανομένων των αιτητών Κολώνα και Γιάννακα για τους οποίους αναφέρεται ως ημερομηνία ένταξης στην Κλίμακα Α7 η 16.2.96. Στο δεύτερο, που τιτλοφορείται ως «κατάλογος τεχνικών του Υπουργείου Άμυνας που δεν κατέχουν προσόντα τριετούς μεταλυκειακού κύκλου σπουδών», συμπεριλαμβάνονται τα ονόματα 14 υπαλλήλων, μεταξύ των οποίων και αυτά των ενδιαφερομένων μερών […]. Στη συνέχεια η ΕΔΥ, χωρίς να δώσει κάποια εξήγηση, κατάρτισε ένα δικό της «κατάλογο αξιολόγησης υποψηφίων για προαγωγή» στον οποίον συμπεριέλαβε μόνο 10 ονόματα τεχνικών (Κλίμακα: Α2-Α5-Α7+2) από το δεύτερο κατάλογο, για τους οποίους σημείωσε ότι ήταν προάξιμοι «καθώς συμπλήρωσαν πριν από τον ουσιώδη χρόνο την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας της εν λόγω θέσης δεκαπενταετή τουλάχιστο συνολική υπηρεσία στη θέση Τεχνικού ή/και στις προηγούμενες θέσεις Τεχνικού 1ης και 2ης Τάξης, από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην Κλίμακα Α7».
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι το παράπονο των αιτητών για τη μη συμπερίληψη τους στους προάξιμους υποψηφίους είναι, καθώς φαίνεται, βάσιμο. Η μετονομασία της θέσης τους σε Τεχνικό Μηχανικό το 2009 δεν εξαφάνισε την προγενέστερη μακρόχρονη υπηρεσία τους στη θέση Τεχνικού, η οποία (συνολικά) υπερέβαινε την προβλεπόμενη δεκαπενταετία του Σχεδίου Υπηρεσίας, δεδομένης της ημερομηνίας του πρώτου διορισμού τους στη θέση Τεχνικού. Σύμφωνα δε με τα στοιχεία του φακέλου, αλλά και του καταλόγου του Υπουργείου, οι αιτητές πληρούσαν και το δεύτερο σκέλος των απαιτήσεων της παραγράφου (1), αυτό της πενταετούς τουλάχιστον υπηρεσίας στην κλίμακα Α7 αφού είχαν τοποθετηθεί σε αυτήν στις 16.2.96.
Κάτω από αυτά τα δεδομένα και λαμβανομένου υπόψη του λεκτικού του Σχεδίου Υπηρεσίας, καταλήγω ότι η μη συμπερίληψη των αιτητών στους προάξιμους υποψηφίους καθίσταται αναιτιολόγητη και το ενδεχόμενο να λειτούργησε μέσα σε συνθήκες πλάνης η ΕΔΥ, αναδύεται απολύτως ορατό.»
Στην Κοσιάρης το Δικαστήριο εξέφρασε την κρίση ότι η μετονομασία της θέσης του αιτητή το 2009 σε τεχνικό μηχανικό «δεν εξαφάνισε την προγενέστερη μακρόχρονη υπηρεσία τους στη θέση Τεχνικού, η οποία (συνολικά) υπερέβαινε την προβλεπόμενη δεκαπενταετία του Σχεδίου Υπηρεσίας, δεδομένης της ημερομηνίας του πρώτου διορισμού τους στη θέση Τεχνικού». Βεβαίως, στην Κοσιάρης η αιτιολογία που δόθηκε από την καθ’ ης η αίτηση για τη μη συμπερίληψη του αιτητή στους υποψήφιους ήταν επειδή δεν πληρούσε το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της δεκαπενταετούς υπηρεσίας στη θέση τεχνικού και συνεπώς, η κρίση του Δικαστηρίου στην Κοσιάρης εκφράστηκε σε αυτό το πλαίσιο και με αυτά τα δεδομένα.
Στη διαδικασία της επανεξέτασης, η καθ’ ης η αίτηση έδωσε νέα, διαφορετική αιτιολογία για τη μη συμπερίληψη του αιτητή. Η καθ’ ης η αίτηση αιτιολόγησε την προσβαλλόμενη απόφαση επικαλούμενη την ιεραρχία των θέσεων, κάτι που δεν αμφισβητείται από τον αιτητή. Όπως εξηγεί η καθ’ ης η αίτηση στην επίδικη απόφαση, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2010 η αμέσως κατώτερη θέση της επίδικης ήταν η θέση τεχνικού ενώ η θέση τεχνικού μηχανικού – που είναι αυτή που κατέχει ο αιτητής – είναι η αμέσως κατώτερη της θέσης τεχνικού μηχανικού 1ης τάξης. Συνεπώς, εξηγεί η καθ’ ης η αίτηση κατ’ εφαρμογή του Άρθρου 35(1) του Νόμου, ο αιτητής δεν συμπεριλήφθηκε στους υποψήφιους επειδή δεν κατέχει την αμέσως κατώτερη θέση της επίδικης.
Δεν πρόκειται για ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας ως εισηγείται ο αιτητής αλλά για περιγραφή των θέσεων στις οποίες, προφανώς, υπάρχει συγκεκριμένη ιεραρχία.
Ανατρέχοντας στους φακέλους ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων στους οποίους η πιο πρόσφατη υπηρεσιακή έκθεση είναι του 2009, διαπιστώνεται ότι ο ίδιος ο αιτητής δηλώνει ότι κατέχει τη θέση «Τεχνικού Μηχανικού (Μηχανολογίας) από 17.7.2009» που είναι τότε που έγινε η μετονομασία της θέσης του ως αναφέρει η καθ’ ης η αίτηση στην απόφασή της (Τεκμήριο 3Α). Σε αντίθεση με τον αιτητή, τα ενδιαφερόμενα μέρη δηλώνουν ότι κατέχουν είτε τη θέση Τεχνικού Ηλεκτρονικής - Τηλεπικοινωνιών, είτε Τεχνικού Μηχανολογίας. Επιπρόσθετα, στον προσωπικό φάκελο του αιτητή (Τεκμήριο 3Β) εντοπίζεται επιστολή του Υπουργείου Άμυνας προς τον αιτητή με ημερομηνία 14.9.2009 και το εξής περιεχόμενο:
«Θέμα: Αλλαγές Τίτλων Θέσεων και Μεταφορά Θέσεων σύμφωνα με τον Περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 4) του 2009 (Ν. Αρ. 53(ΙΙ)/2009)
Έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι, σύμφωνα με τον Περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 4) του 2009 (Ν. Αρ. 53(ΙΙ)/2009), που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 17.7.2009, η θέση Τεχνικού (Κλ. Α2, Α5 και Α7(ii)) που κατέχετε (Κεφ. 11.01 εδάφιο 70), έχει μετονομαστεί σε θέση Τεχνικού Μηχανικού (Κλ. Α5 (2η βαθμίδα), Α7 και Α8(i)) (Κεφ. 11.01 εδάφιο 55), από τις 17.7.2009.»
Αντίστοιχη επιστολή δεν εντοπίζεται στον προσωπικό φάκελο κανενός από τα ενδιαφερόμενα μέρη.
Συνεπώς, ο αιτητής κατείχε διαφορετική θέση από τα ενδιαφερόμενα μέρη κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης και άρα ορθά η καθ’ ης η αίτηση δεν τον συμπεριέλαβε στους υποψήφιους.
Η προδικαστική ένσταση των ενδιαφερομένων μερών επιτυγχάνει. Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με €2000 έξοδα υπέρ της καθ’ ης η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο