ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

 Υπόθεση Αρ. 1458/2023

 

29 Οκτωβρίου, 2024

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ: 

 

                                                          I.M.O.

                                                                                                                   Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, δια του Υπουργού Εσωτερικών,

Υπηρεσία Ασύλου

 

                                                                                                  Καθ' ων η αίτηση

 

....................

 

Γεώργιος Κορυζής, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Εβελίνα Εμμανουηλίδου, για Μαρίνα Χρ. Σουρουλλά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 19/04/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και στις 10/06/2021 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας περιοχές. Στις 15/06/2021, ο αιτητής παρέλαβε τη Βεβαίωση Υποβολής Αίτησης Διεθνούς Προστασίας (Confirmation of Submission of an Application for International Protection).

 

Στις 30/03/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 19/04/2023 η αρμόδια λειτουργός ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού εξέτασε την Έκθεση - Εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 19/04/2023. Στις 28/04/2023 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή προς τον αιτητή στην οποία συμπεριέλαβε την απόφασή της για απόρριψη του αίτηματός του και την Έκθεση - Εισήγηση, η οποία και παραλήφθηκε αυθημερόν από τον αιτητή. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή με τη Γραπτή του Αγόρευση προωθεί τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης: (1) η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε υπό καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα και/ή στηρίχθηκε επί πεπλανημένων κριτηρίων και/ή δεν λήφθηκε με καλή πίστη, (2) έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου και (3) έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης. 

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, υποστήριξε τη νομιμότητα της απόφασης και ανέφερε πως η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στο αρμόδιο όργανο, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω τους ισχυρισμούς που προωθεί ο αιτητής  στη βάση των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου και θα πρέπει να εξεταστεί κατά προτεραιότητα ο δεύτερος νομικός ισχυρισμός, εφόσον οι δύο άλλοι ισχυρισμοί συνδέονται με αυτόν με τον τρόπο που προωθούνται από το συνήγορο του αιτητή. Για σκοπούς εξέτασης του δεύτερου προβαλλόμενου ισχυρισμού, θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή κινδυνεύει η ζωή του από κάποιο πρόσωπο που έχει εμπλοκή στην κυβέρνηση και το οποίο προσπαθεί να αποκτήσει την περιουσία του πατέρα του. Ειδικότερα αναφέρει ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει σκοτώσει τον πατέρα του και τον αδελφό του και επιθυμεί να σκοτώσει και τον αιτητή (ερυθρά 1-3 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής δήλωσε πως γεννήθηκε στην πόλη Enugu Ukwu της πολιτείας Anambra της Νιγηρίας, η εθνοτική του καταγωγή είναι Igbo και ανέφερε ότι είναι Χριστιανός στο θρήσκευμα (ερυθρά 36 1x, 37 1x και 42 1x του διοικητικού φακέλου).  Ως προς τους τόπους διαμονής του, ο αιτητής δήλωσε ότι ζούσε στη γενέτειρά του μέχρι την ηλικία των 18 ετών και ότι από το 2000 μέχρι το 2002 ζούσε στην πολιτεία Delta μαζί με τον πατέρα του και τον αδελφό του (ερυθρό 36 1x του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής δήλωσε ότι ο τελευταίος τόπος διαμονής του μέχρι που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ήταν η τοπική διοικητική περιοχή Surulere της πολιτείας Lagos της Νιγηρίας, όπου και ζούσε μόνος του από το 2002 (ερυθρά 36 1x-2x και 37 4x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής δήλωσε πως είναι άγαμος χωρίς τέκνα, ότι η μητέρα του είχε αποβιώσει όταν ήταν σε μικρή ηλικία και ότι αρχικά ο πατέρας του και μετέπειτα ο αδελφός του είχαν δολοφονηθεί το 2021 στην πολιτεία Delta από κάποιο πρόσωπο που είναι γερουσιαστής («senator»), καθώς ο τελευταίος προσπαθούσε να αποκτήσει την ακίνητη περιουσία του πατέρα του (ερυθρά 38 1x-12x, 39 2x-4x και 40 του διοικητικού φακέλου).  Ως προς το μορφωτικό του υπόβαθρο, ο αιτητής ανέφερε ότι ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 40 1x του διοικητικού φακέλου) και ως προς το επαγγελματικό του υπόβαθρο δήλωσε ότι εργαζόταν ως υποδηματοποιός στην πολιτεία Lagos για 5 χρόνια μέχρι που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 37 του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής ταξίδεψε αεροπορικώς χρησιμοποιώντας το διαβατήριο στο αεροδρόμιο της χώρας καταγωγής του, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία κατά την έξοδο του και με φοιτητική ιδιότητα μετέβη στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, από όπου και εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές (ερυθρά 35 και 36 3x του διοικητικού φακέλου). Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, εξέδωσε το διαβατήριο του, προκειμένου να ταξιδέψει στην Κυπριακή Δημοκρατία και να αιτηθεί διεθνούς προστασίας (ερυθρό 36 του διοικητικού φακέλου).  Ανέφερε ότι δεν ήταν ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και κάποιο συγγενικό του πρόσωπο μέλος οποιασδήποτε πολιτικής, θρησκευτικής, κοινωνικής, εθνικής ή στρατιωτικής οργάνωσης ή ομάδας στη χώρα του (ερυθρό 35 του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς να παραθέσει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής δήλωσε πως έπραξε τούτο λόγω κτηματικής διαφοράς στη χώρα του (ερυθρό 34 1x του διοικητικού φακέλου). Ειδικότερα ανέφερε ότι ο πατέρας του και ο αδελφός του δολοφονήθηκαν από κάποιο πρόσωπο που είναι γερουσιαστής («senator») στην πολιτεία Delta της Νιγηρίας, επειδή ο τελευταίος προσπαθούσε να αποκτήσει ένα ακίνητο που ανήκε στον πατέρα του προκειμένου να ανεγείρει σχολεία (ερυθρά 32 2x-3x και 34 1x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής δήλωσε πως δεν έχει γνωρίσει προσωπικά το εν λόγω πρόσωπο, ούτε γνωρίζει το όνομά του (ερυθρό 31 5x του διοικητικού φακέλου), αλλά ανέφερε ότι ζει στην πολιτεία Delta και ότι είχε ενημερωθεί από τον πατέρα του ότι επιθυμεί να αγοράσει το ακίνητο λόγω του ότι βρίσκεται σε καλή τοποθεσία (ερυθρά 31 και 32 3x-5x του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, ερωτηθείς για το πως γνωρίζει ότι ο πατέρας του και ο αδελφός του είχαν δολοφονηθεί από τον γερουσιαστή, ο αιτητής ανέφερε ότι είχε ενημερωθεί από τον πατέρα του ότι ο γερουσιαστής επιθυμεί να αποκτήσει το ακίνητο με οποιοδήποτε τρόπο (ερυθρό 31 του διοικητικού φακέλου).

 

Όπως δήλωσε, ο πατέρας του αιτητή δεν επιθυμούσε να πωλήσει το ακίνητο, καθώς ήταν η μόνη κληρονομιά από τον παππού του αιτητή (ερυθρό 31 του διοικητικού φακέλου), ενώ ο αδελφός του μετά τη δολοφονία του πατέρα του δεν διέφυγε για να σωθεί, καθώς δεν γνώριζε που να πάει (ερυθρό 30 του διοικητικού φακέλου). Ενώ αρχικά ο αιτητής δήλωσε ότι δεν μπορεί τώρα ο γερουσιαστής να αποκτήσει το ακίνητο χωρίς να έχει στην κατοχή του τα απαραίτητα έγγραφα, σε μετέπειτα ερώτηση ανέφερε ότι μπορεί να προβεί στην ετοιμασία των απαραίτητων εγγράφων και να αποκτήσει το ακίνητό του (ερυθρό 32 του διοικητικού φακέλου). Σε άλλο σημείο ωστόσο της συνέντευξής του, ο αιτητής δήλωσε ότι έχει χάσει το ακίνητο και ότι δεν μπορεί πλέον να το αξιοποιήσει (ερυθρό 33 του διοικητικού φακέλου).

 

Όταν ρωτήθηκε κατά πόσον είχε υποστεί οτιδήποτε μέχρι που εγκατάλειψε τη χώρα του ή εάν είχε λάβει προσωπικά απειλές σε σχέση με το ακίνητο, ο αιτητής απάντησε αρνητικά (ερυθρά 28 2x και 30 1x του διοικητικού φακέλου), ενώ μάλιστα ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του καθώς ένιωθε ότι διώκεται από τον γερουσιαστή εξαιτίας της διαφοράς που υπάρχει αναφορικά με το ακίνητο και δεν θα την εγκατέλειπε εάν δεν υπήρχε αυτή η διαφορά (ερυθρό 30 του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, ο αιτητής δήλωσε ότι ο γερουσιαστής δεν κατόρθωσε να τον εντοπίσει επειδή κρυβόταν (ερυθρό 30 του διοικητικού φακέλου) και ότι ο λόγος για τον οποίο δεν εγκατέλειψε νωρίτερα τη χώρα καταγωγής του, ήταν διότι χρειάστηκε αρκετός χρόνος για να εκδοθεί η φοιτητική του άδεια (ερυθρό 30 3x του διοικητικού φακέλου). Καταληκτικά, σημειώνεται ότι ο αιτητής δεν έχει καταγγείλει στις αστυνομικές αρχές της χώρας καταγωγής του τον γερουσιαστή (ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το χρόνο διεξαγωγής της συνέντευξης, ο αιτητής προσκόμισε αντίγραφο ενός σχεδίου το οποίο σημειώνεται ως ερυθρό 45 του διοικητικού φακέλου και το οποίο σύμφωνα με αρχική του δήλωση αποδεικνύει ότι ο πατέρας του ήταν ο ιδιοκτήτης του ακινήτου (ερυθρό 34 του διοικητικού φακέλου). Σε σχετική διευκρινιστική ερώτηση ως προς τον λόγο για τον οποίο στο εν λόγω σχέδιο αναγράφεται το όνομά του και όχι αυτό του πατέρα του, ο αιτητής ανέφερε ότι αυτό οφείλεται σε λάθος που είχε γίνει από το αρμόδιο τμήμα μετρήσεων γης στη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 34 του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς για το ποιος είναι πλέον ο ιδιοκτήτης του ακινήτου, ο αιτητής απάντησε ότι είναι ο ίδιος (ερυθρά 33 και 34 του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, κληθείς να σχολιάσει την αντίφαση που έχει εντοπιστεί στα λεγόμενά του σε προηγούμενο στάδιο της συνέντευξης, ότι δηλαδή είχε πωλήσει όλη την περιουσία του προκειμένου να μεταβεί στην Κυπριακή Δημοκρατία, ο αιτητής ανέφερε ότι επέλεξε να μην  πωλήσει το συγκεκριμένο ακίνητο και να το κρατήσει για τον ίδιο (ερυθρό 33 του διοικητικού φακέλου).

 

Επιπρόσθετα, ο αιτητής προσκόμισε ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου έγγραφο που σύμφωνα με τις δηλώσεις του έχει εκδοθεί από τις αστυνομικές αρχές της χώρας του, φέρει τον τίτλο «LETTER OF INVITATION» και ημερομηνία 12/02/2021 και το οποίο σημειώνεται ως ερυθρό 44 του διοικητικού φακέλου. Κληθείς να επεξηγήσει τι αφορά αυτό, ο αιτητής δήλωσε ότι ο γερουσιαστής χρημάτισε τις αστυνομικές αρχές της χώρας του για να ξεκινήσουν ψευδή υπόθεση εναντίον του, προκειμένου να εξαναγκαστεί να παρουσιαστεί στην αστυνομία, καθώς σύμφωνα με τις δηλώσεις του «In Nigeria if you pay money, you can have anything you want» (ερυθρό 33 3x του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς κατά πόσον έχει εντοπιστεί από την αστυνομία, ο αιτητής απάντησε αρνητικά, καθώς όπως δήλωσε εάν τον εντόπιζε η αστυνομία, ο ίδιος δεν θα βρισκόταν στην Κυπριακή Δημοκρατία (ερυθρό 33 του διοικητικού φακέλου). Ο ίδιος δεν παρουσιάστηκε στις αστυνομικές αρχές, καθώς σε τέτοια περίπτωση, θα του έπαιρναν τα έγγραφα που αφορούν το ακίνητο και με αυτό τον τρόπο θα το έχανε (ερυθρό 33 του διοικητικού φακέλου).

 

Επιπρόσθετα, κληθείς να σχολιάσει το γεγονός ότι το έγγραφο αυτό εκδόθηκε στην πολιτεία Delta, παρόλο που σύμφωνα με τις δηλώσεις του διέμενε στην πολιτεία Lagos από το 2002, ο αιτητής δήλωσε ότι αυτό αποδίδεται στο γεγονός ότι ο γερουσιαστής ζει στην πολιτεία Delta και η αστυνομία θεώρησε ότι και ο ίδιος ο αιτητής ζει στην εν λόγω πολιτεία (ερυθρό 33 του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς μάλιστα πως είναι δυνατό στο εν λόγω έγγραφο να δηλώνεται ότι η διεύθυνση του σπιτιού του βρίσκεται στην πόλη Asaba της πολιτείας Delta, έστω και εάν ο ίδιος δεν έχει καμία σύνδεση με αυτή, ο αιτητής ανέφερε ότι δεν γνωρίζει το λόγο και ότι ο γερουσιαστής είχε δηλώσει αυτή ως διεύθυνση του αιτητή (ερυθρό 31 1x του διοικητικού φακέλου). Αφού τέθηκε υπόψη του αιτητή η παρατήρηση ότι η διεύθυνση του επίδικου ακινήτου όπως αναγράφεται πάνω στο σχέδιο (ερυθρό 45 του διοικητικού φακέλου) και η διεύθυνση που φέρει η επιστολή που έλαβε ο αιτητής από την αστυνομία (ερυθρό 44 του διοικητικού φακέλου) είναι οι ίδιες, ο αιτητής δήλωσε ότι δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο (ερυθρό 32 6x του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο διεξαγωγής της συνέντευξής του, ο αιτητής αναφέρθηκε και σε ένα άρθρο που τον αφορά και το οποίο είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα Vanguard, το οποίο βρίσκεται κατατεθειμένο στο διοικητικό φάκελο στα ερυθρά 46-48. Με αναφορά στο εν λόγω άρθρο, η λειτουργός που διεξήγαγε τη συνέντευξη, έθεσε ενώπιον του αιτητή κάποιες αντιφάσεις που έχουν εντοπιστεί στις δηλώσεις του κατά τη συνέντευξή του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και στα λεγόμενα του όπως αυτά εκτίθενται στο εν λόγω άρθρο. Ειδικότερα, η λειτουργός επεσήμανε στον αιτητή ότι στο άρθρο αναγράφεται λανθασμένο όνομα για τον πατέρα του και ότι στο άρθρο αναφέρεται ότι δεν μπορεί με βεβαιότητα να αποδώσει το θάνατο του πατέρα του και του αδελφού του στο εν λόγω πρόσωπο, ενώ κατά τη συνέντευξή του ανέφερε ότι γνωρίζει ότι αυτός τους δολοφόνησε (ερυθρά 29 1x και 30 4x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής προκειμένου να επεξηγήσει δήλωσε πως το άρθρο γράφτηκε χωρίς τη συγκατάθεσή του επειδή δεν βρίσκεται στη Νιγηρία για να υποβάλει παράπονο εναντίον τους και πως κατέγραψαν ό,τι επιθυμούσαν και ότι αυτό δεν αποτελεί αξιόπιστη πηγή (ερυθρά 29 1x και 30 4x-5x του διοικητικού φακέλου). Όταν ρωτήθηκε πως ο συγγραφέας του άρθρου ήταν ενήμερος για την υπόθεσή του, ο αιτητής απάντησε γενικά και αόριστα ότι συνηθίζουν να γράφουν τέτοιου είδους άρθρα στη χώρα του (ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου).

 

Ερωτηθείς πως βρήκε το άρθρο, ο αιτητής ανέφερε πως  τον ενημέρωσε σχετικά με αυτό κάποιος φίλος του (ερυθρό 29 2x του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να σχολιάσει την προηγούμενη αντιφατική του δήλωση ότι το 2022 ήταν η τελευταία φορά που μίλησε με κάποιον στη χώρα του και δη με κάποιον φίλο του (ερυθρό 38 14x του διοικητικού φακέλου), παρόλο που το άρθρο φέρει ημερομηνία δημοσίευσης 04/03/2023, ο αιτητής επέλεξε να μην απαντήσει και παρέμεινε σιωπηλός (ερυθρό 29 3x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του προσκόμισε και μία φωτογραφία που απεικονίζει ένα κατεστραμμένο σπίτι, το οποίο είναι στο ερυθρό 43 του διοικητικού φακέλου. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του αιτητή, η φωτογραφία απεικονίζει το σπίτι του πατέρα του το οποίο είχε καταστρέψει ο γερουσιαστής, επειδή ο τελευταίος είχε θυμώσει που δεν μπορούσε να εντοπίσει τον αιτητή όταν έμαθε ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία (ερυθρό 34 του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής ανέφερε πως δεν μπορεί να προσκομίσει τα πρωτότυπα των πιο πάνω εγγράφων επειδή δεν τα έχει στην κατοχή του και δήλωσε πως τα έχει αφήσει στην Νιγηρία (ερυθρό 34 του διοικητικού φακέλου), εφόσον προσπαθούσε απεγνωσμένα να εγκαταλείψει τη χώρα του (ερυθρό 34 του διοικητικού φακέλου).

 

Επιπρόσθετα, κληθείς ο αιτητής να σχολιάσει την αντίφαση ανάμεσα στη δήλωσή του στην σχετική αίτηση ευαλωτότητας ότι ο πατέρας του ήταν μέλος της κυβέρνησης (ερυθρό 16 του διοικητικού φακέλου), ενώ στην συνέντευξή του ανέφερε ότι ήταν αγρότης, ο αιτητής ανέφερε ότι ο πατέρας του τον ενημέρωσε ότι εργαζόταν στην κυβέρνηση αλλά δεν γνωρίζει ακριβώς τι θέση κατείχε (ερυθρό 27 2x του διοικητικού φακέλου) και ερωτηθείς για ποιο λόγο δεν το ανέφερε νωρίτερα, ο αιτητής δεν έδωσε καμία απάντηση (ερυθρό 27 3x του διοικητικού φακέλου). Καταληκτικά, ως προς την αντιφατική του δήλωση στην αίτηση ευαλωτότητας ότι η μητέρα του δολοφονήθηκε λόγω της κτηματικής διαφοράς, ο αιτητής επίσης δεν έδωσε καμία απάντηση (ερυθρό 27 4x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής ανέφερε πως εγκατέλειψε νόμιμα τη χώρα καταγωγής του, παρά την σχετική επιστολή που είχε λάβει ο ίδιος από την αστυνομία (ερυθρό 28 του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, ο αιτητής δήλωσε πως ουδέποτε συνελήφθη ή κρατήθηκε  στη χώρα καταγωγής του και πως οι αρχές της χώρας του θα του επιτρέψουν την επιστροφή του (ερυθρό 28 του διοικητικού φακέλου). Τέλος, ο αιτητής δήλωσε πως σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, θα τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του (ερυθρό 28 του διοικητικού φακέλου).

 

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, η αρμόδια λειτουργός σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς.  Ο πρώτος αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και διαμονής του αιτητή και τα προσωπικά του στοιχεία, ο οποίος έγινε αποδεκτός, καθότι κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Ωστόσο, δεν έγινε  αποδεκτός ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός που αφορά τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης από τον γερουσιαστή εξαιτίας κτηματικής διαφοράς, καθώς η αρμόδια λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται του ισχυριζόμενου φόβου δίωξής του, ενώ ταυτόχρονα απουσίαζε και το στοιχείο της ευλογοφάνειας στις δηλώσεις του. Επιπρόσθετα, διαπιστώθηκε από την αρμόδια λειτουργό πως ο αιτητής αδυνατούσε να απαντήσει σε βασικά ερωτήματα που του είχαν τεθεί, δίνοντας γενικές και αόριστες απαντήσεις, γεγονός που υποβιβάζει την αξιοπιστία των ισχυρισμών του.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, η αρμόδια λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τον μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό, το προσωπικό του προφίλ, ότι δεν παρουσιάζει θέματα ευαλωτότητας και κατόπιν εξατομικευμένης εξέτασης του αιτήματός του και παράθεσης και αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Lagos, όπου αναμένεται ο αιτητής να επιστρέψει, έκρινε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του και ειδικότερα στην πολιτεία Lagos, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Κατά τη νομική ανάλυση στην οποία προέβη η λειτουργός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ισχυρισμοί του, δεν δύνανται να αποτελέσουν λόγο παραχώρησης καθεστώτος πρόσφυγα ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, όπως προνοείται στα άρθρα 3 και 19 (1) και (2) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τον συνήγορό του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ’ ων η αίτηση. 

 

Καταρχάς, όσον αφορά το διαχωρισμό των ουσιωδών ισχυρισμών, επισημαίνω ότι οι καθ’ ων η αίτηση διέκριναν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και διαμονής του αιτητή και τα προσωπικά του στοιχεία αφενός  και αφετέρου τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης από τον γερουσιαστή εξαιτίας κτηματικής διαφοράς. Ωστόσο, κρίνω πως δεν σχηματίστηκε, παρόλο που εξετάστηκαν οι παράμετροι που τον αφορούν, ένας εξίσου ουσιώδης ισχυρισμός, ο ισχυρισμός του ότι είχε κληθεί από τις αστυνομικές αρχές της χώρας του να παρουσιαστεί για σκοπούς διερεύνησης υπόθεσης πρόκλησης δημόσιας αναστάτωσης στην οποία φέρεται να εμπλέκεται ο αιτητής, ενόψει και του προσκομισθέντος από πλευράς του αιτητή εγγράφου το οποίο φέρει τον τίτλο «LETTER OF INVITATION» και το οποίο σημειώνεται ως ερυθρό 44 του διοικητικού φακέλου, ο οποίος συνιστά τον τρίτο νεοσχηματισθέντα ουσιώδη ισχυρισμό. Άλλωστε, όπως υποδεικνύεται στον Πρακτικό Οδηγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum, EUAA), «η προσήκουσα ταυτοποίηση των ουσιωδών ισχυρισμών είναι αναγκαία τόσο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας όσο και για την αξιολόγηση κινδύνου».[1]

 

Με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο οποίος ορθά έγινε αποδεκτός, δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ.  Αναφορικά με τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, συμφωνώ με το εύρημα των καθ’ ων η αίτηση ότι ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξης του αιτητή προβλήθηκε κατά τρόπο γενικό και αόριστο, σε πολλά σημεία απουσίαζε το στοιχείο της ευλογοφάνειας στις δηλώσεις του και ο αιτητής υπέπεσε σε αντιφάσεις και ασυνέπειες, όπως προκύπτει άλλωστε και από τα στοιχεία που παρατέθηκαν ανωτέρω. Ειδικότερα, όπως διαπιστώθηκε και από την λειτουργό που διεξήγαγε τη συνέντευξη, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει βασικές πληροφορίες, καθώς δεν γνωρίζει συγκεκριμένα ποιο πρόσωπο αποτελεί τον ισχυριζόμενο φορέα δίωξής του και ανέφερε πως πρόκειται για κάποιο γερουσιαστή που ζει στην πολιτεία Delta.  

 

Επιπρόσθετα, δεν γνώριζε πότε ακριβώς είχαν δολοφονηθεί ο πατέρας του και ο αδελφός του, πληροφορίες που ευλόγως αναμενόταν από τον ίδιο να γνωρίζει. Πέραν από το γενικόλογο ισχυρισμό του ότι διώκεται από τον γερουσιαστή εξαιτίας της διαφοράς αναφορικά με το ακίνητο επειδή τον αναζητεί παντού, αλλά και του ισχυρισμού του ότι το εν λόγω πρόσωπο έχει καταστρέψει το σπίτι του πατέρα του όταν αντιλήφθηκε ότι ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, δεν υπήρξε αναφορά από πλευράς του αιτητή σε άλλα περιστατικά προς υποστήριξη της ισχυριζόμενης δίωξής του και του αντικειμενικού στοιχείου του φόβου του.

 

Αντιθέτως, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ουδέποτε είχε υποστεί οποιαδήποτε βλάβη και ούτε υπήρξε δέκτης κάποιας προσωπικής απειλής από τον κατ’ ισχυρισμό φορέα δίωξής του προτού εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του. Σημειώνεται κιόλας ότι ο κατ’ ισχυρισμό φορέας δίωξης του αιτητή βρίσκεται στην πολιτεία Delta, ενώ ο τελευταίος τόπος διαμονής του αιτητή, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, είναι η πολιτεία Lagos.  Αξιοσημείωτο κρίνεται και το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του ο αιτητής δήλωσε σε κάποιο σημείο πως έχει χάσει το ακίνητο και δεν μπορεί πλέον να το αξιοποιήσει. Σε τέτοια περίπτωση, εάν το επίδικο ακίνητο που αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία της κτηματικής διαφοράς στη χώρα του αιτητή δεν υπάρχει ή αν δεν μπορεί να το αξιοποιήσει πλέον ο αιτητής, παραμένει αδιευκρίνιστο πως είναι δυνατόν να εξακολουθεί να κινδυνεύει η ζωή του αιτητή από τον κατ΄ ισχυρισμό φορέα δίωξής του σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.

 

Επισημαίνω ότι οι αντιφάσεις οι οποίες έχουν εντοπιστεί από πλευράς της λειτουργού που διεξήγαγε τη συνέντευξη ανάμεσα στο προσκομισθέν από τον αιτητή άρθρο (ερυθρό 46-48 του διοικητικού φακέλου) και στα λεγόμενα του κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, αποδυναμώνουν ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία των ισχυρισμών του αιτητή, καθώς αυτές αφορούν σημαντικά ζητήματα που συνδέονται άρρηκτα με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του στη χώρα καταγωγής του. Στο εν λόγω άρθρο εντοπίζεται και ακόμη μία αντίφαση, καθώς αναφέρεται σε αυτό ότι σύμφωνα με δηλώσεις του αιτητή διέφυγε στην Ευρώπη λόγω του ότι ο κατ’ ισχυρισμό φορέας δίωξης του πιθανόν να τον ψάχνει για να τον σκοτώσει, ενώ αντίθετα κατά το στάδιο της συνέντευξής του ο αιτητής δήλωσε με σιγουριά ότι τον αναζητούσε παντού.

 

Σημειώνεται ότι ο ίδιος ο αιτητής κατόπιν δικής του πρωτοβουλίας επέλεξε να προσκομίσει και να θέσει υπόψη των καθ’ ων η αίτηση το εν λόγω άρθρο που τον αφορά προς υποστήριξη του αιτήματός του και μόνον όταν τέθηκαν υπόψη του οι αντιφάσεις που εντοπίζονται ανάμεσα σε αυτό και στα λεγόμενά του κατά το στάδιο της συνέντευξής του, επέλεξε να το αποδώσει στο γεγονός ότι πρόκειται για μία αναξιόπιστη πηγή και να αναφέρει ότι είχε γραφτεί χωρίς τη συγκατάθεσή του. Δεν κατόρθωσε ωστόσο ο αιτητής να δώσει μία πειστική εξήγηση ως προς το πως είναι δυνατόν ο συγγραφέας του εν λόγω άρθρου να γνωρίζει πληροφορίες για την προσωπική του ζωή εάν δεν τις έχει δώσει ο ίδιος σε αυτόν και να προβαίνει μάλιστα στη δημοσιοποίησή τους χωρίς να έχει λάβει προηγουμένως τη συγκατάθεσή του.

 

Ακολούθως, προβαίνοντας στην αξιολόγηση του τρίτου νεοσχηματισθέντα ουσιώδους ισχυρισμού, επισημαίνονται τα ακόλουθα. Ο Αιτητής κατά το στάδιο της συνέντευξής του προσκόμισε ένα έγγραφο που φέρει τον τίτλο «LETTER OF INVITATION» και ημερομηνία 12/02/2021 και το οποίο ως αναγράφεται σε αυτό, εκδόθηκε από τον Deputy Commissioner of Police [Criminal Investigation Department (CID)]  (ερυθρό 44 του διοικητικού φακέλου). Όπως αναγράφεται στο εν λόγω έγγραφο, στα πλαίσια διερεύνησης υπόθεσης πρόκλησης δημόσιας αναστάτωσης («inciting public disturbance») στην οποία φέρεται να εμπλέκεται ο αιτητής, αυτός καλείται να παρουσιαστεί στις αστυνομικές αρχές για λήψη σχετικής συνέντευξης και ως εκ τούτου, προκύπτει πως αυτό δεν αποτελεί ένταλμα αναζήτησης ή σύλληψης εναντίον του αιτητή στη χώρα καταγωγής του. Παρόλο που ο ισχυρισμός του αιτητή αναφορικά με την επιστολή που είχε λάβει από τις αστυνομικές αρχές στη χώρα καταγωγής του θα έπρεπε να είχε σχηματιστεί ως ξεχωριστός ουσιώδης ισχυρισμός, οι καθ’ ων η αίτηση προέβησαν σε αξιολόγηση του εν λόγω εγγράφου αλλά και των δηλώσεων του που σχετίζονται με αυτό, καθώς θεωρήθηκαν ως στοιχεία που εντάσσονταν στο δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό.

 

Επιπλέον, σημειώνεται ότι ο αιτητής προσκόμισε αντίγραφο του εν λόγω εγγράφου, επικαλούμενος ότι στην προσπάθεια του να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, παρέλειψε να φέρει μαζί του το πρωτότυπο. Αξιοσημείωτο κρίνεται και το γεγονός ότι παρόλο που από τα λεγόμενα του αιτητή προκύπτει ότι η διεύθυνση που αναγράφεται σε αυτό δεν είναι η δική του, εντούτοις δεν είναι ξεκάθαρο πως κατέστη εφικτό να παραλάβει τελικά ο αιτητής το εν λόγω έγγραφο και να το έχει στην κατοχή του. Επιπρόσθετα, παρατηρείται ότι η σφραγίδα στο κάτω μέρος του εγγράφου δεν είναι ευδιάκριτη, ενώ ταυτόχρονα διαπιστώνεται και η ύπαρξη ορθογραφικού λάθους στο όνομα του αιτητή.

 

Στη βάση αυτών των δεδομένων δεν καθίσταται εφικτό να επιβεβαιωθεί η αξιοπιστία του εν λόγω εγγράφου και ως εκ τούτου η αποδεικτική του αξία είναι μειωμένη. Οφείλω να σημειώσω ότι ακόμη και εάν εκκρεμεί εναντίον του αιτητή η εν λόγω υπόθεση, παρόλο που ρωτήθηκε σχετικά κατά το στάδιο διεξαγωγής της συνέντευξής του, εντούτοις δεν μπόρεσε να εξηγήσει με ποιο τρόπο κατόρθωσε να ταξιδέψει νόμιμα από το αεροδρόμιο της χώρας του χρησιμοποιώντας το διαβατήριο του και να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του χωρίς να συλληφθεί από τις αρχές. Λαμβανομένου υπόψη των όσων εκτίθενται ανωτέρω, κρίνω ότι δεν στοιχειοθετείται αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, και ως εκ τούτου αυτός δεν είναι δυνατό παρά να τύχει απόρριψης.

 

Όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν επικαλείται κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα και όσα επικαλέστηκε δεν θα μπορούσαν να τον εντάξουν στην έννοια του πρόσφυγα, έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Αδιαμφισβήτητα όπως προκύπτει από το άρθρο 18 (5) του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000), ο αιτητής που επιθυμεί την υπαγωγή του στο ειδικό προστατευτικό καθεστώς της Σύμβασης, οφείλει να εκθέσει στη διοίκηση με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής δεν είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει για την απόδειξη των ισχυρισμών του, τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, αυτό όμως δεν αίρει την υποχρέωσή του να επικαλεσθεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το αίτημα που υπέβαλε στις αρμόδιες αρχές.

 

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν γινόταν δεκτός ως αξιόπιστος ο ισχυρισμός του περί φόβου δίωξης του από το γερουσιαστή στη χώρα καταγωγής του, σημειώνεται πως πρόκειται για μία προσωπική διαφορά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως η χώρα καταγωγής του αιτητή θεωρείται ασφαλής χώρα ιθαγένειας δυνάμει της Κ.Δ.Π. 191/24.  Αναφορικά με τον αόριστο κίνδυνο που ισχυρίζεται ο αιτητής ότι διατρέχει από το εν λόγω πρόσωπο στη χώρα καταγωγής του, όπως έχω αναφέρει στην απόφασή μου στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020:

 

«Η αόριστη επίκληση ενός κινδύνου ζωής, όταν όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συνεπικουρείται εξ' ουδενός αντικειμενικού στοιχείου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι αρκούντως σοβαρή, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει «βάσιμο φόβο δίωξης».  Ούτως ή άλλως, οποιαδήποτε προσβολή ενός δικαιώματος δεν υποχρεώνει τις αρχές να χορηγήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα στον υφιστάμενο την προσβολή.»

 

Πρόσθετα, από το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ορθά διαπιστώθηκε από το δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Η αρμόδια λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του εμπίπτει στην πολιτεία Lagos της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.  Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 8 Μαΐου 2024, στην πολιτεία Lagos αναφέρθηκαν 41 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 6 οδήγησαν σε 11 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Abule Egba, Agbado, Agege, Alausa, Badagry, Epe, Ibeju, Ibese, Idimu, Igando, Ijegun, Ikeja, Ikorodu, Ikotun, Ikoyi, Isolo, Itire, Marina, Mushin, Ogba, Ojo, Ojodu, Satellite Town, Surulere, Tin Can Island, Yaba.[2]

 

Σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το δεύτερο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 7 Αυγούστου 2024, στην πολιτεία Lagos αναφέρθηκαν 63 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 28 οδήγησαν σε 44 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Abule Egba, Aja, Ajegunle, Alausa, Apapa, Ayobo, Badagry, Epe, Festac, Iba, Igando, Iganmu, Igbede, Ijedodo, Ijora, Ikeja, Ikoga, Ikorodu, Imota, Ipaja, Isolo, Lagos Island, Marina, Mile 12, Mushin, Obalende, Ojo, Ojota, Okokomaiko, Onikan, Oto, Oworonsoki, Sangotedo, Surulere, Yaba.[3]

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι κατά το διάστημα από την 19/10/2023 έως τις 25/10/2024 στην πολιτεία Lagos όπου εμπίπτει ο τελευταίος τόπος διαμονής του αιτητή πριν την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του, καταγράφηκαν 203 περιστατικά ασφαλείας και 93 θάνατοι, εκ των οποίων 90 διαμαρτυρίες (καμία απώλεια ανθρώπινων ζωών), 31 εξεγέρσεις (19 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 56 μάχες (65 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 26 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (9 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και κανένα περιστατικό εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας. Συγκεκριμένα στην τοπική διοικητική περιοχή Surulere της πολιτείας Lagos της Νιγηρίας που συνιστά τον τελευταίο τόπο διαμονής του αιτητή, την ίδια περίοδο αναφοράς καταγράφηκε 1 διαμαρτυρία και 1 εξέγερση χωρίς καμία ανθρώπινη απώλεια.^[4] Ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Lagos της Νιγηρίας ανέρχεται σε 13,491,800[5] και της τοπικής διοικητικής περιοχής Surulere ανέρχεται σε 744,400[6] σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επίσημη εκτίμηση που έγινε το 2022.

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τόπο όπου διέμενε και στον οποίο αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, πλήρως ικανός προς εργασία και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα.

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, προέβησαν στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Ο συνήγορος του αιτητή ισχυρίζεται κατά γενικό και αόριστο τρόπο πως το αρμόδιο όργανο κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ενήργησε υπό πλάνη περί τα πράγματα. Θα πρέπει να αναφερθεί πως το βάρος απόδειξης του ισχυρισμού για ύπαρξη πλάνης το έχει ο αιτητής (βλ. Παπαδόπουλος v. Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (1190) 3ΑΑΔ 262, 267).  Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός δεν στοιχειοθετείται επαρκώς από το συνήγορο του αιτητή και είναι γενικόλογος, εφόσον δεν στοιχειοθετείται οποιουδήποτε είδους πραγματική πλάνη, τόσο ως προς τη διαδικασία που ακολουθήθηκε, όσο και ως προς τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η Υπηρεσία Ασύλου, με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, αλλά ούτε και ως προς τα γεγονότα που έλαβε υπόψη της.  Στη βάση των ανωτέρω, είναι προφανές πως δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός του αιτητή περί πραγματικής πλάνης ή/και οποιασδήποτε άλλης ουσιώδους πλάνης και ως εκ τούτου, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολο του.

 

Αναφορικά με τον τρίτο προβαλλόμενο ισχυρισμό του συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας της απόφασης του αρμόδιου οργάνου θα πρέπει να επισημανθεί πως η αιτιολόγηση των αποφάσεων της διοίκησης είναι επιβεβλημένη για να μπορεί το Δικαστήριο να ελέγξει εάν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με τον Νόμο και για να παρέχεται η δυνατότητα να αντιληφθεί το Δικαστήριο πού βασίστηκε το αρμόδιο όργανο για να καταλήξει στην απόφασή του (Γρηγορόπουλος κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, (1997) 4 ΑΑΔ 1414).  

 

Μέσα από την αιτιολογία του οργάνου θα πρέπει να διαφαίνεται ο συλλογισμός του, ο οποίος οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση ή τουλάχιστον να υπάρχουν στοιχεία στον φάκελο της υπόθεσης που να μπορούν να συμπληρώσουν την αιτιολογία της απόφασης του αρμόδιου οργάνου (βλ. Στέφανος Φράγκου v. Κυπριακή Δημοκρατίας, (1998) 3ΑΑΔ 270).

 

Η αιτιολογία της απόφασης του διοικητικού οργάνου συμπληρώνεται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου (άρθρο 29 του Ν. 158 (Ι)/1999, Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1171 και Διογένους ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ., 371). Η δυνατότητα αυτή υπάρχει όταν τα στοιχεία που βρίσκονται στο φάκελο του Δικαστηρίου συνδέονται με την απόφαση και αποκαλύπτουν τους λόγους που οδήγησαν στην προσβαλλόμενη απόφαση. 

 

Από τα στοιχεία του φακέλου που έχω ενώπιον μου, μπορεί να λεχθεί ότι αυτά βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω από την προσβαλλόμενη απόφαση και ούτως ή άλλως διαφαίνεται η αιτιολογία της απόφασης και από το κείμενό της (Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2452, ημερομηνίας 21.7.2000, Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 911/93 κ.α., ημερ. 18.4.97).  Συνεπώς, από όσα έχω επεξηγήσει ανωτέρω, το αρμόδιο όργανο έλαβε δεόντως και επαρκώς αιτιολογημένη απόφαση και ως εκ τούτου ο προβαλλόμενος ισχυρισμός απορρίπτεται.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αποφασίζοντος οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή. 

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.