ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

 Υπόθεση Αρ. 158/2023

 

6 Νοεμβρίου, 2024

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:  

 

                                                          I.G.A.

   Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας,

  μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

               Καθ' ων η αίτηση 

....................

 

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

 

Σταυρούλα Σταύρου για Χρίστο Π. Χριστοδουλίδη και Κασσάνδρα Κουπαρή, Δικηγόροι για τον αιτητή

 

Μέλανη Τρεμούρη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 23/11/2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος Νιγηρίας και στις 14/09/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας περιοχές. Την ίδια μέρα, ο αιτητής παρέλαβε τη Βεβαίωση Υποβολής Αίτησης Διεθνούς Προστασίας (Confirmation of Submission of an Application for International Protection).

 

Στις 24/10/2022 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum, στο εξής: EUAA) και του παραχωρήθηκε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Στις 31/10/2022 η αρμόδια λειτουργός ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού εξέτασε την Έκθεση - Εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 23/11/2022. Στις 04/01/2023 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή προς τον αιτητή στην οποία συμπεριέλαβε την απόφασή της για απόρριψη του αίτηματός του και την Έκθεση - Εισήγηση, η οποία και παραλήφθηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Ο αιτητής μέσω της Γραπτής Αγόρευσης των ευπαίδευτων συνηγόρων του αναφέρει ότι προωθεί μόνο το λόγο ακύρωσης που αφορά την έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι λανθασμένα έχει κριθεί αναξιόπιστος ως προς τους ισχυρισμούς του αναφορικά με τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει στη χώρα καταγωγής του εξαιτίας των απειλών που λάμβανε κατά της ζωής του και που τον ώθησαν να την εγκαταλείψει. Επιπρόσθετα, υποστηρίζει ότι δεν διενεργήθηκε δέουσα έρευνα αναφορικά με τον κίνδυνο που διατρέχει ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και ειδικότερα στην πόλη Onitsha της Νιγηρίας που συνιστά τον τελευταίο τόπο διαμονής του, καθώς σε τέτοια περίπτωση ενδεχομένως ο αιτητής να  κινδυνεύσει με σοβαρή βλάβη υπό την έννοια του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου λόγω ύπαρξης αδιάκριτης βίας στη συγκεκριμένη περιοχή.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνθηκε της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης και ανέφερε πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της υπόθεσης και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Επιπλέον, εισηγείται ότι ο αιτητής φέρει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, το οποίο δεν κατάφερε ο αιτητής να αποσείσει στην προκειμένη περίπτωση, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου έτσι ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά ούτε απέδειξε ότι δύναται να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω τον μοναδικό ισχυρισμό που προωθεί ο αιτητής περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας και/ή επαρκούς έρευνας, το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή εκείνος και η οικογένειά του εμπλέκονταν σε συγκρούσεις με μια άλλη οικογένεια που προερχόταν από διαφορετική κοινότητα λόγω εδαφικής διαμάχης, εξαιτίας της οποίας η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο, καθώς προσπαθούσαν να τον σκοτώσουν. Ως εκ τούτου, προσπάθησε να διαφύγει σε άλλη πολιτεία και εξαιτίας ενός τραυματισμού που είχε υποστεί, χρειάστηκε να νοσηλευτεί για έντεκα μήνες καθώς η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη και όταν ανάρρωσε, με τη βοήθεια ενός θείου του εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του για να σωθεί (ερυθρά 1-3, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής δήλωσε πως γεννήθηκε στην κοινότητα Isuochi της πολιτείας Abia της Νιγηρίας και η εθνοτική του καταγωγή είναι Ibo (ή αλλιώς Igbo) (ερυθρά 31 3x και 32 1x, του διοικητικού φακέλου). Είναι Χριστιανός Καθολικός, η  μητρική του γλώσσα είναι Igbo και ομιλεί και Αγγλικά (ερυθρά 32 2x και 33 2x, του διοικητικού φακέλου). Ως προς τους τόπους διαμονής του, ο αιτητής ανέφερε ότι το 2000 εγκατέλειψε  τη γενέτειρα του και μετέβη στην πολιτεία Anambra όπου διέμενε μέχρι το 2003. Το 2003 επέστρεψε στην πολιτεία Abia όπου έζησε μέχρι το 2011 και τότε μετέβη στην περιοχή Awada στην πόλη Onitsha της πολιτείας Anambra, όπου ζούσε μαζί με το θείο του μέχρι που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του το 2021 (ερυθρό 30 1x, του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής είναι ελεύθερος χωρίς τέκνα και οι γονείς του, όπως επίσης και τα έξι του αδέλφια ζουν στην περιοχή καταγωγής του (ερυθρό 32 3x, του διοικητικού φακέλου). Όπως ανέφερε, κάποιοι θείοι του διαμένουν στην περιοχή καταγωγής του (ερυθρό 31 1x, του διοικητικού φακέλου).   

 

Ως προς το μορφωτικό του υπόβαθρο, ο αιτητής ανέφερε ότι ολοκλήρωσε 9 χρόνια πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 32 2x, του διοικητικού φακέλου) και ως προς το επαγγελματικό του υπόβαθρο δήλωσε ότι για δύο περίπου χρόνια, από το 2011 μέχρι το 2013, πωλούσε φάρμακα ενόσω ζούσε στην πόλη Onitsha (ερυθρό 31 2x, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής δήλωσε ότι στις 13/05/2021 εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και ταξίδεψε αεροπορικώς, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία κατά την έξοδό του και μετέβη την ίδια ημέρα στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, από όπου και εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές στις 31/08/2022 (ερυθρό 30 2x, του διοικητικού φακέλου). Ωστόσο, στο σημείο αυτό οφείλω να σημειώσω πως από το αντίγραφο του διαβατηρίου του αιτητή, το οποίο κατατέθηκε στην Υπηρεσία Ασύλου και συμπεριλαμβάνεται στο διοικητικό φάκελο (βλ. ερυθρά 6-7, του διοικητικού φακέλου), προκύπτει ότι ο αιτητής αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής του στις 13/03/2021 και στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές αφίχθη στις 14/03/2021.

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής επανέλαβε πως ο θείος του που ζούσε στην πόλη Onitsha τον είχε βοηθήσει να οργανώσει το ταξίδι του στην Κυπριακή Δημοκρατία (ερυθρό 29 1x, του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, στα πλαίσια της ελεύθερης αφήγησής του, ο αιτητής ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του λόγω διαφορών ανάμεσα στον πατέρα του και το θείο του, στις οποίες κατέληξε να έχει εμπλοκή και ο ίδιος ο αιτητής. Ειδικότερα, ως ανέφερε ο αιτητής, ο θείος του εκφόβιζε τον πατέρα του και όταν ο αιτητής μετέβη στην περιοχή καταγωγής του για να υπερασπιστεί τον πατέρα του, ενεπλάκη σε καβγά με το θείο του.

 

Μετά το εν λόγω περιστατικό, επέστρεψε στην πόλη Onitsha, όπου τον επισκέφθηκαν κάποια πρόσωπα που είχε στείλει ο θείος του και στην προσπάθειά του να διαφύγει, τραυματίστηκε και υπέστη εσωτερική αιμορραγία στο στομάχι και  χρειάστηκε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και να νοσηλευτεί για οκτώ μήνες. Ενόσω νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ο θείος του προσπάθησε να τον επισκεφθεί, αλλά οι ιατροί δεν του επέτρεψαν να τον συναντήσει. Μετέπειτα, επέστρεψε στην πόλη Onitsha προκειμένου να ετοιμάσει τα έγγραφα που απαιτούνταν για το ταξίδι του (ερυθρό 29 2x, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων, ο αιτητής ανέφερε ότι το γεγονός ότι απειλείτο η ζωή του από το θείο του ο οποίος επιθυμούσε να τον σκοτώσει, ήταν ο μοναδικός λόγος που τον ώθησε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του (ερυθρά 28 1x και 29 2x, του διοικητικού φακέλου). Όπως εξήγησε, ο πατέρας του και ο θείος του είχαν διαφορές αναφορικά με ένα ακίνητο που κληρονόμησε ο πατέρας του από τον παππού του, ως ο πρωτότοκος υιός του (ερυθρά 28 2x και 29 2x, του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με το εν  λόγω ακίνητο, περί το 2020 ο πατέρας του και ο θείος του ενεπλάκησαν σε καβγά και τότε ο πατέρας του ζήτησε τη συνδρομή του αιτητή (ερυθρό 28 2x, του διοικητικού φακέλου).

 

O αιτητής ήρθε σε επικοινωνία με το θείο του ζητώντας του εξηγήσεις αναφορικά με τη σύγκρουση που είχε με τον πατέρα του για το ακίνητο, αφ’ ης στιγμής ανήκει στον πατέρα του και όχι σε αυτόν (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου). Τότε ο θείος του ανέφερε στον αιτητή ότι ο ίδιος δεν πρέπει να έχει λόγο σε όλο αυτό το ζήτημα λόγω του νεαρού της ηλικίας του και τον προέτρεψε να μην μεταβεί στο διαφιλονικούμενο ακίνητο (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου). Ο πατέρας του ανέφερε το περιστατικό με τον καβγά που είχε ο ίδιος με το θείο του μόνο στον αρχηγό («Kingsman») της κοινότητάς τους, ο οποίος είχε ζητήσει από το θείο του να σταματήσει να μεταβαίνει στο ακίνητο, κάτι το οποίο ωστόσο δεν αποδέχθηκε ο θείος του (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Όταν στη συνέχεια ο αιτητής μετέβη στο ακίνητο για να κλαδέψει τους θάμνους, ο θείος του έστειλε τέσσερα άτομα για να τον διώξουν από εκεί και τότε ενεπλάκη μαζί τους σε καβγά (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής δεν κατήγγειλε το εν λόγω περιστατικό στις αστυνομικές αρχές, καθώς ο θείος του με τον οποίο ζούσε στην πόλη Onitsha, τον ενημέρωσε ότι θα εγκαταλείψει τη χώρα του για να σωθεί  (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου). Τα ίδια πρόσωπα μάλιστα τον είχαν επισκεφθεί και στο σπίτι του ενόσω βρισκόταν ακόμη στην περιοχή καταγωγής του και του ανέφεραν ότι από τη στιγμή που παρακούει το θείο του, ο τελευταίος θα στραφεί εναντίον του (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς ο αιτητής αν γνώριζε τα τέσσερα αυτά πρόσωπα που είχαν σταλθεί από το θείο του, ανέφερε ότι δεν τους γνωρίζει προσωπικά, αλλά γνωρίζει ότι είναι κακοποιοί από την περιοχή καταγωγής του (ερυθρό 27 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Μετά το εν λόγω περιστατικό επέστρεψε στην πόλη Onitsha και τότε τα ίδια τέσσερα πρόσωπα τον επισκέφθηκαν στο σπίτι του και ξεκίνησαν να προκαλούν ζημιές (ερυθρά 26 1x και 27 1x, του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής αφού διέφυγε από την πίσω πόρτα, έπεσε στο έδαφος και τραυματίστηκε στο στομάχι και τότε τα εν λόγω πρόσωπα εγκατέλειψαν τη σκηνή (ερυθρό 26 1x, του διοικητικού φακέλου). Ούτε για το εν λόγω περιστατικό προέβη σε καταγγελία στις αστυνομικές αρχές της χώρας του, καθώς εκ νέου ο θείος του από την πόλη Onitsha τον συμβούλευσε να εγκαταλείψει τη χώρα του για να σωθεί (ερυθρό 26 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς να δώσει περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το περιστατικό με το θείο του, ανέφερε ότι έλαβε χώρα ενόσω νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, ο αιτητής δήλωσε ότι τα ίδια πρόσωπα είχαν μεταβεί και στο νοσοκομείο κατόπιν εντολών του θείου του, πλην όμως δεν τους επέτρεψαν να εισέλθουν για να συναντήσουν τον αιτητή (ερυθρό 26 2x, του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής δεν γνωρίζει πως ο θείος του είχε ενημερωθεί ότι εκείνο το διάστημα νοσηλευόταν στο νοσοκομείο (ερυθρό 26 2x, του διοικητικού φακέλου). Τα εν λόγω πρόσωπα τον είχαν επισκεφθεί μόνο μία φορά στο νοσοκομείο περί τον πέμπτο μήνα της νοσηλείας του και παρήλθαν περίπου δύο με τρείς μήνες από τότε που εξήλθε από το νοσοκομείο μέχρι τη στιγμή που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 25 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής δεν κατήγγειλε ούτε το εν λόγω περιστατικό στις αστυνομικές αρχές της χώρας του (ερυθρό 25 1x, του διοικητικού φακέλου). Κληθείς ο αιτητής να εξηγήσει πως γνωρίζει ότι τα εν λόγω πρόσωπα είχαν σταλθεί από το θείο του, δήλωσε ότι κατά τη διάρκεια του καβγά που έλαβε χώρα στο διαφιλονικούμενο ακίνητο στην περιοχή καταγωγής του, τα πρόσωπα αυτά του ανέφεραν ότι ο θείος του τον είχε προειδοποιήσει να μην μεταβεί εκεί και επιπρόσθετα και από το γεγονός ότι η μητέρα του τους είχε αναγνωρίσει στο νοσοκομείο και ζήτησε από τους ιατρούς να μην τους επιτρέψουν να εισέλθουν (ερυθρό 25 2x, του διοικητικού φακέλου).

 

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του αιτητή, το διαφιλονικούμενο ακίνητο κατέχεται ακόμη από τον πατέρα του, ο οποίος δεν έχει υποστεί οτιδήποτε από το θείο του πέραν των λεκτικών διαφωνιών που έχουν μεταξύ τους (ερυθρό 25 1x, του διοικητικού φακέλου). Σε σχετική διευκρινιστική ερώτηση ως προς το πως εξηγεί το γεγονός ότι ο θείος του στράφηκε εναντίον του και όχι εναντίον του πατέρα του αφού η πρόθεσή του εξαρχής ήταν να λάβει το ακίνητο, ο αιτητής δήλωσε ότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του θείου του, αυτός θα στραφεί εναντίον του επειδή ο πατέρας του επέλεξε να στείλει τον αιτητή για να τον αντιμετωπίσει και επειδή στα πλαίσια της συνομιλίας τους, ο αιτητής του ανέφερε ότι δεν έχει δικαίωμα να μεταβεί ξανά στο εν λόγω ακίνητο καθώς ανήκει στον πατέρα του (ερυθρό 25 1x-2x, του διοικητικού φακέλου). Από τότε που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, δεν συνέβη οτιδήποτε περαιτέρω που να σχετίζεται με το θείο του, επειδή βρίσκεται μακριά από τη χώρα του (ερυθρό 28 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Ερωτηθείς τι θα μπορούσε να υποστεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής ανέφερε ότι η ζωή του απειλείται από το θείο του, ο οποίος ενδεχομένως να προβεί σε κάποια επιβλαβή πράξη εναντίον του. Η πεποίθηση του ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο, αποδίδεται σύμφωνα με τα λεγόμενά του, στο περιστατικό που έλαβε χώρα ενόσω νοσηλευόταν στο νοσοκομείο (ερυθρό 28 1x, του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, ο αιτητής δήλωσε ότι δεν θα μπορούσε να επιστρέψει και να ζήσει σε κάποια άλλη πόλη ή πολιτεία, επειδή υπάρχει η πιθανότητα να το ανακαλύψει ο θείος του και να ξεκινήσει εκ νέου να έχει θέματα μαζί του, καθώς η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο από το θείο του (ερυθρό 24 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, η αρμόδια λειτουργός σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς.  Ο πρώτος αφορά την ταυτότητα, το προσωπικό προφίλ του αιτητή και τη χώρα καταγωγής του, ο οποίος έγινε αποδεκτός, καθότι κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Ωστόσο, δεν έγινε  αποδεκτός ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός αναφορικά με το ότι ο θείος του επιθυμούσε να τον σκοτώσει λόγω εδαφικής διαφοράς το έτος 2021, καθώς η αρμόδια λειτουργός έκρινε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική του αξιοπιστία, ενόψει του ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς εξηγήσεις και πληροφορίες για να στηρίξει τις δηλώσεις του που απαρτίζουν τον ισχυρισμό αυτό. Επεσήμανε στην Έκθεση-Εισήγησή της, τις ανεπάρκειες του αφηγήματος του αιτητή.  

 

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, παρατίθενται πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη εδαφικών διαμαχών στη Νιγηρία και τις συνέπειες αυτών, πλην όμως ελλείψει εσωτερικής αξιοπιστίας στις δηλώσεις του αιτητή, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, η αρμόδια λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τον μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό, το προσωπικό του προφίλ, ότι δεν παρουσιάζει θέματα ευαλωτότητας και κατόπιν παράθεσης και αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Anambra, στην οποία βρίσκεται ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή και στην οποία αναμένεται ο αιτητής να επιστρέψει, έκρινε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Τέλος κατά τη νομική ανάλυση των ισχυρισμών του αιτητή, η αρμόδια λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.  Στη συνέχεια, διαπίστωσε πως δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 19 του προαναφερθέντος Νόμου, καθότι με βάση έρευνα που διεξήγαγε η αρμόδια λειτουργός διαπιστώθηκε ότι η κατάσταση στη χώρα καταγωγής του δεν χαρακτηρίζεται από διεθνή ή εσωτερική ένοπλη σύγκρουση. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τους συνήγορούς του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ’ ων η αίτηση.

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Όπως διαφαίνεται, ο αιτητής δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα. Το μόνο πρόβλημα που επικαλέστηκε είναι η κτηματικής φύσεως διαφορές με τον θείο του, που οδήγησαν σε απειλές εναντίον του. Τα στοιχεία αυτά, δεν θα μπορούσαν να εντάξουν τον αιτητή στην έννοια του πρόσφυγα, έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από την Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, το προσωπικό προφίλ του αιτητή και τη χώρα καταγωγής του, δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό, εφόσον προκύπτει πως ορθά έγινε αποδεκτός.  Ακολούθως, θα συμφωνήσω με τα ευρήματα της αρμόδιας λειτουργού της EUAA περί αναξιοπιστίας του αιτητή ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό. Ειδικότερα, όπως ορθώς επισημαίνεται στην Έκθεση- Εισήγησή της, ο αιτητής δεν παρέθεσε επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες για κανένα εκ των εκφοβιστικών περιστατικών που έλαβαν χώρα εναντίον του στο διαφιλονικούμενο ακίνητο του πατέρα του, στο σπίτι του στην πόλη Onitsha και μετέπειτα ενόσω νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, για τα οποία ισχυρίστηκε ότι ευθυνόταν ο θείος του. Ενόψει του βιωματικού χαρακτήρα των εν λόγω περιστατικών και του γεγονότος ότι αυτά συνδέονται άρρηκτα με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξής του στη χώρα καταγωγής του, ευλόγως αναμενόταν από τον αιτητή να είναι σε θέση να τα περιγράψει με συγκεκριμένο και λεπτομερή τρόπο, ενέργεια στην οποία ωστόσο δεν προέβη.  

 

Επιπρόσθετα, ως μη επαρκής κρίνεται και η εξήγηση που έχει δώσει αναφορικά με την απόφασή του να μην καταγγείλει κανένα εκ των προαναφερόμενων περιστατικών στις αστυνομικές αρχές της χώρας καταγωγής του, προκειμένου να  τύχει της συνδρομής των αρχών της χώρας του προτού πάρει την απόφαση να την εγκαταλείψει. Πέραν τούτου, από τα λεγόμενά του διαφαίνεται άλλωστε ότι ο πατέρας του, στον οποίο ανήκει το διαφιλονικούμενο ακίνητο, δεν έχει υποστεί οτιδήποτε από το θείο του πέραν από τις λεκτικές διαφορές που ανέφερε ότι έχουν μεταξύ τους.

 

Έχω εντοπίσει και ορισμένες αντιφάσεις στα λεγόμενα του αιτητή, οι οποίες αδιαμφισβήτητα πλήττουν ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν τον πυρήνα του αιτήματός του.  Ειδικότερα, στην αίτησή του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής αναφέρει ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή εκείνος και η οικογένειά του εμπλέκονταν σε συγκρούσεις με μια άλλη οικογένεια που προερχόταν από διαφορετική κοινότητα λόγω εδαφικής διαμάχης.

 

Ο εν λόγω  ισχυρισμός δεν συνάδει με τις πληροφορίες που παρέθεσε ο αιτητής στο στάδιο της συνέντευξής του, αλλά αντιθέτως από τα λεγόμενά του κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του προκύπτει ξεκάθαρα ότι η μόνη απειλή που πρόβαλε κατά της ζωής του προέρχεται από το θείο του λόγω της εδαφικής διαμάχης που σχετίζεται με το ακίνητο του πατέρα του. Επιπρόσθετα, αναφορικά με το περιστατικό που ισχυρίζεται ότι έλαβε χώρα ενόσω νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, κατά την ελεύθερη αφήγησή του, ο αιτητής αναφέρει ότι ο θείος του είχε μεταβεί ο ίδιος στο νοσοκομείο και προσπάθησε να τον συναντήσει, ενώ σε μετέπειτα στάδιο της συνέντευξής του άλλαξε τα λεγόμενά του, αναφέροντας ότι τον επισκέφθηκαν τα τέσσερα άγνωστα πρόσωπα που είχαν σταλθεί από το θείο του και στα οποία ωστόσο δεν επιτράπηκε η είσοδος επειδή τα είχε αναγνωρίσει η μητέρα του και ενημέρωσε σχετικά τους ιατρούς. Καταληκτικά, ασυνέπεια στις δηλώσεις του εντοπίζεται και στο χρονικό διάστημα που ισχυρίστηκε ότι νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, καθώς στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου αναφέρει ότι παρέμεινε στο νοσοκομείο για έντεκα μήνες, ενώ κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του ανέφερε ότι η νοσηλεία του διήρκησε οκτώ μήνες.

 

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν γινόταν δεκτός ως αξιόπιστος ο εν λόγω ισχυρισμός του περί φόβου δίωξης του από το θείο του λόγω κτηματικής φύσεως διαφορών, σημειώνεται πως πρόκειται για μία προσωπική διαφορά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως η χώρα καταγωγής του αιτητή θεωρείται ασφαλής χώρα ιθαγένειας δυνάμει της Κ.Δ.Π. 191/24.  Αναφορικά με τον αόριστο κίνδυνο που ισχυρίζεται ο αιτητής ότι διατρέχει από το θείο του στη χώρα καταγωγής του, όπως έχω αναφέρει στην απόφασή μου στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020:

 

«Η αόριστη επίκληση ενός κινδύνου ζωής, όταν όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συνεπικουρείται εξ' ουδενός αντικειμενικού στοιχείου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι αρκούντως σοβαρή, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει «βάσιμο φόβο δίωξης».  Ούτως ή άλλως, οποιαδήποτε προσβολή ενός δικαιώματος δεν υποχρεώνει τις αρχές να χορηγήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα στον υφιστάμενο την προσβολή.»

 

Πρόσθετα, από το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ορθά διαπιστώθηκε από το δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Η αρμόδια λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του εμπίπτει στην πολιτεία Anambra της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 8 Μαΐου 2024, στην πολιτεία Anambra αναφέρθηκαν 25 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 8 οδήγησαν σε 12 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Achalla, Akwa-Etiti, Amansee, Amichi, Atani, Awgbu, Awka, Fegge, Isseke, Neni, Nnewi, Ogbunka, Onitsha, Orsumoghu, Umuawulu, Umuchu, Umuoji.[1]

 

Σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το δεύτερο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 7 Αυγούστου 2024, στην πολιτεία Anambra αναφέρθηκαν 48 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 24 οδήγησαν σε 66 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Abagana, Aguleri, Agulezechuku, Akwa-Etiti, Amansee, Amanuke, Anam, Atani, Awka, Ekwulobia, Enugwu Agidi, Ihiala, Ndike, Ndiokpaleke, Nkpor, Nnewi, Nnobi, Oba, Ogboji, Ogu-Ikpele,Oguaniocha, Oko, Orkija, Ozubulu, Uga, Ukwulu, Uli.[2]

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι κατά το διάστημα από την 12/10/2023 έως τις 18/10/2024 στην πολιτεία Anambra, καταγράφηκαν 170 περιστατικά ασφαλείας και 161 θάνατοι, εκ των οποίων 35 διαμαρτυρίες (2 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 9 εξεγέρσεις (3 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 62 μάχες (90 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 63 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (66 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και 1 περιστατικό εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας (καμία απώλεια ανθρώπινων ζωών). Συγκεκριμένα στην πόλη Onitsha της πολιτείας Anambra της Νιγηρίας που συνιστά τον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, την ίδια περίοδο αναφοράς καταγράφηκαν 12 περιστατικά ασφαλείας και 7 θάνατοι, εκ των οποίων 5 διαμαρτυρίες (1 απώλεια ανθρώπινης ζωής), 2 εξεγέρσεις (2 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 3 μάχες (3 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 2 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (1 απώλεια ανθρώπινης ζωής) και κανένα περιστατικό εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας.^[3] Ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Anambra της Νιγηρίας ανέρχεται σε 5,953,500 σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επίσημη εκτίμηση που έγινε το 2022.[4]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του και στον οποίο αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, πλήρως ικανός προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας και με υποστηρικτικό δίκτυο. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα.

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός των ευπαίδευτων συνηγόρων του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής και/ή δέουσα αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αποφασίζοντος οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.  

 

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.