ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Υπόθεση Αρ.: 2716/2023

 

30 Ιανουαρίου, 2025

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος 

Μεταξύ:

 Α. Α.

Αιτητού

 

και 

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της  Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ' ων η αίτηση

 ......... 

Α. Νεοφύτου, Δικηγόρος για τον Αιτητή

 

Κ. Μιχαηλίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Ρ. Ευαγγέλου (κ.), για πιστή διερμηνεία από την ελληνική στην αγγλική και αντίστροφα

Μ. Seynab (κ.), για πιστή διερμηνεία από την αγγλική στη σομαλική και αντίστροφα  

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 30.6.2023 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία, καθώς κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2022 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος). Περαιτέρω, ο Αιτητή ζητεί απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου με τη οποία να αναγνωρίζει στον Αιτητή το καθεστώς του πρόσφυγα, ή εναλλακτικώς το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

 

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Σομαλία. Εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, κατά δήλωσή του, περί το Φεβρουάριο του 2023 και στη συνέχεια εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία περί τις 2.3.2023. Περί τις 15.3.2023, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Ακολούθησε αξιολόγηση της ευαλωτότητας του Αιτητή. Στις 14.6.2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό, ο οποίος υπέβαλε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 30.6.2025. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 12.7.2023, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Ο Αιτητής στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης προωθεί τους ακόλουθους λόγους προσφυγής. Αρχικώς, ο Αιτητής παραθέτει τις προσωπικές του περιστάσεις. Ως πρώτο λόγο προσφυγής προωθεί την παράβαση του άρθρου 10 του περί Προσφύγων Νόμου, το οποίο προβλέπει τις διαδικαστικές εγγυήσεις υπέρ των ασυνόδευτων ανηλίκων κατά την εξέταση της αίτησής του για διεθνή προστασία. Εισηγείται ειδικότερα ότι εν προκειμένω η εκπροσώπηση του Αιτητή υπήρξε ελλιπής, με αποτέλεσμα να μην διασφαλιστεί το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου, συμπεριλαμβανομένης και της μη προσήκουσας προετοιμασίας πριν από τη συνέντευξή του. Υποδεικνύει παράλληλα ότι η συναφής διάταξης, ήτοι το άρθρο 10 του περί Προσφύγων Νόμου δημιουργεί σύγκρουση συμφερόντων καθώς ο ανήλικος εκπροσωπείται από πρόσωπο που ταυτόχρονα υπηρετεί σε αρχή που εφαρμόζει κρατική πολιτική. Ειδικότερα επικαλείται ότι δεν έτυχε ενημέρωσης, συμβουλής και νομικών εξηγήσεων σε σχέση με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και σε σχέση με την ακολουθούμενη διαδικασία με αποτέλεσμα να εκπροσωπηθεί ελλιπώς από τον κηδεμόνα/εκπρόσωπο του και κατά παράβαση των προνοιών του Περί Προσφύγων Νόμου. Εξειδίκευσε πως ο κηδεμόνας του δεν έλαβε καμία ενέργεια για οικογενειακή επανένωση του με τον θείο του στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ισχυρίζεται, επίσης, ότι ο εκπρόσωπός του κατά τη διάρκεια της συνέντευξης είχε παράλληλα την ιδιότητα του λειτουργού των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, δηλαδή μιας δημόσιας αρχής. Αυτή η ιδιότητα δεν είναι συμβατή με την υποχρέωση του κηδεμόνα να διασφαλίσει τα δικαιώματα και το συμφέρον του, δημιουργώντας έτσι σύγκρουση συμφερόντων.

 

3.             Ως προς την ουσία του αιτήματός του, ο Αιτητής προωθεί τον ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας. Παραπέμποντας στις συναφείς νομοθετικές διατάξεις και νομολογία, επισημαίνει πως ο βασικός πυρήνας της αίτησής του αφορά στο γεγονός ότι είναι ορφανός και  στην κατ’ ισχυρισμό δίωξή του από την οργάνωση Al Shabaab. Ο Αιτητής απαντά και σχολιάζει τα επιμέρους ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση, τα οποία οδήγησαν σε απόρριψη του δεύτερου σχηματισθέντος ισχυρισμού του, διατυπώνοντας και επεξηγώντας την αντίθεσή του με αυτά. Είναι η θέση του Αιτητή, μεταξύ άλλων ότι αξιολογώντας τις δηλώσεις του λανθασμένως δεν συνεκτιμήθηκαν πληροφορίες της χώρας καταγωγής του και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες προσωπικές του περιστάσεις (οικογενειακή κατάσταση/ υποστηρικτικό δίκτυο, εθνοτική καταγωγή και ηλικία). Ο Αιτητής παραπέμπει προς τούτο σε εξωτερικές πηγές από τις οποίες προκύπτει κατά τον ίδιο το φαινόμενο της εξαναγκαστικής στρατολόγησης από την εν λόγω οργάνωση.  Ως προς τον μελλοντοστραφή κίνδυνο που αυτός αντιμετωπίζει, ο Αιτητής υποδεικνύει ότι η απουσία παρελθούσας δίωξης δεν αποκλείει την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα. Επιπλέον, επισημαίνει ότι υπήρξε λανθασμένη αξιολόγηση κινδύνου και ο Αιτητής εισηγείται, για τους λόγους που αναπτύσσονται στη γραπτή του αγόρευση, ότι θα έπρεπε να του παραχωρηθεί το ευεργέτημα της αμφιβολίας δεδομένης της ηλικίας του και δεδομένων των συνεκτικών του απαντήσεων. Εξηγεί στη συνέχεια ο Αιτητής τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι δικαιολογείται η υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα εξαιτίας  της δίωξής του από την οργάνωση Al Shabaab σε συνάρτηση με τις προσωπικές του περιστάσεις, οι οποίες τον καθιστούν μέλος ιδιαίτερης κοινωνικής ομάδας ή ακόμα και δίδουν έρεισμα για δίωξή του για λόγους θρησκευτικής ή και πολιτικής φύσεως (σελ. 46 της γραπτής του αγόρευσης). Αλλά και η κατάσταση ασφαλείας στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή σε συνάρτηση με τις προσωπικές του περιστάσεις θα δικαιολογούσαν κατά τον ίδιο την υπαγωγή του σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ). Τέλος, ο Αιτητής, παραπέμποντας σε συναφείς πηγές πληροφόρησης, εισηγείται ότι δεν θα ήταν δυνατή η μετεγκατάσταση του σε άλλη περιοχή της χώρας καταγωγής του.

 

4.             Ως προς τον ίδιο ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας, αυτός στηρίζεται στο ότι α./  οι δηλώσεις του και τα στοιχεία που υπέβαλε δεν συνεκτιμήθηκαν με πληροφορίες για την χώρα καταγωγής κατά παράβαση του άρθρου 18 (3) του Περί Προσφύγων Νόμου. Παρέθεσε σχετικές με την στρατολόγηση παιδιών από την Al Shabaab πληροφορίες από την χώρα καταγωγής του αιτητή, β./ η αξιολόγηση της Υπηρεσίας ασύλου κατά την εκτίμηση της αξιοπιστίας του δεν ήταν παιδοκεντρική κατά παράβαση των άρθρων 13 και 18(3) του Περί Προσφύγων Νόμου. Ειδικότερα ως προς την εσωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του δήλωσε  πως καμία αοριστία ή ασάφεια παρατηρείται ως έκριναν οι Καθ’ων στην δήλωση του σχετικά με το ότι η Al Shabaab δεν προσέγγισε τον ίδιο αλλά την θεία του και ούτε έχει συσχετισθεί η εν λόγω δήλωση του με πληροφορίες από την χώρα καταγωγής. Περαιτέρω, υποστήριξε πως η αδυναμία του να προσδιορίσει με χρονική ακρίβεια πότε έλαβε χώρα η προσέγγιση της Al Shabaab στην θεία του καθώς και την συχνότητα των ενοχλήσεων δικαιολογείται από το νεαρό της ηλικίας του. Προσέθεσε πως αφενός δεν μπορεί να αναμένεται από παιδιά να περιγράψουν τις εμπειρίες τους με τις λεπτομέρειες που αναμένεται από έναν ενήλικα και αφετέρου ότι οι ανωτέρω αδυναμίες δεν αποτελούν στοιχεία ουσιαστικού χαρακτήρα κατά την εκτίμηση της αξιοπιστίας του. Εν συνεχεία, ισχυρίστηκε πως δεν μπορεί να θεωρηθεί ως γενική και υποθετική η δήλωση του πως μέλη της Al Shabaab τον είχαν δει στο δρόμο που καθάριζε παπούτσια, ούτε μπορεί να εντοπισθεί ασάφεια ως κρίθηκε από τους Καθ’ων στις δηλώσεις του σχετικά με τον τρόπο που η Al Shabaab επικοινώνησε με την θεία του αλλά και στον ισχυρισμό του πως τίποτα δεν συνέβη στον ίδιο από μέλη της ανωτέρω οργάνωσης. Υπενθύμισε πως πρέπει να ληφθούν υπόψη και άλλοι παράγοντες όπως η ηλικία, η καταγωγή, η φυλή και η κοινωνικοοικονομική κατάσταση του κατά την εκτίμηση σε σχέση με το εάν υπάρχουν εύλογες πιθανότητες να αντιμετωπίσει δίωξη υπό τη μορφή στρατολόγησης, παραθέτοντας πληροφορίες από την χώρα καταγωγής του σε σχέση με τις συνθήκες που επικρατούν για τις μόνες γυναίκες στη Σομαλία και για την μεταχείριση των μειονοτικών ομάδων. Επιπρόσθετα, δήλωσε πως δεν διερευνήθηκε από τους Καθ’ων η αίτηση η δήλωση του σχετικά με το ότι δεν έχει γονείς και πως αυτό συνεπάγεται δυσκολίες για τη ζωή του. Υποστήριξε δε, πως οι δηλώσεις του σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους η οργάνωση προσπαθούσε να τον εντάξει στις τάξεις της ήταν ξεκάθαρες και σαφείς και προς τούτο παρέθεσε ΠΧΚ σχετικά με τις διάφορες μορφές προσέγγισης και στρατολόγησης της Al Shabaab. Ακολούθως, δήλωσε πως ούτε αξιολογήθηκε ορθώς η απόκριση του σχετικά με το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης του σε άλλη περιοχή και δεν λήφθηκε υπόψη το γεγονός ότι δεν έχει ζήσει σε άλλες περιοχές της Σομαλίας και πως είναι άτομο με περιορισμένο μορφωτικό επίπεδο. Εισηγείται ακόμη πως η κατάληξη των Καθ’ων η αίτηση περί της μη παραχώρησης σε αυτόν του ευεργετήματος της αμφιβολίας είναι νομικά πεπλανημένη. Δήλωσε πως σε υποθέσεις ασυνόδευτων ανηλίκων βάσει νομολογίας που παραθέτει οι αρχές θα πρέπει να αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος του βάρους αποδείξεως καθώς και να εφαρμόζουν το ευεργέτημα της αμφιβολίας όσο το δυνατόν ευρύτερα. Τέλος, προς επίρρωση του ισχυρισμού του περί μη δέουσας έρευνας δήλωσε πως δεν υποβλήθηκαν σε αυτόν επαρκείς ερωτήσεις κατά την διάρκεια της συνέντευξης του κατά παράβαση των άρθρων 13 Α(9)(α) και 13 Α(10)(α)και (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

5.             Περαιτέρω, ο Αιτητής επικαλείται ότι δεν λήφθηκε υπόψη από τους Καθ’ων η αίτηση το βέλτιστο συμφέρον του ανηλίκου. Αναφορικά με τον τέταρτο λόγο προσφυγής περί παράβασης του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αυτός εδράζεται στο ότι δεν λήφθηκαν υπόψη  ουσιώδη στοιχεία του προφίλ του αιτητή όπως η μειονοτική φυλή του και η ηλικία του (ασυνόδευτος ανήλικος, ορφανός) κατά την αξιολόγηση του κινδύνου και ως εκ τούτου οι Καθ’ων η αίτηση πεπλανημένα κατέληξαν στο ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις ώστε να του χορηγηθεί το καθεστώς  του πρόσφυγα. Προσέθεσε πως ούτε αξιολογήθηκε ορθώς το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας καθότι οι παρατεθείσες στην εισηγητική έκθεση ΠΧΚ δεν συνδέονται με τις προσωπικές περιστάσεις του. Ο πέμπτος λόγος αφορά την έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας αναφορικά με τη αξιολόγηση του βέλτιστου συμφέροντος του τέκνου και των δικαιωμάτων των παιδιών. Τέλος, προωθεί όπως προβεί το Δικαστήριο σε εξέταση ορθότητας και εξέτασης των αναγκών παραχώρησης διεθνούς προστασίας καθότι τα κατωτέρω στοιχεία τον καθιστούν, ήτοι ορφανό παιδί, μέλος μειονοτικής ομάδας, έχοντας μόνο τη θεία του ο οποίος εργάζεται στο δρόμο, πρόσωπο που στοχοποιείται από την Al Shabaab και ως εκ τούτου άτομα με το προφίλ του δύνανται να θεωρηθούν ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα καθώς και να τους αποδοθούν πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις εξαιτίας της άρνησης τους να συστρατευθούν με την ανωτέρω ομάδα. Τέλος εισηγείται πως θα πρέπει επικουρικώς να του χορηγηθεί συμπληρωματική προστασία βάσει των πληροφοριών από την χώρα καταγωγής του σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στη Σομαλία και σε συνάρτηση αυτών με τα στοιχεία του προφίλ του.

 

6.             Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνονται της επίδικης απόφασης και παραθέτουν τα δεκτά γεγονότα ως προς τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή. Αναφερόμενοι στο πυρήνα της αίτησής του για διεθνή προστασία και στην αξιολόγηση του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του περί φόβου δίωξής του πάω την οργάνωση Al Shabaab ως ορφανού,  εμμένουν στη θέση τους ότι αυτός υπήρξε γενικώς και ασαφής, ενώ ορισμένα σημεία του αφηγήματός του ήταν υποθετικά και άλλα δεν χαρακτηρίζονται από ευλογοφάνεια. Προς τούτο, παραπέμπουν σε συγκεκριμένα αποσπάσματα των δηλώσεών του. Επισημαίνουν, επίσης ότι κατά τη δήλωση του ίδιου του Αιτητή, ο τελευταίος δεν βίωσε προσωπικά οποιαδήποτε πράξη δίωξης εναντίον του για όσο διάστημα βρισκόταν στη χώρα. Ως προς την κατάσταση ασφαλείας στο τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή, ήτοι το Mogadishu, οι Καθ’ ων η αίτηση επανέλαβαν τη θέση τους ότι καίτοι η κατάσταση είναι έκρυθμη, οι προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή (οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο στην περιοχή) δικαιολογούν το συμπέρασμα ότι αυτός δεν διατρέχει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη. Αναφορικά με την τήρηση των προβλεπόμενων διαδικαστικών εγγυήσεων σε σχέση με τον Αιτητή ως ανηλίκου, οι Καθ’ ων αίτηση παραθέτουν τα συναφές εθνικό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο εναρμονίζεται με το αντίστοιχο ενωσιακό δίκαιο. Δεδομένης της απόρριψης του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση εισηγούνται ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του στο καθεστώς το πρόσφυγα καθώς δεν καταλήγουν ότι δεν συντρέχει στην περίπτωσή του το στοιχείο του δικαιολογημένου φόβου δίωξης και δη για τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Εισηγούνται περαιτέρω, ότι δεν δικαιολογείται ούτε η υπαγωγή του Αιτητή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας καθώς η κατάσταση ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής του σε συνάρτηση με τις προσωπικές του περιστάσεις δεν δικαιολογούν την υπαγωγή του. Ως προς τους επιμέρους λόγους προσφυγής και ειδικώς ως προς τη διασφάλιση των διαδικαστικών εγγυήσεων, οι Καθ’ ων η αίτηση υποδεικνύουν ότι ο Αιτητής είχε εκπροσώπηση κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του κατά τα προβλεπόμενα στο άρθρο 10(1Β) του περί Προσφύγων Νόμου. Περαιτέρω, επισημαίνουν ότι ως προς την αξιολόγηση της αξιοπιστίας του ο ίδιος καίτοι ανήλικός, όντως ήδη 16 ετών ήταν σε ηλικία προχωρημένης αντίληψης. Ως προς τα προσόντα του προσώπου που πραγματοποιεί τη συνέντευξη, είναι η θέση των Καθ’ ων η αίτηση ότι ο Αιτητής δεν εξειδικεύει επαρκώς τον ισχυρισμό του περί ανεπάρκειας του λειτουργού, παραπέμποντας σε συναφή νομολογία. Παράλληλα, υποστηρίζουν ότι η λειτουργός που πραγματοποίησε τη συνέντευξη ήταν δεόντως  αρμόδια και καταρτισμένη. Εξάλλου, υποβάλλουν ότι στη περίπτωση του Αιτητή, αφότου αυτός αξιολογήθηκε, ακολουθήθηκαν όλες οι εκ του νόμου καθοριζόμενες διαδικασίες για την εκπροσώπησή του, ενώ η συνέντευξη έλαβε χώρα στην παρουσία διορισμένου λειτουργού του Γραφείου Ευημερίας, ο οποίος ενεργούσε ως κηδεμόνας του Αιτητή κα προς υποβοήθηση του τελευταίου. Ως προς τη δυνατότητα μετεγκατάσταση του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζουν, παραπέμποντας σε νομολογία, ότι αυτός θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί στην πόλη Mogadishu. Τέλος υπεραμύνονται της επίδικης απόφασης ως προϊόντος δέουσας ερευνάς κα αιτιολογίας.

 

7.             Στο πλαίσιο της απαντητικής του αγόρευσης, ο Αιτητής απαντά στις τοποθετήσεις των Καθ’ ων η αίτηση, εμμένοντας και υπερθεματίζοντας τα όσα ήδη καταγραφεί στη γραπτή του αγόρευση.

 

Το νομικό πλαίσιο

8.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

 

9.                Ο Κανονισμός 2 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως:

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

10.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (στο εξής: o περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

11.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

12.             Το άρθρο 9ΚΔ του ιδίου νόμου, το οποίο τιτλοφορείται «Αξιολόγηση των ειδικών αναγκών υποδοχής και διαδικαστικών αναγκών των ευάλωτων προσώπων» καθορίζει τις διαδικαστικές εγγυήσεις των ευάλωτων αιτούντων άσυλο.

 

13.             Το άρθρο 10 του περί Προσφύγων Νόμου, το οποίο τιτλοφορείται «Ασυνόδευτοι ανήλικοι αιτητές» καθορίζει ειδικώς τις διαδικαστικές εγγυήσεις υπέρ των ασυνόδευτων ανηλίκων αιτούντων άσυλο.

 

14.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

15.              Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό εκ προοιμίου ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητά της  (στο πλαίσιο πάντα που καθορίζουν οι ισχυρισμοί του εκάστοτε αιτητή). Συνεπώς, η επίκληση έλλειψης δέουσας έρευνας, αιτιολογίας περί πλάνης και ύπαρξης μη καταλυτικής φύσεως διαδικαστικών πλημμελειών  κατά τη διοικητική διαδικασία δεν επαρκεί από μόνη της για να ανατρέψει την επίδικη απόφαση. Ο Αιτητής αναμένεται  να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους, καθώς το παρόν Δικαστήριο προβαίνει σε εξ υπαρχή και ex nunc έλεγχο των περιστάσεων της αιτήσεως του εκάστοτε αιτητή. [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελείς  χαρακτηρίζονται  οι λόγοι προσφυγής, οι οποίοι ακόμα και αν γίνουν δεκτοί δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100].

 

16.             Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για έναν από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 έως 68).

 

17.             Επιπλέον, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι επίδικη εν προκειμένω είναι μόνο η απόφαση επί της αιτήσεως του Αιτητή για διεθνή προστασία, απόφαση η οποία δεν σωρεύεται με απόφαση επιστροφής, όπως συμβαίνει με άλλες απορριπτικές αποφάσεις ασύλου δυνάμει του άρθρου 12Δ ή 13(2)(δ) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

18.             Σημειώνεται έτι περαιτέρω, ότι οι αναφορές του Αιτητή ως προς την ιδιότητα της εκπροσώπου του ως λειτουργού των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας δεν προβάλλονται παραδεκτώς στο μέτρο που ο διορισμός του εν λόγω προσώπου γίνεται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 10 του περί Προσφύγων Νόμου. Εν προκειμένω δεν δικογραφείται δεόντως οποιαδήποτε αντίθεση της ημεδαπής νομοθεσία με το ενωσιακό δίκαιο και δεν αμφισβητείται η ορθή εναρμόνιση της εθνικής διάταξης, η οποία καλύπτεται από το αντίστοιχο τεκμήριο της ορθής εναρμόνισης. Συνεπώς απαραδέκτως εγείρεται στο πλαίσιο της γραπτής αγόρευσης του Αιτητή το εν λόγω νομικό σημείο [Βλ. Α.Ε. αρ. 156/2012, Μustafa Haghilo, 27.2.2018 και εκεί μνημονευόμενη νομολογία].

 

19.             Ειδικώς ως προς τις λοιπές διαδικαστικής φύσεως πλημμέλειες τις οποίες επικαλείται ο Αιτητής, επαναλαμβάνεται ότι εγείρονται αλυσιτελώς για τους λόγους που ανέφερα ανωτέρω και οι οποίοι συνδέονται με τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου. Αλυσιτελώς συγκεκριμένα προβάλλει ο Αιτητής ελλείψεις κατά το στάδιο της συνέντευξης και των προσώπων που συμμετείχαν στη διαδικασία από πλευράς της διοίκησης, καθώς και σε αυτή την περίπτωση δεν κατορθώνει να καταδείξει τη ζημία που κατ' ισχυρισμό έχει υποστεί και κυρίως τι ισχυρισμούς και ποιες επισημάνσεις θα προσέθετε, οι οποίες επιπλέον θα ήταν ικανές να ανέτρεπαν το αποτέλεσμα της επίδικης πράξης. Οι διαδικαστικές πλημμέλειες που υποδεικνύει, άπτονται της ικανότητας του Αιτητή να εκθέσει διεξοδικά τους λόγους της αίτησής του. Εν προκειμένω, ο Αιτητής δεν επεξηγεί με ποιο τρόπο η ακολουθηθείσα διαδικασία επηρέασε αυτή τη δυνατότητα και το κυριότερο, λαμβάνοντας υπόψη τη δυνατότητα να εκθέσει εκ νέου τις θέσεις του ενώπιον του Δικαστηρίου, γιατί αυτή η κατ' ισχυρισμό παράλειψη είναι καταλυτικής φύσεως σε σχέση με το  δικαίωμά του αυτός να εκθέσει διεξοδικά τις θέσεις του.  Ο Αιτητής παρατηρώ ότι δεν προβάλλει οποιοδήποτε νέο ισχυρισμό στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, τον οποίο δεν μπόρεσε να προβάλει εξαιτίας των κατ' ισχυρισμό παραλείψεων της διοίκησης. Αντίθετα, παρατηρώ ότι προσυπογράφει το πρακτικό της συνέντευξης και ότι κατανόησε πλήρως τα διαμειφθέντα. Επιπλέον, ως προς την ουσία του αιτήματός του, δεν προσθέτει οτιδήποτε πέραν των όσων ανέφερε κατά το στάδιο της συνέντευξης, αλλά τουναντίον στηρίζεται εν πολλοίς στις εκεί δηλώσεις του.

 

20.             Τέλος η αναφορά του Αιτητή ως προς τη διαδικασία οικογενειακής επανένωσης με το θείο του δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας και απαραδέκτως εγείρεται εν προκειμένω.

 

21.             Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του Αιτητή, σημειώνεται ότι κατά την καταγραφή της αίτησής του, ο Αιτητής δήλωσε πως εγκατέλειψε τη Σομαλία επειδή η Al-Shabaab προσπάθησε να τον στρατολογήσει.

 

22.             Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξής του, ο Αιτητής δήλωσε υπήκοος Σομαλίας γεννηθείς στην Mogadishu στην περιοχή Hodan όπου διέμενε μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του. Ως προς το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο δήλωσε πως ξεκίνησε την εκπαίδευση του σε ηλικία 10 ετών και σταμάτησε σε ηλικία 14 ετών. Πρόσθεσε πως φοίτησε στο ιδιωτικό σχολείο Yasin Sahal ενώ προηγουμένως είχε φοιτήσει σε θρησκευτικό σχολείο. Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια δήλωσε πως οι γονείς του έχουν αποβιώσει. Συγκεκριμένα, η μητέρα του απεβίωσε όταν ήταν σε νεαρή ηλικία και ο πατέρας του, ο οποίος έπασχε από διαβήτη και αρτηριακή πίεση, απεβίωσε όταν ο Αιτητής ήταν 13 ετών. Έχει μια νεότερη κατά τρία έτη αδελφή από το γάμο του πατέρα του με τη νέα του σύντροφο, η οποία διαμένει στην Mogadishu με την μητέρα της. Προσέθεσε πως μετά τον θάνατο του πατέρα του το 2020 διέμενε με την θεία του από την πατρική του πλευρά και πως έχει έναν θείο από την μητρική πλευρά ο οποίος ζει στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο οποίος, μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον συνέδραμε οικονομικά. Δήλωσε πως από τότε που τελείωσε το σχολείο το 2021 έως και την έξοδο του από την χώρα το 2023 καθάριζε παπούτσια στο δρόμο.

 

23.             Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του δήλωσε ότι εξαιτίας της κατάστασης ασφαλείας και των δυσκολιών που αντιμετωπίζει ένα άτομο χωρίς γονείς στην χώρα καταγωγής του. Συμπλήρωσε, πως μέλη της Al Shabab πήγαν στην θεία του και της ζήτησαν να ενταχθεί ο ίδιος στην ομάδα τους προκειμένου να του διδάξουν τη θρησκεία. Μετά από αυτό το περιστατικό η θεία του μίλησε με τον θείο του στην Αγγλία και συναποφάσισαν πως θα ήταν καλύτερο για τον Αιτητή να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του.

 

24.             Σε διευκρινιστική ερώτηση που του τέθηκε σχετικά με τον τρόπο που η Al-Shabab τον προσέγγισε επεξήγησε πως δεν τον προσέγγισαν προσωπικά αλλά μέσω της θείας του, την οποία κάλεσαν στο τηλέφωνο αρκετές φορές (περίπου 3 με 4 φορές) και της είπαν για την επιθυμία τους να τον εντάξουν στην ομάδα τους. Σε έτερη διευκρινιστική ερώτηση σχετικά με το πως εντόπισαν τον αριθμό της θείας του δήλωσε πως οι άνθρωποι γνωρίζονται μεταξύ τους και πως ίσως ρώτησαν άτομα από την περιοχή τους. Πιστεύει πως η Al Shabab τον προσέγγισε διαμέσου της θείας του επειδή εάν του είχαν μιλήσει στο δρόμο θα είχε φοβηθεί.

 

25.             Ερωτηθείς σχετικά με το τι πιστεύει ότι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του δήλωσε πως θα κινδυνεύσει να τον δολοφονήσουν και πως θα τον ρωτήσουν για ποιο λόγο έφυγε από την χώρα και για ποιο λόγο δεν τους πιστεύει αφού αυτοί θέλουν να του διδάξουν τη θρησκεία. Σχετικά με τον ενδεχόμενο μετεγκατάστασης του σε άλλη περιοχή εντός της χώρας καταγωγής του αποκρίθηκε αρνητικά καθότι πολλοί άνθρωποι στην χώρα δουλεύουν για αυτή την ομάδα.

 

26.              Αξιολογώντας το αίτημά της για διεθνή προστασία, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αναφορικά με την καταγωγή, την περιοχή καταγωγής και διαμονής του και τα λοιπά στοιχεία του προφίλ του (μόρφωση, θρησκεία, απασχόληση) και έναν δεύτερο αναφορικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του λόγω του ότι είναι ορφανός και ισχυριζόμενης ένταξής του στην οργάνωση Al Shabaab. Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθότι κρίθηκε ότι παρατέθηκε με επαρκή λεπτομέρεια και συνοχή και πως βρισκόταν σε συμφωνία τόσο με τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

27.             Αντίθετα, ο δεύτερος ισχυρισμός του αιτητή έτυχε απόρριψης. Ειδικότερα κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με την ισχυριζόμενη δίωξη του από μέλη της Al-Shabab. Τουναντίον οι αποκρίσεις του ήταν ασαφείς, αόριστες και υποθετικές. Επισημάνθηκε από του Καθ’ ων η αίτηση πως η ανωτέρω ομάδα δεν προσέγγισε τον Αιτητή αλλά την θεία του. Αξιολογήθηκαν ως αόριστες οι αποκρίσεις του σχετικά με το χρόνο κατά τον οποίο η οργάνωση προσέγγισε για πρώτη φορά και τελευταία φορά την θεία του καθώς και δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει πως εντοπίστηκε από την ανωτέρω οργάνωση. Ούτε κατάφερε να επεξηγήσει με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο πως η Al Shabab εντόπισε τον αριθμό του τηλεφώνου της θείας του. Αναφέρθηκε από τον λειτουργό πως όταν ο Αιτητής κλήθηκε να περιγράψει κάποιο περιστατικό εναντίον του από την ανωτέρω οργάνωση αποκρίθηκε πως δεν συνέβη κάτι στον ίδιο και πως η εν λόγω οργάνωση προσέγγισε μόνο την θεία του. Περαιτέρω, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν μπορούσε να επεξηγήσει με σαφή και συγκεκριμένο τρόπο το λόγο για τον οποίο η Al Shabab επιθυμούσε να τον εντάξει στην ομάδα τους. Ως αόριστη κρίθηκε η απόκριση του όταν ρωτήθηκε σχετικά με τις συνέπειες που θα αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του στην χώρα καταγωγής του. Αναφέρθηκε δε από τον λειτουργό πως τα ανωτέρω στοιχεία υποδηλώνουν πως ο ισχυριζόμενος φόβος του Αιτητή στηρίζεται σε προσωπικές του υποθέσεις, χωρίς να αναφερθεί σε κάποια προσωπική πράξη εναντίον του από την ανωτέρω ομάδα. Τέλος, κρίθηκαν ως αόριστα και γενικόλογα όσα ο Αιτητής δήλωσε σχετικά με το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης του σε άλλη περιοχή εντός της χώρας καταγωγής του καθώς και σε σχέση με το ενδεχόμενο οι αρχές να του επιτρέψουν την επιστροφή του στην χώρα.

 

28.             Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού κρίθηκε ότι όσα ο Αιτητής δήλωσε κατά την συνέντευξή του αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματος του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την περαιτέρω διερεύνηση αυτών μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης. Περαιτέρω επισημάνθηκε πως η ηλικία του Αιτητή λήφθηκε υπόψη κατά την συνέντευξη του όσο και κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Εξέταση των Αιτημάτων Ασύλου των Παιδιών της Σύμβασης του 1951 και / ή του Πρωτοκόλλου του 1967 για το Καθεστώς των Προσφύγων. Τέλος, αξιολογώντας την ηλικία του Αιτητή και την ψυχολογική του κατάσταση κρίθηκε πως το στοιχείο της ανηλικότητας του Αιτητή δεν αποτελεί στοιχείο που να δικαιολογεί την παραχώρηση στον Αιτητή του ευεργετήματος της αμφιβολίας.

 

29.             Στο πλαίσιο της αξιολόγησης κινδύνου, στη βάση του μόνου αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, διαπιστώθηκε πως, βάσει των εξωτερικών πηγών πληροφόρησης σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής και περιοχή διαμονής του αιτητή εκεί(Mogadishu, Banadir region), δεν υφίσταται οποιαδήποτε μορφή δίωξης ή κίνδυνος σοβαρής βλάβης του σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του. Προχωρώντας, τέλος, στη νομική ανάλυση, οι Καθ’ ων η αίτηση διαπιστώνουν ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του στο άρθρο 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου

 

30.             Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής κατά την ακροαματική διαδικασία στις 10.6.2023 δήλωσε πως η θεία του διέκοψε την επικοινωνία μαζί του όταν τα άτομα, από τα οποία διώκεται, την κάλεσαν τηλεφωνικά και της είπαν ότι γνωρίζουν πού βρίσκεται. Της ανέφεραν, επίσης, ότι έχει μεταβεί σε μία μη μουσουλμανική χώρα, γεγονός που την έκανε να φοβηθεί και να σταματήσει την επικοινωνία μαζί του. Εν συνεχεία, ο Αιτητής δήλωσε πως της τηλεφωνεί αραιά μία με δύο φορές το μήνα. Ερωτηθείς από το Δικαστήριο σχετικά με το ποιος ανέλαβε τα έξοδα της μετάβασής του στη Δημοκρατία, ο Αιτητής υπέδειξε το θείο του, ο οποίος διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του επανέλαβε πως η θεία του δέχθηκε τηλεφωνικές πιέσεις από την Al Shabab προκειμένου ο ίδιος να ενταχθεί σε αυτούς. Δήλωσε πως από το 2020 διέμενε με την θεία του στην Mogadishu  και πως επισκέπτονταν  τακτικά τον πατέρα του, ο οποίος είχε νυμφευτεί με μια άλλη γυναίκα. Ερωτηθείς σχετικά με την διαμονή του με την θεία του, δήλωσε πως διέμενε στο σπίτι της μαζί με τον σύζυγο της και τα τέκνα τους. Ανέφερε για πρώτη φορά πως μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον οποίο τοποθέτησε τον Δεκέμβριο του 2020, μετακόμισε με την θεία του στην Τζοχάρ (Jowhar) όπου έμεινε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2022 όταν και επέστρεψαν στην Mogadishu. Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι ο Αιτητής σε κανένα σημείο της συνέντευξής του δεν αναφέρθηκε σε παραμονή του στο Tζοχάρ (Jowhar), ενώ αντίθετα ερωτηθείς ανέφερε ότι σταθερά διέμενε όλη του τη ζωή στο Mogadishu (βλ. ερ. 29 σημείο του διοικητικού φακέλου). Ανέφερε ακόμη και μετά την επιστροφή του στην Mogadishu άτομα της Al Shabab συνέχισαν να επικοινωνούν με την θεία του λέγοντας της πως θα πάρουν τον Αιτητή μαζί τους ακόμη και χωρίς να το γνωρίζει. Επιβεβαίωσε πως τα άτομα της ανωτέρω οργάνωσης προσέγγισαν μόνο την θεία του χωρίς να έχει ενοχληθεί ποτέ προσωπικά ο ίδιος. Κληθείς να αποκριθεί σχετικά με το πως γνωρίζει ότι άτομα της εν λόγω οργάνωσης τον ψάχνουν δήλωσε πως ήταν ένα πολύ δραστήριο άτομο στην χώρα του, συνήθιζε να παίζει ποδόσφαιρο και γνώριζαν πως είναι πολύ ικανός και θα έκανε καλή δουλειά. Κληθείς να αποκριθεί εάν θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί στην Hargeisa ο αιτητής δήλωσε πως δεν έχει κανένα μέλος της οικογένειας του εκεί και πως θα τον εντοπίσουν καθότι η Al Shabab έχει άτομα παντού. Από την πλευρά τους, οι Καθ’ων η αίτηση ισχυρίστηκαν πως ο Αιτητής εξακολουθεί στην χώρα καταγωγής του να έχει υποστηρικτικό δίκτυο, την θεία του, με την οποία έμενε μαζί μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του. Πρόσθεσαν πως ο Αιτητής φοιτούσε σε ιδιωτικό σχολείο μέχρι το 2021 (βλ. ερ. 30 σημείο 1Χ) ακόμη και μετά τον θάνατο του πατέρα του. Δήλωσαν, ακόμη, πως τον στήριζε οικονομικά η θεία του και ο θείος του που διαμένει στην Αγγλία με τον οποίο επικοινωνούσε δύο φορές το μήνα και εικάζουν πως ο αιτητής καθάριζε παπούτσια στο δρόμο προκειμένου να εξασφαλίσει ένα επιπλέον εισόδημα. Ως προς την κατάσταση ασφαλείας δήλωσαν πως δεν είναι τόσο υψηλός ο βαθμός αδιάκριτης βίας στην Mogadishu ώστε ο Αιτητής να κινδυνεύει δια μόνο της παρουσίας του εκεί. Παρέπεμψαν δε στα ευρήματα της ψυχολογικής έκθεσης του Αιτητή. Περαιτέρω, ο συνήγορος του Αιτητή παρέπεμψε στην σελίδα 34 της γραπτής αγόρευσης του σχετικά με τη μη πρόσβαση του Αιτητή σε στέγαση και σε βασικές υπηρεσίες εξαιτίας της μειονοτικής φυλής του στην Hargeisa. Επιβεβαίωσε πως οι γονείς του έχουν αποβιώσει και πως έχει μια ετεροθαλή αδελφή που δεν έχει γνωρίσει.

 

31.             Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου.

 

32.             Ως προς τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό συντάσσομαι με το εύρημα των Καθ’ ων η αίτηση περί αξιοπιστίας του για τους λόγους που εμπεριστατωμένα καταγράφονται στην έκθεση, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης.

 

33.             Σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την φυλή Madhibaan (βλ. ερ.22 του διοικητικού φακέλου) στην οποία ως δήλωσε ανήκει ο Αιτητής παρατίθενται οι κάτωθι πληροφορίες:

 

34.             Αναφορικά με το ρόλο των φυλών στη Σομαλία, διαφαίνεται ότι σε όλες τις πτυχές της ζωής, η φυλή είναι ταυτόχρονα μέσο αναγνώρισης και τρόπος ζωής. Σύμφωνα με το  Minority Rights Group, οι επαγγελματικές κάστες, οι οποίες θεωρούνται χαμηλόβαθμες κάστες στην Σομαλία είναι ιστορικά γνωστές ως Midgan (ή γνωστές σήμερα με την ονομασία Gaboye, Madhiban and Musse Deriyo), Tumal and Yibro[1]. Σε έκθεση της UNHCR του 2022  επιβεβαιώνεται πως οι Madhibaan αποτελούν επαγγελματική κάστα και ειδικότερα αναφέρει πως «οι επαγγελματικές ομάδες/κάστες είναι ομάδες δομημένες σαν φυλές, ζουν σε ορισμένες περιοχές και γειτονιές και προσδιορίζονται με διάφορους όρους, όπως Tumaal, Waable, Sab, Madhibaan, Boon, Gabooye και Midgan»[2].  Άλλη πηγή αναφέρει πως οι Midgaan είναι γνωστοί ως Madhibaan, Gabooye, Gaboye ή Gaboyo[3]. Eκθεση του Norwegian Country of Origin Information Centre  αναφέρει «πως ο όρος Midgaan  προσδιορίζει είτε μια μεμονωμένη ομάδα είτε είναι ένα γενικός όρος που αναφέρεται γενικά στις επαγγελματικές κάστες. Στη Νοτιοδυτική Σομαλία οι Midgaan αναφέρονται ως Gabooye ενώ στα υπόλοιπα τμήματα της χώρας  ο πιο γενικός και συνήθης όρος για τις επαγγελματικές κάστες είναι sab ή bon»[4]. Σύμφωνα με διαφορετικές πηγές, ο όρος Midgaan φαίνεται να θεωρείται υποτιμητικός ή αγενής, που χρησιμοποιείται από τις μεγαλύτερες φυλές. Δεδομένου ότι συχνά μεταφράζεται ως «άθικτος» ή «παρίας», μερικοί Midgaan προτιμούν να αποκαλούνται Madhibaan, που σημαίνει «ακίνδυνος». Ο όρος Gabooye είναι επίσης ένας άλλος προτιμώμενος και όχι προσβλητικός όρος, που αντικαθιστά τον όρο Midgaan, όταν αναφέρεται σε αυτή την επαγγελματική κάστα[5].

 

35.             Αναφορικά με την γεωγραφική κατανομή των Madhibaan, πηγές που περιλαμβάνονται στην έκθεση της EUAA του 2019 αναφέρουν πως «είναι διασκορπισμένοι μέσα στην χώρα και πως μπορεί να εντοπιστούν στην βόρεια και Κεντρική Σομαλία καθώς και στην Hiran, Mogadishu and Kismaio.[6].

 

36.             Σύμφωνα με έκθεση της UNHCR με έτος δημοσίευσης το 2022 αναφέρεται ότι «στη Σομαλία, ορισμένες ομάδες παραδοσιακά ορίζονται από τα επαγγέλματά τους, συνήθως σε λιγότερο επιθυμητές ή «ακάθαρτες» εργασίες που συχνά περιλαμβάνουν χειρωνακτική εργασία, για παράδειγμα κυνήγι, κομμωτική, σιδηρουργία ή υποδηματοποιία. Αυτές οι ομάδες είναι δομημένες σαν φυλές, ζουν σε ορισμένες περιοχές και γειτονιές και αναφέρονται με διάφορους όρους, όπως Tumaal, Waable, Sab, Madhibaan, Boon, Gabooye και Midgaan. Αυτοί οι όροι μπορεί επίσης να αναφέρονται σε υποομάδες μέσα σε αυτές τις επαγγελματικές κάστες και μπορεί να διαφέρουν ανά περιοχή. [.]

 

37.             Οι ομάδες Gabooye στη Σομαλιλάνδη βρίσκονται σε μειονεκτική θέση από οικονομική άποψη, συνεχίζουν να είναι περιορισμένοι στα παραδοσιακά χαμηλόμισθά επαγγέλματα που κατέχουν, και στο σύνολό τους αδυνατούν να επιτύχουν «κοινωνική άνοδο ή οικονομική» λόγω κοινωνικών διακρίσεων και έλλειψης πρόσβασης σε πόρους. Τα παιδιά των επαγγελματικών καστών  υφίστανται εκφοβισμό στο σχολείο. [.] Αν και οι καταχρήσεις κατά των μειονοτήτων έχουν μειωθεί σε κλίμακα από τη δεκαετία του 1990, η χαμηλής έντασης βία κατά των μειονοτήτων εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τη σομαλική κοινωνία σήμερα, κυρίως επειδή  αυτές οι κοινωνικές δομές είναι ακόμη ενεργές. Ενώ ο κοινωνικός αποκλεισμός των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης των (μεικτών) γάμων με άλλες φυλές και των άνισων κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, μπορεί να οφείλεται στην περιφρόνηση για την εθνοτική τους καταγωγή, οι παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μειονοτήτων συμβαίνουν κυρίως επειδή στερούνται ένοπλης δύναμης [.] Αυτές οι επαγγελματικές κάστες παραδοσιακά δεν μπορούσαν να έχουν βοοειδή ή άλογα ή άλλα περιουσιακά στοιχεία που προορίζονταν για τις «ευγενείς» φυλές και οι ευκαιρίες εργασίας τους περιορίζονταν κυρίως σε ανειδίκευτες/ταπεινωτικές θέσεις εργασίας ή σε συγκεκριμένα επαγγέλματα. Ενώ ορισμένα μέλη επαγγελματικών ομάδων/φυλών απασχολούνται σήμερα σε επαγγέλματα, η πλειοψηφία των ατόμων από αυτές τις κάστες εξακολουθούν να εργάζονται σε χειρωνακτικές θέσεις εργασίας ή εργασίες παροχής υπηρεσιών[7].

 

38.             Σε άλλη έκθεση της EUAA αναφέρεται πως ο όρος Gabooye  αναφέρεται συλλογικά στις ομάδες Madhibaan και Muse Diriye στη βορειοδυτική Σομαλία/Σομαλιλάνδη και πως έχει υποκαταστήσει το υποτιμητικό όρο Midgaan. Η ανωτέρω έκθεση προσθέτει πως οι Gabooye (Madhibaan και Muse Diriye) δεν έχουν ουσιαστική πολιτική εκπροσώπηση στις τοπικές και εθνικές αρχές και πως απολαμβάνουν περιορισμένης προστασίας σε όλη τη Σομαλία.  Κρατικά ιδρύματα και θεσμοί, οι οποίοι κυριαρχούνται από μέλη των πλειοψηφικών ομάδων, δεν προσφέρουν προστασία στους Gabooye για αδικίες και παραβιάσεις που βίωσαν. Συχνά αποκλείονται από διαδικασίες λήψης αποφάσεων και αντιμετωπίζονται ως "outsiders" σε διάφορους τομείς της δημόσιας ζωής[8]. Σε έκθεσή της για το 2020 για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σομαλία, η Ανεξάρτητη Εμπειρογνώμονας του ΟΗΕ, Isha Dyfan, δήλωσε ότι «οι οικονομικές ανισότητες μεταξύ περιθωριοποιημένων και μειονοτικών ομάδων είναι διάχυτες, για παράδειγμα, μεταξύ των ομάδων Bantu και Gaboye στη Σομαλιλάνδη»[9]. Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας του 2016, οι Gaboye, καθώς και άλλες μειονότητες στη Σομαλία αντιμετωπίζουν διακρίσεις και συχνά αποκλείονται από την πρόσβαση στη γη και σε βασικές υπηρεσίες λόγω «της ταυτότητάς τους ως εθνοτικές μειονότητες σε μια κοινωνία με κυρίαρχες δομές φυλών»[10].

 

39.             Προς τούτο διαπιστώνεται ότι ο Αιτητής ανήκει κατά τη δήλωση σε μια επαγγελματική κάστα, η οποία ενδέχεται να υφίσταται διακρίσεις. Εντούτοις, με βάση τις δηλώσεις του Αιτητή ο ίδιος είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση, δεν προώθησε κάποιο περιστατικό διακριτικής μεταχείρισης, ενώ ο ίδιος, μετά το θάνατο του πατέρα του, συντηρούνταν όντας ανήλικός από τη θεία του και το σύζυγό της, ο οποίος εργαζόταν στις οικοδομές.  

 

40.             Όσον αφορά στο δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή περί προσέγγισης της θείας του από μέλη της Al-Shabab είναι γεγονός ότι ο Αιτητής δεν μπορούσε να συνεισφέρει επαρκείς λεπτομέρειες καθώς ο ίδιος ουδέποτε ήρθε σε απευθείας επικοινωνία με αυτούς. Αποτελεί ωστόσο γεγονός ότι ο Αιτητής, ακόμα και μετά τις κατ’ ισχυρισμό απειλές από τον Αύγουστο του 2022 (βλ. ερ. 27, σημείο 3Χ του διοικητικού φακέλου) μέχρι και τα τέλη του Φεβρουαρίου του 2023 (βλ. ερ. 35 του διοικητικού φακέλου) εξακολουθούσε να παραμένει στη χώρα του, εκτεθειμένος μάλιστα καθώς εργαζόταν σε εξωτερικό χώρο, χωρίς να συμβεί οτιδήποτε στον ίδιο προσωπικά. Ο Αιτητής υπήρξε συνεπής ως προς τον πυρήνα του αιτήματός του, χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να δώσει οποιεσδήποτε περαιτέρω λεπτομέρειες. Παρά την ανηλικότητα του Αιτητή, δεδομένου ότι ο ίδιος ήταν ήδη 16 ετών όταν εγκατέλειψε τη χώρα του, διαθέτοντας κάποιο μορφωτικό επίπεδο εύλογα θα αναμένονταν να είχε επιδιώξει να λάβει κάποιες περαιτέρω λεπτομέρειες αναφορικά με αυτό το τόσο κρίσιμο για το μέλλον του περιστατικό, το οποίο μάλιστα υπήρξε η αφορμή να εγκαταλείψει τη χώρα του. Περαιτέρω, σύμφωνα με δήλωση του ιδίου εξακολουθούσε να διατηρεί επικοινωνία με τη θεία του και μετά την άφιξή του στη Δημοκρατία, χωρίς ωστόσο οι αναφορές του περί συνέχισης των απειλών, σύμφωνα με τα λεγόμενα και πάλι της θείας του, να λαμβάνουν οποιοδήποτε επαρκώς λεπτομερές περιεχόμενο. Τέλος επισημαίνεται η χρονική αντίφαση στο αφήγημά του ως προς τον χρόνο και τον τόπο έναρξης των απειλών εναντίον του.  Ενώ ενώπιον του Δικαστηρίου τοποθέτησε την έναρξη των εναντίον του απειλών κατά το διάστημα που βρισκόταν κατ’ ισχυρισμό στην Τζοχάρ (Jowhar) από την οποία μετοίκησε για το Mogadishu τον Φεβρουάριο του 2022 (βλ. πρακτικά δικασίμου 10.6.2024) , ωστόσο κατά τη διοικητική διαδικασία τοποθετεί την έναρξη των απειλών περί τα μέσα του 2022 στη Mogadishu. Ο Αιτητής ουδέποτε αναφέρθηκε κατά τη διοικητική διαδικασία σε παραμονή το σε άλλο μέρος εκτός της Mogadishu, ισχυρισμό που καινοφανώς προέβαλε ενώπιον του Δικαστηρίου. Υπό το φως των ανωτέρω δεν θεμελιώνεται η εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή.

 

41.             Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού καθαυτού, ο οποίος αφορά σε προσωπικό βίωμα του Αιτητή δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να εντοπιστούν εξωτερικές πηγές. Ωστόσο οφείλεται να εξεταστεί η δράση της εν λόγω οργάνωσης ιδίως σε σχέση με άτομα που φέρουν χαρακτηριστικά αντίστοιχα με αυτά του προφίλ του Αιτητή.

 

42.             Σύμφωνα με σύνοψη της συλλογής πληροφοριών της EUAA για την κατάσταση ασφαλείας του Μαρτίου 2023 και επιπροσθέτως, έκθεση της EUAA αναφορικά με τα προφίλ που στοχοποιούνται του 2021,[11] η Al-Shabaab αύξησε την ισχύ των ενεργών μαχητών της, από 2.000 – 3.000 εκτιμώμενες το 2017 σε 5.000 – 7.000 το 2020. Πιο πρόσφατες εκτιμήσεις για τον αριθμό των μαχητών της Al-Shabaab κυμαίνονται από 7.000 έως 20 000 άτομα.[12]

 

43.             Αναφορικά με τις περιοχές όπου συνήθως στρατολογεί η Al-Shabaab, η ανωτέρω έκθεση της EUAA αναφορικά με τα προφίλ που στοχοποιούνται, αημειώνει  πως «Αν και η Al-Shabaab στρατολογεί κατά κύριο λόγο από εδάφη υπό τον έλεγχό της, υπήρξαν επίσης αναφορές για στρατολόγηση από περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση, ειδικά στην Mogadishu. Εκτός  της επικράτειας της Al-Shabaab η στρατολόγηση συχνά περιλαμβάνει πτυχές εξαναγκασμού. Αναγκαστική στρατολόγηση έχει επίσης αναφερθεί σε περιοχές που ελέγχονται από την οργάνωση. Η Al-Shabaab τείνει να στρατολογεί σε τοποθεσίες που συνυπάρχουν πολλές φυλές, χτίζοντας τη στρατηγική στρατολόγησης τους στις συγκρούσεις μεταξύ των φυλών».[13]

 

44.             Περαιτέρω, έκθεση του 2018 από το Ινστιτούτο Hiraal, μία δεξαμενή σκέψης που εδρεύει στο Mogadishu, επιβεβαιώνει  ότι στα πρώτα χρόνια της, η Al Shabaab - που ήταν εκείνη την εποχή ένα αστικό φαινόμενο - συνήθιζε να στρατολογεί μεταξύ του πληθυσμού του Mogadishu και άλλων αστικών κέντρων. Ωστόσο, δεδομένου ότι η ομάδα έχασε εδάφη στα αστικά κέντρα μεταξύ 2012 και 2015, έχει στρατολογήσει τα περισσότερα από τα νέα μέλη της σε αγροτικές περιοχές υπό τον έλεγχό της, συμπεριλαμβανομένων των πυκνοκατοικημένων περιοχών του Bay και του Bakool, με παιδιά να αποτελούν την πλειοψηφία των νεοσύλλεκτων[14].

 

45.             Έκθεση του Finnish Immigration Service του 2020 αναφέρει πως η στρατολόγηση διά της βίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην πρωτεύουσα[15]. Συνεχίζει πως «στην πράξη, η οργάνωση δεν χρειάζεται να πείσει πολύ τους ανθρώπους για να ενεργήσουν όπως επιθυμεί, αφού οι αυστηρές τιμωρίες τους προκαλούν έντονο φόβο. Για παράδειγμα, η οργάνωση μπορεί να στρατολογήσει έναν υπάλληλο γραφείου στην Mogadishu  ως πληροφοριοδότη τους μέσω έμμεσων απειλών λέγοντας του ότι δεν επιθυμούν να τον βλάψουν αλλά να του προσφέρουν συνεργασία[16]. Σε έκθεση του Immigration and Refugee Board of Canada του 2023 αναφέρεται πως υπάρχει παρουσία της ομάδας στην Mogadishu και πως η Al-Shabaab «ολοένα και περισσότερο» εισέρχεται σε αστικές περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης και των δυνάμεων ασφαλείας χρησιμοποιώντας μια ομάδα πληροφοριοδοτών  που «σύμφωνα με πληροφορίες» έχει «διεισδύσει στην κυβέρνηση και τους θεσμούς ασφαλείας»[17]. Άλλη πηγή που περιλαμβάνεται σε έκθεση της EUAA του 2021 αναφέρει πως «χάρη στο ισχυρό δίκτυο πληροφοριών της, η Al-Shabaab είναι σε θέση να προβεί σε προσεκτική στρατολόγηση στην πόλη, στοχεύοντας όσους εκφράζουν απογοήτευση ή θυμό για την AMISOM ή τη σομαλική κυβέρνηση. Η ομάδα εμπλέκει αυτούς τους ανθρώπους σε συζητήσεις και τους μεταπείθει σταδιακά έως ότου η Al Shabaab  τους κάνει μια επίσημη προσφορά (π.χ. να ενταχθούν στη μυστική αστυνομία/Amniyat της Al Shabaab  στην πόλη)»[18].

 

46.             Αναφορικά με τις τακτικές στρατολόγησης που εφαρμόζει η Al Shabab, έκθεση της EUAA του 2021 καταγράφει πως αυτές περιλαμβάνουν τον εκφοβισμό-στράτευση διά της βίας, την παροχή οικονομικών κινήτρων, τις απειλές, την κατήχηση και τα δίκτυα/σχέσεις με τις φυλές. Η διαδικασία στρατολόγησης είναι μια περίπλοκη διεργασία η οποία συχνά περιλαμβάνει είτε την εθελοντική στράτευση, είτε την προκαλούμενη μέσω κριτηρίων και ωφελειών είτε τον εξαναγκασμό με χρήση βίας/απειλών.  Η  μέθοδος δε, του εξαναγκασμού εξαρτάται από την τοποθεσία και την κατάσταση. Η ομάδα στοχεύει όσους είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση ή όσοι έχουν στοχοποιηθεί και έχουν περιθωριοποιηθεί λόγω φυλετικών διακρίσεων. Επίσης, η Al Shabab χρησιμοποιεί συχνά οικονομικές ανταμοιβές ως κίνητρο για να προσελκύσει μαχητές ή να κάνει τους ανθρώπους να τους βοηθήσουν είτε με την παροχή πληροφοριών είτε με άλλους τρόπους. Υπάρχουν επίσης καταγραφές πως τα μέλη της Al Shabab μπορεί να εντοπίσουν πιθανούς νεοσύλλεκτους μέσω της χρήσης υπαρχόντων δεσμών με αρχηγούς φυλών, καθώς και σε εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις, φυλακές, τζαμιά, κύκλους προσευχής, γήπεδα ποδοσφαίρου, αθλητικούς συλλόγους, παιδικές χαρές, κοιτώνες, διαδικτυακές αίθουσες και μεταξύ παιδιών και ανέργων σε καταυλισμούς εκτοπισμένων. Σε περιοχές υπό τον έλεγχό της, η Al Shabab έχει δημιουργήσει σχολεία όπου τα παιδιά  πέραν από την βασική εκπαίδευση λαμβάνουν κατήχηση ώστε να συμμετάσχουν σε ένοπλους αγώνες[19].

 

47.             Περαιτέρω, καταγράφεται πως σε περιοχές υπό τον πλήρη έλεγχό της, η βία στη στρατολόγηση είναι συχνή, ειδικά κατά τη διάρκεια μεγάλων επιχειρήσεων ή μετά από σοβαρές απώλειες στην διάρκεια μαχών. Η οργάνωση ασκεί πίεση στις τοπικές κοινότητες, χρησιμοποιώντας συχνά τους αρχηγούς φυλών για να προσφέρουν μαχητές. Απειλούν τη μη συμμόρφωση με βία ή χαρακτηρίζουν τους αντιφρονούντες ως άπιστους. Εκμεταλλεύονται επίσης την οικονομική ανέχεια που επικρατεί, προσφέροντας χρηματικές ανταμοιβές για πληροφοριοδότες ή νεοσύλλεκτους. Η στρατολόγηση παιδιών σε ισλαμικά σχολεία για ιδεολογική εκπαίδευση είναι επίσης κοινή πρακτική. Πηγές που επικαλείται η ανωτέρω έκθεση αναφέρουν πως η εξαναγκαστική στρατολόγηση μέσω απαγωγών, πίεσης σε οικογένειες και ποσοστώσεις σε τοπικές φυλές αποτελεί σημαντική πρακτική, εντούτοις άλλες πηγές αναφέρουν πως δεν είναι η πρωταρχική μέθοδος στρατολόγησης και πως η ομάδα λειτουργεί περιπτωσιολογικά[20].  Σύμφωνα με την Crisis Group, επικαλούμενη συνεντεύξεις με άτομα που «έζησαν υπό τη διοίκηση της Al-Shabaab», «συνήθως», η ομάδα απαιτεί από τις τοπικές φυλές και οικογένειες να παρέχουν «ένα στα δύο με τρία αγόρια μικρότερα από 13 ετών ανά οικογένεια»[21].  

 

48.             Ως προς την στρατολόγηση (είτε εθελοντική, είτε μέσω βίας) παιδιών ή νεαρών ανδρών  από την εν λόγω οργάνωση αναφέρονται τα κάτωθι: Σύμφωνα με το US Department of Labor αναφέρεται πως τα παιδιά από μειονοτικές φυλές είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στην αναγκαστική στρατολόγηση από στρατιωτικές ομάδες[22]. Μια έκθεση του Ιουλίου του 2024 από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA) αναφέρει πως η έλλειψη εκπαιδευτικών  και εργασιακών ευκαιριών αποτελεί σημαντική πηγή εντάσεων για τη μεγάλη ομάδα των νέων στη Σομαλία, γεγονός που τους καθιστά ευάλωτους σε στρατολόγηση από εξτρεμιστικές ομάδες»[23] Έκθεση του Bertelsmann Stiftung του Μαρτίου 2024 αναφέρει πως «έχει καταγραφεί ότι η Al-Shabaab απήγαγε συστηματικά παιδιά από μειονοτικές ομάδες, ενσωματώνοντάς τα στο στρατό της. Επιπλέον, η ομάδα έχει καταφύγει στη βία για να εξαναγκάσει τις κοινότητες και τους πρεσβυτέρους να τους παραδώσουν νέους από τα χωριά και τις φυλές τους»[24]. Έκθεση της ομάδας Εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ για τη Σομαλία, ανέφερε πως κατά την περίοδο μεταξύ Σεπτεμβρίου 2023 έως 30 Αυγούστου 2024, η Al-Shabaab παρέμεινε ο κύριος δράστης των περιστατικών στρατολόγησης και χρήσης παιδιών (902 από τα 1,094 παιδιά στρατολογήθηκαν από την ανωτέρω ομάδα και τα υπόλοιπα από δυνάμεις ασφαλείας και φυλετικές πολιτοφυλακές), β.) των περιστατικών επίθεσης σε σχολεία και νοσοκομεία (40 από τις 44 επιθέσεις αποδόθηκαν στην Al-Shabaab) και γ.) περιστατικών απαγωγών παιδιών[25]. Όπως σημειώνεται από το Landinfo, οι πιο σημαντικές ομάδες-στόχοι για στρατολόγηση ήταν τα αγόρια και οι νέοι άνδρες ηλικίας μεταξύ 12 και 24 ετών[26].

 

49.             Πηγές δείχνουν περαιτέρω ότι οι εκστρατείες στρατολόγησης παιδιών της Al Shabaab στόχευαν κοινότητες που θεωρούνταν υποστηρικτικές προς την κυβέρνηση[27]. Παιδιά απήχθησαν και αναγκάστηκαν να ενταχθούν στις τάξεις της ομάδας. Οικογένειες που δεν μπορούσαν να πληρώσουν (θρησκευτικούς) «φόρους» στην Al-Shabaab συχνά αναγκάζονταν να προσφέρουν τα παιδιά τους στην ομάδα[28]. Οι προσπάθειες στρατολόγησης της Al-Shabaab έχουν επίσης στοχεύσει ορφανά παιδιά και παιδιά σε καταυλισμούς εκτοπισμένων[29].

 

50.             Αναφορικά με τις συνέπειες ατόμων που αρνήθηκαν την στρατολόγηση, συμπεριλαμβανομένων των μελών της τοπικής κοινότητας που αρνήθηκαν να δώσουν νεότερα μέλη των οικογενειών τους στην οργάνωση, έχουν απειληθεί και χαρακτηριστεί ως άπιστοι που απορρίπτουν το Ισλάμ και το νόμο της Σαρία και μερικοί έχουν σκοτωθεί ως προειδοποίηση άλλων εντός της κοινότητας.[30] Σε έκθεση του Συμβουλίου της Δανίας για τους πρόσφυγες (Danish Refugee Council) η οποία δημοσιεύτηκε το 2017 γίνεται επίκληση σε επικοινωνία του οργανισμού με πηγή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη χώρα. Η πηγή αυτή αναφέρει ότι εάν η Al Shabab δεχτεί ότι ένα άτομο αρνείται να στρατολογηθεί, τότε απαιτείται κάποιου είδους αποζημίωση. Εάν ένα άτομο αρνηθεί να αποζημιώσει την Al Shabab, θα πρέπει να τραπεί σε φυγή, διαφορετικά η Al Shabab θα τον εντοπίσει και θα τον εκτελέσει.^[31]

 

51.             Υπό φως των ανωτέρω, προκύπτει ότι οι εκτεταμένες στρατολογήσεις της οργάνωσης Al Shabaab, η οποία προφανώς υφίσταται και δρα στη Σομαλία, λαμβάνουν χώρα στις περιοχές τις οποίες, η ίδια ελέγχει. Στη Moghadishu, καίτοι αυτή δεν βρίσκεται υπό τον έλεγχό της, η εν λόγω οργάνωση δραστηριοποιείται χωρίς να υπάρχουν πληροφορίες για εκτεταμένες και συστηματικές στρατολογήσεις ανηλίκων ή νεαρών ανδρών εκεί. Η στρατολόγηση νεαρών αγοριών και ανδρών  αποτελεί ωστόσο μέθοδο την οποία χειρίζεται η εν λόγω οργάνωση ως επιβεβαιώνεται από την έρευνα του Δικαστηρίου αλλά και από τις παρατεθείσες από τον Αιτητή πληροφορίες από την χώρα καταγωγής, ιδίως σε σχέση με άτομα μειονοτικών φυλών ή χαμηλότερου οικονομικού προφίλ στις ελεγχόμενες από αυτήν περιοχές, χωρίς να αποκλείεται και η Mogadishu. Συνεπώς οι αναφορές του Αιτητή βρίσκουν εν μέρει έρεισμα στις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Ωστόσο δεδομένης της μη θεμελίωσης της εσωτερικής του αξιοπιστίας Αιτητή ο συναφής ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

52.             Προχωρώντας στη αξιολόγηση του κινδύνου που ο Αιτητής διατρέχει στη βάση των αποδεκτών ισχυρισμών ήτοι του προφίλ του σε συνάρτηση με τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του σημειώνονται τα ακόλουθα.

 

53.             Λαμβάνοντας υπόψη της απόρριψη του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του Αιτητή κρίνεται ότι ο Αιτητής ως νεαρός άνδρας, μέτριου μορφωτικού επιπέδου, διαθέτων υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του αλλά και εκτός της χώρας καταγωγής του (θείος ο οποίος διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τον οποία ο Αιτητής βρίσκεται σε επικοινωνία, βλ πρακτικά ημερομηνίας 10.6.2023) δεν διατρέχει κάποιο κίνδυνο στη χώρα καταγωγής του. Καίτοι ο Αιτητής ορφανός, κατά τη δήλωση του ιδίου μετά το θάνατο του πατέρα του, (ίσως και προηγούμενα καθώς υπάρχουν αντιφατικές αναφορές ως προς τούτο, ήτοι εάν ο Αιτητής εγκαταστάθηκε με τη θεία του και πριν από το θάνατο του πατέρα του ή μετά), εγκαταστάθηκε με τη θεία του, το σύζυγό της και τα παιδιά τους. Η ύπαρξη και αντρικού υποστηρικτικού δικτύου προκύπτει από τις αναφορές του ίδιου του Αιτητή κατά την ακροαματική διαδικασία παρά την περί αντιθέτου αναφορά του στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης ότι πρόκειται περί μόνης γυναίκας. Επιπλέον, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Αιτήτης είναι πλέον ενήλικας. Από τις πληροφορίες από την χώρα καταγωγής που παρέθεσε ο Αιτητής κατά την γραπτή του αγόρευση, οι οποίες κυρίως αναφέρονται στην στρατολόγηση παιδιών από την ανωτέρω οργάνωση, αλλά και από την αυτοτελή έρευνα του Δικαστηρίου προκύπτει πως η Al-Shabaab υπήρξε ο κύριος δράστης απαγωγών παιδιών για λόγους στρατολόγησης και χρήσης παιδιών-στρατιωτών. Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν είναι παιδί έχοντας ενηλικιωθεί, δεν διαθέτει πλέον αυτή την ιδιότητα που θα επαύξανε τον κίνδυνο  στρατολόγησης του από την Al-Shabaab κατά την επιστροφή του στην χώρα καταγωγής του. Παρά την ύπαρξη εξωτερικών πηγών πληροφόρησης περί καταναγκαστικής στρατολόγησης ανηλίκων και νέων ανδρών στη Σομαλία από την Al Shabaab προκύπτει ότι η εν λόγω πρακτική εφαρμόζεται κατά κανόνα στις περιοχές όπου βρίσκονται υπό τον έλεγχο της εν λόγω οργάνωσης με δεδομένη ωστόσο την υπόγεια δράση της οργάνωσης ακόμα και στην πρωτεύουσα Mogadishu, την οποία η Al Shabaab δεν ελέγχει. Δεδομένου του υποστηρικτικού δικτύου που αυτός διαθέτει και των μέσων διαβίωσής του (εργαζόταν στη αγορά και δεχόταν και τη συνδρομή της θείας του και του θείου του), της επί μακρώ παραμονής του στη συγκεκριμένη πόλη και της εξοικείωσής του με το περιβάλλον χωρίς ο ίδιος προσωπικά να έχει βιώσει οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον του, της ώριμης πλέον ηλικίας του, το γεγονός ότι πρόκειται περί υγειούς νεαρού άρρενος δεν συντρέχει βάσιμος φόβος δίωξης από το προφίλ του σε συνάρτηση με την παρουσία της εν λόγω οργάνωσης στην πόλη της Mogadishu.

 

 

54.             Το Δικαστήριο θα προχωρήσει σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής του Αιτητή. Σύμφωνα με το RULAC η κυβέρνηση της Σομαλίας συμμετέχει σε μια μη διεθνή ένοπλη σύγκρουση (Νon-international Armed Conflict - NIAC) στην επικράτειά της εναντίον της Al-Shabaab, η οποία έχει υποσχεθεί πίστη στην Al-Qaeda. Η Αφρικανική Μεταβατική Αποστολή στη Σομαλία (The African Transition Mission in Somalia - ATMIS), πρώην Αποστολή της Αφρικανικής Ένωσης στη Σομαλία (African Union Mission in Somalia - ΑMISOM), καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Κένυα και η Αιθιοπία, παρέχουν υποστήριξη στη σομαλική κυβέρνηση και, ως εκ τούτου, είναι μέρος της σύγκρουσης κατά της Al-Shabab[32]. Σε έκθεση για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σομαλία κατά το έτος 2023 από την πηγή Amnesty International επιβεβαιώνεται ότι η σύγκρουση μεταξύ της κυβέρνησης και της Al-Shabaab συνεχίστηκε και όλα τα μέρη διέπραξαν σοβαρές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παραμένοντας ατιμώρητα[33]. Σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών αναφορικά με τη κατάσταση προστασίας στη Σομαλία κατά την περίοδο 15.8.24 έως 15.9.24 οι συγκρούσεις με την Al-Shabaab έχουν οδηγήσει σε εκτοπισμό χιλιάδων ανθρώπων, αναφερόμενοι στην σύγκρουση με την Jubaland (με την υποστήριξη της κυβέρνησης) εκτοπίστηκαν εσωτερικά 4.968 άνθρωποι και σε αυτή με τη σομαλική κυβέρνηση 22.187 άτομα[34].

 

55.             Ως προς την κατάσταση ασφαλείας στην επαρχία Banaadir (όπου υπάγεται η Mogadishu) έκθεση της EUAA του 2023 για την κατάσταση ασφαλείας στην Σομαλία αναφέρει πως «η Al-Shabaab δεν ελέγχει άμεσα καμία περιοχή στη Mogadishu […]. Εντούτοις διατηρεί δίκτυο κρυμμένο μέσα στο πληθυσμό και ως εκ τούτου έχει διατηρήσει την ικανότητα της να προβαίνει σε επιθέσεις και στοχευμένες δολοφονίες. Αναφέρεται, ακόμη, πως η επαρχία Benaadir/Mogadishu, είναι μια από τις περιοχές στις οποίες η Al Shabaab εστιάζει τις επιθέσεις της» [35]. Ομοίως έκθεση του Συμβουλίου των Ηνωμένων εθνών για την κατάσταση ασφαλείας στην Σομαλία σημειώνει πως εξακολουθεί η περιοχή Banaadir. να αποτελεί περιοχή στόχο για την Al-Shabaab. Ειδικότερα αναφέρει πως «οι αρχές της Σομαλίας ανακοίνωσαν ότι κατά την περίοδο αναφοράς (Μάιος-Σεπτέμβριος του 2024) πραγματοποιήθηκαν επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση της Al-Shabaab στην περιοχή Banaadir και στις πολιτείες Galmudug, Hirshabelle, Jubbaland και νοτιοδυτικά. Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2024, οι ομοσπονδιακές και κρατικές δυνάμεις κατάφεραν να ανακαταλάβουν εδάφη και στη συνέχεια να αποκρούσουν τις επιθέσεις της Al-Shabaab στα χωριά Harbolle και Bulo Haji, στην περιοχή Lower Juba[36]. Περαιτέρω, τον Ιούνιο του 2024, η Μεταβατική Αποστολή της Αφρικανικής Ένωσης στη Σομαλία δήλωσε ότι: «…η ασφάλεια παραμένει σχετικά ήρεμη σε περιοχές υπό κυβερνητική παρουσία FGS και ATMIS. Η απειλή της Al-Shabaab όμως παραμένει απρόβλεπτη…»[37].Επίσης έκθεση της HRW σχετικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων η οποία καλύπτει το έτος 2024 αναφέρει πως στις 2 Αυγούστου ένοπλη ομάδα επιτέθηκε σε παραλιακό εστιατόριο στην Mogadishu, από την επίθεση προέκυψαν 37 θάνατοι αμάχων και πάνω από 200 τραυματισμοί[38]

 

56.             Προκειμένου να ολοκληρωθεί η εικόνα αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην περιφερειακή ενότητα Banaadir/Mogadishu, κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν και ορισμένα αριθμητικά δεδομένα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), στην περιφέρεια Banaadir (όπου υπάγεται η Mogadishu), όπου είναι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του, κατά τη χρονική περίοδο 13.1.2024 - 10.1.2025 καταγράφηκαν 194 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως συνέπεια 190 απώλειες σε αμάχους. Τα 194 περιστατικά έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ακολούθως: 27 διαμαρτυρίες (protests) οι οποίες οδήγησαν σε 2 απώλειες, 56 μάχες (battles) οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 85 απώλειες, 52 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians) τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 36 απώλειες, 4 περιστατικά ταραχών (riots) το οποίο είχε ως αποτέλεσμα 1 ανθρώπινη απώλεια και 55 περιστατικά εκρήξεων/απομακρυσμένης χρήσης βίας (explosions/remote violence) τα οποία οδήγησαν σε   66 απώλειες σε αμάχους[39].  Ο συνολικός πληθυσμός της Mogadishu εκτιμάται στους  2,587,183 κατοίκους[40]

 

57.             Προχωρώντας στη νομική ανάλυση και υπαγωγή των ανωτέρω ευρημάτων περί του ενδεχόμενου κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής, δεν προκύπτει δυνατότητα υπαγωγής του Αιτητή στην προστατευτική διάταξη του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Τέτοιος φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός ούτε από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά.

 

58.             Ούτε επίσης τεκμηριώνεται η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν επικαλέστηκε κατά βάσιμο τρόπο αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

59.             Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] και δεν προκύπτει ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

 

60.             Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94  Elgafaji, σκέψη 43].

 

61.             Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε Αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως  «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

 

62.             Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[…]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

 

63.             Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών  8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

 

64.             Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

 

65.             Με βάση τα όσα καταγράφονται ανωτέρωκαθίσταται εμφανές ότι οι τακτικές δυνάμεις του σομαλικού κράτους συγκρούονται με την Αl- Shabaab, με αποτέλεσμα να υφίσταται ένοπλη σύρραξη με την καθημερινή του όρου έννοια (ΔΕΕ, Diakite, απόφαση ημερ.30/01/2014, C-285/12, παρ.28). Ενόψει των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών τα οποία αναλύθηκαν ανωτέρω φρονώ ότι η προερχόμενη από την ένοπλη σύρραξη αδιάκριτη βία αγγίζει ένα υψηλό επίπεδο, αν και δεν εξικνείται σε τέτοιο επίπεδο ώστε μόνη η παρουσία ενός αμάχου σε αυτή να αρκεί για στοιχειοθέτηση πραγματικού κινδύνου σοβαρής.

 

66.             Λαμβάνοντας συνεπώς υπόψη τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, όπως καταγράφονται ανωτέρω, ήτοι ότι πρόκειται περί νεαρού, πλέον ενήλικα, άνδρα, υγιούς, ικανού προς εργασία, ο οποίος διαθέτει υποστηρικτικό δίκτυο εντός και εκτός της χώρας καταγωγής του, διαθέτοντας μέσα επιβίωσης (κατά τη δήλωσή του όντας ακόμα ανήλικος μετά το θάνατο του πατέρα του καθάριζε παπούτσια – βλ. ερ. 30 του διοικητικού φακέλου), μέτριου μορφωτικού επιπέδου και εξοικείωσής με την πόλη του Mogadishu όπου παρέμεινε καθόλη τη διάρκεια της ζωής του και ιδίως για σημαντικό χρονικό διάστημα προ της αναχωρήσεώς του από τη χώρα, κρίνεται ότι αυτός δεν συντρέχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητάς του ως αμάχου, λόγω της κατάστασης ασφαλείας που επικρατεί στη χώρα του.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €500 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.                                                                                                            

 

 Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.