ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Αρ. Υπόθεσης: 839/24
29 Ιανουαρίου, 2025
[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ ΔΔΔΠ]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
G. A. B. and son
Αιτήτρια
-και-
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ
Καθ’ ων η Αίτηση
………........................
Τζ. Μπετίτο (κος), για Αιτήτρια
Αντ. Παπαδοπούλου (κα) για Α. Φιλίππου (κο), για Καθ’ ων η Αίτηση
Αιτήτρια – παρούσα
Α Π Ο Φ Α Σ Η (ex-tempore)
Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ. Δ.Δ.Δ.Π.: Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, ημερομηνίας 24/1/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για διεθνή προστασία.
Η υπόθεση έχει οριστεί σήμερα για ακρόαση με προφορικές αγορεύσεις και στα πλαίσια της ακρόασης η Αιτήτρια έχει προσκομίσει μέσω και του συνηγόρου της επιστολή την οποία φαίνεται να έλαβε από τις αρχές της χώρας της και στην οποία περιγράφονται κάποια περιστατικά τα οποία βίωσε η Αιτήτρια και τα οποία διερευνήθηκαν από την αστυνομία της χώρας της.
Σημειώνω ότι η εν λόγω επιστολή φέρει ημερομηνία 24 Δεκεμβρίου του 2019 και θα μπορούσε να είχε προσκομιστεί στην Υπηρεσία Ασύλου προηγουμένως και όχι στο Δικαστήριο. Εν πάση περιπτώσει έχει γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο και κατατέθηκε ως Τεκμήριο, εφόσον ο συνήγορός της προσπάθησε να ανατρέψει το τεκμήριο αναξιοπιστίας της Αιτήτριας επί του βασικού ουσιώδους ισχυρισμού της, ότι δηλαδή ήταν θύμα βιασμού, ότι φοβάται ότι ο θύτης που συνελήφθηκε για τον βιασμό της θα την σκοτώσει και ότι η χώρα της δεν είναι ασφαλής για να ζήσει εκεί.
Οι Καθ’ ων η Αίτηση έχουν καταχωρήσει ένσταση στην οποία φαίνονται τα ουσιώδη γεγονότα της παρούσας, ενώ σήμερα κατατέθηκε και ο σχετικός διοικητικός φάκελος.
Από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου προκύπτει ότι οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας έχουν κατηγοριοποιηθεί ως 4 ουσιώδεις, από τους οποίους έγιναν αποδεκτοί μόνον οι δύο, ήτοι το προφίλ και τα προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας και οι λόγοι που αφορούν οικονομικό και εκπαιδευτικό περιεχόμενο. Αναφορικά με τον ισχυρισμό της ότι φοβάται ότι το άτομο που συνελήφθηκε για τον βιασμό της το 2008 θα την σκοτώσει, δεν έγινε αποδεκτός καθώς η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς, ικανοποιητικές και σαφείς απαντήσεις, υπέπεσε σε αντιφάσεις, μη ευλογοφάνεια και σοβαρές παραλείψεις.
Από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου περαιτέρω σημειώνω ότι τα περιστατικά που περιέγραψε αφορούσαν χρονική περίοδο του 2008 και ότι έκτοτε δεν έχει ξαναδεί τα πρόσωπα τα οποία ισχυρίζεται ότι την απήγαγαν και την κακοποίησαν σεξουαλικά ενώ γενικότερα δεν εξήγησε και το λόγο που εγκατέλειψε τη χώρα της το 2021 ενώ, κατ’ ισχυρισμό της, από το 2015 είχε ενημερωθεί ότι την αναζητούσε πρόσωπο που ήταν ένας εκ των βιαστών της.
Επιπρόσθετα, όσον αφορά τον τέταρτο ισχυρισμό της, ήτοι ότι θεωρεί ότι δεν είναι ασφαλής λόγω των εμπειριών που βίωσε, αυτός και πάλι δεν έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας της Αιτήτριας, αφού η ίδια δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες και οι απαντήσεις της δεν ήταν ούτε ξεκάθαρες, ούτε ολοκληρωμένες, παρά τις ευκαιρίες που της δόθηκαν.
Ακόμα ένα σημείο, το οποίο επισημαίνει το παρόν Δικαστήριο, είναι ότι η ίδια διέμενε στις κατεχόμενες περιοχές από το 2021 ενώ προέβηκε σε αίτηση για διεθνή προστασία το 2023 και ως εκ τούτου υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση στην υποβολή του αιτήματός της, χωρίς να έχει δικαιολογηθεί.
Επίσης σε πολλές περιπτώσεις όταν ερωτήθηκε για το λόγο που εξέδωσε διαβατήριο και έφυγε από τη χώρα της οι απαντήσεις αφορούσαν βιοποριστικούς και εκπαιδευτικούς λόγους και όχι θέματα ασφάλειας στη χώρα της, τη Νιγηρία.
Περαιτέρω, σημειώνω ότι, μέλη της οικογένειας της Αιτήτριας διαμένουν ακόμα σε διαφορετικές περιοχές της Νιγηρίας όπου εργάζονται και σπουδάζουν και δεν έχουν αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα.
Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη και το ότι η ίδια η Αιτήτρια προσκόμισε έγγραφο με το οποίο διαφαίνεται ότι οι αρχές της χώρας της και η αστυνομία διερευνούν τα περιστατικά τα οποία η ίδια ισχυρίζεται ότι συνέβησαν, συμπεραίνει ότι προστασία μπορεί να ζητήσει η Αιτήτρια αρχικά από την ίδια της τη χώρα και όχι από την Κυπριακή Δημοκρατία. Οι δε αρχές της χώρας της φαίνονται πρόθυμες να εξετάσουν τους ισχυρισμούς της και όπου υπάρχουν ποινικές ευθύνες να αποδοθούν. Σημειώνω επίσης ότι η χώρα της έχει κατηγοριοποιηθεί ως ασφαλής σύμφωνα με το εν ισχύ Διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών.
Με βάση τα ανωτέρω, κρίνω ότι ορθώς κρίθηκε ότι η Αιτήτρια δεν μπορούσε να υπαχθεί σε προσφυγικό καθεστώς δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας με βάση το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου.
Η αξιοπιστία της Αιτήτριας έχει πληγεί ακόμα και σήμερα κατά την ακροαματική διαδικασία αφού τα όσα ανέφερε δεν έχουν συνοχή και ευλογοφάνεια και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο περί Προσφύγων Νόμος για να της δοθεί οποιοδήποτε καθεστώς.
Αντιλαμβάνομαι ότι στην αίτησή της συμπεριλαμβάνεται το ανήλικο τέκνο της που γεννήθηκε το 2022, πλην όμως κανένα ισχυρισμό δεν έχει αναφέρει συγκεκριμένα για το ίδιο το ανήλικο, ο οποίος να στοιχειοθετεί φόβο για επαναπροώθηση στη χώρα του και γενικότερα η αρχή της μη επαναπροώθησης αξιολογείται στο πλαίσιο εξέτασης της αίτησης για διεθνή προστασία όπου, όπως έχω αναλύσει προηγουμένως, αναφέρθηκαν στοιχεία που αφορούσαν κυρίως την Αιτήτρια και όχι γενικές περιστάσεις στη χώρα της που θα έθεταν σε κίνδυνο το ανήλικο τέκνο της.
Ως εκ τούτου κρίνω ότι δεν έχει αποδειχθεί ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της επίδικης απόφασης και η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €500 έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
(Υπ.) ……………………………
Μ. Παπαντωνίου, Δ. Δ.Δ.Δ.Π.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/μη
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο