ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 2234/24

 

17 Μαρτίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

G.M.M.K.  προσωπικά και ως κηδεμόνας της ανήλικης E.C. στη Λευκωσία

Αιτήτρια

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

Καθ’ ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Α. Παναγή (κα), Δικηγόρος για την Αιτήτρια.

Θ. Παπανικολάου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 12/06/24, της κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή αδικαιολόγητη και/ή  στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και/ή ζητά απόφαση του Δικαστηρίου για την αναγνώριση αυτής και της ανήλικης θυγατέρας της ως πρόσφυγες και/ή ως δικαιούχους συμπληρωματικής προστασίας.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια, υπήκοος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (στο εξής «ΛΔΚ») υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 29/10/21, στις 12/04/24 διεξήχθη η συνέντευξή της, στις 23/05/24 ετοιμάστηκε σχετική έκθεση/εισήγηση και ακολούθησε στις 29/05/24 απορριπτική απόφαση από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η Αιτήτρια μέσω της συνηγόρου της περιόρισε τους λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης  στο ότι η απόφαση ελήφθη χωρίς τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας και ορθής αξιολόγησης των γεγονότων της υπόθεσης, ούτε η απόφαση απόρριψης ασύλου της αιτιολογείται επαρκώς.

 

Οι Καθ' ων η Αίτηση απαντούν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Προτού το Δικαστήριο προβεί σε εξέταση λόγων ακύρωσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ισχυρισμοί/ λόγοι ακύρωσης όπως αυτοί προβάλλονται μέσω της συνηγόρου της Αιτήτριας στο δικόγραφο της προσφυγής, δεν αναπτύσσονται επαρκώς στη Γραπτή Αγόρευση. Απλή επίκληση παραβίασης Νόμων και γενικών αρχών διοικητικού δικαίου, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης.  Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη  Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924).

 

Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της συνέντευξης και της έκθεσης/εισήγησης εντοπίζονται ως Ισχυρισμός 1 - τα προσωπικά της στοιχεία, η ταυτότητα και η χώρα καταγωγής της, ως Ισχυρισμός 2 - η σεξουαλική κακοποίησή της από τον αδελφό της και ως Ισχυρισμός 3 - οι απειλές που δεχόταν από τον αδελφό της ενόσω διέμενε στο σπίτι του πάστορα, υπό την έννοια του ότι έστελνε τους Kuluna[1] (συμμορία) να επιτεθούν σε εκείνη αλλά και στον πάστορα.  Ο λειτουργός κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών της αποδέχθηκε τα προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας, την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής της, αλλά απέρριψε τους Ισχυρισμούς 2 και 3 λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας.

 

Αναφορικά με τους Ισχυρισμούς 2 και 3, ο λειτουργός κατέγραψε τις ανεπάρκειες και ασυνέπειες που εντόπισε στο αφήγημα της καθώς και τις ελλιπείς πληροφορίες που παρέθεσε με τις απαντήσεις της. Ειδικότερα, η Αιτήτρια σχετικά με τον Ισχυρισμό 2, ήτοι τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστη από τον αδελφό της:

- δεν περιέγραψε με επαρκή και συνεκτικό τρόπο τα περιστατικά που συνέβησαν αφ’ ης στιγμής άρχισε να την κακοποιεί μέχρι και τη μέρα που τον είδε να προσπαθεί να συνευρεθεί ερωτικά μαζί της και εν τέλει να τη βιάζει, ενώ αρκέστηκε στην παράθεση του ότι η κακοποίησή της ξεκίνησε περί τον 7^ο/2018 όπου παρατήρησε σημάδια στα ρούχα και στο σώμα της και ότι αυτό συνεχίστηκε μέχρι τον 12^ο/2018  (ερυθρά 55/1Χ, 54/1Χ-2Χ ΔΦ),

- δεν ήταν σε θέση να αναφέρει πληροφορίες για την αντίδρασή της με το που ξυπνούσε το πρωί και έβλεπε σημάδια στα ρούχα και στο σώμα της (ερυθρό 54/2Χ ΔΦ),

- δεν μπόρεσε να δικαιολογήσει πως γινόταν να μην αντιλήφθηκε τόσο καιρό ότι την κακοποιούσε, αφού σε σχετική ερώτηση απάντησε ότι πιθανόν να της έβαζε κάτι στο φαγητό της με το οποίο να τη νάρκωνε  (ερυθρό 54/2Χ ΔΦ),

- οι δηλώσεις της ως προς το πως γινόταν η συμπεριφορά του να άλλαξε τόσο πολύ δεδομένου ότι για 3 χρόνια συμβίωναν και στήριζαν ο ένας τον άλλον, ήταν ασυνεπείς και ελλιπείς καθώς ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να γνωρίζει τι του πέρασε από το μυαλό (ερυθρό 53/2Χ ΔΦ).

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του Ισχυρισμού 2, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης βάσει των οποίων, οι γυναίκες στη ΛΔΚ υφίσταντο διάφορες μορφές βίας συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης (δεδομένα τα οποία επιβεβαιώνονται από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης[2]). Ωστόσο, ο μη εντοπισμός στοιχείων που να επιβεβαίωναν τις δηλώσεις της και η μη παράθεση συνεκτικών και επαρκών πληροφοριών από πλευράς της, οδήγησαν στην απόρριψη του ισχυρισμού (ερυθρά 120 -119 ΔΦ).

 

Η Αιτήτρια σε σχέση με τον Ισχυρισμό 3, ήτοι τις απειλές που δεχόταν από τον αδελφό της ενόσω διέμενε στο σπίτι του πάστορα, υπό την έννοια του ότι έστελνε τους Kuluna να επιτεθούν σε εκείνη αλλά και στον πάστορα:

- οι απαντήσεις της για την 1^η επίθεση από τους Kuluna χαρακτηρίστηκαν ως μη επαρκείς και συνεκτικές καθώς οι μόνες πληροφορίες που παρέθεσε ήταν ότι περι τον 4^ο/2019, τέσσερις άντρες εισέβαλαν στο σπίτι του πάστορα και έφυγαν όταν ο τελευταίος τους έδωσε κάποιο χρηματικό ποσό. Ούτε μπόρεσε να εξηγήσει πως γινόταν να γνώριζε ότι τα εν λόγω άτομα επρόκειτο για Kuluna αλλά και πως συνέδεσε τον αδελφό της με το περιστατικό (ερυθρά 52/2Χ, 51/1Χ-2Χ ΔΦ)

- δεν ανέφερε επαρκή στοιχεία για τη 2^η επίθεση από τους Kuluna, δεδομένου του ότι οι απαντήσεις της περιορίστηκαν στο ότι ένα βράδυ οι Kuluna πήδηξαν το φράχτη και κατέστρεψαν το αυτοκίνητο του πάστορα.  Όταν ερωτήθηκε για το πως συνέδεσε την επίθεση με τον αδελφό της, η απάντηση που έδωσε ήταν και πάλι ανεπαρκής.  (ερυθρά 51/2Χ, 50/2Χ ΔΦ).

- δεν παρέθεσε τις πληροφορίες που αναμενόταν εν σχέση με την 3^η επίθεση όπου δυο Kuluna την πλησίασαν φωνάζοντάς την με το όνομά της και ούτε μπόρεσε να εξηγήσει ποιος ήταν ο λόγος που πίστευε ότι ο αδελφός της εμπλεκόταν με το περιστατικό.  (ερυθρά 50/1Χ-2Χ ΔΦ).

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του Ισχυρισμού 3, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης βάσει των οποίων, οι συμμορίες νεολαίας, γνωστές και ως Kuluna, απειλούσαν την αστική ασφάλεια της πόλης.  Από τις αρχές του 2020 δε, η δραστηριότητά τους απέκτησε νέα έξαρση.  Ωστόσο, ο μη εντοπισμός στοιχείων που να επιβεβαίωναν τις δηλώσεις της και η μη παράθεση συνεκτικών και επαρκών πληροφοριών από πλευράς της, οδήγησαν στην απόρριψη του ισχυρισμού (ερυθρά 118 - 117 ΔΦ).

 

Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό αυτό το μέρος της ιστορίας της. Οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί της δεν παρουσίαζαν συνέπεια, επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες που να παρέπεμπαν σε βιωματικά περιστατικά. Υποχρεούτο δε να παράσχει κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της και να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, βλέπε επίσης Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023 σελ.57-72, 103-112, 120-131).  Σύμφωνα και με την §205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, ο αιτών να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του, να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο μέσο, να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων και να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Θα αναμενόταν για ένα τόσο σοβαρό γεγονός, στο οποίο στηρίζεται ο πυρήνας του αιτήματος της να είναι περιγραφική, αναλυτική και σταθερή στις απαντήσεις της, να είναι σε θέση να παρουσιάσει χρονική συνάφεια και επαρκή περιγραφή του αφηγήματος της. Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας, το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία της Αιτήτριας. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της, δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Σημειώνεται ότι ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υπέδειξε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηρίωναν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών της, ούτε προσκομίστηκε οποιαδήποτε μαρτυρία για αξιολόγηση και/ή για να ενισχυθεί το αίτημά της. Αποτελεί καθήκον της αρμόδιας αρχής να αξιολογεί σε συνεργασία με τον αιτούντα τα συναφή στοιχεία της αίτησής του και/ή ότι αυτή η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ του λειτουργού και του αιτούντα, αυτό όμως δεν αναιρεί την υποχρέωση του ιδίου να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησής του, ήτοι δηλώσεις/έγγραφα που έχει στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία και/ή ότι εναπόκειται πρώτα στον ίδιο τον αιτούντα να έχει καταβάλει πραγματική προσπάθεια να τεκμηριώσει την αίτησή του^[3]. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή, καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Ως προς το εάν η περίπτωση της Αιτήτριας εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο (ερυθρά 113 - 112 ΔΦ). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[4] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή της Αιτήτριας δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, η ίδια σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής της ανέφερε ότι κινδύνευε λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ανευρέθηκε ότι δεν δραστηριοποιούνται μη κρατικοί ένοπλοι φορείς στην Κινσάσα, αλλά μόνον στις ανατολικές περιοχές της ΛΔΚ ^[5], ενώ από τη βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) προκύπτει ότι τα περιστατικά  ασφαλείας που αφορούν συνολικά την επαρχία της Κινσάσα παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα^[6]  (ως και τα συμπεράσματα του λειτουργού), έτσι ώστε η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένοπλη σύρραξη επιφέρουσα συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας. Ως εκ τούτου, παρέλκει περαιτέρω διερεύνηση των προσωπικών του περιστάσεων για λόγους εφαρμογής της «αναπροσαρμοσμένης κλίμακας» όπως αυτή απορρέει από τη Νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης^[7].

 

Πέραν των πιο πάνω, ούτε έχουν υποδειχθεί στοιχεία από την Αιτήτρια πως κατά την επιστροφή της με το ανήλικο τέκνο της υπάρχουν εύλογοι λόγοι να γίνει αποδεκτό ότι σε περίπτωση επιστροφής τους θα αντιμετωπίσουν δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Από σχετική έρευνα του Δικαστηρίου επί αυτού του σημείου πηγές αναφέρουν ότι θα υπάρχουν κάποιες δυσχέρειες κατά την επιστροφή τους (που δεν φτάνουν όμως το επίπεδο δίωξης ή σοβαρής βλάβης), υφίστανται δε οργανώσεις κοινωνικής προστασίας, όπως οι National Social Security Fund (CNSS), National Social Security Fund for Public Servants (CNSSAP), γίνονται συλλογικές συμβάσεις εργασίας ώστε να παρέχεται υγειονομική περίθαλψη, παροχές ασθενείας, οικογενειακά επιδόματα και επιδόματα μητρότητας, υπάρχουν κοινωνικοί ασφαλιστικοί οργανισμοί που καλύπτουν οικονομικά επιδόματα όπως τα ανωτέρω και προσφέρεται κοινωνική βοήθεια σε «ευάλωτα άτομα από διάφορους φορείς όπως εκκλησίες και Μ.Κ.Ο.^[8] Επομένως, παρά το γεγονός ότι θα αντιμετωπίσει προκλήσεις κατά την επιστροφή της με το ανήλικο τέκνο της υφίστανται οντότητες που συμβάλλουν στην παροχή βοήθειας, η κατάσταση ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής τους δεν φθάνει στο επίπεδο αδιάκριτης βίας και η Αιτήτρια αποτελεί πρόσωπο ικανό προς εργασία και χωρίς προβλήματα υγείας.

 

Ούτε διαπιστώνω από τα ενώπιον μου στοιχεία ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης. Ούτε η Αιτήτρια υποδεικνύει τότε (αλλά ούτε τώρα μέσω της προσφυγής της) τί δεν λήφθηκε υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου το οποίο έπρεπε να ληφθεί υπόψη ή όχι κατά την έκδοση της απόφασης. Αποτελεί δε βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε.Aρ.3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 05/06/2002, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η δε επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του φακέλου της Αιτήτριας ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να τους αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.