ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 4194/2023

 

06 Μαρτίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

B.N.A., εκ Καμερούν

 

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Κ. Κουπαρή (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

E. Ιωάννου (κα) Ι.Α. Γεωργίου (κος), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 30/10/23 (του κοινοποιήθηκε αυθημερόν) με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 17/10/19, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 09/10/23, στις 10/10/23 ετοιμάστηκε έκθεση/εισήγηση και αυθημερόν απορρίφθηκε το αίτημα του, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Μέσω της Γραπτής Αγόρευσης υιοθετείται η ουσία του αιτήματος διεθνούς προστασίας του Αιτητή προβάλλοντας έλλειψη έρευνας επί των περιστάσεων της υπόθεσης του. Εγείρονται δε γενικοί και ασαφείς ισχυρισμοί ότι ο Αιτητής δικαιούται προστασίας (ειδικά συμπληρωματικής προστασίας) λόγω της κατάστασης ασφαλείας στην χώρα του και ότι λόγω του αφηγήματος του δεν υπάρχει δυνατότητα εσωτερικής μετεγκατάστασης. Προβάλλεται ότι, δεν έγινε εξατομικευμένη και/ή επαρκής αξιολόγηση της περίπτωσης του. Με την Γραπτή Απάντηση της η συνήγορος του Αιτητή προβάλλει νέο λόγο ακύρωσης με τον οποίο διατείνεται ότι η εξουσιοδότηση προς τον κο Α. Αγρότη πάσχει και/ή είναι άκυρη καθότι αυτή δόθηκε από τον κο Νουρή τέως Υπουργό Εσωτερικών.

 

Οι Καθ΄ ων η Αίτηση σε απάντηση των ισχυρισμών του Αιτητή υιοθέτησαν το περιεχόμενο της Ένστασης και/ή της έκθεσης/εισήγησης του διοικητικού φακέλου και ανέφεραν ότι οι λόγοι ακύρωσης δεν έχουν δεόντως τεκμηριωθεί και θα πρέπει να απορριφθούν. Αναφέρουν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και είναι δεόντως αιτιολογημένη και ως εκ τούτου ο Αιτητής ορθά κρίθηκε αναξιόπιστος.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Θα πρέπει να υποδειχθεί ότι μεγάλο μέρος της Γραπτής Αγόρευσης της συνηγόρου του Αιτητή αναλώνεται σε επανάληψη αρχών του διοικητικού δικαίου και/ή Νόμων και/ή κανόνων δικαίου χωρίς να γίνεται ουσιαστική υπαγωγή των πραγματικών περιστάσεων και νομικών δεδομένων της υπόθεσης με αποτέλεσμα να καθίστανται ανεπαρκούς αιτιολόγησης. Με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο (Βλέπε Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), επιβάλλεται η υποχρέωση στον αιτητή όχι μόνο να εγείρει με το δικόγραφο του όλα τα σημεία τα οποία υποστηρίζουν την προσφυγή του αλλά ταυτόχρονα να τα αιτιολογεί πλήρως. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Επομένως, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924, βλέπε επίσης Υπόθ. Αρ. 107/2017, Χριστόδουλος Μιχαήλ (Συνταγματάρχης) κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπουργού Άμυνας, ημερομηνίας 11/12/2017 -όπου γίνεται επανάληψη της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος και ειδικά την Ε.Δ.Δ.Δ.Π. Αρ. 61/2022, LOUISE GARCIA NYEMB v. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ, ημερ.30/10/24 αναφορικά με τους δικονομικά παραδεκτούς λόγους ακύρωσης). Ούτε τεκμηριώνεται από τους γενικούς ισχυρισμούς της δικηγόρου του Αιτητή που να δεικνύει πως η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει είτε νομικά είτε ως προς τα ουσιαστικά γεγονότα που παρουσιάστηκαν ενώπιον της διοικητικής αρχής κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης που να οδηγούν σε ακύρωση της απόφασης και/ή ουδόλως έχουν υποδειχθεί συγκεκριμένα και/ή λεπτομερή στοιχεία που να ανατρέπουν τα όσα καταγράφονται λεπτομερώς στην έκθεση/εισήγηση του λειτουργού εξεταστή της υπόθεσης που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης απόρριψης ασύλου του Αιτητή (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε.Aρ.3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 05/06/2002, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί.

 

Σε αυτό το σημείο απορρίπτεται και ο ισχυρισμός (μέσω Γραπτής Απάντησης) για μη έγκυρη εξουσιοδότηση του Α. Αγρότη, καθότι αυτή δόθηκε από τον κο. Νουρή τέως Υπουργό Εσωτερικών και/ή όχι από τον νυν Υπουργό Εσωτερικών, για αριθμό λόγων. Καταρχάς, όπως αναλύεται ανωτέρω, δεν δικογραφείται ως λόγος ακύρωσης και δεν καλύπτεται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς όπως αυτοί διατυπώνονται στα σημεία 1-4 του δικογράφου της προσφυγής. Ούτε δε η συνήγορος του Αιτητή με τον ελλιπή της ισχυρισμό έχει ανατρέψει το τεκμήριο κανονικότητας της διοικητικής πράξης (Βλέπε Υπόθ.Αρ.801/1999, Μαυρονύχη v. Δημοκρατίας,  ημερ.12/03/2001, Χριστίνα Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας, (2009) 4 Α.Α.Δ. 929) και/ή ότι η εν λόγω εξουσιοδότηση είναι άκυρη με αποτέλεσμα η προσβαλλόμενη απόφαση να λήφθηκε από μη εξουσιοδοτημένο και εν τέλει αναρμόδιο πρόσωπο. Εξάλλου, η προσβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 10/10/23 λήφθηκε από τον κ. Α. Αγρότη στη βάση ισχύουσας εξουσιοδότησης ημερομηνίας 09/06/22 που εντοπίζεται ως ερυθρό 39 του διοικητικού φακέλου στο εξής «ΔΦ». Με βάση αυτήν δόθηκε εξουσιοδότηση από τον τέως Υπουργό Εσωτερικών προς τον κο Αγρότη όπως εκτελεί τα καθήκοντα Προϊσταμένου, στα πλαίσια έκδοσης αποφάσεων επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας σε πλήρη σύμπνοια με το Άρθρο 2 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Υπάρχει δηλαδή, ρητή διάταξη Νόμου που να επιτρέπει την μεταβίβαση της εξουσίας λήψης τέτοιων αποφάσεων σε οποιοδήποτε άλλο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου εκτός από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας αυτής (Βλέπε σχετικό Άρθρο 17(4) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου 1999 έως 2020 (Ν. 158 (Ι)/1999), βλέπε επίσης Α.Ε. αρ. 2115, Ανδρούλλας Ζηνοβίου ν Κυπριακής Δημοκρατίας, (1997) 3 Α.Α.Δ 385). Δεδομένου του ότι η απόφαση η οποία λήφθηκε ήτο από εξουσιοδοτημένο από τον τότε Υπουργό Εσωτερικών πρόσωπο, δεδομένου του ότι επιτρέπεται η εκχώρηση αυτών των εξουσιών δυνάμει του πιο πάνω Άρθρου 2 του Ν.6(Ι)/2000 και λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω εξουσιοδότηση (που περιέχει ρητά τις εν λόγω αρμοδιότητες) δεν είχε ανακληθεί κατά τον ουσιώδη χρόνο από το όργανο που τη μεταβίβασε - μέχρι την ανάκλησή της και/ή μέχρι την σύνταξη τυχόν νέας εξουσιοδότησης η μεταβίβαση αρμοδιότητας ισχύει. Δεν θα ήτο αναμενόμενο (όπως έχει πάγια νομολογηθεί) να παραχωρείται νέα εξουσιοδότηση κάθε φορά που διορίζεται νέος Υπουργός (Βλέπε Ε.Δ.Δ.Αρ.63/2018 Κυπριακή Δημοκρατία μέσω 1. Υπουργείου Οικονομικών, 2. Τμήματος Τελωνείων ν. A.H.T. ADVANCES HEATING TECHNOLOGIES, ημερομηνίας 11/01/24 (απόφαση Ανωτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου (Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία), με ανασκόπηση και της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος).

Ανεξαρτήτως των πιο πάνω το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν. 73(I)/2018), προχωρεί σε εξέταση της ουσίας της αίτησης του Αιτητή σε συνδυασμό με τους εγειρόμενους λόγους ακύρωσης που αφορούν έλλειψη δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και/ή τους λόγους που συναρτώνται με την μη εξατομικευμένη αξιολόγηση της περίπτωσης του.

 

Κατά τη συνέντευξή του ο Αιτητής δήλωσε τόπο καταγωγής την πόλη Buea και τόπο διαμονής την Douala του Καμερούν. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση ισχυρίστηκε πως είναι άγαμος και άτεκνος με την μητέρα του να διαμένει στο Mile 14 του χωριού Muyenge, παράλληλα δήλωσε ότι έχει τέσσερα (4) ετεροθαλή αδέρφια, ότι είναι απόφοιτος πανεπιστημίου, ότι διατηρούσε επιχείρηση που πωλούσε παγωτά στην Douala από το 2017 έως το 2019. Δήλωσε στην αίτηση του πως έφυγε από τη χώρα του επειδή απειλήθηκε από τον κρατικό στρατό αλλά και από τους αποσχιστές Ambazonians[1] όπου το σπίτι τους κάηκε και ο πατέρας του έχασε τη ζωή του. Λόγω αυτού ο Αιτητής δήλωσε πως ο αδερφός του εντάχθηκε στους Ambazonians και, ως μέλος τους, σκότωσε κάποιον στρατιωτικό διοικητή και έκοψε το κεφάλι του. Ως αποτέλεσμα, ο κρατικός στρατός στοχοποίησε τον αδερφό του και τον σκότωσε τον 2^ο/2019 και, εν συνεχεία, στοχοποίησε και τον ίδιο. Ταυτόχρονα, οι Ambazonians ήθελαν να ενταχθεί ο Αιτητής σε αυτούς, αρνήθηκε και τον κατηγόρησαν για συνεργασία με τον κρατικό στρατό. Κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησής του, επανέλαβε τα όσα είχε δηλώσει κατά την καταγραφή του αιτήματός του. Εξήγησε ότι εκείνος ζούσε στην Douala, έχοντας φύγει από το χωριό του ήδη από το 2017 χωρίς να έχει επιστρέψει έκτοτε. Δήλωσε παράλληλα ότι στις 19/09/18 ο πατέρας του σκοτώθηκε από τον στρατό και πως έκτοτε ο αδερφός του εντάχθηκε στους Ambazonians και σκότωσε έναν διοικητή του στρατού. Επανέλαβε ότι ο ίδιος τότε βρισκόταν στην Douala και δε γνώριζε τι έκανε ο αδερφός του και προσέθεσε ότι στις 11/02/19 και ο αδερφός του έχασε τη ζωή του από τον στρατό. Ο Αιτητής συνέχισε λέγοντας πως για άγνωστο σε αυτόν λόγο μπλέχτηκε και ο ίδιος στην υπόθεση του αδερφού του, καθώς έμαθε πως ο στρατός τον αναζητούσε ενώ παράλληλα και οι Ambazonians του ζήτησαν να αντικαταστήσει τον αδερφό του, πράγμα που ο Αιτητής το αρνήθηκε.

 

Κατά το στάδιο της αξιολόγησης αξιοπιστίας ο λειτουργός αποδέχθηκε ότι ο Αιτητής είναι υπήκοος Καμερούν με αποδεκτά προσωπικά στοιχεία. Απέρριψε, όμως, τον ισχυρισμό του ότι είχε προβλήματα με τον στρατό του Καμερούν, καθώς κρίθηκε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική του αξιοπιστία. Ειδικότερα κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες, ενώ υπέπεσε σε αντιφάσεις και σε έλλειψη ευλογοφάνειας. Συγκεκριμένα:

- αναφορικά με τη δολοφονία του πατέρα του από τον στρατό, σημειώθηκε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εισφέρει επαρκή αριθμό πληροφοριών,

- όσον αφορά την ισχυριζόμενη ένταξη του αδερφού στους Ambazonians, κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν εισέφερε τον απαιτούμενο βαθμό λεπτομερειών, ενώ κρίθηκε μη ευλογοφανής και ο σκοπός της ένταξής του στους Ambazonians καθώς δεν στοιχειοθετήθηκε προηγουμένως επαρκώς ο θάνατος του πατέρα του από τον κρατικό στρατό,

- σχετικά με το πως ενημερώθηκε για τη δολοφονία του στρατιωτικού από τον αδερφό του, επισημάνθηκε ότι ο Αιτητής υπήρξε αόριστος ως προς το πως πληροφορήθηκε το γεγονός αυτό λέγοντας ασαφώς ότι το έμαθε μέσω της εφαρμογής “WhatsApp” όπου το θέμα είχε πάρει έκταση. Ωστόσο αυτό κρίθηκε αντιφατικό σε σχέση με τον ισχυρισμό του περί του ότι δε γνώριζε το όνομα του στρατιωτικού. Αόριστο κρίθηκε επίσης και το ότι ο Αιτητής δήλωσε πως οι Ambazonians ανέλαβαν την κηδεία του αδερφού του, και πως ο ίδιος δεν παρευρέθηκε σε αυτή. –

- αόριστος και ατεκμηρίωτος κρίθηκε και ο ισχυρισμός του αναφορικά με το ότι ο κρατικός στρατός αναζητούσε τον ίδιο, καθώς δεν κατέστη εφικτό να εξηγήσει το πως ο στρατός έμαθε για την ύπαρξή του.

- αντιφατικό, επίσης, κρίθηκε και το ότι δήλωσε πως οι Ambazonians οργάνωσαν την κηδεία του αδερφού του συγκριτικά με μεταγενέστερο ισχυρισμό του περί του ότι το νεκρό σώμα του αδερφού του μεταφέρθηκε και αφέθηκε παρατημένο στο σημείο Three Cona.

- σχετικά με το ότι ζητήθηκε από τον Αιτητή να αναπληρώσει τον αδερφό του στις τάξεις των Ambazonians, κρίθηκε ότι υπήρξε αόριστος κα δεν κατέστη εφικτό να στοιχειοθετήσει τις δηλώσεις του καθώς δεν αιτιολόγησε το πως οι Ambazonians γνώριζαν τα προσωπικά του στοιχεία και ήρθαν σε επικοινωνία μαζί του.

- Τέλος, σημειώθηκε ότι ο Αιτητής δεν αιτιολόγησε επαρκώς τον λόγο που δε θα μπορούσε να ζήσει σε άλλη περιοχή του Καμερούν και το πως θα εντοπιζόταν σε κάποια άλλη περιοχή.

 

Μετά δε από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του Αιτητή, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων και αποδεικτικών στοιχείων^[2] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία του επί αυτού του σημείου του αιτήματος του, δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[3], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα του Αιτητή εμπεριέχει δηλώσεις που ελλείπουν βιωματικά στοιχεία, ευλογοφάνεια, συνοχή και λεπτομέρεια που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ειδικότερα, παρά την (κατ’ ισχυρισμό του) στοχοποίηση του από το στρατό του Καμερούν, ο ίδιος δεν κατόρθωσε να αποδώσει λεπτομέρειες που να δημιουργούν μία συνολική και βιωματική εικόνα των γεγονότων. Ως προς τον ισχυρισμό του δε, περί προσπαθειών στρατολόγησής του από τους Ambazonians, ώστε να ενταχθεί μαζί τους, εντούτοις, ουδέν περιστατικό δίωξης ή βλάβης εναντίον του ιδίου προσωπικά, υπέδειξε ο Αιτητής κατά το εν λόγω χρονικό διάστημα που βρισκόταν στη χώρα του. Παρόλο που στην ουσία υποστηρίζει ότι στοχοποιήθηκε από τις αρχές της χώρας του (στρατό) ο ίδιος αναχώρησε από την χώρα του αεροπορικώς με προορισμό τις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές (ερυθρό 2 ΔΦ). Ούτε μπορεί (εξάλλου) να γίνει αποδεκτό ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή χαρακτηρίζονται από ευλογοφάνεια και αληθοφάνεια, ενώ επιπλέον, διακρίνεται απουσία συνοχής στους ισχυρισμούς του και ασυνέπεια μεταξύ τους. Δεν θα μπορούσε, συνεπώς, να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας, το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του, δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Το αφήγημα του Αιτητή ενέχει στοιχεία αντιφάσεων, ασυνεπειών και σοβαρών ελλείψεων. Παρουσιάζονται σωρεία πληροφοριών που δημιουργούν ισχυ­ρούς λόγους αμφισβήτησης της αλήθειας των δηλώσεων του και ο ίδιος δεν έχει παράσχει ικανοποιητικές εξηγήσεις των προβαλλόμενων ανακριβειών του^[4]. Σημειώνεται ότι ο Αιτητής θα αναμενόταν να είναι πιο συγκεκριμένος λόγω της ισχυριζόμενης προσωπικής του εμπειρίας, να παράσχει κάθε διαθέσιμη βοήθεια τόσο στο Δικαστήριο όσο και στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του. Δεν έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του, είτε ότι καταδιώκεται από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000)). Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023.

 

Ούτε η περίπτωση του εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Όπως προκύπτει και από την έκθεση/εισήγηση του λειτουργού, παρόλο που δεν τεκμηριώθηκε η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία του, έγινε αξιολόγηση και για τους σκοπούς παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης, ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[5] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000), αφού δε, κρίθηκε αναξιόπιστος σε σχέση με τους ισχυρισμούς του. Ειδικά δε, ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει σχετικής νομολογίας του ΔΕΕ και των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή του Αιτητή παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων, αλλά ο ίδιος δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής και προσωπικής απειλής (ως άμαχος) κατά την επιστροφή του, λόγω της παρουσίας του και μόνο στην περιοχή όπου αναμένεται να επιστρέψει (ερυθρά 91-85 ΔΦ) ήτοι κατά την έννοια του Άρθρο 15 (γ) της Οδηγίας 95/11/ΕΕ δηλαδή λόγω ύπαρξης σοβαρής και προσωπικής απειλής κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου λόγω αδιάκριτης ασκήσεως βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Εξάλλου, η ύπαρξη «ένοπλης σύρραξης» στο έδαφος μιας χώρας ή μιας περιοχής της ή διάφορων περιοχών της, (όπως στην προκειμένη περίπτωση) αν και αναγκαία, δεν είναι επαρκής προϋπόθεση από μόνη της για παραχώρηση συμπληρωματικής προστασίας. Συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη την έννοια της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» (ως διατυπώθηκε από το ΔΕΕ στην υπόθεση Elgafaji C-465/07^[6], σκέψεις 39 και 43, καθώς και στην υπόθεση Diakité C-285/12^[7], σκέψεις 30 και 31), λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ και των ισχυρισμών του Αιτητή δεν εγείρονται στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι μπορεί να τύχει συμπληρωματικής προστασίας (υπόθεση Elgafaji C-465/07, σκέψη 39, και υπόθεση Diakité C-285/12, σκέψη 31). Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου τα περιστατικά ασφαλείας στην περιοχή καταγωγής του Αιτητή παραμένουν σε υψηλά επίπεδα^[8], αλλά λαμβάνοντας υπόψη την έννοια της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» δεν υφίστανται εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή (ως η ανωτέρω ανάλυση), αλλά ούτε έχει τεκμηριωθεί ότι αποτελεί μέρος της διαμάχης μεταξύ των κρατικών δυνάμεων και των αυτονομιστών^[9] (ως εύρημα του Δικαστηρίου). Εξάλλου, θα έπρεπε ο λειτουργός να αξιολογήσει και τον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή αφού δήλωσε ενώπιον του πως κατά τα τελευταία έτη παραμονής του στο Καμερούν διέμενε σταθερά στην Douala. Αυτό επιβεβαιώθηκε πλείστες φορές κατά τη διάρκεια της προσωπικής συνέντευξης του καθώς δήλωσε ευθέως πως τόπος τελευταίας διαμονής του την Douala, ενώ παράλληλα είχε αναπτύξει βιοτικούς δεσμούς με τη συγκεκριμένη πόλη καθώς παρακολουθούσε εκεί μαθήματα στο πανεπιστήμιο και διατηρούσε περαιτέρω επιχείρηση  (ερυθρά 34 1Χ, 3Χ, 5Χ, 33 1Χ, 2Χ, 4Χ – 6Χ ΔΦ). Ο τόπος τελευταίας διαμονής ως Douala υποδεικνύεται στα πλαίσια εξέτασης του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού (ερυθρά 99 ΔΦ) και στα πλαίσια της αξιολόγησης κινδύνου (ερυθρά 93 ΔΦ). Επομένως, το Δικαστήριο βάσει των εξουσιών του^[10] και του περιεχομένου των δηλώσεων του Αιτητή κρίνει ότι τελευταίος τόπος διαμονής του θα έπρεπε να θεωρηθεί η Douala. Από αναθεωρημένη έρευνα σε σχέση με την εν λόγω περιοχή, διαφαίνεται ότι δεν επικρατούν συνθήκες εσωτερικής ή διεθνούς ένοπλης σύρραξης, καθώς τέτοιες συνθήκες είναι τοπικά περιορισμένες στις περιοχές Southwest, Northwest και Far North. Με βάση πρόσφατα ποσοτικά δεδομένα για την κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή Littoral[11] (όπου περιλαμβάνεται η πόλη Douala) κατά την περίοδο 24/02/25 – 21/02/25 προκύπτουν 9 περιστατικά ασφαλείας τα οποία είχαν ως απόρροια 4 απώλειες. Εξ’ αυτών τα 5 κωδικοποιήθηκαν ως βία κατά αμάχων (2 απώλειες) και τα 4 ως εξεγέρσεις (2 απώλειες) σε συνολικό πληθυσμό της περιοχής το 2015 να αριθμεί σε 3.335.000 κατοίκους.^[12] Ως εκ τούτου δεν υπάρχουν υψηλοί αριθμοί περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή συνήθους και τελευταίας διαμονής του Αιτητή και/ή δεν υφίστανται εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά την επιστροφή του.

 

Η δε διαδικασία εξέτασης της αίτησης ασύλου του Αιτητή διενεργήθηκε σε πλήρη σύμπνοια με τις διατάξεις των Άρθρων 13, 13Α  και 18 περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000), αλλά και με βάση τα κριτήρια και/ή προϋποθέσεις που τηρούνται κατά την εξέταση αίτησης ασύλου. Ο Αιτητής ενημερώθηκε πλήρως από τον λειτουργό για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και κατά τη συνέντευξη του έγιναν επαρκείς ερωτήσεις για να περιγράψει τους λόγους που υπέβαλε αίτημα ασύλου όπως επίσης και άλλα ζητήματα που αφορούν τις προσωπικές του περιστάσεις. Επομένως, δεν εντοπίζω οτιδήποτε παράτυπο, παράνομο και μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Διενεργήθηκαν εκτενείς ερωτήσεις, τόσο κλειστού όσο και ανοικτού τύπου, όπως επίσης και διευκρινιστικές ερωτήσεις για να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να τοποθετηθεί στα βιώματα και τις εμπειρίες του, ωστόσο, δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με τις απαντήσεις του επαρκώς το αίτημα του. Σε αντίθεση με τις θέσεις της συνηγόρου του, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών στοιχείων του αιτήματος του Αιτητή από τον λειτουργό στο μέρος της έκθεσης/εισήγησης και/ή αξιολόγησης κινδύνου επιστροφής σε συνάρτηση με την κατάσταση ασφαλείας και/ή τις συγκρούσεις που επικρατούν στο Καμερούν^[13] σε συνάρτηση με το αίτημα του. Ακόμα δε και η αξιολόγηση για επιστροφή του Αιτητή στον τελευταίο τόπο διαμονής του αντί στην περιοχή καταγωγής του δεν αλλάζει το αποτέλεσμα ως προς την πλήρωση των προϋποθέσεων για το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

 

Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

                          

 

Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.