ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 4566/23

27 Μαρτίου, 2025

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

G. A.

Αιτήτριας,

και

            Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Νίκος Α. Λοΐζου & Χρίστος Γ. Χριστούδιας (κ.κ.), Δικηγόροι για την Αιτήτρια

Β. Θωμά (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Η Αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος, η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 24.10.2023, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση της Αιτήτριας για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2023 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Η Αιτήτρια κατάγεται από τη Νιγηρία. Περί τις 10.2.2023 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας, αφού προηγουμένως εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία. Στις 31.1.2023, πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση ευαλωτότητας της Αιτήτριας και στις 28.9.2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη της Αιτήτριας από λειτουργό. Ακολούθως, υποβλήθηκε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: o Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης για διεθνή προστασία της Αιτήτριας και επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της, η οποία εγκρίθηκε από τον ίδιο στις 24.10.2023. Στις 6.11.2023, η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Κατά το στάδιο της ακρόασης, η Αιτήτρια προώθησε ως μόνο λόγο προσφυγής την έλλειψη δέουσας έρευνας, η οποία ως επικαλείται οδήγησε τους Καθ’ ων η αίτηση σε λανθασμένα συμπεράσματα.

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ΄ων η αίτηση υποβάλλουν ότι η Αιτήτρια  δεν εξειδικεύει επαρκώς τους λόγους προσφυγής και παραπέμπουν ως προς την αξιολόγηση της ουσίας της αίτησής της Αιτήτριας, στα επιμέρους ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση, όπως καταγράφονται στην αιτιολογική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης.

Το νομικό πλαίσιο

4.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

 

5.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως:

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

6.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (στο εξής: o περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

7.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

8.             Το άρθρο 9ΚΔ του ιδίου νόμου, το οποίο τιτλοφορείται «Αξιολόγηση των ειδικών αναγκών υποδοχής και διαδικαστικών αναγκών των ευάλωτων προσώπων» καθορίζει τις διαδικαστικές εγγυήσεις των ευάλωτων αιτούντων άσυλο.

 

9.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

 

10.          Ως προς τον προωθούμενο λόγο προσφυγής περί έλλειψης δέουσας έρευνας είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητα της de novo και ex nunc (Βλ. Έφεση κατά Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Aρ. 107/2023, Δημοκρατία ν. Q.B.T., απόφαση ημερ. 11.2.2025, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 17/2021 Janelidze ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 21.9.2021· Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 35/2023 Lubangamu ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 5.12.2024). Η Αιτήτρια αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή της στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, η Αιτήτρια εκπροσωπούμενη και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς της και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100].

 

11.           Συναφές εν προκειμένω είναι και το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου της. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για κάποιον από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας του αιτητή ασύλου να τεκμηριώσει με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή του, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68).

 

12.          Εν προκειμένω, η Αιτήτρια στο έντυπο της αίτησής της για άσυλο κατέγραψε ότι  εγκατέλειψε την χώρα της γιατί δεν ήταν ασφαλής. Συγκεκριμένα, κατέγραψε ότι ο αδερφός του αποβιώσαντα συζύγου της επιθυμούσε να την παντρευτεί ως πέμπτη σύζυγό του, και εξαιτίας της άρνησής της την κακοποιούσε (βλ. ερ. 1 του διοικητικού φακέλου [στο εξής: o Δ.Φ.]).

 

13.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, η Αιτήτρια δήλωσε ότι είναι υπήκοος Νιγηρίας (γεννηθείσα το 1997), με τόπο γέννησης της την πόλη Warri, της πολιτείας Delta και τόπο τελευταίας διαμονής το Port Harcourt της πολιτείας Rivers. Ως προς το θρήσκευμά της, δήλωσε ότι είναι χριστιανή πεντηκοστιανή, ανήκει στην εθνοτική ομάδα Akwa Igbo και ομιλεί Αγγλικά και Akwa. Ως προς την οικογενειακή της κατάσταση, δήλωσε ότι είναι χήρα, μητέρα ενός κοριτσιού έξι ετών. Έχει τέσσερις αδερφούς και δύο αδερφές οι οποίοι διαμένουν όλοι στην πολιτεία Delta ενώ οι γονείς της μαζί με την θυγατέρα της διαβιούν στην πόλη Warri της πολιτείας Delta. Ως προς το μορφωτικό της επίπεδο, είναι απόφοιτος κολλεγίου,  στον κλάδο της διοίκησης επιχειρήσεων και ως προς την επαγγελματική της πείρα, δούλευε ως κομμώτρια από το 2015 μέχρι το 2017 οπόταν και παντρεύτηκε.

 

14.          Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της, στο πλαίσιο της ελεύθερης αφήγησής της, επανέλαβε τα όσα κατέγραψε και στην αίτησή της για διεθνή προστασία. Προσέθεσε ότι μετά την άρνησή της να παντρευτεί τον αδερφό του αποβιώσαντα συζύγου της, αυτός προσπαθούσε να την αναγκάσει να τον παντρευτεί, με την απειλή ότι αν δεν αποδεχτεί θα την σκοτώσει και ακολούθως κατέλαβε όλη την περιουσία του αποβιώσαντος συζύγου της Αιτήτριας. Όπως περαιτέρω δήλωσε, ήταν απελπισμένη, και γι’ αυτό αποφάσισε να μεταβεί στην πολιτεία Delta όπου και εξήγησε στους γονείς της τί έγινε. Αν και οι γονείς της φοβήθηκαν, δεν μπορούσαν να την βοηθήσουν και τότε η Αιτήτρια κατέφυγε για βοήθεια σε ένα πάστορα. Παρά τις προσευχές τους, η κατάσταση δεν άλλαξε και γι’ αυτό αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα (βλ. ερ. 54 σημείο 2χ του Δ.Φ.)

 

 

15.          Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν διευκρινιστικής φύσεως ερωτήματα στην Αιτήτρια, αναφορικά με την πρακτική του ακρωτηριασμού γυναικείων γεννητικών οργάνων (στο εξής: ΑΓΓΟ), τον θάνατο του συζύγου της, τον αδερφό του συζύγου της (που επιθυμούσε να την παντρευτεί) και την αντιμετώπιση των χήρων γυναικών στην Νιγηρία. Σχετικά με τον ΑΓΓΟ, η Αιτήτρια δήλωσε ότι όταν ήταν σε νεαρή ηλικία υποβλήθηκε στην εν λόγω πρακτική. Σχετικά με το θέμα αυτό, η Αιτήτρια δήλωσε ότι υποβλήθηκε στην εν λόγω πρακτική όταν ήταν σε πάρα πολύ μικρή ηλικία ως βρέφος. Κατά την γνώμη της είναι μια καλή πρακτική ωστόσο σήμερα δεν είναι συμφωνεί με την πρακτική γιατί όπως δήλωσε είναι πολύ επώδυνη. Οι αδερφές και η θυγατέρα της έχουν επίσης υποβληθεί σε ΑΓΓΟ, καθότι όπως δήλωσε είναι μέρος της παράδοσης και της κουλτούρας τους. Όπως περαιτέρω ανέφερε η Αιτήτρια σε περίπτωση που κάποιο κορίτσι δεν επιθυμεί να υποβληθεί  στην εν λόγω πρακτική, είναι ελεύθερο να αρνηθεί καθότι δεν είναι υποχρεωτικό (βλ. ερ. 53 σημείο 2χ και ερ. 52 σημείο 1χ του διοικητικού φακέλου). Θεωρεί ότι ομοίως αυτό αποτελεί δική της επιλογή.

 

16.          Αναφορικά με τον θάνατο του συζύγου της η Αιτήτρια δήλωσε ότι απεβίωσε τον Μάρτιο 2021 μετά από χορήγηση δηλητηρίου από τον αδερφό του εξαιτίας των μεταξύ τους περιουσιακών διαφορών. Επιπρόσθετα, δήλωσε ότι ο αδερφός του συζύγου της ήθελε να την παντρευτεί και να καταστεί η τέταρτη σύζυγός του. Αναφέρθηκε εξάλλου σε ένα περιστατικό εντός του 2018  όπου ο σύζυγός της επισκέφθηκε το νοσοκομείο για τη πραγματοποίηση αιματολογικών εξετάσεων, όπου διαφάνηκε ότι είχε χορηγηθεί στο αίμα του δηλητήριο. Το 2021 απεβίωσε. Σε σχετική ερώτηση αν υπέβαλε καταγγελία στις αρχές, η Αιτήτρια απάντησε θετικά, ωστόσο, ανέφερε ότι στη Νιγηρία υπάρχει διαφθορά. Τον Απρίλιο 2021 ο αδερφός του συζύγου της, της ζήτησε να γίνει η τέταρτη σύζυγός του και αυτή επανέλαβε ότι αφού αρνήθηκε, την απείλησε ότι θα την σκοτώσει (βλ. ερ. 51 σημείο 1χ του διοικητικού φακέλου). Επιπλέον, ανέφερε ότι συναντήθηκαν (η Αιτήτρια μαζί με τον κουνιάδο της) 8 φορές από τον Απρίλιο 2021 μέχρι τον Οκτώβριο 2021 και ακολούθως η Αιτήτρια μετέβη στους γονείς της μαζί με την θυγατέρα της στην πολιτεία Delta. Η Αιτήτρια αναφέρθηκε σε περιστατικό που συνέβη τον Αύγουστο 2021 κατά το οποίο ενώ βρισκόταν στην αγορά, ο κουνιάδος της ήταν εκεί και μπροστά στον κόσμο την χαστούκισε και την κλώτσησε, με αποτέλεσμα η Αιτήτρια να τραυματιστεί και να νοσηλευτεί στο  νοσοκομείο για τρεις μήνες, αφού υπέστη εξάρθρωση του ποδιού (βλ. ερ. 50 σημείο 1χ του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείσα αν συνηθίζεται στην περιοχή Delta, η χήρα ενός αδερφού να προβαίνει σε γάμο με τον αδερφό του, η Αιτήτρια απάντησε ότι σε ορισμένα μέρη συμβαίνει αν αΠυτό επιθυμεί και η γυναίκα. Σε σχετικό ερώτημα για περαιτέρω πληροφορίες για τον κουνιάδο της, δήλωσε ότι ονομάζεται «P.F.» και ότι ήδη  από τότε που ζούσε ο σύζυγός της δεν είχαν καλές σχέσεις λόγω των περιουσιακών διαφορών που είχαν με τον αδερφό του. Περιέγραψε τον άνδρα, ηλικίας προς τα τέλη της δεκαετίας των 30 και διέμενε στο Port Harcourt στη πολιτεία Rivers (βλ. ερ. 49 σημείο 1χ του διοικητικού φακέλου). Τέλος, δήλωσε ότι από τότε που εγκατέλειψε την χώρα, πληροφορήθηκε από τον αδερφό της ότι την αναζήτησε μια φορά. Ερωτήματα υποβλήθηκαν στην Αιτήτρια και αναφορικά με την οικονομική της κατάσταση σε περίπτωση που αυτή επιστρέψει στη χώρα της σε συνάρτηση με την ενδεχόμενη υποστήριξη που θα έχει από την οικογένειά της. Ως προς την αντιμετώπιση των χήρων γυναικών στην Νιγηρία από την κοινωνία, η Αιτήτρια ανέφερε ότι παρά το ότι δείχνουν συμπάθεια και υποστήριξη αν μπορούν, στο τέλος ο καθένας είναι μόνος (βλ. ερ. 47 σημείο 1χ του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείσα η Αιτήτρια αν είναι υποχρεωτικό για μια χήρα να παντρευτεί ξανά, η Αιτήτρια απάντησε ότι είναι επιλογή και πως κανένας δεν σε αναγκάζει, ενώ σε σχέση με την αντιμετώπιση από την κοινωνία, η Αιτήτρια ανέφερε ότι οι χήρες είναι αποδεχτές είτε αποφασίσουν να παντρευτούν ξανά είτε όχι (βλ. ερ. 46 σημείο 1χ του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείσα ως προς τις πιθανές συνέπειες επιστροφής στη χώρα της, η Αιτήτρια, ανέφερε ότι ο κουνιάδος της θα την αναζητήσει, και ότι σε περίπτωση που επιστρέψει στην χώρα της αυτός θα τη σκοτώσει γιατί ακόμα επιθυμεί να την παντρευτεί και ότι η εμπειρία της μαζί του είναι άσχημη (βλ. ερ. 46 σημείο 2χ του διοικητικού φακέλου). Η Αιτήτρια, τέλος, απέκλεισε το ενδεχόμενο να μετεγκατασταθεί σε κάποια άλλη περιοχή της Νιγηρίας, όπως για παράδειγμα στην Abuja, καθότι ως δήλωσε ούτε εκεί θα είναι ασφαλής αφού θα την εντοπίσει μέσω των επαφών που διατηρεί παντού (βλ. ερ. 46 σημείο 3χ του διοικητικού φακέλου).

 

17.          Αξιολογώντας τις ανωτέρω δηλώσεις της Αιτήτριας, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς^. ο μεν πρώτος σχετικά με την ταυτότητα, τα προσωπικά στοιχεία, το προφίλ, τη χώρα καταγωγής και περιοχή συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, ο δε δεύτερος σχετικά με το ότι ο αδερφός του συζύγου της σκότωσε τον σύζυγό της και απειλούσε την Αιτήτρια  προκειμένου αυτή να καταστεί η τέταρτη σύζυγός του και ο τρίτος, ότι η Αιτήτρια υποβλήθηκε σε ΑΓΓΟ.

 

18.          Ο πρώτος και τρίτος ισχυρισμοί έγιναν αποδεκτοί. Ως προς τον μεν πρώτο, κρίθηκε ότι οι πληροφορίες που έδωσε η Αιτήτρια ήταν συνεκτικές ενώ η ίδια παρέδωσε το διαβατήριό της, δεδομένο που επιβεβαιώνει την εθνικότητα και τον τόπο γέννησής της. Περαιτέρω, οι συναφείς με την περιοχή καταγωγής της δηλώσεις της επιβεβαιώνονται από εξωτερικές πηγές. Αναφορικά με τον τρίτο ισχυρισμό, κρίθηκε ότι οι δηλώσεις της ήταν λεπτομερείς και συγκεκριμένες και επιβεβαιώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

Αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό, οι Καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι οι δηλώσεις της Αιτήτριας δεν ήταν αρκούντως λεπτομερείς. Ειδικότερα, κρίθηκε ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να  παρέχει λεπτομέρειες αναφορικά με την δηλητηρίαση του συζύγου της από τον αδερφό του, κάνοντας αναφορά ότι το 2018 μετά από εξετάσεις που έγιναν στον σύζυγό της, διαπιστώθηκε ότι υπήρχε ουσία στο αίμα του και εν τέλει απεβίωσε το 2021. Επισημαίνουν δε, ότι η Αιτήτρια δεν κατόρθωσε να εξηγήσει πως το περιστατικό που συνέβη το 2018 συνδέεται με τον θάνατο του συζύγου της το 2021. Σχετικά με την πρόταση από τον αδερφό του συζύγου της, αλλά και τη παρενόχληση που υπέστη, κρίθηκε ότι ενώ  της δόθηκε η ευκαιρία να συνεισφέρει περαιτέρω λεπτομέρειες των περιστάσεων γύρω από αυτήν, οι δηλώσεις της ήταν γενικόλογες και επαναλαμβανόμενες. Σε σχέση με το περιστατικό που συνέβη τον Αύγουστο του 2021, κρίθηκε και πάλι ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να το περιγράψει με λεπτομέρεια. Οι Καθ’ ων καταγράφουν, ακόμα, ότι  εύλογα θα αναμενόταν οι αναφορές σχετικά με την βία, τις επιθέσεις αλλά και  τις απειλές που προσωπικά βίωσε να ήταν πιο συγκεκριμένες καθώς αυτές άπτονται του πυρήνα του αιτήματός της για διεθνή προστασία. Οι Καθ’ ων η αίτηση, τέλος, έκριναν ότι το συμπέρασμά της ότι η δολοφονία του συζύγου της ήταν αποτέλεσμα δολοφονικής ενέργειας από μέρους του αδελφού του, δεν τεκμηριώνεται καθώς βασίζεται σε προσωπικές εκτιμήσεις και/ή υποθέσεις της Αιτήτριας. Βάσει της έλλειψη λεπτομερειών που προέκυψαν από την αφήγηση της και τις μη συγκεκριμένες δηλώσεις που διατύπωσε, η εσωτερική αξιοπιστία των υπό εξέταση γεγονότων δεν αποδεικνύεται. Εξετάζοντας την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, οι Καθ’ ων η αίτηση  ανέτρεξαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης όσον αφορά τις σχέσεις και τη μεταχείριση των χήρων γυναικών στη Νιγηρία από την οικογένεια των πεθερικών, οι οποίες επιβεβαιώνουν τις ψυχολογικές προκλήσεις, τους οικονομικούς περιορισμούς, τις πιέσεις από την μεριά των πεθερικών, το βάρος ανατροφής των παιδιών αλλά και με τις πολιτιστικές απαιτήσεις της χηρείας.

 

19.          Ακολούθως, κατά την αξιολόγηση κινδύνου, βάσει του πρώτου αποδεκτού ισχυρισμού της Αιτήτριας, οι Καθ' ων η αίτηση εξετάζοντας την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στη χώρα της και πιο συγκεκριμένα στη πολιτεία Rivers, τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής της, σε συνάρτηση με το προφίλ της, εκτίμησαν ότι αυτή δεν διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα της. Αναφορικά δε, με τον τρίτο αποδεκτό ισχυρισμό, οι Καθ’ ων η αίτηση επισημαίνουν ότι παρά το ότι παρατηρήθηκε έλλειψη κατανόησης της βλάβης που σχετίζεται με την πρακτική ΑΓΓΟ εκ μέρους της Αιτήτριας, εντούτοις εκτίμησαν ότι σε σχέση με τον κίνδυνο ή/και μελλοντική πιθανότητα να αναγκαστεί να υποβληθεί σε άλλου τύπου ΑΓΓΟ, η Αιτήτρια σαφώς δήλωσε ότι μπορεί να αρνηθεί, ότι έχει ελεύθερη βούληση να αποφασίσει, ότι γνωρίζει φίλες της οι οποίες αρνήθηκαν και πως επίσης έχει την στήριξη της οικογένειάς της.

 

20.          Προχωρώντας στην νομική ανάλυση, οι Καθ' ων η αίτηση κατέληξαν ότι δεν προκύπτει δικαιολογημένος φόβος δίωξης της Αιτήτριας δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού δυνάμει του άρθρου 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

21.          Η Αιτήτρια, δια του συνηγόρου της στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, δεν προβάλλει κανένα περαιτέρω ισχυρισμό συναφή του αιτήματός της, δεν σχολιάζει κατά τρόπο ειδικό και συγκεκριμένο τα ευρήματα των Καθ’ων η αίτηση ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό της,  ο οποίος απορρίφθηκε και κυρίως δε προβαίνει σε σαφή υπαγωγή των περιστάσεών της στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου. 

 

22.          Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιον μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, με βάση τα ενώπιον μου δεδομένα, αρχικά συντάσσομαι με την διάκριση των ουσιωδών ισχυρισμών και τα επιμέρους ευρήματα των Καθ' ων η αίτηση περί αξιοπιστίας της Αιτήτριας. Ως προς τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, γίνεται δεκτό ότι η Αιτήτρια κατάγεται από την πολιτεία Delta της Νιγηρίας, με τόπο τελευταίας διαμονής της το Port Harcourt στη πολιτεία Rivers. Ως προς την οικογενειακή της κατάσταση, κατά τη δήλωσή της, η οποία υπήρξε συνεκτική, είναι χήρα έχει μια θυγατέρα η οποία διαμένει μαζί με τους γονείς της στην πολιτεία Delta, όπως επίσης στην πολιτεία Delta, βρίσκονται και τα αδέρφια της και με τους οποίους διατηρεί επικοινωνία (βλ. ερ. 56 σημεία 2χ και 3χ του διοικητικού φακέλου). Ομοίως, γίνονται δεκτά και τα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση και ως προς τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό ο οποίος γίνεται αποδεκτός καθώς συμφωνώ ότι οι συναφείς αναφορές της Αιτήτριας υπήρξαν αρκούντως συνεκτικές και συγκεκριμένες

 

23.          Ως προς τον δεύτερο, απορριφθέντα ουσιώδη ισχυρισμό επίσης συντάσσομαι με τα ευρήματα περί αναξιοπιστίας από τους Καθ’ ων η αίτηση και οδήγησαν στην απόρριψή του. Επισημαίνεται ωστόσο ότι η κατ’ ισχυρισμό δολοφονία του συζύγου της και η ακόλουθη στάση του κουνιάδου της όφειλαν να αποτελέσουν δύο διακριτούς ισχυρισμούς. H ορθή διάκριση των ουσιωδών ισχυρισμών είναι σημαντική για την αξιολόγηση κινδύνου που έπεται.^[1]Ως προς την κατ’ ισχυρισμό δολοφονία του συζύγου της Αιτήτριας από τον αδελφό του συζύγου της, παρατηρείται ότι η Αιτήτρια βασίζεται εν πολλοίς σε δικές της εικασίες χωρίς να συνεισφέρει αντικειμενικές ενδείξεις, πέραν από την αναφορά της ότι υπήρξε ένα ιστορικό περιουσιακών διενέξεων και η πρότασή του την παντρευτεί, που να δικαιολογεί το εν λόγω συμπέρασμά της. Δεν εξηγεί συγκεκριμένα πώς το δηλητήριο που κατ’ ισχυρισμό εντοπίστηκε στο αίμα του συζύγου της το 2018 δικαιολογεί την εμπλοκή του κουνιάδου της. Η Αιτήτρια δήλωσε συναφώς λακωνικά ότι πληροφορήθηκε από τους γιατρούς ότι ο θάνατος του συζύγου της επήλθε από δηλητήριο και ότι ακολούθως το ανέφερε στην αστυνομία, η οποία τον ανέκρινε, χωρίς η Αιτήτρια να παραθέτει πρόσθετες πληροφορίες αναφορικά με την εξέλιξη της καταγγελίας. Τα δύο αυτά συμβάντα παρουσιάζονται από την Αιτήτρια χωρίς καθόλου βιωματικής φύσεως λεπτομέρεια, όπως ευλόγως αναμένεται δεδομένης της κρισιμότητας των γεγονότων και του προφίλ της (ως υγιούς, μορφωμένου και ώριμου ηλικιακά ατόμου). Η εξωτερική αξιοπιστία της Αιτήτριας δεν δύναται ευλόγως να διασταυρωθεί από άλλες πηγές, από το ίδιο το Δικαστήριο ενώ η ίδια η Αιτήτρια δεν προσκόμισε οποιοδήποτε μαρτυρία προς  υποστήριξη των δηλώσεών της είτε κατά τη διοικητική είτε κατά την παρούσα δικαστική διαδικασία όπου εκπροσωπούνταν δια συνηγόρου.

 

24.          Ως προς τις κατ’ ισχυρισμό απειλές που η Αιτήτρια δέχτηκε από τον κουνιάδο της προκειμένου να τον παντρευτεί μετά το θάνατο του συζύγου της, σημειώνεται ότι η αυτή υπήρξε συνεπής ως προς τον εν λόγω ισχυρισμό κατά την καταγραφή της αίτησής της, τη διαδικασία αξιολόγησης ευαλωτότητας, τη συνέντευξή της και την ενώπιόν μου δικαστική διαδικασία. Εντούτοις, παρατηρείται ότι από το αφήγημα αναφορικά με τις επισκέψεις του στην Αιτήτρια απουσιάζουν επαρκείς λεπτομέρειες βιωματικής φύσεως, όπως ευλόγως αναμένεται δεδομένης της συχνότητας, της σοβαρότητας αλλά και του προφίλ της Αιτήτριας όπως καταγράφεται ανωτέρω. Περαιτέρω, ενώ κατά την καταγραφή της αίτησής της και την συνέντευξής της στο πλαίσιο της αξιολόγησης ευαλωτότητας, η Αιτήτρια δήλωσε ότι ο κουνιάδος της την πίεζε να γίνει η πέμπτη σύζυγος του, κατά τη συνέντευξη και κατά τη δικαστική διαδικασία δήλωσε ότι την πίεζε να γίνει η τέταρτη σύζυγός του, διαφοροποίηση που δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέα. Ως προς τις περιστάσεις των συναντήσεών τους και της πίεσης που της εξασκούσε, ενώ κατά τη διαδικασία ευαλωτότητας η Αιτήτρια ανέφερε ότι το πόδι της τραυματίστηκε μετά από ομαδικό ξυλοδαρμό από τον ίδιο τον κουνιάδο της και τους φίλους του (ερ. 26), κατά το στάδιο της συνέντευξής της η Αιτήτρια ανέφερε ότι ευρισκόμενη στην αγορά τη χαστούκισε μπροστά στους ανθρώπους και την κλότσησε, εγκαταλείποντάς τη στη συνέχεια (ερ. 30). Επιπλέον, διαφοροποίηση στο αφήγημά της παρατηρείται και στην αναφορά της ως προς την περίθαλψή του ποδιού της, καθώς κατά τη διαδικασία ευαλωτότητας δήλωσε ότι έκανε χρήση παραδοσιακής ιατρικής (ερ. 26), ενώ κατά τη συνέντευξή της δήλωσε ότι νοσηλεύτηκε για τρεις μάλιστα μήνες στο νοσοκομείο όπου δέχτηκε και επίσκεψη από τον κατ’ ισχυρισμό διώκτη της. Η Αιτήτρια εξάλλου δεν μπορεί να εξηγήσει με ευλογοφάνεια πως με βεβαιότητα γνωρίζει ότι την επισκέφτηκε ο κατ’ ισχυρισμό διώκτης της στο νοσοκομείο και κάτω από ποιες συνθήκες του απαγορεύτηκε η είσοδος και για ποιο λόγο. Ως εκ τούτου, η εσωτερική αξιοπιστία της Αιτήτριας δεν θεμελιώθηκε. Ομοίως,  η εξωτερική αξιοπιστία της Αιτήτριας ως προς απειλές δεν δύναται ευλόγως να διασταυρωθεί από άλλες πηγές, από το ίδιο το Δικαστήριο ενώ η Αιτήτρια δεν προσκόμισε οποιοδήποτε μαρτυρία προς υποστήριξη των δηλώσεών της είτε κατά τη διοικητική είτε κατά την παρούσα δικαστική διαδικασία όπου εκπροσωπούνταν δια συνηγόρου.

 

25.          Ωστόσο, το Δικαστήριο προέβη σε αναζήτηση εξωτερικών πηγών πληροφόρησης όπου αντλήθηκαν πληροφορίες σε σχέση με παραδόσεις της φυλής Igbo, φυλή στην οποία ανήκει η Αιτήτρια και πως αντιμετωπίζονται χήρες γυναίκες της εν λόγω φυλής. Σύμφωνα με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, στην φυλή Igbo, πράγματι υφίσταται το έθιμο σε περίπτωση θανάτου άρρενος η σύζυγός του να αναγκαστεί να παντρευτεί άλλο άρρενα της ίδιας οικογένειας, όπως το μεγαλύτερο αδερφό του αποθανόντος.^[2] Με βάση τα ανωτέρω, η εν λόγω πτυχή των δηλώσεών της επιβεβαιώνεται, ωστόσο ελλείψει εσωτερικής αξιοπιστίας της Αιτήτριας, ο υπό εξέταση ισχυρισμός δεν γίνεται αποδεκτός.

 

26.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση του μελλοντοστραφούς κινδύνου που τυχόν αντιμετωπίζει η Αιτήτρια, στη βάση των αποδεκτών ισχυρισμών της Αιτήτριας ως αναλύεται ανωτέρω, επισημαίνονται τα κάτωθι: Ως προς τα στοιχεία του προφίλ της, η Αιτήτρια δεν προβάλλει οποιοδήποτε υποκειμενικό φόβο, και επιπλέον, δεν προκύπτει οποιοσδήποτε κίνδυνος ένεκα της θρησκείας της Αιτήτριας, καθώς σύμφωνα με έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη Θρησκευτική Ελευθερία στη Νιγηρία για το 2023, o χριστιανισμός είναι η δεύτερη δημοφιλέστερη θρησκεία συνολικά στη χώρα με ποσοστό 48,1% και αποτελεί σημαντική πλειοψηφία στα νότια της Νιγηρίας, όπου συμπεριλαμβάνεται η πολιτεία Rivers, όπου διέμενε προτού εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής της η Αιτήτριας.^[3] Ούτε, επίσης, προκύπτει κίνδυνος λόγω της εθνοτικής καταγωγής της Αιτήτριας, καθώς σύμφωνα με έτερη εξωτερική πηγή, η φυλή της Αιτήτριας (Igbo), η οποία κυρίως εμφανίζεται στα ανατολικά, αποτελεί μία εκ των τριών κύριων φυλών στη χώρα του.^[4] Ως προς το γεγονός ότι η Αιτήτρια υπέστη ΑΓΓΟ, ως ανωτέρω όπως επισημαίνεται από τους Καθ’ ων η αίτηση κατά την εξατομικευμένη αξιολόγηση των περιστάσεων της Αιτήτριας, η ίδια με σαφήνεια δήλωσε ότι μπορεί να αρνηθεί και είναι ελεύθερη να αποφασίσει αν το επιθυμεί να αρνηθεί στο μέλλον να υποβληθεί σε ανάλογη πρακτικοί με την υποστήριξη της οικογένειάς της. Η ίδια δήλωσε ότι όντως πλέον ενήλική δεν επιθυμεί να υποβληθεί στην εν λόγω πρακτική καθώς είναι επώδυνη (βλ. ερ. 52). Σημειώνεται ότι η Αιτήτρια έχει ήδη υποβληθεί στην εν λόγω πρακτική όταν ήταν σε μικρή ηλικία.

 

27.          Εξετάζονται στη συνέχεια και αξιολογούνται εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία, όπου διαπιστώθηκαν τα κάτωθι: σύμφωνα με το Portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, η Νιγηρία είναι αναμεμειγμένη σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συρράξεις ενάντια στις μη κρατικές ένοπλες ομάδες Boko Haram και ISWAP (Islamic State in West Africa Province).^[5]

 

28.          Η Boko Haram δρα στις πολιτείες Borno, Yobe, και Adamawa. Το 2019, παρατηρήθηκε  αναζωπύρωση και κλιμάκωση της κρίσης της Boko Haram σε ολόκληρη τη βορειοανατολική Νιγηρία και από το 2019 επεκτάθηκε  στη βορειοδυτική Νιγηρία με επιθέσεις που έλαβαν χώρα στην Kaduna, Katsina, Sokoto και Zamfara.^[6] Ο στρατιωτικός εξοπλισμός και ο οπλισμός της Boko Haram περιλαμβάνει AK47, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, χειροβομβίδες, όλμους, βόμβες βενζίνης και οχήματα Hilux.  Επιπλέον, έχει αναφερθεί ότι χρησιμοποιεί χειροβομβίδες με ρουκέτες και ενδέχεται να έχει τη δυνατότητα κατασκευής όπλων.^[7] Οι εν λόγω συγκρούσεις περιορίζονται στις εν λόγω περιοχές της χώρας και δεν εκτείνονται στον τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, την πολιτεία Rivers.

 

29.          Ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας, η βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 16.3.2024 έως 14.3.2025 σημειώθηκαν στην πολιτεία Rivers 154 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 77 ανθρώπων. Μεταξύ αυτών, 26 περιστατικά συνίσταντο σε μάχες (44 θάνατοι), 38 ήταν περιστατικά βίας κατά αμάχων (30 θάνατοι), 23 περιστατικά εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας (κανένας θάνατος), 13 ήταν περιστατικά εξεγέρσεων/ταραχών (2 θάνατοι) και 54 περιστατικά συνίσταντο σε διαμαρτυρίες (1 θάνατος).^[8] Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Rivers ανέρχεται σε 7.476.800 κατοίκους.^[9] Με βάση τα ανωτέρω αριθμητικά και ποσοτικά δεδομένα δεν προκύπτει οποιοσδήποτε κίνδυνος για την Αιτήτρια σε περίπτωση επιστροφής της στην εν λόγω περιοχή, όπου διέμενε επί τέσσερα έτη διατηρούσε την δική της επιχείρηση, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα. Επικουρικώς επισημαίνεται ότι η Αιτήτρια δεν παρουσιάζει οποιαδήποτε σημεία ευαλωτότητας, καθώς πρόκειται για νέα, υγιή, ικανή προς εργασία, η οποία διατηρεί οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα καταγωγής της, ήτοι στην πολιτεία Delta.

 

30.          Όλως επικουρικώς η Αιτήτρια θα μπορούσε να επιστρέψει στην πολιτεία Delta, περιοχή καταγωγής της, και εν προκειμένω η οικογένεια της, ήτοι οι γονείς, τα αδέρφια και η θυγατέρα της διαμένουν, και στην οποία έζησε για πολλά χρόνια. Ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας, η βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 16.3.2024 έως 14.3.2025 σημειώθηκαν στην πολιτεία Delta 187 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 116 ανθρώπων. Μεταξύ αυτών, 78 περιστατικά συνίσταντο σε μάχες (79 θάνατοι), 47 ήταν περιστατικά βίας κατά αμάχων (26 θάνατοι), 2 περιστατικά συνίσταντο σε εκρήξεις/απομακρυσμένης βίας (κανένας θάνατος), 17 ήταν περιστατικά εξεγέρσεων/ταραχών (11 θάνατοι) και 43 περιστατικά συνίσταντο σε διαμαρτυρίες (κανένας θάνατος).^[10] Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Delta ανέρχεται σε 5.636.100 κατοίκους.^[11] Με βάση τα ανωτέρω αριθμητικά και ποσοτικά δεδομένα δεν οποιοσδήποτε κίνδυνος για την Αιτήτρια σε περίπτωση επιστροφής της στην εν λόγω περιοχή.

 

31.          Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, καταλήγω βάσει όλων των ανωτέρω  ευρημάτων δεν δικαιολογείται η υπαγωγή της Αιτήτριας στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για κάποιον από τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός από τα προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά.

 

32.          Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς η Αιτήτρια δεν τεκμηριώνει αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς της, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

33.          Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό της Αιτήτριας δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών της περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] ότι αυτή διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής της [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)]. 

 

34.          Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, δηλαδή την πολιτεία Rivers, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι η Αιτήτρια, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας της και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

 

35.          Επισημαίνεται ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως  «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

 

36.          Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν ως προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

 

37.          Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών  8319/07 και 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

 

38.          Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

 

39.          Επί τη βάσει των ανωτέρω ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, όπως αναλύθηκαν ανωτέρω, σε σχέση με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Rivers δεν προκύπτει ότι σε περίπτωση επιστροφής της εκεί αυτή θα βρεθεί αντιμέτωπη με συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης οι οποίες να θέτουν σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής της ακεραιότητας μόνο εκ της παρουσίας της στο έδαφος της συγκεκριμένης περιοχής εντός της έννοιας του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμο. Αλλά και όλως επικουρικώς των ανωτέρω, δεν εντοπίζω οποιοδήποτε παράγοντα επίτασης κινδύνου εξετάζοντας τις προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας, διαπιστώνοντας ότι αυτή είναι, σε κάθε περίπτωση, νέα,  ενήλικη γυναίκα, μορφωμένη, ικανή προς εργασία, η οποία έχει διαβιώσει για μακρό διάστημα στις εν λόγω περιοχές, κατέχοντας συνεπώς επαρκής γνώση επ' αυτής. Να σημειωθεί πως η Αιτήτρια διαθέτει υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής της. Ενόψει της πιο πάνω ανάλυσης και διαπίστωσης, η εξέταση των λοιπών λόγων προσφυγής που προώθησε η Αιτήτρια καθίσταται αλυσιτελής, ιδίως δεδομένης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και της έκτασης του ελέγχου που ασκεί στην επίδικη πράξη

 

40.          Παράλληλα, η Αιτήτρια δεν προβάλλει και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει οποιοδήποτε ζήτημα, που να συναρτάται με την επικείμενη επιστροφή της σε συνάρτηση με την αρχή της μη επαναπροώθησης, το οποίο να μην εξετάστηκε ήδη ανωτέρω.

 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.