ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

Υπόθεση Αρ.: T936/24

24 Mαρτίου, 2025

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 

                                                   Μ. Α.  

                                                                                                                  Αιτητού

και

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ’ ων η αίτηση

 …………………….

 

Γ. Βασιλόπουλος (κ.), Δικηγόρος για τον Αιτητή

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 18.7.2024, με την οποία απορρίφθηκε η μεταγενέστερη αίτησή του  για διεθνή προστασία, καθώς η εν λόγω αίτηση κρίθηκε ως απαράδεκτη δυνάμει των άρθρων 12Βτετράκις, 16Δ(3)(δ) και 16Δ(4)(β)  των περί Προσφύγων Νόμων 2000 έως 2023 (στο εξής: o περί Προσφύγων Νόμος).

 

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: O Αιτητής κατάγεται από το Ιράν. Περί τις 21.11.2019, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 3.11.2021 και στις 15.11.2021, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή. Στις 29.12.2021, ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: o Προϊστάμενος) ενέκρινε εισήγηση για απόρριψη της αίτησής του για άσυλο και επιστροφής της στη χώρα καταγωγής του. Στις 5.4.2022, καταχωρίστηκε η προσφυγή υπ’ αριθμό 1824/22, η οποία απορρίφθηκε στις 20.10.2022. Στις 2.11.2022, ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου της αίτησής του για διεθνή προστασία, η οποία απορρίφθηκε στις 21.4.2023, με απόφαση του Προϊσταμένου. Στις 19.5.2023, ο Αιτητής καταχώρισε ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου την προσφυγή υπ’ αριθμό Τ1575/23, η οποία απορρίφθηκε στις 29.1.2024. Στις 5.7.2024, ο Αιτητής υπέβαλε δεύτερη μεταγενέστερη αίτηση, η οποία απορρίφθηκε από τον Προϊστάμενο, τερματίζοντας το δικαίωμα παραμονής του στη Δημοκρατία δυνάμει του άρθρου 16Δ(4)(β)(ii). Η εν τελευταία αυτή απόφαση, η οποία του κοινοποιήθηκε στις 25.7.2024  αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας.   

 

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Ο Αιτητής προωθεί ότι οι Καθ’ ων η αίτηση δεν προέβησαν σε δέουσα έρευνα και ειδικότερα, παρέλειψαν να αξιολογήσουν εξατομικευμένως και σε συνάρτηση με τις προσωπικές  περιστάσεις του Αιτητή έγγραφα που αυτός προσκόμισε αναφορικά με τη συμμετοχή του σε διαδήλωση έναντι της ιρανικής πρεσβείας.

 

3.             Κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού 3(ε) των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019, ως έχουν τροποποιηθεί, οι Καθ‘ ων η αίτηση συμμετέχουν στην παρούσα διαδικασία δια της καταχωρίσεως υπομνήματος, δεν συμμετείχαν στην ακροαματική διαδικασία και δεν καταχώρισαν γραπτή αγόρευση.

 

To νομικό πλαίσιο

4.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι του παρόντος δικαστηρίου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου  (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

 

5.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

6.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

7.             Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2) Ιδίως, ο αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙

 […]

(3) Η Υπηρεσία Ασύλου αξιολογεί, σε συνεργασία με τον αιτητή, τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2) στοιχεία.».

8.             Το άρθρο 12Βτετράκις του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τα ακόλουθα:

«Απαράδεκτες αιτήσεις

12Βτετράκις.-(1) Χωρίς επηρεασμό των περιπτώσεων κατά τις οποίες μια αίτηση δεν εξετάζεται σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 604/2013, σε περίπτωση που αίτηση θεωρείται απαράδεκτη δυνάμει του εδαφίου (2), ο Προϊστάμενος κλείνει το φάκελο και διακόπτει τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης με απόφασή του την οποία λαμβάνει και καταχωρίζει στον φάκελο χωρίς να εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 12Δ και 13 και επί της οποίας απόφασης εφαρμόζονται οι διατάξεις των εδαφίων (7) μέχρι (7Ε) του άρθρου 18.

(2) Με την επιφύλαξη της Σύμβασης, η Υπηρεσία Ασύλου δύναται να θεωρήσει αίτηση ως απαράδεκτη μόνον εάν-

(α) [...] (β) [...] (γ) [...]

(δ) η αίτηση είναι μεταγενέστερη αίτηση στο πλαίσιο της οποίας δεν υποβλήθηκαν από τον αιτητή ή δεν προέκυψαν νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του κατά πόσο ο αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας∙ ή

(ε) [...]».

9.             Το άρθρο 16Δ του του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποβολή νέων στοιχείων ή πορισμάτων ή μεταγενέστερης αίτησης

16Δ.-(1)(α) Σε περίπτωση που αιτητής υποβάλει στον Προϊστάμενο -

(i) Μεταγενέστερη αίτηση, ή

(ii) νέα στοιχεία ή πορίσματα κατά ή μετά την ημερομηνία στην οποία καθίσταται εκτελεστή απόφαση του Προϊσταμένου επί πρότερης αίτησης του αιτητή,

ο Προϊστάμενος εξετάζει το συντομότερο δυνατό οτιδήποτε ούτως υποβληθέν σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

(β) Στην παράγραφο (α), ο όρος «απόφαση» περιλαμβάνει απόφαση που λαμβάνεται από τον Προϊστάμενο δυνάμει του άρθρου 16Β ή 16Γ.

(2) Σε περίπτωση που αιτητής υποβάλει στον Προϊστάμενο είτε μεταγενέστερη αίτηση είτε νέα στοιχεία ή πορίσματα, σύμφωνα με το εδάφιο (1), ο Προϊστάμενος δεν μεταχειρίζεται οτιδήποτε υποβληθέν ως νέα αίτηση αλλά ως περαιτέρω διαβήματα στα πλαίσια της αποφασισθείσας αίτησης. Ο Προϊστάμενος λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία των προαναφερόμενων περαιτέρω διαβημάτων χωρίς να πραγματοποιηθεί συνέντευξη.

(3)(α) Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με το παραδεκτό της αίτησης σύμφωνα με την παράγραφο (δ) του εδαφίου (2) του άρθρου 12Βτετράκις, ο Προϊστάμενος προβαίνει σε προκαταρτική εξέταση προκειμένου να διαπιστώσει κατά πόσο προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτητή νέα στοιχεία ή πορίσματα τα οποία ο Προϊστάμενος δεν έλαβε υπόψη κατά την έκδοση της εκδοθείσας απόφασής του, σχετικά με την εξέταση του κατά πόσο ο αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τον χαρακτηρισμό του ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας:

  Νοείται ότι, σε περίπτωση που ο Προϊστάμενος διαπιστώσει ότι ο αιτητής δεν έχει προσκομίσει νέα στοιχεία ή πορίσματα, η μεταγενέστερη αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με βάση την αρχή του δεδικασμένου, χωρίς να πραγματοποιηθεί συνέντευξη.

(β) Σε περίπτωση που ο Προϊστάμενος διαπιστώνει ότι προέκυψαν ή υποβλήθηκαν τα προαναφερόμενα στην παράγραφο (α) νέα στοιχεία ή πορίσματα, προβαίνει σε ουσιαστική εξέτασή τους, αφού προηγουμένως ενημερώσει σχετικά τον αιτητή, και εκδίδει νέα εκτελεστή απόφαση, μόνο εφόσον -

(i) Τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον αιτητή διεθνούς προστασίας∙ και

(ii) ικανοποιείται πως ο αιτητής, άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία και ιδίως μέσω της προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.

(γ) Επί της νέας εκτελεστής απόφασης που αναφέρεται στην παράγραφο (β) εφαρμόζονται τα εδάφια (7) μέχρι (7Ε) του άρθρου 18.

(δ) Σε περίπτωση που μεταγενέστερη αίτηση δεν εξετάζεται περαιτέρω δυνάμει του παρόντος άρθρου, αυτή θεωρείται απαράδεκτη σύμφωνα με την παράγραφο (δ) του εδαφίου (2) του άρθρου 12Βτετράκις και σε τέτοια περίπτωση ο Προϊστάμενος εκδίδει σχετική απόφαση επί της οποίας εφαρμόζονται κατ' αναλογία τα εδάφια (7) και (7Ε) του άρθρου 18. Η εν λόγω απόφαση παραθέτει την αιτιολογία της και ενημερώνει τον αιτητή για το δικαίωμα που έχει να την προσβάλει στο Διοικητικό Δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, καθώς και για την προθεσμία άσκησης τέτοιας προσφυγής[...]».

10.          Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις χορήγησης  καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

11.          Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι, το παρόν Δικαστήριο ως Δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιόν του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή της σε καθεστώς διεθνούς προστασίας και εν προκειμένω στην αξιολόγηση της μεταγενέστερης αίτησής του ως παραδεκτής. (Bλ. Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 149/2023,   MAMTA RANI ν. Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου, ημερ. 18.3.2025 ως προς το γεγονός ότι η υποχρέωση της δικαστικής εξέτασης μεταγενέστερης αίτησής εκτείνεται στο παραδεκτό και όχι στην ουσία αυτής).

 

12.          Επισημαίνεται  ειδικότερα, ότι η επίδικη πράξη αποτελεί απόφαση εκδιδόμενη δυνάμει της παραγράφου (δ) του εδαφίου (2) του άρθρου 12Βτετράκις του περί Προσφύγων Νόμου. Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, ο Προϊστάμενος κλείνει το φάκελο και διακόπτει τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης χωρίς να εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 12Δ (ταχύρρυθμη διαδικασία εξέτασης αιτήσεων) και 13 (κανονική διαδικασία εξέτασης αιτήσεων), όταν η αίτηση είναι μεταγενέστερη αίτηση στο πλαίσιο της οποίας δεν υποβλήθηκαν από τον Αιτητή ή δεν προέκυψαν νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του κατά πόσο ο Αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας. Υπογραμμίζεται δε ότι καταρχήν ο Προϊστάμενος στο στάδιο αυτό δεν έχει υποχρέωση εκ νέου διενέργειας συνέντευξης (άρθρο 16Δ(2) του περί Προσφύγων Νόμου).

 

13.          Το ζήτημα της εξέτασης των μεταγενέστερων αιτήσεων και ειδικότερα της έννοιας των νέων στοιχείων και πορισμάτων εξετάστηκε στην απόφαση του ΔΕΕ της 9ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση C 18/20, XY κατά Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl, ECLI:EU:C:2021:710, σκέψεις 31 έως 44. Η εξέταση των μεταγενέστερων αιτήσεων διενεργείται  σε δύο στάδια: Το πρώτο στάδιο, προκαταρκτικής φύσεως, έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο του παραδεκτού των αιτήσεων αυτών, ενώ το δεύτερο στάδιο αφορά την επί της ουσίας εξέταση των εν λόγω αιτήσεων [Βλ.επίσης απόφαση της 10ης Ιουνίου 2021, Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (Νέα στοιχεία ή πορίσματα), C 921/19, EU:C:2021:478, σκέψη 34].

 

14.          Οι προϋποθέσεις παραδεκτού της αίτησης, συνεπώς, οι οποίες ανήκουν στο πρώτο στάδιο εξέτασης μίας μεταγενέστερης αίτησης, όπως μεταφέρθηκαν στην εθνική έννομη τάξη, είναι οι ακόλουθες:

 

15.          Πρώτον, καθορίζεται εάν προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτούντα νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του εάν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για το χαρακτηρισμό του ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας.

 

16.          Δεύτερον, εάν τα νέα στοιχεία ή πορίσματα που έχουν προκύψει ή υποβληθεί από τον αιτούντα  αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χαρακτηρισμού του αιτούντος ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας.

 

17.          Τρίτον, εάν ο συγκεκριμένος αιτών, χωρίς δική του υπαιτιότητα, δεν μπόρεσε να επικαλεσθεί τα εν λόγω νέα στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία, που αφορούσε την εξέταση της αίτησής του. Οι πιο πάνω προϋποθέσεις θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά.  

 

18.          Ως εκ τούτου, σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου δεν υφίσταται ουσιαστική κρίση επί της βασιμότητας της αίτησης ασύλου, αλλά κρίση επί του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης για διεθνή προστασία, το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει μόνο κατά πόσον ευλόγως η αρμόδια αρχή έκρινε ως απαράδεκτο το αίτημα του αιτητή για επανάνοιγμα της υπόθεσής του. Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η διαδικασία ουσιαστικής εξέτασης της μεταγενέστερης αίτησης επαφίεται πλέον στην δικονομική αυτονομία των κρατών μελών.

 

19.          Εν προκειμένω, στο πλαίσιο της διαδικασίας εξέτασης της πρώτης αίτησής του για διεθνή προστασίας απομονώθηκαν πέραν του προφίλ και της χώρας καταγωγής του, ως ουσιώδεις ισχυρισμοί, η μεταστροφή του στο χριστιανισμό, ο διαπληκτισμός του με ένα κληρικό και ότι προσέβαλε το θρησκευτικό ηγέτη του Ιράν και τέλος, η συμμετοχή του Αιτητή σε διαδήλωση κατά του ιρανικού καθεστώτος, που έλαβε χώρα στη Κυπριακή Δημοκρατία. Μόνο ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός του Αιτητή έγινε αποδεκτός, ήτοι τα προσωπικά του στοιχεία, η χώρα καταγωγής και ο τόπος συνήθους διαμονής. Κατόπιν της αξιολόγησης του κινδύνου στη βάση του μόνου αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού, κρίθηκε ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας καθώς δεν προέκυψε  βάσιμος φόβος δίωξής του ή πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης της σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του. Στο εισαγωγικό δικόγραφο της απορριφθείσας προσφυγής του υπ’ αριθμό 1824/22, ο Αιτητής κατέγραψε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του καθώς κινδυνεύει η ζωή του, ένεκα της συμμετοχής του σε διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης. Ανάλογους ισχυρισμούς ήγειρε ο Αιτητής στο πλαίσιο της πρώτης και απορριφθείσας ως απαράδεκτης μεταγενέστερης αίτησής του, ήτοι συμμετοχή σε αντικαθεστωτικές διαδηλώσεις κατά της ιρανικής κυβέρνησης και ότι υπάρχει υπόθεση εναντίον του στη χώρα του. Η προσφυγή του Αιτητή κατά της απορριπτικής απόφασης  επί της πρώτης μεταγενέστερης αίτησής του επίσης απορρίφθηκε.

 

20.          Στο έντυπο καταγραφής της δεύτερης και επίδικης εν προκειμένω μεταγενέστερης αίτησής του, ο Αιτητής παραπέμπει στα έγγραφα που επισυνάπτει σε αυτήν. Ο Αιτητής δηλώνει ότι στις 7.2.2024, έλαβε τηλεφώνημα από ένα φιλικό του πρόσωπο για να συμμετέχει και ο ίδιος σε μια συγκέντρωση, η οποία οργανώθηκε από τις ιρανικές αρχές, χωρίς ο φίλος του να του παρέχει περαιτέρω λεπτομέρειες. Ο ίδιος είχε την πεποίθηση πως η εκδήλωση αφορούσε σε εορτασμούς της επετείου της ιρανικής επανάσταση του 1979. Αφιχθείς στο χώρο της εκδήλωσης, ο Αιτητής αντιλήφθηκε ότι εκεί βρίσκονταν άτομα διαφόρων κατηγοριών, συμπεριλαμβανομένων αιτούντων άσυλο. Μία γυναίκα που βρισκόταν στην εκδήλωση διαπληκτίστηκε με τη σύζυγο του Αιτητή και άρχισε να τη βιντεογραφεί και σε μεταγενέστερο στάδιο, η γυναίκα φαίνεται να είπε στη σύζυγό του Αιτητή ότι «εάν επιστρέψει στο Ιράν θα το πληρώσει». Λίγες μέρες μετά την εκδήλωση, ο Αιτητής πληροφορήθηκε ότι μέσω μίας διαδικτυακής εφαρμογής η η ιρανική πρεσβεία ενημέρωσε ότι θα τιμωρηθούν όσοι επιχείρησαν να παρεμποδίσουν τους εορτασμούς της ιρανικής επανάστασης. Στο τέλος της αναφοράς του ο Αιτητής δήλωσε ότι μετά το θάνατο του Ιρανού προέδρου θα διεξαχθούν νέες εκλογές και έχουν την υποχρέωση να δείξουν το θυμό και την αποδοκιμασία τους σε αυτήν την εκλογή. Επειδή οι ιρανικές αρχές έλαβαν βίντεο και φωτογραφίες από την εκδήλωση, δέχτηκαν απειλές. Στον εν λόγω κείμενο επισυνάπτει ο Αιτητής τρεις φωτογραφίες προσώπων, ανδρών κατά κύριο λόγο (περί των 11 προσώπων), με σηκωμένα τα χέρια και στο βάθος ένας εξ αυτών φαίνεται να κρατά μια σημαία με τα χρώματα του Ιράν.

 

21.          Αξιολογώντας τα ανωτέρω, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι το στοιχεία που προσκόμισε δεν στοιχειοθετούν από μόνα τους κάποιο φόβο δίωξης και κατ’ επέκταση δεν αυξάνουν τις πιθανότητες υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

 

22.          Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πώς τα  προσκομισθέντα από αυτόν έγγραφα σε συνάρτηση με τις δηλώσεις του αυξάνουν τις πιθανότητες υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Είναι δε κάθε θέση του σε κάθε περίπτωση ότι ένεκα της συμμετοχής του στην εν λόγω εκδήλωση, χωρίς -επισημαίνεται- να προσκομίσει οποιοδήποτε άλλο επίσημο έγγραφο ότι αυτή έλαβε χώρα, ενδεχόμενο να τεθεί στο στόχαστρο στον αρχών όπως προκύπτει από ανακοίνωση της ιρανικής πρεσβείας σε συγκεκριμένη εφαρμογή (την οποία ανακοίνωση και πάλι ο Αιτητής δεν προσκόμισε).  

 

23.          Εξετάζοντας με προσοχή τα ενώπιόν μου δεδομένα, διαπιστώνεται καταρχάς ότι ο Αιτητής παρουσιάζει για πρώτη φορά ως λόγο πιθανής δίωξής του από τις αρχές της χώρα του τη συμμετοχή του σε μια διαδήλωση, η οποία έλαβε χώρα στην ιρανική πρεσβεία το 2024. Ο Αιτητής παρουσιάζει με τρόπο γενικόλογο και ασαφή τα κίνητρα συμμετοχής του ιδίου στην εν λόγω εκδήλωση, αφού μετέβη κατ’ ισχυρισμό εκεί εικάζοντας ότι αυτή αφορούσε στην επέτειο της επανάστασης του 1979. Συγκεχυμένες παρουσιάζονται οι αναφορές του Αιτητή ως προς τα γεγονότα που έλαβαν χώρα εκεί και πώς η εκεί παρουσία του οδήγησε στην ενδεχόμενη στοχοποίησή του από τις ιρανικές αρχές. Τονίζεται, ότι ο Αιτητής δεν προσκόμισε οποιοδήποτε επαρκές στοιχείο αναφορικά με τις λεπτομέρειες της εν λόγω εκδήλωσης και της ανακοίνωσης της πρεσβείας της χώρας του, η οποία να δικαιολογεί την πεποίθηση για ενδεχόμενη δίωξή του. Περαιτέρω, το φωτογραφικό υλικό που προσκόμισε ο Αιτητής είναι μειωμένης αποδεικτικής αξίας (Βλ. Απόφαση του ΔΕΕ της 10.6.2021, την υπόθεση C‑921/19, LH κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ECLI:EU:C:2021:478, σκέψεις 44 και 66), καθώς δεν εξηγείται η πηγή του υλικού και πώς ο Αιτητής το εξασφάλισε, δεν είναι εμφανής ο τόπος και ο χρόνος της λήψης των φωτογραφιών και κυρίως δεν είναι σαφές ποιος εκ των προσώπων που παρουσιάζονται σε αυτές είναι ο Αιτητής. Εξάλλου ακόμα και εάν υποτεθεί ότι οι εν λόγω φωτογραφίες απεικονίζουν τον Αιτητή δεν θα μπορούσαν ευλόγως να συνδεθούν με βάσιμο φόβος προσωπικής δίωξής του από τις αρχές της χώρας του. Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνεται ότι τα όσα δήλωσε και προσκόμισε ο Αιτητής στο πλαίσιο της μεταγενέστερης αίτησής του δεν αυξάνουν τις πιθανότητες υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

 

24.          Συνοψίζοντας, υπό το φως των ανωτέρω ευρημάτων και της μειωμένης αποδεικτικής αξίας των προσκομισθέντων στοιχείων, αυτά σε κάθε περίπτωση δεν αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες υπαγωγής του Αιτητή σε καθεστώς διεθνούς προστασίας

 

25.          Οι Καθ’ων η αίτηση αν και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν υφίσταται παραβίαση του άρθρου 3 της ΕΣΔΑ και της αρχής της μη επαναπροώθησης σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του, εντούτοις, δεν εντοπίζεται στο διοικητικό φάκελο της υπόθεσης οποιαδήποτε επικαιροποιημένη αξιολόγηση, ιδίως της κατάστασης ασφαλείας που επικρατεί στο τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή.

 

26.          Ειδικότερα, κατόπιν έρευνας του παρόντος Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, όσον αφορά την κατάσταση ασφαλείας, σύμφωνα με το RULAC, μια πρωτοβουλία της ‘Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights’ για τον προσδιορισμό και την καταγραφή των ενόπλων συγκρούσεων,  το Ιράν δεν βρίσκεται υπό ένοπλη σύρραξη^[1]. Σε αναφορά του, εκδοθείσα τον Ιούλιο του 2023, το Υπουργείο Εξωτερικών και Εμπορίου της Αυστραλίας αναφέρει ότι οι δυνάμεις ασφαλείας ασκούν αποτελεσματικό έλεγχο επί της πλειοψηφίας της επικρατείας του Ιράν, πέραν των παραμεθόριων περιοχών με το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Η μεγάλη και εμφανής παρουσία των δυνάμεων ασφαλείας στα περισσότερα μέρη της χώρας έχει ως αποτέλεσμα τα μεγάλης κλίμακας περιστατικά ασφαλείας να είναι σπάνια και το Ιράν να είναι ασφαλές βάσει των δεδομένων της περιοχής^[2]. Η τρομοκρατία καταγράφεται ως «απειλή» για το Ιράν, δεδομένης της ύπαρξης επιτυχών μαζικών επιθέσεων με ύπαρξη θυμάτων σε δημόσια γεγονότα και μέρη από ισλαμιστικές ομάδες Σουνιτών^[3]. Οι τοπικές πηγές της έρευνας υποδεικνύουν ότι τα ποσοστά βίαιης εγκληματικότητας στο Ιράν είναι σχετικά χαμηλά, με μεγάλο μέρος της να σχετίζεται με τα ναρκωτικά^[4].

 

27.          Σχετικά με τις πιο πρόσφατες πληροφορίες για την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στη Μέση Ανατολή σημειώνεται ότι το Ιράν και το Ισραήλ αντάλλαξαν χτυπήματα στην επικράτειά τους τον Οκτώβριο, σηματοδοτώντας την πιο σοβαρή άμεση στρατιωτική αντιπαράθεσή τους μέχρι σήμερα. Στις 1 Οκτωβρίου, το Σώμα των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) εκτόξευσε περίπου 180 βαλλιστικούς πυραύλους προς το Ισραήλ. Η επίθεση ακολούθησε αρκετούς μήνες ιρανικής αυτοσυγκράτησης μετά τη δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, στις 31 Ιουλίου στην Τεχεράνη, πιθανώς λόγω ανησυχιών ότι το Ισραήλ προσπαθούσε να προκαλέσει το Ιράν σε μια ενέργεια που θα μπορούσε να τραβήξει τις ΗΠΑ στη σύγκρουση. Ωστόσο, μετά την κλιμάκωση των επιθέσεων του Ισραήλ κατά του βασικού συμμάχου του Ιράν, της Χεζμπολάχ, και εν μέσω δηλώσεων από Ισραηλινούς ηγέτες που υποδήλωναν πρόθεση αναδιάρθρωσης της περιφερειακής τάξης, η ιρανική ηγεσία επανεκτίμησε την κατάσταση. Η επίθεση της 1ης Οκτωβρίου ήταν ισχυρότερη από τον προηγούμενο γύρο τον Απρίλιο, με το IRGC να χρησιμοποιεί πιο εξελιγμένους πυραύλους και να παρέχει ελάχιστη προειδοποίηση εκ των προτέρων. Παρά τις πολλές αναχαιτίσεις, πύραυλοι έπεσαν σε τουλάχιστον 16 περιοχές στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Κάποιοι έπεσαν κοντά στην έδρα της Μοσάντ στη βάση Glilot κοντά στο Τελ Αβίβ, ενώ άλλοι έπληξαν απευθείας τις στρατιωτικές βάσεις Nevatim και Tel Nof στη Μπερ Σεβά και τη Ρεχόβοτ.

 

28.          Στις 26 Οκτωβρίου, το Ισραήλ ανταπάντησε με μια σειρά ακριβών αεροπορικών επιδρομών, κυρίως κατά στρατιωτικών υποδομών σε τουλάχιστον 13 περιοχές στην Τεχεράνη, το Καράτζ, το Ιλάμ, το Χουζεστάν και τη Σεμνάν. Αναφέρθηκαν τέσσερις στρατιώτες και ένας πολίτης νεκροί στις επιθέσεις. Το πρώτο κύμα αεροπορικών επιδρομών στόχευσε ραντάρ και συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων S-300. Τα επόμενα κύματα έπληξαν τουλάχιστον επτά στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως οι εγκαταστάσεις Khojir και Parchin, όπου παράγονται πύραυλοι υγρών και στερεών καυσίμων, καθώς και το Διαστημικό Κέντρο Shahrud, που χρησιμοποιείται για δοκιμές πυραύλων και συναρμολόγηση κινητήρων. Παρόλο που το Ισραήλ απέφυγε να καταστρέψει εγκαταστάσεις παραγωγής πετρελαίου του Ιράν υπό την πίεση των ΗΠΑ, μια δεξαμενή στο διυλιστήριο του Αμπαντάν επλήγη, πιθανώς ως προειδοποίηση για μελλοντικές επιθέσεις. Σε περίπτωση μελλοντικών κλιμακώσεων, το Ιράν ενδέχεται να είναι πιο ευάλωτο σε επιθέσεις από το Ισραήλ λόγω των ζημιών που αναφέρθηκαν στα ραντάρ και τις μπαταρίες αεράμυνας του^[5].

 

29.          Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι οι εντάσεις μεταξύ Ιράν - Ισραήλ αφορούν στοχευμένες στρατιωτικές επιθέσεις με κύριους στόχους στρατιωτικούς και οικονομικούς πόρους. Από τις επιθέσεις δε αυτές δεν προκύπτει να πλήττονται άμεσα οι πολίτες του Ιράν.

 

30.          Σημειώνεται ότι για την επαρχία Markazi, εντός της οποίας εντοπίζεται και η πόλη Khomeyn που αποτελεί τον τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής του Αιτητή, σύμφωνα με τα δεδομένα της πηγής ACLED, κατά την περίοδο μεταξύ 16.3.2024 και 14.3.2025 καταγράφηκαν στην εν λόγω επαρχία συνολικά 92 περιστατικά ασφαλείας, εκ των οποίων όλα συνίσταντο σε διαδηλώσεις από τις οποίες δεν επήλθε καμία ανθρώπινη απώλεια^[6]. Σημειωτέων δε ότι ο πληθυσμός της επαρχίας Markazi για το 2023 (τελευταία επίσημη καταμέτρηση) εκτιμάται στους 1,507,000 κατοίκους^[7].

 

31.          Συνεπώς, η μεταγενέστερη αίτησή του Αιτητή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, καθώς δεν συντρέχουν οι εκ του νόμου προϋποθέσεις παραδεκτού. Παράλληλα, δεν προκύπτουν οποιαδήποτε άλλα δεδομένα, και δεν έχουν τεθεί και δεν έχουν προωθεί ενώπιόν μου οποιαδήποτε δεδομένα, τα οποία να δίδουν έρεισμα ανατροπής της απόφασης επιστροφής του.  

 

 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω με 500 ευρώ έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.

                             Κ.Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.