ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ.Αρ.: 2894/2024

 

25 Απριλίου, 2025

 [Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

A.N.K., από το Κογκό

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

 

Εμφανίσεις:

Γ. Κοτανίδου (κα) για Δημήτριος Α. Παυλίδης και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, Δικηγόροι για τον Αιτητή.

Ρ. Προδρόμου (κα), για Μ. Βασιλείου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 23/07/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος και/ή ζητά από το Δικαστήριο ότι σε περίπτωση επιστροφής του παραβιάζεται το Άρθρο 3 της ΕΣΔΑ, καθώς και οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει εύλογη και κατάλληλη υπό τις περιστάσεις.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής, υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 06/07/22, στις 21/06/24 διεξήχθη η συνέντευξή του, στις 28/06/24 ετοιμάστηκε σχετική έκθεση/εισήγηση και ακολούθησε αυθημερόν απορριπτική απόφαση από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

H δικηγόρος για τον Αιτητή μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης υιοθέτησε τον πυρήνα του αιτήματος διεθνούς προστασίας και υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς τη διεξαγωγή της δέουσας υπό τις περιστάσεις έρευνας αφού ο Αιτητής απάντησε στις ερωτήσεις που του τέθηκαν και ήταν ξεκάθαρό το τι επιδίωκε να μεταφέρει και τι εννοούσε, θα έπρεπε να του δοθεί το ευεργέτημα της αμφιβολίας και να κριθεί ως αξιόπιστος.  Ακόμη, προβάλλει ότι η απόφαση απόρριψης του αιτήματος ασύλου είναι αναιτιολόγητη, ότι δεν εφαρμόστηκαν ορθά οι διατάξεις του περί Προσφύγων Νόμου, ούτε οι Καθ΄ ων η αίτηση καθοδηγηθήκαν από το σχετικό εγχειρίδιο.  Σημειώνει ότι η απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης λαμβάνοντας δεόντως υπόψη και την ένοπλη σύρραξη/συγκρούσεις που επικρατεί στην Νιγηρία (που δεν αποτελεί χώρα καταγωγής του Αιτητή) ενώ θα έπρεπε τουλάχιστον να του αποδοθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας λόγω της εκεί γενικής κατάστασης ασφαλείας. 

 

Οι Καθ΄ ων η Αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της Ένστασης και του διοικητικού φακέλου αναφέροντας ότι ο Αιτητής απέτυχε να τεκμηριώσει ότι αντιμετώπιζε δίωξη στη χώρα καταγωγής του και/ή κρίθηκε αναξιόπιστος.  Ως υποστηρίζουν, δεν ενέπιπτε στο καθεστώς πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. 

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Στην υπό εξέταση υπόθεση εμφανώς η διατύπωση και/ή επίκληση παραβίασης Νόμων, γενικών αρχών διοικητικού δικαίου χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση και/ή υπαγωγή στα γεγονότα της υπόθεσης δεν είναι αρκετή. Η δε αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική βάση των λόγων, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης.  Δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά  παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924, βλέπε επίσης Υπόθ. Αρ. 107/2017, Χριστόδουλος Μιχαήλ (Συνταγματάρχης) κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπουργού Άμυνας, ημερομηνίας 11/12/2017 -όπου γίνεται επανάληψη της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος και ειδικά την Ε.Δ.Δ.Δ.Π. Αρ. 61/2022, LOUISE GARCIA NYEMB v. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ, ημερ.30/10/24 αναφορικά με τους δικονομικά παραδεκτούς λόγους ακύρωσης). Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί. Ούτε μπορούν να ληφθούν υπόψη οι παραπομπές μέσω Γραπτής Αγόρευσης του Αιτητή που αφορούν προφανώς άλλη χώρα ήτοι Νιγηρίας αντί της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (στο εξής «ΛΔΚ») που αφορά την χώρα καταγωγής του Αιτητή (οι οποίες εξάλλου υποβάλλονται και κατά παράβαση του Κανονισμού 10 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), βλέπε σχετικά Υποθ. Αρ.1000/23, DGD κ.α ν Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου, ημερομηνίας 09/02/2024).

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω που εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση, προχωρώ να εξετάσω μόνο τους λόγους ακύρωσης που καλύπτονται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς του δικογράφου της προσφυγής και πληρούν τις προϋποθέσεις αιτιολόγησης.

 

Δεδομένης της πιο πάνω κατάληξης, το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν. 73(I)/2018), προχωρεί σε εξέταση της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή και των στοιχείων του φακέλου του σε συνδυασμό με τους (υπολειπόμενους) εγειρόμενους λόγους ακύρωσης που αφορούν έλλειψη δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης της προσβαλλόμενης πράξης.

 

Στη συνέντευξή του, κατά το στάδιο που αφορούσε τα προσωπικά στοιχεία, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής,  ο Αιτητής παρέθεσε ως τόπο γέννησης την πόλη Κινσάσα της ΛΔΚ η οποία αποτελεί και τον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του στη χώρα (ερυθρά 40/2Χ, 39/2Χ του διοικητικού φακέλου στο εξής «ΔΦ»).  Ο Αιτητής, ανέφερε ότι ο πατέρας του απεβίωσε και ότι η μητέρα, οι δυο αδελφές και ο αδελφός του ζουν στην Κινσάσα. (ερυθρό 39/3Χ ΔΦ).  Κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης, δήλωσε ότι 01/05/22, αφότου ορισμένοι οπλισμένοι εγκληματίες έκλεψαν χρήματα και αντικείμενα από το κατάστημα που διατηρούσε, άρχισαν να τον χτυπούν.  Ακολούθως, ξύπνησε στο νοσοκομείο και έπειτα μετέβηκε σε αστυνομικό σταθμό για να καταγγείλει το περιστατικό. Παράλληλα, παρέδωσε στις αρχές το πορτοφόλι του ενός εξ’ αυτών το οποίο βρέθηκε στο κατάστημα.  Ο Αιτητής, καθώς οι έρευνες για τον εντοπισμό των εγκληματιών απέβησαν άκαρπες, πίστευε ότι τελευταίοι πιθανόν να συνέχιζαν να τον ψάχνουν. Με τη βοήθεια της μητέρας του, ταξίδεψε στην Κύπρο επιδιώκοντας την αναζήτηση προστασίας (ερυθρό 37/4Χ ΔΦ).

 

Στις διευκρινιστικές ερωτήσεις που τέθηκαν ως προς τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς του, ισχυρίστηκε ότι οι εγκληματίες αποζητούσαν την καταστροφή τόσο του ίδιου όσο και της οικογένειάς του και ότι υπέθετε πως ο θείος του ήταν αυτός που τους έστειλε στο κατάστημα, δεδομένου του ότι ήθελε να το πάρει (ερυθρό 36/8X-10X ΔΦ).  Από τη στιγμή που συνέβη το περιστατικό και έπειτα, το κατάστημα έκλεισε και κληθείς να απαντήσει για ποιο λόγο ερωτηθείς σχετικά με την εργασία του παρέλειψε να μιλήσει για το κλείσιμό του, ανέφερε ότι δεν γνώριζε τι μπορούσε να πει.  Επισημανθείς ότι περιγράφοντας μια τυπική μέρα, δήλωσε ότι παρέμενε στο κατάστημα μέχρι τις 8 το βράδυ και ερωτηθείς εν σχέση με το λόγο που δεν πρόβαλε τότε ότι σταμάτησε να πηγαίνει εκεί, απάντησε ότι μάλλον ξέχασε να το αναφέρει (ερυθρό 35/1Χ-3Χ ΔΦ). Η περίπτωση που είδε τους εγκληματίες ήταν την 01^η /05 και έκτοτε δεν τον ενόχλησαν ποτέ ξανά, αλλά εξακολουθούσε να φοβάται για τη ζωή του.  (ερυθρό 35/7Χ-8Χ ΔΦ).

 

Ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου στην έκθεση/εισήγηση του αποδέχθηκε τον ισχυρισμό περί των προσωπικών στοιχείων, του προφίλ και της χώρας καταγωγής του. Απέρριψε, όμως, τον ισχυρισμό του ότι εγκατέλειψε τη χώρα του λόγω του ότι φοβόταν από τους εγκληματίες που εισέβαλαν στο κατάστημα που διατηρούσε και αυτό επειδή τους κατήγγειλε στις αστυνομικές αρχές και τον αναζητούσαν, διότι:

- δεν ήταν σε θέση να παραθέσει ικανοποιητικές πληροφορίες ως προς τους εγκληματίες και συγκεκριμένα τις ενέργειές τους την ώρα του περιστατικού και την εκεί ενδυμασία τους, ενώ αρκέστηκε στο να δηλώνει ότι ήταν 5 άντρες και στο να πιθανολογεί ότι τους έστειλε ο θείος του (ερυθρό 36/1Χ, 10Χ ΔΦ).

- ανέφερε ότι οι εγκληματίες τον έκλεψαν και τον χτύπησαν την 01/05/22 και ότι έκτοτε ουδέποτε ξαναβρέθηκε σε επικίνδυνη κατάσταση στη ζωή του, ισχυρισμοί που δείκνυαν ότι δεν αντιμετώπιζε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα του (ερυθρά 36/6Χ-7Χ, 35/7Χ-8Χ ΔΦ).

- δεν μπόρεσε να εξηγήσει για ποιο λόγο σε προηγούμενα σημεία της συνέντευξης και ενώ αναφέρθηκε στην εργασία του στο κατάστημα εντούτοις δεν μίλησε για το κλείσιμο αυτού ακολούθως του περιστατικού (ερυθρό 35 2Χ-3Χ ΔΦ).

- όσα είπε για τις φορές που συνάντησε τους εγκληματίες αντίβαιναν στις καταγραφές του επί της αίτησης ασύλου, αφού δήλωνε ότι τους είδε μόνο την 01/05/22 ενώ στην αίτηση ανέφερε ότι αφότου κατήγγειλε το περιστατικό στις αστυνομικές αρχές, ορισμένοι εξ’ αυτών, επέστεψαν και τον απείλησαν ότι την επόμενη φορά θα τον σκότωναν. (ερυθρά 36/4Χ, 7Χ, 35/8Χ, 1, 22 ΔΦ).

- αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός κατέληξε ότι συνεπεία της προσωπικής φύσεως του ισχυρισμού, μοναδικό τεκμήριο αυτού αποτελούσαν τα λεγόμενα του Αιτητή και ως εκ τούτου δεν ήταν εφικτή η περαιτέρω έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (ερυθρό 77 ΔΦ).

 

Από την έκθεση/εισήγηση προκύπτει ότι η έρευνα του λειτουργού ήτο ενδελεχής και επεκτάθηκε σε όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν από τον Αιτητή σε αντίθεση με τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς του συνηγόρου του, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος σε συνάρτηση και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.  Από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων και αποδεικτικών στοιχείων^[1] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία του επί αυτού του σημείου του αιτήματος του, δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[2], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα του Αιτητή εμπεριέχει δηλώσεις που ελλείπουν βιωματικά στοιχεία και ευλογοφάνεια που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή στα γεγονότα και δίωξη.  Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια, ενώ υπήρξε αντιφατικός σε σημεία. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Θα αναμενόταν για ένα τόσο σοβαρό γεγονός, στο οποίο στηρίζεται ο πυρήνας του αιτήματός του να είναι σταθερός στις απαντήσεις του και να είναι σε θέση να παρουσιάσει επαρκή περιγραφή του αφηγήματός του. Η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων, οι αντιφατικές πληροφορίες (ως ανωτέρω καταγράφονται) αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας του στο σύνολό τους. Υπάρχουν δε επί της έκθεσης-εισήγησης εκτεταμένες καταγραφές του λειτουργού ως προς τα ευρήματα αναξιοπιστίας του.  Ούτε, θεωρώ, ότι κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία και/ή μέσω της Γραπτής Αγόρευσης υποδείχθηκαν σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του. Συνεπώς, από τα στοιχεία που τέθηκαν τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και του Δικαστηρίου ο Αιτητής απέτυχε να τεκμηριώσει ότι σε περίπτωση επιστροφής του, υπάρχει κίνδυνος δίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Ως προς το εάν η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο (ερυθρά 86- 85 ΔΦ).  Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[3] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή του Αιτητή δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων.  Σημειώνεται ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής του ανέφερε ότι κινδύνευε λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ανευρέθηκε ότι δεν δραστηριοποιούνται μη κρατικοί ένοπλοι φορείς στην Κινσάσα, αλλά μόνον στις ανατολικές περιοχές της ΛΔΚ ^[4], ενώ από τη βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) προκύπτει ότι τα περιστατικά  ασφαλείας που αφορούν συνολικά την επαρχία της Κινσάσα παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα^[5]  (ως και τα συμπεράσματα του λειτουργού), έτσι ώστε η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένοπλη σύρραξη επιφέρουσα συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας.  Ως εκ τούτου, παρέλκει περαιτέρω διερεύνηση των προσωπικών του περιστάσεων για λόγους εφαρμογής της «αναπροσαρμοσμένης κλίμακας» όπως αυτή απορρέει από τη Νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης^[6]. Εξάλλου, ούτε τα ατομικά χαρακτηριστικά και στοιχεία του Αιτητή, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι με την επιστροφή του στον τόπο διαμονής, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη.

 

Όλα τα στοιχεία ανωτέρω, όπως αυτά προκύπτουν από τον φάκελο της υπόθεσης του Αιτητή καταδεικνύουν ότι η διαδικασία εξέτασης της αίτησης ασύλου του διενεργήθηκε σε πλήρη σύμπνοια με τις διατάξεις των Άρθρων 13, 13Α  και 18 περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000), αλλά και με βάση τα κριτήρια και/ή προϋποθέσεις που τηρούνται κατά την εξέταση αίτησης ασύλου. Ο Αιτητής ενημερώθηκε πλήρως από τον λειτουργό για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και κατά τη συνέντευξή του έγιναν επαρκείς ερωτήσεις για να περιγράψει τους λόγους που υπέβαλε αίτημα ασύλου όπως επίσης και άλλα ζητήματα που αφορούν τις προσωπικές του περιστάσεις.  Δεν εντοπίζεται οτιδήποτε παράτυπο, παράνομο και μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.  Διενεργήθηκαν εκτενείς ερωτήσεις, τόσο κλειστού όσο και ανοικτού τύπου, όπως επίσης και διευκρινιστικές ερωτήσεις για να μπορεί ο ενδιαφερόμενος να τοποθετηθεί στα βιώματα και τις εμπειρίες του, ωστόσο, δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με τις απαντήσεις του επαρκώς το αίτημα του.

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο του φακέλου, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                         

 

Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.