ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 2954/2024

 

09 Απριλίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

S.C. από Νεπάλ και τώρα Λευκωσία

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Z. Ποντίκη (κα) για Αλταχέρ Μπενέτης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., Δικηγόροι για τον Αιτητή.

Β. Θωμά (κα) Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Ο Αιτητής παρών.

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 05/07/24 (του κοινοποιήθηκε αυθημερόν), με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος και/ή ζητά απόφαση του Δικαστηρίου για την παραχώρηση σε αυτόν καθεστώτος πρόσφυγα ή δικαιούχου συμπληρωματικής προστασίας και/ή ότι αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του θα παραβιαστεί το άρθρο 2 ή 3 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 24/06/21 και στις 12/05/22 εγκρίθηκε η έκθεση/εισήγηση για το κλείσιμο του φακέλου του και τη διακοπή της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματός του.  Στις 10/11/23, ο Αιτητής υπέβαλε μεταγενέστερο αίτημα του οποίου αποφασίστηκε η κατ’ ουσίαν εξέταση την 01/02/24.  Στις 22/03/24, διεξήχθη η συνέντευξη του Αιτητή, στις 25/06/24 ετοιμάστηκε σχετική έκθεση/εισήγηση και ακολούθησε αυθημερόν απορριπτική απόφαση από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία η δικηγόρος του Αιτητή υποστήριξε προφορικά ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στην χώρα του εξαιτίας της σχέσης που είχε με διαφορετική κάστα και θρησκεία και ότι έχει φυλακιστεί.

 

Οι Καθ΄ ων η αίτηση σε απάντηση των εν λόγω ισχυρισμών υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και υποστήριξαν ότι οι ισχυρισμοί του κρίθηκαν αναξιόπιστοι και/ή δεν εμπίπτει στην έννοια του καθεστώτος πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος ασύλου σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς της δικηγόρου του Αιτητή στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Ο λειτουργός, στην έκθεση/εισήγηση την οποία ετοίμασε αποδέχτηκε τον ισχυρισμό 1 - τα προσωπικά στοιχεία, την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του - και τον ισχυρισμό 2 - την εγκατάλειψη της χώρας του για να σπουδάσει - (ερυθρά 84-82 ΔΦ) αλλά απέρριψε τον ισχυρισμό 3, ήτοι την άρνηση της οικογένειάς του να αποδεχτεί τη σχέση του με κοπέλα διαφορετικής κάστας. Στη σχετική έκθεση/εισήγηση καταγράφηκαν οι ασυνέπειες, οι ανεπάρκειες και οι γενικότητες επί των λεγομένων του όπως επίσης και η έλλειψη ευλογοφανών και επαρκών απαντήσεων στις ερωτήσεις που του τέθηκαν. (ερυθρά 82-81 ΔΦ) Ειδικότερα, ο Αιτητής:

-       δεν ήταν σε θέση να παραθέσει ικανοποιητικές πληροφορίες ως προς το πρόβλημα που αντιμετώπιζε στη χώρα του αρκούμενος στο να δηλώνει συνεχώς ότι η οικογένειά του αρνιόταν να αποδεχτεί τη σχέση τους και αυτό επειδή η κοπέλα του προερχόταν από διαφορετική κάστα  (ερυθρά 47 7Χ, 46 1Χ, 10Χ, 45 1Χ ΔΦ)

-       δεν μπόρεσε να εξηγήσει πως γινόταν να αποφάσισε να επισκεφθεί τη χώρα του το 2019 αφ’ ης στιγμής είχε ήδη συνάψει δεσμό με την εν λόγω κοπέλα και ενώ γνώριζε τις αντιλήψεις των δικών του για το θέμα (ερυθρό 46 2Χ-3Χ, 5Χ ΔΦ)   

-       οι δηλώσεις του ήταν ασυνεπείς δεδομένου του ότι ενώ αρχικά ανέφερε ότι ουδέποτε του συνέβη κάτι στο Νεπάλ εντούτοις στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας και ο θείος του τον έβαλαν φυλακή (ερυθρά 47 2Χ-3Χ, 46 4Χ ΔΦ) 

-       όσα δήλωσε αναφορικά με τη φυλάκισή του ήταν ανεπαρκή αφού δεν ήξερε τη χρονική περίοδο που τον φυλάκισαν, την τοποθεσία της φυλακής όπου εξέτιε την ποινή του αλλά και τις εναντίον του κατηγορίες (ερυθρό 46 4Χ-6Χ, 8Χ ΔΦ)

-       ο λειτουργός παρέθεσε ότι ως τα στοιχεία του ΔΦ, τόσο η κοπέλα με την οποία κατ’ ισχυρισμόν είχε συνάψει σχέση όσο και το ανήλικο τέκνο της αναχώρησαν από τη Δημοκρατία μέσω του προγράμματος εθελούσιων επιστροφών και επέστεψαν στο Νεπάλ την 01/05/2024.  Ακόμη, πρόσθεσε ότι στο πιστοποιητικό γέννησης του ανήλικου τέκνου δεν αναγραφόταν το ονοματεπώνυμο του πατέρα και ότι η εκεί αναγραφόμενη ημερομηνία γέννησης του ανήλικου ήταν η 28/04/20 ημερομηνία η οποία εναντιωνόταν στις δηλώσεις του. Η παράθεση ελλιπών, αντιφατικών και μη ευλογοφανών πληροφοριών από πλευράς του, οδήγησαν στην απόρριψη του ισχυρισμού (ερυθρό 81 ΔΦ)

Μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων μόνο^[1] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία του επί αυτού του σημείου του αιτήματός του, δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[2], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημά του εμπεριείχε ελλιπή και αντιφατικά στοιχεία όπως και μη ευλογοφανείς αναφορές που δεν τεκμηρίωναν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε σε αρκετές διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού για αριθμό ζητημάτων ήταν ικανός να παράσχει ικανοποιητικές απαντήσεις^[3] αλλά ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Δεν έπεισε για το υπαρκτό των απειλών ή οιανδήποτε μορφής δίωξη.  Ούτε τεκμηριώνεται ότι ανήκει σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του που να αντιμετωπίζει δίωξη, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του. Δεν έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).  Υπάρχουν επί της έκθεσης-εισήγησης εκτεταμένες καταγραφές του λειτουργού ως προς τα ευρήματα αναξιοπιστίας του Αιτητή, τα οποία ουδόλως αμφισβητήθηκαν επαρκώς κατά τη δικαστική διαδικασία από τη συνήγορό του και/ή ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υπέδειξε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του και/ή ούτε προσκομίστηκε οποιαδήποτε μαρτυρία για αξιολόγηση και/ή για να ενισχυθεί το αίτημά του. 

 

Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.  Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ο λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη την περιοχή καταγωγής του Αιτητή, έκρινε ότι δεν θα αντιμετώπιζε σοβαρή βλάβη λόγω αδιάκριτης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (ερυθρά 77-76 ΔΦ).  Για σκοπούς πλήρους αξιολόγησης του αιτήματος του Αιτητή, το Δικαστήριο προβαίνει σε έρευνα[4] εν σχέση με την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στην περιοχή τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή της οποίας το συμπέρασμα συνάδει με εκείνο της αρμόδιας αρχής ήτοι ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις αδιάκριτης βίας και/ή δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης. Σημειώνεται ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής του ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του ορίζει τη χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, ο ίδιος δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα του δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων. 

 

Ως εκ των ανωτέρω δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα της Υπηρεσίας Ασύλου κατά την έκδοση της απόφασης (Βλέπε  Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).  Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                         

 

                        Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.