ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

 Υπόθεση Αρ. 2178/2024

 

20 Μαΐου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:  

 

                                                          F.O.I.

   Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Υπηρεσίας Ασύλου

 

                 Καθ' ων η αίτηση 

 

                                      ..........................................

 

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

 

Γεωργία Κωνσταντινίδου για Μάριος Παπαλοΐζου, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Λώρα Βελίκοβα , Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

[Παρούσα η μεταφράστρια κυρία Όλγα Γεωργιάδη για πιστή μετάφραση από αγγλικά σε ελληνικά και αντίστροφα]

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 10/05/2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και στις 02/07/2021 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας περιοχές. Στις 08/07/2021, ο αιτητής παρέλαβε τη Βεβαίωση Υποβολής Αίτησης Διεθνούς Προστασίας (Confirmation of Submission of an Application for International Protection) (ερυθρό 6, του διοικητικού φακέλου) (επανέκδοση βεβαίωσης στις 22/07/2021, βλ. ερυθρό 35, του διοικητικού φακέλου).

 

Στις 10/03/2023 και 13/03/2023 ο αιτητής κλήθηκε τηλεφωνικώς από τους καθ' ων η αίτηση όπως παραστεί στην προσωπική του συνέντευξη, ωστόσο δεν ήταν δυνατόν να εντοπιστεί λόγω λανθασμένου αριθμού τηλεφώνου (ερυθρό 20, του διοικητικού φακέλου). Στις 15/03/2023 στάλθηκε επιστολή στον αιτητή όπως παραστεί στην προσωπική του συνέντευξη στις 04/04/2023  (ερυθρό 25, του διοικητικού φακέλου). Παρόλα αυτά, ο αιτητής δεν παρευρέθηκε στην προσωπική του συνέντευξη.  Στις 05/04/2023 αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε σχετική έκθεση-εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία εισηγήθηκε το κλείσιμο του φακέλου του αιτητή και τη διακοπή της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης διεθνούς προστασίας, καθότι ο αιτητής δεν παρουσιάστηκε στην προγραμματισμένη προσωπική συνέντευξή του.

 

Στις 05/04/2023 λειτουργός, εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αποφάσισε το κλείσιμο του φακέλου του αιτητή και τη διακοπή της διαδικασίας εξέτασης αίτησης διεθνούς προστασίας, κατ' εφαρμογή του άρθρου 16 Β, εδάφια 1 (i) και 2 (α) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000. Στις 25/04/2023 ετοιμάστηκε επιστολή από την Υπηρεσία Ασύλου, η οποία ταχυδρομήθηκε στον αιτητή στις 27/04/2023, προκειμένου να ενημερωθεί για το κλείσιμο του φακέλου του και τη διακοπή της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης του δυνάμει του άρθρου 16 Β (1) (i) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, καθώς θεωρήθηκε πως ο αιτητής, σιωπηρά απέσυρε την αίτησή του ή υπαναχώρησε από αυτήν (ερυθρά 33-34, του διοικητικού φακέλου). Ως επιβεβαιώνεται από το ερυθρό 40 του διοικητικού φακέλου, η επιστολή της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 25/04/2023 επιστράφηκε με την ένδειξη «ΑΖΗΤΗΤΟ».

 

Στις 24/10/2023 ο αιτητής καταχώρησε επιστολή για επανάνοιγμα του φακέλου του σχετικά με το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας και ο φάκελός του επανανοίχθηκε αυτόματα δυνάμει της εγκυκλίου ημερομηνίας 17/09/2021 (ερυθρό 39, του διοικητικού φακέλου) για συνέχιση της εξέτασης της αίτησής του επί της ουσίας.  Την 01/05/2024 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 09/05/2024 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού εξέτασε την Έκθεση - Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 10/05/2024.

 

Στις 29/05/2024 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή προς τον αιτητή στην οποία συμπεριέλαβε την απόφασή της για απόρριψη του αίτηματός του και την Έκθεση - Εισήγηση, η οποία και παραλήφθηκε αυθημερόν από τον αιτητή. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή κατά την δικάσιμο που η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, δήλωσε πως προωθεί μόνο το νομικό ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Κατά συνέπεια οι λοιποί εγερθέντες νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνθηκε της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης και ανέφερε πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, κατόπιν δέουσας έρευνας και ορθής ενάσκησης των εξουσιών που παρέχει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης.  Υποστήριξε πρόσθετα πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Επιπλέον, εισηγείται ότι ο αιτητής φέρει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, το οποίο δεν κατάφερε ο αιτητής να αποσείσει στην προκειμένη περίπτωση, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου έτσι ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά ούτε απέδειξε ότι δύναται να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω τους ισχυρισμούς που προωθεί ο αιτητής περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή κινδυνεύει η ζωή του από τον θείο του που έχει σκοτώσει τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του, προκειμένου να αποκτήσει τη γεωργική γη («farm land») του πατέρα του. Κατέγραψε ότι προσπάθησε να σκοτώσει και τον αιτητή, αλλά ο ίδιος κατόρθωσε να ξεφύγει, αφότου ενημερώθηκε το γεγονός από κάποιο συγγενή του. Ως εκ τούτου ισχυρίζεται πως εγκατέλειψε την οικία του και τη χώρα καταγωγής του για να σωθεί (ερυθρά 1-3, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε στην περιοχή Ihioma, Orlu Local Government Area στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας (ερυθρό 49 2x, του διοικητικού φακέλου). Επιβεβαίωσε ότι δεν διέμενε σε κάποιο άλλο μέρος στη Νιγηρία, με μόνη εξαίρεση την περίοδο ενός μηνός προτού εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, που διέμενε στην πολιτεία Abia της Νιγηρίας (ερυθρό 49 2x, του διοικητικού φακέλου). Η εθνοτική του καταγωγή είναι Igbo, είναι Χριστιανός Καθολικός στο θρήσκευμα, ομιλεί Igbo και Αγγλικά (ερυθρά 50 2x και 4x και 53 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής επιβεβαίωσε ότι δεν αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα υγείας.  Παρόλα αυτά θα πρέπει να διευκρινιστεί πως στις 25/7/2021 στα πλαίσια συμπλήρωσης του εντύπου ευαλωτότητας διαπιστώθηκε από τον λειτουργό πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την ομιλία του (ερυθρό 12, του διοικητικού φακέλου).  Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου παρέδωσε στον αιτητή μια λευκή κόλλα στην οποία ενημερώθηκε ότι θα μπορούσε να αναγράψει ό,τι επιθυμούσε σε περίπτωση που αντιμετώπιζε κάποια δυσκολία στο να εκφραστεί και τον ενημέρωσε κιόλας ότι ανά πάσα στιγμή μπορούσε να του ζητήσει να διακόψουν τη διαδικασία και να συνεχίσουν μετέπειτα (ερυθρό 52 1x, του διοικητικού φακέλου). Σε σχέση με το εν λόγω πρόβλημα, δήλωσε ότι δεν έλαβε σχετικής βοήθειας από κάποιον ειδικό στη χώρα καταγωγής του επειδή ζούσε σε χωριό, αλλά ούτε και στην Κυπριακή Δημοκρατία, γιατί δεν γνώριζε που να αποταθεί. Ως εκ τούτου, ενημερώθηκε ότι χρησιμοποιώντας την ιατρική κάρτα που κατέχει, μπορεί να αποταθεί σε κάποιον ειδικό στην Κυπριακή Δημοκρατία (ερυθρά 50 1x και 51 2x, του διοικητικού φακέλου).

 

Όπως ανέφερε δεν είναι παντρεμένος (ερυθρά 53 1x, του διοικητικού φακέλου), ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του δηλητηριάστηκαν μέσω μαγείας από το θείο του (τον αδελφό του πατέρα του) και απεβίωσαν στις 28/08/2020 (ερυθρό 50 3x, του διοικητικού φακέλου). Η μητέρα του έχει αποβιώσει επίσης, καθώς δηλητηριάστηκε στις 28/12/2022 από τον εν λόγω θείο του μέσω μαγείας (ερυθρό 50 3x, του διοικητικού φακέλου). Στην πολιτεία Abia της Νιγηρίας, βρίσκονται οι δύο θείοι του από την πλευρά της μητέρας του (ερυθρό 50 3x, του διοικητικού φακέλου). Από τότε που απεβίωσε η μητέρα του, δεν διατηρεί επικοινωνία με κανένα πρόσωπο από τη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 50 3x, του διοικητικού φακέλου).

 

Ως προς το μορφωτικό του υπόβαθρο, ο αιτητής δήλωσε ότι ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 50 2x, του διοικητικού φακέλου). Ως προς το επαγγελματικό του υπόβαθρο, δήλωσε ότι μέχρι που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ασχολείτο επαγγελματικά με τη γεωργική γη του πατέρα του και τη δική του, που πλέον βρίσκονται υπό τον έλεγχο του θείου του (ερυθρό 49 1x, του διοικητικού φακέλου).  

 

Ο αιτητής στις 31/03/2021 εγκατέλειψε νόμιμα τη χώρα καταγωγής του και ταξίδεψε αεροπορικώς χρησιμοποιώντας το διαβατήριο του στο αεροδρόμιο της χώρας καταγωγής του, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία κατά την έξοδό του και με φοιτητική ιδιότητα μετέβη στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, από όπου και εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές περί τις 09/06/2021 (ερυθρά 48 1x και 49 3x, του διοικητικού φακέλου). Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, έχει λάβει χρηματική βοήθεια από τους δύο αδελφούς της μητέρας του για να ταξιδέψει στην Κυπριακή Δημοκρατία (ερυθρό 48 1x, του διοικητικού φακέλου). Όπως δήλωσε, η πρόθεση του δεν ήταν να σπουδάσει, αλλά να αναζητήσει προστασία (ερυθρό 51 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, στα πλαίσια της ελεύθερης αφήγησής του, ο αιτητής ανέφερε ότι ο θείος του δηλητηρίασε τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδελφό του εξαιτίας της γεωργικής γης («farm land») του πατέρα του, την οποία επιθυμούσε να αποκτήσει. Πέραν τούτου, κατέβαλε χρηματική αμοιβή σε κάποια πρόσωπα για να σκοτώσουν τον αιτητή, αλλά ενημερώθηκε σχετικά από κάποιο γείτονα του και κατόρθωσε να ξεφύγει, αφού πρώτα τον πυροβόλησαν και τον τραυμάτισαν στο πόδι. Διέφυγε στην οικία της μητέρας του στην πολιτεία Abia και κατόπιν βοήθειας που έλαβε από τους αδελφούς της, εγκατέλειψε τη χώρα του για να σωθεί (ερυθρό 48 2x, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων, ο αιτητής δήλωσε ότι τα προβλήματα με το θείο του ξεκίνησαν το έτος 2020 που απεβίωσε ο πατέρας του, όταν ο θείος του επιθυμούσε να αποκτήσει την περιουσία του πατέρα του, την οικία του και τα τεμάχια γης που διέθετε (ερυθρό 47 1x, του διοικητικού φακέλου).  Κληθείς να παραθέσει περισσότερες πληροφορίες για το θάνατο του πατέρα του, ο αιτητής δήλωσε ότι όταν ο πατέρας του αρνήθηκε να παραχωρήσει στο θείο του περισσότερα τεμάχια γης που είχε απαιτήσει, ο τελευταίος τους απείλησε ότι θα βλάψει ολόκληρη την οικογένεια, κάτι το οποίο δεν έλαβαν στα σοβαρά και έκτοτε ξεκίνησε να προκαλεί προβλήματα. Ως ανέφερε, τον Σεπτέμβριο του 2020, διέταξε άγνωστα πρόσωπα να επιτεθούν στον πατέρα του και μετέπειτα, χρησιμοποιώντας «μία ειδική δύναμη» («special power») με την ονομασία «JUJU African magic», δηλητηρίασε τον πατέρα του και τον αδελφό του (ερυθρά 46 και 47 2x-3x, του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς να επεξηγήσει με ποιο τρόπο τους είχε δηλητηριάσει, ο αιτητής ανέφερε ότι ο θείος του σκόρπισε το δηλητήριο στην είσοδο της οικίας του αναφέροντας τα ονόματα του πατέρα του και του αδελφού του και όταν ξύπνησαν, το δηλητήριο διαπέρασε το στήθος τους και απεβίωσαν επιτόπου εκείνη τη στιγμή (ερυθρό 47 3x, του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς κατά πόσον προέβη σε καταγγελία στην αστυνομία, απάντησε ότι ο θείος του είναι πολιτικός με διασυνδέσεις και μετά από αυτό το περιστατικό, τον αναζητούσε (ερυθρό 46 1x, του διοικητικού φακέλου).

 

Επιπρόσθετα, ο θείος του είχε δηλητηριάσει και την μητέρα του με τον ίδιο τρόπο, επειδή αυτή ζούσε στο σπίτι το οποίο επιθυμούσε να αποκτήσει (ερυθρό 46 2x, του διοικητικού φακέλου). Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ο θείος του κατόρθωσε να εισέλθει στην οικία τους, επειδή ζει σε γειτονικό σπίτι και η μητέρα του δεν είχε τη δύναμη να τον σταματήσει (ερυθρό 46 2x, του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς, εάν όλα τα μέλη της οικογένειάς του παρουσίασαν τα ίδια συμπτώματα, ο αιτητής δήλωσε ότι δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν και απεβίωσαν εντός 24 ωρών (ερυθρό 46 3x, του διοικητικού φακέλου).

 

Ακολούθως, σε σχέση με την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από το θείο του, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι τον Οκτώβριο του 2020, κατόπιν εντολών του θείου του, δύο άγνωστα πρόσωπα μετέβησαν στην οικία του και κατόπιν σχετικής πληροφόρησης που έλαβε από γείτονά του, διέφυγε από το παράθυρο, αφού προηγουμένως έσπασαν την πόρτα και τον πυροβόλησαν στο πόδι (ερυθρό 46 4x, του διοικητικού φακέλου). Ο λόγος για τον οποίο δεν προσπάθησε ο θείος του να τον σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο που σκότωσε την οικογένειά του, ήταν διότι το 2020 ο αιτητής τοποθέτησε προστατευτικά στο δωμάτιο του («I put protectors in 2020 in my own room») (ερυθρό 45 1x, του διοικητικού φακέλου). Από τον Οκτώβριο του 2020 που έλαβε χώρα το περιστατικό στην οικία του, ο αιτητής δήλωσε ότι ο θείος του συνέχισε να τον αναζητά, αλλά επιβεβαίωσε ότι δεν είχε υποστεί οτιδήποτε περαιτέρω (ερυθρό 45 3x, του διοικητικού φακέλου). Τότε διέφυγε στην πολιτεία Abia, ενώ η μητέρα του εξακολουθούσε να διαμένει στην πολιτεία Imo (ερυθρό 45 3x, του διοικητικού φακέλου).

 

Όταν κλήθηκε να διευκρινίσει ο αιτητής εάν εξακολουθεί να επιθυμεί να έχει στην κατοχή του την διαφιλονικούμενη περιουσία, ο αιτητής απάντησε χαρακτηριστικά «For now I need my life» (ερυθρό 45 3x, του διοικητικού φακέλου). Μάλιστα, δήλωσε ότι ο θείος του δεν θα αποδεχόταν να του παραχωρήσει την διαφιλονικούμενη περιουσία για να σταματήσουν τα προβλήματα που είχε μαζί του, επειδή η επιθυμία του είναι να σκοτώσει και τον αιτητή, για να διασφαλίσει ότι κανένας άλλος δεν θα αποκτήσει την περιουσία (ερυθρό 45 3x, του διοικητικού φακέλου). Δεν γνωρίζει εάν ο θείος του κατέχει την περιουσία, καθώς από τότε που απεβίωσε η μητέρα του δεν διατηρεί επικοινωνία με κανένα πρόσωπο στη Νιγηρία (ερυθρό 45 3x, του διοικητικού φακέλου).  Όταν ρωτήθηκε, με ποιο τρόπο θα κατορθώσει να αποκτήσει τη διαφιλονικούμενη περιουσία αφής στιγμής δεν είναι εγγεγραμμένη στο όνομά του, ο αιτητής απάντησε ότι τα σχετικά έγγραφα που αφορούν την περιουσία, βρίσκονται στην οικία του (ερυθρό 45 4x, του διοικητικού φακέλου). Αφού τέθηκε στον αιτητή ότι υπάρχει ενδεχόμενο να έχει στην κατοχή του πλέον την διαφιλονικούμενη περιουσία και να την χρησιμοποιεί, δήλωσε ότι αυτό ήταν το πλάνο του θείου του να αποκτήσει όλη την περιουσία και ότι ήθελε να τους σκοτώσει όλους (ερυθρό 45 4x, του διοικητικού φακέλου).

 

Όταν του τέθηκε η ερώτηση για το τι πιστεύει ότι θα μπορούσε να υποστεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, απάντησε χαρακτηριστικά «I am already dead a hundred per cent» (ερυθρό 45 4x, του διοικητικού φακέλου). Καταληκτικά, δήλωσε ότι οι αρχές της χώρας του θα του επιτρέψουν να επιστρέψει σε αυτήν και ότι ουδέποτε συνελήφθη ή κρατήθηκε σε αυτήν για οποιοδήποτε λόγο (ερυθρά 44 1x και 45, του διοικητικού φακέλου).

 

Θα πρέπει να διευκρινιστεί στο σημείο αυτό, ότι στα πλαίσια αξιολόγησης του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού, σε σχέση με το πρόβλημα που έχει εντοπιστεί στην ομιλία του αιτητή, καταγράφηκε στην Έκθεση-Εισήγηση ότι η συνέντευξη διενεργήθηκε χωρίς να προκύψει οποιοδήποτε πρόβλημα επικοινωνίας με το λειτουργό που διεξήγαγε τη συνέντευξη. Επιπρόσθετα, ο αιτητής υπέγραψε τα πρακτικά της συνέντευξης επιβεβαιώνοντας ότι όσα αναγράφονται αντικατοπτρίζουν τις δηλώσεις του και ότι δεν επιθυμεί να προβεί σε κάποια αλλαγή.  Ο αιτητής επιβεβαίωσε μετά από σχετικό ερώτημα του λειτουργού πως τα όσα περιλαμβάνονται στα πρακτικά που τηρήθηκαν για τη συνέντευξη αντικατοπτρίζουν τις δηλώσεις του.

 

Στη βάση των ανωτέρω προβαλλόμενων ισχυρισμών, ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου στην Έκθεση-Εισήγησή του σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς.  Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ του αιτητή όπως λεπτομερώς αναγράφονται στην Έκθεση – Εισήγηση και ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός αφορά τον ισχυριζόμενο φόβο του αιτητή από τον θείο του, αφού σκότωσε όλα τα μέλη της οικογένειάς του μέσω μαγείας λόγω της περιουσίας του πατέρα του και επιθυμούσε να σκοτώσει και τον ίδιο τον αιτητή.

 

Ειδικότερα, ως καταγράφεται στην Έκθεση-Εισήγηση και όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, ο αιτητής προς υποστήριξη των ισχυρισμών του προσκόμισε τα εξής έγγραφα κατά τη διεξαγωγή της συνέντευξής του και τα οποία δεν έχουν γίνει αποδεκτά:

 

1)   Φωτοαντίγραφο που ως ισχυρίστηκε ο αιτητής απεικονίζει την μητέρα του την ημέρα που δηλητηριάστηκε (βλ. ερυθρό 57, του διοικητικού φακέλου).

2)   Φωτοαντίγραφο που ως ισχυρίστηκε ο αιτητής απεικονίζει μέρος των τεμαχίων γης του αιτητή (βλ. ερυθρό 58, του διοικητικού φακέλου).

3)   Αντίγραφο επιστολής που φέρει ημερομηνία 26/10/2023 που συντάχθηκε από ISHIOBIUK WUGEDEGWUMPALACE υπογεγραμμένη από το πρόσωπο με το όνομα Eze Omenauko και στην οποία αναγράφεται ότι είναι ενήμερος για το θάνατο του πατέρα του και της μητέρας του αιτητή και ότι ο αιτητής διατρέχει κίνδυνο και για αυτό το λόγο εγκατέλειψε τη Νιγηρία (βλ. ερυθρό 59, του διοικητικού φακέλου).

4)   Αντίγραφο επιστολής της αστυνομίας Federal Police Nkwerre Orlu LGA ημερομηνίας 28/10/2023, στην οποία βεβαιώνεται ότι ο αιτητής ουδέποτε έχει συλληφθεί ή τεθεί υπό κράτηση στη Νιγηρία και επίσης αναγράφεται ότι είναι εις γνώση τους ότι ο αιτητής δεν διαμένει στη Νιγηρία (βλ. ερυθρό 60, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθότι ο αιτητής κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος, με μόνη εξαίρεση τα φωτοαντίγραφα που προσκόμισε ο αιτητής στην Υπηρεσία Ασύλου, για τα οποία σημειώνεται στην Έκθεση-Εισήγηση ότι «πρόκειται για φωτοαντίγραφα με υποστηρικτικό χαρακτήρα και μόνο, αφού η επικύρωσή τους υπερβαίνει τις αρμοδιότητες του Λειτουργού».

 

Μετέπειτα, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου, καθώς ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι  οι πληροφορίες που παρέθεσε ο αιτητής στερούνταν ευλογοφάνειας και της απαιτούμενης επάρκειας λεπτομερειών και ότι υπέπεσε σε αντιφάσεις και ανακρίβειες κατά τα λεγόμενά του. Ο αρμόδιος λειτουργός κατέγραψε με λεπτομέρεια στην Έκθεση-Εισήγησή του τις ανεπάρκειες του αφηγήματος του αιτητή και τις αντιφάσεις στις οποίες υπέπεσε. 

 

Προχωρώντας στη διερεύνηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του δεύτερου ισχυρισμού, κρίθηκε από τον αρμόδιο λειτουργό ότι οι δηλώσεις του αιτητή αποτελούσαν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και ότι δεν υπήρχαν εύλογοι λόγοι ως προς την περαιτέρω ανάλυσή τους μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης.  Αφού συνεκτιμήθηκαν όλα τα δεδομένα που πλαισίωναν τον εν λόγω ισχυρισμό και τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού επί τούτου, ο ισχυρισμός δεν έτυχε αποδοχής και απορρίφθηκε στο σύνολό του.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τον μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό και τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή και κατόπιν παράθεσης και αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία και συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo, που συνιστά τον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή και στην οποία αναμένεται να επιστρέψει, έκρινε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και κατά συνέπεια, εισηγήθηκε πως δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς. Ο αρμόδιος λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα έρευνας για την κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του αιτητή και συγκεκριμένα στη πολιτεία Imo,  κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι δεν υφίστανται συνθήκες αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, κατέληξε πως δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος παραχώρησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, δυνάμει του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από το συνήγορό του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω πως ορθώς έχει γίνει αποδεκτός καθώς αυτός κρίθηκε ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του. 

 

Σε σχέση με τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου για τα φωτοαντίγραφα που έχει προσκομίσει ο αιτητής και τα οποία έχουν αξιολογηθεί στα πλαίσια της αξιολόγησης της εξωτερικής αξιοπιστίας του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού, παρατηρώ πως ουδεμία αξιολόγηση διενεργήθηκε ως προς το περιεχόμενό τους, αλλά τουναντίον, αναφέρεται ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά από τον αρμόδιο λειτουργό των καθ΄ ων η αίτηση είναι το γεγονός ότι συνιστούν φωτοαντίγραφα με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η επικύρωσή τους. Ενόψει της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου να προβαίνει σε έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής (ex nunc) τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που τη διέπουν, λαμβάνοντας υπόψη και σχετικά γεγονότα και ισχυρισμούς του προσφεύγοντος που δεν λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ή πράξης, είτε αυτά είναι προγενέστερα είτε είναι μεταγενέστερα αυτής[1], προχωρώ να αξιολογήσω τα πιο πάνω αναφερόμενα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο διοικητικό φάκελο που κατατέθηκε και σημειώθηκε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 1.

 

Καταρχάς, το ερυθρό υπ’ αριθμόν 57, του διοικητικού φακέλου που απεικονίζει ένα πρόσωπο που σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του αιτητή είναι η μητέρα του όταν δηλητηριάστηκε, αυτό από μόνο του δεν επαρκεί για να αποδείξει ότι το πρόσωπο που απεικονίζεται στο φωτοαντίγραφο που προσκόμισε ο αιτητής είναι όντως η μητέρα του αιτητή ή ότι συνδέεται με το περιστατικό του δηλητηριασμού της. Ακολούθως, προς την ίδια κατεύθυνση και για τον ίδιο λόγο, το φωτοαντίγραφο υπ΄ αριθμόν 58, του διοικητικού φακέλου δεν επαρκεί από μόνο του για να αποδείξει ότι η γη που απεικονίζεται σε αυτό συνιστά τη διαφιλονικούμενη γη στη χώρα καταγωγής του που συνιστά την αιτία των ισχυριζόμενων προβλημάτων που αντιμετώπιζε με τον θείο του.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση των ερυθρών υπ΄ αριθμόν 59 και 60, του διοικητικού φακέλου πέραν του γεγονότος ότι ορισμένα από τα στοιχεία που φέρουν αυτά δεν είναι ευδιάκριτα, από το περιεχόμενο τους εντοπίζονται και στα δύο έγγραφα τυπογραφικά λάθη στο όνομα του αιτητή και το περιεχόμενό τους δεν ενισχύουν με οποιοδήποτε τρόπο τον πυρήνα του αιτήματός του. Στη βάση αυτού του δεδομένου, κρίνω ότι η αποδεικτική αξία των εν λόγω εγγράφων είναι μειωμένη.  Θα πρέπει βέβαια να αναφερθεί πως ο αιτητής δεν προσκόμισε οτιδήποτε ενώπιον μου που να υποστηρίζει την αξιοπιστία των εγγράφων αυτών για να μπορούσε να τους δοθεί βαρύτητα σε σχέση πάντοτε με τον πυρήνα του αιτήματός του.

 

Ακολούθως, θα συμφωνήσω με τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου περί αναξιοπιστίας του αιτητή ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό. Ειδικότερα, όπως ορθώς επισημαίνεται στην Έκθεση-Εισήγησή του, ο αιτητής δεν παρέθεσε επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο ίδιος και η οικογένειά του με το θείο του εξαιτίας της διαφιλονικούμενης περιουσίας του πατέρα του και οι δηλώσεις του αναφορικά με τον τρόπο που δηλητηριάστηκαν τα μέλη της οικογένειάς του κρίθηκαν ότι στερούνταν επίσης λεπτομερειών και ευλογοφάνειας. Σε σχέση με το θάνατο του πατέρα του και του αδελφού του, διαπιστώθηκε ότι υπέπεσε σε αντιφάσεις, καθώς ενώ αρχικά δήλωσε ότι απεβίωσαν επί τόπου τη στιγμή που δηλητηριάστηκαν, μετέπειτα άλλαξε τα λεγόμενά του, δηλώνοντας ότι όλα τα μέλη της οικογένειάς του απεβίωσαν εντός 24 ωρών.

 

Ακολούθως, διαπιστώθηκε ότι οι πληροφορίες που παρέθεσε σε σχέση με την κατ’ ισχυρισμόν απόπειρα δολοφονίας εναντίον του που έλαβε χώρα στην οικία του τον Οκτώβριο του 2020 στερούνταν λεπτομερειών και ότι δεν κατόρθωσε να εξηγήσει με ποιο τρόπο κατάφερε να ξεφύγει εκείνη την ημέρα, έστω και εάν όπως ισχυρίστηκε, τον είχαν πυροβολήσει στο πόδι. Επιπρόσθετα, η εξήγηση που έδωσε ότι ο λόγος για τον οποίο ο θείος του δεν προσπάθησε να τον σκοτώσει με τον ίδιο τρόπο που σκότωσε τα μέλη της οικογένειας του επειδή τοποθέτησε προστατευτικά στο σπίτι του, κρίθηκε ως μη ευλογοφανής. Ακολούθως, διαπιστώθηκε ότι από τον Οκτώβριο του 2020 μέχρι και τον Μάρτιο του 2021 που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ο αιτητής δεν είχε υποστεί οτιδήποτε περαιτέρω και ότι ενώ ανέφερε ότι ο στόχος του θείου του ήταν να τον σκοτώσει για να διασφαλίσει ότι κανένας δεν θα αποκτήσει την εν λόγω περιουσία, εντούτοις, υπέπεσε σε αντιφατικές αναφορές ως προς το κατά πόσον η διαφιλονικούμενη περιουσία που συνιστά τη γενεσιουργό αιτία του φόβου του βρίσκεται πλέον στην κατοχή του θείου του.

 

Επιπρόσθετα, πέραν των πιο πάνω, έχω εντοπίσει και ορισμένες άλλες αντιφάσεις στα λεγόμενα του αιτητή, οι οποίες αδιαμφισβήτητα πλήττουν ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν τον πυρήνα του αιτήματός του. Ειδικότερα, στην αίτησή του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής κατέγραψε ότι κάποιος συγγενής του τον είχε πληροφορήσει για την επικείμενη επίθεση εναντίον του, πληροφορία ωστόσο που δεν συνάδει με τις αντίστοιχες δηλώσεις του κατά το στάδιο της συνέντευξής του, όπου ανέφερε ότι την εν λόγω πληροφόρηση την είχε λάβει από κάποιο γείτονά του. Επιπρόσθετα, ενώ ο αιτητής ανέφερε ότι ο πατέρας του απεβίωσε στις 28/08/2020, δήλωσε ότι τον Σεπτέμβριο του 2020, ο θείος του διέταξε άγνωστα πρόσωπα να επιτεθούν στον πατέρα του.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού και ειδικά αναφορικά με τη θέση που έχει καταγράψει στη γραπτή του αγόρευση ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ότι λανθασμένα έχει κριθεί από τους καθ΄ ων η αίτηση ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του χωρίς να μπορούν να τεκμηριωθούν, παραπέμποντας προς το σκοπό αυτό σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης που επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του αιτητή και την κατάσταση που επικρατεί στη Νιγηρία σε σχέση με τις κτηματικές διαφορές, επιθυμώ να επισημάνω τα ακόλουθα. Το γεγονός ότι μπορεί να εντοπίζονται πληροφορίες από εξωτερικές πηγές σε σχέση με την ύπαρξη κτηματικών διαφορών στη Νιγηρία, αυτό από μόνο του, δεν επαρκεί ώστε να επιβεβαιωθεί ειδικά το προσωπικό ζήτημα του αιτητή σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του, εφόσον θα πρέπει το ζήτημα αυτό να στοιχειοθετείται επαρκώς. Ενόψει άλλωστε της μη στοιχειοθετηθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας των σχετικών ισχυρισμών του αιτητή για τους λόγους που εκτενώς αναλύονται ανωτέρω, ο ισχυρισμός του περί φόβου δίωξης του από το θείο του εξαιτίας κτηματικών/περιουσιακών διαφορών δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός στο σύνολό του.

 

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν γινόταν δεκτός ως αξιόπιστος ο εν λόγω ισχυρισμός του περί φόβου δίωξης του από τον θείο του λόγω της διεκδίκησης της περιουσίας του πατέρα του, σημειώνεται πως πρόκειται για μία προσωπική διαφορά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, με τον τρόπο τουλάχιστον που προωθούνται οι ισχυρισμοί αυτοί,  λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως η χώρα καταγωγής του αιτητή θεωρείται ασφαλής χώρα ιθαγένειας δυνάμει της Κ.Δ.Π. 191/24.  Αναφορικά με τον αόριστο κίνδυνο που ισχυρίζεται ο αιτητής ότι διατρέχει στη χώρα καταγωγής του, όπως έχω αναφέρει στην απόφασή μου στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020:

 

«Η αόριστη επίκληση ενός κινδύνου ζωής, όταν όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συνεπικουρείται εξ' ουδενός αντικειμενικού στοιχείου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι αρκούντως σοβαρή, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει «βάσιμο φόβο δίωξης».  Ούτως ή άλλως, οποιαδήποτε προσβολή ενός δικαιώματος δεν υποχρεώνει τις αρχές να χορηγήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα στον υφιστάμενο την προσβολή.».

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Όπως διαφαίνεται, ο αιτητής δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα. Το μόνο πρόβλημα που επικαλέστηκε είναι η κτηματική/περιουσιακή διαφορά με το θείο του. Τα στοιχεία αυτά, δεν θα μπορούσαν να εντάξουν τον αιτητή στην έννοια του πρόσφυγα, έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από την Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής [.]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο αιτητής είχε αρκετές ευκαιρίες κατά το στάδιο της συνέντευξής του όπου του είχαν τεθεί επαρκείς ερωτήσεις προκειμένου να αναπτύξει με κάθε λεπτομέρεια τον πυρήνα του αιτήματός του και να θεμελιώσει το φόβο δίωξης στο πρόσωπό του από τον κατ' ισχυρισμό φορέα δίωξής του στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής ούτε στην ενώπιόν μου διαδικασία που είχε τη δυνατότητα να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του, να διευκρινίσει τις ασυνέπειες και τις ανακρίβειες των δηλώσεων του με το ορθό δικονομικό διάβημα, έθεσε ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο. Κατά συνέπεια, ενόψει των προβαλλόμενων ισχυρισμών δεν θα μπορούσε να παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα σύμφωνα με το άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000.

 

Πρόσθετα, από το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ορθά διαπιστώθηκε από το δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του εμπίπτει στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.  

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι κατά το διάστημα από τις 09/05/2024 έως τις 09/05/2025 στην πολιτεία Imo στην οποία βρίσκεται ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή, καταγράφηκαν 107 περιστατικά ασφαλείας και 147 θάνατοι, εκ των οποίων 19 διαμαρτυρίες (καμία απώλεια ανθρώπινων ζωών), 3 εξεγέρσεις (3 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 47 μάχες (94 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 36 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (50 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και 2 περιστατικά εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας (καμία απώλεια ανθρώπινων ζωών).^[2] Ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Imo  ανέρχεται σε 5,459,300[3], σύμφωνα με εκτιμήσεις που έγιναν το 2022.

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο διαμονής του, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, με στοιχειώδη εκπαίδευση, πλήρως ικανός προς εργασία και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Επομένως, στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, κρίνω πως ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, ούτε ότι στο πρόσωπό του πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για δέουσα έρευνα.

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής και/ή δέουσα αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.   

 

 

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.