ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Νομική Αρωγή αρ. 33/2025

15 Μαΐου, 2025

[Ε. ΡΗΓΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002,

Ν. 168(Ι)/2002 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΑΡ.1) ΤΟΥ 2003

 

ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ:

                          Μ.Μ.

                   από Αφγανιστάν

 

Ο Αιτητής εμφανίσθηκε αυτοπροσώπως

Για τους Καθ' ων η αίτηση: Ε. Παραδεισιώτη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,

[WAHEDI Lima - Διερμηνέας για διερμηνεία από τα dari στην αγγλική και αντίστροφα

Α. Χατζησάββας- Διερμηνέας, για διερμηνεία από την αγγλική στην ελληνική και αντίστροφα]                            

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

E. Ρήγα, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο Αιτητής με την αίτησή του ημερομηνίας 17.2.2025, αιτείται την παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, έτσι ώστε να του δοθεί η δυνατότητα να διορίσει δικηγόρο, προκειμένου να χειριστεί την προσφυγή που έχει ήδη καταχωρίσει εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, ημερ. 11.02.2025, με την οποίαν απορρίπτεται η αίτησή του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν. 6(Ι)/2000, ως έχει τροποποιηθεί (στο εξής αναφερόμενος ως «ο περί Προσφύγων Νόμος»).

  

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 

Ως προκύπτει από το γραπτό σημείωμα που κατατέθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα, καθώς και από τα τεκμήρια που επισυνάπτονται σε αυτό, τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπό κρίση υπόθεση σκιαγραφούνται ως ακολούθως:

 

Ο Αιτητής υπήκοος Αφγανιστάν, εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του στις 10.12.2024 και εισήλθε στη Δημοκρατία από τις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, υποβάλλοντας αίτηση διεθνούς προστασίας στις 22.1.2025. Στις 4.2.2025 διενεργήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος στις 10.2.2025 συνέταξε εισηγητική έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της υποβληθείσας αίτησης. Η εν λόγω εισήγηση εγκρίθηκε στις 11.2.2025 από τον ασκούντα καθήκοντα Προϊσταμένου λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου με αποτέλεσμα την απόρριψη της αίτησής του Αιτητή. Η απόφαση κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 12.2.2025 με επιστολή της Υπηρεσίας Ασύλου ίδιας ημερομηνίας.

  

Εναντίον της απόφασης αυτής, ο Αιτητής  καταχώρισε στις 17.02.2025 την υπ' αρ. 386/25  προσφυγή για την προώθηση της οποίας, επιθυμεί να λάβει δωρεάν νομική αρωγή, μέσω της υπό εξέταση αίτησης.

 

Στο έντυπο της αίτησής του για άσυλο, ο Αιτητής δήλωσε πως εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του καθώς βρισκόταν υπό καθεστώς απειλής από την άρχουσα δύναμη της χώρα του, η οποία στοχοποιεί μεταξύ άλλων, τους εθνοτικής καταγωγής Tajik και όσους ομιλούν Dari.

 

Κατά την συνέντευξη του, ο Αιτητής δήλωσε ότι κατάγεται από την Bamyan, με τόπο συνήθους διαμονής τη Kabul. Εθνοτικής καταγωγής Tajik, σουνίτης μουσουλμάνος, μονήρης, άτεκνος, απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, διατηρούσε επιχείρηση παντοπωλείου. Η οικογένεια του αποτελείται από τους γονείς του και 10 αδέρφια, από τους οποίους οι γονείς του και τα έξι (6) αδέρφια διαμένουν στην Kabul.

 

Ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής ο Αιτητής αναφέρθηκε στη γενικότερη ανασφάλεια που επικρατεί λόγω των Ταλιμπάν, καθώς και στη διακριτική μεταχείριση που βιώνει ως Tajik. Ειδικότερα, δήλωσε ότι μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, η ζωή τους άλλαξε άρδην,  περιορίστηκε η ελευθερία τους, η καθημερινότητά τους και ο τρόπος ζωής τους, ενώ παράλληλα λόγω της φυλετικής τους καταγωγής και της γλώσσας που ομιλούν, υφίσταντο διαρκείς ελέγχους από μέλη των Ταλιμπάν. Ερωτηθείς περαιτέρω πως επηρεάστηκε προσωπικά ο Αιτητής από τα ανωτέρω, δήλωσε ότι πλέον δεν μπορούσε να βγει με τους φίλους του να διασκεδάσει.

 

Επιπλέον, ο Αιτητής αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό που συνέβη περί τον Νοέμβριο του 2024, όταν μέλη των Ταλιμπάν έκαναν έλεγχο σε οικίες πολιτών με σκοπό να στρατολογήσουν τους νέους, αλλά και να εντοπίσουν πρόσωπα που εργάζονταν κατά το παρελθόν για την κυβέρνηση. Ως προς τον ίδιο δήλωσε ότι του ζητήθηκε η ταυτότητα και τον παρότρυναν να ενταχθεί στο στρατό και παρότι δεν εξέλαβε σοβαρά τη παρότρυνση αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του για παν ενδεχόμενο. Ερωτηθείς δε σχετικώς, δήλωσε ότι ο έλεγχος γινόταν γενικά στις οικίες χωρίς προσωπική στοχοποίηση του.

 

Τέλος, αναφέρθηκε στην στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα μέλη των Tajik λόγω της πτώσης της οικονομίας της χώρας, που είχε ως αποτέλεσμα το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων.

 

Ως προς το φόβο σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, δήλωσε ότι οι Ταλιμπάν θα τον εξαναγκάσουν σε στρατολόγηση, αποδίδοντάς το σε πάγια πρακτική τους.

 

Τέλος, σχετικά με τη δυνατότητά του εγκατασταθεί σε κάποια άλλη περιοχή του Αφγανιστάν, υπήρξε αρνητικός, δεδομένου ότι οι Ταλιμπάν έχουν τον έλεγχο όλης τη χώρας.

 

Η προϋπόθεση της πραγματικής πιθανότητας επιτυχίας της προσφυγής

 

Ο Αιτητής έχει καταχωρίσει προσφυγή κατά της δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία εκδόθηκε δυνάμει του άρθρου 13 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 και συνεπώς η εξεταζόμενη περίπτωση εμπίπτει στο άρθρο 6Β(2)(α) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι η υπό κρίση αίτηση αφορά στην πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής και ότι συνεπώς πληρείται η πρώτη προϋπόθεση παραχώρησης δωρεάν νομικής αρωγής ως αυτή θεσπίζεται με το εδάφιο (αα) του άρθρου 6Β(2) (ανωτέρω), κρίσιμη καθίσταται η εξέταση της δεύτερης προϋπόθεσης, θεσπιζόμενης διά του εδαφίου (ββ) της ίδιας διάταξης, την ύπαρξη δηλαδή, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, πραγματικής πιθανότητας επιτυχίας της σκοπούμενης προσφυγής.

 

Σύμφωνα με τη διαμορφωθείσα νομολογία, δίδεται ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει κατά πόσον, με βάση τα ενώπιον του στοιχεία, η προσφυγή του αιτητή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας[1].

 

Οι πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας θα πρέπει να εξετάζονται και υπό το φως της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου χωρίς να περιορίζεται αυθαίρετα η παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη. Περαιτέρω όμως το Δικαστήριο, θα πρέπει να εξετάσει την αίτηση με βάση το υλικό που έχει ενώπιόν του χωρίς να δίδονται νομικές αρωγές ανεξέλεγκτα σε υποθέσεις που δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας^[2].

 

Σημειώνεται δε, πως το αποτέλεσμα της παρούσας αίτησης για νομική αρωγή, δεν θα επηρεάσει την τελική έκβαση της προσφυγής που έχει ήδη καταχωρηθεί από τον Αιτητή, εφόσον το Δικαστήριο στην παρούσα διαδικασία δεν αποφασίζει επί της οριστικής τύχης της προσφυγής[3].

 

Σημειώνεται εξάλλου ότι, το Δικαστήριο προβαίνει στην αξιολόγηση της βασιμότητας της αίτησης παροχής νομικής αρωγής, στη βάση του υλικού που τίθεται ενώπιον του[4].

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΑΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ

 

Προς αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή, ο λειτουργός της EUAA διέκρινε δύο (2) ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο μεν πρώτος, αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία, το προφίλ και τον τόπο καταγωγής του Αιτητή, ο δε δεύτερος αναφορικά με τις διακρίσεις που βίωσε στη χώρα καταγωγής του, λόγω της Tajik εθνοτικής καταγωγής του.

 

Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθώς κρίθηκε πως στοιχειοθετήθηκαν τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή. Αναφορικά με τον δεύτερο κρίσιμο ισχυρισμό, ο λειτουργός ασύλου παραθέτοντας τις σχετικές με τον ισχυρισμό δηλώσεις του Αιτητή και πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, κατά τις οποίες οι πράξεις που διαπράττονται κατά προσώπων που ανήκουν στην εθνοτική ομάδα των Tajik συνιστούν δίωξη, έκανε αποδεκτό τον ισχυρισμό ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστο.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, αξιολογώντας κατ’ αρχάς την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στη Kabul, έκρινε ότι η αδιάκριτη βία που υφίσταται δεν φτάνει σε υψηλό επίπεδο. Επιπρόσθετα, όσον αφορά την εθνοτική καταγωγή του Αιτητή, ο λειτουργός ασύλου παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, από τις οποίες προκύπτει ότι η de facto κυβέρνηση των Ταλιμπάν δεν στοχοποιεί τα μέλη των Tajik. Ειδικότερα, σύμφωνα με τις πηγές, οι έλεγχοι σε οικίες αφορούσαν την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και δεν είχαν φυλετικά κριτήρια. Ως προς την αναγκαστική στρατολόγηση, φαίνεται ότι σαν φαινόμενο εξαφανίστηκε μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν. Αλλά ακόμη και σε προγενέστερο χρόνο που υπήρχε, αυτή αφορούσε ως επί το πλείστον άνεργους Παστούν άντρες από αγροτικές κοινότητες. Επιπρόσθετα, αν και προκύπτει ότι οι κοινότητες των Tajik υπέστησαν τις περισσότερες παραβιάσεις δικαιωμάτων μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, η εξάλειψη των ένοπλων ομάδων αντιπολίτευσης οδήγησε σε βελτίωση της μεταχείρισης του άμαχου πληθυσμού, ενώ επισημάνθηκε και η συμπερίληψη μελών των Tajik στο υπουργικό συμβούλιο και στο δημόσιο εν γένει. Έτσι, ο λειτουργός ασύλου, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι ο Αιτητής δεν υπέστη προσωπική δίωξη κατά το παρελθόν, ότι ο ίδιος και η οικογένεια του διέμεναν στην Καμπούλ χωρίς να αντιμετωπίσουν κάποια προσωπική στοχοποίηση και ότι δεν εμπίπτει σε κάποιο επικίνδυνο προφίλ, ήτοι προσώπων που σχετίζονται με την αντιπολίτευση ή εγκληματικές δράσεις, έκρινε ότι δε συντρέχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί οποιαδήποτε σοβαρή βλάβη που να συνδέεται με την εθνοτική του καταγωγή. Τέλος και όσον αφορά τους περιορισμούς στην εμφάνιση και την ενδυμασία, ο λειτουργός ασύλου, παραπέμποντας σε πληροφορίες από τις οποίες προκύπτει ότι οι περιορισμοί αυτοί αφορούν συγκεκριμένα προφίλ, όπως κυβερνητικοί υπάλληλοι, επισήμανε ότι στα προφίλ αυτά δεν εμπίπτει ο Αιτητής.

 

Βάσει των ανωτέρω, κατά τη νομική ανάλυση, ο λειτουργός κατέληξε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του Αιτητή τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία για να στοιχειοθετήσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο σε περίπτωση επιστροφής του για έναν από τους λόγους που αναφέρονται στο εδάφιο (1) του άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Προχωρώντας στην εξέταση της δυνατότητας απόδοσης επικουρικής προστασίας ο λειτουργός καταλήγει ότι δεν προκύπτει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας ως αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας και μόνο με την παρουσία του στην περιοχή καταγωγής, ενώ δεν εντοπίζονται προσωπικές περιστάσεις που να επιτείνουν τον κίνδυνο ο Αιτητής να αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας ως αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.

 

Στο πλαίσιο της προσφυγής που καταχώρισε εναντίον της απορριπτικής του αιτήματός του απόφασης, ο Αιτητής καταγράφει ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του καθώς η ζωή του κινδύνευε από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι ήθελαν να τον στρατολογήσουν και να πολεμήσει στην επαρχία Panjshir, καθώς επίσης επειδή δεν μπορούσε να σπουδάσει.

 

Σημειώνεται ότι η ευπαίδευτη εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα, υιοθετώντας πλήρως την αιτιολογία της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, εισηγήθηκε, μέσω του Γραπτού της Σημειώματος, ότι ο Αιτητής δε συνιστά πρόσφυγα και συνεπώς δεν πληρούνται  οι προϋποθέσεις που θέτει ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος για την παραχώρηση του ευεργετήματος της νομικής αρωγής στον Αιτητή.

 

Έχω μελετήσει προσεκτικά το Γραπτό Σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα και τα επισυνημμένα σε αυτό έγγραφα, τη συνέντευξη του Αιτητή ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, την εισηγητική έκθεση και την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, τους ισχυρισμούς του Αιτητή ενώπιόν του Δικαστηρίου και γενικά το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου.

 

Από το σύνολο των πιο πάνω δεδομένων και κατά την εκ πρώτης όψεως εκτίμηση τους, διαπιστώνω πως ο αρμόδιος λειτουργός κατά την εξέταση της αίτησης ασύλου του Αιτητή ορθώς εντόπισε και εξέτασε όλους τους ισχυρισμούς του Αιτητή, στο μέτρο που αυτοί θα ήταν κρίσιμοι για την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας και προέβη εν συνεχεία, σε ορθή εκ πρώτης όψεως αξιολόγηση αυτών. Ειδικότερα, ο λειτουργός ασύλου φαίνεται να κατέληξε σε ορθά συμπεράσματα επί της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, οι οποίοι για τους λόγους που αναλύθηκαν στην Εισηγητική Έκθεση και καταγράφηκαν και ανωτέρω, απορρίφθηκαν ως εσωτερικά αναξιόπιστοι.

 

Η ανάλυση και η κατάληξη του λειτουργού ασύλου, όπως αυτή παρουσιάζεται στην εισηγητική έκθεση, εκ πρώτης όψεως συνιστά μια νομικά και πραγματολογικά ορθή προσέγγιση. Ο λειτουργός προβαίνει σε εύστοχο διαχωρισμό μεταξύ της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού και της εξωτερικής εξέτασης του μελλοντικού κινδύνου δίωξης ή σοβαρής βλάβης, εφαρμόζοντας με συνέπεια τα προβλεπόμενα από το διεθνές και εθνικό δίκαιο κριτήρια.

 

Ειδικότερα, ο λειτουργός ασύλου αποδέχεται την αξιοπιστία του ισχυρισμού του Αιτητή ότι ανήκει στην εθνοτική ομάδα των Τατζίκ και ότι λόγω αυτής της ιδιότητας έχει βιώσει διάκριση και περιθωριοποίηση, ιδιαίτερα από μέλη της πλειοψηφικής παστούν εθνοτικής ομάδας. Η αποδοχή αυτή βασίζεται στην προσωπική αφήγηση του Αιτητή, η οποία κρίνεται πειστική, καθώς και σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, μεταξύ των οποίων και ο οδηγός της EUAA με τίτλο "Targeting of Individuals" του Αυγούστου 2022, που επιβεβαιώνει ότι άτομα τα οποία χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένα εθνοτικά και πολιτισμικά γνωρίσματα, ενδέχεται να στοχοποιούνται σε ορισμένα συμφραζόμενα.

 

Ωστόσο, η αίτηση διεθνούς προστασίας απορρίπτεται επί της ουσίας όχι επειδή ο ισχυρισμός στερείται αξιοπιστίας, αλλά διότι, όπως επισημαίνεται, δεν στοιχειοθετείται επαρκώς το αντικειμενικό στοιχείο του μελλοντικού κινδύνου δίωξης ή σοβαρής βλάβης στην Καμπούλ, περιοχή στην οποία αναμένεται να επιστρέψει ο Αιτητής. Ο λειτουργός ασύλου τεκμηριώνει εκτενώς τη θέση του στηριζόμενος σε επίσημες πηγές πληροφόρησης, περιλαμβανομένων των αναφορών της EUAA και του DIS, σύμφωνα με τις οποίες η εθνότητα των Τατζίκ δεν βρίσκεται στο στόχαστρο συστηματικής και γενικευμένης στοχοποίησης από τους Ταλιμπάν στην Καμπούλ, εκτός αν συνδέεται με δράση κατά της de facto κυβέρνησης, συμμετοχή στην αντιπολίτευση ή συνεργασία με το προϋπάρχον καθεστώς. Αντιθέτως, από τα δεδομένα που προσκομίζονται προκύπτει ότι μέλη της εν λόγω εθνοτικής ομάδας εντάσσονται και σε κυβερνητικούς θεσμούς και ότι γενικώς δεν υφίσταται αμιγώς εθνοτική στοχοποίηση.

 

Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι ο Aιτητής φέρεται να έχει ζήσει στην Καμπούλ σε καθεστώς ομαλότητας και χωρίς ιδιαίτερες ενδείξεις στοχοποίησης ή απειλής. Η προσωπική του ιστορία, όπως εκτίθεται, δεν περιλαμβάνει κανένα επεισόδιο άμεσης ή έμμεσης καταδίωξης, ούτε καν κάποια προσωπική εμπλοκή με φορείς εξουσίας ή αντιπολιτευόμενα στοιχεία που θα μπορούσε να τον καθιστούν στόχο. Αντιθέτως, προκύπτει ότι ο Aιτητής είχε οικογενειακή και κοινωνική σταθερότητα, χωρίς ιδιαίτερα εμπόδια στην καθημερινότητά του λόγω της ταυτότητάς του ως Τατζίκ. Επιπλέον, δεν αποδείχθηκε να υπάρχει οποιαδήποτε αναγνωρίσιμη δράση ή προφίλ που να τον διαφοροποιεί, ούτε εκ μέρους του, ούτε εκ μέρους της οικογένειάς του.

 

Η αναφορά του Aιτητή περί στρατολόγησης Τατζίκ από τους Ταλιμπάν αντιμετωπίζεται με την αναγκαία επιφύλαξη από τον λειτουργό, ο οποίος επισημαίνει —βάσει εξωτερικών πηγών— ότι δεν προκύπτει πρακτική αναγκαστικής στρατολόγησης νέων ανδρών στην Καμπούλ αποκλειστικά λόγω εθνοτικής ταυτότητας. Ακόμη και στις περιπτώσεις στρατολόγησης που καταγράφονται από πηγές όπως η New York Times ή διεθνείς ΜΚΟ, αναφέρεται ότι αυτές συνδέονται κυρίως με αγροτικές κοινότητες και με συγκεκριμένα θρησκευτικά ή φυλετικά συμφραζόμενα, που δεν αντανακλώνται στην προσωπική περίπτωση του αιτητή.

 

Η νομική ανάλυση του λειτουργού ασύλου στη βάση του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης, καθώς και των προνοιών περί συμπληρωματικής προστασίας του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου, είναι εκ πρώτης όψεως συνεπής με τα πορίσματα της πραγματολογικής αξιολόγησης. Επισημαίνεται, συγκεκριμένα, ότι ο Αιτητής δεν πληροί τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο καθεστώς πρόσφυγα, καθώς απουσιάζει τόσο το υποκειμενικό στοιχείο φόβου (που να τεκμηριώνεται με σαφήνεια), όσο και το αντικειμενικό στοιχείο σοβαρού μελλοντικού κινδύνου. Επίσης, ορθώς φρονώ, εκ πρώτης όψεως, ότι απορρίπτεται και η δυνατότητα παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, αφού η επαρχία Καμπούλ, σύμφωνα με τις νεότερες εκθέσεις στις οποίες παραπέμπει ο λειτουργός ασύλου, δεν πληροί τα κριτήρια της ανεξέλεγκτης βίας, ούτε ο αιτητής καταδεικνύει προσωπικό προφίλ που να τον καθιστά στόχο τέτοιας βλάβης.

 

Συμπερασματικά, η αιτιολογική κρίση του λειτουργούν ασύλου πληροί τα κριτήρια πληρότητας, συνέπειας, θεμελίωσης σε εξωτερικές πηγές και ορθής εφαρμογής του σχετικού νομικού πλαισίου. Η διάκριση μεταξύ γενικής ευαλωτότητας και εξατομικευμένης στοχοποίησης, καθώς και η προσεκτική συσχέτιση του προφίλ του αιτητή με τις πραγματικές συνθήκες της περιοχής επιστροφής, καθιστούν την ανάλυση αξιόπιστη και νομικά στέρεη. Ως εκ τούτου, η τελική κατάληξη περί μη πλήρωσης των προϋποθέσεων για αναγνώριση διεθνούς προστασίας από τον Αιτητή δύναται να θεωρηθεί, εκ πρώτης όψεως, τεκμηριωμένη και ορθή.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκε ενώπιον μου, όπως τα έχω αναφέρει και πιο πάνω, καταλήγω - στο βαθμό που απαιτείται στην παρούσα, η οποία δεν απαιτεί εις βάθος εξέταση της ουσίας της αιτήσεως διεθνούς προστασίας - ότι το αίτημα του Αιτητή για παροχή διεθνούς προστασίας εξετάστηκε επιμελώς και ερευνήθηκε δεόντως από την Υπηρεσία Ασύλου.  Για τους λόγους που έχουν εκτεθεί καταλήγω ότι, βάσει των προνοιών της σχετικής νομοθεσίας, και λαμβανομένων υπόψη των ενώπιον μου στοιχείων, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προσφυγή εναντίον της επίδικης απόφασης έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Με δεδομένο τούτο παρέλκει η εξέταση της παρούσας στην βάση της οικονομικής δυνατότητας του Αιτητή να ανταπεξέλθει στα έξοδα της προσφυγής που έχει ήδη καταχωρήσει. 

 

Ο Αιτητής έχει βέβαια κάθε δικαίωμα εάν επιθυμεί να προωθήσει την προσφυγή που έχει ήδη καταχωρίσει στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, με δικά του έξοδα, παρά την απόρριψη της αίτησής του για παραχώρηση σε αυτόν δωρεάν νομικής αρωγής. 

 

Με δεδομένη τη μη ικανοποίηση της απαραίτητης εκ του Νόμου προϋπόθεσης, η αίτηση αναπόφευκτα απορρίπτεται χωρίς έξοδα. 

 

Τα έξοδα του Διερμηνέα καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, να καταβληθούν από τη Δημοκρατία. Ενόψει του γεγονότος ότι ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά δεν εκδίδεται καμία άλλη διαταγή για έξοδα.

 

 

 

Ε. Ρήγα,  Δ.Δ.Δ.Δ.Π.