ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.:  4503/2023

15 Μαΐου, 2025

[Ε. ΡΗΓΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

E.U.,

από Νιγηρία

                  Αιτητής

                                    

-και-

Κυπριακής Δημοκρατίας,

μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου

 

Ο Αιτητής παρίσταται αυτοπροσώπως

Δικηγόρος για Καθ' ων η αίτηση: Ε. Παραδεισιώτη (κα) για Σ. Σταύρου (κα)

(Α. Χατζησάββας – Διερμηνέας, για διερμηνεία από την αγγλική στην ελληνική ελληνικά και αντίστροφα)

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Ε. ΡΗΓΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Με την υπό κρίση προσφυγή, ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 01.10.2023, με την οποίαν απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν. 6(Ι)/2000, ως έχει τροποποιηθεί (στο εξής αναφερόμενος ως «ο περί Προσφύγων Νόμος»).

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 

Προτού εξεταστούν οι εκατέρωθεν ισχυρισμοί, επιβάλλεται η σκιαγράφηση των γεγονότων που περιβάλλουν την υπό κρίση υπόθεση, όπως αυτά προκύπτουν από την αίτηση του Αιτητή, την ένσταση των Καθ' ων η αίτηση αλλά και από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου ο οποίος κατατέθηκε στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας και σημειώθηκε ως Τεκμήριο 1 (στο εξής αναφερόμενος ως «ο δ.φ.» ή «ο διοικητικός φάκελος»).

 

Ο Αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, την οποία εγκατέλειψε στις 12.02.2021 και εισήλθε στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές παράτυπα στις 21.06.2022 μέσω των μη ελεγχόμενων περιοχών. Στις 04.07.2022 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας και στις 28.07.2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό του Οργανισμoύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum, στο εξής αναφερόμενη ως «η EUAA»), ο οποίος υπέβαλε στις 28.09.2023 Εισηγητική Έκθεση προς  τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου εισηγούμενος την απόρριψη της υποβληθείσας αίτησης. Ακολούθως, ο ασκών καθήκοντα Προϊσταμένου λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε στις 01.10.2023 την εισήγηση, αποφασίζοντας την απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή, απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε σε αυτόν στις 06.11.2023 μέσω σχετικής επιστολής της Υπηρεσίας Ασύλου της ίδιας ημερομηνίας. Η απόφαση αυτή αποτελεί το αντικείμενο της υπό εξέταση προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

 

Ο Αιτητής, ο οποίος εμφανίζεται αυτοπροσώπως στο εισαγωγικό δικόγραφο της διαδικασίας δεν παραθέτει έκθεση των γεγονότων που περιβάλλουν την υπόθεση του αλλά ούτε και εξειδικεύει οποιονδήποτε λόγο ακυρώσεως της επίδικης απόφασης. Καταγράφει δε, στο χειρόγραφα συμπληρωμένο Έντυπο αρ. 1,[1] την ένσταση του εναντίον της προσβαλλόμενης απόφασης ισχυριζόμενος ότι ο αδελφός του αντιμετώπιζε κάποια θέματα με μία συμμορία και για τον λόγο αυτό το έσκασε. Η συμμορία ήλθε στο σπίτι τους και, καθώς δεν μπορούσε να βρει τον αδελφό του, ξεκίνησαν να απειλούν τον ίδιο τον Αιτητή και τη μητέρα του. Ο Αιτητής προσέθεσε πως κατέφυγε σε άλλη πολιτεία, ωστόσο τον αναζήτησαν καθώς έχουν πρόσβαση σε ολόκληρη την επικράτεια της χώρας.

 

Στα πλαίσια της γραπτής του αγόρευσης, ο Αιτητής προβάλλει πως δεν επιθυμεί να πεθάνει για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε, επαναλαμβάνοντας πως η συμμορία που τον καταδιώκει είχε έρθει στο διαμέρισμά του όταν αυτός φοιτούσε στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές. Καταλήγει δε πως στη Δημοκρατία αισθάνεται ασφάλεια και, για τον λόγο αυτό, δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του.

 

Κατά την ακροαματική διαδικασία της 11^ης Φεβρουαρίου 2025, ερωτηθείς σχετικά με το αν κατήγγειλε το περιστατικό της απειλής που δέχθηκε στην οικία του, ανέφερε ότι τόσο ο ίδιος όσο και η μητέρα του υπέβαλαν σχετική καταγγελία στην Αστυνομία, χωρίς όμως να υπάρξει κάποια ενέργεια. Αναφορικά με τον αδελφό του, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει πού βρίσκεται. Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο εξακολουθούν να αναζητούν τον ίδιο και όχι τον αδελφό του, απάντησε ότι, αφού δεν κατέστη δυνατό να εντοπίσουν τον αδελφό του, έχουν πλέον στοχοποιήσει τον ίδιο. Σε ερώτηση πώς αντιλήφθηκε ότι τα άτομα που τον αναζητούσαν στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές ήταν μέλη της συμμορίας AXE, απάντησε ότι το κατάλαβε από τα χρώματα των ρούχων τους, τα οποία περιέγραψε ως κόκκινα και μαύρα. Στη συνέχεια, ερωτηθείς κατά πόσο η εν λόγω συμμορία έχει επεκτείνει τη δράση της στην Κύπρο, απάντησε θετικά. Όταν του επισημάνθηκε ότι, εφόσον συμβαίνει αυτό, κινδυνεύει ενδεχομένως και στην Κύπρο, δήλωσε ότι θεωρεί πως τον προστατεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόσθεσε ότι η μητέρα του παραμένει στη Νιγηρία, αλλά δεν κινδυνεύει, καθώς — όπως ισχυρίστηκε — η συμμορία δεν ενοχλεί γυναίκες. Τέλος, διευκρίνισε ότι οι συμμορίες με τις ονομασίες "Vikings" και "AXE" είναι στην ουσία η ίδια οργάνωση.

 

Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση υπεραμύνονται της νομιμότητας της επίδικης πράξης, εξετάζοντας και αντικρούοντας έναν έκαστο ισχυρισμό του Αιτητή, υποβάλλοντας ότι αυτή λήφθηκε κατόπιν ενδελεχούς έρευνας όλων των σχετικών στοιχείων της υπόθεσης, εύλογα και εντός των ορίων της διακριτικής τους ευχέρειας εφαρμόζοντας το Νόμο και ότι αυτή είναι δεόντως αιτιολογημένη. Ισχυρίζονται περαιτέρω, ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή δεν αποσείουν το βάρος απόδειξης, το οποίο ο ίδιος φέρει στους ώμους του, τόσο ως προς τους λόγους ακυρώσεως που προωθεί με την προσφυγή του, όσο και προς την ύπαρξη βάσιμου φόβου δίωξης βάσει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου ή πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης δυνάμει του άρθρου 19 του ίδιου Νόμου. Κατά την ακροαματική διαδικασία της 11ης Φεβρουαρίου 2025, οι Καθ’ ων η αίτηση υποστήριξαν ότι ο Αιτητής είναι αναξιόπιστος, κάτι που, κατά την άποψή τους, κατέστη εμφανές και κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Προς ενίσχυση του ισχυρισμού τους, παρέπεμψαν στην ερώτηση 39 του διοικητικού φακέλου, όπου ο Αιτητής ανέφερε ότι δεν κατήγγειλε το περιστατικό στην Αστυνομία, καθώς έπρεπε να τρέξει για να σώσει τη ζωή του.

 

Επί της τελευταίας αυτής επισήμανσης των Καθ’ ων η Αίτηση, ο Αιτητής δήλωσε ότι, παρότι ο ίδιος τράπηκε σε φυγή, η μητέρα του προέβη σε καταγγελία του περιστατικού στην Αστυνομία.

 

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΚΑΤΕΡΩΘΕΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ

 

Ως έχω ήδη παρατηρήσει και ανωτέρω, κανένας συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης δεν προβάλλεται και κατά μείζονα λόγο δεν αιτιολογείται από τον Αιτητή στο πλαίσιο του εισαγωγικού δικογράφου της διαδικασίας. Δεδομένου ωστόσο του γεγονότος ότι ο Αιτητής εμφανίζεται ενώπιον του Δικαστηρίου προσωπικά, ο  Κανονισμός 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962 (στο εξής αναφερόμενος ως «ο Διαδικαστικός Κανονισμός») τον απαλλάσσει από την υποχρέωση καθορισμού των νομικών σημείων, εφόσον δεν εκπροσωπείται από δικηγόρο.

 

Ανάλογη όμως χαλάρωση, δεν προβλέπεται αναφορικά με την υποχρέωση για συμμόρφωση με την πρόνοια του Κανονισμού 4 του Διαδικαστικού Κανονισμού, ο οποίος διέπει τον καταρτισμό και καταχώριση της αίτησης ακυρώσεως, καθώς είναι ο αιτητής που έχει ιδιάζουσα γνώση τόσο των γεγονότων της υπόθεσής του  όσο και των λόγων για τους οποίους η προσβαλλόμενη πράξη ή απόφαση θίγει τα συμφέροντα του. Δεν θα ήταν άλλωστε παραδεκτό για το Δικαστήριο να παρέμβει στην ανίχνευση του παραπόνου του προσφεύγοντος, προσδιορίζοντας και το επίδικο θέμα της δίκης.

 

Συνεπώς ο Αιτητής δεν απαλλάσσεται από την υποχρέωση, τουλάχιστον με την γραπτή του αγόρευση, να παραθέσει τους λόγους για τους οποίους αντιτίθεται στην προσβαλλόμενη απόφαση και να συγκεκριμενοποιήσει γιατί η επίδικη πράξη είναι λανθασμένη καθώς και γιατί αυτή θα πρέπει να ανατραπεί, λαμβανομένης υπόψη της δικαιοδοσίας του παρόντος δικαστηρίου.[2]

 

Δεδομένων των ως άνω, ενόψει της μη συμπερίληψης οιουδήποτε νομικού ισχυρισμού στην παρούσα αίτηση, απομένει η επί της ουσίας εξέταση της παρούσας αιτήσεως ακυρώσεως, αφού η προσβαλλόμενη πράξη εκδόθηκε κατόπιν αίτησης η οποία υποβλήθηκε στην αρμόδια διοικητική αρχή μετά την 20ή Ιουλίου 2015 [αρθ. 11(3)(β)(α) του Νόμου 73(I)/2018] και συνεπώς το Δικαστήριο διατηρεί εξουσία να εξετάσει και επί της ορθότητάς της, την προσβαλλόμενη απόφαση, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που διέπουν την προσβαλλόμενη απόφαση, καθώς και την ανάγκη χορήγησης διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Στη βάση λοιπόν των ως άνω, έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου.

 

Ειδικότερα, παρατηρώ ότι ο Αιτητής κατά την υποβολή της αίτησής του για διεθνή προστασία δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του για λόγους ασφαλείας. Ως, συγκεκριμένα, καταγράφει ο αδελφός του ήταν μέλος κάποιας συμμορίας και για άγνωστο λόγο δέχθηκαν επίθεση κατά της ζωής τους. Ο Αιτητής προέβαλε ότι κατόρθωσε να δραπετεύσει, καθώς αυτοί που του επιτέθηκαν ήθελαν να τον σκοτώσουν, και πως εν συνεχεία η μητέρα του δανείστηκε χρήματα προκειμένου να τον βοηθήσει να φύγει από τη Νιγηρία (βλ. ερυθρά 1 του Δ.Φ.).

 

Ακολούθως, κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξής του ενώπιον του λειτουργού της EUAA, ο Αιτητής ανέφερε σχετικά με τα προσωπικά του στοιχεία ότι είναι υπήκοος της Νιγηρίας με τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής το Agbor της πολιτείας Delta. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση ισχυρίστηκε πως είναι άγαμος και άτεκνος. Σε σχέση με την οικογένεια του, ο Αιτητής δήλωσε πως η μητέρα του βρίσκεται στο Agbor, ο πατέρας του διαμένει ομοίως στην πολιτεία Delta, έχει παντρευτεί ξανά και έχει περιστασιακή επικοινωνία με τον Αιτητή, ενώ δεν γνωρίζει που βρίσκεται ο μοναδικός αδελφός του καθώς δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ τους εδώ και τρία χρόνια. Αναφορικά με το εκπαιδευτικό του επίπεδο ο Αιτητής προέβαλε ότι είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ σπούδαζε διοίκηση επιχειρήσεων στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές. Ως προς την επαγγελματική του εμπειρία ο Αιτητής ανέφερε ότι είχε εργαστεί σε εργοστάσιο καθώς και ως σερβιτόρος σε εστιατόριο (βλ. ερυθρά 49 – 46 του Δ.Φ.).

 

Ως προς την ουσία του αιτήματός του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησής του (βλ. ερυθρά 45Χ του Δ.Φ.) ότι ο κύριος λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του είναι λόγω των προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο αδελφός του με μία συμμορία. Ως προέβαλε, τα προβλήματα αυτά επηρέασαν και τον ίδιο καθώς τα μέλη της συμμορίας που κυνηγούσαν τον αδελφό του ήρθαν στην οικία του, στην οποία βρισκόταν και ο ίδιος με τη μητέρα του. Εκεί δέχτηκε επίθεση, από την οποία κατάφερε να ξεφύγει, ενώ δήλωσε ότι από τη στιγμή που ο αδελφός του τους ξέφυγε, αναζητούσαν τον ίδιο. Ο Αιτητής προσέθεσε ότι η εν λόγω συμμορία ονομάζεται Axe. Μετά από το περιστατικό αυτό η μητέρα του συγκέντρωσε χρήματα προκειμένου ο Αιτητής να φύγει από τη Νιγηρία. Ως προς τη δήλωση του Αιτητή περί του ότι οι διώκτες του τον αναζήτησαν και στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, ο Αιτητής ανέφερε ότι μια ημέρα ο συγκάτοικός του τον ενημέρωσε ότι όσο έλειπε ήρθαν στο σπίτι κάποια άτομα τα οποία τον αναζητούσαν. Ο Αιτητής έμαθε ότι τα άτομα αυτά ανήκαν στην εν λόγω συμμορία, και συνεπώς αποφάσισε να εγκαταλείψει την περιοχή και να μεταβεί στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές.

 

Ακολούθως, κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων, ο Αιτητής επιβεβαίωσε αρχικά ότι η συμμορία που φοβάται σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία ονομάζεται Axe, ενώ δήλωσε ότι δεν φοβάται κάποιο άτομο συγκεκριμένα καθότι δεν τους γνωρίζει αλλά και επειδή αυτός που δημιούργησε το πρόβλημα ήταν ο αδελφός του (βλ. ερυθρά 45 του Δ.Φ.). Ως προς το τι θεωρεί ότι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, ο Αιτητής ανέφερε πως θα χάσει τη ζωή του για λόγους εκδίκησης αλλά και λόγω του ότι η συμμορία αυτή αδυνατεί να εντοπίσει τον αδελφό του (βλ. ερυθρά 44 του Δ.Φ.).

 

Κληθείς να αναφερθεί στον αδελφό του, ο Αιτητής προέβαλε ότι αυτός ανήκε σε μία αντίπαλη συμμορία ονόματι Vikings και πως πιθανώς να είχε προβλήματα με την συμμορία Axe. Ερωτηθείς σχετικώς αναφέρθηκε στα λογότυπα των δύο συμμοριών, ενώ ανέφερε πως δε γνωρίζει πότε ο αδελφός του έγινε μέλος των Vikings (βλ. ερυθρά 44 του Δ.Φ.).

 

Ομοίως, ανέφερε ότι δεν ξέρει τον ακριβή ρόλο του αδελφού του σε αυτή τη συμμορία καθώς ουδέποτε το συζήτησαν, ενώ γνωρίζει απλώς πως τα μέλη των συγκεκριμένων συμμοριών αλληλοσκοτώνονται για τη δόξα καθώς και ότι είναι βίαιοι και απέναντι στους απλούς πολίτες. Προσέθεσε ότι στην περιοχή του υπάρχουν πολλές τέτοιες συμμορίες και πως αυτές είναι οι γενικές πληροφορίες που έχει στην κατοχή του. Ως προς τον λόγο που δεν συζήτησε με τον αδελφό του περί της συμμετοχής του στην συμμορία Vikings, ο Αιτητής δήλωσε ότι είναι προσωπικό ζήτημα του αδελφού του και ότι στην Αφρική δεν συζητάνε τέτοια πράγματα. Αντιπαρατέθηκε στον Αιτητή ότι είναι αδελφός του και, επομένως, ίσως να μπορούσε να τον ρωτήσει, ωστόσο ο Αιτητής είπε ότι ποτέ δεν μιλάει με την οικογένειά του για τέτοια ζητήματα (βλ. ερυθρά 43 του Δ.Φ.). Ως προς το τι πρόβλημα δημιούργησε ο αδελφός του, με αποτέλεσμα να καταζητείται από τη συμμορία Axe, ο Αιτητής δήλωσε άγνοια (βλ. ερυθρά 42 του Δ.Φ.).

 

Κληθείς να εξηγήσει τον τρόπο που αντιλήφθηκε ότι τα άτομα που εισέβαλαν στην οικία του στο Agbor ανήκαν στη συμμορία Axe ο Αιτητής δήλωσε ότι το κατάλαβε από την ενδυμασία τους, καθώς φορούσαν μαύρα ρούχα. Τοποθέτησε δε χρονικά το περιστατικό περί τον Νοέμβριο του 2020 και προσέθεσε ότι ο αδελφός του είχε εξαφανιστεί προτού τα μέλη της συμμορίας εισβάλλουν στην οικία του στο Agbor. Ζητήθηκε από τον Αιτητή να περιγράψει την επίθεση,  με τον ίδιο να εξηγεί ότι τη στιγμή της εισβολής έτρωγε μαζί με τη μητέρα του ενώ τα άτομα που μπήκαν στην οικία του αναζητούσαν τον αδελφό του, ωστόσο δήλωσαν πως εάν δεν τον βρουν τότε θα πάρουν τον Αιτητή. Τότε ο Αιτητής περιέγραψε ότι διέφυγε από την πίσω πόρτα. Αναφορικά με την περιγραφή τους δήλωσε ότι ήταν άντρες, κρατούσαν όπλα και ήταν βίαιοι. Εξήγησε ότι μέσα στο σπίτι μπήκαν 3, ενώ ακόμα δύο άτομα βρίσκονταν έξω από το σπίτι του (βλ. ερυθρά 42 του Δ.Φ.). Ζητήθηκε από τον Αιτητή να περιγράψει την απόδρασή του, και αυτός ανέφερε ότι δεν τον κρατούσαν και πως απλώς συζητούσαν έντονα με αποτέλεσμα, όταν απειλήθηκε προσωπικά ο ίδιος, τότε έτρεξε γρήγορα και έφυγε από την πίσω πόρτα. Έμεινε για λίγο καιρό στην πόλη Asaba, όπου και δήλωσε πως δεν του συνέβη κάτι, και εν συνεχεία έφυγε από τη Νιγηρία. Ομοίως, δήλωσε ότι δεν συνέβη τίποτα ούτε στη μητέρα του. Εξήγησε επιπλέον ότι τα μέλη της συμμορίας ουδέποτε του είπαν τι ακριβώς έκανε ο αδελφός του (βλ. ερυθρά 41 του Δ.Φ.).

 

Ερωτηθείς ως προς τον ισχυρισμό του περί του ότι τον αναζήτησαν στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, ο Αιτητής ανέφερε ότι το κατάλαβε από την περιγραφή τους και από τα χρώματα ρούχων που φορούσαν. Δήλωσε πως, με βάση τα όσα του εξήγησε ο συγκάτοικός του, αναζητούσαν τον ίδιο και δήλωσαν πως θα επιστρέψουν. Τοποθέτησε χρονικά το γεγονός τον Ιούνιο του 2021 και εξήγησε ότι από την κατεχόμενη Λευκωσία μετέβη στην Κερύνεια, όπου και διέμεινε για λόγους ασφαλείας έως ότου πέρασε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές. Εξήγησε, έπειτα από σχετική ερώτηση, ότι δεν του συνέβη κάτι στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, ωστόσο αισθανόταν ανασφάλεια (βλ. ερυθρά 40 του Δ.Φ.).

 

Περαιτέρω, ο Αιτητής ανέφερε ότι η συμμορία των Vikings δεν προσέφερε προστασία στην οικογένειά του καθώς δεν ανήκαν οι ίδιοι στη συμμορία αλλά ο αδελφός του. Εξήγησε δε ότι προστασία μπορούν να προσφέρουν μόνο σε περίπτωση συμπλοκής. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Αιτητής υποστήριξε πως ούτε ο αδελφός του κατάφερε να λάβει προστασία από τους Vikings (βλ. ερυθρά 39 του Δ.Φ.). Ως προς το εάν ανάφερε την εξαφάνιση του αδελφού του στην αστυνομία, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά εξηγώντας πως προείχε η προστασία της ίδιας του της ζωής (βλ. ερυθρά 39 του Δ.Φ.).

 

Τέλος, ερωτηθείς ως προς το εάν θα μπορούσε να εγκατασταθεί σε κάποια άλλη πόλη της Νιγηρίας, ήτοι στο Lagos ή στην Abuja, ο Αιτητής έδωσε αρνητική απάντηση αιτιολογώντας την με το ότι οι εν λόγω συμμορίες έχουν παρουσία σε όλη την επικράτεια της Νιγηρίας (βλ. ερυθρά 39 του Δ.Φ.).

 

 

 

 

Η αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή από τους Καθ' ων η αίτηση

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση που διενεργήθηκε, επί των όσων ο Αιτητής προέβαλε στο πλαίσιο της αίτησής του αλλά και κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, παρατηρώ ότι ο λειτουργός EUAA εντόπισε και εξέτασε συνολικά δύο ισχυρισμούς:

 

Ο πρώτος ισχυρισμός αφορούσε την ταυτότητα, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή και αυτός έγινε αποδεκτός καθώς κρίθηκε πως στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική και η εξωτερική του αξιοπιστία.

 

Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορούσε το ότι ο Αιτητής έφυγε από τη Νιγηρία επειδή δέχθηκε επίθεση από μέλη συμμορίας εξαιτίας των προβλημάτων που είχαν με τον αδελφό του. Ο ισχυρισμός αυτός απορρίφθηκε λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενά του, τα οποία κρίθηκαν ως μη συνεκτικά και χωρίς τον απαιτούμενο βαθμό λεπτομέρειας. Ειδικότερα, ο λειτουργός EUAA τόνισε πως ο Αιτητής δεν στοιχειοθέτησε τη συμμετοχή του αδελφού του στη συμμορία. Παρά το ότι ήταν σε θέση να αναφερθεί σε ορισμένα στοιχεία όπως, για παράδειγμα, στο όνομα της συμμορίας στην οποία κατ’ ισχυρισμόν συμμετείχε ο αδελφός του, εν τούτοις ο λειτουργός επεσήμανε πως ο Αιτητής δεν είχε στην κατοχή του άλλες πληροφορίες, όπως ενδεικτικά το ποιος ήταν ο ρόλος του αδελφού του στη συμμορία και το χρονικό διάστημα συμμετοχής του σε αυτή. Περαιτέρω, ο λειτουργός  EUAA υπογράμμισε τη γενικολογία με την οποία ο Αιτητής αναφέρθηκε στους λόγους που δεν γνώριζε επαρκείς λεπτομέρειες για τη συμμετοχή του αδελφού του στη συμμορία.

 

Ως προς τον λόγο που η συμμορία Axe καταδίωκε τον αδελφό του Αιτητή, ο λειτουργός EUAA τόνισε πως οι ισχυρισμοί του Αιτητή δεν ήταν επαρκώς λεπτομερείς, καθώς παρουσιάστηκε άγνοια από τον Αιτητή πάνω σε βασικές λεπτομέρειες. Απέδωσε δε την άγνοιά του στο ότι δεν έχει προσωπικές επαφές με τις εν λόγω συμμορίες, στοιχείο που δεν κρίθηκε επαρκές από τον αρμόδιο λειτουργό. Προχωρώντας δε στην επίθεση στην οικία του Αιτητή, δόθηκε έμφαση από τον λειτουργό στα μη συνεκτικά λεγόμενα του Αιτητή, ενώ ο λειτουργός έκρινε ως μη ευλογοφανές το ότι ο Αιτητής απόδρασε με ευκολία από τη στιγμή που η συμμορία ευθέως απειλούσε τη ζωή του.

 

Προχωρώντας στα όσα επακολούθησαν της επίθεσης, ο λειτουργός EUAA σημείωσε ότι τα όσα ανέφερε ο Αιτητής περί του ότι οι διώκτες του τον εντόπισαν στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές ήταν χωρίς λεπτομέρεια και συνοχή, με αποτέλεσμα να μην καταστεί εφικτό το να στοιχειοθετηθούν. Επισημάνθηκε δε ότι μετά το περιστατικό αναζήτησης του Αιτητή στην οικία του στην κατεχόμενη Λευκωσία, ο ίδιος εξακολούθησε να διαμένει στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές χωρίς να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες γενικού περιεχομένου αναφορικά με τις συμμορίες Axe (Black Axe) και Vikings. Εν συνεχεία, ωστόσο, τόνισε πως η ύπαρξη των εν λόγω συμμοριών δεν επαρκεί ούτως ώστε να κριθούν αξιόπιστοι οι ισχυρισμοί του Αιτητή, καθώς η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού απορρίφθηκε λόγω των ελλιπών λεγομένων του Αιτητή.

 

Προχωρώντας στο στάδιο της αξιολόγησης κινδύνου ο λειτουργός EUAA προχώρησε σε εκτίμηση του μελλοντοστραφούς ρίσκου για τον Αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, στη βάση του ισχυρισμού περί των προσωπικών του στοιχείων, που αποτελεί και τον μοναδικό ισχυρισμό που έγινε αποδεκτός από τον λειτουργό της EUAA. Ο λειτουργός EUAA κατέληξε πως δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί ο Αιτητής συμπεριφορά που να ισοδυναμεί με δίωξη ή με πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία. Σε αυτό το συμπέρασμα λήφθηκε υπόψη το προφίλ του Αιτητή, ήτοι το ότι πρόκειται για έναν άντρα νεαρής ηλικίας, χωρίς κάποια ευαλωτότητα και χωρίς κάποιο άλλο στοιχείο που να ενισχύει το ρίσκο του. Τονίστηκε δε ότι έχει βασικό επίπεδο εκπαίδευσης καθώς και μέλη της οικογένειάς του τα οποία να διαβιούν στην πολιτεία Delta, ήτοι στον τόπο συνήθους διαμονής του. Περαιτέρω, εξετάστηκε και η κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Delta και παρατέθηκαν σχετικές πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Με βάση τις πληροφορίες αυτές κρίθηκε πως, παρά το ότι η κατάσταση ασφαλείας στη Νιγηρία είναι ασταθής, εντούτοις τα κυριότερα περιστατικά βίας στην πολιτεία Delta προέρχονται από συμμορίες και κοινή εγκληματικότητα. Παρατέθηκαν δε και σχετικά αριθμητικά δεδομένα ως προς τα περιστατικά ασφαλείας για το έτος 2022.

 

Ακολούθως, κατά το στάδιο της νομικής ανάλυσης, ο λειτουργός EUAA έκρινε ότι δε μπορεί να χορηγηθεί στον Αιτητή προσφυγικό καθεστώς, ενώ ομοίως, όσον αφορά το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός EUAA κατέληξε στο ότι ο Αιτητής δε μπορεί να επωφεληθεί από τις πρόνοιες περί συμπληρωματικής προστασίας.

 

Η εκτίμηση του Δικαστηρίου

 

Αξιολογώντας λοιπόν  τα όσα έχουν ανωτέρω αναφερθεί υπό το φως και των νομοθετημένων προνοιών και μελετώντας επισταμένως τόσο την Εισηγητική Έκθεση του λειτουργού EUAA όσο και τους λοιπούς ισχυρισμούς του Αιτητή ως αυτοί παρουσιάστηκαν τόσο κατά την διοικητική διαδικασία όσο και κατά την ενώπιόν μου δικαστική διαδικασία, καταλήγω στα εξής:

Αρχικά συντάσσομαι με την κρίση των Καθ' ων η αίτηση ως προς την αποδοχή του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού τον οποίον και αποδέχομαι λόγω του ότι οι δηλώσεις του Αιτητή κρίνονται ως σαφείς,  δεν προέκυψαν στοιχεία περί του αντιθέτου, ενώ οι δηλώσεις του επιβεβαιώθηκαν και από αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης στις οποίες προσέτρεξε ο λειτουργός ασύλου.

 

Αναφορικά με τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή, ήτοι τον ισχυρισμό ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία επειδή δέχθηκε επίθεση από μέλη της αίρεσης λόγω προβλημάτων που είχαν με τον αδελφό του, συμφωνώ και συντάσσομαι με την ανάλυση στην οποία προχώρησε ο λειτουργός EUAA και τους λόγους για τους οποίους κρίθηκε ως εσωτερικά και εξωτερικά αναξιόπιστος ο ισχυρισμός του (βλ. ερ. 75-73 του δ.φ.). Η αξιολόγηση του λειτουργού φρονώ πως είναι  εύλογη και τεκμηριωμένη, εφόσον εντόπισε καίριες αντιφάσεις και αδυναμίες στην αφήγηση του Αιτητή, ενώ η έλλειψη εσωτερικής συνοχής στα κρίσιμα σημεία της ιστορίας του καθιστά τον ισχυρισμό του αμφισβητήσιμο και αποδυναμώνει την αξιολόγηση του βαθμού επικινδυνότητας που διατρέχει.

 

Ειδικότερα, ο Αιτητής υποστήριξε ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία επειδή απειλήθηκε η ζωή του από μέλη της ομάδας AXE, λόγω προβλημάτων που είχε ο αδελφός του με τη συγκεκριμένη οργάνωση. Ωστόσο, ήδη από τις πρώτες του απαντήσεις καθίσταται εμφανές ότι δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει ούτε επαρκώς, ούτε με συνοχή, τις συνθήκες που συνδέουν την απειλή εναντίον του με την υποτιθέμενη εμπλοκή του αδελφού του. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν γνωρίζει λεπτομέρειες για τη δράση ή τις ενέργειες του αδελφού του, δεν γνωρίζει από πότε ήταν μέλος της ομάδας «Vikings», δεν συζήτησαν ποτέ τέτοια θέματα, και η ενημέρωσή του είναι περιορισμένη σε φήμες ή εντυπώσεις που σχημάτισε βάσει ενδυματολογικών χαρακτηριστικών ή εικασιών. Παρά ταύτα, εμφανίζεται να γνωρίζει με σαφήνεια ποια ήταν η αντίπαλη ομάδα (AXE), ποιοι τον αναζητούσαν, ποια είναι τα χρώματα κάθε οργάνωσης, καθώς και ότι υπήρξε σύγκρουση μεταξύ των δύο ομάδων. Η επιλεκτική αυτή γνώση αποδυναμώνει την αξιοπιστία των ισχυρισμών του, καθώς προδίδει επιλεκτική αναφορά μόνο εκείνων των στοιχείων που ενδέχεται να ενισχύσουν τον ισχυρισμό του περί δίωξης, ενώ αποφεύγεται η πλήρης έκθεση των γεγονότων.

 

Η περιγραφή του περιστατικού εισβολής στο σπίτι του, από μέλη της AXE, συνοδεύεται επίσης από σημαντικές ασυνέπειες. Παρ’όλο που ο Αιτητής υποστήριξε ότι τα μέλη της ομάδας τον απείλησαν άμεσα μπροστά στη μητέρα του, επισημαίνοντας μάλιστα ότι «θα τον έπαιρναν αν δεν έβρισκαν τον αδελφό του», εντούτοις κατέστη δυνατό για τον ίδιο να μεταβεί μόνος στο δωμάτιό του και να διαφύγει από την πίσω πόρτα χωρίς καμία αντίσταση ή καταδίωξη. Το στοιχείο αυτό έρχεται σε προφανή αντίφαση με τη φύση και τη βαρύτητα της απειλής που περιγράφεται, η οποία φέρεται να προερχόταν από ένοπλη και βίαιη οργάνωση. Αντικειμενικά, είναι ανεξήγητο πώς ένας στόχος άμεσης απαγωγής κατόρθωσε να διαφύγει τόσο εύκολα, χωρίς καμία αντίδραση από τους δράστες.

 

Στη συνέχεια, ο Αιτητής δηλώνει ότι διέφυγε από τη Νιγηρία και παρέμεινε κρυμμένος, χωρίς να τον εντοπίσουν για αρκετούς μήνες. Παρ’όλο που ανέφερε ότι φοβόταν, καμία ενέργεια δεν τεκμηριώνεται ως ένδειξη δίωξης ή παρακολούθησής του μετά την πρώτη επίθεση. Επιπλέον, όταν μετακινήθηκε στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, δηλώνει ότι ζούσε και εργαζόταν κανονικά για πάνω από έναν χρόνο, χωρίς να υποστεί οιαδήποτε ενόχληση ή επίθεση. Παρά ταύτα, ισχυρίζεται ότι «φοβόταν» επειδή, υποτίθεται, άγνωστα άτομα εμφανίστηκαν στην πολυκατοικία του συγκάτοικού του και ανέφεραν ότι θα τον αναζητήσουν. Ούτε σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει οποιαδήποτε επιβεβαίωση ή αντικειμενική ένδειξη ότι πρόκειται όντως για μέλη της AXE, ούτε περιγράφεται κανενός είδους ενέργεια που να δικαιολογεί αίσθημα επικείμενης βίας. Η πληροφόρηση αυτή δεν αντλήθηκε από τον ίδιο αλλά φέρεται να του μεταφέρθηκε από τρίτο πρόσωπο, ενώ ο ίδιος απουσίαζε.

 

Πρόσθετα, αντιπαραβάλλοντας τις δηλώσεις του Αιτητή, ως αυτές διατυπώθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία της 11ης Φεβρουαρίου 2025, με το περιεχόμενο της συνέντευξής του ενώπιόν του λειτουργού EUAA, προκύπτουν ουσιώδεις αντιφάσεις και ασυνέπειες, οι οποίες ενισχύουν την εκτίμηση περί έλλειψης αξιοπιστίας των ισχυρισμών του. Οι διαφορές δεν περιορίζονται σε δευτερεύοντα σημεία, αλλά αφορούν την καρδιά του ισχυρισμού περί δίωξης λόγω εμπλοκής του αδελφού του σε εγκληματική ομάδα, τη φύση και έκταση της απειλής, και την αντίδραση του αιτητή απέναντι σε αυτήν.

 

Ειδικότερα, κατά τη συνέντευξή του, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν γνωρίζει εάν η μητέρα του υπέβαλε καταγγελία στην αστυνομία και ότι ο ίδιος δεν υπέβαλε καμία, επειδή έπρεπε να διαφύγει άμεσα για να σώσει τη ζωή του. Αντιθέτως, ενώπιον του Δικαστηρίου, ισχυρίστηκε ότι τόσο ο ίδιος όσο και η μητέρα του προέβησαν σε σχετική καταγγελία, έστω και αν αυτή δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Η πλήρης αυτή μεταστροφή του ισχυρισμού ως προς τη στάση του έναντι των αρχών εγείρει ερωτήματα για την αξιοπιστία του. Δεν είναι λογικά δυνατό να δηλώνει άγνοια ή αδράνεια ενώπιον της Διοίκησης και εν συνεχεία να επικαλείται ενεργή συμμετοχή σε καταγγελία ενώπιον του Δικαστηρίου. Η αντίφαση είναι ουσιώδης, καθώς αφορά την αντίδραση του Αιτητή σε υποτιθέμενο γεγονός άμεσης απειλής της ζωής του.

 

Περαιτέρω, στην ακρόαση ανέφερε ότι στοχοποιείται από τη συμμορία AXE επειδή δεν κατέστη δυνατό να εντοπίσουν τον αδελφό του, ο οποίος έκτοτε έχει εξαφανιστεί. Στη συνέντευξη, όμως, περιγράφει την απειλή ως άμεση και προσωπική, δηλώνοντας ότι οι επιτιθέμενοι δήλωσαν ρητά την πρόθεσή τους να τον απαγάγουν σε περίπτωση που δεν έβρισκαν τον αδελφό του. Η αρχική αφήγηση αφορά μεμονωμένο περιστατικό εκδίκησης, ενώ η μεταγενέστερη επιχειρεί να παρουσιάσει διαρκή και συστηματική στοχοποίηση. Αυτή η χρονική και ποιοτική μεταβολή στο περιεχόμενο της απειλής αποδυναμώνει τη συνοχή της κατάθεσης και δημιουργεί την εντύπωση ότι η εκδοχή της ακρόασης επιχειρεί να καλύψει την απουσία απειλών στο μεσοδιάστημα που μεσολάβησε έως τη φυγή του από τη χώρα.

 

Αντίφαση προκύπτει και ως προς τα διακριτικά της οργάνωσης AXE. Κατά τη συνέντευξή του, ο Αιτητής δηλώνει ότι η συγκεκριμένη ομάδα χρησιμοποιεί το μαύρο χρώμα και ότι η αντίπαλη ομάδα Vikings χρησιμοποιεί συνδυασμό κόκκινου και μαύρου. Ωστόσο, ενώπιον του Δικαστηρίου αναφέρει ότι αναγνώρισε μέλη της AXE στην Κύπρο από τον συνδυασμό κόκκινου και μαύρου χρώματος στα ρούχα τους. Πρόκειται για σαφή αναντιστοιχία, η οποία πλήττει ευθέως την αξιοπιστία του ισχυρισμού περί ικανότητας αναγνώρισης της συμμορίας, ιδίως όταν αυτή η αναγνώριση αποτελεί τον μόνο τρόπο σύνδεσης μεταξύ των ατόμων που εμφανίστηκαν στην πολυκατοικία και της οργάνωσης AXE.

 

Περαιτέρω, στην ακροαματική διαδικασία υποστήριξε ότι οι συμμορίες Vikings και AXE είναι ουσιαστικά η ίδια οργάνωση. Στη συνέντευξη, αντιθέτως, δηλώνει ότι ο αδελφός του ανήκε στους Vikings, ενώ οι επιτιθέμενοι προέρχονταν από την ομάδα AXE, παρουσιάζοντας τις δύο οργανώσεις ως αντιπαρατιθέμενες. Η μεταβολή αυτή δεν είναι αμελητέα, καθώς επηρεάζει άμεσα τη δομή της απειλής: αν πρόκειται για δύο αντίπαλες συμμορίες, τότε η στοχοποίηση του Αιτητή θα μπορούσε να αποδοθεί σε σύγκρουση. Αν, όμως, πρόκειται για την ίδια ομάδα, τότε η υποτιθέμενη αιτία της σύγκρουσης καταρρέει.

 

Επιπλέον, στην ακρόαση ισχυρίζεται ότι η δράση της συμμορίας AXE έχει επεκταθεί στην Κύπρο, πλην όμως δεν ανησυχεί για τη ζωή του επειδή θεωρεί ότι τον προστατεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η δήλωση αυτή είναι εξαιρετικά αόριστη και δεν συνιστά λογική αιτιολόγηση για την έλλειψη φόβου σε μια περιοχή όπου φέρεται να δρα η οργάνωση που τον απειλεί. Η αναφορά σε αφηρημένη «προστασία της Ε.Ε.» δεν υποκαθιστά την ανάγκη τεκμηριωμένου και εξατομικευμένου αισθήματος ασφάλειας, ούτε εξηγεί γιατί η απειλή δεν συνεχίζεται στην Κύπρο, εφόσον φέρεται να έχει παγκόσμια εμβέλεια.

 

Τέλος, ο Αιτητής επανέλαβε, ενώπιον του Δικαστηρίου, ότι η μητέρα του δεν κινδυνεύει διότι η συμμορία δεν βλάπτει γυναίκες. Η δήλωση αυτή έρχεται σε αντίθεση με το περιεχόμενο της συνέντευξης, κατά την οποία υποστήριξε ότι τα μέλη της AXE μπήκαν στο σπίτι και απείλησαν και τη μητέρα του. Αν η συμμορία δεν θίγει γυναίκες, τότε η εμπλοκή της μητέρας του στην επίθεση είναι αδικαιολόγητη, και αντιστρόφως.

 

Όλες οι πιο πάνω αντιφάσεις επιβεβαιώνουν ότι οι δηλώσεις του Αιτητή παρουσιάζουν σημαντικές διακυμάνσεις, ασυνέπεια, και αποσπασματικότητα, οι οποίες υπονομεύουν την αξιοπιστία του ως μάρτυρα των γεγονότων. Η επιχειρηματολογία του μεταβάλλεται ουσιωδώς ανάλογα με το ακροατήριο, η δε θεμελίωση του ισχυρισμού του περί δίωξης δεν πληροί τα ελάχιστα κριτήρια συνοχής, λογικότητας και εσωτερικής συνέπειας. Ως εκ τούτου, η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του Αιτητή δεν επιβεβαιώνεται.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, το Δικαστήριο διεξήγαγε ανεξάρτητη και επικαιροποιημένη έρευνα σε διεθνείς πηγές πληροφόρησης αναφορικά με τη δράση των συμμοριών στη Νιγηρία, με έμφαση στη συμμορία Black Axe από την οποία προέκυψαν τα ακόλουθα:  

 

·                Απάντηση σε ερώτημα του ετοίμασε η EUAA και δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 2023^[3] σχετικά με την δράση της οργάνωσης Black Axe αναφέρει:

·                 

«Σύμφωνα με ένα ντοκιμαντέρ του BBC για την οργάνωση Black Axe, η τελευταία διαθέτει ένα τεράστιο δίκτυο και έχει διεισδύσει σε όλα τα επίπεδα της κοινωνίας της Νιγηρίας. Το ντοκιμαντέρ του BBC αναφέρει τον John Stone, καθηγητή πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Μπενίν και πρώην μέλος της οργάνωσης, καθώς υποδηλώνει ότι το Black Axe έχει μέλη στον στρατό της Νιγηρίας, στο ναυτικό, στην αεροπορία και το δικαστικό σώμα. Χωρίς να παρέχει λεπτομέρειες, η ίδια πηγή αναφέρει επίσης ότι πολλοί πολιτικοί έχουν σχέσεις με την Black Axe. Το ντοκιμαντέρ του BBC αναφέρει ότι μια ομάδα επαγρύπνησης, η Onyabo, είναι αφοσιωμένη στη στόχευση μελών του Black Axe και σύμφωνα με πληροφορίες παραδίδει τα πρώην μέλη στην αστυνομία. ^[4]

 

Μια αναφορά από το Nextier, ενός νιγηριανού think tank, ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια, πολλά μέλη μυστικιστικών οργανώσεων έχουν αποσύρει τη συμμετοχή τους από ομάδες λατρείας στη Νιγηρία. Για παράδειγμα, το 2016, τουλάχιστον 222 καλλιτέχνες παραιτήθηκαν από την ιδιότητα του μέλους στις πολιτείες Edo και Delta ωστόσο, δεν ενθαρρύνονται αυτές οι παραιτήσεις από την πολιτική ηγεσία επειδή είναι εύκολα διαθέσιμες ένοπλες ομάδες για να στρατολογούν άτομα ικανά να εξαπολύσουν τον τρόμο στην κοινωνία». Η ίδια πηγή ανέφερε ότι μερικές κυβερνήσεις πολιτειών έχουν ξεκινήσει μια αναζήτηση μελών για να απαλλάξουν τις πολιτείες τους από τις δραστηριότητες αυτών των οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένης της πολιτείας Edo.^[5]

 

·                Η συλλογή πληροφοριών του Συμβουλίου για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες του Καναδά, αναφέρει ότι το Black Axe αριθμεί περίπου 30.000 μέλη.^[6]  Μέσα στη Νιγηρία, η Black Axe διεξάγει έναν πόλεμο υπεροχής κατά των λοιπών αιρέσεων με παρόμοιες εγκληματικές δραστηριότητες, όπως είναι οι Eiye, οι Buccaneers, οι Pirates και οι Maphites.^[7] Ως προς την αντιμετώπιση των αντιπάλων, η εφημερίδα Vanguard αναφέρει ότι ο αρχηγός μιας ομάδας Black Axe στην πολιτεία Ogun ομολόγησε ότι «σκότωσε έναν αντίπαλο» και «έκοψε τα χέρια του» για να «ετοιμάσει φυλαχτά προστασίας».^[8]

Οι ως άνω πηγές καταδεικνύουν ότι η οργάνωση Black Axe είναι ενεργή, επικίνδυνη και υπαρκτή στη Νιγηρία, με παρουσία σε πολλές πολιτείες και εμπλοκή σε σοβαρές εγκληματικές δραστηριότητες, περιλαμβανομένων φόνων, εκβιασμών και επιθέσεων. Εντούτοις, παρά τη σοβαρότητα των στοιχείων αυτών, καμία από τις πηγές δεν τεκμηριώνει ότι η Black Axe στοχοποιεί συγγενικά πρόσωπα αντίπαλων μελών ως πρακτική δίωξης, ούτε ότι επεκτείνει τη δράση της εκτός Νιγηρίας με στόχο την καταδίωξη απλών πολιτών ή συγγενών εντός Ε.Ε.

 

Επιπλέον, δεν διαφαίνεται η ύπαρξη συγκεκριμένων, εξατομικευμένων κινδύνων για τον Αιτητή, εφόσον δεν τεκμηριώνεται ότι ο ίδιος είχε εμπλοκή με τη δράση της AXE ή των αντιπάλων της, ούτε ότι διαθέτει οποιοδήποτε προφίλ ή ρόλο που να τον καθιστά στόχο. Δεν αναφέρεται καν αν το όνομά του είναι γνωστό στα μέλη της οργάνωσης ή αν έχουν γίνει ενέργειες εναντίον του, πέραν ενός μεμονωμένου περιστατικού στο παρελθόν, που ο ίδιος περιέγραψε με αντιφάσεις. Το στοιχείο της δίωξης δεν προκύπτει ως διαρκές, πραγματικό και εξατομικευμένο, παρά μόνον ως θεωρητικός φόβος βασισμένος σε γενική ανασφάλεια.

 

Συνεπώς, αν και η εξωτερική πληροφόρηση επιβεβαιώνει την εγκληματική φύση και την έκταση δράσης της Black Axe στη Νιγηρία, δεν συνάγεται, με βάση τα πραγματικά περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, ότι η απειλή εναντίον του Αιτητή είναι επαρκώς τεκμηριωμένη, προσωπική και συγκεκριμένη, ώστε να θεμελιώσει ανάγκη διεθνούς προστασίας. Ως εκ τούτου, η εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού δεν επαρκεί, αφ’ εαυτής, για να καλύψει την απουσία εσωτερικής αξιοπιστίας και την έλλειψη αποδεικτικής θεμελίωσης. Ο ισχυρισμός λοιπόν του Αιτητή απορρίπτεται ως αναξιόπιστος.

 

Υπό το φως των προλεχθέντων και των ισχυρισμών του Αιτητή που έχουν γίνει αποδεκτοί από το παρόν Δικαστήριο, κρίνω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς δεν διαπιστώνονται δείκτες κινδύνου έναντι της ζωής του, σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, ιδιαιτέρως υπό τον ορισμό και προϋποθέσεις του προφίλ του πρόσφυγα, άρθρο 1Α της Συνθήκης της Γενεύης και άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Ειδικότερα,  καθώς ο συνδεόμενος με τον εκπεφρασμένο φόβο του Αιτητή ισχυρισμός απορρίφθηκε ως μη αξιόπιστος, ο συναφώς εκπεφρασμένος φόβος του δεν κρίθηκε βάσιμος και δικαιολογημένος.

 

Ως εκ τούτου, απομένει να εξεταστεί το κατά πόσο υπάρχει δυνατότητα να υπαχθεί ο Αιτητής στο καθεστώς της επικουρικής προστασίας, ή αλλιώς συμπληρωματικής προστασίας, ως αυτό καθορίζεται στην εθνική μας νομοθεσία. Ειδικότερα, το άρθρο 19(1) του περί Προσφύγων Νόμου διαλαμβάνει ότι: 

 

«19.-(1) Ο Προϊστάμενος, με απόφασή του αναγνωρίζει καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δεν βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής».

 

Ο ορισμός της «σοβαρής» ή «σοβαρής και αδικαιολόγητης βλάβης» καλύπτει δυνάμει του άρθρου 19(2) εξαντλητικά, τρεις διαφορετικές καταστάσεις, ήτοι :

 

(α) θανατική ποινή ή εκτέλεση, ή

 

(β) βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτητή στη χώρα καταγωγής του, ή

 

(γ) σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.

 

Έχοντας υπόψη τις περιστάσεις που διαλαμβάνονται στην υπό κρίση υπόθεση, ο Αιτητής δεν μπορεί να ενταχθεί στα υπό (α) και (β) ανωτέρω εδάφια. Εξέτασης συνεπώς χρήζει το εδάφιο (γ) του άρθρου 19(2).

 

Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν αναφορικά με την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επεσήμανε στην απόφαση του CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland^[9] ότι συνιστούν:

 

«(...) μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών.» 

(βλ. σκέψη 43 της απόφασης)

 

Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην απόφασή του Sufi and Elmι^[10], αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

 

Περαιτέρω, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ στην υπόθεση Meki Elgafaji, Noor Elgafaji ν Staatssecretaris van Justitie^[11]: 

 

 «33. Αντιθέτως, η κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας βλάβη, καθόσον συνίσταται σε «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» του αιτούντος, αναφέρεται σε ένα γενικότερο κίνδυνο βλάβης.

 

34.  Συγκεκριμένα, η βλάβη αυτή αφορά, ευρύτερα, «απειλή [.]κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας» αμάχου και όχι συγκεκριμένες πράξεις βίας. Επιπροσθέτως, η απειλή αυτή είναι συμφυής με μια γενική κατάσταση «διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης». Τέλος, η βία από την οποία προέρχεται η εν λόγω απειλή χαρακτηρίζεται ως «αδιακρίτως» ασκούμενη, όρος που σημαίνει ότι μπορεί να επεκταθεί σε άτομα ανεξαρτήτως των προσωπικών περιστάσεών τους.

 

35.  Στο πλαίσιο αυτό, ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας.

 

36. Η ερμηνεία αυτή, η οποία δύναται να διασφαλίσει ένα αυτοτελές πεδίο εφαρμογής στο άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, δεν αναιρείται  από το γράμμα της εικοστής έκτης αιτιολογικής σκέψης, κατά το οποίο «οι κίνδυνοι στους οποίους εκτίθεται εν γένει ο πληθυσμός ή τμήμα του πληθυσμού μιας χώρας δεν συνιστούν συνήθως, αυτοί καθαυτοί, προσωπική απειλή που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως σοβαρή βλάβη».

 

37. Συγκεκριμένα, μολονότι η αιτιολογική αυτή σκέψη σημαίνει ότι η απλή αντικειμενική διαπίστωση κινδύνου απορρέοντος από τη γενική κατάσταση μιας χώρας δεν αρκεί, καταρχήν, για να γίνει δεκτό ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, συντρέχουν ως προς συγκεκριμένο πρόσωπο, εντούτοις, καθόσον η αιτιολογική αυτή σκέψη χρησιμοποιεί τον όρο «συνήθως», αναγνωρίζει το ενδεχόμενο υπάρξεως μιας εξαιρετικής καταστάσεως, χαρακτηριζομένης από έναν τόσο υψηλό βαθμό κινδύνου, ώστε να υπάρχουν σοβαροί λόγοι να εκτιμάται ότι το πρόσωπο αυτό θα εκτεθεί ατομικώς στον επίμαχο κίνδυνο.

 

38. Ο εξαιρετικός χαρακτήρας της καταστάσεως αυτής επιρρωννύεται, επίσης, από το γεγονός ότι η οικεία προστασία είναι επικουρική, καθώς και από την οικονομία του άρθρου 15 της οδηγίας, καθόσον η βλάβη, της οποίας τον ορισμό δίνει το άρθρο αυτό υπό τα στοιχεία α΄ και β΄, πρέπει να εξατομικεύεται σαφώς. Μολονότι είναι αληθές ότι στοιχεία που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την εφαρμογή του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, υπό την έννοια ότι σε περίπτωση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης ο ενδιαφερόμενος, όπως και άλλα πρόσωπα, εντάσσεται στον κύκλο των δυνητικών θυμάτων μιας αδιακρίτως ασκούμενης βίας, εντούτοις, η ερμηνεία της εν λόγω διατάξεως πρέπει να γίνεται λαμβανομένου υπόψη του συστήματος στο οποίο εντάσσεται, δηλαδή σε σχέση με τις λοιπές δύο περιπτώσεις που προβλέπει το άρθρο 15 και, επομένως, να ερμηνεύεται σε στενή συνάρτηση με την εξατομίκευση αυτή.

 

39. Συναφώς, πρέπει να διευκρινισθεί ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.».

 

Στη βάση της ως άνω νομολογίας, προς τον σκοπό εξέτασης των προϋποθέσεων που διαλαμβάνει το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, ως αυτός ενσωματώνει το άρθρο 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[12] και λαμβάνοντας υπόψη ότι έχει παρέλθει μεγάλο χρονικό διάστημα από την πρωτοβάθμια εξέταση της αίτησης του Αιτητή, προχώρησα σε έρευνα σε διεθνείς πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι την περιοχή Agbor, της πολιτείας Delta της Νιγηρίας, όπου ευλόγως αναμένεται να επιστρέψει. Από την έρευνα αυτή, προέκυψαν τα ακόλουθα:

 

·                Σύμφωνα με το RULAC, μια πρωτοβουλία της Ακαδημίας της Γενεύης για την καταγραφή των ενόπλων συγκρούσεων σε διεθνές επίπεδο, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη-διεθνής ένοπλη σύρραξη μεταξύ των ISWAP και Boko Haram. Από το 2014, η Πολυεθνική Κοινή Ομάδα Εργασίας –η οποία περιλαμβάνει στρατεύματα από το Καμερούν, το Τσαντ, τον Νίγηρα, το Μπενίν και τη Νιγηρία– έχει παρέμβει στη σύγκρουση προς υποστήριξη της νιγηριανής κυβέρνησης, αφήνοντας έτσι αμετάβλητο τον χαρακτηρισμό της κατάστασης ως μη διεθνούς.^[13]

 

·                Πρόσθετα τα ποσοτικά δεδομένα ως αυτά προκύπτουν από τη βάση δεδομένων ACLED αναφορικά με τα περιστατικά ασφαλείας που έλαβαν χώρα στην πολιτεία Delta κατά το τελευταίο έτος, διαφαίνεται ότι κατά το διάστημα 20.04.2024 – 18.04.2025 σημειώθηκαν στην πολιτεία Delta συνολικά 145 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 116 ανθρώπινες απώλειες. Εξ’ αυτών, τα 77 καταχωρίστηκαν ως μάχες (81 απώλειες), τα 52 ως βία κατά αμάχων (26 απώλειες), τα 2 ως εκρήξεις / απομακρυσμένη βία (0 απώλειες) και τα 12 ως εξεγέρσεις (9 απώλειες) και τα 2 ως διαμαρτυρίες (0 απώλειες).^[14] Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις, ο πληθυσμός της πολιτείας Delta το 2022 ανερχόταν σε 5.636.100 κατοίκους.^[15]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο Αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, στον τελευταίο τόπο διαμονής του και ως εκ τούτου δεν διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή.  Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άντρας, υγιής, με επαρκή μόρφωση, πλήρως ικανός προς εργασία και με προηγούμενη εργασιακή εμπειρία στη χώρα καταγωγής του, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας. Ο Αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ανωτέρω αναπτύχθηκαν, είναι η κατάληξή μου ότι ορθώς κρίθηκε και επί της ουσίας ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων και, περαιτέρω, ορθώς θεωρήθηκε ότι δεν κατάφερε να τεκμηριώσει ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη, ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται από την οικεία νομοθεσία (άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου).

 

Καταληκτικά, λαμβάνω υπόψη μου, πρόσθετα και συμπληρωματικά των ανωτέρω, ότι η χώρα καταγωγής του Αιτητή (Νιγηρία), συμπεριλαμβάνεται στις χώρες που έχουν ορισθεί ως ασφαλείς χώρες ιθαγένειας σύμφωνα με το Διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών ημερ. 31.05.2024 (Κ.Π.Δ. 191/2024), χωρίς εν προκειμένω ο Αιτητής να προβάλει οποιουσδήποτε ισχυρισμούς ή στοιχεία που αφορούν προσωπικά στον ίδιο και οι οποίοι να ανατρέπουν το τεκμήριο περί ασφαλούς χώρας καταγωγής. Ο κατάλογος των ασφαλών χωρών ιθαγένειας καθορίζεται από τον Υπουργό Εσωτερικών όταν ικανοποιηθεί βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών ότι στις οριζόμενες χώρες, γενικά και μόνιμα, δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από την χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Με βάση το σύνολο των ενώπιον μου δεδομένων, όπως έχω αναλύσει ανωτέρω, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €500 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

 

 

Ε. Ρήγα,  Δ.Δ.Δ.Δ.Π.