ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                       

                                                                                         Υπόθεση αρ. 3561/2023

                                   

30 Ιουνίου 2025

 

[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                          Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

                                             K.O.E.

                                                                                                                                                                                                                                             Αιτητής

Και

 

                     Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                                     Καθ' ων η αίτηση

                                                                                                                          

Τζ. Μπετίτο (κος) για Πιερίδης & Πιερίδης, Δικηγόροι για Αιτητή

 

Κ. Ιμανίμης (κος), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π:   Με την προσφυγή του ο αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 16/08/2023 η οποία του κοινοποιήθηκε στις 07/09/2023 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως παράνομης, άκυρης και στερούμενης οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των Διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής είναι ενήλικας από τη Νιγηρία και στις 03/06/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 07/08/2023 διεξήχθη συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ακολούθως, στις 09/08/2023 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Εισηγητική Έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή και στις 16/08/2023, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου αποφάσισε όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στις 07/09/2023 η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε επιστολή ενημέρωσης προς τον αιτητή σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του. Η επιστολή και η αιτιολόγηση της απόφασης, παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή αυθημερόν.

Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Ο συνήγορος του αιτητή στα πλαίσια της προσφυγής και της γραπτής αγόρευσης, προώθησε διάφορους λόγους ακύρωσης προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης, τους οποίους εν τέλει εγκατέλειψε κατά το στάδιο των διευκρινήσεων και διατήρησε μόνο το λόγο ακύρωσης που αφορά την τη μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Ενόψει των δηλώσεων του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ως καταγράφονται στην προσφυγή, πέραν από το λόγο ακύρωσης που αφορά τη μη δέουσα έρευνα εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση, αποσύρονται και απορρίπτονται.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς ως νόμω και ουσία αβάσιμους.

Θα προχωρήσω να εξετάσω τον λόγο ακύρωσης που διατήρησε ο συνήγορος του αιτητή ήτοι τον ισχυρισμό περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.

Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλει ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).

Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.

Κατά την υποβολή αιτήματος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής δήλωσε ότι ο πατέρας του ήταν αρχηγός μιας μυστικής αδελφότητας και μετά τον θάνατό του (πατέρα του) έπρεπε να αναλάβει ο ίδιος την αρχηγία, επειδή είναι ο μοναδικός γιος στην οικογένεια. Ο ίδιος αρνήθηκε, επειδή αυτό είναι αντίθετο στη θρησκεία του, όμως η μυστική αυτή αδελφότητα τον απείλησε πως αν δεν γίνει αρχηγός της θα τον σκοτώσουν. (βλ. ερ. 1 του Δ.Φ.).

 Στο πλαίσιο της προσωπικής του συνέντευξης, ζητηθείς να προσδιορίσει τον τόπο καταγωγής του, και τον τόπο συνήθους διαμονής του δήλωσε ήταν το Agbor της πολιτείας Delta. Ως προς το μορφωτικό επίπεδο και το επάγγελμα του, ανέφερε ότι τελείωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ότι δεν έχει εργαστεί, αλλά ήταν οικονομικά εξαρτημένος από τους γονείς του. Σχετικά με την οικογενειακή του κατάσταση, ανέφερε ότι δεν είναι παντρεμένος ούτε έχει παιδιά. Ο πατέρας του απεβίωσε τον Απρίλιο του 2020, ενώ η μητέρα του και η αδερφή του μένουν στο Agbor της Νιγηρίας.

 

Ως προς τους λόγους για τους οποίους φέρεται να εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε τα ακόλουθα. Απειλήθηκε η ζωή του, καθώς ο πατέρας του ήταν αρχηγός σε μια μυστική αδελφότητα και μετά τον θάνατό του (πατέρα του) τα μέλη αυτής της αδελφότητας προσπάθησαν να χρήσουν τον ίδιο αρχηγό στη θέση του πατέρα του, όμως ο αιτητής αρνήθηκε. Πιο συγκεκριμένα, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι την επόμενη μέρα μετά τον θάνατο του πατέρα του στις 17 Απριλίου 2020, μέλη της αδελφότητας αυτής ήρθαν στο σπίτι του στο Agbor και του ζήτησαν να γίνει μέλος της. Όταν ο ίδιος αρνήθηκε, τα μέλη αυτά τον απείλησαν ότι, αν δε δεχτεί, θα τον σκοτώσουν.

Μετά από αυτή την πρώτη επίσκεψη στο σπίτι του, τα μέλη της αδελφότητας αυτής έρχονταν κάθε εβδομάδα στο σπίτι του και τον απειλούσαν ότι θα τον σκοτώσουν, αν δε δεχτεί να γίνει αρχηγός τους. Οι απειλές αυτές συνεχίστηκαν μέχρι τον Μάιο του 2021, όταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αιτητή, μια μέρα που πήγαινε στο σπίτι ενός φίλου του τον σταμάτησαν στον δρόμο μέλη της αδελφότητας αυτής και τον ρώτησαν αν δέχεται να γίνει αρχηγός (αυτής της αδελφότητας). Όταν ο αιτητής αρνήθηκε ξανά, αυτοί άρχισαν να τον χτυπάνε. Από τα χτυπήματα αυτά ο αιτητής κατέληξε στο νοσοκομείο, όπου παρέμεινε για δύο εβδομάδες και αφού βγήκε από το νοσοκομείο εγκατέλειψε τη Νιγηρία.

Πριν φύγει από τη Νιγηρία, ο αιτητής πρόσθεσε ότι κατήγγειλε το περιστατικό του ξυλοδαρμού του στην αστυνομία, χωρίς όμως να υπάρξει κάποιο αποτέλεσμα.

Κληθείς να διευκρινίσει τι φοβάται ότι θα του συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη Νιγηρία, ο αιτητής απάντησε ότι τα μέλη της μυστικής αυτής αδελφότητας θα τον σκοτώσουν, επειδή όσο βρίσκεται στην Κύπρο αυτοί συνέχιζαν να πηγαίνουν στο σπίτι του στη Νιγηρία και να τον ψάχνουν.

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τις δηλώσεις του αιτητή, κατά το στάδιο της συνέντευξης του, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αφορά στην ταυτότητα, προφίλ και χώρα καταγωγής του Αιτητή, ο οποίος και έγινε αποδεκτός λόγω της διαπιστωθείσας εσωτερικής και εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού. Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορά στο ότι ο πατέρας του ήταν μέλος μιας μυστικής αδελφότητας και μετά τον θάνατο του, τον Απρίλιο του 2020, τα μέλη της αδελφότητας απειλούσαν τον Αιτητή, καθότι ήθελαν να τον αναγκάσουν να ενταχθεί στην εν λόγω αδελφότητα, παρά την θέληση του. Ο εν λόγω ισχυρισμός έτυχε απόρριψης για τους κάτωθι λόγους.

Καταρχάς, ο Αιτητής δεν κατάφερε να παράσχει επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με την αδελφότητα της οποίας ο πατέρας του ήταν αρχηγός. Ειδικότερα, δεν ήταν σε θέση να παραθέσει καμιά πληροφορία για την αδελφότητα αυτή, δηλώνοντας ότι δεν ήταν ενήμερος ότι ο πατέρας του ήταν αρχηγός αυτής της αδελφότητας.

Επιπλέον, ο Αιτητής δεν παρείχε συγκεκριμένους και λεπτομερείς ισχυρισμούς σε σχέση με το περιεχόμενο των επισκέψεων που ισχυρίστηκε ότι δεχόταν από τα μέλη της αδελφότητας αυτής, παρά τον ισχυρισμό του ότι οι επισκέψεις αυτές διήρκησαν πάνω από ένα χρόνο, από τον Απρίλιο του 2020 μέχρι τον Μάιο του 2021. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάστηκε αόριστος και μη συγκεκριμένος στις απαντήσεις του αναφορικά με τις πληροφορίες που μοιράστηκαν μαζί του τα μέλη της ομάδας αυτής κατά τη διάρκεια των επισκέψεών τους στο σπίτι του, ενώ δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει το όνομα της αδελφότητας αυτής, δηλώνοντας ότι παρά το ότι το όνομα αυτής αναφέρθηκε από τα μέλη, ο ίδιος δεν το θυμόταν.

Κατόπιν, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει περιεκτικές και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με το ισχυριζόμενο περιστατικό του ξυλοδαρμού του τον Μάιο του 2021 που έλαβε χώρα μετά την άρνησή του να γίνει αρχηγός αυτής της μυστικής αδελφότητας. Ερωτηθείς να εξηγήσει γιατί στη διάρκεια αυτού του έτους, κατά το οποίο όπως ισχυρίστηκε δεχόταν απειλητικές επισκέψεις στο σπίτι του από τα μέλη αυτής της αδελφότητας, δεν υπέστη κάποια σωματική επίθεση από αυτά, οι απαντήσεις του ήταν ασαφείς και μη συγκεκριμένες, αναφέροντας ότι τα μέλη αυτά δεν του είχαν επιτεθεί σωματικά νωρίτερα επειδή σέβονταν τον πατέρα του.

Όσον αφορά τον ισχυρισμό του αιτητή ότι πριν φύγει από τη Νιγηρία κατήγγειλε στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές το περιστατικό του ξυλοδαρμού του από τα μέλη της μυστικής αυτής αδελφότητας, ο αιτητής κλήθηκε να εξηγήσει γιατί δεν είχε αναφέρει νωρίτερα στις αρχές προστασίας της χώρας του τις απειλητικές επισκέψεις που δεχόταν, δεδομένης της χρονικής διάρκειας άνω του ενός έτους. Όμως, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομερή και συγκεκριμένη απάντηση, παραθέτοντας γενικόλογα και αόριστα ότι φοβόταν μην τους εξαγριώσει περισσότερο.

Ας σημειωθεί ακόμα ότι ο αιτητής, δεδομένου του ισχυρισμού του ότι μετά το περιστατικό του ξυλοδαρμού του τον Μάιο του 2021 δεν αντιμετώπισε άλλα προβλήματα μέχρι τον Οκτώβριο του 2021 που εγκατέλειψε τη Νιγηρία, κλήθηκε να εξηγήσει γιατί αποφάσισε να φύγει τη δεδομένη χρονική στιγμή, αναφέροντας γενικόλογα και αόριστα ότι τη χρονική αυτή περίοδο κρυβόταν, καθώς τα μέλη αυτής της αδελφότητας συνέχιζαν να πηγαίνουν στο σπίτι του και να τον ψάχνουν.

Συνεπώς, η εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή δεν τεκμηριώθηκε.

Ακολούθως, κατά την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού ο αρμόδιος λειτουργός ανέτρεξε σε πληροφορίες από την χώρα καταγωγής του Αιτητή σε σχέση με τις μυστικές αδελφότητες. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι από τους ισχυρισμούς του Αιτητή συμπίπτουν με τις σχετικές πληροφορίες, ο ισχυρισμός δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός εξαιτίας της απουσίας εσωτερικής αξιοπιστίας στις δηλώσεις του Αιτητή.

Εν τέλει, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε στην ολότητα του.

Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, αφού στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 και 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου ήτοι την εθνικότητα την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και το άρθρο 10 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ. Περαιτέρω, θεώρησε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι δεν προέκυψε πραγματικός κίνδυνος θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 15(α) και (β) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου). Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, στη βάση πληροφοριών αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση στην πολιτεία Delta, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του αιτητή συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου), μιας και στην πολιτεία Delta, τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του αιτητή.

 

Στο σημείο αυτό θα προχωρήσω να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης στη βάση του άρθρου 11 (3) (α) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν. 73(I)/2018) και ενόψει τούτου να κρίνω αν ορθά το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ' όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την αξιοπιστία των δηλώσεων του γύρω από τις απειλές και επιθέσεις που φέρεται να δέχτηκε από τα μέλη της μυστικής αδλεφότητας.

 

Ορθώς, λοιπόν, θεωρώ κρίθηκε από τους Kαθ’ ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, ενώ οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και περιείχαν αρκετές ελλείψεις και ασυνέπειες όσον αφορά  τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε ότι διατρέχει από τα μέλη της εν λόγω αδελφότητας. Θα συμφωνήσω με την αξιολόγηση στην οποία έχει προβεί ο αρμόδιος λειτουργός ως καταγράφεται στην έκθεση – εισήγηση και με τα σημεία που εντόπισε περί του να καταλήξει σε εύρημα περί της μη αξιοπιστίας του αιτητή,  και επομένως παρέλκει η όποια επανάληψη τους.

 

Επομένως, καταλήγω ότι το εν λόγω αφήγημα του αιτητή δεν παρουσιάζει ευλογοφάνεια και συνοχή. Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι τα εκ του αιτητή εξιστορισθέντα δεν αντικατοπτρίζουν βιωματικά περιστατικά. Επομένως, ο υπό εξέταση ισχυρισμός κρίνεται ως εσωτερικά μη αξιόπιστος.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του αιτητή, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές. Στη βάση, λοιπόν, της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα, ο αιτητής δεν επικαλέστηκε κανέναν ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη υπό τη μορφή θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων, εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης ή τιμωρίας, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, ο αιτητής, σε περίπτωση επιστροφής  στη χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπουν, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα του αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί στην πολιτεία Delta η οποία έχει γίνει δεκτό ότι αποτελεί τον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του.

Σύμφωνα δε με το RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), μιας πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για την καταγραφή των συγκρούσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη-διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη-διεθνής ένοπλη σύρραξη μεταξύ ISWAP και Boko Haram[1].

Ειδικότερα όσον αφορά την πολιτεία Delta όπου ανήκει η περιοχή Agbor, τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητή,  για σκοπούς πληρότητας της έρευνας, παραθέτω αριθμητικά δεδομένα επί των περιστατικών ασφαλείας στη συγκεκριμένη περιοχή. Σύμφωνα με την βάση δεδομένων ACLED,  κατά την περίοδο 20/06/2024 - 22/06/2025 καταγράφηκαν συνολικά 195 περιστατικά ασφαλείας με 116 απώλειες. Εξ αυτών, καταγράφηκαν 54 περιστατικά βίας κατά αμάχων με 29 θύματα, 69 μάχες με 79 θύματα, 1 περιστατικό απομακρυσμένης βίας με κανένα θύμα, 15 εξεγέρσεις με 8 θύματα και 56 διαμαρτυρίες με κανένα θύμα. Στην περιοχή Agbor την ίδια περίοδο σημειώθηκαν 3 μάχες με 4 θύματα, 1 εξέγερση με κανένα θύμα και 1 περιστατικό βίας κατά αμάχων με κανένα θύμα επίσης[2].

Από τα πιο πάνω προκύπτει με σαφήνεια ότι ο τόπος καταγωγής και  συνήθους διαμονής του αιτητή, ήτοι περιοχή Agbor και σε συνάρτηση με τον πληθυσμό της πολιτείας, η οποία σύμφωνα με την επίσημη καταμέτρηση του 2022 είχε 5,636,100 κατοίκους[3], δεν βρίσκεται σε καθεστώς εσωτερικής ή διεθνούς ένοπλης σύρραξης, ενώ τα επίπεδα βίας δεν είναι σε υψηλό βαθμό ώστε να συνιστούν σοβαρή απειλή για έναν πολίτη που επιστρέφει στην χώρα και συγκεκριμένα στην πολιτεία Delta.

Συνεπώς, έχοντας υπόψη το σύνολο των αναφορών από τις ως άνω έγκυρες πηγές πληροφόρησης καθώς και δεδομένου του προφίλ του αιτητή, ήτοι ότι πρόκειται για ενήλικο άνδρα, υγιή, με εκπαίδευση και εργασιακή πείρα, δεν αναμένεται με την ενδεχόμενη επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του, να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 145/2025, όπου καθόρισε τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Νιγηρία. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Επομένως, κρίνω ότι ορθώς κρίθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου ότι δεν μπορούσε να του παρασχεθεί ούτε προσφυγικό καθεστώς αλλά ούτε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου και αφού εξέτασα την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του. Κρίνω ότι η επίδικη πράξη είναι ορθή.

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με €1000 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

 

 

                                                                                       Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π