ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3564/2024

12 Ιουνίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

P.T.M. από τη Λιβερία και τώρα στην Πάφο

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Χ. Παφίτη (κα) για Χ. Λαζάρου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή

Λ. Γιάγκου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 26/08/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή αντισυνταγματική και/ή στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος και/ή ζητείται η έκδοση νέας απόφασης για παραχώρηση σε αυτόν καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής, υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 23/09/22, στις 09/07/24 διεξήχθη η συνέντευξή του, στις 22/07/24 ετοιμάστηκε σχετική έκθεση/εισήγηση και ακολούθησε αυθημερόν απορριπτική απόφαση από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η δικηγόρος για τον Αιτητή απέσυρε ρητά όλους τους νομικούς λόγους ακύρωσης περιορίζοντας τους ισχυρισμούς επί ελλιπούς έρευνας και αιτιολογίας.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και του διοικητικού φακέλου, τονίζοντας ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Αρχικά θα πρέπει να υποδειχθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της Γραπτής Αγόρευσης του Αιτητή μέσω της δικηγόρου του αναλώνεται μόνο στην επανάληψη διατάξεων νόμων και κανόνων δικαίου χωρίς να γίνεται υπαγωγή τους σε πραγματικά γεγονότα και νομικά δεδομένα της υπόθεσης με αποτέλεσμα να καθίστανται ανεπαρκούς αιτιολόγησης. Με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο (Βλέπε Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), επιβάλλεται η υποχρέωση στον αιτητή όχι μόνο να εγείρει με το δικόγραφο του όλα τα σημεία τα οποία υποστηρίζουν την προσφυγή του αλλά ταυτόχρονα να τα αιτιολογεί πλήρως.  Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Επομένως, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε σχετικά, Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924, βλέπε επίσης Υπόθ. Αρ. 107/2017, Χριστόδουλος Μιχαήλ (Συνταγματάρχης) κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπουργού Άμυνας, ημερομηνίας 11/12/2017 -όπου γίνεται επανάληψη της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος).

 

Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή σε συνάρτηση με τους νομικούς ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Μετά τη διενέργεια σχετικής συνέντευξης, ο λειτουργός εξετάζοντας τα όσα λέχθηκαν σε αυτήν, εντόπισε και αξιολόγησε δύο ισχυρισμούς του Αιτητή. Αποδέχτηκε τον ισχυρισμό του ως προς τα προσωπικά στοιχεία, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του (ερυθρά 82 ΔΦ), πλην όμως απέρριψε ως εσωτερικά αναξιόπιστο τον ισχυρισμό του για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ως αμφιφυλόφιλο άτομο. Στη σχετική έκθεση/εισήγηση, καταγράφηκαν οι αντιφάσεις, η έλλειψη ευλογοφάνειας και η έλλειψη επάρκειας πληροφοριών στα λεγόμενά του.

Ειδικότερα, η αξιολόγηση του δεύτερου ισχυρισμού του Αιτητή, που αφορά τη σεξουαλική του ταυτότητα ως αμφιφυλόφιλος, έγινε με βάση το μοντέλο DSSH^[1] (Difference, Stigma, Shame, Harm - Διαφορετικότητα, Στίγμα, Ντροπή, Βλάβη). Το μοντέλο αυτό εξετάζει την προσωπική εμπειρία ενός ατόμου που ανήκει στην κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ+, εστιάζοντας στην αίσθηση διαφορετικότητας, το κοινωνικό στίγμα, την εσωτερικευμένη ντροπή και τη βλάβη που μπορεί να υποστεί.

 

Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι είναι αμφιφυλόφιλος, ο λειτουργός εφαρμόζοντας το συγκεκριμένο μοντέλο έθεσε ανάλογες ερωτήσεις στον Αιτητή κατά τη διάρκεια της συνέντευξης. Ο Αιτητής (στα πλαίσια ερωτήσεων «Διαφορετικότητας») κρίθηκε ότι δεν ήταν ικανός να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες για τα περιστατικά που σχετίζονταν με τη συνειδητοποίηση της διαφορετικότητάς του, για τα συναισθήματά του αντιλαμβανόμενος τις προτιμήσεις του αλλά και για την αντίδρασή του ως προς όσα αισθανόταν. Συγκεκριμένα ο Αιτητής ανέφερε ότι συνειδητοποίησε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό σε ηλικία 17 ετών, ωστόσο οι δηλώσεις του κρίθηκαν ως γενικές και αόριστες. Περαιτέρω, η απάντησή του σχετικά με τον τρόπο που κατάλαβε την έλξη του προς τους άνδρες κρίθηκε αόριστη και μη ικανοποιητικά τεκμηριωμένη. Ως προς το σκέλος του στίγματος και της ντροπής, καταγράφηκε ότι αρκέστηκε στο να προβάλει με γενικότητα ότι δεν εξέφραζε ελεύθερα τη διαφορετικότητά του και αυτό λόγω του φόβου του για πιθανό στιγματισμό του. Ως προς το σκέλος της βλάβης, παρατέθηκε ότι σχετικά με το πως βλέπει η χώρα του, ήτοι η Λιβερία την αμφιφυλοφιλία, ανέφερε πως το βλέπουν σαν κάτι κακό, απαντώντας με αοριστία χωρίς να εκφράσει οποιοδήποτε προσωπικό στοιχείο για το πως ο ίδιος ένιωθε σε μια χώρα που είχε την συγκεκριμένη άποψη για την αμφιφυλόφιλία. Ως εκ τούτου, όσα δήλωσε ο Αιτητής, δεν ήταν επαρκή και ούτε δείκνυαν προσωπική εμπειρία. Επίσης, δεν παρατηρείται συνοχή στα λεγόμενα του σε σχέση με τον λόγο που αιτήθηκε Διεθνούς Προστασία, εφόσον ως ανέφερε μετέβη στη Κύπρο για προστασία, ωστόσο είχε διαμείνει για διάρκεια ενός έτους στα κατεχόμενα και σπούδαζε. Τέλος, σε ερώτηση ποια είναι η αντίδραση της κυβέρνησης της χώρας του ως προς τα αμφιφυλόφιλα άτομα, ανέφερε πως η κυβέρνηση δεν αντιδρά ωστόσο αντιδρούν οι πολίτες. Οι δηλώσεις του παρουσιάζουν ασυνέπεια σε σχέση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, από έρευνα του λειτουργού σε εξωτερικές πηγές, τεκμηριώθηκε η κακομεταχείριση και δίωξη που δύναται να δεχθούν άτομα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας (συντομογραφία για Λεσβίες, Ομοφυλόφιλους, Αμφιφυλόφιλους, Τρανς, Queer και Ίντερσεξ άτομα - LGBTQ = lesbian, gay, bisexual, transgender, queer/questioning) και πως η Λιβερία ποινικοποιεί τη σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου, περιλαμβάνοντας μέγιστη ποινή φυλάκισης ενός έτους[2] ωστόσο, λόγω μη στοιχειοθέτησης της εσωτερικής αξιοπιστίας, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε.

 

Όσον αφορά τον ισχυρισμό του Αιτητή για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ως αμφιφυλόφιλο άτομο.:

-       Παρουσιάζεται ασάφεια όσο αφορά τη συνειδητοποίηση του του σεξουαλικού του προσανατολισμού και στο πρόσωπο του δεν διαφαίνεται η αίσθηση της διαφορετικότητας (ερυθρό 46 2X)

-       Παρουσιάζεται μη ευλογοφάνεια και μη σαφήνεια ως προς το πως αισθάνεται ως αμφιφυλόφιλο άτομο και για το πως ο ίδιος βιώνει τη διαφορετικότητα του  (ερυθρά 42 2Χ, 41 1Χ ΔΦ) 

-       Παρουσιάζεται με επιπολαιότητα ο τρόπος με τον οποίο περιέγραψε ότι γνώρισε τον σύντροφο του (ερυθρό 42 1X ΔΦ)

-       Παρουσιάζεται με επιπολαιότητα το γεγονός ότι τον αποδέχτηκε η οικογένεια του χωρίς να παρέχει περαιτέρω πληροφορίες

-       Δεν παρουσιάζονται αισθήματα ντροπής, φόβου, απομόνωσης ή δυσκολίας λόγω της διαφορετικότητας του, ενώ απουσιάζει έντονα το προσωπικό στοιχείο

-       Δεν έχει πλήρη αντίληψη της επικρατούσας κατάστασης στη χώρα του ως προς την αντιμετώπιση της κοινωνίας  και της κυβέρνησης για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα και οι απαντήσεις του παρουσιάζουν ασυνέπεια σε σχέση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (ερυθρό 40 1X)

-       Παρουσιάζεται αοριστία και γενίκευση στις δηλώσεις του στον τρόπο που αντιμετωπίζει η κοινωνία την αμφιφυφιλία, ενώ δεν έχει δείξει κατανόηση για τα συναισθήματα και τις εμπειρίες της διαφορετικότητας, του στίγματος και της ντροπής που μπορεί να βιώσει ένα άτομα ΛΟΑΤΚΙ στη Λιβερία

 

Από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του Αιτητή, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων^[3] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία του επί του συνόλου του αιτήματός του, δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[4], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημά του εμπεριείχε δηλώσεις που δεν θεωρούνταν αληθοφανείς. Ούτε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού για αριθμό ζητημάτων απάντησε με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, βλέπε επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών).  Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσής του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ο Αιτητής απέτυχε να εξηγήσει με λεπτομέρειες τη διαφορετικότητά του όσον αφορά το σεξουαλικό του προσανατολισμό, αλλά ούτε και ήταν σε θέση να τεκμηριώσει επαρκώς οποιαδήποτε εμπειρία που να παρέπεμπε σε βιωματικό γεγονός κατά το οποίο ένιωθε στιγματισμένος. Ούτε ήταν σε θέση να αναφερθεί εκτενέστερα στα βιώματα και τις εμπειρίες του σχετικά με τη διαφορετικότητά του. Οι απαντήσεις του αναφορικά με τις σκέψεις, τα συναισθήματα και εν γένει τον εσωτερικό του κόσμο σχετικά με το σεξουαλικό του προσανατολισμό ήταν αόριστες. Μέσα από τις δηλώσεις του δεν εκφραζόταν η σεξουαλική του ταυτότητα ως έλξη προς το ίδιο φύλο ως θα αναμένετο. Συναφώς κρίνω ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει συναισθήματα διαφορετικότητας, στιγματισμού, ντροπής ή βλάβης. Σημειώνεται ότι ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υποδείχθηκαν οποιαδήποτε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή, ούτε πρόβαλε τεκμηριωμένους ισχυρισμούς για να ενισχύσει το αίτημά του και/ή είτε προσκόμισε οποιαδήποτε μαρτυρία προς ενίσχυση του αιτήματος του (Βλέπε Sportsman Betting Co. Limited v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 591, Α.Ε. 49/2012, Σάββα ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 07/02/18) το οποίο μέσω της συνέντευξης κρίθηκε ως μη τεκμηριωμένο και/ή κρίθηκε εσωτερικά αναξιόπιστος. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι, αποτελεί καθήκον της αρμόδιας αρχής να αξιολογεί σε συνεργασία με τον αιτούντα τα συναφή στοιχεία της αίτησής του και/ή ότι αυτή η ευθύνη μοιράζεται μεταξύ του λειτουργού και του αιτούντα, αυτό όμως δεν αναιρεί την υποχρέωση του ιδίου να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης του^[5].  Ούτε θα μπορούσαν οι Καθ΄ ων η αίτηση, λόγω της επικρατούσας κατάστασης για τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα στη χώρα καταγωγής του Αιτητή, να θεωρήσουν εξ υπαρχής ότι έχει το συγκεκριμένο σεξουαλικό προσανατολισμό ως αμφιφυλόφιλος (Βλέπε C‑148/13 έως C‑150/13 Α,Β,C v Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ημερ.02/12/2014, σκέψη 49^[6]) Δεν έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) είναι ορθή.

 

Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία. Ειδικά ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή του Αιτητή (Montserrado) δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται επί τούτου ότι ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής του ανέφερε ότι κινδύνευε λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του. Μετά από επικαιροποιημένη έρευνα του Δικαστηρίου αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω περιοχή, στην οποία υπάγεται η πόλη Paynesville[7]  επιβεβαιώνονται τα ευρήματα του λειτουργού καθώς με βάση τις παρατεθείσες πληροφορίες σε συνδυασμό με τον συνολικό αριθμό της πολιτείας, τα περιστατικά ασφαλείας δεν φτάνουν στο βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ) ούτε προκύπτει ανεπαρκής αιτιολόγηση της διοικητικής απόφασης (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα, ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

              Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.