ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                       

                                                                                    Υπόθεση αρ. 3841/2023

                                   

16 Ιουνίου 2025

 

[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                          Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

                                               G.O.

                                                                                                                                                                                                                                             Αιτητής

Και

 

      Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών, Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                             Καθ' ων η αίτηση

                                                                                                                          

Χ. Παφίτη (κα) για Χριστίνα Λαζάρου Αρτέμη, Δικηγόροι για τον αιτητή

 

 Κρ. Κοτζιά (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ Δ.Δ.Δ.Δ.Π:   Με την προσφυγή του ο αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 09/09/2023 η οποία του κοινοποιήθηκε στις 19/09/2023 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως παράνομη, αντισυνταγματική, άκυρη και στερούμενη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των Διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής είναι ενήλικας από τη Νιγηρία και στις 05/06/2021 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 05/09/2023 διεξήχθη συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (Ε.Υ.Υ.Α.). Ακολούθως, στις 06/09/2023 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Εισηγητική Έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή και στις 09/09/2023, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου αποφάσισε όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στις 19/09/2023 η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε επιστολή ενημέρωσης προς τον αιτητή σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του. Η επιστολή και η αιτιολόγηση της απόφασης, παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή στις 19/09/2023.

Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Ο συνήγορος του αιτητή στα πλαίσια της προσφυγής και της γραπτής αγόρευσης, προώθησε διάφορους λόγους ακύρωσης προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης, τους οποίους εν τέλει εγκατέλειψε κατά το στάδιο των διευκρινήσεων και διατήρησε μόνο το λόγο ακύρωσης που αφορά την μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Ενόψει των δηλώσεων του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ως καταγράφονται στην προσφυγή, πέραν από το λόγο ακύρωσης που αφορά τη μη δέουσα έρευνα εκ μέρους των Καθ΄ ων η αίτηση, αποσύρονται και απορρίπτονται.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς ως νόμω και ουσία αβάσιμους.

Θα προχωρήσω να εξετάσω τον λόγο ακύρωσης που διατήρησε ο συνήγορος του αιτητή ήτοι τον ισχυρισμό περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.

Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλει ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).

Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.

Κατά την υποβολή αιτήματος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία λόγω των απειλών κατά της ζωής του, της ληστείας και της ανασφάλειας (ερ. 1 του Δ.Φ.).

 

Στο πλαίσιο της προσωπικής του συνέντευξης, ζητηθείς να προσδιορίσει τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του, ο αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε και έζησε στην πολιτεία Abia ενώ τον τελευταίο χρόνο πριν εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του, είχε ως τόπο διαμονής του την πολιτεία Imo (ερ. 42 του Δ.Φ.).

 

Ως προς τους λόγους για τους οποίους φέρεται να εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ο αιτητής επανέλαβε τον ισχυρισμό του ήτοι περί απειλών κατά της ζωής του, λόγω των ληστών και της γενικότερης ανασφάλειας.

 

Ειδικότερα, κατά τους ισχυρισμούς του αιτητή, μια μέρα του τηλεφώνησε ο πατέρας του και του είπε ότι του τηλεφώνησαν κάποιοι ‘τρομοκράτες’ και του προσέφεραν 50.000 Naira, ούτως ώστε να επιτρέψει ο πατέρας του κάποιο άτομα που είναι από άλλες φυλές να ενταχθούν στην κοινότητα. Ως δήλωσε ο αιτητής ο πατέρας του αρνήθηκε να λάβει τα χρήματα αυτά καθότι εκπροσωπεί πολλά άτομα λόγω της θέση του ως αρχηγός ασφαλείας του χωρίου. Όπως ισχυρίστηκε επίσης, το ίδιο βράδυ άκουσε κάποιες φωνές και ξύπνησε. Άκουσε έναν πυροβολισμό και την στιγμή που πήγε στην πόρτα να δει τί είχε συμβεί, είδε τον πατέρα του μέσα στα αίματα. Ένας από αυτούς όταν τον είδε τον πυροβόλησε και τότε ο αιτητής έτρεξε και διέφυγε από την πίσω πόρτα του σπιτιού, πηδώντας τον φράχτη. Εκείνοι τον ακολούθησαν, αλλά δεν κατάφεραν να τον βρουν επειδή ο αιτητής κρύφτηκε στους θάμνους. Το επόμενο πρωί ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι πήγε να μείνει στο σπίτι ενός θείου του, ο οποίος αφού άκουσε όλα αυτά που είχαν συμβεί στον αιτητή, τον συμβούλεψε να εγκαταλείψει τη χώρα.

 

Ερωτηθείς να διευκρινίσει ποια ήταν αυτά τα πρόσωπα που προσέφεραν χρήματα στον πατέρα του, ανάφερε ότι είναι Fulani, προσθέτοντας ότι είναι τρομοκράτες και δολοφόνοι. Σε σχετική ερώτηση να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο αυτά τα άτομα προσέφεραν χρήματα στον πατέρα του, δήλωσε για να τους επιτρέψει να φέρουν τις αγελάδες τους στην περιοχή τους και  o λόγος που ο πατέρας του αρνήθηκε ήταν γιατί εάν έρχονταν, θα σκότωναν ανθρώπους. Ερωτώμενος να εξηγήσει τον ισχυρισμό του ότι εγκατέλειψε την Νιγηρία λόγω της ληστείας, ο ίδιος δήλωσε ότι γενικότερα αυτό συμβαίνει στην χώρα του και αυτό συνδέεται με τα πρόσωπα στα οποία αναφέρθηκε. Σε σχέση με την επίθεση που δέχθηκε, ο αιτητής ανάφερε ότι μεσολάβησε στις 15/11/2019 και ότι δεν χρειάστηκε να μεταβεί στο νοσοκομείο εξαιτίας αυτού. Κληθείς να διευκρινίσει τι φοβάται ότι θα του συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη Νιγηρία απάντησε ότι τα άτομα που μπήκαν στο σπίτι του εκείνο το βράδυ και τον πυροβόλησαν, θα τον σκοτώσουν.

 

Κατά την εισηγητική του έκθεση, ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε δυο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αφορά στην ταυτότητα, προφίλ και χώρα καταγωγής του Αιτητή, ο οποίος και έγινε αποδεκτός λόγω της διαπιστωθείσας εσωτερικής και εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού. Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορά στα προβλήματα που αντιμετώπισε ο αιτητής από τους Fulani. Ο εν λόγω ισχυρισμός έτυχε απόρριψης για τους κάτωθι λόγους.

 

Κατ’ αρχάς, ως επισημαίνει ο αρμόδιος λειτουργός, ο Αιτητής δεν κατάφερε να παράσχει επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με τους ανθρώπους που προσέγγισαν τον πατέρα του και του προσέφεραν χρηματικό ποσό, τους οποίους κατονόμασε ως Fulani. Το μοναδικό στοιχείο που ήταν σε θέση να παράσχει ήταν ότι πρόκειται για τρομοκράτες δολοφόνους που σκοτώνουν κόσμο και συνεργάζονται με την κυβέρνηση. Επιπλέον, ο αιτητής ανέφερε ότι οι Fulani προσέγγισαν τον πατέρα του τον Νοέμβριο του 2019 και του έκαναν την προσφορά του χρηματικού ποσού με σκοπό ο πατέρας του, που ήταν αρχηγός της κοινότητας, να δώσει την άδεια στους Fulani να ενταχθούν στην κοινότητα. Όμως, όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο ο πατέρας του αρνήθηκε αυτό το χρηματικό ποσό, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παράσχει τις απαιτούμενες λεπτομέρειες, δηλώνοντας ότι αν οι Fulani εντάσσονταν στο χωριό, θα σκότωναν κόσμο. Επίσης, κληθείς να αναλύσει τον ισχυρισμό του ότι ένας από τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ήταν λόγω ληστείας, οι σχετικές απαντήσεις του δεν κρίθηκαν από τον λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου συνεκτικές ούτε λεπτομερείς.

Κατόπιν, ως έχει καταγράψει ο αρμόδιος λειτουργός, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει περιεκτικές και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με την ισχυριζόμενη επίθεση που δέχτηκε στο σπίτι του το βράδυ της 15^ης Νοεμβρίου 2019, όταν ενώ ο ίδιος κοιμόταν, άκουσε φωνές και αμέσως έσπευσε να δει τί συμβαίνει. Συγκεκριμένα, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει επαρκώς πώς η ισχυριζόμενη επίθεση σχετίζεται με τους Fulani, ούτε ήταν λεπτομερής στις δηλώσεις του αναφορικά με τον τρόπο που κατάφερε να ξεφύγει από εκείνους. Σε αντίστοιχη ερώτηση του λειτουργού, ο αιτητής ανέφερε ότι δε μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, καθώς δεν επρόκειτο για σοβαρό τραυματισμό. Συνεπώς, η εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή δεν τεκμηριώθηκε.

Ακολούθως, κατά την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού ο αρμόδιος λειτουργός ανέτρεξε σε πληροφορίες από την χώρα καταγωγής του Αιτητή σε σχέση με τους παράγοντες βίας και ανασφάλειας στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας, και συγκεκριμένα της ύπαρξης Fulani στην περιοχή όπου διέμενε ο αιτητής. Παρά το γεγονός ότι ορισμένοι από τους ισχυρισμούς του Αιτητή συμπίπτουν με τις σχετικές πληροφορίες, ο ισχυρισμός δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός εξαιτίας της απουσίας εσωτερικής αξιοπιστίας στις δηλώσεις του Αιτητή. Εν τέλει, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε στην ολότητα του.

Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, αφού στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 και 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου ήτοι την εθνικότητα την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και το άρθρο 10 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ. Περαιτέρω, θεώρησε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι δεν προέκυψε πραγματικός κίνδυνος θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 15(α) και (β) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου). Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, στη βάση πληροφοριών αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση στην πολιτεία Imo, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του αιτητή συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου), μιας και στην πολιτεία Imo, δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του αιτητή.

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ' όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την αξιοπιστία των δηλώσεων του γύρω από τον κίνδυνο που διατρέχει ο ίδιος από τους Fulani.

 

Ορθώς, λοιπόν, θεωρώ κρίθηκε από τους Kαθ’ ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, ενώ οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και περιείχαν αρκετές ελλείψεις και ασυνέπειες όσον αφορά  τον κίνδυνο που διατρέχει από τους Fulani, μιας και δεν ανέφερε καμία προσωπική δίωξη προς το πρόσωπο του, όπως επίσης ως εντοπίζεται ουδέποτε στοχοποιήθηκε από τους ίδιους μετά την ισχυριζόμενη επίθεση που δέχθηκε ο πατέρας του στο σπίτι τους. H επίθεση ως ισχυρίζεται μεσολάβησε στις 15/11/2019 και ο ίδιος εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του 3 μήνες μετέπειτα, χωρίς να αντιμετωπίζει οποιαδήποτε πρόβλημα.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των ανωτέρω δηλώσεών του, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές. Στη βάση, λοιπόν, της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κατά τρόπο κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα, ο αιτητής δεν επικαλέστηκε κανέναν ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη υπό τη μορφή θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων, εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης ή τιμωρίας, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, ο αιτητής, σε περίπτωση επιστροφής  στη χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπουν, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής του αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή Obinze στην πολιτεία Imo, η οποία έχει γίνει δεκτό ότι αποτελεί τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του.

Σύμφωνα δε με το RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), μιας πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για την καταγραφή των συγκρούσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη-διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη-διεθνής ένοπλη σύρραξη μεταξύ ISWAP και Boko Haram[1].

Ειδικότερα όσον αφορά την πολιτεία Imo, τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή,  για σκοπούς πληρότητας της έρευνας, παραθέτω αριθμητικά δεδομένα επί των περιστατικών ασφαλείας στη συγκεκριμένη περιοχή. Σύμφωνα με την βάση δεδομένων ACLED,  κατά την περίοδο 08/06/2024 - 06/06/2025 καταγράφηκαν συνολικά 106 περιστατικά ασφαλείας με 166 απώλειες. Εξ αυτών, καταγράφηκαν 43 περιστατικά βίας κατά αμάχων με 71 θύματα, 44 μάχες με 92 θύματα, 3 εξεγέρσεις με 3 θύματα, 14 διαμαρτυρίες χωρίς θύματα και 2 εκρήξεις/απομακρυσμένη βία χωρίς θύματα.[2]

Καθώς, ενόψει επίσημων εκτιμήσεων που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Imo ανέρχεται σε 5,459,300 κατοίκους[3], καθίσταται σαφές ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (166 θάνατοι) δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι στην πολιτεία Imo επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων στα πλαίσια οιασδήποτε εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

To ανωτέρω συμπέρασμα ενισχύεται και από το γεγονός ότι με βάσει το συγκριτικό χάρτη που αναφέρεται στο Σημείωμα Καθοδήγησης της EUAA για τη Νιγηρία το 2021[4], η πολιτεία Imo, τόπος τελευταίας διαμονής του αιτητή, εντάσσεται στις πολιτείες επί τις οποίες ένας άμαχος δεν αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο να επηρεαστεί κατά τα διαλαμβανόμενα του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, εν προκειμένω του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Imo της Νιγηρίας, τόπος καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν φαίνεται να πλήττεται από συγκρούσεις και περιστατικά βίας οι οποίες πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ως αυτό ερμηνεύθηκε νομολογιακά στις αποφάσεις C-465/07 - Elgafaji και C‑285/12 - Diakité του ΔΕΕ[5]. Πέραν τούτου, λαμβάνοντας υπόψιν και το προσωπικό προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω ότι απουσιάζουν ιδιαίτερες επιβαρυντικές περιστάσεις, δεδομένου ότι ο αιτητής συνιστά ενήλικα, υγιή και με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο. Συμπερασματικά, δεν κρίνω ότι ανακύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι ο αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo.

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου τα οποία περιορίζονται στο περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου, αφού ουδεμία περαιτέρω μαρτυρία προσκομίστηκε στα πλαίσια της παρούσας προς υποστήριξη της αιτήσεως και αφού εξέτασα, τόσο τη νομιμότητα, όσο και την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αιτητή.

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 145/2025, δυνάμει της οποίας η Νιγηρία περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών με τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με € 1000 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

 

 

                                                                                      Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.