ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 419/2024

26 Ιουνίου, 2025

[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

M.Ε.Α.

Αιτήτρια

-και-

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών, Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η Αίτηση

Μάρκου, Ρ. για Νικολάου Κ. (κα), Δικηγόρος για Αιτήτρια

Φιλίππου, Α. (κ), Δικηγόρος για τους Καθ’ων η Αίτηση

[Αιτήτρια Παρούσα]

ΑΠΟΦΑΣΗ

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π: Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση των Καθ’ ων η Αίτηση, ημερομηνίας 11/01/2024 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για διεθνή προστασία και αιτείται καθεστώς πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Τα ουσιώδη γεγονότα της παρούσας υπόθεσης έχουν τεθεί στην Ένσταση των Καθ’ ων η αίτηση και υποστηρίζονται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου που έχει κατατεθεί ως Τεκμήριο Α κατά τις διευκρινήσεις.

 

Η Αιτήτρια είναι ενήλικας υπήκοος του Καμερούν. Στις 28/02/2022 εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και στις 10/03/2022 εισήλθε παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία δια μέσω των μη ελεγχόμενων από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχών. Κατόπιν, στις 04/04/2022 συμπλήρωσε αίτηση παροχής διεθνούς προστασίας, βεβαίωση υποβολής της οποίας παρέλαβε στις 06/04/2022.

 

Προς εξέταση της ουσίας της αίτησης του Αιτήτρια διεξήχθη προσωπική συνέντευξη στις 13/12/2023 από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 11/01/2024 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε έκθεση-εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία εγκρίθηκε από τον τελευταίο αυθημερόν. Στις 25/01/2024 ετοιμάστηκε επιστολή γνωστοποίησης της απορριπτικής απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου προς την Αιτήτρια, μαζί με συνοδευτική επιστολή αιτιολόγησης της απόφασης. Και οι δύο επιστολές παραδόθηκαν δια χειρός στον Αιτήτρια στις 25/01/2024.

 

Στις 09/02/2024 καταχωρήθηκε η υπό κρίση προσφυγή.

 

Δια της συνηγόρου της, η Αιτήτρια προβάλλει ως λόγους ακύρωσης ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση δεν προέβησαν στη δέουσα και/ή ορθή αξιολόγηση των πραγματικών και/ή νομικών προϋποθέσεων έκδοσης της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης και/ή απόφασης.

 

Οι δε Καθ’ων η Αίτηση ισχυρίζονται ότι, η απόφαση είναι νόμιμη και σύμφωνη με το Σύνταγμα της Δημοκρατίας, τη σχετική νομοθεσία και με τους βάσει αυτής εκδοθέντες Κανονισμούς καθώς και με τις αρχές της φυσικής δικαιοσύνης, είναι δε επαρκώς και/ή δεόντως αιτιολογημένη και έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα, σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου και ύστερα από ορθή ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας των Καθ’ ων η αίτηση και αφού λήφθηκαν υπόψιν όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης. Η δε Υπηρεσία Ασύλου εξέτασε τους προσβαλλόμενους στην προσφυγή του αιτούντος ισχυρισμούς, ως επίσης και όσα η Αιτήτρια ισχυρίστηκε κατά την διάρκεια της συνεντεύξεώς της, υπέβαλε επαρκή αριθμό ερωτήσεων και ορθώς κατέληξε ότι η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία της Αιτήτριας δεν τεκμηριώθηκε.

 

Προτού προχωρήσω στην εξέταση των ισχυρισμών της Αιτήτριας, κρίνω σκόπιμο να εξετάσω τους ισχυρισμούς που προέβαλε η συνήγορος της Αιτήτριας υπό το πρίσμα των πραγματικών γεγονότων και ισχυρισμών που προώθησε η Αιτήτρια καθ’ όλη την διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματός της ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, ως προκύπτει από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου.

 

Κατά το στάδιο υποβολής της αίτησης διεθνούς προστασίας του, η Αιτήτρια δήλωσε ότι ήρθε στη Δημοκρατία για να ζητήσει προστασία λόγω της πολιτικής αστάθειας στη χώρα καταγωγής, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο του αδερφού της και του συζύγου της διότι έλεγαν και για τους δύο ότι παρείχαν πληροφορίες και καταφύγιο και στις δύο πλευρές (το στρατό και τους αυτονομιστές μαχητές), με την ίδια να γίνεται στόχος τόσο των αυτονομιστών μαχητών όσο και του στρατού.

 

Κατά το στάδιο της προσωπικής της συνέντευξης, η Αιτήτρια δήλωσε, κατ’ αρχάς, τα εξής σε σχέση με τα προσωπικά της στοιχεία και προφίλ. Η Αιτήτρια δήλωσε υπήκοος Καμερούν και γεννηθείσα την 19/11/1990. Η Αιτήτρια δήλωσε περαιτέρω ότι είναι Χριστιανή και ότι είναι απόφοιτος πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δήλωσε περαιτέρω ότι ομιλεί Bangwa (μητρική της γλώσσα) και Αγγλικά. Η Αιτήτρια δήλωσε ότι γεννήθηκε στο Mayemen, μεγάλωσε στο Mekete, έζησε με τον αδερφό του συζύγου της στη Douala για ένα μήνα μεταξύ Νοεμβρίου και Δεκεμβρίου 2021 και κατόπιν επέστρεψε στο Mekete όπου και  έζησε έως ότου έφυγε από τη χώρα καταγωγής της την 28/02/2022. Η Αιτήτρια είναι κάτοχος διαβατηρίου Καμερούν το οποίο εκδόθηκε την 21/01/2022 και λήγει την 23/01/2027. Ως προς την οικογενειακή της κατάσταση η Αιτήτρια δήλωσε χήρα.

 

Αναφορικά με τους λόγους που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της, η Αιτήτρια δήλωσε ότι την αναζητά ο στρατός της χώρας μετά το θάνατο του συζύγου της, του αδερφού της και μίας εκ των θυγατέρων της κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης δυνάμεων του στρατού κατά των αυτονομιστών μαχητών οι οποίοι είχαν την έδρα τους δίπλα στη φάρμα της οικογενείας της Αιτήτριας. Ερωτηθείσα εάν υπάρχει οποιοσδήποτε άλλος λόγος για τον οποίο εγκατέλειψε την χώρα, η Αιτήτρια δήλωσε ότι ένας άλλος λόγος που έφυγε από το Καμερούν ήταν το γεγονός ότι ήταν ορφανή, χήρα και δεν είχε σπίτι ή χρήματα για να συντηρήσει τις θυγατέρες της.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου με την εισηγητική του έκθεση διέκρινε τους τέσσερεις ουσιώδεις ισχυρισμούς, ήτοι

(α) Υπήκοος του Καμερούν, η οποία γεννήθηκε και διέμενε στην πόλη Mayemen, της επαρχίας Kupe Muanenguba, της περιφέρειας Southwest

(β) ο θάνατος του συζύγου της Αιτήτριας κατά τη διάρκεια επίθεσης στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή τους

(γ) Η αναζήτηση της Αιτήτριας από στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας καταγωγής της

(δ) Για λόγους οικονομικού περιεχομένου

Τους ισχυρισμούς αυτούς ο λειτουργός τους αξιολόγησε ως ακολούθως:

Ως προς τον πρώτο ισχυρισμό της Αιτήτριας, ο λειτουργός αξιολόγησε αυτόν ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστο και συνεπώς τον έκανε δεκτό, αποδεχόμενος τα στοιχεία του προφίλ της Αιτήτριας, όπως εκεί καταγράφονται καθώς οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας ως προς το μέρος αυτό του αιτήματός της παρουσίαζε εσωτερική συνοχή και συνέπεια. Περαιτέρω, τα στοιχεία της Αιτήτριας εξακριβώθηκαν από το διαβατήριο το οποίο προσκόμισε, ενώ ο λειτουργός έκρινε ότι, με βάση τις δηλώσεις της Αιτήτριας, ότι τελευταίος τόπος διαμονής της ήταν το Mayemen της επαρχίας Southwest Region.

 

Ως προς τον δεύτερο ισχυρισμό της Αιτήτριας, ο λειτουργός αξιολόγησε αυτόν ως εσωτερικά αναξιόπιστο καθώς έκρινε πως η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες, πως οι ισχυρισμοί της δεν είχαν την απαιτούμενη συνοχή και συνέπεια και πως υπέπεσε σε αντιφάσεις. Πιο συγκεκριμένα, ερωτηθείσα για τον θάνατο του συζύγου της, η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες, περιέγραψε γενικά τι έγινε την ημέρα του θανάτου του συζύγου της και τις ενέργειες των συγχωριανών της, χωρίς όμως να αναφερθεί με λεπτομέρειες στον θάνατο του συζύγου της. Ο λειτουργός έκρινε ότι αναμένετο από την Αιτήτρια να ήταν σε θέση να προσδιορίσει χρονικά και ημερολογιακά τον θάνατο του συζύγου της, το που βρισκόταν η ίδια και τι έκανε εκείνη τη στιγμή, το πώς και πότε ενημερώθηκε για τον θάνατο του, καθώς επρόκειτο για ένα τόσο σημαντικό γεγονός για εκείνη, το οποίο αποτελεί μέρος του πυρήνα του αιτήματος της.

 

Ο λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις της Αιτήτριας σχετικά με το που βρισκόταν κατά την επίθεση έρχονται σε αντίφαση, καθώς ερωτηθείσα που βρισκόταν την ώρα της επίθεσης, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε αρχικά ότι βρίσκονταν στη φάρμα, μιλώντας στο α΄ πρόσωπο πληθυντικού (βλ ερ. 21 χ3) ενώ στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι βρίσκονταν μαζί με τις δύο από τις κόρες της στο σπίτι, επειδή έπρεπε να ετοιμάσει φαγητό για να το πάρει στον σύζυγο της (βλ. ερ. 20 χ2). Ερωτηθείσα αν είδε τα μέλη των στρατιωτικών δυνάμεων να επιτίθενται, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι πήγαν το βράδυ, για να μην τους βλέπουν οι άνθρωποι (βλ. ερ. 21 χ4), ενώ σε διευκρινιστική ερώτηση αν η επίθεση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της νύχτας, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι πήγαν το βράδυ και επιτέθηκαν κατά το ξημέρωμα (βλ. ερ. 21 χ5). Ο λειτουργός έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας χαρακτηρίζονται από έλλειψη συνοχής και συνέπειας, καθώς αναμένετο από την Αιτήτρια να είναι σε θέση να εξηγήσει αν είδε μέλη των στρατιωτικών δυνάμεων, αν άκουσε μόνο τους πυροβολισμούς, αν κάποιος άλλος την ενημέρωσε για την επίθεση και να τοποθετήσει με χρονική ακρίβεια την επίθεση, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη ότι η επίθεση σημειώθηκε στην περιοχή διαμονής και το γεγονός αποτελεί μέρος του πυρήνα του αιτήματος της.

 

Ο λειτουργός επεσήμανε επιπλέον ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει ποια στρατιωτική μονάδα επιτέθηκε στην περιοχή διαμονής της, δηλώνοντας όταν ερωτήθηκε σχετικά ότι ήταν ο στρατός (βλ. ερ. 21χ6). Σύμφωνα με τον λειτουργό, αναμένετο από την Αιτήτρια να είναι σε θέση να γνωρίζει τη στρατιωτική μονάδα, εφόσον όχι μόνο ήταν παρούσα στην επίθεση, αλλά θα μπορούσε να ενημερωθεί είτε από συγχωριανούς της είτε από τα μέσα ενημέρωσης, τα οποία θα πρόβαλαν το θέμα αν πρόκειται για μαζική στρατιωτική επίθεση με απώλειες άμαχων πολιτών.

 

Προχωρώντας στην εκτίμηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού, ο λειτουργός επεσήμανε ότι οι εξωτερικές πηγές πληροφόρησης δε συνάδουν με τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας καθώς παρά την εκτεταμένη έρευνα δεν κατάφερε να εντοπίσει πληροφορίες που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας σχετικά με την εν λόγω επίθεση, ενώ αναμένετο ότι σε περίπτωση που είχε σημειωθεί η εν λόγω επίθεση, εφόσον επρόκειτο για οργανωμένη επίθεση των στρατιωτικών δυνάμεων έναντι ομάδας αποσχιστών κατά την οποία άμαχος πληθυσμός έχασε τη ζωή του, θα είχε κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης και θα υπήρχε αναφορά στις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

Εν συνεχεία ο λειτουργός αναφέρθηκε και στο αντίγραφο πιστοποιητικού θανάτου του συζύγου της το οποίο προσκόμισε η Αιτήτρια. Σύμφωνα με τον Λειτουργό, η αυθεντικότητα του εν λόγω εγγράφου αμφισβητείτο καθώς παρατηρήθηκαν τα ακόλουθα:

- Εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφέρουν ότι το όνομα του 2ου αντιδημάρχου του συμβουλίου της Kumba 1 το 2021, ημερομηνία έκδοσης του εν λόγω εγγράφου, είναι Besingi Nilale και όχι Agnes Auck Obem, όπως αναγράφεται στο πιστοποιητικό θανάτου (Π.β. ερ. 405)

- Το πεδίο "Οικογενειακή κατάσταση" συμπληρώνεται με την λέξη ναι (Yes) και σε παρένθεση η λέξη έγγαμος (married). Αναμένεται σε επίσημο έγγραφο τα πεδία να συμπληρώνονται με τον σωστό τρόπο και στο συγκεκριμένο πεδίο να αναγραφόταν μόνο η λέξη έγγαμος, αφού η λέξη ναι δεν προσδιορίζει την οικογενειακή κατάσταση του ατόμου

- Στο πεδίο για την ιδιότητα του δηλωτή (declarant) αναγράφεται όνομα και συγκεκριμένα. Dr. Mpako Martin, αντί η ιδιότητα του Fontama Frederick, o οποίος αναγράφεται ως δηλωτής

-Οι δύο σφραγίδες στο έγγραφο είναι στα αγγλικά, ενώ από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης φαίνεται ότι οι σφραγίδες σε επίσημα έγγραφα στη Δημοκρατία του Καμερούν είναι σε δύο γλώσσες, στην γαλλική και στην αγγλική και όχι μόνο στην αγγλική (Π.β. ερ. 42-419).

 

Δεδομένων των ανωτέρω, ο Λειτουργός έκρινε ότι το έγγραφο με τίτλο «Πιστοποιητικό θανάτου», δε δύναται να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς της ΑΔΠ, όσον αφορά το θάνατο του συζύγου της.

 

Ως εκ των άνω ο Λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια αξιοπιστίας όπως αυτά αναλύθηκαν παραπάνω, απέρριψε τον ανωτέρω ισχυρισμό που αφορά το θάνατο του συζύγου της Αιτήτριας κατά τη διάρκεια επίθεσης στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή τους.

 

Ως προς τον τρίτο ισχυρισμό της Αιτήτριας, ο λειτουργός αξιολόγησε αυτόν ως εσωτερικά αναξιόπιστο καθώς έκρινε πως η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς πληροφορίες, πως οι ισχυρισμοί της δεν είχαν την απαιτούμενη συνοχή και συνέπεια και πως υπέπεσε σε αντιφάσεις. Καταρχάς ο αρμόδιος λειτουργός σημείωσε ότι ο θάνατος του συζύγου της Αιτήτριας κατά τη διάρκεια επίθεσης στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή τους, ισχυρισμός ο οποίος αποτελεί την αιτία αναζήτησης της από τις στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας της, απορρίφθηκε κατά την ανάλυση του δεύτερου ουσιώδες περιστατικού. Ο λειτουργός έκρινε ότι οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας σχετικά με τη φάρμα και την τοποθεσία αυτής διέπονται από αντιφάσεις και από έλλειψη συνοχής και συνέπειας καθώς η Αιτήτρια αρχικά ισχυρίστηκε ότι ο στρατός μετέβη και είδε ότι η φάρμα του συζύγου της γειτνίαζε με περιοχή των αποσχιστών, γι' αυτό και έπρεπε η ίδια να φύγει, ενώ στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι αν ανακάλυπτε ο στρατός την τοποθεσία της φάρμας θα την φυλάκιζε). Επιπλέον, η Αιτήτρια ισχυρίζεται ότι ανέμενε ο στρατός να την αναζητήσει αν μάθαιναν για την τοποθεσία της φάρμας, ανάγοντας τον ισχυρισμό της για την αναζήτηση της από τις στρατιωτικές δυνάμεις σε προσωπική της υπόθεση.

Οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας σχετικά με το αν εν τέλει ο στρατός την αναζήτησε προσωπικά κρίθηκε ότι διέπονται από έλλειψη συνοχής και συνέπειας, καθώς αναμένετο από την Αιτήτρια να δώσει ξεκάθαρη απάντηση στο αν έχει αναζητηθεί από τις στρατιωτικές δυνάμεις ή όχι, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο εν λόγω ισχυρισμός της αποτελεί μέρος του πυρήνα του αιτήματος της, ενώ με την εξήγηση που δίνει ανάγει τον ισχυρισμό της σε προσωπική της υπόθεση. Ερωτηθείσα γιατί ήταν πρόβλημα να έχει κάποιος φάρμα πλησίον περιοχής των αποσχιστών, η Αιτήτρια κρίθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκή εξήγηση, ισχυριζόμενη ότι ο κανόνας αυτός είναι σύμφωνα με τον νόμο, δίχως όμως να μπορεί να προσδιορίσει σε ποιο νόμο αναφέρεται, ισχυριζόμενη απλά ότι είναι νόμος στη χώρα της. Σύμφωνα με το Λειτουργό αναμένετο από την Αιτήτρια να είναι σε θέση να εξηγήσει τι καθορίζει ο συγκεκριμένος νόμος και τι συνέπειες υπάρχουν όταν κάποιος τον παραβιάζει, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι στρατιωτικές δυνάμεις θα την αναζητούσαν λόγω αυτού.

 

Τέλος, ερωτηθείσα να εξηγήσει πως κατάφερε να φύγει από τη χώρα καταγωγής της χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα, ενώ ισχυρίστηκε ότι οι αρχές της χώρας την αναζητούσαν, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι ο ιερέας ήταν αυτός ο οποίος κανόνισε τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης του διαβατήριου της. Η εξήγηση της Αιτήτριας κρίθηκε ότι διέπεται από έλλειψη επαρκών πληροφοριών, όπως επίσης και έλλειψη συνοχής και συνέπειας, καθώς αναμένετο από την Αιτήτρια να είναι σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες για τη διαδικασία που ακολούθησε στο αεροδρόμιο, αν συνοδευόταν από τον ιερέα ή κάποιο άλλο άτομο που την βοήθησε, τι ειπώθηκε κατά τους ελέγχους, τα έγγραφα που παρουσίαζε κατά τους ελέγχους και το αν υπήρξε δωροδοκία των υπαλλήλων του αεροδρομίου.

 

Προχωρώντας στην εκτίμηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού, ο λειτουργός καταρχάς δήλωσε ότι τα όσα ανέφερε η Αιτήτρια ως προς αυτό το μέρος του αιτήματος της αποτελούν μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη των ισχυρισμών της και δεν ευνοείται, ούτε δικαιολογείται οποιαδήποτε διερεύνηση μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης. Ως εκ των άνω, ο λειτουργός κατέληξε στην απόρριψη του ισχυρισμού της Αιτήτριας.

 

Ως προς τον τέταρτο ισχυρισμό της Αιτήτριας, ο λειτουργός αξιολόγησε αυτόν ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστο καθώς έκρινε πως οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας παρουσίασαν εσωτερική συνοχή και ευλογοφάνεια και πως τα όσα ανέφερε η Αιτήτρια ως προς αυτόν τον ισχυρισμό της αποτελούν μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη των ισχυρισμών της και δεν ευνοείται, ούτε δικαιολογείται οποιαδήποτε διερεύνηση μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης. Ως εκ τούτου, ο λειτουργός αποδέχτηκε τον ανωτέρω ισχυρισμό που αφορά τους λόγους οικονομικού περιεχομένου για τους οποίους η Αιτήτρια εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της.

 

Κατά συνέπεια, οι Καθ’ ων η Αίτηση έκριναν ότι η Αιτήτρια δεν μπορούσε να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Κατόπιν, αφού διαπίστωσαν την ύπαρξη ένοπλης, εσωτερικής σύρραξης στο Καμερούν έκριναν εν τέλει ότι οι προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας, ήτοι ότι πρόκειται για άτομο ενήλικο χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας και εμφανούς ευαλωτότητας, ότι έχει ολοκληρώσει τη δημοτική εκπαίδευση, και ότι έχει οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα, δεν θα μπορούσαν να υπαγάγουν τον Αιτήτρια στο Άρθρο 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Συνεπώς, έκριναν ότι δεν μπορούσε να της παραχωρηθεί ούτε το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

 

Από τα πιο πάνω, συνάγεται ότι η έρευνα που είχε προηγηθεί της απόφασης για απόρριψη της αίτησης της Αιτήτριας ήταν επαρκής και είχαν συλλεγεί και διερευνηθεί όλα τα ουσιώδη στοιχεία σε συνάρτηση πάντα με τους ισχυρισμούς που είχε προβάλει η Αιτήτρια κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της. Από τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου, θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη και η αιτιολόγηση συμπληρώνεται και από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, όπως αυτά έχουν αναλυθεί ανωτέρω (βλ. άρθρο 29 του Ν. 158 (Ι)/1999, Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου κ.α. ν Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1171 και Διογένους ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ., 371 Στέφανος Φράγκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, (1998) 3 ΑΑΔ 270). Ειδικότερα, επισημαίνω ότι στην έκθεση-εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού καταγράφονται με λεπτομέρεια οι λόγοι που απορρίφθηκε το αίτημα του με παραπομπή στις απαντήσεις της Αιτήτριας, οι οποίες κρίνονται και από το Δικαστήριο ως αόριστες, ασαφείς και ατεκμηρίωτες. Ως εκ τούτου, απορρίπτεται ο λόγος ακυρώσεως που έχει προωθηθεί από την συνήγορο της Αιτήτριας.

 

Ως προς το ειδικότερο ζήτημα της υπαγωγής της Αιτήτριας σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει των άρθρων 19(1) και 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, ως προέβαλε και η συνήγορος της κατά τις διευκρινήσεις, έχω εξετάσει επικαιροποιημένες εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για να αξιολογήσω την κατάσταση ασφαλείας στη Southwest περιφέρεια του Καμερούν, όπου βρίσκεται η προηγούμενη περιοχή συνήθους διαμονής της Αιτήτριας.

 

Σύμφωνα με αυτές «το Καμερούν αντιμετωπίζει μια πολύπλευρη ανθρωπιστική κρίση και κρίση προστασίας που προκαλείται από συγκρούσεις, ενδοκοινοτική βία και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής»^[1]. Πηγές ανέφεραν ότι το Καμερούν συνέχισε να επηρεάζεται από δύο μεγάλες συγκρούσεις: τη σύγκρουση στη λεκάνη της λίμνης Τσαντ στον Άπω Βορρά και την εσωτερική κρίση στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές (NWSW)^[2].

 

Αναφορικά με τα περιστατικά ασφαλείας, σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα της βάσης δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με έργο τη συλλογή, ανάλυση και χαρτογράφηση δεδομένων σχετικά με τις ημερομηνίες, τους δρώντες, τις τοποθεσίες, τους θανάτους και τους τύπους όλων των καταγεγραμμένων  γεγονότων πολιτικής βίας και διαμαρτυρίας σε παγκόσμια κλίμακα, κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ 06/04/2024 και 04/04/2025 σε ολόκληρο το Καμερούν καταγράφηκαν συνολικά 2404 περιστατικά ασφαλείας από τα οποία επήλθε ο θάνατος συνολικά 1848 πολιτών. Πιο συγκεκριμένα, στην επαρχία Southwest Region 404 εξ αυτών καταγράφηκαν ως περιστατικά χρήσης βίας κατά πολιτών (με 131 θύματα), 252 ως μάχες (με 540 θύματα), 19 ως ταραχές/εξεγέρσεις (με 2 θύματα), 15 ως εκρήξεις (με 16 θύματα) και 12 ως διαμαρτυρίες (δίχως θύματα)^[3].

 

Σημειώνεται ότι στη στην πόλη Mayemen, την ανωτέρω χρονική περίοδο δεν καταγράφηκαν περιστατικά ασφαλείας.^[4]

 

Από τις ανωτέρω πληροφορίες προκύπτει ότι στη Νοτιοδυτική Περιφέρεια του Καμερούν, λαμβάνει χώρα εσωτερική ένοπλη σύρραξη μεταξύ των κρατικών δυνάμεων και των αυτονομιστών, που συμπαρασύρει τον άμαχο πληθυσμό, σημειώνοντας αρκετές απώλειες. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τα περιστατικά ασφαλείας για το τόπο συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, ως αναλύθηκαν ανωτέρω, συνάγεται ότι η ένοπλη σύρραξη που συντελείται, δεν επηρεάζει τη πόλη Mayemen σε τέτοιο βαθμό ώστε μόνη η παρουσία κάποιου εκεί να τον εκθέτει σε κίνδυνο. Επικουρικά, λαμβάνοντας υπόψιν και τις ιδιαίτερες περιστάσεις της Αιτήτριας για την αξιολόγηση του προσωπικού κινδύνου που θα αντιμετωπίσει ως άμαχη αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής της, ήτοι ότι πρόκειται για άτομο ενήλικο χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας και εμφανούς ευαλωτότητας, ότι έχει ολοκληρώσει τη δημοτική εκπαίδευση και ότι έχει οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα καταλήγω ότι δεν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι στο πρόσωπο της Αιτήτριας, ώστε να πιστεύεται ότι αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής της θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη, ώστε να της παραχωρηθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(1) και (2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, θεωρώ πως η Αιτήτρια δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και η νομιμότητα της απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση. Επίσης δεν κατάφερε να αποδείξει ότι στο πρόσωπό της πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή της στο καθεστώς του πρόσφυγα ή της παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται €800  έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.