ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 4596/23

 3 Ιουνίου, 2025

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Ε.Α.Α.

Αιτητού,

και

            Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Κωνσταντινίδου Γ. (κα.), για Μ. Παπαλοΐζου, Δικηγόρος για τον Αιτητή

Δημητρίου Χρ.(κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Aιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος, η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 14.11.2023, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του Αιτητή για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2023 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από το Καμερούν. Περί τις 16.11.2020 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας, αφού προηγουμένως εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία, και στις 20.10.2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή από λειτουργό. Ακολούθως, υποβλήθηκε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: o Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης για διεθνή προστασία του Αιτητή, η οποία εγκρίθηκε στις 14.11.2023 από τον Προϊστάμενο. Στις 30.11.2023, η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής, κοινοποιήθηκε στον Αιτητή.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Στο πλαίσιο της γραπτής του αγόρευσης, ο Αιτητής επικαλείται διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την διοικητική εξέταση της αίτησης του. Ως προς τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία, ο Αιτητής ισχυρίζεται, ότι η απόφαση των Καθ’ ων λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα με αποτέλεσμα να εξαχθούν λανθασμένα συμπεράσματα. Υποστηρίζει ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης του περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τα γεγονότα και ήταν σε θέση να δώσει λεπτομέρειες, για τους λόγους που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του εξαιτίας του φόβου δίωξής του από τον στρατό του Καμερούν και ότι θα έπρεπε να τύχει αναγνώρισης και του ευεργετήματος της αμφιβολίας. Επιπλέον, αναφέρει ότι δεν έχουν εξεταστεί έγγραφα τα οποία προσκομίστηκαν και τα οποία επιβεβαίωναν τους ισχυρισμούς του. Η ελλιπής έρευνα οδήγησε κατά τον ίδιο σε πλάνη των Καθ’ ων η αίτηση. Υποστηρίζει περαιτέρω, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νόμιμης αιτιολογίας. Τέλος, υποστηρίζει ότι δικαιολογείται η υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ένεκα της πεποίθησης του στρατού ότι αυτός ανήκει στην ομάδα των αποσχιστών ενώ επικουρικώς εισηγείται ότι δικαιολογείται υπαγωγή του σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας εξαιτίας της κατάστασης ασφαλείας που επικρατεί στη χώρα καταγωγής του.

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η αίτηση υποβάλλουν ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων προσφυγής ούτε και ότι δύναται να υπαχθεί στο καθεστώς του πρόσφυγα αλλά ούτε και πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου για να του παραχωρηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Ακολούθως, αντικρούοντας τους εγειρόμενους λόγους προσφυγής, υποστηρίζουν ότι η επίδικη απόφαση αποτελεί προϊόν δέουσας έρευνας και υποβάλλουν ότι δόθηκε η ευκαιρία στον Aιτητή να εκθέσει διεξοδικά τους λόγους για τους οποίους αιτείται διεθνούς προστασίας. Υποστηρίζουν εξάλλου ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή έχουν εξεταστεί και αξιολογηθεί δεόντως και ότι με βάση τη διενεργηθείσα έρευνα δεν προκύπτει ότι η κατάσταση ασφαλείας σε συνάρτηση με τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης εκ της παρουσίας του ως αμάχου και μόνο στην εν λόγω περιοχή. Παραπέμπουν στις συναφείς αναφορές του Αιτητή ως προς τον πυρήνα του αιτήματός του, επιχειρώντας να καταδείξουν την ορθότητα του ευρήματός τους περί μη αποδοχή του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του (δίωξη του Αιτητή από το στρατό του Καμερούν). Εισηγούνται ως εκ τούτου την απόρριψη της αίτησης του για διεθνή προστασία και εντέλει της παρούσας προσφυγής.

Το νομικό πλαίσιο

4.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

 

5.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως:

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ’ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

6.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (στο εξής: o περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

7.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

8.             Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις Αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο Αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2) Ιδίως, ο Αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του Αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο Αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙ [...]».

(στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος). (β) βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του, ή

(γ) σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης...».

 

9.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

10.          Ως προς τους εγειρόμενους λόγους προσφυγής από τον Αιτητή είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό, ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική της ορθότητά της de novo και ex nunc (Βλ. απόφαση του ΔΕΕ της 3ης Απριλίου 2025, C‑283/24 [Barouk], B. F. κατά Κυπριακής Δημοκρατίας, ECLI:EU:C:2025:236, Έφεση κατά Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Aρ. 107/2023, Δημοκρατία ν. Q.B.T., απόφαση ημερ. 11.2.2025, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 17/2021 Janelidze ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 21.9.2021· Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 35/2023 Lubangamu ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 5.12.2024). Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ.«Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100].

 

11.          Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του Αιτητή, επισημαίνονται συναφώς τα ακόλουθα: παρατηρώ ότι στο πλαίσιο του εντύπου της αίτησής του για διεθνή προστασία, ο Αιτητής κατέγραψε ως λόγω εγκατάλειψης της χώρας του τον πόλεμο συνεπεία της αγγλόφωνης κρίσης στο Καμερούν και κυρίως ο φόβος των διώξεων. Ειδικότερα κατέγραψε ότι, το 2016 στην αρχή της κρίσης, ο ίδιος βρισκόταν στο χωριό του προσπαθώντας να φτιάξει μια μικρή επιχείρηση και να φροντίσει τους άρρωστους γονείς του. Από τα μέσα του 2018 το χωριό του ξεκίνησε να δέχεται βία προερχόμενη από τον στρατό και μιας νεοσύστατης αυτονομιστικής ομάδας που αποτελούνταν κυρίως από νέους του χωριού με ηγέτη τον ξάδερφο του Αιτητή. Τότε, ξεκίνησαν τα προβλήματα για την οικογένειά του αφού μέλη της οικογένειάς του, ήρθαν αντιμέτωπα με κυβερνητικές δυνάμεις. Συγκεκριμένα, όπως κατέγραψε, στις 23 Νοεμβρίου 2019, η μεγαλύτερη αδελφή του πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε βάναυσα στο σπίτι τους από στρατιωτικούς όταν οι τελευταίοι αναζητούσαν τον Αιτητή και τον ξάδελφό του αφού θεωρούσαν ότι ήταν μέλη της ομάδας. Ακολούθως, κράτησαν τους γονείς του έξω από το σπίτι και εν τέλει τους άφησαν ελεύθερους λόγω της κατάστασής τους, προειδοποιώντας τους όμως ότι ο επόμενος που θα σκοτώσουν θα είναι ο Αιτητής. Από τότε ο Αιτητής κρυβόταν στους θάμνους σε γειτονικά χωριά. Οι γονείς του μεταφέρθηκαν στην Bamenda και εκεί τους επισκέφθηκε ο Αιτητής τον Φεβρουάριο 2020. Ο Αιτητής τέλος, κατέγραψε ότι δεν ήταν εύκολο να ζει με την απειλή και αφού η κατάσταση επιδεινώθηκε επέλεξε να εγκαταλείψει τη χώρα για την ασφάλειά του. Για το σκοπό αυτό, τον συνέδραμε ένας θείος του

12.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ανέφερε ότι γεννήθηκε στο χωριό Andek το οποίο ανήκει στο Ngi(e)[1], ευρύτερη διοικητική περιοχή στην οποία υπάγονται 19 χωριά, γεννηθείς το 1978, το οποίο υπήρξε και ο τελευταίος τόπος διαμονής του πριν εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του. Πιο συγκεκριμένα, από το 1997 βρισκόταν στην πόλη Bamenda μέχρι το 2015 οπόταν και επέστρεψε στη γενέτειρα του μέχρι που εγκατέλειψε την χώρα στις 26.10.2020. Ως προς το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο, ο Αιτητής ανέφερε ότι ολοκλήρωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευση το 1998. Περαιτέρω, ανέφερε ότι είναι αρραβωνιασμένος και έχει τρία τέκνα. Το ένα του παιδί βρίσκεται μαζί με την μητέρα του στην Douala και τα άλλα δύο μαζί με την μητέρα τους στην Yaoundé. Η μητέρα του Αιτητή απεβίωσε και ο πατέρας του βρίσκεται στην Bamenda. Διαθέτει επίσης τρεις αδερφές, οι οποίες βρίσκονται μία στην Bamenda, μία Yaoundé και μία στην Buea και με τους οποίους όπως δήλωσε, διατηρεί επικοινωνία. Ο Αιτητής ήταν ιδιοκτήτης επιχείρησης πώλησης κινητών τηλεφώνων από το 2016 μέχρι το 2019 στην περιοχή καταγωγής του το Andek (στο Βορειοδυτικό Καμερούν). Ως προς το θρήσκευμα, δήλωσε χριστιανός προτεστάντης, εθνοτικής καταγωγής Ngi και ομιλεί την γαλλική και την αγγλική.

13.          Ερωτηθείς για ποιους λόγους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής κατά την ελεύθερή του αφήγηση, ανέφερε πως κατά την διάρκεια της αγγλόφωνης κρίσης βρισκόταν στην γενέτειρά του, Andek του Καμερούν. Ο Αιτητής εξήγησε ότι η κρίση ξεκίνησε μετά την διαμαρτυρία των δασκάλων και δικηγόρων με την αγγλόφωνη κοινότητα να ξεσηκώνεται λόγω της καταπίεσης και των βασανιστηρίων. Ως περαιτέρω ανέφερε, ο Αιτητής δεν είχε γνώση ή/και τις πληροφορίες που είχαν κάτοικοι των πόλεων σχετικά με το τι συνέβαινε. Όταν ξεκίνησε η σύγκρουση, ο ξάδελφός του Αιτητή, ονόματι A. N., ήταν επικεφαλής ομάδας που συστάθηκε για να πολεμήσουν τον στρατό. Ωστόσο ο Αιτητής δεν γνώριζε ότι ο ξάδερφός του ήταν επικεφαλής των Ambazonians στο χωριό. Όταν η διοίκηση της Yaoundé, πληροφορήθηκε ότι στα χωριά σχηματίζονται ομάδες προς υπεράσπισή τους, τότε στάλθηκε ο στρατός. Στη συνέχεια ανέφερε ότι κάποιος από το νοτιοδυτικό τμήμα έφτασε στο χωριό με σκοπό να εκπαιδεύσει τους νέους και σύμφωνα με φήμες ο εν λόγω ξάδερφός του μετέβη στη Νιγηρία για να λάβει εκπαίδευση με μαγεία. Στις 23 Νοεμβρίου 2019, έλαβε χώρα η πρώτη επίθεση από τον στρατό στο χωριό του. Η αδερφή του Αιτητή, όταν αντιλήφθηκε ότι έφτασαν στο χωριό, έτρεξε να προειδοποιήσει την μητέρα και τον αδερφό της (τον Αιτητή) που βρίσκονταν στο σπίτι, με αποτέλεσμα να την πυροβολήσουν και να σκοτωθεί. Ο Αιτητής τότε, κατάλαβε ότι έπρεπε να διαφύγει για να σωθεί και κατέφυγε σε γειτονικό χωριό όπου παρέμεινε για 3 έως 5 ημέρες. Ακολούθως, έγινε γνωστό ότι μέλη του στρατού είχαν σκοτώσει την αδερφή του και ότι έψαχναν τον ίδιο τον Αιτητή και τον ξάδερφό του. Οι γονείς του Αιτητή δήλωσαν στον στρατό ότι δεν γνωρίζουν που βρισκόταν και στη συνέχεια, ο θείος του Αιτητή μετέφερε τους γονείς του στην Bamenda. Κατά τον χρόνο που ο Αιτητής κρυβόταν, σκέφτηκε πως θα έπρεπε να ενταχθεί στην ομάδα των Ambazonians για να εκδικηθεί για τον θάνατο της αδερφής του, εντούτοις κάποιο πρόσωπο τον απέτρεψε, συμβουλεύοντάς τον ότι δεν χρειάζεται να σκοτώσει κανέναν. Στις 27 Φεβρουαρίου 2020 επικοινώνησε με τον θείο του και πληροφορήθηκε ότι οι γονείς του βρίσκονται στην Bamenda. Όταν τους επισκέφθηκε πληροφορήθηκε από αυτούς ότι ο στρατός τον αναζητεί. Με τη βοήθεια του θείου του ο Αιτητής εν τέλει εγκατέλειψε την χώρα με σκοπό να σπουδάσει.

14.          Ακολούθως, υποβλήθηκαν διευκρινιστικής φύσεως ερωτήματα στον Αιτητή αναφορικά με τους λόγους που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την χώρα του. Αρχικά, ανέφερε ότι ο λόγος που εγκατέλειψε την χώρα του την συγκεκριμένη στιγμή, ήτοι στις 26.10.2020 ήταν ο φόβος του ότι σε περίπτωση που αυτός επιστρέψει στην χώρα του, ο Αιτητής θα φυλακιστεί ή ακόμα είναι πιθανό να του επιβληθεί θανατική ποινή από τις αρχές.

15.          Σχετικά με τις περιστάσεις γύρω από την αναζήτησή του από τον στρατό, ο Αιτητής ανέφερε ότι ο στρατός ξεκίνησε στις 23.11.2019 κυνηγητό για εντοπισμό του ιδίου αλλά και του ξαδέρφου του, αφού πίστευαν ότι ο Αιτητής βρίσκεται πίσω από την ομάδα, με αποτέλεσμα την δολοφονία της αδερφής του. Έπειτα, ο Αιτητής δήλωσε ότι κρυβόταν γιατί τον αναζητούσαν για να τον σκοτώσουν. Επιπροσθέτως, ανέφερε ότι γνωρίζει ότι βρίσκεται στην λίστα του στρατού καθότι ο στρατός ανέφερε στους γονείς του ότι είναι ο επόμενος που θα σκοτώσουν. Αναφορικά με τον αποδιδόμενο σε αυτόν ρόλο του ως αρχηγού από το στρατό, ανέφερε ότι ενημερώθηκε σχετικά από τους χωριανούς. Ερωτηθείς ο Αιτητής, αν αντιμετώπισε ο ίδιος προσωπικά κάποιο πρόβλημα με τον στρατό, αποκρίθηκε θετικά. Ακολούθως, όταν ερωτήθηκε αν του συνέβη οτιδήποτε άλλο όταν παρέμενε κρυμμένος από τον Νοέμβριο του 2019 μέχρι τις 20 Οκτωβρίου 2020, απάντησε αρνητικά. Ακολούθως, όσον αφορά το αν είναι επίσημα καταζητούμενο πρόσωπο, ο αιτητής απάντησε θετικά και πρόσθεσε ότι το όνομά του βρισκόταν τοιχοκολλημένο σε λίστα στον τοίχο.

16.          Αναφορικά με τη δολοφονία της αδερφής του από τον στρατό, ο Αιτητής επανέλαβε ότι η αδερφή του άκουσε ότι έρχονταν στο σπίτι τους μέλη του στρατού και προσπάθησε να τους προειδοποιήσει με τον Αιτητή να διαφεύγει. Ως προς τα κίνητρα δολοφονίας της αδελφής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι αυτό οφείλεται στην άρνησή της να αποκαλύψει τη θέση του Αιτητή και την προσπάθειά της να τον προειδοποιήσει.

17.          Τέλος, ερωτηθείς εάν θα μπορούσε να επιστρέψει στην χώρα του και να εγκατασταθεί στην Douala, αποκρίθηκε ότι σε αυτή την περιοχή οι περισσότεροι αγγλόφωνοι πολίτες δέχονται παρενοχλήσεις.

18.          Κατά τη διοικητική διαδικασία, ο Αιτητής προσκόμισε επιστολή από το δικηγόρο του στη χώρα καταγωγής του, στην οποία περιγράφονται οι περιστάσεις της κατ’ ισχυρισμό δολοφονίας μίας εκ των αδελφών του Αιτητή και της δικής του δίωξης (βλ. ερ. 50 έως 48 του διοικητικού φακέλου, στο εξής «δ.φ.»), μέχρι την άφιξή του στη Δημοκρατία.

19.          Αξιολογώντας τους ισχυρισμούς του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση διέκριναν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αναφορικά με την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα λοιπά στοιχεία του προφίλ του. Ο δεύτερος, αναφορικά με την αναζήτησή του από το στρατό από το 2019. Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθώς οι πληροφορίες που έδωσε ο Αιτητής κρίθηκαν συνεκτικές ενώ αξιολογήθηκαν σε συνάρτηση με το διαβατήριό του, το οποίο προσκόμισε στη διοίκηση.

20.          Ο δεύτερος αντίθετα ισχυρισμός έτυχε απόρριψης καθώς κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς και λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την σχέση του με το στρατό του Καμερούν και το πως γνώριζε ότι τον αναζητούσαν. Επιπλέον, κρίθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει επαρκώς τους λόγους για τους οποίους θεωρήθηκε ότι ο ίδιος ήταν ηγέτης των Ambazonians της περιοχής, αποκρινόμενος ότι ήταν κάτι για το οποίο πληροφορήθηκε από τους χωριανούς. Σημειώνουν εξάλλου οι Καθ’ ων η αίτηση ότι ο Αιτητής αγνοούσε εάν υπάρχει εναντίον του οποιοδήποτε ένταλμα σύλληψης. Καταλήγοντας, έκριναν ότι ευλόγως θα αναμενόταν από τον Αιτητή να γνωρίζει περισσότερες λεπτομέρειες αφενός,  ως προς τους λόγους για τους οποίους θεωρήθηκε από τον στρατό ως ηγέτης των. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, οι Καθ' ων η αίτηση ανέτρεξαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, μέσω των οποίων επιβεβαιώνεται το γεγονός ότι η ένταση παραμένει στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν λόγω των αυτονομιστικών κινημάτων και των συγκρούσεων μεταξύ ένοπλων ομάδων και της κυβέρνησης εντούτοις, δεδομένης της μη θεμελίωσης της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή, ο συναφής ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός.

21.          Στη βάση του μόνο αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, κρίθηκε ότι κανένα στοιχείο του προφίλ του σε συνάρτηση με τις επικρατούσες συνθήκες ασφαλείας δεν οδηγεί στο συμπέρασμα περί βάσιμου φόβου δίωξης ή σοβαρού κινδύνου βλάβης. Στο πλαίσιο της εξατομικευμένης αξιολόγησης που διενεργήθηκε, λήφθηκε υπόψη ότι πρόκειται περί αμάχου, υγιούς, ενήλικου άνδρα, ικανού προς εργασία με τόπο συνήθους διαμονής το Andek, χωρίς να έχει αντιμετωπίσει ο ίδιος κάποιο περιστατικό δίωξης και ο οποίος δεν παρουσιάζει κάποιο άλλο σημείο ευαλωτότητας.

22.          Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου.

23.          Ως προς τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό συντάσσομαι με το εύρημα των Καθ’ ων η αίτηση περί αξιοπιστίας του για τους λόγους που καταγράφονται στην έκθεση, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός του έγινε αποδεκτός, δεδομένου ότι κρίθηκε ότι οι επιμέρους δηλώσεις του ήταν αρκούντως συγκεκριμένες και συνεκτικές, ευρισκόμενες σε συμφωνία με τα προσκομισθέντα από τον Αιτητή έγγραφα (διαβατήριο) καθώς και με τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

24.          Ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, συντάσσομαι επίσης με τα επιμέρους ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση που οδήγησαν στην μη θεμελίωση της αξιοπιστίας του Αιτητή. Παρατηρείται ότι πράγματι, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τον τρόπο με τον οποίο διώκεται από τον στρατό, αδυνατώντας να παρέχει βιωματικές περιγραφές. Ο Αιτητής με γενικότητα αναφέρθηκε στο περιστατικό της δολοφονίας της αδελφής του και της αναζήτησής του από το στρατό ενώ το όλο αφήγημά του στηρίζεται σε σωρεία υποθέσεων. Ο Αιτητής υποθέτει ότι δολοφόνησαν την αδελφή του διότι εικάζει ότι ο στρατός θεώρησε ότι αυτή έσπευσε να προειδοποιήσει τον Αιτητή. Εικάζει ότι οι χωριανοί ενημέρωσαν τον στρατό ότι ο ίδιος έχει σχέση με τους αποσχιστές, τη στιγμή που ο ίδιος αρνείται οποιαδήποτε αποσχιστική δράση, διότι και πάλι εικάζει ότι οι χωριανοί θα θεώρησαν ότι συνεργάζεται με το ξάδελφό του, ο οποίος ήταν όντως μέλος αποσχιστικής ομάδας. Αξιοσημείωτη είναι και η αναφορά του Αιτητή ότι δεν γνώριζε ότι ο ξάδελφός του ηγείται αποσχιστικής ομάδας (βλ. ερ. 41 του δ.φ.) δεδομένο που διαπίστωσε εκ των υστέρων. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δεν είχε αντιληφθεί την εμπλοκή του ξαδέλφου του, οι χωρικοί το γνώριζα και μάλιστα είχαν αποδώσει και στον Αιτητή ανάλογη δράση και ενημέρωσαν σχετικά τις αρχές. Επίσης, ο Αιτητής με γενικότητα αναφέρθηκε στο περιστατικό της δολοφονίας της αδελφής του. Δεν εξηγεί ικανοποιητικά πώς η αδελφή του πρόλαβε να προειδοποιήσει τους οικείους της για την άφιξη του στρατού, με τον Αιτητή να προλαβαίνει να διαφύγει από την πίσω πόρτα όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, χωρίς να εξηγεί τις περιστάσεις της κατ’ ισχυρισμό δίωξής του και γιατί υπήρξε αναγκαία η διαφυγή του από την πίσω πόρτα, αφού ο ίδιος δεν φαίνεται να είχε συναντηθεί με το στρατό. Επίσης, δεν εξηγεί την πεποίθησή του ιδίου αλλά και της αδελφής του, εφόσον ο ίδιος δεν ήταν μέλος των αποσχιστών, ότι θα έρθουν ειδικά να τον αναζητήσουν στην οικία του. Με γενικότητα αναφέρεται σε πληροφορίες ότι ο στρατός τον αναζητεί, χωρίς ο Αιτητής να δίδει επαρκείς λεπτομέρειες της αναζήτησής του (σημειώνεται μόνο η ενημέρωση που έλαβε από τους γονείς του). Ερωτηθείς ο Αιτητής εάν καταζητείται επίσημα από τις αρχές, αποκρίθηκε εκ νέου γενικόλογα ότι οι γονείς του είδαν το όνομά του σε ένα τοίχο ως καταζητούμενο πρόσωπο, χωρίς και πάλι ο Αιτητής να δίδει περαιτέρω λεπτομέρειες (βλ. ερ. 42 του δ.φ.). Κατά τα άλλα ο Αιτητής δεν φαίνεται να ήρθε ποτέ ο ίδιος αντιμέτωπος με το στρατό ούτε ο ίδιος να υπήρξε ποτέ αυτόπτης μάρτυρας συγκεκριμένης πράξης ή άλλης ένδειξης αναζήτησής του από το στρατό. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι ο Αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του νόμιμα χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα με τις αρχές, περί το ένα έτος αφότου έλαβε χώρα το κρίσιμο περιστατικό της 23.11.2019 (ισχυριζόμενη δολοφονία της αδελφής του Αιτητή), δεδομένο που αποτελεί ένδειξη περί της μη αναζήτησής του από τις αρχές.

25.          Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του, σημειώνεται ότι το αφήγημα του Αιτητή αποτελεί προσωπικό βίωμα, το οποίο δεν μπορεί εύλογα να επιβεβαιωθεί από εξωτερικές πηγές. Ωστόσο, επιμέρους σημεία του αφηγήματός του όντως επιβεβαιώνονται από εξωτερικές πηγές, οι οποίες παρατίθενται στη συνέχεια αναφορικά με την κρίση του 2016 στο Καμερούν όπως η δράση των αποσχιστών στη βορειοδυτική περιφέρεια του Καμερούν και της διαμάχης τους με τις στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας. Αναφορικά με το έγγραφο που προσκόμισε ο Αιτητής με τις δηλώσεις του δικηγόρου του, ο οποίος διηγείται και ο ίδιος τα όσα ο Αιτητής ανέφερε. Κατά πάγια νομολογημένη αρχή ο δικαστής δεν υποχρεούται να αποφασίζει επί τεχνικών θεμάτων, όπως εν προκειμένω η γνησιότητα ενός εγγράφου, αλλά ούτε έχει τη δυνατότητα προς τούτο αφού δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία για να προβεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα (βλ. Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3866, Λάμπρου Λάμπρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου, (2009) 3 Α.Α.Δ. 79). Το παρόν Δικαστήριο συναξιολογεί καταρχάς το εν λόγω έγγραφο ακόμα και στις περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η γνησιότητά του (Βλ. Απόφαση του ΔΕΕ της 10.6.2021, την υπόθεση C 921/19, LH κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ECLI:EU:C:2021:478, σκέψεις 44 και 66). Στο πλαίσιο της αξιολόγησης της αυθεντικότητας ενός εγγράφου μπορεί βεβαίως να ληφθούν υπόψη και τυχόν εξόφθαλμες ενδείξεις μεταποίησης του εγγράφου τις οποίες είναι εύκολο να διακρίνει το Δικαστήριο ακόμα και χωρίς την επέμβαση ενός εμπειρογνώμονα.^[2] Εν προκειμένω, αυτό το προσκομισθέν, έγγραφο είναι εκ της φύσεως του χαμηλής αποδεικτικής αξίας καθώς δεν προέρχεται από ανεξάρτητη και αμερόληπτη πηγή.

26.          Επισημαίνεται στο σημείο αυτό ότι δεν πρόκειται για περίπτωση σε σχέση με την οποία θα μπορούσε να χορηγηθεί το τεκμήριο της αμφιβολίας. Όπως εναργώς προκύπτει από το ίδιο το εδάφιο (4) του άρθρου 13 του περί Προσφύγων Νόμου, το ευεργέτημα της αμφιβολίας δίδεται μόνο εκεί όπου ο αιτών άσυλο υποβάλει όλα τα διαθέσιμα από αυτόν στοιχεία σε σχέση με την αίτησή του, τα οποία έχουν ελεγχθεί και, ο αρμόδιος λειτουργός ή/και ο Προϊστάμενος ικανοποιούνται ότι ο Αιτητής είναι γενικά αξιόπιστος.

27.          Το ευεργέτημα της αμφιβολίας χορηγείται εκεί όπου ο αιτών άσυλο καταβάλλει πραγματική προσπάθεια να τεκμηριώσει την προσωπική του ιστορία, η οποία βεβαίως δικαιολογεί καταρχήν την υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας και όταν, εντούτοις, υπάρχουν κενά και έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων προς τεκμηρίωση των συναφών ισχυρισμών.

28.          Εν προκειμένω, ο Αιτητής δεν προέβαλε οποιουσδήποτε αξιόπιστους ισχυρισμούς, οι οποίοι θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας, ώστε το έλλειμα των στοιχείων προς τεκμηρίωση συγκεκριμένων ισχυρισμών να καλυφθεί από το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Συνεπώς, δεν δικαιολογείται στην περίπτωσή του η χορήγηση του ευεργετήματος της αμφιβολίας.

29.          Το παρόν Δικαστήριο προέβη σε έρευνα αναφορικά με την «αγγλόφωνη κρίση». Ειδικότερα, η Αγγλόφωνη Κρίση στο Καμερούν ξεκίνησε το 2016, όταν οι αγγλόφωνες Νοτιοδυτικές και Βορειοδυτικές περιοχές της χώρας εξεγέρθηκαν ενάντια στην περιθωριοποίηση από την κυρίως γαλλόφωνη κυβέρνηση. Ακολούθησε βία από τον στρατό και ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες, με αποτέλεσμα εκτεταμένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απώλειες ζωών και μαζικές εκτοπίσεις. Σύμφωνα με το Portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, το Καμερούν συμμετέχει σε μια μη διεθνή ένοπλη σύγκρουση (NIAC) κατά της Boko Haram στον Άπω Βορρά. Στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές, ορισμένες αγγλόφωνες αυτονομιστικές ομάδες μάχονται εναντίον της κυβέρνησης για την ανεξαρτησία της περιοχής. Ωστόσο, η βία δεν ισοδυναμεί με μη διεθνή ένοπλη σύγκρουση (NIAC).[3] Σε έκθεση για την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Καμερούν κατά το έτος 2023 από τη Διεθνή Αμνηστία επιβεβαιώνεται η ύπαρξη της κρίσης μεταξύ του στρατού του Καμερούν και των αποσχιστών στο νοτιοδυτικό και βορειοδυτικό τμήμα της χώρας, όπου ανήκει ο τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητής και αναφέρεται πως περισσότεροι από 630.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν εσωτερικά λόγω ένοπλης βίας στις αγγλόφωνες περιοχές.[4]

30.          Υπό το φως των ανωτέρω, παρά το γεγονός ότι υφίσταται κρίση στην περιοχή προηγούμενης συνήθους διαμονής του Αιτητή με τον στρατό της χώρας να συγκρούεται με αποσχιστικές οργανώσεις και ομάδες, με θύματα ακόμα και αμάχους, εντούτοις, δεδομένης της μη θεμελίωσης της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή ο συναφής ισχυρισμός απορρίπτεται.

31.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που διατρέχει ο Αιτητής, στη βάση του μόνου αξιόπιστου ισχυρισμού του, έχοντας ενώπιόν μου τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης καθώς και την ίδια την επίδικη απόφαση, παρατηρώ επιπρόσθετα προς όσα καταγράφονται στην Εισηγητική Έκθεση τα εξής:

32.          Ως προς τη γενική κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του Αιτητή, αναφέρονται τα ακόλουθα, ως προκύπτουν από έγκυρες πηγές πληροφόρησης:

33.          Βάσει πληροφοριών από τον ανεξάρτητο οργανισμό ACAPS, η κρίση που ξέσπασε στις Αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν (ήτοι στις περιφέρειες Northwest και Southwest) περί τα τέλη του 2016 οδήγησε στην εμφάνιση διαφόρων αποσχιστικών ομάδων και σε ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ του κρατικού στρατού και των ενόπλων δυνάμεων των αυτονομιστών, που έχουν εντείνει την ανασφάλεια στις αγγλόφωνες περιοχές, «αφήνοντας 638.400 άτομα εσωτερικά εκτοπισμένα και 64.000 να αναζητούν καταφύγιο στη γειτονική Νιγηρία» (κατάσταση ως καταγράφεται στις 9 Φεβρουαρίου 2024).[5] Εκ των όσων επίσης αναφέρονται στην ίδια πηγή, οι απαρχές της σύγκρουσης εντοπίζονται στα μακροχρόνια προβλήματα στην αγγλόφωνη κοινότητα στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές της χώρας, λόγω της περιθωριοποίησης τους από τη γαλλόφωνη κυβέρνηση, «που κλιμακώθηκαν σε εκτεταμένες διαμαρτυρίες και απεργίες περί τα τέλη του 2016».[6]

34.          Οι αντιμαχόμενες πλευρές αποτελούνται από τις ένοπλες κρατικές δυνάμεις ασφαλείας του Καμερούν που έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή (συμπεριλαμβανομένης της επίλεκτης μονάδας μάχης) και από διάφορες ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες (που αριθμούν πέραν των 7 διαφορετικών ενόπλων ομάδων, συνολικής δυναμικότητας 2.000-4.000 μαχητών, που κατά τις επιθέσεις τους εναντίον του κρατικού στρατού χρησιμοποιούν αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, καθώς και πιο προηγμένο οπλισμό όπως εκτοξευτές αντιαρματικών), που δρουν (κυρίως) στις αγγλόφωνες περιοχές (παρά το ότι εμφανίζονται με ορισμένο διαχωρισμό, οι ομάδες αυτές προσπαθούν όλο και περισσότερο να συντονιστούν μεταξύ τους, ενώ «οι συνεχιζόμενες εχθροπραξίες παρουσιάζουν ένα συλλογικό χαρακτήρα»).[7]

35.          Ως προς την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στο Βορειοδυτικό Καμερούν (Nord-Ouest) περιφέρεια στην οποία υπάγεται το χωρίο Andek[8], τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητή, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, στη διάρκεια ενός έτους και συγκεκριμένα μεταξύ 25.5.2024 και 23.5.2025 έλαβαν χώρα, συνολικά 708 περιστατικά σε 174 τοποθεσίες, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 352 απώλειες. Εξ' αυτών των περιστατικών, τα 15 καταγράφηκαν ως διαμαρτυρίες (2 θάνατοι), τα 12 ως ταραχές (4 θάνατοι), τα 18 ως εκρήξεις/απομακρυσμένη βία (15 θάνατοι), τα 187 ως μάχες (188 θάνατοι) και τα 475 ως βία κατά αμάχων (144 θάνατοι).[9] Ο συνολικός πληθυσμός της περιοχής σύμφωνα με την επίσημη καταμέτρηση του 2015 ανέρχεται σε 1.968.600.[10] Πιο συγκεκριμένα, για το χωριό Andek καταγράφηκαν συνολικά 4 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία οδήγησαν σε 3 θανάτους. Τα πιο πάνω περιστατικά συνίσταντο σε 2 μάχες (3 θάνατοι), σε 1 ταραχής (κανένας θάνατος) και σε 1 περιστατικό βίας κατά αμάχων (κανένας θάνατος.[11] Ο συνολικός πληθυσμός του χωριού δεν επαληθεύθηκε με ακρίβεια από αξιόπιστες πηγές στο διαδίκτυο, ωστόσο, στην ιστοσελίδα του συμβουλίου του χωριού Andek αναφέρεται πως είναι λίγο λιγότερο από 18.000 κάτοικοι.[12] Τα ανωτέρα αριθμητικά και ποιοτικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι δεν υφίσταται κίνδυνος για το Αιτητή ένεκα της τρέχουσας κατάστασης ασφαλείας.

 

36.          Ως προς τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή δεν προκύπτει οποιαδήποτε παράμετρος του προφίλ του, η οποία να επιτείνει με οποιοδήποτε τρόπο τον κίνδυνο που τυχόν αυτός διατρέχει ούτε και κάποιο στοιχείο του προφίλ του δίδει βάσιμο έρεισμα για φόβο δίωξης.

37.          Ειδικώς ως προς το θρησκευτικό του προφίλ ως χριστιανού δεν προκύπτει κάποιος κίνδυνος. Πηγές αναφέρουν πως στο Καμερούν, οι Χριστιανοί αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού, με περίπου 70% να ανήκουν σε διάφορα χριστιανικά δόγματα. Ωστόσο, υπάρχουν περιοχές όπου οι Χριστιανοί αντιμετωπίζουν προκλήσεις. Στις βόρειες περιοχές, όπου κυριαρχεί το Ισλάμ, έχουν αναφερθεί περιστατικά κοινωνικών εντάσεων μεταξύ χριστιανικών και μουσουλμανικών κοινοτήτων. Επιπλέον, η παρουσία εξτρεμιστικών ομάδων, όπως η Boko Haram, έχει οδηγήσει σε επιθέσεις κατά χριστιανικών κοινοτήτων στα βόρεια σύνορα με τη Νιγηρία και όχι στον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή. Παρά τις προκλήσεις αυτές, οι Χριστιανοί στο Καμερούν γενικά ασκούν τη θρησκεία τους ελεύθερα.[13]

38.          Ως εκ τούτου, στην προκειμένη περίπτωση λαμβάνοντας υπόψη και το προσωπικό προφίλ του Αιτητή, ως αυτό έγινε αποδεκτό και ειδικότερα ότι ο Αιτητής είναι νεαρός, χωρίς πρόβλημα υγείας, έχοντας οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο, ικανός προς εργασία και με εργασιακή πείρα στη χώρα του, χωρίς κάποια καταγεγραμμένη ευαλωτότητα, χωρίς καμία δράση ή συμμετοχή σε αντιπολιτευτικές ή απελευθερωτικές δραστηριότητες, κρίνεται πως σε συνάρτηση με τις παρατεθείσες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στη Βορειοδυτική Περιφέρεια, και το γεγονός ότι ο ίδιος δεν εμπλέκεται καθ' οιονδήποτε τρόπο με τα όσα διαδραματίζονται στο πλαίσια των ενόπλων συγκρούσεων που καταγράφονται, δεν πιθανολογείται ότι σε περίπτωση επιστροφής του εκεί, θα εκτεθεί σε κίνδυνο που να ισοδυναμεί με σοβαρή βλάβη ή δίωξη.

39.          Καταλήγω συνεπώς, ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός ούτε από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

40.          Ειδικότερα, στην προκειμένη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν τεκμηρίωσε, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] δεν προκύπτει ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

41.          Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο προσφεύγων, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή (βλ. άρθρο 19(2)(γ) απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43).

42.          Δεδομένης της έκρυθμής κατάστασης που επικρατεί στο τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή όπου ευλόγως αναμένεται να επιστρέψει, δέον να εξεταστούν τα επιμέρους συστατικά στοιχεία του άρθρου 19(2)(γ) και ειδικότερα, κατά πόσον συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας της και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94  Elgafaji, σκέψη 43].

43.          Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως  «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

44.          Ως προς τον όρο διεθνής ή εσωτερική ένοπλη σύρραξη, το ΔΕΕ, διευκρίνισε ότι της έννοιας της εσωτερικής ένοπλης συρράξεως, η σημασία και το περιεχόμενο των όρων αυτών πρέπει να καθορίζονται, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το σύνηθες νόημά τους στην καθημερινή γλώσσα, λαμβανομένου υπόψη του πλαισίου εντός του οποίου αυτοί χρησιμοποιούνται και των σκοπών που επιδιώκει η ρύθμιση στην οποία εντάσσονται (αποφάσεις της 22ας Δεκεμβρίου 2008, C‑549/07, Wallentin-Hermann, Συλλογή 2008, σ. I‑11061, σκέψη 17, και της 22ας Νοεμβρίου 2012, C‑119/12, Probst, σκέψη 20).Υπό το σύνηθες νόημά της στην καθημερινή γλώσσα, η έννοια της εσωτερικής ένοπλης συρράξεως αφορά κατάσταση στην οποία οι τακτικές δυνάμεις ενός κράτους συγκρούονται με μία ή περισσότερες ένοπλες ομάδες ή στην οποία δύο ή περισσότερες ένοπλες ομάδες συγκρούονται μεταξύ τους. (Βλ.  απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C-285/12, EU:C:2014:39, σκέψεις 27 και 28).

45.          Ακολούθως ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν κατά την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε ότι λαμβάνονται υπόψη «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (Βλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C-285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών.» (Βλ. C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

46.          Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

47.          Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας.» (απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.».

48.          Εν προκειμένω Δικαστήριο ανέτρεξε σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στο Βορειοδυτικό Τμήμα του Καμερούν (βλ. ανωτέρω) και διαπίστωσε με βάση λοιπόν τα όσα καταγράφονται ανωτέρω, ότι το Βορειοδυτικό Τμήμα του Καμερούν, όπου υπάγεται το χωριό Andek, τόπος τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, λαμβάνει χώρα εσωτερική ένοπλη σύρραξη μεταξύ των δυνάμεων του στρατού της χώρας και των αποσχιστικών ομάδων που δρουν στη περιοχή. Επίσης οι εξωτερικές πηγές καταδεικνύουν ότι εκεί λαμβάνει χώρα αδιάκριτη βία (για τη έννοια της αδιάκριτης βίας η οποία επηρεάζει πρόσωπα ανεξαρτήτως των προσωπικών τους περιστάσεων, βλ. ανωτέρω Elgafaji, σκέψη 34 ΔΕΕ, Diakite, απόφαση ημερ.30/01/2014, C-285/12, παρ.), Ενόψει των ποσοτικών και ποιοτικών χαρακτηριστικών τα οποία αναλύθηκαν ανωτέρω φρονώ ότι η προερχόμενη από την ένοπλη σύρραξη αδιάκριτη βία αγγίζει ένα υψηλό σχετικά επίπεδο, αν και δεν εξικνείται σε τέτοιο επίπεδο ώστε μόνη η παρουσία ενός αμάχου σε αυτή να αρκεί για στοιχειοθέτηση πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, ανεξαρτήτως προσωπικών περιστάσεων.

49.           Ως προς τις περιστάσεις του Αιτητή αυτός έχει ήδη οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο στο τόπο συνήθους διαμονής του, πρόκειται για ενήλικο άνδρα, χωρίς σημεία ευαλωτότητας. Ο Αιτητής έχει λάβει την βασική εκπαίδευση στη χώρα του, καθότι απόφοιτος του δευτεροβάθμιου επιπέδου. Επιπρόσθετα, ο Αιτητής είναι εξοικειωμένος με την περιοχή, αλλά και του γεγονότος ότι βρισκόταν όλη τη ζωή του στο Βορειοδυτικό Τμήμα της χώρας του, άρα σε θέση να γνωρίζει και να αξιολογεί επαρκώς τους κινδύνους. Οι γονείς του και τα αδέρφια του διαμένουν στην Bamenda και μία αδελφή του στη Yaoundé. (Συνεπώς δεν τεκμηριώνεται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου).

50.          Επικουρικώς ο Αιτητής, θα μπορούσε να μετοικήσει είτε στην Bamenda όπου και ο ίδιος διέμενε στο παρελθόν  για σημαντικό χρονικό διάστημα και όπου διαμένει ο πατέρας του και μία εκ των αδελφών του, με τους οποίους ο ίδιος διατηρεί επικοινωνία. Να σημειωθεί ότι στην πόλη  Bamenda, με τη βάση δεδομένων ACLED, στη διάρκεια ενός έτους και συγκεκριμένα μεταξύ 30.3.2024 και 28.3.2025 έλαβαν χώρα, συνολικά 230 περιστατικά, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 124 απώλειες. Εξ' αυτών των περιστατικών, τα 4 καταγράφηκαν ως ταραχές (1 θάνατος), τα 8 ως εκρήξεις/απομακρυσμένη βία (7 θάνατοι), τα 57 ως μάχες (57 θάνατοι), τα 160 ως βία κατά αμάχων (59 θάνατοι) και τα 5 ως διαμαρτυρίες (0 θάνατοι). Δεδομένου λοιπόν ότι ο πληθυσμός της πόλης Bamenda ανέρχεται σήμερα στους  636,000 κατοίκους[14] κρίνεται ότι η ένταση της βίας στην πόλη κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Ο Αιτητής με βάση το προφίλ του θα μπορούσε να μετοικήσει και εκεί. Υποστηρικτικό δίκτυο εξάλλου διατηρεί ο Αιτητή και στην Douala (θείος, πρώην σύντροφος με την κόρη του Αιητητή) ενώ δεν παραοράται ότι ο Αιτητής ομιλεί και τη γαλλική. Η αγγλόφωνη κρίση, με την έννοια των ενόπλων συγκρούσεων δεν επεκτείνονται σε αυτές τις περιοχές. Με βάση τα κριτήρια μετεγκατάστασης προκύπτει ότι ο Αιτητής θα μπορούσε επικουρικώς να επιστρέψει στις ανωτέρω περιοχής (Βλ. ως προς τα κριτήρια μετεγκατάστασης F E ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Αρ.: 628/22, 28/4/2025 και FF κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου Υπηρεσίας Ασύλου, Υπόθεση Aρ.: 1736/23, 31/3/2025). 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.