ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                       

                                                                                       Υπόθεση αρ. 4600/2023

                                   

26 Ιουνίου 2025

 

[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                          Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

                                             P.M.N.

                                                                                                                                                                                                                                             Αιτητής

και

 

                     Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Διευθυντή Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                             Καθ' ων η αίτηση

                                                                                                                          

Ν. Ευαγγέλου (κα) για Κλ. Νικολάου (κα), Δικηγόροι για τον αιτητή

 

Ε. Ιωάννου (κα) για Ι. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ Δ.Δ.Δ.Δ.Π:   Με την προσφυγή του ο αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 18/08/2023 η οποία του κοινοποιήθηκε στις 09/11/2023 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως παράνομη, αντισυνταγματική, άκυρη και στερούμενη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των Διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής είναι ενήλικας από τη Νιγηρία και στις 23/05/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 27/07/2023 διεξήχθη συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Ασύλου (Ε.Υ.Υ.Α.). Ακολούθως, στις 07/08/2023 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Εισηγητική Έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή και στις 18/08/2023, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου αποφάσισε όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στις 02/11/2023 η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε επιστολή ενημέρωσης προς τον αιτητή σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του. Η επιστολή και η αιτιολόγηση της απόφασης, παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή στις 09/11/2023.

Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Η συνήγορος του αιτητή στα πλαίσια της προσφυγής και της γραπτής αγόρευσης, προώθησε διάφορους λόγους ακύρωσης προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης, τους οποίους εν τέλει εγκατέλειψε κατά το στάδιο των διευκρινήσεων και διατήρησε μόνο το λόγο ακύρωσης που αφορά την μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Ενόψει των δηλώσεων της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ως καταγράφονται στην προσφυγή, πέραν από το λόγο ακύρωσης που αφορά τη μη δέουσα έρευνα εκ μέρους των Καθ΄ ων η αίτηση, αποσύρονται και απορρίπτονται.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς ως νόμω και ουσία αβάσιμους.

Θα προχωρήσω να εξετάσω τον λόγο ακύρωσης που διατήρησε ο συνήγορος του αιτητή ήτοι τον ισχυρισμό περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.

Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλει ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).

 Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.

Κατά την υποβολή αιτήματος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία λόγω του ισχυριζόμενου κινδύνου της ζωής του από το θείο του ο οποίος τον διώκει λόγω της πατρικής περιουσίας που κληρονόμησε ο αιτητής (ερ. 1 του Δ.Φ.).

 

Στο πλαίσιο της προσωπικής του συνέντευξης, ζητηθείς να προσδιορίσει τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του, ο αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε και έζησε όλη του τη ζωή έως την αναχώρησή του στο χωριό Ikot Otor-Iwuo της Ukanafum LGA στην πολιτεία Akwa Ibom (ερ. 32 του Δ.Φ.).

 

Ως προς τους λόγους για τους οποίους φέρεται να εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ο αιτητής επανέλαβε τον ισχυρισμό του περί δίωξής του από το θείο του υπό τη μορφή απειλών για τη ζωή του λόγω της πατρικής περιουσίας που κληρονόμησε ο αιτητής (ερ. 29 του Δ.Φ.). Επιπρόσθετα ανέφερε ότι ο θείος προσπάθησε να τον εξαναγκάσει να συμμετάσχει στην μυστική του οργάνωση, όπου μετά την άρνηση του να ενταχθεί στην συγκεκριμένη οργάνωση, απέστειλε κακοποιούς για να τον δολοφονήσουν. (ερ. 29 του Δ.Φ.).

 

Ακολούθως, στα πλαίσια των διευκρινιστικών ερωτήσεων που του τέθηκαν, ο αιτητής δήλωσε ότι αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του είτε θα τον δολοφονήσει ο θείος του είτε θα καταλήξει στη φυλακή εξαιτίας του (ερ. 29 του Δ.Φ.).

 

Σχετικά με την απώλεια του πατέρα του, ο αιτητής ανέφερε ότι απεβίωσε το 2020 από πυροβολισμό από άγνωστο πρόσωπο καθώς επέστρεφε στην οικία τους, αλλά ο αιτητής δε γνώριζε αν ο πατέρας του είχε δεχθεί απειλές πριν από τη δολοφονία του και φοβούμενος για τη ζωή του δεν μετέβη στην αστυνομία αναφορικά με το συμβάν (ερ. 28 – 29 του Δ.Φ.).

 

 

Ερωτηθείς σχετικά το ισχυριζόμενο πρόβλημα με τον θείο του, ανέφερε τα ακόλουθα. Δήλωσε πως ξεκίνησε να τον απειλεί ένα έτος μετά την απώλεια του πατέρα του, ήτοι περί το 2021, για την πατρική του περιουσία, στέλνοντας κάποιους κακοποιούς και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του (ερ. 27 – 28 του Δ.Φ.). Έπειτα, ανέφερε πως ο θείος του, ανήκε σε μία μυστική οργάνωση και είναι μοχθηρός, έχει οικογένεια, διέμενε στην ίδια περιοχή με τον αιτητή και δεν εργαζόταν (ερ. 27 του Δ.Φ.). Ούτε ο πατέρας του αιτητή ούτε ο ίδιος είχαν στενές σχέσεις μαζί του λόγω του τρόπου ζωής του και της συμμετοχής του στην μυστική οργάνωση, ενώ ο πατέρας του αιτητή ήταν χριστιανός (ερ. 27 του Δ.Φ.).

 

Ακολούθως, αναφερόμενος στη μυστική οργάνωση που συμμετείχε ο θείος του δήλωσε πως τη χρησιμοποιεί για να βλάπτει άλλους ανθρώπους και μετά το θάνατο του πατέρα του αιτητή, τον πίεζε να συμμετάσχει και ο ίδιος σε αυτήν (ερ. 27 του Δ.Φ.). Σε μεταγενέστερο στάδιο της συνέντευξής του, όταν ερωτήθηκε ξανά σχετικά, ανέφερε πως ο θείος του τον πίεζε να μυηθεί στέλνοντας μέλη της οργάνωσης να τον πείσουν, τα οποία δεν γνώριζε ο αιτητής, και ονομάτισε την οργάνωση ως “Oboni” (ερ. 23 του Δ.Φ.). Σχετικά με την ίδια την οργάνωση ανέφερε πως συμμετέχοντας κάποιος σε αυτή, θυσιάζει τη ζωή του, ωστόσο δε γνώριζε ποιος είναι ο ρόλος του θείου σε αυτήν (ερ. 23 του Δ.Φ.). Ο ίδιος θεωρεί πως απώτερος στόχος των προσπαθειών να τον μυήσουν ήταν να τον δολοφονήσουν μόλις αρνηθεί (ερ. 22 του Δ.Φ.).

 

Όσον αφορά το γεγονός ότι ο θείος του περί το 2021 καρπώθηκε την περιουσία του πατέρα του αιτητή, ο τελευταίος ανέφερε πως παραδοσιακά θα έπρεπε ο ίδιος ως πρωτότοκος να κληρονομήσει όλη την περιουσία, ωστόσο ο θείος του δια της βίας πήρε το σύνολο της περιουσίας του (ερ. 26 του Δ.Φ.). Ακολούθως, ο αιτητής ισχυρίστηκε πως οι προαναφερθέντες κακοποιοί, απεσταλμένοι από τον θείο του, τον απήγαγαν (ερ. 25 – 26 του Δ.Φ.). Σχετικά με το συμβάν της απαγωγής αυτό καθ’ εαυτό, δήλωσε ότι έλαβε χώρα στην οικία του, δε γνώριζε πόσα άτομα ήταν και δεν μπορούσε να τους περιγράψει επειδή του είχαν δέσει τα μάτια (ερ. 25 του Δ.Φ.). Περαιτέρω, ισχυρίστηκε πως τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του, δεν αντέδρασαν, ούτε απευθύνθηκαν στην αστυνομία επειδή θα σκότωναν τον ίδιο (ερ. 25 του Δ.Φ.). Ο αιτητής κρατήθηκε, κατά την δήλωσή του, περί των δύο εβδομάδων χωρίς φαγητό, σε ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο, ενώ κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος ζητούσαν λύτρα από τη μητέρα του και του ασκούσαν σωματική βία και ακολούθως τον απελευθέρωσαν, χωρίς να του αναφέρουν τίποτα (ερ. 24 - 25 του Δ.Φ.). Ο ίδιος θεωρεί ότι η απαγωγή συνέβη κατ’ εντολή του θείου του λόγω των απειλών που είχαν προηγηθεί, ωστόσο δεν τον επισκέφθηκε κατά την κράτησή του εκεί (ερ. 24 του Δ.Φ.). Μετά την απελευθέρωσή του μετέβη στη θεία του, της οποίας την οικία γνώριζε (ερ. 23 του Δ.Φ.). Κληθείς να εξηγήσει γιατί τον απελευθέρωσαν αφού σκοπός ήταν η δολοφονία του, ο αιτητής ανέφερε ότι το έπραξαν διότι η μητέρα του δεν είχε χρήματα για τα λύτρα (ερ. 22 του Δ.Φ.).

 

Όταν κλήθηκε ο αιτητής να εξηγήσει γιατί θεωρεί ότι ο θείος του θα εξακολουθεί να ενδιαφέρεται για τον ίδιο, ανάφερε ότι η ζωή του είναι σε κίνδυνο, πως γνωρίζει ότι τον αναζητά και ότι δε θα σταματήσει γιατί επιθυμεί το θάνατό του. Στη συνέχεια δήλωσε πως ο θείος του δεν έχει προσεγγίσει την οικογένειά του μετά την αναχώρησή του και πρόσθεσε πως δε μπορεί να γνωρίζει επειδή θεωρεί πως η οικογένειά του δεν θα τον πληροφορούσε σχετικά (ερ. 22 του Δ.Φ.).

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τις δηλώσεις του αιτητή, κατά το στάδιο της συνέντευξης του, σχημάτισε τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς, έναν αναφορικά με την υπηκοότητα, τη χώρα καταγωγής και τον τελευταίο τόπο διαμονής του, έναν δεύτερο περί του ότι, το  2020-2022, ο θείος του τον απείλησε να εγκαταλείψει την γη που κληρονόμησε από τον πατέρα του και ακολούθως τον απήγαγε και έναν τρίτο αναφορικά με την προσπάθεια του θείου του το 2021 να τον μυήσει στη μυστική οργάνωση “Oboni”.

Ειδικότερα, στον πρώτο κρίθηκε ότι στοιχειοθετήθηκε τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική αξιοπιστία του καθώς εξωτερικές πηγές επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του αιτητή. Έγινε επίσης δεκτό ότι τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αποτέλεσε το χωριό Ikot Otor Iwuo στην πολιτεία Akwa Ibom της Νιγηρίας.

Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε τις δηλώσεις του αιτητή γενικές, μη λεπτομερείς και ασαφείς. Ειδικότερα, ο αιτητής κληθείς να αναφερθεί στην αναφερόμενη περιουσία δήλωσε με γενικό τρόπο ότι αυτή αποτελούνταν από μία επιχείρηση, την οικία και τμήματα γης και πέραν τούτου δεν ήταν σε θέση να παράσχει καμία λεπτομέρεια αναφορικά με την τοποθεσία, την αξία και το μέγεθος της οικίας και των τμημάτων γης αναφέροντας πως επρόκειτο για μία συνηθισμένη οικία και πως για τα τμήματα γης δε γνώριζε κάτι περισσότερο.

Ακολούθως, κρίθηκε από το λειτουργό ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει με λεπτομέρειες πότε ξεκίνησε το πρόβλημα με τον θείο του. Αναφορικά με το θείο του, ο αιτητής κλήθηκε να αναφερθεί σε λεπτομέρειες αναφορικά με αυτό, ωστόσο παρείχε γενικές πληροφορίες. Ανέφερε πως δεν απασχολούνταν σε κάποια εργασία, ότι δεν είχε στενή σχέση με τον πατέρα του αιτητή και διέμενε στην ίδια κοινότητα με τον αιτητή μαζί με τη σύζυγο και τα τέκνα του. Ο αιτητής δεν κατόρθωσε να εξηγήσει πως ο θείος του κατόρθωσε να καρπωθεί όλη του την πατρική περιουσία αναφέροντας μόνο ότι το έκανε εξαναγκαστικά χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες. Ο αιτητής δήλωσε πως δεν γνωρίζει οτιδήποτε σε σχέση με τους τίτλους ιδιοκτησίας της περιουσίας και οποιοδήποτε άλλο σχετικό έγγραφο.

Ως επισημαίνει ο αρμόδιος λειτουργός, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομέρειες αναφορικά με την ισχυριζόμενη απαγωγή του και την χρονολογική σειρά των γεγονότων, δηλώνοντας ότι συνέβη μετά το θάνατο του πατέρα του μεταξύ του 2020 και 2022. Επίσης, δεν ήταν σε θέση να αναφερθεί στον τρόπο της απαγωγής του καθώς δήλωσε με γενικότητα πως κάποιοι κακοποιοί, απεσταλμένοι από τον θείο του εισέβαλαν στην οικία του και τον άρπαξαν. Ως καταγράφεται, το ίδιο γενικός υπήρξε ο αιτητής και αναφερόμενος στην τοποθεσία που κρατήθηκε για περίοδο δύο εβδομάδων. Σχετικά με τις συνθήκες κράτησης του, ο αιτητής ανέφερε πως ζήτησαν λύτρα από τη μητέρα του και εφόσον η ίδια δεν είχε τέτοια οικονομική δυνατότητα τον απελευθέρωσαν χωρίς έτερες λεπτομέρειες. Ο αιτητής δεν εξήγησε πως κατόρθωσε μετά την απελευθέρωσή του να φτάσει στην οικία της θείας του μιας και δε γνώριζε που ευρισκόταν, αναφέροντας απλώς ότι βρήκε το δρόμο.

Ο αρμόδιος λειτουργός διεξήγαγε έρευνα σε εξωτερικές πηγές στα πλαίσια διερεύνησης της εξωτερικής αξιοπιστίας και συμπέρανε πως οι ενδοοικογενειακές περιουσιακές διαφορές αποτελούν κοινό πρόβλημα στη Νιγηρία, ωστόσο ενόψει της μη ικανοποίησης της εσωτερικής αξιοπιστίας ο αρμόδιος λειτουργός απέρριψε τον υπό εξέταση ισχυρισμό στο σύνολό του ως μη αξιόπιστο.

 

Αναφορικά με τον τρίτο ισχυρισμό του, ήτοι την προσπάθεια του θείου του αιτητή να τον μυήσει στη μυστική οργάνωση "Oboni", ο αιτητής δήλωσε ότι ο θείος του έστειλε κακοποιούς ώστε να τον πείσουν να μυηθεί στην οργάνωση. Ως καταγράφεται από τον αρμόδιο λειτουργό, ο αιτητής δεν κατόρθωσε να προσδιορίσει χρονικά πότε έλαβαν χώρα τα γεγονότα δηλώντας γενικά πως ήταν μετά το θάνατο του πατέρα του το 2020. Με πολύ γενικό τρόπο αναφέρθηκε στον τρόπο που προσπάθησε να τον μυήσει ο θείος του, αναφέροντας ότι το έπραξε αποστέλλοντας τα μέλη της οργάνωσης και ότι γνώριζε πως και ο ίδιος ο θείος του ήταν μέλος. 

 

Σχετικά με την ίδια την οργάνωση, ο αιτητής αναφέρθηκε χωρίς ικανοποιητικές λεπτομέρειες στο όνομά της, αλλά χωρίς να είναι σε θέση να αναφέρει τι πραγματεύεται η οργάνωση ή τον τρόπο με τον οποίο κάποιος γίνεται μέλος της δηλώνοντας μόνο ότι πρόκειται για δαιμονική οργάνωση όπου κάποιες φορές τα άτομα μυούνται μόνοι τους σε αυτήν. Επίσης, ο αιτητής δε γνώριζε τη θέση του θείου του στην οργάνωση.

 

Ακολούθως, κατά την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας ο λειτουργός επιβεβαίωσε μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης την ύπαρξη και τη δράση της εν λόγω οργάνωσης στη Νιγηρία, χώρα καταγωγής του αιτητή, αλλά ελλείψει της εσωτερικής αξιοπιστίας στον εν λόγω ισχυρισμό του αιτητή και ο τρίτος ισχυρισμός απορρίφθηκε.

Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, αφού στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 και 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου ήτοι την εθνικότητα την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και το άρθρο 10 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ. Περαιτέρω, θεώρησε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι δεν προέκυψε πραγματικός κίνδυνος θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 15(α) και (β) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου). Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, στη βάση πληροφοριών αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση στην πολιτεία Akwa Ibom, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του αιτητή συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου), μιας και στην πολιτεία Akwa Ibom, δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του αιτητή.

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ' όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την αξιοπιστία των δηλώσεων του γύρω από τις απειλές και επιθέσεις που φέρεται να δέχτηκε από τον θείο του για περιουσιακούς λόγους και την προσπάθειά του θείου του να τον μυήσει στη μυστική οργάνωση “Oboni”.

 

Ορθώς, λοιπόν, θεωρώ κρίθηκε από τους Καθ’ ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, ενώ οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και περιείχαν αρκετές ελλείψεις και ασυνέπειες όσον αφορά  τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε ότι διατρέχει από τον θείο του. Πιο συγκεκριμένα, αναφορικά με το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του, παρατηρώ ότι το αόριστο αφήγημα του αιτητή συνίσταται, ως ισχυρίζεται, σε κάποιες απειλές από το θείο του και την απαγωγή του. Οι δηλώσεις του, όμως, γύρω από τα εν λόγω περιστατικά ήταν ασαφείς, χωρίς επαρκείς λεπτομέρειες ήτοι δεν έδωσε πληροφορίες για για το πως διεξήχθησαν οι εν λόγω απειλές όπως επίσης δεν ανέπτυξε πως βίωσε την απαγωγή του, παρά το ότι επρόκειτο για περιστατικά τα οποία βίωσε προσωπικά. Ο ίδιος δεν απέδωσε βιωματικό χαρακτήρα στα γεγονότα ως ήταν ευλόγως αναμενόμενο από εκείνον. Δεν αναφέρθηκε σε καμία λεπτομέρεια αναφορικά με τα πρόσωπα που τον απειλούσαν και τον απήγαγαν, δεν αναφέρθηκε στο περιεχόμενο των απειλών με επάρκεια, αλλά ούτε και στον τρόπο της απαγωγής του, δεν περιέγραψε επαρκώς το μέρος όπου κρατήθηκε για περίοδο 2 εβδομάδων, ενώ δεν κατόρθωσε να αποδώσει καμία λογική συνάφεια πως συνδέεται η απαγωγή του με τον θείο του καθώς και ούτε στο λόγο που αφέθηκε ελεύθερος από τους απαγωγείς του. Ούτε για την περιουσία η οποία ήταν αντικείμενο της ισχυριζόμενης δίωξής του δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομέρειες, αλλά ούτε και το πως ο θείος του την καρπώθηκε.

 

Ενόψει όλων των ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι τα εκ του αιτητή εξιστορισθέντα δεν αντικατοπτρίζουν βιωματικά περιστατικά. Επομένως, ο υπό εξέταση ισχυρισμός κρίνεται ως εσωτερικά μη αξιόπιστος.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των ανωτέρω δηλώσεών του, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές συγκεκριμένα όσον αφορά τους προσωπικούς ισχυρισμούς του αιτητή. Στη βάση, λοιπόν, της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Εν συνεχεία, σχετικά με τον τρίτο ισχυρισμό του αιτητή, ήτοι την προσπάθεια του θείου του να τον μυήσει στη μυστική οργάνωση "Οboni", παρατηρώ ότι ο αιτητής ήταν πολύ γενικός, αναφέροντας πως ο θείος του απέστελλε κακοποιούς για να τον πείσουν να μυηθεί στην οργάνωση, χωρίς να αναφέρεται σε περισσότερες λεπτομέρειες αναφορικά με το συγκεκριμένο συμβάν. Δεν κατόρθωσε να προσδιορίσει χρονικά πότε έλαβαν χώρα τα γεγονότα, δηλώντας γενικά πως ήταν μετά το θάνατο του πατέρα του το 2020 χωρίς κανένα πιο συγκεκριμένο χρονολογικό προσδιορισμό. Αναφερόμενος στον τρόπο που ο θείος του προσπάθησε να τον μυήσει, ο αιτητής δήλωσε μόνο ότι το έπραξε αποστέλλοντας τα μέλη της οργάνωσης και ότι γνώριζε πως και ο ίδιος ο θείος του ήταν μέλος με αποτέλεσμα να μην υπάρχει λογική συνάφεια και σύνδεση μεταξύ των γεγονότων. Καθόλου επαρκείς δεν ήταν ούτε οι πληροφορίες που παρείχε ο αιτητής σχετικά με την οργάνωση, καθώς δεν αναφέρθηκε ούτε σε τι δραστηριοποιείται, ούτε στον τρόπο μύησης κάποιου σε αυτήν, ούτε γνώριζε τη θέση του θείου στην εν λόγω. Οι μόνες του δηλώσεις σχετικά με την οργάνωση ήταν το όνομα της, και το πως γίνεται κάποιος μέλος, χωρίς έτερες εξηγήσεις.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των ανωτέρω δηλώσεών του, το Δικαστήριο προέβη σε έρευνα αναφορικά με την οργάνωση η ύπαρξη και η δράση της εν λόγω επιβεβαιώθηκε με την ονομασία “Ogboni Societies”[1]. Πέραν των ανωτέρω, όμως, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων ο αιτητής δήλωσε, ως προς τις προσπάθειες να εξαναγκαστεί σε μύηση, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές. Επομένως, ελλείψει της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κατά τρόπο κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα, ο αιτητής δεν επικαλέστηκε κανέναν ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη υπό τη μορφή θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων, εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης ή τιμωρίας, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, ο αιτητής, σε περίπτωση επιστροφής  στη χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπουν, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής του αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί στο χωριό Ikot Otor-Iwuo στην περιοχή Ukanafum στην πολιτεία Akwa Ibom, η οποία έχει γίνει δεκτό ότι αποτελεί τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του.

Σύμφωνα δε με το RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), μιας πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για την καταγραφή των συγκρούσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη-διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη-διεθνής ένοπλη σύρραξη μεταξύ ISWAP και Boko Haram.[2]

Ειδικότερα όσον αφορά την πολιτεία Akwa Ibom, τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή,  για σκοπούς πληρότητας της έρευνας, παραθέτω αριθμητικά δεδομένα επί των περιστατικών ασφαλείας στη συγκεκριμένη περιοχή. Σύμφωνα με την βάση δεδομένων ACLED,  κατά την περίοδο 22/06/2024 - 20/06/2025 καταγράφηκαν συνολικά 43 περιστατικά ασφαλείας με 27 απώλειες. Εξ αυτών, καταγράφηκαν 8 περιστατικά βίας κατά αμάχων με 6 θύματα, 16 μάχες με 20 θύματα, 7 εξεγέρσεις με 1 θύμα και 12 διαμαρτυρίες χωρίς θύματα.[3]

Σημειωτέον δε ότι κανένα εκ των ανωτέρω περιστατικών δεν έλαβαν χώρα στο χωριό Ikot Otor-Iwuo.

Καθώς, ενόψει επίσημων εκτιμήσεων που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Akwa Ibom ανέρχεται σε 4.979.400 κατοίκους[4], καθίσταται σαφές ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (27 θάνατοι) δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι στην πολιτεία Akwa Ibom επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων στα πλαίσια οιασδήποτε εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

To ανωτέρω συμπέρασμα ενισχύεται και από το γεγονός ότι με βάσει το συγκριτικό χάρτη που αναφέρεται στο Σημείωμα Καθοδήγησης της EUAA για τη Νιγηρία το 2021^[5], η πολιτεία Akwa Ibom, τόπος τελευταίας διαμονής του αιτητή, εντάσσεται στις πολιτείες επί τις οποίες ένας άμαχος δεν αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο να επηρεαστεί κατά τα διαλαμβανόμενα του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, εν προκειμένω του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Akwa Ibom της Νιγηρίας, τόπος καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν φαίνεται να πλήττεται από συγκρούσεις και περιστατικά βίας οι οποίες πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ως αυτό ερμηνεύθηκε νομολογιακά στις αποφάσεις C-465/07 - Elgafaji και C‑285/12 - Diakité του ΔΕΕ^[6]. Πέραν τούτου, λαμβάνοντας υπόψιν και το προσωπικό προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω ότι απουσιάζουν ιδιαίτερες επιβαρυντικές περιστάσεις, δεδομένου ότι ο αιτητής συνιστά ενήλικα, υγιή, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο και με εργασιακή πείρα. Συμπερασματικά, δεν κρίνω ότι ανακύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι ο αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Akwa Ibom.

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου τα οποία περιορίζονται στο περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου, αφού ουδεμία περαιτέρω μαρτυρία προσκομίστηκε στα πλαίσια της παρούσας προς υποστήριξη της αιτήσεως και αφού εξέτασα, τόσο τη νομιμότητα, όσο και την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αιτητή.

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 145/2025, δυνάμει της οποίας η Νιγηρία περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών με τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

 

 

 

 

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με € 1000 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

 

 

                                                                                       Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.