ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Αρ. Υπόθεσης: 609/25
18 Ιουνίου, 2025
[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ ΔΔΔΠ]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
A. S.
Αιτητού
-και-
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΑΣΥΛΟΥ
Καθ’ ων η Αίτηση
………........................
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά
Μ. Abelomo (κος), για Καθ’ ων η Αίτηση
[Παρούσα η κα Ζωή Αγαπίου, για πιστή μετάφραση από Ελληνικά σε Αγγλικά και αντίστροφα.]
Α Π Ο Φ Α Σ Η (ex-tempore)
Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ. Δ.Δ.Δ.Π.: Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, ημερομηνίας 27/12/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του Αιτητή για διεθνή προστασία.
Έχει υποβληθεί ένσταση από τους Καθ’ ων η Αίτηση στην οποία επισυνάπτονται τα σχετικά παραρτήματα που φορούν την υπόθεση του Αιτητή. Σήμερα έχει κατατεθεί και ο σχετικός διοικητικός φάκελος.
Παρόλο που δόθηκε χρόνος στον Αιτητή να καταγράψει τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ότι η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου είναι λανθασμένη και τους λόγους που πρέπει να του δοθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας, αυτός δεν το έπραξε μέχρι σήμερα που η υπόθεσή του ήταν ορισμένη για οδηγίες, πλην όμως σήμερα του έδωσα την ευκαιρία να τοποθετηθεί προφορικά.
Κατά βάση, ο Αιτητής επανέλαβε ως λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ήτοι τη Σιέρα Λεόνε, ότι τον κυνηγούσαν μέλη της Poro Society για να ενταχθεί σε αυτήν, μετά το θάνατο του πατέρα του. Σε ερωτήσεις του Δικαστηρίου δήλωσε ότι ο πατέρας του απεβίωσε το 2018, ενώ μέλη της Poro Society ξεκίνησαν να τον προσεγγίζουν το 2019.
Όπως φαίνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ο Αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του το 2021 και μάλιστα στις 25/3/21 αποχωρώντας από το αεροδρόμιο της χώρας του νόμιμα.
Ο συνήγορος των Καθ’ ων η Αίτηση αγορεύοντας προφορικά υποστήριξε ότι η επίδικη απόφαση είναι ορθή και νόμιμη και ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης που τον βαραίνει ώστε να αναγνωριστεί ως πρόσφυγας ή για να του παραχωρηθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.
Ο Αιτητής προς απάντηση ανέφερε προφορικά ότι έχει έγγραφα τα οποία υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς του και σε ερώτηση του Δικαστηρίου γιατί δεν τα προσκόμισε στην Υπηρεσία Ασύλου προηγουμένως, ο ίδιος ανάφερε απλώς ότι ο ίδιος έφυγε βιαστικά από τη χώρα του και ότι δεν μπορούσε να τα πάρει μαζί του.
Έχοντας εξετάσει και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου οφείλω να αναφέρω ότι πράγματι ο Αιτητής προέβαλε τον ίδιο λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του τόσο στην Υπηρεσία Ασύλου όσο και σήμερα στο Δικαστήριο, πλην όμως υπέπεσε σε αρκετές αντιφάσεις και γενικά οι ισχυρισμοί του παρέμειναν αόριστοι, μετέωροι και χωρίς να έχει προσκομιστεί οποιαδήποτε απόδειξη περί τούτων.
Συγκεκριμένα και όπως φαίνεται από την έκθεση-εισήγηση ημερομηνίας 7/12/24 η οποία αποτέλεσε και την αιτιολογική βάση έκδοσης της επίδικης απόφασης, ο ισχυρισμός του ότι κινδυνεύει να τον σκοτώσουν επειδή αρνήθηκε να μυηθεί στην κοινότητα Poro, απορρίφθηκε λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας, αφού ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει αρκετές και επαρκείς πληροφορίες και οι ισχυρισμοί του δεν είχαν την απαιτούμενη ευλογοφάνεια.
Μετά από αξιολόγηση του κινδύνου και εξετάζοντας εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για την κατάσταση ασφαλείας στην πόλη Freetown οι Καθ’ ων η Αίτηση απέρριψαν το αίτημα του Αιτητή, αφού δεν μπορούσε να υπαχθεί ούτε στο καθεστώς του πρόσφυγα δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, ούτε να του δοθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου. Η απόφαση των Καθ’ ων η Αίτηση ήταν εύλογη και η αιτιολόγηση συμπληρώνεται τόσο από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου και κυρίως από την έκθεση-εισήγηση του λειτουργού των Καθ’ ων η Αίτηση.
Σήμερα στο Δικαστήριο ο Αιτητής υπέπεσε σε περαιτέρω αντιφάσεις αφού δήλωσε ότι ο πατέρας του απεβίωσε το 2018 ενώ, ως διακρίνω στα πρακτικά της συνέντευξής του και συγκεκριμένα στο ερυθρό 59, είχε δηλώσει ότι ο πατέρας του απεβίωσε το Νοέμβριο του 2020. Επίσης ο ίδιος ανέφερε ότι άρχισαν να του επιτίθενται το 2019 για να ενταχθεί στην κοινότητα Poro ενώ στην Υπηρεσία Ασύλου και κατά τη συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι τα περιστατικά ξεκίνησαν το 2021 (βλ. ερυθρό 59).
Επιπρόσθετα, δεν μπορώ να δεχθώ ότι έχει στην κατοχή του έγγραφα τα οποία δεν πρόλαβε να μεταφέρει από τη χώρα καταγωγής του αφού αποχώρησε από τη χώρα του το 2021 και ως εκ τούτου είχε άπλετο χρόνο για να μαζέψει τα στοιχεία που επιθυμούσε, ακόμα και μέχρι σήμερα (2025), και θα μπορούσε να είχε επικοινωνήσει και ζητήσει τα στοιχεία αυτά από τους συγγενείς ή φίλους του που παρέμειναν στη χώρα του. Ως εκ τούτου απορρίπτω τους ισχυρισμούς του Αιτητή ως τους προέβαλε στο Δικαστήριο και τον κρίνω αναξιόπιστο.
Έχοντας υπόψη και το ότι δεν καταδείχθηκε ότι φορέας δίωξής του είναι το κράτος ως προβλέπεται στο άρθρο 3Α του περί Προσφύγων Νόμου αλλά ούτε και άλλες ομάδες ή πρόσωπα ως προβλέπονται στο ίδιο άρθρο, δεν θεωρώ ότι ο Αιτητής μπορεί να υπαχθεί στο καθεστώς του πρόσφυγα δυνάμει του άρθρου 3.
Περαιτέρω, από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου και ιδιαίτερα την έρευνα που έγινε από την Υπηρεσία Ασύλου, διαφαίνεται ότι στη Σιέρα Λεόνε δεν λαμβάνει χώρα οποιαδήποτε σύρραξη και ως εκ τούτου δεν μπορεί να του δοθεί το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου.
Με βάση τα όσα ανέλυσα, ο Αιτητής δεν έχει αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της επίδικης απόφασης και ως εκ τούτου η προσφυγή του αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €500 έξοδα υπέρ Καθ’ ων η Αίτηση. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
(Υπ.) ……………………………
Μ. Παπαντωνίου, Δ. Δ.Δ.Δ.Π.
Πιστό αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
/μη
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο