
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: T964/24
05 Ιουνίου, 2025
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
J.N.N. και οικογένεια
Αιτητής
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Διευθυντή Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Ρ. Χρυσάνθου (κος), Δικηγόρος για τον Αιτητή.
Ο Αιτητής παρών.
Μ. Nassr (κος) για πιστή μετάφραση από Ελληνικά σε Αγγλικά και αντίστροφα.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 12/08/24, του κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε η 1η μεταγενέστερη αίτηση του ως απαράδεκτη, ως άκυρη και/ή παράνομη και/ή αντισυνταγματική και/ή στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Με βάση τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν από το διοικητικό φάκελο, ο Αιτητής καταχώρησε 1η μεταγενέστερη αίτηση στις 12/08/24, ακολούθησε σημείωμα/εισήγηση του λειτουργού και απόφαση για απόρριψη της μεταγενέστερης αίτησης του ως απαράδεκτη, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Κατά την ενώπιον μου διαδικασία, ο δικηγόρος του Αιτητή υποστήριξε ότι με τα έγγραφα τα οποία υποβλήθηκαν με την μεταγενέστερη αίτηση δικαιολογείτο το επανάνοιγμα του φακέλου του και/ή θα έπρεπε να εξεταστούν από την Υπηρεσία Ασύλου παραπέμποντας και σε σχετικές αποφάσεις. Σημειώνεται ότι κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υποβλήθηκαν ερωτήσεις προς τον Αιτητή για τους λόγους που δεν υποβλήθηκαν αυτά τα έγγραφα κατά την αρχική διαδικασία ασύλου.
Η παρούσα υπόθεση αφορά απόρριψη πρώτου μεταγενέστερου αιτήματος το οποίο εξετάστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου στη βάση του Άρθρου 12Βτετράκις και Άρθρου 16Δ του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Όπως ορίζεται στο σχετικό Άρθρο 16Δ του Νόμου, δεν θεωρείται οτιδήποτε το οποίο υποβλήθηκε ως νέα αίτηση αλλά ως περαιτέρω διαβήματα στα πλαίσια της αποφασισθείσας αίτησης. Αυτό το οποίο πρωτίστως αξιολογείται από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου στα πλαίσια παραδεκτού μεταγενέστερης αίτησης είναι κατά πόσο ο αιτών υπέβαλε νέα στοιχεία ή πορίσματα τα οποία δεν λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση της απόφασης επί του αρχικού αιτήματος του. Σε περίπτωση που ο Προϊστάμενος διαπιστώσει ότι ο αιτών δεν έχει προσκομίσει νέα στοιχεία ή πορίσματα, η μεταγενέστερη αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με βάση την αρχή του δεδικασμένου, χωρίς να πραγματοποιηθεί συνέντευξη. Εάν δε διαπιστωθεί ότι ο αιτών υπέβαλε νέα στοιχεία, δεν καθίσταται υποχρεωτικό για τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου να προβεί πάντα σε νέα κλήση του ενδιαφερόμενου σε συνέντευξη, καθότι θα πρέπει τα στοιχεία αυτά (α) να αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης σ΄ αυτόν του καθεστώτος διεθνούς προστασίας και (β) ο αιτών-ενδιαφερόμενος προκύπτει να αδυνατούσε να υποβάλει τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη και/ή αρχική διαδικασία εξέτασης ασύλου.
Οι πιο πάνω πρόνοιες του Νόμου ενσωματώθηκαν στην εθνική νομοθεσία σε σύμπνοια με τις διατάξεις του Άρθρου 40 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ[1]. Η μεθοδολογία προκαταρκτικής αξιολόγησης επί των μεταγενέστερων αιτήσεων και/ή οι προϋποθέσεις για απόφαση επί του παραδεκτού μεταγενέστερης αίτησης επιβεβαιώνονται και στην απόφαση ΔΕΕ C-921/19, LH v Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ημερ.10/06/2021, ήτοι:
«34 Επομένως, το άρθρο 40, παράγραφοι 2 και 3, της οδηγίας 2013/32 προβλέπει την εξέταση των μεταγενέστερων αιτήσεων σε δύο στάδια. Το πρώτο στάδιο, προκαταρκτικής φύσεως, έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο του παραδεκτού των αιτήσεων αυτών, ενώ το δεύτερο στάδιο αφορά την επί της ουσίας εξέταση των εν λόγω αιτήσεων.
35 Το πρώτο αυτό στάδιο πραγματοποιείται επίσης σε δύο στάδια, καθένα από τα οποία οδηγεί στην εξακρίβωση των διαφορετικών προϋποθέσεων παραδεκτού που θέτουν οι ίδιες αυτές διατάξεις.
36 Επομένως, πρώτον, το άρθρο 40, παράγραφος 2, της οδηγίας 2013/32 ορίζει ότι, προκειμένου να ληφθεί απόφαση σχετικά με το παραδεκτό αίτησης για διεθνή προστασία δυνάμει του άρθρου 33, παράγραφος 2, στοιχείο δʹ, της οδηγίας αυτής, η μεταγενέστερη αίτηση για διεθνή προστασία υποβάλλεται κατ’ αρχάς σε προκαταρκτική εξέταση, προκειμένου να καθοριστεί εάν προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτούντα νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του εάν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να χαρακτηρισθεί ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας δυνάμει της οδηγίας 2011/95.
37 Η εξέταση του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης συνεχίζεται, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 40, παράγραφος 3, της οδηγίας αυτής, μόνον όταν πράγματι υφίστανται τέτοια νέα στοιχεία ή πορίσματα σε σχέση με την πρώτη αίτηση για διεθνή προστασία, προκειμένου να εξακριβωθεί αν τα νέα αυτά στοιχεία και πορίσματα αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα να πληροί ο αιτών τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να του αναγνωρισθεί το καθεστώς αυτό.
38 Κατά συνέπεια, οι δύο αυτές προϋποθέσεις παραδεκτού, μολονότι πρέπει αμφότερες να πληρούνται για να συνεχιστεί η εξέταση της μεταγενέστερης αίτησης, σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 3, της εν λόγω οδηγίας, εντούτοις είναι διακριτές και δεν πρέπει να συγχέονται.»
(ο τονισμός δικός μου)
Πρόσθετα των πιο πάνω, σημαντικότατη πρόνοια που περιλαμβάνεται στο Άρθρο 42 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ και τυγχάνει εφαρμογής στις μεταγενέστερες αιτήσεις προβλέπει ότι (α) ο αιτών έχει υποχρέωση να αναφέρει τα γεγονότα και να παρέχει αποδεικτικά στοιχεία που να δικαιολογούν τη νέα διαδικασία, και (β) επιτρέπεται η διεξαγωγή της προκαταρκτικής εξέτασης μόνο βάσει γραπτών παρατηρήσεων χωρίς να απαιτείται η εκ νέου προσωπική συνέντευξη του αιτούντα.
Ο λειτουργός που εξέτασε το μεταγενέστερο αίτημα του Αιτητή ετοίμασε σημείωμα/εισήγηση όπως η μεταγενέστερη αίτηση του κριθεί ως απαράδεκτη. Γίνεται εκτενής περιγραφή στο σχετικό σημείωμα όλο το ιστορικό του αιτήματος ασύλου ήτοι ότι υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 20/09/19, ακολούθησε η συνέντευξη του στις 09/09/22 και ότι στις 22/10/22 εκδόθηκε απορριπτική απόφαση η οποία προσβλήθηκε στο Δικαστήριο με την προσφυγή 7454/22 η οποία απορρίφθηκε (03/07/24), καθιστώντας τελική την απόφαση απόρριψης αιτήματος ασύλου του Αιτητή. Όπως διαπιστώνει ο λειτουργός-εξεταστής της υπόθεσης με τη μεταγενέστερη αίτηση του ημερομηνίας 12/08/24 ο Αιτητής επανέλαβε τους ίδιους ισχυρισμούς της αρχικής αίτησης του, παραθέτοντας όμως έγγραφα ήτοι: (i) αφίσα που καταζητείται, (ii) ένορκη δήλωση από το Καμερούν που υποστηρίζει το πολιτικό του προφίλ, (iii) πρωτότυπη εφημερίδα για δίωξη του. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι έλαβε στη κατοχή το ένταλμα σύλληψης κάποια στιγμή στα τέλη του 2023 και τα άλλα δικαιολογητικά έγγραφα μετά από αυτή την περίοδο. Επί αυτού του σημείου, διαφωνώ με την εισήγηση του συνηγόρου του Αιτητή ότι τα έγγραφα δεν εξετάστηκαν από την αρμόδια αρχή προτού καταλήξει στην απορριπτική απόφαση της και ορθά σημειώνει ο λειτουργός στην έκθεση του ότι τα έγγραφα έχουν υποστηρικτικό χαρακτήρα. Ορθή διαπιστώνεται και η κατάληξη ότι ο Αιτητής δεν υπέβαλε τα εν λόγω έγγραφα λόγω δικής του υπαιτιότητας. Ειδικότερα όπως προκύπτει από την έκθεση:
«Τα στοιχεία που υπέβαλε ο Αλλοδαπός με την μεταγενέστερη αίτηση του δεν αποτελούν νέα στοιχεία. Ειδικότερα, ο Αλλοδαπός με τη μεταγενέστερη αίτηση του προσκόμισε αντίγραφα πρωτότυπων εγγράφων σχετικά με τις δραστηριότητες του στο κυβερνών κόμμα CPDM και στην κοινότητα του, όπου είχαν εξεταστεί κατά την διάρκεια της προγενέστερης εξέτασης της αίτησης του και στη συνέχεια απορρίφθηκαν (Π.Β. ερυθ.197-194, ερυθ.82-79). Ο Αλλοδαπός προσκόμισε αντίγραφο σύμφωνα με το οποίο αποτελεί καταζητούμενο πρόσωπο καθώς είναι ύποπτος για διάπραξη εχθροπραξιών κατά της πατρίδας του, βοήθειας και διευκόλυνσης των δραστηριοτήτων των αυτονομιστών. Επίσης, ο αλλοδαπός προσκόμισε έγγραφα σύμφωνα με τα οποία αποτελούν δηλώσεις υποστήριξης του αλλοδαπού από άλλο πρόσωπο (Π.Β. ερυθ. 202-198). Επιπρόσθετα, ο αλλοδαπός προσκόμισε απόκομμα από την εφημερίδα “The Gazette”, η οποία έχει εκδοθεί τον Οκτώβριο του 2020 καθώς, και σύμφωνα με την οποία ο αλλοδαπός αποτελεί καταζητούμενο άτομο καθώς υπάρχει δίωξη εναντίον του λόγω της συμμετοχής του στο κίνημα «Cameroon People’s Democratic Movement». Μετά από έρευνα στο διαδίκτυο δεν ανευρέθηκε η ύπαρξη της εν λόγω εφημερίδας στο Καμερούν (Π.Β. ερυθ.192). Αξίζει να σημειωθεί ότι τα έγγραφα έχουν υποστηρικτικό χαρακτήρα, ωστόσο αποτελούν προσωπικές δηλώσεις για τον αλλοδαπό και δεν στοιχειοθετούν τεκμηριωμένο φόβο δίωξης. Ακόμη, ο αλλοδαπός θα μπορούσε να προσκομίσει τα εν λόγω έγγραφα σε προγενέστερη εξέταση της αίτησης του, ωστόσο δεν το έπραξε λόγω δικής του υπαιτιότητας»
Σε σχέση με την έννοια «νέων στοιχείων και πορισμάτων» όπως τονίστηκε στην απόφαση ΔΕΕ C 18/20, XY ν Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl ημερ.09/09/21:
«η έννοια 'νέα στοιχεία ή πορίσματα', τα οποία 'έχουν προκύψει ή υποβληθεί από τον αιτούντα', κατά τη διάταξη αυτή, περιλαμβάνει τα στοιχεία ή τα πορίσματα που προέκυψαν μετά την οριστική περάτωση της διαδικασίας που είχε ως αντικείμενο προγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας, καθώς και τα στοιχεία ή τα πορίσματα τα οποία υφίσταντο μεν ήδη πριν από την περάτωση της διαδικασίας, αλλά δεν προβλήθηκαν από τον αιτούντα»
Παρόλο που τα ευρήματα του λειτουργού-εξεταστή είναι ορθά στο σύνολο τους, δεν διενεργήθηκε επαρκής και ενδελεχής ανάλυση τους προτού τα απορρίψει. Ως εκ των ανωτέρω το Δικαστήριο προβαίνει σε έλεγχο ορθότητας επί του προκαταρτικού σταδίου του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης του Αιτητή στη βάση των εξουσιών της και της νομολογίας του ΔΕΕ επί του θέματος[2]. Όπως προκύπτει από το φάκελο της υπόθεσης (και σε πλήρη σύμπνοια μέρους των ευρημάτων του λειτουργού) το αρχικό αίτημα του Αιτητή χρονολογείται από το 2019, είχε διενεργηθεί ενδελεχής συνέντευξη κατά την αρχική διαδικασία όπου και ο ίδιος ο Αιτητής υπέβαλε σχετικά έγγραφα με το αίτημα/προφίλ και/ή κατ΄ ισχυρισμό ιδιότητα του (πολιτικός και επιχειρηματίας και διώκεται για τις πολιτικές του αντιλήψεις από τους αποσχιστές αλλά και από την κυβέρνηση) τα οποία έγγραφα/ισχυρισμοί αξιολογήθηκαν και απορρίφθηκαν στην ολότητα τους. Στην συνέχεια ο Αιτητής είχε την ευκαιρία μέσω της προσφυγής του 7454/22 να προσκομίσει επιπλέον έγγραφα/υποστηρικτικά στοιχεία αλλά δεν το έπραξε μέχρι και την 03/07/24, όπου εκδόθηκε απορριπτική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου (το οποίο εξέτασε και επί της ουσίας το αίτημα του το οποίο απορρίφθηκε εκ νέου στην ολότητα του και/ή κρίθηκε ως αναξιόπιστο πρόσωπο). Μπορεί, όπως, διατείνεται και ο συνήγορος του Αιτητή μέρος των εγγράφων που υποβλήθηκαν να φέρουν μεταγενέστερη ημερομηνία έκδοσης της ολοκλήρωσης της αρχικής διαδικασίας ασύλου, αλλά δεν αποτελούν στην ουσία νέους ισχυρισμούς αφού αφορούν κατ΄ ουσία την κατ΄ ισχυρισμό πολιτική του δράση και κινδύνου δίωξής του από τις κρατικές αρχές. Αναφορικά με τα έγγραφα τα οποία προσκομίστηκαν τα οποία αποτελούν υποστηρικτικά στοιχεία του αιτήματος του (αφού η εσωτερική αξιοπιστία του κρίνεται κατ’ ουσία από τις δηλώσεις του ιδίου) καταγράφονται ως ακολούθως:
(α) Έντυπο εφημερίδας “The Gazette” με ημερομηνία έκδοσης Οκτώβριος του 2020 επί αυτού σημειώνεται ορθή η διαπίστωση του λειτουργού ότι το εν λόγω έγγραφο δεν προσκομίστηκε σε προηγούμενο στάδιο λόγω δικής του υπαιτιότητας. Επιπλέον τούτου διαπιστώνεται ότι οι σελίδες 1-2, 11-12 είναι διαφορετικού χρώματος και υλικού (χαρτί) από τις σελίδες 3-4, 09-10 σελίδες (όπου εντοπίζεται άρθρο που κατ’ ισχυρισμό συνδέει το αφήγημα και/ή ουσιώδεις ισχυρισμούς και/ή πυρήνα του αιτήματος του Αιτητή) συνεπώς, δεν αυξάνονται οι πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος πρόσφυγα, διότι πρόκειται εμφανώς για έντυπα μη αυθεντικά και/ή χαλκευμένα στοιχεία και/ή αποτελούν προϊόν επεξεργασίας.
(β) Έντυπο εφημερίδας “The Gazette” με ημερομηνία έκδοσης Δεκέμβριος του 2023 επί αυτού σημειώνεται ότι το εν λόγω έγγραφο μπορούσε να προσκομιστεί σε προηγούμενο στάδιο της δικαστικής διαδικασίας αλλά δεν το έπραξε ο Αιτητής λόγω δικής του υπαιτιότητας (αφού η τελική απόφαση του Δικαστηρίου επί του αιτήματος του εκδόθηκε περίπου 8 μήνες μετά). Επίσης, διαπιστώνεται ότι οι σελίδες 1-2, 11-12 (μόνο στην σελίδα 1 προκύπτει νεότερη ημερομηνία) είναι διαφορετικού χρώματος και υλικού (και/ή αποτελεί αντίγραφο) από τις σελίδες 3-4, 09-10 σελίδες όπου εντοπίζεται άρθρο που κατ’ ισχυρισμό συνδέει το αφήγημα και/ή ουσιώδεις ισχυρισμούς και/ή πυρήνα του αιτήματος του Αιτητή. Συνεπώς, ούτε από αυτό το στοιχείο αυξάνονται οι πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος πρόσφυγα, διότι πρόκειται εμφανώς για έντυπα μη αυθεντικά και/ή χαλκευμένα στοιχεία και/ή αποτελούν προϊόν επεξεργασίας.
(γ) Ούτε τα έγγραφα ήτοι στα ερυθρά 202-194 ΔΦ αποτελούν στοιχεία που αυξάνουν τις πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος πρόσφυγα διότι πρόκειται για δηλώσεις τρίτων προσώπων που επαναλαμβάνουν μέρος των δηλώσεων του Αιτητή όπου κρίθηκε εσωτερικά αναξιόπιστος τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και μέσω της δικαστικής διαδικασίας, το περιεχόμενο αυτών δεν αποτελούν αξιόπιστη και αντικειμενική μαρτυρία. Σημειώνεται επί τούτου ότι τα ερυθρά 197-193 ΔΦ αποτελούν στοιχεία με ημερομηνία προγενέστερη της ημερομηνίας απόφασης του Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας που δεν προσκομίστηκαν σε προηγούμενο στάδιο διαδικασίας και/ή μέχρι την έκδοση απόφασης του Δικαστηρίου λόγω υπαιτιότητας του Αιτητή. Ομοίως, ως το ανωτέρω εύρημα εγείρονται σοβαρές αμφιβολίες ως προς την αυθεντικότητα τους και/ή υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι πρόκειται για προϊόν επεξεργασίας. Ως δε υποστηρικτικά στοιχεία του αιτήματος του (αφού η εσωτερική αξιοπιστία του κρίνεται κατ’ ουσία από τις δηλώσεις του ιδίου) δεν αυξάνουν τις πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
(δ) Ούτε το κατ΄ ισχυρισμό έγγραφο «WANDED POSTER» αποτελεί στοιχείο που αυξάνει τις πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Δεν δικαιολογείται από τον Αιτητή επαρκώς ο λόγος μη προσκόμισης του σε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας. Παρόλο που φέρει πρόσφατη ημερομηνία 26/10/23 και ενώ το παρόν Δικαστήριο επιφύλαξε απόφαση επί της αίτησης του τον 03ο/24, εξέδωσε απόφαση τον 7ο/24, δεν δικαιολογεί τους λόγους καθυστέρησης παρουσίασης του. Εμφανώς δε ο Αιτητής δεν εξηγεί πως περιήλθε στην κατοχή του το «αυθεντικό» αυτό έγγραφο, αναφέρεται ο ίδιος σε ένταλμα σύλληψης στην μεταγενέστερη του αίτηση ενώ το έγγραφο αναφέρεται σε «WANDED POSTER», το εν λόγω έγγραφο δεν ανταποκρίνεται ως προς τον τύπο/τυποποιημένη μορφή και δομή/περιεχόμενο βάσει (περιορισμένων/διαθέσιμων) εξωτερικών πηγών πληροφόρησης, ενώ παράλληλα ο τρόπος με τον οποίο ο Αιτητής εξασφάλισε το εν λόγω έγγραφο δεν είναι σύμφωνος με τους τρόπους που δεικνύουν εξωτερικές πηγές πληροφόρησης[3]. Ούτε υπάρχουν, εξάλλου, πρόσφατες και/ή ούτε αξιόπιστες εξωτερικές πηγές αναφορικά με τα εξωτερικά (τυπικά) χαρακτηριστικά ενός εντάλματος σύλληψης και οποιαδήποτε αξιολόγηση περί γνησιότητας/αυθεντικότητας του προσκομισθέντος εγγράφου καθίσταται αδύνατη ή/και επισφαλής. Σημειώνεται επί τούτου ότι ο Αιτητής επιχείρησε ξανά και κατά την αρχική του αίτηση να ενισχύσει τους ισχυρισμούς του παρουσιάζοντας πάλι κατ΄ ισχυρισμό ένταλμα σύλληψης που συμπεριλαμβάνεται το όνομα του, αλλά απέτυχε και πάλι να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του.
Ως εκ των ανωτέρω κρίνεται ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης του Αιτητή και ορθώς η επίδικη μεταγενέστερη αίτηση έπρεπε να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Συνεπώς, δεν ήτο αναγκαία η κλήση του Αιτητή σε συνέντευξη διότι δεν προσκομίστηκαν στην ουσία οποιαδήποτε στοιχεία που να δικαιολογούν το παραδεκτό της μεταγενέστερης αίτησής του και επανάληψη της εξέτασης επί της ουσίας του αιτήματός του. Σχετική επί αυτού του σημείου είναι και η απόφαση ΔΕΕ C-651/19, JP v Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, ημερ.02/09/20, στην οποία αποφασίστηκαν, μεταξύ άλλων, και στην έκταση που μας ενδιαφέρει τα εξής:
«58. Στο πλαίσιο αυτό επισημαίνεται, πρώτον, αφενός, ότι πριν από κάθε μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας προηγείται μια πρώτη αίτηση η οποία έχει οριστικώς απορριφθεί, στο πλαίσιο της οποίας η αρμόδια αρχή διενήργησε εξαντλητική εξέταση προκειμένου να διαπιστώσει αν ο αιτών πληρούσε τις προϋποθέσεις για την παροχή διεθνούς προστασίας. Αφετέρου, πριν καταστεί απρόσβλητη η απορριπτική απόφαση, ο αιτών έχει δικαίωμα άσκησης προσφυγής κατά της απόφασης αυτής.
59. Σημειώνεται συναφώς ότι, όπως προκύπτει από το άρθρο 40 της οδηγίας 2013/32, η μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας αποσκοπεί στην υποβολή, από τον ενδιαφερόμενο αιτούντα, νέων στοιχείων ή πορισμάτων σε σχέση με εκείνα που εξετάστηκαν στο πλαίσιο της προηγούμενης αίτησης, τα οποία αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χαρακτηρισμού του αιτούντος ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας. Όταν η προκαταρκτική εξέταση στην οποία υποβάλλεται μια τέτοια αίτηση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτούντα τέτοια νέα στοιχεία ή πορίσματα, τότε η αίτηση εξετάζεται περαιτέρω σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου II της οδηγίας αυτής. Αντιθέτως, όταν από την προκαταρκτική εξέταση δεν προκύπτουν τέτοια στοιχεία ή πορίσματα, η εν λόγω αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, σύμφωνα με το άρθρο 33, παράγραφος 2 στοιχείο δʹ, της οδηγίας 2013/32.
60. Επομένως, το δικαστήριο που επιλαμβάνεται προσφυγής κατά απόφασης με την οποία απορρίπτεται ως απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση διεθνούς προστασίας πρέπει να ελέγξει μόνον κατά πόσον, αντιθέτως προς ό,τι αποφάσισε η αρμόδια αρχή, από την προκαταρκτική εξέταση της αίτησης αυτής προέκυψαν νέα στοιχεία ή πορίσματα, κατά τα διαλαμβανόμενα στην προηγούμενη σκέψη. Εξ αυτού συνάγεται ότι, στο δικόγραφο της προσφυγής του ενώπιον του δικαστηρίου αυτού, ο αιτών πρέπει, κατ' ουσίαν, απλώς να αποδείξει ότι βασίμως θεώρησε ότι υφίστανται νέα στοιχεία ή πορίσματα σε σχέση με εκείνα που εξετάστηκαν στο πλαίσιο της προηγούμενης αιτήσεώς του.»
(ο τονισμός δικός μου)
Για όλους του πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται, η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Ενόψει της συμπληρωματικής ανάλυσης επί της ορθότητας των ευρημάτων της αρμόδιας αρχής, επιδικάζονται μειωμένα έξοδα €600 εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] της 26ης Ιουνίου 2013 σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (αναδιατύπωση).
[2] Βλέπε C-585/16, Serin Alheto κατά Zamestnik-predsedatel na Darzhavna agentsia za bezhantsite §115) «[.] η πλήρης και ex nunc εξέταση εκ μέρους του δικαστή δεν απαιτείται κατ' ανάγκη να αφορά την επί της ουσίας εξέταση των αναγκών διεθνούς προστασίας και ότι μπορεί, συνεπώς, να αφορά το παραδεκτό της αίτησης διεθνούς προστασίας, εφόσον το εθνικό δίκαιο επιτρέπει κάτι τέτοιο κατ' εφαρμογήν του άρθρου 33, παράγραφος 2, της οδηγίας 2013/32» και Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018).
[3] Κώδικας Ποινικής Διαδικασίας Άρθρο 21 - Journal Officiel de la République du Cameroun portant Code de Procédure αPénale N°2005/007 27 Juillet 2005, https://www.ilo.org/dyn/natlex/docs/ELECTRONIC/71813/89563/F-236841017/CMR-7181.pdf, βλέπε, επίσης, SFH – Schweizerische Flüchtlingshilfe (Author): Überprüfung der Echtheit eines Haftbefehls, 25 September 2008
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο