ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

 

                                                                  

                                                                                     Νομική Αρωγή Αρ. 106/25

 

9 Ιουλίου, 2025

[Κ.Κ. ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ 2002 ΜΕΧΡΙ 2024

 

ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ:

M. M. T.

                                                                                                          Αιτητού

......................

 

Ο Αιτητής είναι παρών

(κ.) Φιλίππου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας

 

(κ.) Ρ. Ευαγγέλου για πιστή διερμηνεία από την αγγλική στην ελληνική και αντίστροφα

                  

Α Π Ο Φ Α Σ Η 

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, ΔΔΔΔΠ.:  Ο Αιτητής με την αίτησή του ημερομηνίας 10.6.2025 αιτείται την παροχή δωρεάν νομικής αρωγής για την προώθηση της καταχωρισθείσας προσφυγής του υπ’ αριθμόν 583/25, εναντίον της απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: ο Προϊστάμενος) ημερομηνίας 27.2.2025, με την οποία απορρίπτεται η αίτησή του για διεθνή προστασία δυνάμει των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2023 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης όπως προκύπτουν από το διοικητικό φάκελο που κατέθεσε η εκπρόσωπος για το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας έχουν ως ακολούθως:

 

2.             Ο Αιτητής κατάγεται από το Αφγανιστάν. Περί τις 24.7.2024 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας και αυθημερόν παρέλαβε βεβαίωση υποβολής της αίτησής του για διεθνή προστασία, αφότου εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία μέσω Τουρκίας. Στις 25.2.2025, πραγματοποιήθηκε συνέντευξή του από λειτουργό. Στις 27.2.2025, ο Προϊστάμενος ενέκρινε την έκθεση εισήγηση για απόρριψη της αίτησης διεθνούς προστασίας του Αιτητή. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, κοινοποιήθηκε σε αυτόν στις 4.3.2025. Εναντίον της απορριπτική αυτής απόφασης καταχωρίστηκε η προσφυγή υπ’ αριθμόν 583/25.  

 

3.             Κατά το στάδιο της καταγραφής της αίτησής του για διεθνή προστασία, ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω της εργασίας του σε αμερικανική εταιρία με δραστηριότητα στο Αφγανιστάν, η οποία – κατά τους ισχυρισμούς του – βρισκόταν υπό άμεση απειλή από τους Ταλιμπάν. Ειδικότερα, ανέφερε ότι μέλη της εν λόγω ένοπλης οργάνωσης επιτέθηκαν στον Διευθυντή της εταιρίας, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την αναστολή λειτουργίας της. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του ήταν μέλος του πολιτικού κόμματος Jamiat-e-Islami και εργαζόταν με την προηγούμενη κυβέρνηση, με συνέπεια – κατά τα λεγόμενά του – να αποτελέσει στόχο επίθεσης από τους Ταλιμπάν. Τέλος, υποστήριξε ότι και ο ίδιος υπήρξε μέλος του εν λόγω κόμματος και ότι, τόσο αυτός όσο και ο πατέρας του, είναι πρόσωπα γνωστά στους Ταλιμπάν λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας και δράσης.

 

4.             Στο πλαίσιο της συνέντευξής του, ο Αιτητής, πέραν των προσωπικών του στοιχείων και του τόπου συνήθους διαμονής, προώθησε ως λόγους εγκατάλειψης της χώρας του ότι η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο και δεν μπορούσε να ζήσει ειρηνικά στη χώρα του. Ειδικότερα, ανέφερε ότι είχε εργαστεί σε συνεργασία με Αμερικανούς, γεγονός που τον καθιστά αναγνωρίσιμο πρόσωπο στην περιοχή του. Οι Ταλιμπάν, αναζητώντας άτομα που συνεργάστηκαν με ξένους, επισκέφθηκαν αρκετές φορές τον θείο του, αναζητώντας τον ίδιο. Επιπλέον, ο πατέρας του ήταν μέλος του πολιτικού κόμματος Jamiat-e-Islami και εργαζόταν επί 15 έτη στον Δήμο. Μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, ο πατέρας του ήταν ο πρώτος που απομακρύνθηκε από τη θέση του.

 

5.             To άρθρο 6Β των περί Νομικής Αρωγής Νόμων του 2002 μέχρι 2019 (ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος) προβλέπει τα εξής (η υπογράμμιση είναι δική μου):

 

«Νομική αρωγή σε αιτητές και δικαιούχους διεθνούς προστασίας

6Β. (1) [...]

(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος -

(α) Kατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή

 

(β) […]

υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο∙ και

(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:

 

Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη».

 

6.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο καθεστώς του πρόσφυγα.

 

7.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

8.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

Κατάληξη

9.              O Αιτητής έχει καταχωρίσει την προσφυγή υπ’ αριθμό 583/25 κατά της δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου δυνάμει των άρθρων 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου. Η περίπτωση αυτή εμπίπτει στο άρθρο 6Β(2)(α) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου.

 

10.          Πρώτο κριτήριο χορήγησης νομικής αρωγής σε αιτητή διεθνούς προστασίας που θεσπίζεται με την υπό αναφορά διάταξη αποτελεί η ύπαρξη, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, πραγματικής πιθανότητας επιτυχίας της σκοπούμενης προσφυγής.

 

11.          Δίδεται δε ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει κατά πόσον, με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία, η προσφυγή του αιτητή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας (Απόφαση στην Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ. 23/2010, Farshad Khamsen, ημερ. 14/10/2010).

 

12.          Οι πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας θα πρέπει να εξετάζονται και υπό το φως της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου, το οποίο δυνάμει του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου εξετάζει τα ενώπιον του πραγματικά και νομικά ζητήματα των πραγματικών όσο και των νομικών ζητημάτων εξ υπαρχής και ex nunc.

 

13.          Περαιτέρω, το Δικαστήριο θα πρέπει να λάβει υπόψη του το δικαίωμα του αιτητή να ακουστεί στη βάση του άρθρου 146 του Συντάγματος, αλλά θα πρέπει περαιτέρω να εξετάσει την αίτηση με βάση το υλικό που έχει ενώπιόν του, χωρίς να δίδονται νομικές αρωγές ανεξέλεγκτα σε υποθέσεις που δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας (Βλ. Αποφάσεις στην Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ. 10/2010, Αlali Abdulhamid, ημερ. 6.5.2010 και στην Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ. 25/2010, Antonia Adahor, ημερ. 13.12.2010).

 

14.          Κατά την εξέταση των ισχυρισμών, το Δικαστήριο προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς βεβαίως το Δικαστήριο να καλείται να αποφασίσει επί της οριστικής τύχης της προσφυγής που πιθανόν να καταχωρήσει ο αιτητής. Σημειώνεται, πως το αποτέλεσμα της παρούσας αίτησης για νομική αρωγή, δεν θα επηρεάσει την τελική έκβαση της προσφυγής που έχει καταχωρίσει ο Αιτητής, εφόσον το Δικαστήριο στην παρούσα διαδικασία δεν αποφασίζει επί της οριστικής τύχης της προσφυγής (Αποφάσεις στις Yπoθ. αρ. 278/09, Durgo Man v. Δημοκρατίας, ημερ. 15.7.2009, Baghour και Yπoθ. αρ. 7/11 και 8/11, Roud Gad, ημερ. 28.3.2011).

 

15.          Σημειώνεται, εξάλλου, ότι το Δικαστήριο προβαίνει στην αξιολόγηση της βασιμότητας της αίτησης παροχής νομικής αρωγής στη βάση του υλικού που τίθεται ενώπιόν του [Bλ. απόφαση στην Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 31/2013, Singh Khushwant, ημερ. 23.12.2013].

 

16.          Εν προκειμένω, σημειώνεται ότι η ευπαίδευτη εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα, εισηγήθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος για την παραχώρηση του ευεργετήματος της νομικής αρωγής στον Αιτητή.

 

17.          Έχω μελετήσει προσεκτικά το διοικητικό φάκελο της αίτησης του Αιτητή και τις ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου εκατέρωθεν δηλώσεις, του Αιτητή αφενός και της εκπροσώπου του Γενικού Εισαγγελέα αφετέρου.  

 

18.          Από τα ενώπιόν μου δεδομένα, διαπιστώνεται ότι αποτέλεσε αποδεκτό ισχυρισμό του Αιτητή ότι αυτός κατάγεται από το Αφγανιστάν και ότι τόπος τελευταίας συνήθους διαμονής του θεωρήθηκε η επαρχία Balkh. Ως προς τον πυρήνα του αιτήματός του, ο Αιτητής επικαλέστηκε φόβο δίωξης από τους Ταλιμπάν λόγω της εργασίας του σε μια Αμερικανική εταιρία στο Αφγανιστάν καθώς και φόβο δίωξης εξαιτίας την προηγούμενης εργασίας του πατέρα του στον Δήμο και συμμετοχής του στο πολιτικό κόμμα Jamiat-e-Islami. O Αιτητής κρίθηκε αξιόπιστος ως προς τα προσωπικά του στοιχεία και ως προς τον ισχυρισμός του ότι εργάστηκε σε αμερικάνικη εταιρία στο Αφγανιστάν. Ωστόσο, οι επιμέρους ισχυρισμοί του ως προς την στοχοποίησή του λόγω της εργασίας του στην εν λόγω εταιρία και λόγω της εργασίας του πατέρα του στον Δήμο, έτυχαν απόρριψης. Ακολούθως κρίθηκε κατά την εξατομικευμένη ανάλυση κινδύνου ότι ο Αιτητής δεν διατρέχει βάσιμο φόβο δίωξής του ή κίνδυνο σοβαρής βλάβης προσωπικά, λαμβάνοντας υπόψη και το γεγονός ότι ο Αιτητής δεν είχε υποστεί στη χώρα καταγωγής του κάποια μορφή δίωξης ή σοβαρής βλάβης. Κατ΄ επέκταση κατά τη νομική υπαγωγή των ανωτέρω στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία.

 

19.          Στη βάση των ανωτέρω, κρίνεται, ότι δεδομένης της δικαιοδοσίας του παρόντος δικαστηρίου για εξ υπαρχής και ex nunc αξιολόγηση των ενώπιόν του δεδομένων, δεν εντοπίζονται εκ πρώτης όψεως οποιεσδήποτε πλημμέλειες στην αξιολογική κρίση του Προϊσταμένου. Ιδίως ως προς τον τρίτοουσιώδη ισχυρισμό περί του ότι ο Αιτητής «στοχοποιήθηκε το 2017 λόγω της εργασίας του σε αμερικανική εταιρεία», αυτός  δήλωσε σχετικώς  ότι το 2017 άγνωστοι τον επιτέθηκαν με σκοπό να τον απαγάγουν. Εντούτοις όπως ορθώς εκ πρώτης όψεως διαπιστώνει ο Προϊστάμενος ο ισχυρισμός πάσχει από σοβαρές αντιφάσεις, και έλλειψη εξειδίκευσης. Ειδικότερα, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι 2 μοτοσυκλέτες με 3 άτομα και ένα SUV τον περικύκλωσαν, του έβαλαν χειροπέδες, τον χτύπησαν και προσπάθησαν να τον απαγάγουν, αλλά τράπηκαν σε φυγή όταν φώναξε. Δεν ήταν ωστόσο σε θέση να εξηγήσει πώς το περιστατικό σχετίζεται με την εργασία του, ούτε να παράσχει επαρκή αιτιολόγηση για τη σύνδεση αυτή. Δεν γνώριζε ποιοι ήταν οι δράστες, ούτε τον τρόπο διαφυγής τους. Κατά συνέπεια, ευλόγως εκ πρώτης όψεως κρίθηκε ότι  ο ισχυρισμός του στερείται λογικής συνοχής και επαρκούς τεκμηρίωσης. Κατά την εκτίμηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του εν λόγω ισχυρισμού, ο Προϊστάμενος παραπέμπει σε σχετικές πηγές  (EUAA, Country Guidance Afghanistan 2024) από τις οποίες προκύπτει, ότι οι Ταλιμπάν στοχοποιούν κυρίως πρόσωπα που εργάζονται για ξένες στρατιωτικές δυνάμεις, ιδίως διερμηνείς. Άτομα που εργάζονται σε ξένες εταιρείες χωρίς να είναι στον στρατιωτικό μισθολόγιο, ειδικά σε γενικά καθήκοντα, δεν στοχοποιούνται συστηματικά, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές. Επίσης, εκ πρώτης όψεως ορθώς κρίθηκε ότι δεν αποδεικνύεται ότι υπήρξε συγκεκριμένη απειλή ή σύνδεση μεταξύ της επίθεσης και της εργασίας του.

 

20.          Κατ’ αρχήν εύλογο παρίσταται και το συμπέρασμα περί απόρριψης του τέταρτου ουσιώδους ισχυρισμού του Αιτητή, αναφορικά με τη φερόμενη στοχοποίησή του λόγω της εργασίας του πατέρα του σε δημόσιο αξίωμα, και συγκεκριμένα στον Δήμο. Και στο πλαίσιο αυτού του ισχυρισμού, οι δηλώσεις του Αιτητή παρίστανται εκ πρώτης όψεως ανεπαρκώς λεπτομερείς, χωρίς επαρκή περιγραφή περιστατικών ή συγκεκριμένων γεγονότων που να τεκμηριώνουν την επίκληση κινδύνου. Περαιτέρω, ο Αιτητής δήλωσε άγνοια ως προς την ιδεολογική κατεύθυνση του πολιτικού κόμματος στο οποίο – κατά τους ισχυρισμούς του – συμμετείχε ο πατέρας του, ενώ ο ίδιος εμφανίστηκε αντιφατικός αναφορικά με το ζήτημα της δικής του συμμετοχής ή μη στο ίδιο κόμμα. Οι ανωτέρω ασυνέπειες και η έλλειψη συγκεκριμένων αναφορών καθιστούν εκ πρώτης όψεως μη επαρκώς τεκμηριωμένο τον υπό εξέταση ισχυρισμό.

 

21.          Παρά την έκταση  της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η καταχωρισθείσααπό τον Αιτητή προσφυγή, παρατηρείται ότι η τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή αλλά και της χώρας του γενικότερα δεν φαίνεται να δίδουν ούτε έρεισμα για υπαγωγή στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου (αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι εκείνος, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 43]).

 

22.          Ως προς τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη χώρα, βάσει της ιστοσελίδας Rule of Law in Armed Conflict (RULAC), πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα[1], το Αφγανιστάν βρίσκεται σε δύο  παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συρράξεις, μια κατά του Εθνικού Μετώπου Αντίστασης (πιστού στην προηγούμενη κυβέρνηση) και μια άλλη κατά του IS-KP.

 

23.          Σύμφωνα με έκθεση του US DOS για την χώρα του 2023 αναφέρεται πως οι μάχες των Ταλιμπάν με το Ισλαμικό κράτος συνεχίστηκαν και πως οι προσπάθειες των Ταλιμπάν να νικήσουν την ομάδα οδήγησαν σε πολυάριθμες βίαιες συγκρούσεις. Σύμφωνα με την UNAMA την οποία επικαλείται η ανωτέρω έκθεση αναφέρεται πως οι ενέργειες από μη κρατικές ένοπλες ομάδες, κυρίως των Ταλιμπάν και του ISIS-K, ευθύνονται για τους περισσότερους θανάτους αμάχων κατά τη διάρκεια του έτους[2].

 

24.          Σύμφωνα με έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας του 2025, οι πολίτες συνέχισαν να δέχονται επιθέσεις σε ολόκληρη τη χώρα παρά τη μείωση της βίας που σχετίζεται με συγκρούσεις μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, με την πλειοψηφία αυτών των επιθέσεων να αποδίδεται στην ένοπλη ομάδα Ισλαμικό Κράτος ISKP [3].

 

25.          Σε έκθεση του EUAA του Δεκεμβρίου 2023 αναφέρεται πως «Οι Ταλιμπάν παρόλο που ελέγχουν όλα τα εδάφη του Αφγανιστάν βρίσκονται σε σύγκρουση με δύο κύριες ένοπλες ομάδες το Ισλαμικό Κράτος και τις ένοπλες αντιστασιακές ομάδες. Αναφορικά με το Ισλαμικό Κράτος αναφέρεται πως εμπλέκεται σε επιθέσεις τόσο κατά των Ταλιμπάν όσο και κατά αμάχων και ειδικότερα κατά Σιιτών Χαζαρά. Οι δραστηριότητές του είναι συγκεντρωμένες στην Καμπούλ και σε περιοχές στο πρώην προπύργιο της στο Kunar και στο Nangarhar και σε ορισμένες βόρειες περιοχές. Οι δραστηριότητες του ISKP έχουν μειωθεί σημαντικά μετά τις επιχειρήσεις των Ταλιμπάν εναντίον της ομάδας και έχει μειωθεί η δυναμική της στην χώρα. Το ISKP στοχεύει μαχητές Ταλιμπάν, αξιωματούχους Ταλιμπάν και θρησκευτικούς ηγέτες στην προσπάθειά του να υπονομεύσει την κυριαρχία των Ταλιμπάν. Στις δραστηριότητές του κατά των Ταλιμπάν, το ISKP καταφεύγει σε επιθέσεις σε convoy ασφαλείας, σημεία ελέγχου, κάνοντας συχνά χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών-IED. Αναφορικά με την δράση της έτερης ένοπλης ομάδας που μάχεται τους Ταλιμπάν το Εθνικό Μέτωπο Αντίστασης (NRF) και των συνεργαζόμενων ένοπλων ομάδων της(AFF), αυτή δρα κυρίως στο Panjshir and στις βορειοδυτικές περιοχές της χώρας (Badakhshan, Baghlan, Kapisa, Panjshir, Parwan and Takhar). Η δυναμικότητα τους και η ικανότητα τους σε αντίσταση έχει εξασθενήσει ως αναφέρει η ανωτέρω έκθεση. Οι τακτικές στις οποίες επιδίδεται η ανωτέρω ομάδα είναι κυρίως στοχευόμενες επιθέσεις σε σημεία ελέγχου των Ταλιμπάν και σε ανταρτοπόλεμο. Τους τελευταίους μήνες του 2023 καταγράφηκε αύξηση των επιθέσεων της AFF κατά μαχητών Ταλιμπάν με τις περισσότερες επιθέσεις να καταγράφονται σε Kabul και στις βορειοανατολικές επαρχίες Laghman, Kapisa, Parwan and Takhar»[4]. Η ανωτέρω έκθεση συνεχίζει πως οι Ταλιμπάν από την πλευρά τους απάντησαν στις ένοπλη αντιπολίτευση με βία με αποτέλεσμα να υπάρχουν αναφορές για εκτελέσεις, κρατήσεις, κακομεταχείριση κρατουμένων και συλλογικές τιμωρίες όσων θεωρήθηκαν ότι υποστηρίζουν τις ομάδες κατά των Ταλιμπάν»[5]

 

26.          Σύμφωνα με την UNHCR 1,56 εκατομμύρια εκτοπισμένοι εκτιμάται ότι έχουν επιστρέψει στις περιοχές καταγωγής τους στο Αφγανιστάν μεταξύ 2021 έως 2024[6]. Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν ο εκτοπισμός εξαιτίας των συγκρούσεων μειώθηκε σχεδόν 100% σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Εσωτερικού Εκτοπισμού. Σύμφωνα με την ίδια πηγή ο εκτοπισμός παρέμεινε σε χαμηλότερα επίπεδα το 2022 αν και σποραδικές ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ Ταλιμπάν και άλλων δρώντων συνέχισαν να προκαλούν κάποιους εκτοπισμούς[7]. Σύμφωνα με δεδομένα της UNOCHA περίπου 2205 άτομα εκτοπίστηκαν από την 1^η Ιουλίου 2022 μέχρι στις 22 Αυγούστου 2023, με όλες τις περιπτώσεις να καταγράφονται στην επαρχία Panjsher και με ανθρώπους να εκτοπίζονται σε άλλα μέρη όπως στις επαρχίες Parwan και Kabul[8].

 

27.          Ως προς την επαρχία Balkh, τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, σημειώνεται ότι βρίσκεται στο βόρειο Αφγανιστάν και συνορεύει με το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Τατζικιστάν.[9] Η επαρχία χωρίζεται στις εξής διοικητικές περιφέρειες (districts): Balkh, Char Bolak (Charbulak), Char Kent (Charkent), Chimtal (Chemtal), Dawlat Abad (Dawlatabad), Dehdadi, Kaldar, Kishindeh (Keshendeh), Khulm, Marmul, Mazar-e Sharif, Nahr-i Shahi (Nahr-e Shahi), Sholgara (Sholgareh), Shortepa, and Zari.

 

28.          Ως προς την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην επαρχία Balkh, τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητή, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, τη χρονική περίοδο 6.7.2024 – 4.7.2025, καταγράφηκαν 22 περιστατικά ασφαλείας τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 23 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές. Από αυτά, 6 καταγράφηκαν ως περιστατικά εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας  (10 απώλειες), 3 ως περιστατικά βίας κατά των αμάχων (8 απώλειες) και 3 ως μάχες (5 απώλειες).^[10]  O πληθυσμός της επαρχίας Balkh ανέρχεται σήμερα στους 1,509,200 σύμφωνα με επίσημη καταμέτρηση του έτους 2020.[11]

 

29.          Για τους λόγους που έχουν εκτεθεί, έχοντας υπόψη ότι, βάσει των προνοιών της σχετικής νομοθεσίας ο Αιτητής έχει το βάρος να καταδείξει ότι έχει πραγματικές πιθανότητες να εκδοθεί δικαστική απόφαση υπέρ του και χωρίς να αποφασίζεται οριστικά το αποτέλεσμα της προσφυγής που επιθυμεί να καταχωρίσει (Αποφάσεις στην Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 1/2009, Tamaga Durja Man v. Δημοκρατίας, ημερ.  15/7/2009, και στη  Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 10/12, Nacira Baghour και Maged Ahmad Odeh, ημερ. 28/3/2012), κρίνω στη βάση των ενώπιον μου στοιχείων πως δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προσφυγή που πιθανόν να καταχωρηθεί έχει εκ πρώτης όψεως πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. 

 

Με δεδομένη τη μη ικανοποίηση αυτής της απαραίτητης εκ του Νόμου προϋπόθεσης, η αίτηση αναπόφευκτα απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

 

Ο Αιτητής έχει βέβαια κάθε δικαίωμα εάν επιθυμεί να προχωρήσει σε καταχώριση προσφυγής της κατά της υπό εξέταση πράξης στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, με δικά του έξοδα, παρά την απόρριψη της αίτησής του για παραχώρηση σε αυτόν δωρεάν νομικής αρωγής.

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.