ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Υπoθ. Αρ.:1955/2023

 

15 Ιουλίου 2025

[Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ, ΔΔΔΔΠ.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος 

 

Μεταξύ: 

E. G. N. .

Αιτητής 

-και-

Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω

Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση 

 

Α. Πλιάκα (κα) Δικηγόρος για τον Αιτητή

Ν. Νικολάου (κος), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.  

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ Δ ΔΔΔΠ:  Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 30/05/2023, σύμφωνα με την οποία το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε δυνάμει των άρθρων 13(2)(δ) και 18(7Β) του περί Προσφύγων Νόμου και καλεί το Δικαστήριο όπως κηρύξει αυτήν άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

 

Όπως προκύπτει τόσο από την Ένσταση, αλλά και από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, που αποτελεί τεκμήριο Α στην παρούσα διαδικασία, τα ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση είναι τα ακόλουθα:

 

Ο Αιτητής είναι ενήλικος, υπήκοος Νιγηρίας, κάτοχος διαβατηρίου εκδοθέντος από τις αρχές της χώρας του. Κατά δήλωση του στις 06/10/2021 εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και μέσω Τουρκίας μετέβη στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου από όπου στη συνέχεια εισήλθε παράτυπα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Στις 09/12/2021 ο Αιτητής συμπλήρωσε αίτηση ασύλου την οποία αφού υπέβαλε παράλαβε στις 10/12/2021 σχετική βεβαίωση υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας.

 

Στις 15/05/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος ακολούθως στις 22/05/2023 συνέταξε εισηγητική έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου εισηγούμενος την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή. Αυθημερόν, συγκεκριμένος λειτουργός, δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών να ασκεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, κατόπιν εξέτασης της εισηγητικής έκθεσης αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης του Αιτητή και επιστροφή του στη Νιγηρία σύμφωνα με το άρθρο 13(2)(δ) και 18(7Β) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Η απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 30/05/2023, μαζί με την αιτιολογία αυτής, παραλήφθηκε δια χειρός από τον Αιτητή αυθημερόν, θέτοντας την υπογραφή του αφού προηγουμένως του επεξηγήθηκε το περιεχόμενο της σε γλώσσα που κατανοεί πλήρως.

 

Εμπρόθεσμα ο Αιτητής υπέβαλε την υπό εξέταση προσφυγή κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, προβάλλοντας αρκετούς νομικούς ισχυρισμούς προς ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, πλην όμως με την γραπτή της αγόρευση η συνήγορος του Αιτητή προωθεί ορισμένους από αυτούς. Ειδικότερα, αποτελεί θέση της κ. Πλιάκα πως υπήρξε υπέρβαση εξουσίας και παράβαση διαδικασίας, καθ’ ότι δεν επεξηγήθηκαν στον Αιτητή τα βασικά δικαιώματα του, ήτοι ότι θα μπορούσε να έχει δικηγόρο παρόντα στη συνέντευξη του. Επιπρόσθετα, υποστηρίζει η συνήγορος του Αιτητή ότι οι Καθ’ ων η αίτηση παρέλειψαν να διεξαγάγουν δέουσα έρευνα επί των ισχυρισμών του Αιτητή και πως περιέπεσαν σε πλάνη περί τα πράγματα καθότι σε δυο σημεία της συνέντευξης του Αιτητή διαφαίνεται ότι ο τελευταίος παρέθεσε κι άλλους ισχυρισμούς ή γεγονότα που δεν καταγράφηκαν, παραπέμποντας στο ερυθρό 16 – 6Χ και ερυθρό 15 – 3Χ του διοικητικού φακέλου.. Υποστηρίζει παράλληλα ότι υπήρξε καταχρηστική καταγραφή των δεδομένων από τον λειτουργό η οποία οδήγησε σε έκδοση αναιτιολόγητης απόφασης της οποίας αιτείται την ακύρωση.

 

Από την πλευρά τους οι Καθ΄ων η αίτηση υπεραμύνονται της νομιμότητας και της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Εν πρώτης υποστηρίζουν ότι οι λόγοι ακυρώσεως δεν εγείρονται δυνάμει του Κανονισμού 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962. Προς απάντηση στον ισχυρισμό περί παράλειψης επεξήγησης των δικαιωμάτων του Αιτητή, ο συνήγορος των Καθ’ ων η αίτηση ισχυρίζεται ότι αυτός προβάλλεται αλυσιτελώς, δεν προσδιορίζεται η οποιαδήποτε ζημιά και από τα πρακτικά της συνέντευξης διαφαίνεται πως ο Αιτητής ενημερώθηκε για τη διαδικασία διεξαγωγής της συνέντευξης στην οποία συναίνεσε. Με αναφορά στην εισηγητική έκθεση, υποστηρίζουν οι Καθ’ ων η αίτηση πως η απόφαση λήφθηκε ορθώς και νομίμως, κατόπιν δέουσας έρευνας και ορθής ενάσκησης των εξουσιών που παρέχει ο Νόμος, εκδίδοντας πλήρως αιτιολογημένη απόφαση. Τούτων λεχθέντων καλούν το Δικαστήριο όπως απορρίψει όλους τους ισχυρισμούς του Αιτητή και κατά συνέπεια την προσφυγή επικυρώνοντας την εκδοθείσα από τους Καθ’ ων η αίτηση απόφαση.

 

Κατά τις ενώπιον του Δικαστηρίου διευκρινήσεις η συνήγορος του Αιτητή υιοθετώντας το περιεχόμενο της γραπτής της αγόρευσης τόνισε τις κατά τη θέση της παρατυπίες στη συνέντευξη του Αιτητή όσον αφορά στα ερυθρά 15 και 16 του διοικητικού φακέλου, επί των οποίων φαίνεται ότι δεν καταγράφησαν οι δηλώσεις του Αιτητή, οδηγώντας κατά την κ. Πλιάκα σε πλάνη και μη δέουσα έρευνα κατά την εξέταση της αίτησης του Αιτητή. Αντίθετη είναι η θέση του κ. Νικολάου ο οποίος ισχυρίζεται επί τούτου ότι από μια ανάγνωση του πρακτικού της συνέντευξης φαίνεται ότι στην αμέσως επόμενη ερώτηση γίνεται αναδιατύπωση της προηγούμενης κατά συνέπεια ο Αιτητής δε στερήθηκε του δικαιώματος του να απαντήσει έτσι ώστε να πληγούν τα δικαιώματά του.

 

Έχω μελετήσει με μεγάλη προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου και δεδομένου ότι το Δικαστήριο, δυνάμει του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν. 73(Ι)/2018, κέκτηται εξουσίας όπως εξετάζει πέραν από την νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και την ορθότητα αυτής, ήτοι εξέταση επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή, κρίνω σκόπιμο όπως καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που προέβαλε ο Αιτητής σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματος του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της διακριτικής τους ευχέρειας, έχοντας κατά νου τους προωθούμενους ισχυρισμούς.

 

Εν πρώτης και αναφορικά με τη θέση του Αιτητή για παρατυπία στη συνέντευξη καθότι δεν αναγράφησαν οι δηλώσεις του, ανέτρεξα στο πρακτικό της συνέντευξης και ειδικότερα στα σημεία για τα οποία προβάλλεται ο ισχυρισμός. Από ανάγνωση αυτών διαπιστώνω ότι τέθηκε στον Αιτητή διευκρινιστική ερώτηση στην οποία ο Αιτητής απαντά με άλλα γενικά θέματα[1], ενώ αμέσως στη συνέχεια επαναδιατυπώνεται η ερώτηση με τον Αιτητή να απαντά συγκεκριμένα. Διαπιστώνω με αυτά τα δεδομένα, ότι εφόσον πρόκειται για διευκρινιστική ερώτηση η οποία υποβλήθηκε για σκοπούς εξέτασης των ισχυρισμών του και εν τέλη απαντήθηκε από τον Αιτητή, κανένα δικαίωμά του δεν του αποστερήθηκε, η δε διαδικασία δεν πλήττεται επειδή δεν καταγράφησαν επί του πρακτικού τα όσα γενικά άλλα θέματα ανέφερε ο Αιτητής. Η ερώτηση ήταν συγκεκριμένη και διευκρινιστική επί του ισχυρισμού του. Σε κάθε περίπτωση, δεν διαπιστώνω καμία πλημμέλεια ή σφάλμα στη διαδικασία δεδομένου και του γεγονότος ότι στο τέλος της συνέντευξης του το πρακτικό της οποία αναγνώστηκε στον Αιτητή, υπέγραψε βεβαιώνοντας την ορθότητα του περιεχομένου της.

 

Δεν παραβλέπω επιπλέον πως ο Αιτητής είχε κάθε ευκαιρία και δικαίωμα εάν επιθυμούσε να προσφέρει περαιτέρω μαρτυρία προς ενίσχυση των ισχυρισμών του, εφόσον κατά τη θέση του δεν αναγράφησαν οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του, πράγμα που δεν έπραξε. Ως εκ των πιο πάνω ο προβαλλόμενος ισχυρισμός απορρίπτεται ως αβάσιμος. 

 

Για την εξέταση του ισχυρισμού της μη δέουσας έρευνας προχωρώ να αναφέρω τις θέσεις του Αιτητή καθόλην την διαδικασία.

 

Με την αίτησή του για διεθνή προστασία και ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι για επτά χρόνια εργαζόταν ως επιχειρηματίας και κατά τον έβδομο χρόνο η σύζυγος του εργοδότη του επεδίωξε να συνάψει σχέση μαζί του. Ο Αιτητής αρνήθηκε και η σύζυγος τον κατηγόρησε ότι ήθελε να την βιάσει. Ο εργοδότης του άρχισε να τον απειλεί τη ζωή του και ότι θα τον φυλακίσει επειδή είναι ορφανός και δεν έχει κανένα να τον στηρίξει.

 

Στο πλαίσιο της συνέντευξής του, και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, δήλωσε υπήκοος Νιγηρίας, γεννηθείς στη πόλη Ore της πολιτείας Ondo και από το 2015 μέχρι την αναχώρησή του από τη χώρα διέμενε στην πόλη Owerri της πολιτείας Imo όπου σπούδαζε και εργαζόταν. Κατά δήλωσή του ο πατέρας του απεβίωσε το 2021, η μητέρα του είναι μεγάλη σε ηλικία, διαθέτει δύο αδελφούς και μία αδελφή όλοι διαμένοντες στη πόλη Ore. Ως προς το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε ότι φοιτούσε στο πανεπιστήμιο στο κλάδο θρησκευτικών σπουδών τα έτη 2016 - 2021 ενώσω εργαζόταν για λογαριασμό κάποιου κυρίου τον οποίο αποκαλεί ως «boss» (εφεξής «εργοδότης») στο σπίτι του οποίου διέμενε.   

 

Σχετικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ο Αιτητής ανέφερε πως ο εργοδότης του τον κατηγόρησε ψευδώς ότι βίασε την σύζυγό του. Δήλωσε ότι ο εργοδότης του τον κατήγγειλε στην αστυνομία και ότι ήταν καταζητούμενος, ωστόσο επειδή η οικογένεια του ήταν φτωχή ο Αιτητής θεωρούσε ότι κανένας δεν θα μπορούσε να τον βοηθήσει εξού και εγκατέλειψε τη Νιγηρία.

 

Σε σειρά διευκρινιστικών ερωτημάτων επί του ισχυρισμού του, ο Αιτητής δήλωσε πως απειλείτο από άτομα που έστελνε ο εργοδότης του, να του επιτεθούν ο οποίος επρόκειτο για πλούσιο άτομο και παρά το γεγονός ότι είχε αλλάξει τόπο διαμονής πάντα τον κυνηγούσαν. Ισχυρίστηκε πως οι σχέσεις του με τον εργοδότη του, πέραν του γεγονότος ότι δεν τον πλήρωνε, ήταν καλές και πως το πρόβλημα ήταν σύζυγός του η οποία του δημιουργούσε προβλήματα, επειδή δεν τον συμπαθούσε ενδεχομένως λόγω της οικογένειάς του, τον κτυπούσες και δεν του έδινε φαγητό και αυτά γιατί αρνήθηκε να δημιουργήσει ερωτική σχέση μαζί της. Δήλωσε περαιτέρω, ότι το απ’ όταν εγκατέλειψε την οικία του αφεντικού του ουδέποτε τον ξανασυνάντησε. Το γεγονός της καταγγελίας το ενημερώθηκε από την μητέρα του η οποία τον πληροφόρησε ότι κάποιοι τον αναζητούσαν στο πατρικό του και να αποφύγει να συναντηθεί με τον εν λόγω κύριο ο οποίος τον ψάχνει. Κληθείς να διευκρινίσει τι θα του συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη Νιγηρία απάντησε ότι θα επιστρέψει στην ίδια κατάσταση, κάτι που δεν επιθυμεί, ενώ επίσης δεν είναι καθόλου οικονομικά εξασφαλισμένος. Ερωτηθείς σχετικά ο Αιτητής ισχυρίστηκε πως ουδέποτε αναζήτησε προστασία από τις αρχές της Νιγηρίας επιλέγοντας να εγκαταλείψει τη χώρα.

 

Οι Καθ’ ων η αίτηση αξιολογώντας τα λεγόμενα του Αιτητή σχημάτισαν δυο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αφορά στην ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία του Αιτητή, ο οποίος και έγινε αποδεκτός. Ως δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός διακρίθηκαν οι δηλώσεις του Αιτητή περί σεξουαλικής παρενόχλησης από τη γυναίκα του αφεντικού του και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε λόγω αυτής, ο οποίος έτυχε απόρριψης.

 

Ειδικότερα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει λεπτομέρειες σε σχέση με την συμπεριφορά της συζύγου απέναντι του καθότι δήλωσε ότι η γυναίκα του ασκούσε σωματική βία και τον κακομεταχειριζόταν, δίχως να ενημερώνει κανέναν. Στη συνέχεια, παρά το γεγονός ότι αρχικά δήλωσε πως η σύζυγος τον αντιπαθούσε εξαιτίας της οικογένειας του, στη συνέχεια ισχυρίστηκε ότι ήταν μια εικασία του ιδίου, επειδή αρνήθηκε να συνευρεθεί μαζί της. Επιπρόσθετα, αναμενόταν από τον ίδιο να παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες σε σχέση με τις ψευδείς κατηγορίες βιασμού, αναφέροντας ότι ο ίδιος δεν ανέφερε ποτέ στο αφεντικό του για την επιθυμία της συζύγου του να συνευρεθεί μαζί του. Παράλληλα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να τοποθετήσει χρονικά το περιστατικό. Επιπρόσθετα, παρατηρήθηκε έλλειψη ευλογοφάνειας επειδή αρχικά ανέφερε ότι το αφεντικό του τον έδιωξε από το σπίτι μόλις πληροφορήθηκε για την κατηγορία βιασμού, ωστόσο, στη συνέχεια δήλωσε ότι ο ίδιος εγκατέλειψε το σπίτι. Επιπλέον, αναφερόμενος στην στάση του αφεντικού του ισχυρίστηκε ότι τον απείλησε ότι δεν θα τον πλήρωνε τα οφειλόμενα ποσά, ενώ σε προγενέστερο στάδιο δήλωσε ότι έτσι κι αλλιώς το αφεντικό του δεν θα τον πλήρωνε. Διαφοροποίησε επίσης τους ισχυρισμούς του σε σχέση με τον τρόπο που ενημερώθηκε για τις κατηγορίες βιασμού, εφόσον αρχικά δήλωσε ότι είχε πληροφορηθεί από το αφεντικό του ενώ στην συνέχεια από την μητέρα του. Κατόπιν, κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες σε σχέση με τις απειλές που λάμβανε, ούτε και περιέγραψε με λεπτομέρεια τα προβλήματα που αντιμετώπισε. Οι Καθ’ων η αίτηση κατέγραψαν ότι ο Αιτητής ανέφερε ότι το αφεντικό του έστειλε άνδρες στο σπίτι του για να του επιτεθούν και πως ο ίδιος πρόσθεσε ότι το αφεντικό του τον είχε κατηγορήσει για κλοπή χρημάτων αναφέροντας ότι δεν ήταν αυτός ο κύριος λόγος για τον οποίο εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του. Ερωτηθείς εάν κατήγγειλε οτιδήποτε στις αρχές της χώρας του απάντησε αρνητικά καθότι θεωρούσε ότι δεν θα τύγχανε οποιασδήποτε προστασίας εξαιτίας του κοινωνικού του υπόβαθρου.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, οι Καθ’ων η αίτηση δεν προέβησαν σε οποιαδήποτε περαιτέρω έρευνα εξαιτίας της ιδιωτικής φύσης των περιστατικών που αφηγήθηκε ο Αιτητής. Εν τέλει, κατέληξαν στην απόρριψη του ισχυρισμού καθ’ ότι ο Αιτητής υπέπεσε σε ασάφειες, ασυνέπειες, γενικολογίες, έλλειψη επαρκών πληροφοριών και ευλογοφάνειας, καθιστώντας τα λεγόμενα του αναξιόπιστα.

 

Επί τη βάση του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού, ήτοι αυτόν που αφορά στην ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία / προφίλ του Αιτητή, κατά την αξιολόγηση κινδύνου οι Καθ’ων η αίτηση, λαμβάνοντας υπόψη ότι μετά από εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος, το προσωπικό προφίλ του Αιτητή, καθώς και το γεγονός ότι δεν διαπιστώθηκε ότι ο Αιτητής είχε υποστεί στη χώρα καταγωγής του οποιασδήποτε μορφής δίωξη ή σοβαρή βλάβη κρίθηκε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι/βάσιμοι λόγοι σε περίπτωση που επιστρέψει στη Νιγηρία να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Σημειώθηκε πως πρόκειται για νεαρό άνδρα, υγιή, απόφοιτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ο οποίος δεν παρουσιάζει θέματα ευαλωτότητας και ο οποίος διέμενε και εργαζόταν στην χώρα καταγωγής του.  Με αναφορά σε πληροφορίες για την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο προηγούμενης διαμονής του Αιτητή, ήτοι την κοινότητα Odigbo, της πολιτείας Ondo, κρίθηκε ότι παρ’ ότι εντοπίζονται περιστατικά ασφαλείας ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φθάνει σε τόσο υψηλό επίπεδο ούτως ώστε να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν εύλογοι λόγοι ο Αιτητής να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας του, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της εν λόγω περιοχής.

 

Κατά την νομική ανάλυση, κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν θα μπορούσε να υπαχθεί σε οποιοδήποτε καθεστώς διεθνούς προστασίας και η αίτηση απορρίφθηκε στο σύνολο της.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, «πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο, που λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγένειας του και δεν είναι σε θέση ή λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι καθόλα κατανοητό, ότι για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση.

 

Το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 προνοεί ότι «εναπόκειται στον Αιτητή  να τεκμηριώσει την αίτηση διεθνούς προστασίας», χωρίς να απαιτείται να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία.  Ο Αιτητής  έχει την ευθύνη να εκθέσει με την αίτησή του αλλά και μέσα από την ενώπιον της αρμόδιας αρχής συνέντευξη του ακόμα και ενώπιον του Δικαστηρίου, μέσω της ορθής δικονομικής διαδικασίας, με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης υφιστάμενο στη χώρα καταγωγής του. Ο Αιτητής οφείλει να επικαλεστεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το υποβληθέν αίτημά του για διεθνή προστασία, το δε αρμόδιο όργανο εξετάζοντας την αίτηση του Αιτητή, οφείλει να λάβει υπόψη του κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός.

 

Είναι πάγια νομολογημένο ότι δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, Α. Παπουτέ ν. Χρ. Κασάπη και Κυπριακής Δημοκρατίας, Συν. Αναθ. Έφεση 112/15 και 131/15 ημερομηνίας 13/07/2022).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή έρευνα.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, στη βάση της παρεχόμενης δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, το Δικαστήριο μελετώντας το σύνολο του διοικητικού φακέλου, αποδέχεται τον ισχυρισμό του Αιτητή σχετικά με τα προσωπικά του στοιχεία, τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής καθώς δεν προέκυψαν περί του αντιθέτου στοιχεία και σύμφωνα με την έκθεση/εισήγηση του αρμόδιου Λειτουργού, οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές.

 

Ως προς την αξιολόγηση του δεύτερου ισχυρισμού περί σεξουαλικής παρενόχλησης του από τη γυναίκα του αφεντικού του και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει λόγω αυτής και δεδομένου ότι οι Καθ’ ων η αίτηση αξιολόγησαν εκτενώς τις δηλώσεις του Αιτητή, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι περιγραφές του Αιτητή στερούντο συνοχής και σαφήνειας, αφού ο Αιτητής υπέπεσε σε σημαντικές αντιφάσεις κατά τη διάρκεια της εξιστόρησης των περιστατικών. Παράλληλα το αφήγημά του Αιτητή κρίνεται ως ένα συνονθύλευμα μη ευλογοφανών δηλώσεων δια των οποίων ο Αιτητής προσπαθεί να στοιχειοθετήσει, ανεπιτυχώς, την φερόμενη υποβολή του σε πράξεις δίωξης από το αφεντικό του. Η διεξαχθείσα από τους Καθ’ ων η αίτηση ανάλυση κρίνεται πλήρης και ορθή και δεν θεωρείται απαραίτητη η επανάληψή τους.

 

Δεν παραβλέπω από τα λεγόμενα του Αιτητή, ότι ουδέποτε αποτάθηκε στις αρχές για τυχόν προστασία του και επιπλέον το γεγονός ότι από τη στιγμή που διέφυγε από το σπίτι του αφεντικού του, δεν στοιχειοθέτησε οποιοδήποτε περιστατικό εναντίον του, πέραν των γενικών και αόριστων αναφορών του περί απειλών. Από τα λεγόμενα του, δεν διαφαίνεται ότι ελλοχεύει κάποιος κίνδυνος εναντίον του.

 

Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι ο Αιτητής, κατά την ενώπιον μου διαδικασία, εκπροσωπούμενος δια συνηγόρου δεν προσπάθησε να στοιχειοθετήσει την υπόθεσής του και να καλύψει τα κενά που οι Καθ'ων η αίτηση επεσήμαναν κατά την αξιολόγηση των δηλώσεών του. Ως εκ των άνω, το Δικαστήριο κρίνει τον υπό εξέταση ισχυρισμό ως εσωτερικά μη αξιόπιστο.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του υπό εξέταση ισχυρισμού, το Δικαστήριο κρίνει ότι τα εκ του Αιτητή εξιστορισθέντα αποτελούν υποκειμενικής φύσης περιστατικά, εκ των οποίων δεν απορρέει κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας.

 

Μελετώντας τον διοικητικό φάκελο, διαπιστώνω ότι οι Καθ' ων η αίτηση, συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και, στη βάση αυτών, εξέδωσαν αιτιολογημένη απόφαση. Συνεπώς, από το ιστορικό του Αιτητή, έχοντας κατά νου τα δεδομένα που προκύπτουν από τον διοικητικό φάκελο και από την ανωτέρω αξιολόγηση των ισχυρισμών του, ορθά κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν στοιχειοθέτησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται συμπληρωματική προστασία.

 

Εξετάζοντας πλήρως την υπόθεση, διαπιστώνω επίσης, ότι ορθά κρίθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του N.6(I)/2000 για να παρασχεθεί στον Αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν.6(Ι)/2000 «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν.6(Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (βλ.Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί σε αυτήν και συγκεκριμένα τόσο στην πόλη Ore της πολιτείας Ondo, τόπος γέννησης του και διαμονής της οικογένειας του αλλά και στην πόλη Owerri της πολιτείας Imo, στην οποία ο Αιτητής διέμενε τα τελευταία επτά χρόνια πριν την εγκατάλειψη της χώρας του και σε κάθε περίπτωση αναμένεται να επιστρέψει.

 

Η πολιτεία Ondo συμπεριλαμβάνεται στην νοτιοδυτική περιφέρεια της Νιγηρίας[2] και στην απογραφής του 2016, ο πληθυσμός της εκτιμήθηκε σε 4.671.695.[3]

 

Περαιτέρω πληροφορίες αναφέρουν πως σέκτες ήταν παρούσες και ενεργές στη νοτιοδυτική περιοχή, ιδιαίτερα στο Lagos και το Ogun, με δύο από τις κύριες ομάδες να είναι οι Aiye και Eiye confraternities.[4] Αναφέρθηκε επίσης ότι ληστές δρούσαν στη Νοτιοδυτική Νιγηρία,[5] συμπεριλαμβανομένης της πολιτείας Ondo,[6] ενώ οι Fulani herdsmen συμμετείχαν επίσης σε επιθέσεις, απαγωγές και φόνους στην περιοχή.[7] Στην πολιτεία Ondo, η Ondo State Security Network Agency, γνωστή ως Amotekun, συνέλαβε 24 άτομα που είναι ύποπτα για διάφορα εγκληματικά αδικήματα και απελευθέρωσε ένα θύμα απαγωγής μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα στη νοτιοδυτική πολιτεία Ondo. Αυτό προκύπτει από δημοσιεύματα των μέσων ενημέρωσης, βασισμένα σε πληροφορίες που παρείχε ένας διοικητής της Amotekun στις 17.07.24. Οι επιτυχείς αυτές επιχειρήσεις πραγματοποιήθηκαν σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις ασφαλείας. Οι κατηγορίες εναντίον των 24 κρατουμένων περιλαμβάνουν απαγωγή, ένοπλη ληστεία, κατοχή όπλων, κλοπή και φθορά περιουσίας. Ο οργανισμός Amotekun, ο οποίος ιδρύθηκε το 2020 για την καταπολέμηση του εγκλήματος, δραστηριοποιείται σε έξι νοτιοδυτικές πολιτείες και πρόσφατα έχει αναφέρει αρκετές επιτυχίες.[8]

 

Ως προς τον αριθμό των περιστατικών ασφαλείας, η βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 22/06/2024 έως 20/06/2025  έχει καταγράψει στην πολιτεία Ondo, 64 περιστατικά ασφαλείας τα οποία επέφεραν 63 απώλειες. Eξ αυτών καταγράφηκαν οι 13 ως μάχες (12 ανθρώπινες απώλειες), τα 12 ως ταραχές (3 ανθρώπινες απώλειες), και τα 39 ως βία κατά αμάχων (48 ανθρώπινες απώλειες).[9]  

 

Πληροφορίες σχετικά με την πολιτεία Imo, τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητή αναφέρουν τα ακόλουθα:

 

Το νοτιοανατολικό τμήμα της Νιγηρίας αποτελείται από τις ακόλουθες πέντε πολιτείες: Abia, Anambra, Ebonyi, Enugu και Imo.^[10] Η πολιτεία Imo μοιράζεται σύνορα με τις πολιτείες Abia στα ανατολικά, Δέλτα στα δυτικά, Anambra στα βόρεια και Rivers στα νότια.^[11] Πρωτεύουσα της πολιτείας είναι Owerri. Στην απογραφή του 2006, ο πληθυσμός της πολιτείας Imo ήταν 3.927.563. Με βάση αυτή την απογραφή, ο πληθυσμός υπολογίστηκε σε 5.408.756 το 2016.[12]

 

Στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας, οι κύριοι παράγοντες αποσταθεροποίησης είναι σύμφωνα με την έκθεση της EUAA για τη Νιγηρία του Ιουλίου 2024, οι αυτονομιστικές φατρίες, άγνωστοι ένοπλοι καθώς και οι δυνάμεις ασφαλείας.^[13] Το 2023 οι κύριοι παράγοντες που εμπλέκονται στις εντάσεις στη Νοτιοανατολική ήταν οι «αποσχιστικές φατρίες»^[14] ή οι Ιθαγενείς της Μπιάφρα (IPOB) και το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (ESN).^[15] Οι αυτονομιστές της Μπιάφρα, έχουν αντικαταστήσει το νόμο στις νοτιοανατολικές πολιτείες. Άγνωστοι ένοπλοι ήταν επίσης παρόντες στα Νοτιοανατολικά καθ' όλη τη διάρκεια του 2023,^[16] καθώς και κρατικές δυνάμεις ήταν επίσης παρούσες στη Νοτιοανατολική περιοχή το 2023.^[17] Επιπλέον, τα περισσότερα βίαια επεισόδια που σχετίζονται με τις εκλογές, ή το 60%, σημειώθηκαν στη νότια περιοχή και συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, στην πολιτεία Imo.[18] Σύμφωνα με την έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην χώρα το έτος 2022, που δημοσιεύτηκε το Μάρτιο του 2023, οι πολιτοφυλακές (ομάδες επαγρύπνησης) που χρηματοδοτούνται από το κράτος πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια καθώς η κατάσταση ασφαλείας επιδεινώθηκε. Αυτές οι ομάδες έτειναν να προέρχονται από την ίδια γεωγραφική περιοχή ή εθνοτική ομάδα και συνήθως δημιουργούνταν με εντολή του κυβερνήτη της εκάστοτε πολιτείας. Η υποστήριξη αυτών από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ποικίλλει από σιωπηρή αποδοχή έως ξεκάθαρη εχθρότητα απέναντί τους. Δεν υπήρχε ανάληψη ευθυνών για τις πράξεις αυτών των ομάδων και επικράτησε η ατιμωρησία. Για παράδειγμα, το 2021, μια ομάδα που ονομάζεται Ebubeagu δημιουργήθηκε στη Νοτιοανατολική περιοχή. Η Ebubeagu δραστηριοποιείται κυρίως στην πολιτεία Imo. Τα μέσα ενημέρωσης ισχυρίστηκαν ότι η ομάδα διέπραξε πολλαπλές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.[19]

 

Αρκετά βίαια περιστατικά προσέλκυσαν ιδιαίτερη προσοχή των μέσων ενημέρωσης στα μέσα Φεβρουαρίου 2025 στις νοτιοανατολικές πολιτείες της Νιγηρίας. Για παράδειγμα, άγνωστοι ένοπλοι φέρεται να απήγαγαν αρκετά άτομα στην πολιτεία Anambra στις 13.02.25, μεταξύ των οποίων και έναν καθολικό ιερέα. Στις 16.02.25, η αστυνομία ανακοίνωσε ότι δυνάμεις ασφαλείας σκότωσαν πέντε ύποπτα μέλη του Eastern Security Network (ESN), μιας οργάνωσης που συνδέεται με αποσχιστικές προσπάθειες, κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων που πραγματοποιήθηκαν στην πολιτεία Imo λίγες ημέρες νωρίτερα. Στις 17.02.25 και 19.02.25, συνολικά τέσσερα άτομα σκοτώθηκαν σε μια εδαφική διαμάχη μεταξύ δύο κοινοτήτων στην πολιτεία Ebonyi.[20]

 

Σύμφωνα με έκθεση της ACLED του Φεβρουαρίου 2023, η νοτιοανατολική περιοχή «στεγάζει» την ομάδα αυτόχθονων μαχητών της Biafra – IPOB, και από την σύλληψη του ηγέτη της Nnamdi Kanu και έκτοτε, η IPOB είναι ιδιαίτερα ενεργή στις επαρχίες Anambra, Enugu, και ιδιαίτερα στην Imo. Οπλισμένοι μαχητές στοχοποίησαν αστυνομικούς σταθμούς.[21] Σύμφωνα με δημοσίευμα του BBC του Ιανουαρίου του 2023, η πολιτεία Imo, μαζί με την πολιτεία Anambra, έχουν πληγεί περισσότερο από τη σύγκρουση. Μια σειρά φρικιαστικών δολοφονιών, απαγωγών και εκβιασμών έχει κάνει τους κατοίκους της νοτιοανατολικής Νιγηρίας να ζουν με τον φόβο. H ένοπλη ομάδα IPOB μάχεται για την ανεξαρτησία της περιοχής, αλλά η γραμμή μεταξύ της εκστρατείας της και της εγκληματικότητας γίνεται όλο και πιο θολή. Η αναταραχή έχει αναγκάσει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα χωριά όπου ζούσαν μια ειρηνική ζωή μέχρι πριν από λίγα μόλις χρόνια.[22]

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα 22/06/2024 έως 20/06/2025 στην πολιτεία Imo, σημειώθηκαν 93 περιστατικά ασφαλείας με 175 απώλειες ζωών. Εξ αυτών των περιστατικών τα 43 αφορούν σε μάχες (89 απώλειες), 46 σε περιστατικά βίας κατά αμάχων (83 απώλειες), 2 εκρήξεις/απομακρυσμένη βία (0 απώλειες) και 2 εξεγέρσεις (με 3 απώλειες).^[23]

 

Τα εν λόγω στοιχεία καταδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης στην εν λόγω περιοχή που θα μπορούσαν να θέσουν υπό απειλή την ζωή ενός πολίτη από την παρουσία του και μόνο στην εν λόγω περιοχή, υπό την έννοια του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ.

 

Κρίνω, υπό τις περιστάσεις και στη βάση του συνόλου των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, ότι το αίτημα του Αιτητή εξετάστηκε πλήρως η δε απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη[24]. Ο Αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει σε κανένα στάδιο της διαδικασίας τη βασιμότητα του αιτήματός του για αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα, δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης, ούτε για την παραχώρηση της συμπληρωματικής προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 19 του Νόμου.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στο πλαίσιο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του αρμόδιου διοικητικού οργάνου, το οποίο συνεκτίμησε όλα τα πραγματικά στοιχεία και εξέδωσε τελική αιτιολογημένη απόφαση. Δεν έχει καταδειχθεί οτιδήποτε το μεμπτό, ούτως ώστε να δικαιολογείται επέμβαση του παρόντος Δικαστηρίου. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα δέουσας έρευνας και επαρκώς αιτιολογημένη.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1000 έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Α.Α. ΑΓΡΟΤΗ Δ. ΔΔΔΠ