ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3074/2024

15 Ιουλίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

J.C.O. από την Νιγηρία και τώρα Λευκωσία

Αιτήτρια

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω 1. Υφυπουργείο Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας 2. Προϊστάμενος Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Γ. Βασιλόπουλος (κος) για CrisLaw Advocates & Legal Consultants, Δικηγόροι για την Αιτήτρια.

Κ. Χρυσοστόμου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Η Αιτήτρια Παρούσα.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου που περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 05/08/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για διεθνή προστασία ως άκυρη και/ή στερούμενη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος και/ή ζητείται η παραχώρηση στην Αιτήτρια καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας στις 13/12/21 και στις 10/06/24 πραγματοποιήθηκε η προσωπική της συνέντευξη. Στις 26/06/24 εκδόθηκε η σχετική έκθεση/εισήγηση και αυθημερόν αποφασίστηκε η απόρριψη της αίτησης, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Ο δικηγόρος για την Αιτήτρια κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία ανέφερε ρητώς ότι δεν εγείρει οτιδήποτε επί της ουσίας της υπόθεσης (ήτοι λόγους που αμφισβητείται η απόφαση επί της απόρριψης του αιτήματος διεθνούς προστασίας), παρόλο που στην Γραπτή Αγόρευση προβλήθηκαν γενικά λόγοι που αφορούν ανεπαρκή έρευνα και αιτιολογία. Ανέπτυξε, όμως, ισχυρισμούς που αφορούν αναρμοδιότητα οργάνου που έλαβε την προσβαλλόμενη πράξη, ήτοι: (α) ότι η εξουσιοδότηση ημερομηνίας 09/06/22 που δόθηκε από τον τέως Υπουργό Εσωτερικών προς το πρόσωπο του κ. Α. Αγρότη έχει παύσει να ισχύει από την 01/03/23 που ανέλαβε νέος Υπουργός Εσωτερικών (παραπέμπει στα Άρθρα 8, 15 και 17 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου 1999 έως 2020 (Ν. 158 (Ι)/1999) και/ή συγγράμματα και/ή σχετική νομολογία και σε απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας με Αρ.1885/2012, 3882/2008, (β) ότι η εξουσιοδότηση ημερομηνίας 09/06/22 περιορίζεται σε αποφάσεις που λαμβάνει ο κος Α. Αγρότης σε εκθέσεις/εισηγήσεις που υποβάλλονται από λειτουργούς ορισμένου χρόνου ενώ από τον φάκελο της υπόθεσης δεν προκύπτει το καθεστώς της λειτουργού «CW126», εισηγείται, επί αυτού του λόγου ακύρωσης, ότι η ύπαρξη πρόσφατων εξουσιοδοτήσεων που εκδόθηκαν από τον νυν Υπουργό Εσωτερικών για άλλα πρόσωπα/λειτουργούς ανατρέπει τα όποια επιχειρήματα των Καθ΄ ων η αίτηση ότι οι εξουσιοδοτήσεις ημερομηνίας 09/06/22 συνεχίζουν να είναι σε ισχύ, (γ) υποδεικνύεται ότι η απόσπαση της κας Χρυσομηλά-Κουρσουμπά, που είχε οριστεί για να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου, έχει λήξει από τις 08/12/22 (ως η Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ.5272, ημερομηνίας 16/04/20), επομένως, δεν υπήρχε πρόσωπο που να προΐστατο της αρμόδιας αρχής και ο κος Α. Αγρότης δεν θα μπορούσε να ασκεί τις εξουσίες/καθήκοντα για Προϊστάμενο (που δεν υπήρχε επί της θέσης αυτής φυσικό πρόσωπο κατά τον ουσιώδη χρόνο), συναφής, επί αυτού του λόγου ακύρωσης είναι ότι δεν έχει οριστεί πρόσωπο που να ασκεί εκ μέρους του Υπουργού Εσωτερικών τις εξουσίες που παρέχονται μέσω των Άρθρων 18ΟΗ και 18ΟΘ του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου (Κεφ. 105), ούτε υπάρχει δημοσίευση για διορισμό ή τοποθέτηση λειτουργού άλλου ως Προϊστάμενου στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Συνεπώς, ακόμα και εάν υπάρχει άλλη εξουσιοδότηση (για διορισμό Προϊστάμενου) αυτή δεν είναι έγκυρη, αφού ως κανονιστική απόφαση/ κανονιστική πράξη για να έχει ισχύ θα έπρεπε να έχει δημοσιευθεί και/ή ολοκληρώνεται και/ή καθίσταται ενεργή μόνο εάν έχει δημοσιευθεί (παραπέμποντας γενικά σε αριθμούς αποφάσεων του Συμβουλίου Επικρατείας, Εγχειρίδιο Ε. Σπηλιωτόπουλου και Άρθρο 297 Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Αναφέρθηκε δε ειδικώς κατά την ακρόαση της υπόθεσης στην απόφαση 1387/24 ημερομηνίας 12/03/25.  Σημειώνεται ότι με την προσφυγή επισυνάπτεται και ένορκη δήλωση της Αιτήτριας στην αγγλική γλώσσα (χωρίς μετάφραση) με επισυνημμένα έγγραφα, επίσης, χωρίς να είναι μεταφρασμένα.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση απαντούν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης, και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Υποστηρίζουν ότι η Αιτήτρια κρίθηκε αναξιόπιστη και τονίζεται η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες των διαδικαστικών κανονισμών σε σχέση με την αιτιολόγηση των νομικών σημείων της προσφυγής. Προσθέτουν ότι δεν έχει τεκμηριωθεί από την Αιτήτρια ότι είναι δικαιούχος διεθνούς προστασίας και απορρίπτουν τους ισχυρισμούς για αναρμοδιότητα αποφασίζοντος οργάνου. Αναφορικά με την εξουσιοδότηση προς τον κ. Α. Αγρότη από τον τέως Υπουργό Εσωτερικών παραπέμπουν σε αποφάσεις του παρόντος Δικαστηρίου υποστηρίζοντας ότι ο κος Αγρότης είναι δεόντως εξουσιοδοτημένος όπως εκτελεί καθήκοντα Προϊστάμενου και ουδέποτε η εξουσιοδότηση έχει ανακληθεί και/ή μέχρι την ανάκληση της ισχύει έστω και αν στο μεταξύ επήλθε αλλαγή στο πρόσωπο που την εξέδωσε. Είναι, τονίζουν, σύμφωνη τόσο με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) όσο και των προνοιών του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου 1999 έως 2020 (Ν. 158 (Ι)/1999). Πρόσθεσαν επί τούτου, ότι με γνώμονα την ομαλή λειτουργία της διοίκησης, την αρχή της συνέχειας και συνέπειας που θα πρέπει να διέπει την εν λόγω λειτουργία καθώς και την ασφάλεια δικαίου προς όφελος του διοικούμενου υπάρχει αυτή η τακτική. Αναφορικά με τoν λειτουργό «CW126» είναι η θέση τους ότι μετά την σύνταξη της έκθεσης/εισήγησης από τον εν λόγω λειτουργό αυτή διαβιβάστηκε στην λειτουργό ορισμένου χρόνου κα Βασιλική Καποδίστρια η οποία την υπέβαλε για έγκριση στον Προϊστάμενο (κο Α. Αγρότη), επί τούτου προσκομίστηκε στα πλαίσια ακροαματικής διαδικασίας επιστολή της αρμόδιας αρχής ημερομηνίας 17/07/24. Απέρριψαν και τους συναφείς δύο ισχυρισμούς για το ζήτημα λήξης της απόσπασης της κας Χρυσομηλά-Κουρσουμπά στην Υπηρεσία Ασύλου. Ο κος Α. Αγρότης εξουσιοδοτήθηκε από τον Υπουργό να ενεργεί ως προϊστάμενος και όχι σε αντικατάσταση του, επομένως, δεν ενδιαφέρει και δεν μπορεί να απασχολεί το Δικαστήριο όποιο πρόσωπο ανέλαβε τα καθήκοντα προϊσταμένου μετά την κα Χρυσομηλά-Κουρσουμπά.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Θα πρέπει να υποδειχθεί ότι μεγάλο μέρος της Γραπτής Αγόρευσης του δικηγόρου της Αιτήτριας αναλώνεται σε επανάληψη αρχών του διοικητικού δικαίου και/ή Νόμων και/ή κανόνων δικαίου χωρίς να γίνεται ουσιαστική υπαγωγή των πραγματικών περιστάσεων και νομικών δεδομένων της υπόθεσης με αποτέλεσμα να καθίστανται ανεπαρκούς αιτιολόγησης. Με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο (Βλέπε Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), επιβάλλεται η υποχρέωση στον αιτητή όχι μόνο να εγείρει με το δικόγραφο του όλα τα σημεία τα οποία υποστηρίζουν την προσφυγή του αλλά ταυτόχρονα να τα αιτιολογεί πλήρως. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Επομένως, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924, βλέπε επίσης Υπόθ. Αρ. 107/2017, Χριστόδουλος Μιχαήλ (Συνταγματάρχης) κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπουργού Άμυνας, ημερομηνίας 11/12/2017 -όπου γίνεται επανάληψη της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος και ειδικά την Ε.Δ.Δ.Δ.Π. Αρ. 61/2022, LOUISE GARCIA NYEMB v. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ, ημερ.30/10/24 αναφορικά με τους δικονομικά παραδεκτούς λόγους ακύρωσης). Πρόσθετα, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη η ένορκη δήλωση της Αιτήτριας (στην αγγλική γλώσσα) με επισυνημμένα σε αυτή έγγραφα επίσης στην αγγλική γλώσσα που έχουν επισυναφθεί παρατύπως (χωρίς μετάφραση στην ελληνική) και κατά παράβαση του Κανονισμού 3 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019) όπου ορίζεται ότι «3. (α) Κάθε προσφυγή καταχωρείται στο αρμόδιο Πρωτοκολλητείο με έγγραφη αίτηση, ως το Έντυπο Αρ. 1 συνοδευόμενη από την προσβαλλομένη απόφαση και τα υποστηρικτικά αυτής στοιχεία που επιδόθηκαν στον αιτητή καθώς και οποιαδήποτε νέα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία ήθελε προσκομίσει ο αιτητής, (β) Νέα έγγραφα ή στοιχεία ή οποιαδήποτε πρόσθετη μαρτυρία που προσκομίζονται κατά την καταχώριση της προσφυγής, παρατίθενται ή επισυνάπτονται ως τεκμήρια, ανάλογα, σε ένορκη δήλωση από τον Αιτητή. Ο ενόρκως δηλών εξηγεί το λόγο για τον οποίο δεν προσκομίστηκαν τα έγγραφα ή στοιχεία ή πρόσθετη μαρτυρία κατά την εξέταση της προσβαλλόμενης πράξης καθώς και τη συνάφειά τους με τα επίδικα θέματα.» Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί.

 

Αναφορικά με τους ισχυρισμούς του συνηγόρου της Αιτήτριας για τα ζητήματα αναρμοδιότητας, υπό τύπο σχολίου καταγράφεται ότι το παρόν Δικαστήριο έχει εκδώσει αριθμό αποφάσεων επί αυτών των λόγων ακύρωσης και/ή ειδικά στην Υπόθ. Αρ.: 3264/2024, A. N. A. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου κ.α., ημερομηνίας 19/02/25 (Ενδιάμεση Απόφαση). Σε αυτή την απόφαση καταγράφονται λεπτομερώς τα ευρήματα του Δικαστηρίου επί του συνόλου των νομικών ζητημάτων που εγείρονται και στα πλαίσια της παρούσας υπόθεσης.

 

Ο ισχυρισμός για μη έγκυρη εξουσιοδότηση του κου Α. Αγρότη, καθότι αυτή δόθηκε από τον κο. Νουρή τέως Υπουργό Εσωτερικών και/ή όχι από τον νυν Υπουργό Εσωτερικών, δεν ευσταθεί και απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από τον κο Α. Αγρότη στη βάση ισχύουσας εξουσιοδότησης ημερομηνίας 09/06/22 που εντοπίζεται ως ερυθρό 82 του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). Με βάση αυτήν δόθηκε εξουσιοδότηση από τον τέως Υπουργό Εσωτερικών προς τον κο Αγρότη όπως εκτελεί τα καθήκοντα Προϊσταμένου, στα πλαίσια έκδοσης αποφάσεων επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας σε πλήρη σύμπνοια με το Άρθρο 2 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Υπάρχει δηλαδή, ρητή διάταξη Νόμου που να επιτρέπει την μεταβίβαση της εξουσίας λήψης τέτοιων αποφάσεων σε οποιοδήποτε άλλο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου εκτός από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας αυτής (Βλέπε σχετικό Άρθρο 17(4) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου 1999 έως 2020 (Ν. 158 (Ι)/1999), βλέπε επίσης Α.Ε. αρ. 2115,Ανδρούλλας Ζηνοβίου ν Κυπριακής Δημοκρατίας, (1997) 3 Α.Α.Δ 385). Δεδομένου του ότι η απόφαση η οποία λήφθηκε ήτο από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών πρόσωπο, δεδομένου του ότι επιτρέπεται η εκχώρηση αυτών των εξουσιών δυνάμει του πιο πάνω Άρθρου 2 του Ν.6(Ι)/2000 και λαμβάνοντας υπόψη ότι η εν λόγω εξουσιοδότηση (που περιέχει ρητά τις εν λόγω αρμοδιότητες) δεν είχε ανακληθεί κατά τον ουσιώδη χρόνο από το όργανο που τη μεταβίβασε - μέχρι την ανάκλησή της και/ή μέχρι την σύνταξη τυχόν νέας εξουσιοδότησης η μεταβίβαση αρμοδιότητας ισχύει. Δεν θα ήτο αναμενόμενο (όπως έχει πάγια νομολογηθεί) να παραχωρείται νέα εξουσιοδότηση κάθε φορά που διορίζεται νέος Υπουργός (Βλέπε Ε.Δ.Δ.Αρ.63/2018 Κυπριακή Δημοκρατία μέσω 1. Υπουργείου Οικονομικών, 2. Τμήματος Τελωνείων ν. A.H.T. ADVANCES HEATING TECHNOLOGIES, ημερομηνίας 11/01/24 (απόφαση Ανωτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου (Δευτεροβάθμια Δικαιοδοσία), με ανασκόπηση και της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος η οποία υιοθετείται πλήρως για σκοπούς της παρούσας απόφασης).

 

Ούτε το ζήτημα που αφορά την λήξη απόσπασης της κας Μ. Χρυσομηλά – Κουρσουμπά για εκτέλεση καθηκόντων και/ή για ικανοποίηση υπηρεσιακών αναγκών στην Υπηρεσία Ασύλου από τις 09/12/19 - 08/12/22 (όπως προκύπτει από δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ.5272, ημερομηνίας 16/04/20 και δεν αμφισβητήθηκε από τους Καθ΄ ων η αίτηση) συνιστά και/ή αποτελεί λόγο για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης ημερομηνίας 26/06/24. Εμφανώς από αξιολόγηση των θέσεων του συνηγόρου του Αιτητή, δεν γίνεται αντιληπτό πως η λήξη απόσπασης του εν λόγω προσώπου επηρεάζει την δοθείσα έγκυρη εξουσιοδότηση του Υπουργού Εσωτερικών ημερομηνίας 09/06/22 προς τον κο. Α. Αγρότη για να ενεργεί και/ή να ασκεί συγκεκριμένες εξουσίες ή καθήκοντα του «Προϊστάμενου» της Υπηρεσίας Ασύλου (ως η ανωτέρω ανάλυση). Οι σκοποί απόσπασης ή της δοθείσας εξουσιοδότησης ημερομηνίας 10/11/20 που παραχώθηκε στην κα Μ. Χρυσομηλά - Κουρσουμπά από τον Υπουργό Εσωτερικών (ερυθρό 83 ΔΦ) ή ύπαρξης εξουσιοδοτήσεων άλλων λειτουργών της Υπηρεσίας Ασύλου στο φάκελο της υπόθεσης (ερυθρό 85-84 ΔΦ) δεν μπορούν να απασχολήσουν το Δικαστήριο, διότι δεν συνδέονται με την προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή διοικητική απόφαση. Ούτε νομικό έρεισμα έχουν και οι εισηγήσεις του περί δημοσίευσης εξουσιοδοτήσεων. Δεν υπάρχει τέτοια νομοθετική υποχρέωση στο Άρθρο 2 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), αλλά μόνο ότι – «"Προϊστάμενος" σημαίνει αρμόδιο λειτουργό ο οποίος προΐσταται της Υπηρεσίας Ασύλου και περιλαμβάνει οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο λειτουργό της εν λόγω Υπηρεσίας που εξουσιοδοτείται από τον Υπουργό, για να ασκεί όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες ή να εκτελεί όλα ή οποιαδήποτε από τα καθήκοντα του Προϊσταμένου·». Η γραπτή πιο πάνω εξουσιοδότηση κρινόμενη ως έγκυρη και ελλείψει οποιασδήποτε αναγκαιότητας δημοσίευσης της, οδηγεί σε απόρριψη και αυτού του ισχυρισμού του συνηγόρου της Αιτήτριας.

 

Όπως διατείνεται, επίσης, ο δικηγόρος της Αιτήτριας ο κος Α. Αγρότης, που έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση, είναι εγκύρως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό να λαμβάνει αποφάσεις επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας μόνο «επί εκθέσεων/εισηγήσεων που υποβάλλονται από λειτουργούς ορισμένου χρόνου». Χωρίς το Δικαστήριο να αξιολογεί τους λόγους που υφίσταται ο σχετικός περιορισμός και/ή σχετική ρήτρα στην εξουσιοδότηση (– και/ή κατά πόσο αυτό σε περίπτωση που ο υποβάλλων την έκθεση/εισήγηση για έγκριση ήτο με καθεστώς εργοδότησης στην Υπηρεσία Ασύλου άλλου από αυτό ορισμένου χρόνου λ.χ. αορίστου ή μόνιμης και/ή κατά πόσο αυτό θα οδηγούσε σε ακύρωση της πράξης) μετά από εξέταση τόσο των στοιχείων του φακέλου όσο και της επιστολής ημερομηνίας 11/07/24 (αριθμού φακέλου 05.06.004 της αρμόδιας αρχής – κατατέθηκε ως Τεκμήριο 2) τεκμηριώνεται ότι η λειτουργός που υπέβαλε την έκθεση/εισήγηση για έγκριση/λήψη απόφασης αφορά πρόσωπο με καθεστώτος εργοδότησης ορισμένου χρόνου στην Υπηρεσία Ασύλου (ως και η πρόνοια της εξουσιοδότησης ημερομηνίας 09/06/22). Από το φύλλο καταχωρήσεων (minute sheet) του οικείου φακέλου της Αιτήτριας προκύπτει ότι το περιεχόμενο της έκθεσης/εισήγησης του Handling Officer/EUAA EXPERT CW126 (ερυθρό 99-86 ΔΦ) υιοθετήθηκε και υποβλήθηκε μέσω της κας Βασιλικής Καποδίστρια κατά την 26/06/24 για έγκριση/απόφαση στο αρμόδιο κατ΄ εξουσιοδότηση αποφασίζον όργανο κο Α. Αγρότη. Η δε επιστολή ημερομηνίας 11/07/24 που προσκομίστηκε από τους Καθ΄ ων η αίτηση στα πλαίσια της δικαστικής διαδικασίας, (έγινε επιτρεπτή για σκοπούς αξιολόγησης της υπό το φως των λεχθέντων στην Ε.Α.Δ.Δ.Δ.Π. Αρ. 26/20, Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Διευθυντή Υπηρεσίας Ασύλου ν. Gurdhian Singh, ημερομηνίας 10/09/24 και/ή των αποφάσεων που ακολούθησαν, καθώς και των σχετικών προνοιών των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Αναθεωρητική Δικαιοδοσία) (3/1962) και του περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2019 (3/2019)) καταγράφει σαφώς ότι η κα Καποδίστρια εργάζεται υπό το καθεστώς εργοδοτουμένου ορισμένου χρόνου από τις 02/05/19 με ισχύ τελευταίου συμβολαίου ημερομηνίας 30/06/25. Αφού η έκθεση/εισήγηση υιοθετήθηκε και υποβλήθηκε μέσω προσώπου υπό το καθεστώς ορισμένου χρόνου, εγκρίθηκε και υπογράφηκε από τον Α. Αγρότη, ο οποίος έχει εξουσιοδοτηθεί από τον Υπουργό Εσωτερικών να προχωρεί σε έκδοση αποφάσεων επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας και/ή η απόφαση που λήφθηκε ήτο εντός των εξουσιών που ορίζονται στην σχετική εξουσιοδότηση του Υπουργού Εσωτερικών η όλη διοικητική ενέργεια καλύπτεται από πέπλο νομιμότητας και δεν υπάρχει οτιδήποτε το οποίο να ανατρέπει το τεκμήριο κανονικότητας της διοικητικής πράξης (Βλέπε Υπόθ.Αρ.801/1999, Μαυρονύχη v. Δημοκρατίας,  ημερ.12/03/2001, Χριστίνα Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας, (2009) 4 Α.Α.Δ. 929) και/ή η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε από εξουσιοδοτημένο και εν τέλει αρμόδιο πρόσωπο. Όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε στην υπόθεση Κούτσιου ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 987, στην απουσία έγγραφης καταχώρησης που να επιβεβαιώνει ότι η απόφαση έχει ληφθεί από το αρμόδιο όργανο, το τεκμήριο της κανονικότητας των διοικητικών πράξεων δεν μπορεί να προσδώσει νομιμότητα στις πράξεις αυτές. Στην παρούσα περίπτωση, όμως (ως η ανωτέρω ανάλυση) αυτό δεν προκύπτει, συνεπώς, οι ισχυρισμοί του συνηγόρου της Αιτήτριας επί αυτού του σημείου απορρίπτονται στο σύνολο τους ως ατεκμηρίωτοι και/ή αβάσιμοι.

 

Ούτε θεωρώ ότι η απόφαση Υποθ. Αρ. 1387/24 ημερομηνίας 12/03/25, βοηθά εδώ την περίπτωση της Αιτήτριας καθότι δεν τίθετο ζήτημα επανάνοιγματος της υπόθεσης (προκειμένου να τοποθετηθούν οι ενδιαφερόμενοι επί του ζητήματος αναρμοδιότητας). Εξάλλου, διαφωνώ και με την προσέγγιση του αδελφού Δικαστή καθότι το Δικαστήριο έχει ευρείες εξουσίες (τόσο αναθεωρητικού όσο και ουσιαστικού ελέγχου της διοικητικής πράξης). Ως έχει κατ' επανάληψη νομολογηθεί, ο ρυθμιστικός ρόλος του Δικαστηρίου σε θέματα διαδικασίας και απόδειξης στη διοικητική δίκη είναι διάφορος, ευρύτερος και πιο ευέλικτος από αυτόν που επιτρέπει το δικονομικό σύστημα που επικρατεί στην πολιτική δίκη. Η δε διαφορά πηγάζει από την ίδια τη φύση του ανακριτικού συστήματος, σε συνδυασμό βεβαίως με την ύπαρξη και εφαρμογή της αρχής της νομιμότητας. Σε αντίθεση με το σύστημα της αντιδικίας, που διέπει την πολιτική δίκη και που η ευθύνη για την εισαγωγή μαρτυρίας βαρύνει τους διαδίκους, στο ανακριτικό σύστημα η πρωτοβουλία ανήκει και στο δικαστή (Βλέπε Δημοκρατία ν. C. KASSINOS CONSTRUCTION LTD. (1990) 3 Α.Α.Δ. 3835, Γ. Παπαχατζή "Μελέται επί του Δικαίου των Διοικητικών Διαφορών" σελ. 136, Μalais and Others v. Republic (1965) 3 C.L.R. 572, 574, επίσης βλέπε Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019))

 

Σε κάθε περίπτωση το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023, (Ν. 73(I)/2018), προχωρεί σε εξέταση της ουσίας της αίτησης της Αιτήτριας σε συνδυασμό με λόγους ακύρωσης που συναρτώνται με δέουσας υπό τις περιστάσεις έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης. Σημειώνεται ότι ο συνήγορος της Αιτήτριας τοποθετήθηκε ρητώς στο Δικαστήριο ότι η υπόθεση δεν έχει ζητήματα ουσίας, οπότε έχει εμμέσως αποδεχθεί ότι η Αιτήτρια δεν χρήζει διεθνούς προστασίας.

 

Ανεξαρτήτως των πιο πάνω, αναφορικά με τους λόγους που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της η Αιτήτρια, αναφέρθηκε στο συμβάν που κατέγραψε στην αίτηση διεθνούς προστασίας ήτοι ότι περί τον Ιούλιο ή Αύγουστο του 2021, όταν είχε μεταβεί στην επιχείρηση της επιστρέφοντας από τα ψώνια συνειδητοποίησε ότι υπήρχε διακοπή ρεύματος στην περιοχή και εξερχόμενη του καταστήματος της για να ενεργοποιήσει την γεννήτρια ξαφνικά άκουσε πυροβολισμούς. Επιστρέφοντας αμέσως μέσα στο εστιατόριο συνειδητοποίησε ότι υπήρχαν περίπου 20 – 25 δράστες, οι οποίοι είχαν επιτεθεί στην περιοχή και στις υπόλοιπες επιχειρήσεις που βρίσκονταν εκεί. Κατά τις δηλώσεις στο εστιατόριο εισέβαλαν 6 - 7 άνθρωποι, οπλισμένοι της επιτέθηκαν και στην υπάλληλο της (την οποία είχαν βιάσει). Στην προσπάθεια της να αντισταθεί αφαίρεσε την μάσκα ενός από τους ληστές και αντιλήφθηκε ότι τον γνωρίζει, εφόσον ήταν γνωστός στην περιοχή. Η Αιτήτρια κατήγγειλε το τι είχε γίνει, οι αστυνομικοί συνέλεξαν στοιχεία και η υπάλληλος της διαμετακομίστηκε στο νοσοκομείο. Η Αιτήτρια είχε επίσης καταγγείλει τον δράστη που αναγνώρισε, ο οποίος τελικά είχε συλληφθεί μια εβδομάδα αργότερα. Στην συνέχεια, κατά τους ισχυρισμούς της, είχε λάβει απειλές θανάτου και, επίσης, είχαν επιτεθεί στο σπίτι της και έκαψαν την επιχείρηση της. Τελικά, ένας φίλος του πατέρα της, ο οποίος ήταν πάστορας στην Abuja και τον οποίο κατονόμασε, την βοήθησε και μαζί με τον αδελφό και την μητέρα της μετέβησαν στην Abuja. Κατά την διαμονή της εκεί ο πάστορας την συμβούλευσε να εξέλθει της χώρας για να είναι ασφαλής (ερυθρά 50 – 49 ΔΦ).

 

Ο λειτουργός στα πλαίσια της έκθεσης-εισήγησης του αποδέχθηκε την ταυτότητα της Αιτήτριας, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία του προφίλ της (ερυθρά 96–94 ΔΦ) αλλά απέρριψε τον ισχυρισμό της ότι το εστιατόριο της έτυχε επίθεσης από ληστές, οι οποίοι στη συνέχεια την απείλησαν και επιτέθηκαν στο σπίτι και την επιχείρηση της. Σύμφωνα με την έκθεση/εισήγηση (ευρήματα της οποίας δεν αμφισβητούνται επαρκώς από τον συνήγορο της λαμβανομένου υπόψη και της δήλωσης του περί μη ύπαρξης ουσίας επί του αιτήματος ασύλου)

η Αιτήτρια απέτυχε να διευκρινίσει γιατί δεν έτυχε της ίδιας μεταχείρισης με την υπάλληλο της (ερυθρό 48 ΔΦ). Επιπρόσθετα, κληθείσα να διευκρινίσει γιατί κατά την συνέντευξη δεν ανέφερε οτιδήποτε για την απόπειρα βιασμού της, ως είχε καταγράψει στην αίτηση διεθνούς προστασίας, απάντησε ότι ήταν απόπειρα επειδή προσπαθούσε να αντισταθεί, απάντηση η οποία κρίθηκε γενική (ερυθρό 41 ΔΦ). Κατόπιν, αναμενόταν από την Αιτήτρια να παράσχει περισσότερες πληροφορίες για τον δράστη τον οποίο αποκάλυψε, κατέδωσε και εν τέλει συνελήφθη από την Αστυνομία (ερυθρό 47 ΔΦ). Ακόμη δε, δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πώς κατάφερε να μην σκοτωθεί στην επίθεση, εφόσον είχε αναφέρει ότι κατά την επίθεση υπήρξαν ακόμη 7 θύματα (ερυθρό 47 ΔΦ). Υπήρξε απόκλιση μεταξύ των ισχυρισμών της και βίντεο που αφορά σε είδηση επί του περιστατικού, το οποίο η ίδια προσκόμισε, αναφορικά με τον αριθμό των νεκρών και των επιθέσεων (ερυθρά 46, 47, 69 ΔΦ). Κληθείσα να εξηγήσει την απόκλιση η Αιτήτρια απέτυχε να δώσει σαφή απάντηση. Έτι περαιτέρω, η περιγραφή του περιστατικού κατά το οποίο η επιχείρηση της Αιτήτριας κάηκε στερούνταν λεπτομερειών – καθότι η περιγραφή του περιστατικού κρίθηκε ελλιπής, ενώ κληθείσα να αναφέρει εάν υπήρχαν στοιχεία ότι η φωτιά προκλήθηκε από τους ίδιους δράστες, η Αιτήτρια απάντησε με ασαφή τρόπο ότι δεν ήταν παρούσα και πως γι’ αυτό ενημερώθηκε από άλλους. Περαιτέρω, δεδομένου ότι στη διερεύνηση είχε εμπλακεί η Αστυνομία, υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες καθώς και την σοβαρότητα του περιστατικού αναμενόταν από την Αιτήτρια να παράσχει λεπτομέρειες επί του περιστατικού (ερυθρό 45 ΔΦ). Ακόμη δε, σε κανένα σημείο της συνέντευξης της η Αιτήτρια ανέφερε ότι είχε μεταφερθεί σε καταυλισμό για εκτοπισμένους, παρά μόνο ότι μετά την επίθεση στο σπίτι τους ένας φίλος του πατέρα τους τους είχε μεταφέρει στην Abuja και ερωτηθείσα σχετικά η Αιτήτρια δεν έδωσε σαφή απάντηση (ερυθρό 41, 42 ΔΦ). Επιπλέον, κατόπιν σχετικής ερώτησης, δήλωσε ότι δεν αντιμετώπισε οποιαδήποτε θέματα με τους δράστες στην πολιτεία Kaduna, καθώς και ούτε στην Abuja, παρά το γεγονός ότι κατά την ελεύθερη αφήγηση της δήλωσε ότι είχε λάβει απειλές θανάτου. Ακολούθως αυτής της υπόδειξης, ισχυρίστηκε ότι έλαβε κάποια γραπτά μηνύματα αναφέροντας ότι της διέφυγε, απάντηση που δεν κρίθηκε ικανοποιητική (ερυθρό 43 ΔΦ). Ούτε ήταν σε θέση να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό της ότι οι απειλές που ισχυρίστηκε ότι έλαβε από τότε που εγκατέλειψε την Kaduna ήταν από τους δράστες που της είχαν επιτεθεί (ερυθρό 43 ΔΦ). Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού εντοπίστηκαν εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την εγκληματικότητα στην πολιτεία Kaduna, ωστόσο, λόγω μη στοιχειοθέτησης της εσωτερικής αξιοπιστίας, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε (ερυθρό 90 ΔΦ). Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, στη βάση του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού της Αιτήτριας, με αναφορά στις προσωπικές περιστάσεις και πληροφορίες αναφορικά με την χώρα καταγωγής της, κατά τα οποία διαπιστώθηκε ότι δεν υφίστανται βάσιμοι λόγοι δίωξης ή πραγματικού κίνδυνου σοβαρής βλάβης άμα τη επιστροφή της στη Νιγηρία. Κατά την νομική ανάλυση, καταγράφηκε ότι η Αιτήτρια δεν θα μπορούσε να υπαχθεί στο καθεστώς του πρόσφυγα.

 

Μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της Αιτήτριας, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων διαπιστώνω ότι δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου της, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[1], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα της εμπεριέχει ελλιπείς δηλώσεις χωρίς επαρκή βιωματικά στοιχεία και ευλογοφάνεια που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε για κάθε ένα ξεχωριστά από τα περιστατικά που ισχυρίστηκε ότι έζησε (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Θα αναμενόταν για ένα τόσο σοβαρό γεγονός, στο οποίο στηρίζεται ο πυρήνας του αιτήματος της να είναι σταθερή και λεπτομερής στις απαντήσεις της, να είναι σε θέση να παρουσιάσει χρονική συνάφεια και επαρκή περιγραφή του αφηγήματος της. Η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας της στο σύνολό τους. Δεν προκύπτει, επομένως, να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Υπάρχουν δε επί της έκθεσης-εισήγησης εκτεταμένες καταγραφές του λειτουργού ως προς τα ευρήματα αναξιοπιστίας της ως επίσης και εκτενείς παραπομπές σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σε σχέση με το τί επικρατεί στην χώρα καταγωγής, τα οποία ουδόλως αμφισβητήθηκαν επαρκώς κατά την δικαστική διαδικασία από τον συνήγορο της και/ή ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υπέδειξε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών της. Συνεπώς, από τα στοιχεία που τέθηκαν τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και του Δικαστηρίου η Αιτήτρια απέτυχε να τεκμηριώσει ότι σε περίπτωση επιστροφής της, υπάρχει κίνδυνος δίωξης της για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Ως προς το εάν η περίπτωση της εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται, βάσει του Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία. Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή της Αιτήτριας δεν υφίστανται συνθήκες αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Η ίδια σε κανένα στάδιο ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της ενώ από αναθεωρημένη έρευνα σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα 29/06/24 - 27/06/25 στην πολιτεία Kaduna, σημειώθηκαν 269 περιστατικά ασφαλείας, εκ των οποίων 168 κατηγοριοποιούνται ως περιστατικά βίας (142 απώλειες), 78 ως μάχες (242 απώλειες), 15 ως εξεγέρσεις (15 απώλειες), 5 ως εκρήξεις / απομακρυσμένη βία (63 απώλειες) και 2 ως διαμαρτυρίες (1 απώλεια).^[2] Παρά, λοιπόν, της δυσχερούς κατάστασης ασφαλείας που παρουσιάζεται στον τόπο συνήθους διαμονής της Αιτήτριας δεν έχει τεκμηριωθεί ότι έχει πληγεί προσωπικά και/ή διαπιστώνεται ότι δεν πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις βάσει της έννοιας αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας^[3] - που έχει προτείνει το Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αποφάσεις Elgafaji^[4] και Diakité^[5]. Ούτε υπάρχουν υψηλοί αριθμοί περιστατικών ασφαλείας στο τόπο διαμονής της Αιτήτριας και/ή δεν υφίστανται εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα υποστεί προσωπικά σοβαρή και προσωπική απειλή κατά την επιστροφή της αλλά ούτε τo προφίλ της παρουσιάζει χαρακτηριστικά ευαλωτότητας ή σημεία ευπάθειας, καθώς πρόκειται για ενήλικο πρόσωπο, με προφίλ μόρφωσης, ικανότητα να εργαστεί, να έχει πρόσβαση σε μέσα αυτοσυντήρησης και ύπαρξης οικογενειακών δεσμών στη χώρα καταγωγής. Εξάλλου, επαναλαμβάνεται η ρητή δήλωση του συνηγόρου της Αιτήτριας περί μη ύπαρξης ουσίας επί του αιτήματος διεθνούς προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και είναι αιτιολογημένη (Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345, Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του Άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000), με την Κ.Δ.Π. 145/2025 ημερ.30/05/25 ορίζει την χώρα καταγωγής της Αιτήτριας ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, η ίδια δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα της δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών της περιστάσεων. 

 

Συνεπώς, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.