ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3444/2024

 

 29 Ιουλίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

C.N.E. (ARCΧΧΧ)

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Ε. Ιωακειμίδου (κα) για Μ. Μπαγιαζίδου (κα), Δικηγόροι για τον Αιτητή.

Κ. Ιμανίμης (κος) για Ρ. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Ο Αιτητής Παρών

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 23/08/24, (του κοινοποιήθηκε αυθημερόν) με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος, ως επίσης, ως αδικαιολόγητη και αποτέλεσμα μη χρηστής διοίκησης, κατάχρησης εξουσίας, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου. Ζητείται, επίσης, έκδοση νέας απόφασης από το Δικαστήριο επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή για διεθνή προστασία προς αντικατάσταση της προσβαλλόμενης απόφασης, καθώς και οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει δίκαιη, εύλογη και κατάλληλη υπό τις περιστάσεις.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 20/10/21, πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη του στις 04/06/24, σχετική έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 16/07/24 και αποφασίστηκε η απόρριψη της αίτησης στις 24/07/24, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η συνήγορος του Αιτητή υιοθέτησε τους λόγους για τους οποίους υποβλήθηκε αίτημα ασύλου, περιόρισε τους λόγους ακύρωσης στο ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα και αναιτιολόγητα υποδεικνύοντας ταυτόχρονα σημεία της συνέντευξης του για τα οποία θεωρεί ότι έπρεπε να κριθεί ως αξιόπιστος.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και του διοικητικού φακέλου, τονίζοντας ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν. 73(I)/2018), προχωρεί σε εξέταση της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή και των στοιχείων του φακέλου του (στο εξής «ΔΦ») σε συνδυασμό με τους εγειρόμενους λόγους ακύρωσης που εστιάζονται κυρίως σε έλλειψη δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολόγησης και πλάνης της προσβαλλόμενης πράξης.

 

Όπως προκύπτει από τον φάκελο του Αιτητή κατά την συνέντευξη του δήλωσε ότι γεννήθηκε στην πολιτεία Imo και μεγάλωσε και διέμενε στην πόλη Mbaitola της προαναφερόμενης πολιτείας (ερυθρό 55 ΔΦ). Ως προς το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο, ισχυρίστηκε ότι είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και προτού εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του διεκπεραίωνε μεταλλουργικές εργασίες (ερυθρό 52/7Χ ΔΦ). Σχετικά με την οικογένεια του δήλωσε ότι είχε ακόμη 3 αδελφούς, οι οποίοι σκοτώθηκαν τον 1^ο/2020 (ερυθρό 50/32Χ ΔΦ) και στην συνέχεια δήλωσε ότι απεβίωσαν τον 3^ο/2020 (ερυθρό 49/9Χ ΔΦ). Η μητέρα του, κατά τους ισχυρισμούς του, απεβίωσε εξαιτίας του θανάτου των αδελφών του (ερυθρό 49/9Χ ΔΦ). Ως προς τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του ανήκει σε αίρεση, σκότωσε δύο από τα αδέλφια του και τώρα είναι η σειρά του Αιτητή. Ο Αιτητής κατάφερε να ξεφύγει σε μια εκκλησία και ο πάστορας εκεί τον βοήθησε να εγκαταλείψει την χώρα του. Κατά την συνέντευξη του, επανέλαβε (ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του) ότι είχε αντιμετωπίσει προβλήματα καθ’ ότι ο πατέρας του σκότωσε τα αδέλφια του και τώρα κινδυνεύει και ο ίδιος, εξαιτίας του γεγονότος ότι ήταν μάρτυρας σε μια από τις δολοφονίες για τις οποίες ο πατέρας του ήταν υπεύθυνος. Ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του τον αναζητεί επειδή θεωρεί ότι θα τον καταδώσει, ενώ τον αναζητούν και οι αρχές της χώρας του όπως και οι συνεργάτες του πατέρα του (ερυθρό 44/15Χ ΔΦ).

 

Μετά τη διενέργεια σχετικής συνέντευξης, ο λειτουργός εξετάζοντας τα όσα λέχθηκαν σε αυτήν, εντόπισε και αξιολόγησε τρεις συνολικά ισχυρισμούς του Αιτητή.  Αποδέχθηκε τον ισχυρισμό περί της ταυτότητας, υπηκοότητας και προφίλ του (ερυθρά 96 - 95 ΔΦ), όμως απέρριψε τους λοιπούς ισχυρισμούς του. Ο δεύτερος ισχυρισμός αφορούσε στο ότι ο πατέρας του ασχολούνταν με την εμπορία οργάνων και ως τρίτος ότι πατέρας του δολοφόνησε τα αδέλφια του και απείλησε τον Αιτητή για να μην αποκαλύψει τις δραστηριότητες του. Στη σχετική έκθεση/ εισήγηση καταγράφηκαν οι ασυνέχειες, η έλλειψη επάρκειας πληροφοριών, οι γενικότητες και οι αοριστίες στα λεγόμενά του. Ειδικότερα, ως προς τον δεύτερο ισχυρισμό καταγράφηκαν τα εξής:

-            Δεν παρείχε επαρκείς και συγκεκριμένες λεπτομέρειες αναφορικά με τις δραστηριότητες του πατέρα του και αρκέστηκε σε γενικευμένες δηλώσεις όπως ότι γυναίκες εισέρχονταν στο σπίτι, όμως μόνο σακούλες έβλεπε να έβγαιναν από το σπίτι του (ερυθρό 48 – 8Χ Δ.Φ.) και δεν έβλεπε ξανά τις γυναίκες (ερυθρό 38/22Χ ΔΦ) καθώς και ότι κρατικοί αξιωματούχοι, οι οποίοι ήταν φίλοι του πατέρα του, τον επισκέπτονταν και παραλάμβαναν ανθρώπινα όργανα (ερυθρό 42/17Χ ΔΦ).

-            Δεν ήταν σε θέση να δώσει συγκεκριμένες πληροφορίες για την συχνότητα των όσων λάμβαναν χώρα (ερυθρό 47/27Χ ΔΦ), παρ’ ότι του επισημάνθηκε ότι θα αναμενόταν να γνωρίζει περισσότερα δεδομένης της διαμονής του με τον πατέρα του (ερυθρό 39/21Χ ΔΦ).

-            Όσα ανέφερε σχετικά με τους συνεργάτες του πατέρα του αποτελούσαν αόριστες περιγραφές, χωρίς να είναι σε θέση να δηλώσει ακριβείς πληροφορίες για την ιδιότητα και ταυτότητα τους και αρκέστηκε στο ότι ήταν κυβερνητικοί εκπρόσωποι (ερυθρό 47/28Χ ΔΦ) και ότι διέκρινε τον αρχηγό της Αστυνομίας κατόπιν της υποβολής της ερώτησης για δεύτερη φορά (ερυθρό 41 – 40/19Χ ΔΦ).

-            Περαιτέρω, δεν ήταν συγκεκριμένος ούτε συνεκτικός αναφορικά με το πώς πληροφορήθηκε για τις δραστηριότητες του πατέρα του καθ’ ότι δεν εξήγησε τους λόγους που τον οδήγησαν να τις διερευνήσει ούτε απάντησε με σαφήνεια στην ερώτηση εάν είχε αντιληφθεί προηγουμένως τι συνέβαινε (ερυθρό 41/29Χ ΔΦ). Ακόμη, δεν ήταν σε θέση να δώσει πληροφορίες για τον άνθρωπο που τον πληροφόρησε για τα πραγματικά αίτια των θανάτων των αδελφών του (ερυθρό 39/23Χ ΔΦ), καθώς και τα κίνητρα του (ερυθρό 41 – 29Χ ΔΦ).

-            Αναμενόταν από τον Αιτητή να παράσχει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτά τα θέματα εφόσον ο ίδιος είχε δηλώσει ότι διέμενε με τον πατέρα του στο ίδιο σπίτι (ερυθρό 46/10Χ και ερυθρό 42/18Χ ΔΦ), ότι οι δραστηριότητες άρχισαν το 2010 (ερυθρό 48) και ότι λάμβαναν χώρα μέχρι και τρεις φορές την εβδομάδα (ερυθρό 38/21Χ ΔΦ).

-            Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός ανέτρεξε σε πληροφορίες αναφορικά με τις βίαιες διαμάχες που επικρατούν στις αιρέσεις στη Νιγηρία. Ωστόσο, η παράθεση μη επαρκών και συνεκτικών στοιχείων από πλευράς του Αιτητή, οδήγησαν στην απόρριψη του ισχυρισμού (ερυθρό 93 ΔΦ).

 

Σε σχέση δε με τον τρίτο ισχυρισμό, παρατηρήθηκε ότι ο Αιτητής υπέπεσε σε αντιφάσεις και παρείχε ελλιπείς πληροφορίες. Συγκεκριμένα:

-            Στην αίτηση καταγραφής σημείωσε ότι δυο αδέλφια του δολοφονήθηκαν από τον πατέρα του (ερυθρό 1 ΔΦ), ενώ στην συνέντευξη δήλωσε ότι τρία αδέλφια του σκοτώθηκαν (ερυθρό 50/30Χ ΔΦ) χωρίς να είναι σε θέση να εξηγήσει την αντίφαση (ερυθρό 48/31Χ ΔΦ). Επιπρόσθετα, σε διαφορετικά σημεία της συνέντευξης παρείχε διαφορετικές ημερομηνίες για τον θάνατο της μητέρας του  (ερυθρό 50/32Χ ΔΦ & ερυθρό 49/9Χ ΔΦ).

-            Δεν ήταν σε θέση να δώσει συγκεκριμένα στοιχεία για την δολοφονία των αδελφών του και αρκέστηκε στο να αναφέρει ότι ο πατέρας του τους πυροβόλησε όταν του ζήτησαν εξηγήσεις όταν είδαν τις σακούλες με τα ανθρώπινα όργανα (ερυθρό 40/33Χ ΔΦ). Επιπρόσθετα, παρείχε αντιφατικές πληροφορίες αναφορικά καθ’ ότι αρχικά ανέφερε ότι δολοφονήθηκαν τον 3^ο/2020 (ερυθρό 49/9Χ ΔΦ) και στη συνέχεια προσκόμισε φυλλάδιο από την κηδεία του αδελφού του, το οποίο ανέφερε ότι ο αδελφός του απεβίωσε τον 08^ο/2021 και η ταφή θα γινόταν τον 11^ο του ίδιου έτους (ερυθρό 60 ΔΦ). Κληθείς να διευκρινίσει απάντησε ότι ο πατέρας του προσπάθησε να αποκρύψει τι είχε γίνει και ταυτόχρονα δεν ήταν σε θέση να δώσει πληροφορίες για το τι είχαν απογίνει τα πτώματα των αδελφών του ενάμιση και πλέον έτος μετά τον θάνατο τους (ερυθρό 40/20Χ ΔΦ).

-            Δεν παρείχε επαρκείς λεπτομέρειες για τους ανθρώπους που τον αναζητούσαν (ερυθρό 47/28Χ ΔΦ).

-            Δεν παρείχε ικανοποιητικές λεπτομέρειες για τις απειλές που ισχυρίστηκε ότι έλαβε προτού εγκαταλείψει τη Νιγηρία, καθ’ ότι περιορίστηκε στο να αναφέρει ότι είδε τους φρουρούς του πατέρα του να οπλοφορούν κατά την επίσκεψη του τελευταίου στον Αιτητή και ακολούθως εγκατέλειψε το σπίτι (ερυθρό 38/24Χ ΔΦ). Ούτε τεκμηρίωσε επίσης την πεποίθηση του ότι τα τηλεφωνήματα που λάμβανε ήταν απειλητικά (ερυθρά 38/25Χ ΔΦ).

-            Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός εντόπισε πληροφορίες αναφορικά με τα υψηλά επίπεδα διαφθοράς στη Νιγηρία. Ωστόσο, η παράθεση μη επαρκών και συνεκτικών στοιχείων από πλευράς του, οδήγησαν στην απόρριψη του ισχυρισμού.

 

Από την έκθεση/εισήγηση προκύπτει ότι η έρευνα του λειτουργού ήτο ενδελεχής και επεκτάθηκε σε όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν από τον Αιτητή (Βλέπε Nicolaou v. Minister of Interior a.ο. (1974) 3 C.L.R. 189, Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Motorways Ltd ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447, Χαράλαμπος Κύπρου Χωματένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 102/09, 14/03/13 και Logicom Public Ltd v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών κ.α.,  Α.Ε. Αρ. 153/2009, ημερ.14/01/14).  Σε αντίθεση με τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς των συνηγόρων του Αιτητή, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος σε συνάρτηση και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης όπου αυτό ήταν απαραίτητο και εφικτό. Μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του Αιτητή, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων και αποδεικτικών στοιχείων^[1] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία του επί αυτού του σημείου του αιτήματός του, δεν τεκμηριώνεται.  Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[2], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα του Αιτητή εμπεριείχε δηλώσεις από τις οποίες έλειπαν βιωματικά στοιχεία, συνοχή και λεπτομέρεια που να τεκμηρίωναν προσωπική εμπλοκή και δίωξη.  Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού για αριθμό ζητημάτων ήταν ικανός να παράσχει ικανοποιητικές απαντήσεις^[3] αλλά ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών).  Από τα γεγονότα της περίπτωσης του σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Δεν έπεισε για το υπαρκτό οιασδήποτε μορφής δίωξης (Άρθρο 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000) αλλά ούτε έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

Ως προς το εάν η περίπτωση του εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο (ερυθρά 91 - 89 ΔΦ). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία. Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή του Αιτητή δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σύμφωνα με επικαιροποιημένα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα 13/07/24 έως 11/07/25 στην πολιτεία Imo, σημειώθηκαν 87 περιστατικά ασφαλείας με 167 απώλειες ζωών. Εξ αυτών των περιστατικών τα 38 αφορούν σε μάχες (86 απώλειες), 44 σε περιστατικά βίας κατά αμάχων (77 απώλειες), 3 σε εκρήξεις/απομακρυσμένη βία (1 απώλεια) και 2 εξεγέρσεις (με 3 απώλειες)^[4], επομένως ο βαθμός αδιάκριτης βίας δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία του Αιτητή στο έδαφος της περιοχής τον εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης. Εξάλλου, ούτε λόγω των περιστατικών ασφαλείας που υπάρχουν στην περιοχή του έχει τεκμηριωθεί ότι έχει πληγεί προσωπικά και/ή διαπιστώνεται ότι δεν πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις βάσει της έννοιας αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας^[5] - που έχει προτείνει το Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης στις αποφάσεις Elgafaji^[6] και Diakité^[7]. Ούτε υπάρχουν υψηλοί αριθμοί περιστατικών ασφαλείας στο τόπο διαμονής του και/ή δεν υφίστανται εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα υποστεί προσωπικά σοβαρή και προσωπική απειλή κατά την επιστροφή του αλλά ούτε τo προφίλ του παρουσιάζει χαρακτηριστικά ευαλωτότητας ή σημεία ευπάθειας, καθώς πρόκειται για ενήλικο πρόσωπο, με προφίλ μόρφωσης, ικανότητα να εργαστεί, να έχει πρόσβαση σε μέσα αυτοσυντήρησης.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και είναι αιτιολογημένη (Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345, Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του Άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000), με την Κ.Δ.Π. 145/2025 ημερ.30/05/25 ορίζει την χώρα καταγωγής του ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, ο ίδιος δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα του δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών του περιστάσεων. 

 

Συνεπώς, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

 

Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.