ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 454/2024

16 Ιουλίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

A.S.N. (ARC XXXXXXXXX) and family

Αιτήτρια

-και-

 

                          Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Ε. Ιωακειμίδου (κα) για Μ. Μπαγιαζίδου (κα), Δικηγόρος για την Αιτήτρια

Ρ. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Η Αιτήτρια Παρούσα

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 16/01/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη, στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος, ως αδικαιολόγητη, αποτέλεσμα μη χρηστής διοίκησης, κατάχρησης εξουσίας, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου και/ή ζητείται έκδοση νέας απόφασης για παραχώρηση σε αυτήν καθεστώτος διεθνούς προστασίας και/ή οποιαδήποτε άλλη θεραπεία υπό τις περιστάσεις.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 02/12/21, πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη της στις 10/11/23, ετοιμάστηκε έκθεση/εισήγηση στις 19/12/23 και αποφασίστηκε αυθημερόν η απόρριψη της αίτησης, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η συνήγορος της Αιτήτριας υιοθέτησε τους λόγους για τους οποίους υποβλήθηκε αίτημα ασύλου, ήτοι ότι κινδυνεύει από τους Ambazonians^[1] λόγω λεκτικών απειλών που δέχθηκε και από τις αστυνομικές αρχές του Καμερούν εξαιτίας της συσχέτισης της με την φονική επίθεση στο σχολείο Mother Francisca International Bilingual Academy και τη φυγή της από αυτές. Υποστηρίζει ότι η Αιτήτρια απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις που της υποβλήθηκαν κατά τη συνέντευξη, εξήγησε με κάθε δυνατή λεπτομέρεια τους κινδύνους που αντιμετώπιζε και θα αντιμετωπίσει κατά της ζωής της σε περίπτωση επιστροφής και/ή λόγω της κατάστασης που επικρατεί στη χώρα της. Θα έπρεπε να δοθεί στην Αιτήτρια το ευεργέτημα της αμφιβολίας λόγω των επαρκών λεπτομερειών που έδωσε κατά την συνέντευξη και/ή ότι οι δηλώσεις της τεκμηριώνονται και μέσω πηγών πληροφόρησης για το τι επικρατεί στην χώρα καταγωγής της. Παρέπεμψε δε σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης που επιβεβαιώνουν, όπως υποστηρίζει, τα αυξημένα περιστατικά βίας και ανασφάλειας στο Καμερούν και/ή παραβιάσεων θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Τονίζει, ότι η κατάσταση ασφαλείας στο Καμερούν είναι δυσχερής και/ή επικίνδυνη λόγω αδιάκριτης βίας και/ή δεν υπάρχει δυνατότητα μετεγκατάστασης και/ή το προφίλ και/ή οι περιστάσεις της Αιτήτριας καθιστούν επικίνδυνη την επιστροφή της. Οι δε ισχυρισμοί περί αναρμοδιότητας διοικητικού οργάνου αποσύρθηκαν ρητώς κατά τη δικάσιμο των διευκρινήσεων. Προσθέτει, επίσης, ότι δεν έγινε εξατομικευμένη αξιολόγηση και σε σχέση με το παιδί της Αιτήτριας και τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει σε περίπτωση επιστροφής τους και/ή το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

 

Οι Καθ' ων η Αίτηση, υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και του διοικητικού φακέλου, αναφέροντας ότι κρίθηκε αναξιόπιστη, συνεπώς, δεν εμπίπτει στο καθεστώς πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας. Είναι η θέση τους ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα ενδελεχούς έρευνας και είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Προτού το Δικαστήριο προβεί σε εξέταση λόγων ακύρωσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένοι εκ των ισχυρισμών της Αιτήτριας όπως αυτοί προβάλλονται μέσω της συνηγόρου της στο δικόγραφο της προσφυγής, δεν αναπτύσσονται επαρκώς στην Γραπτή Αγόρευση. Απλή επίκληση παραβίασης Νόμων και γενικών αρχών διοικητικού δικαίου, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη  Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924). Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί.

 

Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν. 73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας και/ή εξατομικευμένης αξιολόγησης και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»).

 

Με την αίτηση της για διεθνή προστασία η Αιτήτρια κατέγραψε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της λόγω του φόβου της από τις αστυνομικές αρχές του κράτους, εξαιτίας της σύνδεσης της με τη φονική επίθεση που σημειώθηκε από ένοπλους άνδρες στο σχολείο όπου η ίδια δούλευε ως δασκάλα και της συνεπακόλουθης σύλληψης, κράτησης και διαφυγής της από αυτές (ερυθρό 1 ΔΦ).

 

Μετά την διενέργεια συνέντευξης, ο λειτουργός αποδέχθηκε τους ισχυρισμούς σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ της Αιτήτριας που αφορούν υπηκοότητα και χώρα καταγωγής (ερυθρά 125-124 ΔΦ) όπως επίσης σε σχέση με την επίθεση στο σχολείο Mother Francisca International Bilingual Academy καθότι ήτο σε συμφωνία οι πληροφορίες της με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (ερυθρά 125-124 ΔΦ). Αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ, η Αιτήτρια αποτελεί ενήλικη, υγιή, καθολική, μέλος της εθνοτικής ομάδας Bakossi, απόφοιτη πανεπιστημίου, η οποία έχει εργαστεί ως δασκάλα αγγλικής γλώσσας και λογοτεχνίας και η οποία ομιλεί αγγλικά και akoose. Οι γονείς της διαμένουν στην πόλη Tombel και 2 εκ των τριών αδελφών της διαμένουν επίσης στο Καμερούν. Είναι μητέρα ενός ανήλικου κοριτσιού (γεννηθείσα στις 04/09/22) την οποία απέκτησε με τον αρραβωνιαστικό της εκ Καμερούν, ο οποίος βρίσκεται στην Κύπρο και αποτελεί επίσης αιτητή ασύλου (ερυθρό 33 ΔΦ). Στις 05/10/21 η Αιτήτρια ταξίδεψε νόμιμα από το αεροδρόμιο της Douala, και στις 01/11/21 εισήλθε παράνομα στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο λειτουργός απέρριψε ως εσωτερικά αναξιόπιστους τους λοιπούς ισχυρισμούς της, περί σύλληψης και κράτησης της από τις αστυνομικές αρχές της Δημοκρατίας του Καμερούν εξαιτίας της συσχέτισης της στην επίθεση στο σχολείο Mother Francisca International Bilingual Academy και τη φυγή της από αυτές και ισχυριζόμενων απειλών από τους Ambazonians (ερυθρά  72 – 80 ΔΦ). Στην σχετική έκθεση/εισήγηση καταγράφονται αρκετά σημεία στα λεγόμενα της Αιτήτριας όπου διαπιστώθηκαν ασυνέπειες/αντιφάσεις, έλλειψη συνοχής, έλλειψη ευλογοφάνειας και έλλειψη επαρκών πληροφοριών. Ειδικότερα:

 

(α) Ισχυριζόμενη σύλληψη και κράτηση της Αιτούσας από τις αστυνομικές αρχές της Δημοκρατίας του Καμερούν εξαιτίας της συσχέτισης της / στην επίθεση στο σχολείο Mother Francisca International Bilingual Academy και η φυγή της από αυτές (λόγοι που εξετάστηκαν μαζί) (ερυθρά 123 - 119 ΔΦ):

• παρουσιάζεται έλλειψη συνοχής και συνέπειας, καθώς και έλλειψη ευλογοφάνειας σχετικά με την εξήγηση της, όσο αφορά την σύνδεση της με την επίθεση στο σχολείο (ερυθρό 27 – 2Χ-3Χ ΔΦ),

• δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει με ακρίβεια την ημέρα σύλληψης της και διαφυγής της από τις αστυνομικές αρχές (ερυθρά 29 – 1Χ, 28 – 3Χ-4Χ ΔΦ),

• παρουσιάζεται έλλειψη συνοχής και συνέπειας όταν κλήθηκε να αναφέρει τον λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της 1 χρόνο μετά τη φονική επίθεση στο σχολείο (ερυθρό 25 – 1Χ ΔΦ),

• ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ανωτέρω ισχυρισμού, ο λειτουργός προέβη σε  αξιολόγηση της αυθεντικότητας των εγγράφων των οποίων προσκόμισε η Αιτήτρια προς υποστήριξη των ισχυρισμών της. (ερυθρό 122-120 ΔΦ)

• αναφορικά με το αντίγραφο συμβολαίου εργοδότησης από το Catholic Education Secretariat Diocese of Kumba και αντίγραφο επιστολής εργοδότησης ως δασκάλα στο Sacred Heart Comprehensive College, υπογραμμένα από το ίδιο άτομο, αυτά δεν μπόρεσαν να γίνουν αποδεκτά ως προς την αυθεντικότητα τους, για αριθμό λόγων. Δεδομένου των πιο πάνω, κρίνεται πως τα άνω έγγραφα, δεν δύναται να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς της, όσο αφορά την εργοδότηση της Αιτήτριας ως δασκάλα.

• αναφορικά με το αντίγραφο εγγράφου κλήτευσης για παρουσίαση για ανάκριση από τις αστυνομικές αρχές του Καμερούν, δεν μπόρεσε να γίνει αποδεκτό για αριθμό λόγων, ήτοι, ορθογραφικά λάθη, κενά πεδία και μη αναφορά κατηγορίας για την οποία καλείται να παρουσιαστεί για ανάκριση.

• αναφορικά με το αντίγραφο εγγράφου κλήτευσης της από το Ανώτατο Δικαστήριο του Καμερούν, ομοίως αμφισβητήθηκε η αυθεντικότητα του και δεν μπόρεσε να γίνει αποδεκτό για αριθμό λόγων. Τέλος, αναφορικά με το αντίγραφο εγγράφου με τίτλο Affidavit of facts από τον δικηγόρο της στο Καμερούν, σημειώθηκαν αντιφάσεις.

• αναφορικά με την δήλωση της πως η κατάσταση στη χώρα της συνεχίζεται και γι’ αυτό πιστεύει πως 3 χρόνια μετά η κυβέρνηση θα συνεχίζει να την αναζητεί, αυτή δεν συνάδει με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Πιο συγκεκριμένα, εντοπίστηκε πως άνθρωποι συλλήφθηκαν, δικάστηκαν, καταδικάστηκαν ή/και αθωώθηκαν, σχετικά με το συγκεκριμένο περιστατικό. Ως εκ τούτου, ο ισχυρισμός που αφορά τη σύλληψη και κράτηση της από τις αστυνομικές αρχές της Δημοκρατίας του Καμερούν εξαιτίας της συσχέτισης της στην επίθεση στο σχολείο και τη φυγή της από αυτές, απορρίπτεται λαμβάνοντας υπόψη τα άνω κριτήρια αξιοπιστίας.

 

(β) Ισχυριζόμενες απειλές από τους Ambazonians (ερυθρά 119 – 118 ΔΦ):

• δεν γνώριζε τον λόγο που οι Ambazonians έκαψαν την πατρική της οικία, ωστόσο ακολούθως ισχυρίστηκε πως μετά από λεκτική απειλή απ’ αυτούς ήξερε ότι αυτοί το έκαναν,  

• δεν κατάφερε να συνδέσει τον εμπρησμό της πατρικής της οικίας με τους Ambazonians, αναφέροντας με γενικότητα πως είναι γνωστό πως οι τελευταίοι καίνε σπίτια, δήλωση η οποία εν τέλει αποτελεί προσωπική εικασία της ίδιας, 

• ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ανωτέρω ισχυρισμού, η Αιτήτρια προσκόμισε αντίγραφο έξι φωτογραφιών από μια καμένη οικία. Ωστόσο, δεν δύναται τα έγγραφα αυτά να συνδεθούν και να στοιχειοθετήσουν τους προσωπικούς της ισχυρισμούς, καθώς δεν επιβεβαιώνουν πως η καμένη οικία που απεικονίζεται αποτελεί την πατρική της οικία (ερυθρό 118 ΔΦ),

 

Από τη συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της Αιτήτριας, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων και αποδεικτικών στοιχείων^[2] επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα και/ή ευρήματα του λειτουργού ότι το αίτημα ασύλου της δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων της αίτησης/συνέντευξης κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[3] οδηγούν στο συμπέρασμα ότι από τις δηλώσεις της Αιτήτριας ελλείπουν βιωματικά στοιχεία και ευλογοφάνεια που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Παρόλο που ο λειτουργός συνέλεξε και αξιολόγησε τις δηλώσεις της Αιτήτριας και σε συνάρτηση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (όπου γίνεται εκτενέστατη καταγραφή στην έκθεση εισήγηση, ερυθρά 128-110 ΔΦ) δεν θα μπορούσε να γίνει αποδεκτό το αφήγημα της Αιτήτριας καθότι διακρίνεται απουσία συνοχής, ευλογοφάνειας και επαρκών πληροφοριών στους ισχυρισμούς της (εκτός από τους αποδεκτούς ισχυρισμούς αναφορικά με τα προσωπικά της στοιχεία και την επίθεση στο σχολείο Mother Francisca International Bilingual Academy), ασυνέπεια μεταξύ του αιτήματος και της συνέντευξης και/ή κρίθηκε εσωτερικά αναξιόπιστη στις δηλώσεις της. Σε αντίθεση με τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς της συνηγόρου της Αιτήτριας, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος σε συνάρτηση και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Επιπρόσθετα, των πιο πάνω μετά από πραγματικό έλεγχο των ισχυρισμών της Αιτήτριας διαπιστώνονται επιπλέον στοιχεία που δημιουργούν σοβαρές αμφιβολίες ως προς την αληθοφάνεια των ισχυρισμών της ήτοι σύμφωνα με τα στοιχεία του διαβατηρίου της το οποίο εκδόθηκε τον 08/21 το επάγγελμα της Αιτήτριας καταγράφεται ως φοιτήτρια και όχι ως δασκάλα. Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας, το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Από τα γεγονότα της περίπτωσης της σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της, δεν τεκμηριώνεται να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Σημειώνεται ότι η Αιτήτρια θα αναμενόταν να είναι πιο συγκεκριμένη λόγω της ισχυριζόμενης προσωπικής της εμπειρίας και εμπλοκής της στα γεγονότα, να παράσχει κάθε διαθέσιμη βοήθεια τόσο στο Δικαστήριο όσο και στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της. Ούτε έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις της ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας της, είτε ότι καταδιώκεται από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000). Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000).

 

Ούτε η περίπτωση της εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτήν του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Όπως προκύπτει και από την έκθεση/εισήγηση του λειτουργού, παρόλο που δεν τεκμηριώθηκε η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία της στην πλειοψηφία των ισχυρισμών της, έγινε αξιολόγηση και για τους σκοπούς παροχής σε αυτήν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας στη βάση των αποδεκτών ισχυρισμών της Αιτήτριας. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης, ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[4] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023. Ειδικά δε, ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, επιβεβαιώνεται ότι στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων[5], αλλά η ίδια δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής και προσωπικής απειλής (ως άμαχη) κατά την επιστροφή της, λόγω της παρουσίας της και μόνο στην περιοχή όπου αναμένεται να επιστρέψει (ερυθρά 118 – 115 ΔΦ). Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου^[6], διαφαίνεται ότι στη περιοχή συνήθους διαμονής της Αιτήτριας, δεν καταγράφονται περιστατικά ασφαλείας. Από τη βάση δεδομένων ACLED Explorer στην εν λόγω περιοχή κατά το διάστημα μεταξύ 20/06/24-20/06/25 δεν εντοπίστηκαν καταγεγραμμένα περιστατικά (ούτε δε, θάνατοι) σχετικά με μάχες, εκρήξεις / εξ αποστάσεως βία, βία κατά πολιτών, διαμαρτυρίες, ή εξεγέρσεις.^[7] Το Δικαστήριο προχώρησε σε περαιτέρω έρευνα σχετικά με τη περιφέρεια Littoral -στην οποία υπάγεται η πόλη Tombel (καθώς και η πόλη Kumba)- κατά την οποία εντοπίστηκαν μόνο 10 περιστατικά ασφαλείας με 4 ανθρώπινες απώλειες. Εξ’ αυτών, τα 3 κωδικοποιήθηκαν ως εξεγέρσεις (2 ανθρώπινες απώλειες), τα 4 ως περιστατικά βίας κατά αμάχων (2 ανθρώπινες απώλειες) και τα 3 ως διαμαρτυρίες (καμία ανθρώπινη απώλεια).[8] Ούτε τα ατομικά χαρακτηριστικά και στοιχεία της Αιτήτριας (πρόκειται για ενήλικη, μέσης ηλικίας, μορφωμένη, ικανή για εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας, με υποστηρικτικό δίκτυο) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι με την επιστροφή της στον τόπο διαμονής, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη. Επί τούτου απορρίπτεται και ο συναφής ισχυρισμός της συνηγόρου της Αιτήτριας ότι δεν έγινε αξιολόγηση και των περιστάσεων που αφορούν το ανήλικο τέκνο της. Ο λειτουργός – εξεταστής αξιολογώντας την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής της Αιτήτριας και του ανήλικου τέκνου της βάσει των συνθηκών που επικρατούν στην εν λόγω περιοχή σε συνδυασμό με τις προσωπικές περιστάσεις τους καταγράφηκε ότι δεν δικαιούνται καθεστώς πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας και δεν καθίσταται επικίνδυνη η επιστροφή τους, ήτοι η Αιτήτρια αποτελεί άμαχο πολίτη, υγιές ενήλικα, χωρίς θέματα ευαλωτότητας, με μορφωτικό επίπεδο και εργασιακή εμπειρία, με υποστηρικτικό δίκτυο (ερυθρό 116-111 ΔΦ). Εξάλλου, δεν υποβλήθηκαν στοιχεία (πέραν του πιστοποιητικού γέννησης) που αφορούν συναφώς και/ή ειδικούς κινδύνους που τυχόν θα αντιμετωπίσει το ανήλικο τέκνο της με την επιστροφή τους. Ούτε δε προσκομίστηκαν στοιχεία είτε στην αίτηση διεθνούς προστασίας είτε μέσω της προσφυγής που να επηρεάζουν προσωπικά το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου παιδιού της Αιτήτριας.  Συμπληρωματικά, όμως, για σκοπούς της παρούσας απόφασης το Δικαστήριο στα πλαίσια της ευρύτητας των εξουσιών του μετά από σχετική έρευνα μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης σε σχέση με παράγοντες που επηρεάζουν την ασφάλεια, υγεία, προστασία και εκπαίδευση του ανήλικου τέκνου της Αιτήτριας διαπιστώνει: (α) ότι η πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη παρόλες τις δυσχέρειες που υπάρχουν στις υποδομές στη χώρα καταγωγής αυτή είναι προσβάσιμη και/ή διαθέσιμη λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την περιοχή συνήθους διαμονής της Αιτήτριας και τις προσωπικές περιστάσεις της^[9], (β) η πρόσβαση στην εκπαίδευση παρά τα προβλήματα που υπάρχουν στις αγγλόφωνες περιοχές και όχι στην περιοχή συνήθους διαμονής της Αιτήτριας επίσης είναι και εφικτή και προσβάσιμη^[10]. Κρίνω, συνεπώς υπό τύπο σχολίου και επικουρικά ότι σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους, λόγω της ηλικίας του ανήλικου, δεν υπάρχουν ενδείξεις οιονδήποτε δυσκολιών προσαρμογής που να επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη, εξέλιξη και ευημερία του ανηλίκου. Λόγω δε του νεαρού της ηλικίας του παιδιού, δεν έχουν δημιουργηθεί δεσμοί με τη χώρα υποδοχής στην οποία γεννήθηκε που να δυσχεραίνουν την μετακίνηση και εγκατάσταση τους στη χώρα καταγωγής. Συνεπώς, δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει δυσκολίες σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική του ένταξη. Καταληκτικά, σημειώνεται, ότι οι όποιες δυσχέρειες που σχετίζονται με επαρκή εκπαίδευση, γενικά ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κοινωνική πρόνοια δεν αφορούν παράγοντες που από μόνοι τους μπορούν να οδηγήσουν σε αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας και του ανήλικου τέκνου της, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                          

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.