ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

 Υπόθεση Αρ. 4328/2022

 

27 Αυγούστου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ: 

 

                                                         Μ.R.F.

                                                                                                                   Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας,

μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                                 Καθ' ων η αίτηση

 

.............................................

 

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

 

Δώρος Κακουλλής, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Έλενα Ιωάννου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

[Παρούσα επίσης η κα Όλγα Γεωργιάδη για πιστή μετάφραση από τα αγγλικά στα ελληνικά και αντίστροφα]

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  :  Ο αιτητής με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως προσφεύγει εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 20/06/2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. 

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας τα γεγονότα που αφορούν τον αιτητή έχουν ως κατωτέρω:  Ο αιτητής είναι υπήκοος της Ακτής Ελεφαντοστού και υπέβαλε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 14/01/2021, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, παραλαμβάνοντας αυθημερόν  Βεβαίωση Υποβολής Αιτήματος Διεθνούς Προστασίας από το Επαρχιακό Γραφείο Αλλοδαπών Λευκωσίας.

 

Την 01/06/2022 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 07/06/2022 ο λειτουργός ετοίμασε έκθεση-εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στις 20/06/2022, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών, να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθέτησε την εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού και αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης.

 

Η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή στις 27/06/2022 στην οποία συμπεριέλαβε την απόφαση της σχετικά με το αίτημα του αιτητή, η οποία παραλήφθηκε από τον ίδιο αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας με την οποία αμφισβητεί την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, κατά την δικάσιμο όπου η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, δήλωσε πως προωθεί το νομικό ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας, κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου και απέσυρε όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσαν μέσω της Γραπτής του Αγόρευσης.  Κατά συνέπεια οι νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης, αλλά και προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστήριξε τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και ανέφερε πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία της υπόθεσης.  Όπως εισηγείται, η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη και ο αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για κάποιον από τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 έτσι ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα.  Πρόσθετα, ισχυρίζεται πως δεν απέδειξε ότι δύναται να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000).  Κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ορθά απέρριψε το αίτημα του αιτητή για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας και αν εξέδωσε δεόντως αιτιολογημένη απόφαση.

 

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου, ο αιτητής στην αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, δήλωσε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του για πολιτικούς λόγους.  Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι ο πατέρας του απήχθη και ότι ο ίδιος αναγκάστηκε να ταξιδέψει προς την Κυπριακή Δημοκρατία συνοδευόμενος από τον μικρότερο αδελφό του. Ωστόσο, κατά την άφιξή τους στην Κυπριακή Δημοκρατία, τα δύο αδέλφια χωρίστηκαν (ερυθρό 16, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, δήλωσε ότι κατάγεται από την Ακτή Ελεφαντοστού και ότι γεννήθηκε στην περιοχή Abobo, Abidjan, την οποία δήλωσε ως τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του στη χώρα καταγωγής του (ερυθρά 40 1χ, 36 1χ, του διοικητικού φακέλου). Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση δήλωσε άγαμος και άτεκνος (ερυθρό 37 6χ, 7χ, του διοικητικού φακέλου). Ως προς την πατρική του οικογένεια, ανέφερε ότι ο πατέρας του δολοφονήθηκε το 2020 και ανέφερε πως δεν διατηρεί επικοινωνία με την μητέρα του (ερυθρό 37 6χ, 8χ, του διοικητικού φακέλου). Πρόσθεσε ότι έχει έναν αδελφό, με τον οποίο έφτασαν μαζί στην Κυπριακή Δημοκρατία, ωστόσο έχασε κάθε επικοινωνία μαζί του (ερυθρό 37 9χ – 11χ, του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε ότι έχει ολοκληρώσει την 9^η βαθμίδα εκπαίδευσης, ωστόσο δεν ολοκλήρωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευση λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμτώπιζε (ερυθρό 37 1χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Στα πλαίσια της ελεύθερης αφήγησης, ο αιτητής ανέφερε ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ότι όλα ξεκίνησαν κατά την προεκλογική περίοδο των εκλογών του Οκτωβρίου 2020 (ερυθρό 34 1χ, του διοικητικού φακέλου). Όπως εξήγησε, το 2010 το πολιτικό κόμμα RDR, το οποίο ανήκε στον Alassane Dramane Ouattara, σχημάτισε τον συνασπισμό RHDP και με τη στήριξη του Soro Guillaume, κέρδισε τις εκλογές απέναντι στον Laurent Gbagbo. Ο Soro ανέλαβε Πρωθυπουργός και ο Alassane Ouattara Πρόεδρος της χώρας για την περίοδο 2010-2015. Το 2015 ο Alassane Ouattara επανεξελέγη για δεύτερη φορά, η θητεία του οποίου έληξε το 2020.

 

Πρόσθεσε ότι, για τις εκλογές του Οκτωβρίου 2020, ο Alassane Ouattara δεν επιθυμούσε να αποχωρήσει από την εξουσία και αποφάσισε να διεκδικήσει και τρίτη θητεία. Ο Soro διαφώνησε και αποσύρθηκε από το κόμμα, δημιουργώντας νέο πολιτικό φορέα με την ονομασία GPS, του οποίου ανέλαβε την ηγεσία (ερυθρό 33 1χ, του διοικητικού φακέλου). Ο Soro, που βρισκόταν ήδη στην εξορία, υπέβαλε υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές, η οποία όμως απορρίφθηκε, καθώς – σύμφωνα με τις αρχές – δεν επιτρέπεται σε άτομο που βρίσκεται στην εξορία να υποβάλει υποψηφιότητα. Ο Soro τότε κάλεσε τα μέλη του κόμματός του να προβούν σε προεκλογική καμπάνια και να αντιταχθούν στις εκλογές, δηλώνοντας δημόσια ότι, εφόσον δεν του επιτρεπόταν η υποψηφιότητα, δεν θα έπρεπε να διεξαχθούν οι εκλογές.

 

Στο πλαίσιο αυτό, ο πατέρας του αιτητή συμμετείχε ενεργά στην καμπάνια του Soro, γεγονός που οδήγησε την κυβέρνηση να διατάξει τον τερματισμό της προεκλογικής εκστρατείας από το GPS, καθώς ούτε η υποψηφιότητα του Soro ήταν αποδεκτή, ούτε το κόμμα αναγνωρισμένο επίσημα. Ωστόσο, οι δραστηριότητες συνεχίστηκαν, προκαλώντας εντάσεις και συγκρούσεις μεταξύ του κόμματος GPS και της κυβέρνησης. Οι αρχές ξεκίνησαν διώξεις, αποστολή αστυνομικών και στρατού για τη σύλληψη μελών του GPS.

 

Ο αιτητής δήλωσε ότι στις 22 Οκτωβρίου 2020 το σπίτι τους δέχθηκε επίθεση και εκείνη ήταν η τελευταία φορά που είδε τον πατέρα του, ο οποίος απήχθη. Ο ίδιος, η μητέρα και ο αδελφός του κατάφεραν να διαφύγουν και κατέφυγαν στο σπίτι ενός φίλου του πατέρα του στην Koumassi, όπου έμειναν για δύο ημέρες. Στη συνέχεια, η μητέρα του έφυγε για να αναζητήσει πληροφορίες για τον πατέρα του, ενώ ο ίδιος επέστρεψε στο Abobo, όπου βρίσκονταν τα γραφεία και τα μέλη του κόμματος του Alassane. Εκεί αναγνωρίστηκε από μέλη του κόμματος ως άτομο που συμμετείχε στην καμπάνια του Soro, με αποτέλεσμα να αποπειραθούν να τον απαγάγουν, αλλά κατάφερε να διαφύγει και να επιστρέψει στο Koumassi. Τελικά, στις 29 Οκτωβρίου 2020, η μητέρα του και ο φίλος του πατέρα του αποφάσισαν να βοηθήσουν τον ίδιο και τον αδελφό του να εγκαταλείψουν τη χώρα.

 

Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή μέσω πρόσθετων ερωτήσεων από τον αρμόδιο λειτουργό να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής του. Αναφορικά με την πολιτική δράση του πατέρα του, δήλωσε ότι ήταν ένα σημαντικό μέλος του κόμματος GPS από τότε που ιδρύθηκε, ωστόσο ανέφερε πως δεν γνωρίζει εάν λάμβανε μισθό από το εν λόγω κόμμα (ερυθρό 32 3χ, 4χ, του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να περιγράψει την μέρα που έλαβε χώρα η επίθεση στο σπίτι του, ο αιτητής ανέφερε ότι ήταν περίπου στις 23:00 η ώρα το βράδυ, όταν έσπασαν την πόρτα και εισέβαλαν στο σπίτι του (ερυθρό 32 9χ, του διοικητικού φακέλου). Πρόσθεσε ότι φορούσαν όλοι μάσκες και έφεραν όπλα, ωστόσο δεν θυμάται πόσα άτομα ήταν. Περαιτέρω, ανέφερε ότι ο πατέρας βοήθησε τον ίδιο, τον αδερφό του και τη μητέρα του να διαφύγουν από την πίσω πόρτα, ενώ τον πατέρα του τον συνέλαβαν (ερυθρό 31 2χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής ανέφερε ότι το βράδυ που διέφυγε με την οικογένειά του, κατέφυγαν στο σπίτι ενός φίλου στην περιοχή Abobo (ερυθρό 31 4χ, του διοικητικού φακέλου). Το επόμενο πρωί μετέβησαν στο Koumassi, ωστόσο ο ίδιος αργότερα επέστρεψε στο σπίτι του φίλου του στην Abobo.  Δεν γνωρίζει όπως ανέφερε αν τον πρόδωσαν, αλλά μια μέρα, ενώ περπατούσε στο δρόμο, μέλη του κυβερνητικού κόμματος RDR του επιτέθηκαν. Τον χτυπούσαν στο δρόμο, και ενώ προσπαθούσε να ξεφύγει, ένας από αυτούς τον κρατούσε από την μπλούζα, ενώ άλλοι πλησίαζαν κρατώντας μαχαίρια με σκοπό να τον μαχαιρώσουν. Όπως περιέγραψε, κατάφερε να αποδράσει τρέχοντας με δύναμη.

 

Ο αιτητής ανέφερε πως δεν υπήρχε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο  τη στιγμή του περιστατικού (ερυθρό 31 4χ, 5χ, 6χ, του διοικητικού φακέλου). Ο πρώτος που τον χτύπησε δεν ήταν οπλισμένος, ωστόσο του προκάλεσε τραύματα και ουλές στο πρόσωπο. Όταν κοίταξε πίσω, είδε ότι πλησίαζαν πολλοί άλλοι κρατώντας μαχαίρια. Ανέφερε ότι δεν ήταν σε θέση να τους μετρήσει, καθώς, όπως είπε, ήταν πολλοί. Επιβεβαίωσε ότι τελικά δεν τον απήγαγαν, αλλά πίστευε ότι στόχος τους ήταν να τον σκοτώσουν. Ανέφερε επίσης ότι τον καταδίωξαν καθώς έτρεχε και του πετούσαν πέτρες. Όταν ρωτήθηκε τι πιστεύει ότι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι θα τον σκοτώσουν (ερυθρό 30, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τους ισχυρισμούς που παρέθεσε στην αφήγησή του ο αιτητής, διέκρινε στην έκθεση - εισήγησή του δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, οι οποίοι προκύπτουν από τις δηλώσεις του ως κατωτέρω: (1) Τα προσωπικά στοιχεία, την χώρα καταγωγής και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή και (2) τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του αιτητή από την Κυβέρνηση της χώρας του.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτούς τους ισχυρισμούς του αιτητή ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, καθώς οι δηλώσεις του αιτητή κρίθηκαν σαφείς, ενώ διασταυρώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Αντιθέτως, αναφορικά με το δεύτερο ισχυρισμό του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του δεν διακρίνονταν από λεπτομέρεια και ακρίβεια, ενώ ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει σαφείς και ικανοποιητικές απαντήσεις σε ερωτήσεις που του τέθηκαν. Ειδικότερα, ο λειτουργός καταγράφει ότι ο αιτητής  απάντησε με αοριστία ότι δεν γνώριζε εάν πληρωνόταν ο πατέρας του, όταν ρωτήθηκε εάν ο πατέρας του ήταν μισθωτός υπάλληλος του κόμματος (ερυθρό 32 6χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο λειτουργός παρατηρεί επίσης αντίφαση στους ισχυρισμούς του, αφού σε προγενέστερη ερώτηση για τον πατέρα του, ο αιτητής δήλωσε πως ήταν σημαντικό μέλος του κόμματος, αναφέροντας ότι ο πατέρας του οργάνωνε τις συναντήσεις και τις προπαγάνδες του κόμματος (ερυθρό 35 1χ, του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να περιγράψει τη μέρα που έγινε η επίθεση στο σπίτι του, ο λειτουργός έκρινε ότι  ο αιτητής έδωσε αόριστες πληροφορίες, λέγοντας ότι πιστεύει ότι αρκέστηκε στο να αναφέρει πως για την επίθεση ευθύνονται άτομα της κυβέρνησης (ερυθρά 32 9χ, 31 1χ, του διοικητικού φακέλου). Ερωτηθείς πώς κατάφερε να ξεφύγει, ανέφερε ότι ο πατέρας του καθυστέρησε τους εισβολείς μέχρι να ξεφύγουν από την πίσω πόρτα και ότι κρύφτηκαν στους θάμνους (ερυθρό 31 2χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Περαιτέρω, ο λειτουργός έκρινε τις αναφορές του γενικόλογες, ασαφείς και αόριστες, όταν κλήθηκε να εξηγήσει τον λόγο που επέστρεψε στο σπίτι του, ενώ γνωρίζει όπως ισχυρίστηκε πως η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο (ερυθρό 31 3χ, του διοικητικού φακέλου).  Αναφορικά με την ισχυριζόμενη απόπειρα απαγωγής του, ο λειτουργός  έκρινε ότι δεν θεωρείται ευλογοφανές το γεγονός ότι διέφυγε τόσο εύκολα από τόσα άτομα, τα οποία ισχυρίστηκε ότι επιθυμούσαν να τον σκοτώσουν (ερυθρό 31 1χ, 6χ, 8χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς να εξηγήσει πως κατάφερε να διαφύγει από τη χώρα του νόμιμα χωρίς πρόβλημα ενώ ισχυρίζεται ότι αντιμετώπιζε προβλήματα με την Κυβέρνηση, απάντησε ότι ο φίλος του πατέρα του τον βοήθησε να περάσει μαζί με τον αδερφό του όλους τους ελέγχους ασφαλείας (ερυθρό 31 9χ, του διοικητικού φακέλου). Σύμφωνα με την κρίση του λειτουργού, δεν θεωρείται εύλογο το γεγονός ότι άτομα της κυβέρνησης τον βρήκαν στο δρόμο τυχαία και προσπάθησαν να τον σκοτώσουν ενώ κατάφερε και διέφυγε τόσο εύκολα από τη χώρα χωρίς οποιοδήποτε πρόβλημα.

 

Ο λειτουργός έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή περί δίωξης από την Κυβέρνηση κρίνονται μη ευλογοφανείς. Επίσης, κρίθηκε πως δεν προέβη σε ικανοποιητικές και σαφείς πληροφορίες σχετικά με την ισχυριζόμενη δίωξη του από την Κυβέρνηση, αφού ούτε ο ίδιος δεν γνωρίζει με σιγουριά ότι αυτοί που επιθυμούσαν να τον απαγάγουν ή να τον σκοτώσουν ήταν άτομα της κυβέρνησης. Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες για τη δίωξη του από τις αρχές της χώρας του. Υπέπεσε σε ασάφειες και αοριστίες κατά το αφήγημά του. Ο λειτουργός σημειώνει ότι μετά από τις διευκρινίσεις που έδωσε ο αιτητής, κρίνεται ότι δεν χρήζει οποιαδήποτε περαιτέρω διερεύνηση, εφόσον με βάση τις δηλώσεις του δεν διαπιστώνεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης ή κίνδυνος σοβαρής βλάβης και κατά συνέπεια, κρίθηκε πως δεν τεκμηριώνεται η εσωτερική του αξιοπιστία.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός σημειώνει ότι τα όσα ανέφερε ο αιτητής κατά τη συνέντευξή του αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης. Συνεπώς, με βάση τα πιο πάνω, το μέρος αυτό του αιτήματος, δηλαδή ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός.

 

Υπό το φως των ανωτέρω, ο λειτουργός διαπίστωσε πως δεν συντρέχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται πως σε περίπτωση που επιστρέψει ο αιτητής στη χώρα και περιοχή διαμονής του, ότι θα κινδυνεύει να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ακολούθως, ο λειτουργός αξιολόγησε το νομοθετικό πλαίσιο για το προσφυγικό καθεστώς, καθώς επίσης και για το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του αιτητή, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του σε οποιοδήποτε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

 

Ως αναφέρεται στην έκθεση -εισήγηση, βάσει των ισχυρισμών του, του προσωπικού του προφίλ και της αξιολόγησης κινδύνου, δεν τεκμηριώνεται φόβος δίωξης για ένα από τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 και ως εκ τούτου, εισηγήθηκε πως ο αιτητής δεν δικαιούται το καθεστώς του πρόσφυγα. Παράλληλα, ο λειτουργός έκρινε ότι, δεδομένου πως δεν διαπιστώθηκε δικαιολογημένος φόβος δίωξης, ούτε πιθανότητα ο αιτητής να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη, απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, δεν συντρέχει κανένας λόγος παραχώρησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, δυνάμει του άρθρου 19 (1), επειδή δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 (2) (α), (β), (γ) του Περί Προσφύγων Νόμου 6 (Ι)/2000. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης, εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός, που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από το συνήγορό του, αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο οποίος ορθά έγινε αποδεκτός, δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ. Αναφορικά με το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, θα πρέπει να αναφέρω πως διαφαίνεται από το αφήγημα του αιτητή, ότι δεν ήταν σε θέση να προβάλει τον ισχυρισμό του με συνέπεια και λεπτομέρεια, αφού δεν παρουσίασε με τρόπο συνεκτικό και λεπτομερή τα όσα αφορούν τον πυρήνα του αιτήματός του. 

 

Ο αιτητής δεν ήταν συγκεκριμένος στις δηλώσεις του και λεπτομερής κατά την εξιστόρηση του πυρήνα του αιτήματός του, με αποτέλεσμα να μην τεκμηριώσει φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του.  Στήριξε τον ισχυριζόμενο κίνδυνο της ζωής του από μέλη της κυβέρνησης σε εικασίες και πιθανότητες, χωρίς να παρουσιάζει στοιχεία ή ένα αφήγημα από το οποίο να προκύπτει προσωπικός κίνδυνος σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.  Κατά συνέπεια η εσωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, δεν τεκμηριώθηκε.

 

Ως προς την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού του, ανέτρεξα σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης από τις οποίες προέκυψε πως σύμφωνα με την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας για το 2020, κόμματα της αντιπολίτευσης μποϊκόταραν τις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου και κάλεσαν σε πολιτική ανυπακοή, ισχυριζόμενα ότι το Σύνταγμα του 2016 δεν επέτρεπε στον εν ενεργεία πρόεδρο να διεκδικήσει τρίτη θητεία. Η ίδια πηγή αναφέρει ότι μετά την επανεκλογή του Προέδρου Ouattara, στις 2 Νοεμβρίου η αντιπολίτευση ανακοίνωσε τη δημιουργία του Εθνικού Συμβούλιου Μετάβασης, με στόχο τη δημιουργία μεταβατικής κυβέρνησης. Στην ίδια πηγή σημειώνεται ότι δεκάδες μέλη της αντιπολίτευσης συνελήφθησαν, συμπεριλαμβανομένου του υποψηφίου προεδρικών εκλογών, Pascal Affi N’Guessan, ο οποίος κατηγορήθηκε, μεταξύ άλλων,  για συνωμοσία κατά της κρατικής εξουσίας. Ο N’Guessan αφέθηκε ελεύθερος υπό δικαστική εποπτεία στις 30 Δεκεμβρίου 2020.^[1]  

 

Σύμφωνα με Έκθεση (2024) του οργανισμού Freedom House «το σύνταγμα της Ακτής Ελεφαντοστού επιτρέπει τον πολυκομματικό ανταγωνισμό. Στις πρόσφατες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές συμμετείχε μεγάλος αριθμός κομμάτων και ανεξάρτητων υποψηφίων. Το κυβερνών RHDP, στο οποίο κυριαρχεί το κίνημα Rally of the Republicans (RDR) του Alassane Ouattara, ουσιαστικά κατέχει την πολιτική εξουσία, αλλά έχει αντιμετωπίσει αυξημένο ανταγωνισμό τα τελευταία χρόνια.

 

Σε αντίθεση με τις προεδρικές εκλογές του 2020 — οι οποίες είχαν μποϊκοταριστεί από πολλά κορυφαία κόμματα της αντιπολίτευσης — ο ανταγωνισμός βελτιώθηκε το 2021, με πολλά κόμματα να συμμετέχουν στις βουλευτικές εκλογές εκείνου του έτους. Περισσότερα κόμματα έχουν σχηματιστεί από τότε, συμπεριλαμβανομένου του πρώην προέδρου Gbagbo με την επιστροφή του στην Ακτή Ελεφαντοστού μετά από 10 χρόνια, και την αθώωσή του από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για κατηγορίες εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

 

Επιπρόσθετα, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2023 σημείωσαν αύξηση του αριθμού των ανεξάρτητων υποψηφίων».^[2]

 

Η τελευταία πληροφορία επιβεβαιώνεται και από Έκθεση (2024) του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, καθώς ως αναφέρεται «στην Ακτή Ελεφαντοστού, οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές καθώς και οι εκλογές για ανάδειξη της γερουσίας διεξήχθησαν ειρηνικά στις 2 και 16 Σεπτεμβρίου 2023, αντίστοιχα. Το κυβερνών κόμμα, Rassemblement des houphouëtistes pour la démocratie et la paix, εξασφάλισε 123 από τους 201 δήμους, 25 από τις 31 περιφέρειες και 56 από τους 66 γερουσιαστές που εξελέγησαν. Το κόμμα της αντιπολίτευσης, Parti démocratique de Côte d'Ivoire, έχασε έδαφος και το κόμμα του πρώην προέδρου Laurent Gbagbo, Parti des peuples africains - Côte d'Ivoire, δεν κατάφερε να κερδίσει καμία έδρα στις περιφέρειες ή στη γερουσία. Μετά το μποϊκοτάζ της το 2018, αυτή ήταν η πρώτη φορά που η αντιπολίτευση συμμετείχε σε εκλογές για την γερουσία. Στις 17 Οκτωβρίου, ο Πρόεδρος της Ακτής Ελεφαντοστού, Alassane Ouattara, διόρισε μια νέα κυβέρνηση με επικεφαλής τον Robert Mambé Beugré, όπου στις έξι (6) από τις τριάντα μία (31) υπουργικές θέσεις διορίστηκαν γυναίκες».^[3]

 

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με Σημείωμα της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Μετανάστευσης και Προσφύγων της Γερμανίας που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2024, οι πολιτικοί παράγοντες της χώρας προετοιμάζονται για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί να διεξαχθούν το φθινόπωρο του 2025.^[4] Σύμφωνα με πρόσφατο (31/07/2025) δημοσίευμα της Deutsche Welle (DW), o Alassane Ouattara θα διεκδικήσει τέταρτη θητεία ως πρόεδρος της Ακτής Ελεφαντοστού, χάρη κυρίως στις συνταγματικές αλλαγές που πραγματοποίησε ο ίδιος το 2016, οι οποίες επανακαθόρισαν τα όρια θητείας. Πριν από εννέα χρόνια, δικαιολόγησε την κίνηση αυτή επικαλούμενος τις συνεχιζόμενες «προκλήσεις ασφάλειας, οικονομίας και νομισματικής πολιτικής» της χώρας, οι οποίες απαιτούσαν «έμπειρη ηγεσία», ενώ ο ίδιος είχε δηλώσει επανειλημμένα ότι ήθελε να παραιτηθεί από το αξίωμά του.^[5] Επιπρόσθετα, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, αρκετοί υποψήφιοι της αντιπολίτευσης έχουν αποκλειστεί από τις επερχόμενες εκλογές, παρά την κοινή εκστρατεία των μεγαλύτερων κομμάτων που απαιτεί την επαναφορά των ηγετών των κομμάτων τους ως υποψηφίων για την προεδρία.^[6]

 

Εν κατακλείδι, σημειώνεται ότι σύμφωνα με έκθεση του Freedom House για το 2023, η Ακτή Ελεφαντοστού συνεχίζει να ανακάμπτει από μια ένοπλη σύγκρουση που έληξε το 2011 και παρά το ξέσπασμα βίας κατά την εκλογική περίοδο του 2020, οι πολιτικές ελευθερίες προστατεύτηκαν καλύτερα τα τελευταία χρόνια και η κοινωνία των πολιτών και η αντιπολίτευση λειτουργούν πιο ελεύθερα από τις εκλογές εκείνης της χρονιάς.^[7]

 

Παρόλο που υπάρχουν πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του αιτητή σε σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα του την περίοδο στην οποία αναφέρεται, από τις πηγές πληροφόρησης δεν προκύπτει οποιαδήποτε εμπλοκή του αιτητή και δεν απέδειξε ότι θα μπορούσε να επηρεαστεί από την πιθανή εμπλοκή του πατέρα του.  Η επιβεβαίωση της γενικής κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα του δεν είναι αρκετή για να αποδοθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας στον αιτητή, εφόσον ο αιτητής κατά το αφήγημά του πρόβαλε γενικούς ισχυρισμούς και δεν ήταν συγκεκριμένος και λεπτομερής στις δηλώσεις του.  Κατά συνέπεια, με δεδομένο ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τον δεύτερο ισχυρισμό εφόσον προέβη σε αοριστίες και γενικολογίες κατά το αφήγημά του, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο αιτητής είχε αρκετές ευκαιρίες κατά το στάδιο της συνέντευξης του να αναπτύξει με κάθε λεπτομέρεια τον πυρήνα του αιτήματός του και να θεμελιώσει τον ισχυριζόμενο κίνδυνο που αντιμετωπίζει στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής ούτε στην ενώπιον μου διαδικασία που είχε τη δυνατότητα να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του, να διευκρινίσει τις ασυνέπειες και τις ανακρίβειες των δηλώσεών του και να συγκεκριμενοποιήσει το αφήγημά του με το ορθό δικονομικό διάβημα, έθεσε ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο. 

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής […]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Ως νομολογιακά έχει κριθεί, γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί, καθώς και ισχυρισμοί για κίνδυνο ζωής χωρίς στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες αναφορές, δεν θεμελιώνουν βάσιμο φόβο δίωξης ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει βάσιμο φόβο δίωξης (βλ. απόφασή στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020).

 

Βάσει της ανωτέρω ανάλυσης των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, κρίνω ότι δεν υπάρχει κάποιος βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του. Κατά συνέπεια, προκύπτει πως ορθά αποφασίστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου, ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτητή εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που στοιχειοθετούν δικαιολογημένο φόβο δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3(1) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχω αναλύσει ανωτέρω, ορθά κρίθηκε από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου ότι δεν στοιχειοθετούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Ν. 6(Ι)/2000, για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, διεξήγαγε έρευνα για την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο διαμονής του αιτητή, από την οποία προέκυψε ότι δεν υφίστατο εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.  Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.  Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.  

 

Ως προς τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας, σύμφωνα με το διαδραστικό χάρτη του portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για το  Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο και το Δίκαιο των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Ακτή Ελεφαντοστού δε λαμβάνει χώρα οιαδήποτε ένοπλη σύρραξη[8]. Σύμφωνα με έκθεση του Freedom House του 2024, η Ακτή Ελεφαντοστού συνεχίζει να ανακάμπτει από μια ένοπλη σύγκρουση που έληξε το 2011 και παρά το ξέσπασμα βίας κατά την εκλογική περίοδο του 2020, οι πολιτικές ελευθερίες προστατεύτηκαν καλύτερα τα τελευταία χρόνια και η κοινωνία των πολιτών και η αντιπολίτευση λειτουργούν πιο ελεύθερα από τις εκλογές εκείνης της χρονιάς.[9]

 

Περαιτέρω, βάσει πληροφοριών της διαδικτυακής πλατφόρμας Crisis 24 καταγράφεται πως η ασφάλεια  της Ακτής Ελεφαντοστού έχει βελτιωθεί αισθητά από το τέλος ενός δεύτερου εμφυλίου πολέμου το 2011 και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η χώρα θα διολισθήσει ξανά σε σύγκρουση βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα.[10] Επίσης, ως αναφέρεται στην ανωτέρω πλατφόρμα, η έκθεση σε εγκληματική δραστηριότητα είναι η πιο πιθανή απειλή για τους επισκέπτες, η οποία εκδηλώνεται κυρίως με τη μορφή ευκαιριακών περιστατικών όπως μικροκλοπές σε πολυσύχναστες περιοχές, ενώ έξω από την εμπορική πρωτεύουσα, ένοπλοι ληστές αποτελούν απειλή στους αυτοκινητόδρομους της χώρας, ειδικά στα βόρεια και δυτικά της χώρας.[11]

 

Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, στην περιφέρεια της Abidjan της Ακτής Ελεφαντοστού, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 15/08/2025), καταγράφηκαν 11 περιστατικά πολιτικής βίας[12] τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 5 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.^[13] Σημειώνεται ότι ο συνολικός πληθυσμός της Abidjan ανέρχεται σε 6,321,017 κατοίκους σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επίσημη εκτίμηση που έγινε το 2021.[14]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή όπου αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του εκεί να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι νεαρός άνδρας, υγιής, με ικανοποιητικό μορφωτικό υπόβαθρο, πλήρως ικανός προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας και με υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα. 

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, προέβησαν στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.  Συνεπώς, ο ισχυρισμός του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή. 

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.