ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

    Υπόθεση Αρ. 108/2023

 

5 Σεπτεμβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 A.B.S.

 Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της

Υπηρεσίας Ασύλου

 

  Καθ’ ων η αίτηση

 

 …………………….

 

Ο αιτητής παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Κασσάνδρα Κουπαρή, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Θεοχάρια Παπανικολάου για Ειρήνη Παραδεισιώτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση

 

[Παρούσα η μεταφράστρια κυρία Όλγα Γεωργιάδη για πιστή μετάφραση από αγγλικά σε ελληνικά και αντίστροφα]

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Χ.Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, ημερομηνίας 18/11/2022, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του, για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω:  Ο Αιτητής είναι υπήκοος Σιέρρα Λεόνε και υπέβαλε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 08/11/2019, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές. Αυθημερόν, ο αιτητής παρέλαβε την Βεβαίωση Υποβολής Αιτήματος Διεθνούς Προστασίας («Confirmation of Submission of an Application for International Protection»).

 

Στις 05/09/2022 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (European Asylum Support Office - EASO) και πλέον Οργανισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum - EUAA) και του παραχωρήθηκε δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Στις 14/10/2022 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθέτησε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης στις 18/11/2022. Στις 03/01/2023, η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή στην οποία επισυνάφθηκε η απορριπτική της απόφαση σχετικά με το αίτημα του αιτητή. Η επιστολή παραλήφθηκε αυθημερόν από τον αιτητή, κατόπιν επεξήγησης του περιεχομένου της από διερμηνέα. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή στα πλαίσια της Γραπτής της Αγόρευσης αλλά και της Απαντητικής της, ισχυρίζεται σε ένα ενιαίο κείμενο πως το αρμόδιο όργανο δεν διεξήγαγε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.  Επιμένει στον ισχυρισμό του αιτητή περί του ότι αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας λόγω μαύρης μαγείας και αναφέρει πως θα προσκομίσει μαρτυρία προς επιβεβαίωση της κατάστασης της υγείας του, πράγμα που βεβαίως δεν έπραξε στην ενώπιόν μου δικαστική διαδικασία.  Επιπρόσθετα, εισηγείται πως το αρμόδιο όργανο στηρίχθηκε για την έκδοση της απόφασής του σε πεπλανημένα κριτήρια και κατά συνέπεια, εισηγείται πως η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί από το Δικαστήριο.

 

Οι Καθ’ ων η αίτηση ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ορθή, νόμιμη και προϊόν δέουσας έρευνας και ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή είναι εσφαλμένοι, ανεδαφικοί και ανυπόστατοι. Περαιτέρω, υποστηρίζουν πως  ο αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρότητας που προωθεί μέσω της γραπτής του αγόρευσης.  Οι Καθ’ ων η αίτηση επιπρόσθετα αντιτείνουν πως η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου να απορρίψει το αίτημα διεθνούς προστασίας του αιτητή ήταν αποτέλεσμα ορθής αξιολόγησης του κατά πόσο δικαιούται διεθνούς προστασίας και καταδεικνύεται ότι καμία πλάνη δεν έχει εμφιλοχωρήσει στη διαδικασία λήψης αποφάσεώς τους, η οποία υποστηρίζουν πως ήταν το αποτέλεσμα δέουσας και επαρκούς έρευνας στα πλαίσια της εξουσίας που τους παρέχει ο νόμος.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας και όχι μόνο ως ακυρωτικό Δικαστήριο.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω τον ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου που προωθεί ο αιτητής στην Γραπτή του Αγόρευση. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας. 

 

Ο αιτητής κατά την υποβολή του αιτήματος διεθνούς προστασίας στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, διότι διατρέχει κίνδυνο από μια παραδοσιακή και μυστική οργάνωση (βλ. ερυθρό 1 του διοικητικού φακέλου).  Κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε στην πόλη Freetown, στη Σιέρρα Λεόνε, όπου έζησε όλη του τη ζωή μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του (ερυθρό 56 1χ του διοικητικού φακέλου). Ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις δήλωσε Μουσουλμάνος και ως προς την εθνοτική του καταγωγή Timini (ερυθρό 58 1χ του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με την οικογενειακή του κατάσταση ο αιτητής ανέφερε ότι είναι άγαμος και άτεκνος (ερυθρό 58 3x  του διοικητικού φακέλου). Περαιτέρω, δήλωσε ότι οι γονείς του διαμένουν στην πόλη Freetown, μαζί με τα αδέλφια του (ερυθρό 58 3χ και 57 1χ του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε πως φοίτησε 14 χρόνια σε σχολείο (ερυθρό 58 2χ του διοικητικού φακέλου), ενώ σε σχέση με το επαγγελματικό του προφίλ δήλωσε ότι εργαζόταν ως μεταφορέας στο λιμάνι στην Freetown (ερυθρό 57 2χ του διοικητικού φακέλου).

 

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του, ο αιτητής κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης ισχυρίστηκε ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Σιέρρα Λεόνε, διότι αντιμετώπιζε προβλήματα που ξεκίνησαν από τον πατέρα και τον θείο του. Όπως ανέφερε, στη χώρα του υπάρχει μια οργάνωση που ονομάζεται Poro Society, της οποίας ο πατέρας του και ο θείος του (αδελφός του πατέρα του) είναι μέλη. Ο ίδιος ανέφερε ότι κάποια στιγμή η οργάνωση αυτή ζητά από ανθρώπους να ενταχθούν στις τάξεις της. Πρώτος, σύμφωνα με τον αιτητή, ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο οποίος πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή. Πρόσθεσε ότι ο αδελφός του εντάχθηκε στην οργάνωση και μία εβδομάδα αργότερα άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα μαζί τους, καθώς εκείνοι επιθυμούσαν να παραμείνει μαζί τους μόνιμα, ενώ ο ίδιος επιθυμούσε να ενταχθεί προσωρινά και κατόπιν να αποχωρήσει. Ωστόσο, η οργάνωση φέρεται να αρνήθηκε να τον αφήσει να εγκαταλείψει, τον κράτησε χωρίς δυνατότητα εξόδου και έκτοτε η οικογένεια του δεν είχε νέα του.

 

Επειδή ο ίδιος και η οικογένειά του συνήθιζαν να επισκέπτονται το χωριό τους, ξεκίνησαν να ασκούν πιέσεις και στον ίδιο, ώστε να ενταχθεί στην εν λόγω οργάνωση. Αρχικά δέχτηκε, αλλά όταν του ζήτησαν να παραμείνει μαζί τους, όπως και ο αδελφός του, αρνήθηκε και επέστρεψε στην πόλη. Μετά από αυτό, άρχισε να αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα, καθότι σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, η οργάνωση ασκεί μαύρη μαγεία και άρχισε να αρρωσταίνει σοβαρά. Όπως ανέφερε, κάποια στιγμή όταν τον μετέφεραν στο νοσοκομείο, οι γιατροί δεν διέγνωσαν ότι αντιμετώπιζε κάποιο ιατρικό πρόβλημα. Ωστόσο, όταν επισκέφθηκε έναν πνευματικό, του ανέφερε ότι η ασθένειά του ήταν πνευματικής φύσεως. Ο πατέρας του, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, έκανε έρευνα και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα προβλήματα υγείας του αιτητή σχετίζονται με τα άτομα από το χωριό του. Η κατάστασή του χειροτέρευε και αποφάσισε μαζί με τον πατέρα του, ότι είναι καλύτερο για τον αιτητή να εγκαταλείψει τη χώρα. Σε περίπτωση που επιστρέψει στη Σιέρρα Λεόνε, ο αιτητής ανέφερε πως θα αρρωστήσει (ερυθρό 54 2χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευκρινήσεων δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή μέσω πρόσθετων ερωτήσεων να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής του. Όταν ρωτήθηκε εάν οι γονείς του αναζήτησαν από τα μέλη της μυστικής οργάνωσης τον αδελφό του, ο αιτητής απάντησε καταφατικά, διευκρινίζοντας ότι απευθύνθηκαν στον αρχηγό του χωριού, ο οποίος τους ανέφερε πως από τότε που έγινε μέλος της οργάνωσης ο αδελφός του, δεν έχουν νέα του (ερυθρό 52 1χ του διοικητικού φακέλου).Ο αιτητής ανέφερε πως οι γονείς του απευθύνθηκα στις αρχές για την εξαφάνιση του αδελφού του, ωστόσο οι αρχές τους ανέφεραν ότι η οργάνωση είναι νόμιμη και ότι ο αδελφός του είναι καλά. Κληθείς να προσδιορίσει πώς γνωρίζει ότι η οργάνωση Poro Society είναι υπεύθυνη για την εξαφάνιση του αδελφού του, χωρίς να δίνει συγκεκριμένη απάντηση ισχυρίστηκε ότι ήταν η τελευταία φορά που οι γονείς του είδαν τον αδελφό του.

 

Αναφορικά με την συμμετοχή του πατέρα του στην Poro Society, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του ήταν μέλος για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν γνωρίζει για πόσα ακριβώς χρόνια (ερυθρό 52 2χ του διοικητικού φακέλου), ούτε γνωρίζει το περιεχόμενο των δραστηριοτήτων του πατέρα του, ως μέλος της Poro Society, επειδή αυτές είναι μυστικές. Κληθείς να δώσει πληροφορίες για την Poro Society, ο αιτητής αρκέστηκε στο να αναφέρει πως η οργάνωση είναι μυστική και ότι εκείνος δεν είναι μέλος της (ερυθρό 51 2χ του διοικητικού φακέλου). 

 

Αναφορικά με τα γεγονότα που συνδέονται με την πίεση που δέχθηκε ο αιτητής για να ενταχθεί στην οργάνωση Poro Society, ο ίδιος ανέφερε ότι μετά τα προβλήματα του αδελφού του, το 2015, ξεκίνησαν να τον προσεγγίζουν τα μέλη της οργάνωσης (ερυθρό 50 1χ του διοικητικού φακέλου). Όπως δήλωσε, όταν επισκέφθηκαν το χωριό τον Δεκέμβριο του 2015 ο θείος του, ο οποίος είναι μέλος της οργάνωσης, κάλεσε άλλα μέλη για να ζητήσουν από την οικογένεια του αιτητή να ενταχθεί, ωστόσο εκείνος αρνήθηκε. Την επόμενη χρονιά, το 2016, οι γονείς του μετέβησαν στο χωριό χωρίς αυτόν και τότε τα μέλη της οργάνωσης άρχισαν να τον αναζητούν.

 

Όταν διαπίστωσαν ότι ο αιτητής δεν ήταν μαζί τους, ξεκίνησαν τα προσωπικά του προβλήματα.  Σε σχετικές ερωτήσεις, ο αιτητής δήλωσε ότι αρρώσταινε επανειλημμένα και συχνά. Κληθείς να περιγράψει την ασθένειά του, ανέφερε ότι αρρώσταινε πνευματικά, περιγράφοντας ότι το βράδυ δεν μπορούσε να κοιμηθεί και ότι το πρωί ξυπνούσε με πόνους σε όλο του το σώμα. Ακολούθως, όταν του ζητήθηκε από τον αρμόδιο λειτουργό, να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν αντιμετωπίζει αυτά τα πνευματικά προβλήματα πλέον, ο αιτητης ανέφερε ότι βρίσκεται πολύ μακριά από αυτά τα άτομα (ερυθρό 49 1χ, του διοικητικού φακέλου) και διευκρίνισε πως ο πατέρας του, τον συμβούλεψε να εγκαταλείψει την χώρα προκειμένου να μην του συμβεί οτιδήποτε.

 

Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο εγκατέλειψε τη χώρα ενάμιση χρόνο μετά την τελευταία φορά που του ζητήθηκε να ενταχθεί στην οργάνωση, ο αιτητής ανέφερε ότι μετά την επίσκεψη του πατέρα του στο χωριό, ο ίδιος δεν πήγαινε πλέον μαζί τους, φοβούμενος ότι θα συμβεί το ίδιο πράγμα (ερυθρό 48 2χ του διοικητικού φακέλου). Τέλος, αναφορικά με τη δυνατότητα εσωτερικής μετεγκατάστασης του αιτητή σε άλλο σημείο της χώρας καταγωγής του, ο αιτητής υποστήριξε την έλλειψη τέτοιας δυνατότητας, διότι θα βρεθεί αντιμέτωπος με τα ίδια προβλήματα (ερυθρό 47 1χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τους ισχυρισμούς που παρέθεσε στην αφήγησή του ο αιτητής, διέκρινε στην έκθεση - εισήγησή του τρείς ουσιώδεις ισχυρισμούς, οι οποίοι προκύπτουν από τις δηλώσεις του αιτητή ως κατωτέρω: (1) Τα προσωπικά στοιχεία, την χώρα καταγωγής και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή,  (2) Ο πατέρας του αιτητή και ο αδελφός του ήταν μέλη της μυστικής οργάνωσης Poro Society και (3) Ο αιτητής αρρώστησε λόγω μαύρης μαγείας από την Poro Society, επειδή δεν επιθυμούσε να γίνει μέλος.  Ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτούς τους ισχυρισμούς του αιτητή ως προς τα προσωπικά του στοιχεία καθώς οι δηλώσεις του αιτητή κρίθηκαν σαφείς, συνεκτικές ενώ διασταυρώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

Αντιθέτως, ο αρμόδιος λειτουργός δεν αποδέχτηκε τον δεύτερο ισχυρισμό του αιτητή, καθώς έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του ήταν ασαφείς, μη συγκεκριμένοι και ασυνάρτητοι, ενώ δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τη σύνδεση μεταξύ της ασθένειάς του και της Poro Society. Ο λειτουργός έκρινε, σχετικά με τη συμμετοχή του αδερφού του αιτητή στην Poro Society, ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες, απλώς ανέφερε ότι ήταν μέλος από το 2005 και ότι από τη στιγμή που αποφάσισε να αποχωρήσει, η οικογένειά του δεν τον ξαναείδε. Περαιτέρω, σύμφωνα με τον λειτουργό, οι ισχυρισμοί του βασίζονται σε εικασίες, ως προς τον ισχυρισμό ότι πίσω από την εξαφάνιση του αδελφού του βρίσκεται η Poro Society.  Ο λειτουργός καταγράφει επιπλέον ότι, ερωτηθείς εάν οι γονείς του απευθύνθηκαν στις αρχές για να αναφέρουν το περιστατικό, απάντησε με αόριστο τρόπο ότι οι γονείς του μίλησαν με τον αρχηγό του χωριού, ο οποίος τους είπε ότι ο αδερφός του είναι καλά και ότι η οργάνωση είναι νόμιμη.

 

Ομοίως, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς πληροφορίες, σχετικά με τον πατέρα του και τη συμμετοχή του στην Poro Society. Ο αιτητής απλώς ανέφερε ότι ο πατέρας του ήταν μέλος για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν μπορούσε να προσδιορίσει για πόσα χρόνια. Όταν ρωτήθηκε για τις δραστηριότητες του πατέρα του ως μέλος της Poro Society, απάντησε χωρίς σαφήνεια: «Δεν ξέρω γιατί είναι μυστικό, το μόνο που ξέρω είναι ότι ήταν μέλος», χωρίς να μπορεί να προσθέσει κάποιο στοιχείο για να στηρίξει τον ισχυρισμό του.  

 

Ειδικότερα, ο λειτουργός έκρινε ότι οι ισχυρισμοί του αιτητή στερούνταν λεπτομερειών και σαφήνειας στην περιγραφή του, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η Poro Society φέρεται να του ζήτησε να γίνει μέλος στην οργάνωση, δηλώνοντας ότι προσέγγισαν τον πατέρα του το 2015 για να του ζητήσουν να ενταχθεί. Αναμενόταν από τον αιτητή να είχε συγκεντρώσει περισσότερες πληροφορίες για αυτό το γεγονός από τον πατέρα του, δεδομένου ότι αποτελεί το βασικό στοιχείο της αίτησής του. Περαιτέρω, ο λειτουργός καταγράφει ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει συγκεκριμένες πληροφορίες σχετικά με την ασθένειά του και τα υποτιθέμενα αίτια αυτής, καθώς και τη σύνδεση με την μαύρη μαγεία που ασκούσε η Poro Society.

 

Κληθείς να αναπτύξει περισσότερο τον ισχυρισμό του,  σχετικά με την ασθένειά του, δήλωσε μόνο ότι η ασθένειά του είναι «πνευματική». Σύμφωνα με τον λειτουργό, του ζητήθηκε να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους δεν εμφανίζει πλέον συμπτώματα, αφού εξακολουθεί να μην είναι μέλος της οργάνωσης, ωστόσο ο αιτητής απάντησε αόριστα «εξαιτίας της απόστασης». Κληθείς να διευκρινίσει τί σχέση έχει η απόσταση με την ασθένειά του, ο αιτητής ανέφερε γενικά και αόριστα ότι ο πατέρας του, του ανέφερε πως αν εγκαταλείψει τη χώρα του ότι δεν θα του ξανασυμβεί οτιδήποτε.  Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός παρείχε γενικές πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, αναφορικά με την άσκηση μαγείας στην Σιέρρα Λεόνε. Κατόπιν ο λειτουργός συμπέρανε ότι, η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του αιτητή δεν τεκμηριώνεται και δεν αποδέχτηκε τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό.

 

Υπό το φως του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός συνήγαγε κατά την αξιολόγηση κινδύνου, αφού παρέθεσε πληροφορίες αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του, ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι συντρέχει εύλογη πιθανότητα να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του τη Σιέρρα Λεόνε.

 

Ακολούθως, κατά τη νομική ανάλυση κρίθηκε πως δεν προκύπτει βάσιμος φόβος δίωξης βάσει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης στο πλαίσιο του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000. Ειδικότερα, κατά την αξιολόγηση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 (2) (α) και (β) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, κρίθηκε πως ο αιτητής κατά την επιστροφή του στην Σιέρρα Λεόνε, δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης, ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας. Κατά την αξιολόγηση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 (2) (γ) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, ο λειτουργός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην Σιέρρα Λεόνε και συγκεκριμένα στην πόλη Freetown, ο αιτητής δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, αφού  η κατάσταση  στην Σιέρρα Λεόνε, δεν χαρακτηρίζεται από καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.  Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τη συνήγορό του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω πως ορθώς έχει γίνει αποδεκτός καθώς ο αιτητής κρίθηκε ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του. 

 

Ακολούθως, θα συμφωνήσω με τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου περί αναξιοπιστίας του αιτητή ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό. Ειδικότερα, όπως ορθώς επισημαίνεται στην Έκθεση-Εισήγησή του, ο αιτητής δεν παρέθεσε επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες για τον πυρήνα του αιτήματός του.  Ο αιτητής δεν είχε υποστεί οτιδήποτε περαιτέρω ούτε παρουσίασε οτιδήποτε συγκεκριμένο ενώπιον μου που τροποποιεί την εικόνα που διαμορφώθηκε από το λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου ενόψει των ισχυρισμών του, όπως αυτοί καταγράφηκαν με λεπτομέρεια στην έκθεση/εισήγηση του λειτουργού.  Από το αφήγημά του, διαπιστώνεται πως ο αιτητής παρουσίασε τον πυρήνα του αιτήματός του με επιφανειακό τρόπο, με γενικές και αόριστες δηλώσεις οι οποίες δεν παρουσιάζουν βιωματικά περιστατικά και κατά συνέπεια δεν μπορεί να κριθεί εσωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού ανέτρεξα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης από τις οποίες προέκυψε πως η Poro Society συνιστά μια ανδρική μυστική κοινωνία (male secret society)^[1] και ένα μακρά εδραιωμένο πολιτισμικό θεσμό στη Σιέρρα Λεόνε.^[2] Για να γίνει κάποιος μέλος πρέπει να είναι άντρας^[3], ενώ τα μέλη της κοινότητας Poro ανήκουν κυρίως στις εθνοτικές ομάδες Temne, η οποία προέρχεται από τις βόρειες επαρχίες της χώρας, και Mende, η οποία προέρχεται από τις νότιες και ανατολικές επαρχίες, φυλές οι οποίες αποτελούν έκαστη το 30 τοις εκατό του πληθυσμού.^[4]

 

Η κοινότητα Poro  δεν έχει επίσημη κεντρική οργάνωση και λειτουργεί μέσω ανεξάρτητων τοπικών ομάδων.^[5] Είναι ένας μακρά καθιερωμένος πολιτιστικός θεσμός στη Σιέρρα Λεόνε, όπου τα μέλη είναι αποκλειστικά άντρες. Κύρια λειτουργία της είναι να εκπαιδεύει αγόρια, διαβιβάζοντας μυστικά των πνευμάτων και δυνάμεις της μαγείας. Τα μέλη εντάσσονται μέσω μύησής τους και οι τελετουργίες πραγματοποιούνται σε απόμερα σημεία στο δάσος ή σε αγροτική γη. Κάθε τοπική ομάδα της κοινότητας Poro έχει μια ιερή θέση στο δάσος όπου πραγματοποιούνται τελετουργίες μύησης. Η μύηση γίνεται συνήθως κατά την εφηβεία και σηματοδοτεί όχι μόνο την εισαγωγή στην ίδια την κοινωνία, αλλά και μια ιεροτελεστία μετάβασης στην ενηλικίωση. Τα αγόρια διδάσκονται πώς να γίνουν άντρες, μαθαίνοντας παραδοσιακούς νόμους, έθιμα, χειροτεχνίες, γεωργία και την πνευματική γνώση. Επίσης, υποβάλλονται σε αγωνιστικές δοκιμασίες σωματικής ικανότητας και αντοχής. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι η κοινότητα Poro, στα πλαίσια μεθόδων εκφοβισμού, έχει χρησιμοποιήσει σύμβολα μαγείας για εκφοβισμό των μελών της κοινότητας και έχει προβεί σε βανδαλισμούς περιουσιών και επιθέσεις σε οικογένειες που αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτή. Παράλληλα, στα ίδια πλαίσια, συχνά απαγάγουν ανθρώπους που σκοπεύουν να μυήσουν με τη βία.^[6]

 

Σε σχέση με τις πιο πάνω παρατεθείσες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, εντοπίζονται αφενός πληροφορίες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη και τις δραστηριότητες της κοινότητας Poro, πλην όμως αυτό από μόνο του δεν επαρκεί για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του αιτητή που προωθεί σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του. Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς βασικές πληροφορίες αναφορικά με την κοινότητα Poro, ενώ οι αντικρουόμενες, συγκεχυμένες και επιγραμματικές δηλώσεις του που αφορούν την επιθυμία των μελών της Poro για τη μύηση του, πλήττουν καίρια την αξιοπιστία του.  Επιπρόσθετα, τα στοιχεία που ο αιτητής έθεσε ενώπιον μου δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι ο πατέρας και ο αδελφός του ήταν μέλη της κοινότητας Poro, ούτε ότι ο αδελφός του αιτητή εξαφανίστηκε το 2005.  Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει πληροφορίες για την ιδιότητά τους ως μέλη της οργάνωσης, ούτε ήταν πειστικό το αφήγημά του για την εξαφάνιση του αδελφού του.  Κατά συνέπεια, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός συνδέεται με τον δεύτερο ισχυρισμό και είναι σαφές πως εφόσον δεν έγινε αποδεκτός ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός κλονίζεται η αξιοπιστία και του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού. Θα πρέπει βέβαια να επισημανθεί πως ο αιτητής κατά το αφήγημά του υπέπεσε σε αντιφάσεις τις οποίες δεν διευκρίνισε παρόλο που του δόθηκε η δυνατότητα. Επίσης κατά το αφήγημά του, προέβη σε γενικές και αόριστες αναφορές και δεν ήταν λεπτομερής κατά τις τοποθετήσεις του προκειμένου να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του.

 

Κατόπιν ενδελεχούς εξέτασης των ισχυρισμών του αιτητή, προκύπτει πως η επίκληση ασθένειας εξαιτίας της «μαύρης μαγείας» που φέρεται να ασκήθηκε από την Poro Society, λόγω της άρνησής του να συμμετάσχει, στερείται πειστικότητας.  Συγκεκριμένα, οι τοποθετήσεις του αιτητή παρουσιάζουν σοβαρές αντιφάσεις και αοριστία. Παρότι υποστήριξε ότι προσεγγίστηκε από μέλη της Poro Society με σκοπό την ένταξή του, δεν μπόρεσε να περιγράψει με σαφήνεια ούτε τον τρόπο της προσέγγισης, ούτε τις συνθήκες υπό τις οποίες αυτή έλαβε χώρα. Ο αιτητής παρέθεσε γενικόλογες και ασαφείς αναφορές, χωρίς συγκεκριμένα στοιχεία τόπου, χρόνου και προσώπων, γεγονός που καθιστά τον ισχυρισμό του ατεκμηρίωτο.
 

Επιπρόσθετα, ο αιτητής απέδωσε τα συμπτώματα που περιέγραψε  αποκλειστικά σε «πνευματική» ή «μαγική» αιτία, χωρίς όμως να είναι σε θέση να εξηγήσει πειστικά τον αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ της φερόμενης άρνησής του και της ασθένειας. Όταν κλήθηκε να διευκρινίσει, περιορίστηκε σε γενικές και ασαφείς απαντήσεις, γεγονός που ενισχύει την εντύπωση ότι ο ισχυρισμός του στερείται αντικειμενικής βάσης.  Επιπρόσθετα, κατά το αφήγημά του εντοπίστηκαν αντιφάσεις ως προς τη διάρκεια και την παύση των συμπτωμάτων, που ισχυρίστηκε ότι αντιμετώπιζε.  Ο αιτητής, ενώ αρχικά υποστήριξε ότι η ασθένειά του ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την πίεση της Poro Society, στη συνέχεια ανέφερε ότι πλέον δεν παρουσιάζει συμπτώματα επειδή βρίσκεται μακριά από τα άτομα. Η εξήγηση αυτή κρίνεται ασαφής, αντιφατική και δεν δύναται να θεμελιώσει αξιόπιστο αιτιώδη σύνδεσμο μεταξύ ασθένειας και μαύρης μαγείας.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του προαναφερόμενου ισχυρισμού ανέτρεξα σε πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής του αιτητή, προκειμένου να επιβεβαιώσω τους ισχυρισμούς του. Η Poro Society έχει χρησιμοποιήσει σύμβολα μαγείας για να εκφοβίσει τα μέλη της κοινότητας.^[7] Επιπλέον, η οργάνωση εκπαιδεύει αγόρια, μεταδίδοντάς τους πνευματικά μυστικά και δυνάμεις μαγείας. Ως προς την άσκηση μαγείας γενικά στην χώρα, σύμφωνα με άρθρο του «The New Humanitarian” στη Σιέρρα Λεόνε, τα προβλήματα ψυχικής υγείας θεωρούνται ευρέως ότι προκαλούνται από μαγεία ή δαίμονες.^[8] Γι' αυτό οι άνθρωποι τα αποκαλούν “noto ospitul sik” – μια ασθένεια που δεν μπορεί να θεραπευτεί σε νοσοκομείο, εξαιτίας, της υπερφυσικής ή πνευματικής της φύσης. «Η παροχή ψυχιατρικής φροντίδας σε αυτή τη χώρα είναι μια πρόκληση, λόγω των πεποιθήσεων του κόσμου», εξηγεί η Rebecca Esliker, διευθύντρια και μοναδική εργαζόμενη στο Ινστιτούτο Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Makeni στην κεντρική χώρα, εφόσον όπως υποστηρίζει το μόνο που γνωρίζουν είναι αυτοί οι παραδοσιακοί θεραπευτές.^[9]

 

Αν και οι δηλώσεις του αιτητή φαίνεται να συνάδουν σε ένα βαθμό με πληροφορίες που αντλούνται από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την κατάσταση στη χώρα καταγωγής του, σε σχέση με τον ουσιώδη ισχυρισμό, η εξωτερική αξιοπιστία δεν αρκεί από μόνη της για να τεκμηριώσει την αλήθεια των ισχυρισμών του.  Για να καταστούν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί του, απαιτείται να συνοδεύονται από σαφή, λεπτομερή και εξατομικευμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν τον ουσιώδη ισχυρισμό του αιτητή.  Οι δηλώσεις του αιτητή κρίνω ότι είναι ασαφείς και επιφανειακές, στερούμενες τις αναγκαίας πειστικότητας ώστε να θεμελιώνουν το αίτημά του.  Κατά συνέπεια, ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. O αιτητής είχε την ευκαιρία στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία να προσκομίσει με το ορθό δικονομικό διάβημα οτιδήποτε θεωρούσε ότι έπρεπε να γνωρίζει το Δικαστήριο πράγμα που δεν έπραξε. 

 

 Όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.  Τα στοιχεία αυτά, δεν θα μπορούσαν να εντάξουν τον αιτητή στην έννοια του πρόσφυγα έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από την Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το προαναφερόμενο άρθρο, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (§37,38 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών). 

 

Οι διαπιστώσεις του αρμόδιου εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργού που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, περί του ότι ο αιτητής δεν πληροί τις προϋποθέσεις για αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα (άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000), συνιστούν διαπιστώσεις εύλογα επιτρεπτές ενόψει των στοιχείων που είχε ο Προϊστάμενος ενώπιον του, όπως αυτά διαφαίνονται από τον διοικητικό φάκελο που κατατέθηκε στο Δικαστήριο ως Τεκμήριο 1. 

 

Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται επικουρική προστασία.

 

Ορθά κρίθηκε από τον αρμόδιο εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν στοιχειοθετούνταν ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1) του Ν. 6 (Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000, σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619.

 

Σύμφωνα με το διαδραστικό χάρτη του RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, στη Σιέρρα Λεόνε δε λαμβάνει χώρα οποιαδήποτε διεθνής ή μη διεθνής ένοπλη σύρραξη.^[10]  Επιπρόσθετα, σύμφωνα με την ιστοσελίδα  Crisis24, μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου του 2002 στη Σιέρρα Λεόνε έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά το ζήτημα της σταθερότητας και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η χώρα θα μπορούσε να ολισθήσει εκ νέου  σε ένοπλη σύγκρουση. Πέραν τούτου, αναφέρεται ότι δεν υπάρχουν γνωστές τρομοκρατικές ομάδες που να δραστηριοποιούνται  ή που να εκτιμάται ότι αποτελούν απειλή για ξένα συμφέροντα στη χώρα. Ωστόσο, η εγκληματική δραστηριότητα είναι ευρέως διαδεδομένη και το μη βίαιο, ευκαιριακό έγκλημα συνιστά την κύρια απειλή τόσο για τους ξένους επισκέπτες, όσο και για τους ομογενείς. Συχνές είναι και οι κοινωνικές αναταραχές και οι δυνάμεις ασφαλείας τείνουν να απαντούν με τρόπο που συνήθως προκαλεί κλιμάκωση της κατάστασης.^[11]

 

Επίσης, στις γενικές εκλογές του Ιουνίου του 2023 ο πρόεδρος Julius Maada Bio  του Sierra Leone People's Party (SLPP) επανεξελέγη για δεύτερη θητεία και το  κόμμα του κέρδισε την πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο.^[12] Αναμένονταν βίαιες αναταραχές και διαδηλώσεις στην χώρα, αλλά η κατάσταση υπήρξε ήρεμη στην πρωτεύουσα Freetown, σύμφωνα με αναφορές εκείνης της περιόδου.^[13] Τα εκλογικά αποτελέσματα απορρίφθηκαν από το κόμμα της αντιπολίτευσης All People's Congress (APC), ενώ ταυτόχρονα εγχώριοι και διεθνείς παρατηρητές εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία των επίσημων αποτελεσμάτων. Μετά τη λήξη της εκλογικής αναμέτρησης, το κόμμα APC αρνήθηκε να συμμετάσχει στο νομοθετικό σώμα και στα τοπικά συμβούλια ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την εκλογική νοθεία που θεωρούσε ότι υπήρχε στην προκειμένη περίπτωση. Τον Οκτώβριο, τα κόμματα APC και SLPP υπέγραψαν συμφωνία εθνικής ενότητας και το κόμμα APC ανέλαβε τις έδρες του στο κοινοβούλιο με αντάλλαγμα τη δέσμευση της κυβέρνησης αναφορικά με μια διαδικασία εκλογικής μεταρρύθμισης, την απελευθέρωση κρατουμένων και την απόσυρση δικαστικών υποθέσεων, που σύμφωνα με την αντιπολίτευση είχαν πολιτικά κίνητρα. Τον Νοέμβριο, μετά από μια σειρά επιθέσεων σε στρατώνες και φυλακές, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι οι αρχές είχαν αποτρέψει μία απόπειρα πραξικοπήματος.^[14]

 

 Περαιτέρω, σύμφωνα με πρόσφατα αριθμητικά δεδομένα από την βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 22/07/2024 – 22/07/2025 καταγράφηκαν στη χώρα 9  περιστατικά ασφαλείας τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 3 ανθρώπινες απώλειες.[15] Επίσης, στην δυτική περιφέρεια/γεωγραφική ζώνη στην οποία υπάγεται η πόλη Freetown, η οποία προσδιορίστηκε ως περιοχή συνήθους διαμονής του αιτητή, καταγράφηκαν σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα 7  περιστατικά ασφαλείας χωρίς οποιεσδήποτε καταγεγραμμένες απώλειες. Τα 7 περιστατικά κατηγοριοποιήθηκαν ως ακολούθως: 4 διαμαρτυρίες (protests), 2 ταραχές (riots), και 1 περιστατικό βίας κατά πολιτών (violence against civilians).[16]

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε πως κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 22/08/2025), καταγράφηκαν 5 περιστατικά πολιτικής βίας (“Political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 4 θάνατοι.^[17]. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις για το έτος 2024, ο πληθυσμός της Σιέρρα Λεόνε ανέρχεται σε 8,977,972^[18] κατοίκους. Επιπλέον, ο πληθυσμός της πόλης Freetown ανέρχεται σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2025, στα 1.387.000 κατοίκους.[19]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του όπου αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, υγιής, πλήρως ικανός προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας και με υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στην διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωση του για επαρκή έρευνα.

 

Οι καθ’ ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.  Συνεπώς, ο ισχυρισμός της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, αλλά και ότι το αρμόδιο όργανο δεν μελέτησε διεξοδικά τους ισχυρισμούς του αιτητή, απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Η συνήγορος του αιτητή ισχυρίζεται πως η απόφαση λήφθηκε υπό πλάνη και/ή υπό πεπλανημένα κριτήρια.  Η συνήγορος των καθ’ων η αίτηση όπως έχω παραθέσει και πιο πάνω, αντιτείνει πως δεν έχει αποδειχθεί ο προβαλλόμενος νομικός ισχυρισμός και εισηγείται πως θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο.  Θα πρέπει να αναφερθεί πως το βάρος απόδειξης του ισχυρισμού για την ύπαρξη πλάνης το έχει ο αιτητής (βλ. Παπαδόπουλος v. Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων (1190) 3ΑΑΔ 262, 267).  Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός δεν στοιχειοθετείτε επαρκώς από τον αιτητή και είναι γενικόλογος.  Από τους ισχυρισμούς της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή, δεν στοιχειοθετείτε οποιουδήποτε είδους πλάνη, τόσο ως προς την διαδικασία που ακολουθήθηκε, όσο και ως προς τα συμπεράσματα τα οποία κατέληξε η Υπηρεσία Ασύλου με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιον της, αλλά ούτε και ως προς τα γεγονότα που έλαβε η Υπηρεσία Ασύλου υπόψη της. 

 

Πλάνη περί τα πράγματα στοιχειοθετείτε όταν αποδεικνύεται η αντικειμενική ανυπαρξία γεγονότων που έλαβε υπόψη του το αρμόδιο όργανο για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση (βλ. Σύγγραμμα του Επαμεινώνδα Π. Σπηλιωτόπουλου, «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου» (Τόμος 2, 14^η έκδοση, 2011, σελίδες 136, 137, παράγραφοι 510 και 511).  Ο αιτητής δεν παραπέμπει σε γεγονότα τα οποία οι καθ’ων η αίτηση παρέλειψαν να λάβουν υπόψη με αποτέλεσμα να αποφασίσουν κατά πλάνη περί τα πράγματα.

 

Επιπρόσθετα, κρίνω ότι ο ισχυρισμός περί κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου δεν έχει έρεισμα και απορρίπτεται, εφόσον ο αιτητής για να στοιχειοθετήσει τον προβαλλόμενο ισχυρισμό του, όφειλε να αποδείξει τον κατάδηλα ξένο σκοπό από το σκοπό του νόμου που επεδίωξε το αρμόδιο όργανο και την υπέρβαση των ορίων της διακριτικής εξουσίας του αρμόδιου οργάνου.

 

Όπως χαρακτηριστικά λέχθηκε στην απόφαση της υπόθεσης Τριλλίδου v. Δημοτικού Συμβουλίου Στροβόλου, (1993) 3 ΑΑΔ 284, ο λόγος ακυρώσεως περί κατάχρησης εξουσίας δεν εξετάζεται αφηρημένα και ακαδημαϊκά, αλλά με βάση συγκεκριμένα γεγονότα της κάθε υπόθεσης και «απαιτείται παράβαση του σκοπού του γράμματος και του πνεύματος του νόμου».

 

Στη βάση των ανωτέρω, είναι προφανές πως δεν αποδεικνύεται ο ισχυρισμός του αιτητή περί πραγματικής πλάνης ή/και οποιασδήποτε άλλης ουσιώδους πλάνης, ούτε η κατάχρηση εξουσία εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου και ως εκ τούτου απορρίπτεται.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση.  Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού και στην οποία αναφέρονται οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή τους ήταν απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.                                               

 

 

 

 

                                                                             Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.