ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

      Υπόθεση Αρ. 1958/2023

 

30 Σεπτεμβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 E. T. N.

Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ’ ων η αίτηση.

 …………………….

 

 

Ο αιτητής παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Τζόναθαν Μπετίτο για Πιερίδης και Πιερίδης, Δικηγόρος για τoν αιτητή

 

Χριστίνα Δημητρίου για Λώρα Βελίκοβα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ’ ων η αίτηση

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 31/05/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και στις 25/07/2022 υπέβαλε  αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας περιοχές. Αυθημερόν ο αιτητής παρέλαβε τη Βεβαίωση Υποβολής Αίτησης Διεθνούς Προστασίας (Confirmation of Submission of an Application for International Protection).

 

Στις 17/05/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum - EUAA, στο εξής: «EUAA»), ο οποίος στις 30/05/2023 ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού εξέτασε την Έκθεση - Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 31/05/2023.

 

Στις 19/06/2023 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή προς τον αιτητή, στην οποία συμπεριέλαβε την απόφασή της για απόρριψη του αίτηματός του και την Έκθεση - Εισήγηση, η οποία παραλήφθηκε από τον αιτητή αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της προαναφερόμενης απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Οι ευπαίδευτοι συνήγοροι του αιτητή, κατά την δικάσιμο όπου η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, απέσυραν όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσαν μέσω της Γραπτής τους Αγόρευσης και δήλωσαν πως προωθούν το νομικό ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Κατά συνέπεια, οι νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης, υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και αναφέρει πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ' ων η αίτηση, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα της υπόθεσης. Επιπρόσθετα, υποστηρίζει πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

  

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω τον ισχυρισμό που προωθεί ο αιτητής περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή ήταν αγρότης και βίωνε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες μετά από τον τραγικό θάνατο της οικογένειάς του. Συγκεκριμένα, όπως περιέγραψε, έχασε τους γονείς του και τα δύο του αδέλφια σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα, από το οποίο εκείνος ήταν ο μόνος επιζών. Μετά την απώλεια της οικογένειάς του, ο θείος του ανέλαβε την περιουσία του πατέρα του και κατόπιν απείλησε τον αιτητή. Ο αιτητής επεσήμανε ότι η ζωή του στη συνέχεια έγινε εξαιρετικά δύσκολη και δεν είχε άλλη επιλογή παρά να εγκαταλείψει τη χώρα του και να αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον στην Κύπρο (ερυθρό 1, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του ως προς τα προσωπικά του στοιχεία ο αιτητής επιβεβαίωσε πως είναι νιγηριανής καταγωγής, προερχόμενος από την πόλη Aba της πολιτεία Abia, η οποία αποτελεί τόσο τον τόπο γέννησης όσο και προηγούμενης συνήθους διαμονής του, καθώς εκεί ζούσε μαζί με τους γονείς και τα τρία του αδέλφια, προτού όλοι τους αποβιώσουν (ερυθρό 35 του διοικητικού φακέλου). Περαιτέρω, δήλωσε ότι είναι Χριστιανός Καθολικός και ανήκει στην εθνοτική ομάδα των Igbo. Επίσης, ομιλεί την αγγλική και την γλώσσα των  Igbo (ερυθρά 34 και 33, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, σε σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση, ανέφερε ότι είναι άγαμος και άτεκνος (ερυθρό 33, 2Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Οι γονείς και τα τρία αδέρφια του έχασαν την ζωή τους σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις αρχές του 2020 και έκτοτε είναι μόνος (ερυθρά 32-33 του διοικητικού φακέλου). Όσον αφορά το εκπαιδευτικό του υπόβαθρο, ανέφερε ότι έχει ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην χώρα καταγωγής του (ερυθρό 34 του διοικητικού φακέλου), ενώ ως προς την εργασιακή του εμπειρία, δήλωσε ότι από το 2019 μέχρι και τον θάνατο των γονιών του βοηθούσε τον πατέρα του στην φάρμα (ερυθρό 32 του διοικητικού φακέλου). Τέλος, ο αιτητής ανέφερε ότι ταξίδεψε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τον Αύγουστο του 2019. Αρχικά δήλωσε πως επρόκειτο για διακοπές και ότι δεν παρέμεινε για πολύ καιρό εκεί. Ωστόσο, όταν του επισημάνθηκε από τον λειτουργό ότι η βίζα του ανέφερε εργασία, διευκρίνισε ότι όντως ταξίδεψε για επαγγελματικό σκοπό. Συγκεκριμένα, εξήγησε ότι μετέβη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για να εργαστεί σε κατασκευαστική εταιρεία, με σκοπό να εξοικονομήσει χρήματα προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Όπως ισχυρίστηκε, εργάστηκε εκεί για δύο χρόνια, μέχρι το 2021.

 

Στη συνέχεια, ανέφερε ότι επέστρεψε στη Νιγηρία το 2021 για να δει τους γονείς του και από τότε δεν ξανά πήγε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Όσον αφορά τη βίζα για τη Δομινικανή Δημοκρατία, δήλωσε ότι ο αρχικός του στόχος ήταν να ταξιδέψει εκεί για σπουδές, αλλά τελικά δεν κατάφερε να καλύψει τα έξοδα του εισιτηρίου και της διαμονής, και επομένως το ταξίδι αυτό δεν πραγματοποιήθηκε. Εντέλει, εγκατέλειψε την Νιγηρία στις 10/07/2022 και ταξίδεψε προς την Κύπρο μέσω Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια παράνομα μέσου των μη ελεγχόμενων από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχών εισήλθε στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές (ερυθρά 32-29, του διοικητικού φακέλου).

 

Ως προς τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του, ο αιτητής στο πλαίσιο της ελεύθερης αφήγησής του, επανέλαβε κατά βάση τα όσα υπέβαλε στην αίτησή του. Συγκεκριμένα, προέβαλε ότι όταν επέστρεψε από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ζούσε με τους γονείς του αλλά η ζωή τους δεν ήταν εύκολη. Μια ημέρα πηγαίνοντας οδικώς  -αυτός, οι γονείς του και τα 3 αδέρφια του- στο χωριό Dunukofia της πολιτείας Anambra, για να παρευρεθούν στον γάμο της θείας του,  είχαν ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, από το οποίο ήταν ο μόνος επιζών καθώς τόσο οι γονείς, όσο και τα αδέρφια του απεβίωσαν. Μετά το τραγικό αυτό γεγονός, ισχυρίστηκε ότι η ζωή του ήταν δύσκολη. Όπως δήλωσε, αναγκάστηκε να επιστρέψει στο χωριό Dunukofia, αλλά δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει οικονομικά, καθώς το σπίτι όπου έμεναν ήταν ενοικιαζόμενο και δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει ενοίκιο και λογαριασμούς.

 

Από την άλλη, ισχυρίστηκε ότι ο θείος του (από την πλευρά του πατέρα του) αλλά και άλλοι κάτοικοι του χωριού άρχισαν να τον κατηγορούν ότι ευθύνεται για τον θάνατο της οικογένειάς του, λέγοντας ότι είναι «μάγος» και ότι χρησιμοποίησε τους δικούς του για τελετές (μαύρης) μαγείας με σκοπό τον πλουτισμό («money rituals»). Μάλιστα, υποστήριξε ότι δεχόταν απειλές για τη ζωή του από τον θείο του και τους χωρικούς, οι οποίοι, όπως ισχυρίστηκε επιθυμούσαν να τον σκοτώσουν. Συνεπεία των ανωτέρω, αποφάσισε να απευθυνθεί σε έναν πράκτορα και κατόπιν να εγκαταλείψει οριστικά την χώρα (ερυθρό 30 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο υποβολής διευκρινιστικών ερωτήσεων, δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής του. Στην αρχή κλήθηκε να αποσαφηνίσει το χρονικό γεγονός του δυστυχήματος, καθότι από την μια ανέφερε ότι αυτό έλαβε χώρα στις αρχές του 2020, ωστόσο από το διαβατήριο που προσκόμισε προκύπτει ότι από το 2019 μέχρι το 2021 βρισκόταν στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα για εργασία. Ο αιτητής επέμεινε ότι επέστρεψε στη Νιγηρία το 2020, πριν το τραγικό δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στην οικογένειά του (ερυθρό 29, 2Χ-3Χ του διοικητικού φακέλου). Σε σχέση με το δυστύχημα ο αιτητής ανέφερε πως ενώ κατευθύνονταν οικογενειακώς προς τον γάμο ενεπλάκησαν σε σοβαρό τροχαίο δυστύχημα και από τη σύγκρουση, οι γονείς του και τα τρία του αδέλφια σκοτώθηκαν επί τόπου, ενώ ο ίδιος τραυματίστηκε και παρέμεινε για τρεις ημέρες στο Dunukofia Maternity General Hospital (ερυθρό 28, 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο, ισχυρίστηκε ότι μεταφέρθηκε στο χωριό  Dunukofia, για να διαμείνει στην πατρική οικία. Εκεί ξεκίνησε να δέχεται κατηγορίες από τον θείο του,  καθώς και από κατοίκους του χωριού, οι οποίοι τον θεωρούσαν υπεύθυνο για τον θάνατο της οικογένειάς του. Όπως υποστήριξε, τον κατηγορούσαν ότι είναι μάγος («witch») και ότι χρησιμοποίησε τους γονείς και τα αδέλφια του για «τελετές μαύρης μαγείας» με σκοπό τον πλουτισμό («money rituals») (ερυθρά 27-28 του διοικητικού φακέλου).

 

Υποστήριξε ότι ο θείος του τον απείλησε ευθέως πως «θα πληρώσει» για τον θάνατο των δικών του, και πως θα τον εξαναγκάσουν να ορκιστεί στο τοπικό ιερό («shrine»), μπροστά στους κατοίκους, κάτι που, όπως είπε, δεν γνώριζε τι ήταν ή τι συνεπάγεται αλλά φοβόταν ότι θα του προκαλούσαν κακό (ερυθρό 27, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Ταυτόχρονα, ο θείος του κατέλαβε όλα τα περιουσιακά στοιχεία του πατέρα του, μεταξύ των οποίων το σπίτι και ο αιτητής, μη έχοντας που να μείνει, κρυβόταν στο σπίτι ενός φίλου του και ταξιδιωτικού πράκτορα που συμφώνησε να τον βοηθήσει να εγκαταλείψει τη χώρα (ερυθρό 26 του διοικητικού φακέλου).  Στην ερώτηση τι φοβάται αν επιστρέψει στη Νιγηρία, απάντησε ότι φοβάται για τη ζωή του, τόσο από τον θείο του όσο και από τους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι τον θεωρούν υπεύθυνο για τον θάνατο της οικογένειάς του και τον έχουν στοχοποιήσει ως «μάγο» (ερυθρό 26 του διοικητικού φακέλου).

 

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, o αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς ως εξής: (α) Ταυτότητα, προφίλ και χώρα καταγωγής του αιτητή και (β)  Ο ισχυρισμός ότι απειλήθηκε από τον θείο του (εκ της πατρικής γραμμής) αλλά και από τους κατοίκους του χωριού Dunukofia γιατί θεωρήθηκε υπεύθυνος για τον θάνατο της οικογένειάς του.  Ο πρώτος ισχυρισμός,  αναφορικά με την ταυτότητα του αιτητή, το προφίλ του και τη χώρα καταγωγής του, έγινε αποδεκτός από τους καθ’ ων η αίτηση, καθότι κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Αντιθέτως, ο δεύτερος ισχυρισμός δεν έτυχε αποδοχής.  Οι εξηγήσεις του αιτητή για τον τρόπο με τον οποίο οργάνωσε το ταξίδι του από το χωριό του και στη συνέχεια να εγκαταλείψει τη Νιγηρία παρέμειναν εξίσου αόριστες (ερυθρό 26, 3Χ του διοικητικού φακέλου). Υπό το φως των ανωτέρω ευρημάτων,  η εσωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού δεν θεμελιώθηκε.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, κατόπιν έρευνας σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, οι καθ’ ων η αίτηση διαπίστωσαν ότι οι κατηγορίες για μαγεία είναι διαδεδομένο φαινόμενο στη Νιγηρία και ότι τα άτομα που κατηγορούνται ως «μάγοι» συχνά υφίστανται διώξεις και κακομεταχείριση. Συγκεκριμένα, άρθρο του Immigration and Refugee Board of Canada (6 Σεπτεμβρίου 2002) αναφέρει ακραία περιστατικά βίας, όπως ότι άνθρωποι που κατηγορήθηκαν για μαγεία κάηκαν δημόσια ή ξυλοκοπήθηκαν μέχρι θανάτου. Ωστόσο, δεδομένης της μη στοιχειοθετηθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε στο σύνολό του.

 

Ως προς την πιθανότητα ο αιτητής να υποστεί σοβαρή βλάβη επιστρέφοντας στη χώρα καταγωγής του, κατόπιν παράθεσης και αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του αιτητή, αλλά και στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του στην πολιτεία  Abia της Νιγηρίας, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι η κατάσταση στην εν λόγω πολιτεία δεν φαίνεται ότι θα θέσει σε κίνδυνο τον αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του. Ως εκ τούτου, στη βάση των όσων αξιολογήθηκαν από τον αρμόδιο λειτουργό κατά το στάδιο αξιολόγησης κινδύνου, κρίθηκε ότι σε περίπτωση επιστροφής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του, την πόλη Aba, δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση των ισχυρισμών του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.  Στη συνέχεια, διαπίστωσε πως δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 19 του προαναφερθέντος Νόμου, καθότι με βάση έρευνα που διεξήγαγε ο αρμόδιος λειτουργός διαπιστώθηκε ότι η κατάσταση στην πολιτεία Abia της Νιγηρίας, στην οποία βρίσκεται ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή και στην οποία αναμένεται να επιστρέψει, δεν χαρακτηρίζεται από διεθνή ή εσωτερική ένοπλη σύγκρουση και ως εκ τούτου, δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος παραχώρησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης, εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από το συνήγορό του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Κατόπιν μελέτης της Έκθεσης-Εισήγησης, οφείλω να σημειώσω πως στα πλαίσια της ανάλυσης του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, μεταξύ ορθών καταγραφών εκ μέρους του προσώπου που σύνταξε την έκθεση, κάνει λόγο για δηλώσεις του αιτητή σχετικά με τους λόγους για τους οποίους η επιχείρησή του χρεοκόπησε μετά τον θάνατο του πατέρα του, αλλά και για δηλώσεις του πως κάποια χρήματα που έδωσε σε συνεργάτες του κλάπηκαν και στη συνέχεια δήλωσε ότι ο θείος του πήγε σε ένα ιερό και εξήγησε με αντιφατικό τρόπο, ότι το είδωλο που λάτρευε ο πατέρας του ήταν ο λόγος της χρεοκοπίας της επιχείρησής του.  Ο λειτουργός μάλιστα παραπέμπει στα ερυθρά 29 1X και 28 2X, του διοικητικού φακέλου.  Πρόσθετα καταγράφει πως ο αιτητής παρείχε ορισμένες συγκεκριμένες λεπτομέρειες για το είδωλο, ανέφερε το όνομά του και εξήγησε με σαφήνεια τον τρόπο με τον οποίο ο πατέρας του πίστευε σε αυτό και το υπηρετούσε για την προστασία του νοικοκυριού του και παραπέμπει στα ερυθρά 31 3X, 30, του διοικητικού φακέλου. 

 

Θα πρέπει να αναφερθεί πως το ανωτέρω απόσπασμα που βρίσκεται στην έκθεση του λειτουργού και τα ερυθρά στα οποία παραπέμπει δεν ανταποκρίνονται στα ερυθρά της συνέντευξης και τα όσα να αναφέρει δεν συνδέονται με οποιοδήποτε τρόπο με τον πυρήνα του αιτήματος του αιτητή ή με τα όσα ο αιτητης ανέφερε κατά τη συνέντευξή του.  Αντιλαμβάνομαι λοιπόν πως οι παράγραφοι αυτοί της έκθεσης δεν έχουν οποιαδήποτε σχέση με την παρούσα υπόθεση.

 

Όπως υποδεικνύεται στον Πρακτικό Οδηγό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (European Union Agency for Asylum, EUAA), (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου), «Δεδομένου ότι τα ουσιώδη/ουσιαστικά γεγονότα συνδέονται άμεσα με τα κριτήρια επιλεξιμότητας για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, η προσήκουσα ταυτοποίησή τους είναι αναγκαία τόσο για την αξιολόγηση της αξιοπιστίας, όσο και για την αξιολόγηση κινδύνου. Τα ουσιώδη/ουσιαστικά γεγονότα καθορίζουν το εύρος της αξιολόγησης και υποβοηθούν στη δόμηση της αιτιολογίας.».^[1]

 

Ενόψει των πιο πάνω, διαπιστώνω ότι ο αρμόδιος λειτουργός λανθασμένα προσδιόρισε και κατέγραψε στα πλαίσια του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, στοιχεία που δεν σχετίζονται με τον πυρήνα του ισχυρισμού, ούτε γενικότερα με την υπόθεση του αιτητή.  Ενώ διαφαίνεται να εξετάζεται κατ’ουσίαν το αίτημά του, η καταγραφή αυτή δημιουργεί πρόβλημα στη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης γιατί ακριβώς δεν συνδέεται με τα λεγόμενά του.  Ωστόσο, η κατάληξη μου ως προς το ότι πάσχει η νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, δεν καθορίζει την τύχη της υπό κρίση προσφυγής, ενόψει της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου να προβαίνει σε έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής (ex nunc) τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που τη διέπουν.

 

Στην πρόσφατη απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση υπ’αριθμόν ΔΚ3/2025, Q. S. v. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερομηνίας 30/6/2025, αναφέρθηκαν τα εξής (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):

 

«Αναλυτικότερα: Η ευπαίδευτη πρωτόδικος Δικαστής με ενδελέχεια και με ορθές διαπιστώσεις (ως επαληθεύονται από το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης) ως προς τα περιστατικά της υπόθεσης και την συναφή ισχύουσα ημεδαπή και κοινοτική νομολογία επί του θέματος κατέληξε στην κρίση της. Η οποία, ως προαναφέρθηκε, δεν περιορίστηκε μόνο στη διαπίστωση της νομιμότητας ή μη της απόφασης της Εφεσίβλητης ή των όποιων πλημμελειών αυτής, αλλά αυτή εξετάστηκε και στην ουσία της από το ίδιο το πρωτόδικο Δικαστήριο, ως εξάλλου, ήταν νομολογιακή υποχρέωση του να πράξει (βλ. απόφαση ημερομηνίας 20.1.2022 επί της Έφεσης κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 43/2021 Mondeke v. Κυπριακής Δημοκρατίας Αρ. 43/2021 και  απόφαση ημερομηνίας 21.1.2021 επί της Έφεσης κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 17/2021 Janelidze v. Κυπριακής Δημοκρατίας ). Εξ ου και οι όποιες αναφορές του Εφεσείοντα στον υπό εξέταση λόγο Έφεσης περί πλημμελειών της απόφασης της Εφεσίβλητης, οι οποίες, εξάλλου, επισημάνθηκαν και από το πρωτόδικο Δκαστήριο, δεν δύναται να οδηγήσουν λυσιτελώς στην ανατροπή της κρίσης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αυτής διαμορφωθείσας και ληφθείσας στη βάση της άσκησης του ελέγχου ουσίας που το ίδιο πλέον διενήργησε. Ως επισημάνθηκε σχετικά και στην πρόσφατη απόφαση του παρόντος Εφετείου ημερομηνίας 20.3.2025 στην Έφεση Κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 135/2023:

 

«Ιδιαιτέρως ως προς τον Λόγο Έφεσης Αρ. 2, διαπιστώνουμε ότι οι πρωτοδίκως προβληθέντες λόγοι ακύρωσης στους οποίους ο Εφεσείων εστιάζει, αφορούν κατ' ισχυρισμόν πλημμέλειες της Υπηρεσίας Ασύλου. Δεδομένου ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο διενήργησε έλεγχο ορθότητας/ ουσίας, υποκαθιστώντας την κρίση της Διοίκησης με τη δική του, ο Λόγος Έφεσης είναι αλυσιτελής, καθότι κρίσιμο πλέον ζήτημα είναι η ορθότητα της επί της ουσίας κρίσης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, κρίση στην οποία, ως προαναφέραμε, δεν υφίσταται περιθώριο παρέμβασής μας (βλ. κατ' αναλογία Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 9/2023 Mehedi ν. Δημοκρατίας, απόφαση Εφετείου ημερ. 30.10.2024).»»

 

 

Ως εκ τούτου, στα πλαίσια των εξουσιών που προβλέπονται στο άρθρο 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), εφόσον τα στοιχεία που αφορούν τους ισχυρισμούς του αιτητή βρίσκονται ενώπιον μου, προχωρώ στην κατ’ουσίαν εξέταση του αιτήματος του αιτητή.

 

Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω πως ορθώς έχει γίνει αποδεκτός καθώς αυτός κρίθηκε ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του.  Ούτως ή άλλως ο προαναφερόμενος ισχυρισμός δεν αμφισβητείται από το συνήγορο του αιτητή.

 

Ακολούθως, κατά την αξιολόγηση του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού παρατήρησα ότι δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός λόγω αναξιοπιστίας του αιτητή στις σχετικές του δηλώσεις. Ειδικότερα, ευδιάκριτη ήταν η αδυναμία του αιτητή να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του εφόσον αρκέστηκε σε γενικές και αόριστες αναφορές οι οποίες δεν εμπεριέχουν βιωματικό χαρακτήρα.  Συγκεκριμένα, οι συνθήκες υπό τις οποίες σκοτώθηκαν οι γονείς και τα αδέλφια του αιτητή παρέμειναν ασαφείς, καθώς ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δηλώσει την ακριβή ημερομηνία του τροχαίου, ενώ όταν του ζητήθηκε να παρέχει συγκεκριμένες πληροφορίες για το ίδιο το ατύχημα και τον τρόπο με τον οποίο συνέβη, οι δηλώσεις του ήταν επίσης αόριστες (ερυθρό 28, 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Από τη συνέντευξη του αιτητή προκύπτει πως δεν ανέφερε επαρκής πληροφορίες σε σχέση με το τροχαίο δυστύχημα, πότε έλαβε χώρα και που βρισκόταν ο ίδιος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.  Αρχικά δήλωσε ότι οι γονείς του απεβίωσαν το 2020, ενώ στη συνέχεια ανέφερε πως απεβίωσαν το 2021 (ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου). Ταυτόχρονα σε άλλο σημείο δήλωσε ότι διέμενε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα από το 2019 μέχρι το 2021 (ερυθρό 31, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Όταν του ζητήθηκε να διευκρινίσει τις δηλώσεις του και τις ημερομηνίες που ανέφερε, ο αιτητής δεν διευκρίνισε το ζήτημα που του τέθηκε (ερυθρό 29, 3Χ του διοικητικού φακέλου).  Επιπρόσθετα, από αοριστία δικατέχεται το αφήγημά του σε σχέση με την τριήμερη νοσηλεία του στο νοσοκομείο (ερυθρό 28, 1Χ του διοικητικού φακέλου), αλλά και σε σχέση με τις συνθήκες υπό τις οποίες μετακόμισε στο χωριό Dunukofia για να ζήσει στο σπίτι του πατέρα του (ερυθρό 28, 2Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής δήλωσε ότι κατηγορήθηκε πως άσκησε μαγεία στην οικογένειά του για να τους σκοτώσει και να αποκομίσει χρήματα, αλλά όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίο ο θείος του πίστευε ότι ήταν προσωπικά υπεύθυνος για τον θάνατό τους, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να απαντήσει (ερυθρό 27, 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Επιπρόσθετα, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει με σαφήνεια τις συνθήκες υπό τις οποίες του ζητήθηκε να ορκιστεί σε ένα ιερό παρουσία των κατοίκων του χωριού, ενώ όσον αφορά στα προβλήματα που ισχυρίστηκε ότι αντιμετώπισε από τους ίδιους τους χωρικούς, δεν έδωσε σαφείς πληροφορίες (ερυθρό 26, 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Τέλος, όσον αφορά στον τρόπο με τον οποίο συναντήθηκε με τον ταξιδιωτικό πράκτορα και κρύφτηκε στο σπίτι του, δεν δόθηκαν συγκεκριμένες λεπτομέρειες (ερυθρό 26, 2Χ του διοικητικού φακέλου). Οι εξηγήσεις του αιτητή για τον τρόπο με τον οποίο οργάνωσε το ταξίδι του από το χωριό του και στη συνέχεια την αποχώρησή της από τη Νιγηρία παρέμειναν εξίσου αόριστες (ερυθρό 26, 3Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής δεν είχε υποστεί οτιδήποτε περαιτέρω ούτε παρουσίασε οτιδήποτε συγκεκριμένο ενώπιον μου που τροποποιεί την εικόνα που προκύπτει από τη συνέντευξή του.  Από το αφήγημά του, διαπιστώνεται πως ο αιτητής παρουσίασε τον πυρήνα του αιτήματός του με επιφανειακό τρόπο, με γενικές και αόριστες δηλώσεις οι οποίες δεν παρουσιάζουν βιωματικά περιστατικά και κατά συνέπεια δεν μπορεί να κριθεί εσωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, πληροφορίες που έχουν εντοπιστεί σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνουν ότι η πίστη στη μαγεία («witchcraft or juju») είναι διαδεδομένη στη Νιγηρία, η οποία συχνά συνυπάρχει με τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.[2] Παρά τον εντοπισμό πληροφοριών που επιβεβαιώνουν την πίστη σε φαινόμενα μαγείας στη χώρα καταγωγής του αιτητή, αυτό δεν αρκεί από μόνο του για να καταστήσει αποδεκτό τον ισχυρισμό του αιτητή.  Η πίστη σε μαγικές πρακτικές δεν επαρκεί ως στοιχείο για να τεκμηριώσει προσωπική απειλή κατά του αιτητή, ειδικά όταν δεν παρουσιάζονται συγκεκριμένα στοιχεία και ισχυρισμοί που να συνδέουν άμεσα τον ίδιο με τέτοιου είδους επιθέσεις ή απειλές. 

 

Η απλή ύπαρξη των πεποιθήσεων δεν επαρκεί για να στοιχειοθετηθεί φόβος δίωξης με βάση προσωπικά χαρακτηριστικά ή ακόμα και πεποιθήσεις του αιτητή.  Απαιτούνται σαφή στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι ο αιτητής στοχοποιείται συγκεκριμένα λόγω αυτών των παραγόντων κάτι που δεν προκύπτει από τα δεδομένα που τέθηκαν ενώπιον μου.  Ούτως ή άλλως ο αιτητής είχε τη δυνατότητα στην ενώπιον μου διαδικασία να τεκμηριώσει τον προβαλλόμενο ισχυρισμό του, πράγμα που βεβαίως δεν έπραξε.  Κατά συνέπεια, ούτε ο ισχυρισμός αυτός μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Όπως διαφαίνεται, ο αιτητής δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής [.]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο αιτητής είχε αρκετές ευκαιρίες κατά το στάδιο της συνέντευξής του όπου του είχαν τεθεί επαρκείς ερωτήσεις προκειμένου να αναπτύξει με κάθε λεπτομέρεια τον πυρήνα του αιτήματός του και να θεμελιώσει το φόβο δίωξης στο πρόσωπό του από τον κατ' ισχυρισμό φορέα δίωξής του στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής ούτε στην ενώπιόν μου διαδικασία που είχε τη δυνατότητα να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του, να διευκρινίσει τις ασυνέπειες και τις ανακρίβειες των δηλώσεων του με το ορθό δικονομικό διάβημα, έθεσε ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο. Κατά συνέπεια, ενόψει των προβαλλόμενων ισχυρισμών δεν θα μπορούσε να παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα σύμφωνα με το άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000.

 

Πρόσθετα, από το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ορθά διαπιστώθηκε από το δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του εμπίπτει στην πολιτεία Abia της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.   

 

Σύμφωνα με την έρευνα που εξέδωσε για τη Νιγηρία η EUAA τον Ιούλιο του 2024^[3] αναφέρει ότι «η Νιγηρία αντιμετωπίζει συμπίπτουσες κρίσεις ασφαλείας για πάνω από μια δεκαετία.^[4]  Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέφερε ότι το «άνευ προηγουμένου κύμα διαφορετικών και αλληλεπικαλυπτόμενων κρίσεων ασφαλείας» περιλάμβανε ληστείες, εγκλήματα και απαγωγές, εξεγέρσεις, αναταραχές  από αυτονομιστές, τρομοκρατία και συγκρούσεις αγροτών/κτηνοτρόφων, τονίζοντας ότι το μεγαλύτερο μέρος της Νιγηρίας επηρεάστηκε από τη βία και το έγκλημα^[5]. Το 2023, στα βορειοδυτικά, συμμορίες ληστών κατηγορήθηκαν για απαγωγές, σεξουαλική βία και λεηλασίες, ενώ στα Βορειοανατολικά, υπήρξε μια αναζωπύρωση της δράσης του Ισλαμικού Κράτους (ISWAP) στη Δυτική Αφρική. Επιπλέον, στη Μέση Ζώνη^[6] και στη Βόρεια-Κεντρική περιοχή, συνεχίστηκε η διακοινοτική σύγκρουση μεταξύ γεωργών και κτηνοτρόφων, με αναφορές για θύματα. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Νιγηρίας κατηγορήθηκαν για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων αεροπορικών επιδρομών αδιακρίτως.^[7] Το North-Central, μαζί με το North-West, ήταν οι δύο γεωπολιτικές ζώνες που επηρεάστηκαν κυρίως από ληστείες».^[8]

 

Ως προς το έτος 2023 η ως άνω πρόσφατη έκθεση παραπέμπει στο Nigeria Watch σύμφωνα με το οποίο «οι κύριες αιτίες βίας και θανάτων στη χώρα ήταν εγκληματικές δραστηριότητες, ακολουθούμενες από πολιτικά και θρησκευτικά ζητήματα και τροχαία ατυχήματα. Αυτή η τάση ήταν συνεπής με τα προηγούμενα χρόνια.^[9] Οι εγκληματικές δραστηριότητες περιελάμβαναν μυστικιστισμό, ληστείες, απαγωγές, συγκρούσεις αγροτών/βοσκών, με τις βορειοκεντρικές και βορειοδυτικές περιοχές να επηρεάζονται συνολικά.^[10] Το Αφρικανικό Κέντρο για την Εποικοδομητική Επίλυση Διαφορών (ACCORD) διευκρίνισε ότι οι αγροτικές κοινότητες «έχουν καταστεί ανασφαλείς και αμφισβητούμενοι χώροι που χαρακτηρίζονται από περιορισμένη κρατική παρουσία, ανεπαρκείς υποδομές και λιγοστούς πόρους», όπου η τρομοκρατία, η ληστεία, η εξέγερση και οι απαγωγές ήταν σε έξαρση.^[11]

 

Σύμφωνα με το Nigeria Watch, ο αριθμός των θανάτων μειώθηκε το 2023. Περίπου το 75% των θανάτων στη Νιγηρία αναφέρθηκαν στον Βορρά, κυρίως λόγω εξέγερσης, ληστείας, εδαφικών συγκρούσεων και επιχειρήσεων κατά των εξεγέρσεων από τις κρατικές δυνάμεις. Στο Νότο, τα θύματα οφείλονταν κυρίως σε ομάδες υπέρ της Μπιάφρα, κοινά εγκλήματα και εθνο-κοινοτικές συγκρούσεις.^[12] Οι απώλειες αμάχων λόγω επιχειρήσεων των δυνάμεων ασφαλείας συνεχίστηκαν το 2023,^[13] ειδικά εναντίον μη κρατικών ένοπλων ομάδων όπως η Μπόκο Χαράμ, το ISIS-WA και ληστών.  Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία, η NSAG και οι κυβερνητικές δυνάμεις φέρεται να έχουν διαπράξει παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου.^[14]

 

Αναφορικά με τα περιστατικά ασφαλείας, σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα της βάσης δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με έργο τη συλλογή, ανάλυση και χαρτογράφηση δεδομένων σχετικά με τις ημερομηνίες, τους δρώντες, τις τοποθεσίες, τους θανάτους και τους τύπους όλων των καταγεγραμμένων  γεγονότων πολιτικής βίας και διαμαρτυρίας σε παγκόσμια κλίμακα, κατά το τελευταίο έτος(με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 01/09/2025), καταγράφηκαν 65 περιστατικά πολιτικής βίας (“Political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 76 θάνατοι[15]. Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Abia σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2022 ανερχόταν στα 4,143,100.^[16]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο διαμονής του, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, με στοιχειώδη εκπαίδευση, πλήρως ικανός προς εργασία και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 145/2025, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Επομένως, στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, κρίνω πως ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, ούτε ότι στο πρόσωπό του πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ανωτέρω παρατέθηκαν και το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω, μετά από τον κατ’ ουσίαν έλεγχο που διεξήγαγα, πως προκύπτει ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή για την παραχώρηση σε αυτόν συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει των προνοιών του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Ενόψει της κατάληξής μου αναφορικά με την πάσχουσα νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης, θεωρώ ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις να μην επιδικάσω έξοδα.  

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.