ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

    Υπόθεση Αρ. 2718/2024

 

16 Σεπτεμβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

M.Q.

 Αιτητής

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της

Υπηρεσίας Ασύλου

 

  Καθ’ ων η αίτηση

 …………………….

 

Ο αιτητής παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Κασσάνδρα Κουπαρή, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Χριστίνα Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους Καθ’ ων η αίτηση

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 05/06/2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Σιέρρα Λεόνε και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 21/04/2022, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές. Στις 26/04/2022 παρέλαβε Βεβαίωση Υποβολής Αιτήματος Διεθνούς Προστασίας («Confirmation of Submission of an Application for International Protection»).

 

Στις 28/05/2024 πραγματοποιήθηκε προφορική συνέντευξη του αιτητή, από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση-Εισήγηση ημερομηνίας 05/06/2024 προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου εισηγούμενος την απόρριψη του αιτήματος του αιτητή.  Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθέτησε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης. Στις 10/07/2024 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή, στην οποία συμπεριέλαβε την απορριπτική της απόφαση σχετικά με το αίτημα του αιτητή, η οποία παραλήφθηκε αυθημερόν από τον ίδιο.  Ο αιτητής καταχώρισε στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή με την Γραπτή της Αγόρευση προωθεί την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης λόγω παράβασης ουσιώδους τύπου λόγω αναρμοδιότητας οργάνου που εξέδωσε την διοικητική πράξη κατά παράβαση των άρθρων 2 και 13 του περί Προσφύγων Νόμου. Ειδικότερα, προβάλλει ότι στην Ένσταση των Καθ΄ ων η αίτηση δεν περιλαμβάνεται η εξουσιοδότηση του Υπουργού Εσωτερικών προς τον κ. Α.Α. [1] ενώ δεν ανευρέθη κάποιο έγγραφο το οποίο να επικυρώνει το είδος της σύμβασης του χειριστή της υπόθεσης λειτουργού CAS102. Επιπρόσθετα, προβάλλει ότι δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα κατά παράβαση των άρθρων 9 και 15 του περί Προσφύγων Νόμου, καθώς ο αιτητής είναι άτομο που έχει υποστεί βασανιστήρια, δεν παραπέμφθηκε σε ψυχολόγο, ενώ δύναται να θεωρηθεί ευάλωτο άτομο. Τέλος, είναι η θέση του αιτητή ότι λανθασμένα ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου συνήγαγε ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, ενώ επικουρικά είναι η θέση του ότι εντάσσεται στο άρθρο 19 του ιδίου νόμου καθότι στη χώρα καταγωγής του σημειώνεται μεγάλος αριθμός περιστατικών βίας.    

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης, υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και αναφέρει πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ' ων η αίτηση, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Είναι η θέση των Καθ’ ων η αίτηση ότι ως προκύπτει από τον Διοικητικό Φάκελο η Έκθεση-Εισήγηση ετοιμάστηκε από τον λειτουργό με τον κωδικό CAS102, ο οποίος είναι λειτουργός ορισμένου χρόνου. Επιπρόσθετα, υποβάλουν ότι η Έκθεση-Εισήγηση εγκρίθηκε και εκδόθηκε απόφαση από τον κ. Α.Α. δυνάμει εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών, ημερομηνίας 09/06/2022, η οποία εξακολουθεί να είναι σε ισχύ. Ως προς τον ισχυρισμό περί μη παραπομπής του αιτητή για ψυχολογική εξέταση είναι η θέση των Καθ΄ ων η αίτηση ότι δεν προκύπτει παραβίαση του άρθρου 15 του περί Προσφύγων Νόμου καθώς οι λόγοι για τους οποίους ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του αξιολογήθηκαν από τον λειτουργό και κρίθηκαν ως μη αποδεκτοί λόγω αναξιοπιστίας του αφηγήματός του.

 

Ο λειτουργός δεν εντόπισε ενδείξεις που ενδεχομένως να υποδηλώνουν οποιαδήποτε παρελθούσα δίωξη ή σοβαρή βλάβη και/ή συμπτώματα και ενδείξεις βασανιστηρίων ή άλλων σοβαρών πράξεων σωματικής ή ψυχολογικής βίας που να δικαιολογούν την εφαρμογή του συγκεκριμένου άρθρου από τον αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Σημειώνεται δε ότι από το λεκτικό της παραγράφου 1 του άρθρου 15 του περί Προσφύγων Νόμου εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του αρμόδιου λειτουργού ο οποίος εξετάζει την κάθε περίπτωση να παραπέμψει τον αιτητή σε ιατρική ή ψυχολογική εξέταση.

 

Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί ελλιπούς δέουσας έρευνας, είναι η θέση των Καθ’ ων η αίτηση ότι ο αρμόδιος λειτουργός έθεσε στον αιτητή πολλές ανοικτού και διευκρινιστικού τύπου ερωτήσεις, στις οποίες ο αιτητής απάντησε με τρόπο γενικό και αόριστο, ενώ υπέπεσε σε ανακρίβειες και αντιφάσεις. Ο αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος της απόδειξης που φέρει και ούτε έχει ανατρέψει το τεκμήριο της κανονικότητας. Ως εκ τούτου, εισηγούνται την απόρριψη της παρούσας υπόθεσης και την επικύρωση της προσβαλλόμενης πράξης δυνάμει των προνοιών του άρθρου 146 του Συντάγματος.   

 

Αξιολογώντας τις εκατέρωθεν θέσεις και ισχυρισμούς βάσει των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου, της νομολογίας του Ανωτάτου και Διοικητικού Δικαστηρίου και των στοιχείων του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης, προέχει βεβαίως η εξέταση του προαναφερόμενου λόγου ακύρωσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω αναρμοδιότητας του οργάνου που την εξέδωσε, καθότι ως ζήτημα δημοσίας τάξεως συνυφασμένο με τη σύννομη λειτουργία της διοίκησης και δυνάμενο να εξεταστεί και αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (βλ. Αναστασίου ν ETEK (2003) 3 Α.Α.Δ 616, Sigma Radio T.V. Ltd εναντίον Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2005) 3 Α.Α.Δ 130), ανατρέχει στα θεμέλια της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης. Ως εκ τούτου, εάν αποδεχτώ τον εγειρόμενο λόγο ακυρώσεως, η υπό εξέταση απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου θα οδηγηθεί εκ των πραγμάτων σε ακύρωση. Σε αντίθετη περίπτωση, θα προχωρήσω στην εξέταση των υπόλοιπων λόγων ακυρώσεως.

 

Σε σχεση με τον ισχυρισμό αναφορικά με το καθεστώς του λειτουργού με κωδικό CAS102 ο οποίος εξέτασε την υπόθεση του αιτητή, η συνήγορος των καθ’ων η αίτηση προσκόμισε στο Δικαστήριο μετά από επανάνοιγμα της υπόθεσης ημερομηνίας 15/9/2025, ονομαστικό κατάλογο των λειτουργών σε σχέση με το καθεστώς εργοδότησής τους.  Λαμβάνοντας υπόψη τον συγκεκριμένο κατάλογο, η συνήγορος του αιτητή απέσυρε τον σχετικό προβαλλόμενο ισχρισμό στο σύνολό του και κατά τη δικάσιμο του επανανοίγματος ημερομηνίας 15/9/2025 αφού ικανοποιήθηκα πως δεν τίθεται ζήτημα αναρμοδιότητας απέρριψα τον προβαλλόμενο ισχρισμό.

 

Παρόλο που ο ισχυρισμός της αναρμοδιότητας του οργάνου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση αποσύρθηκε στο σύνολό του από την ευπαίδευτη συνήγορό του, θα πρέπει να αναφερθεί πως αναφορικά με τον ισχυρισμό περί μη συμπερίληψης της εξουσιοδότησης του Υπουργού Εσωτερικών για τον κ. Α.Α., αυτός απορρίπτεται ως αβάσιμος, καθώς στο Παράρτημα 5 της Ένστασης των Καθ΄ ων η αίτηση περιλαμβάνεται η εξουσιοδότηση ημερομηνίας 09/06/2022 η οποία εξακολουθεί να είναι σε ισχύ.  

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Ενόψει των ανωτέρω, προχωρώ να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και να κρίνω εάν ορθά και μετά από δέουσα έρευνα το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημα του αιτητή. Προς επίτευξη τούτου, είναι χρήσιμο να αναφερθούν όλοι οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του προκειμένου να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο ακολούθησε την ορθή διαδικασία για να καταλήξει στην προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Ο αιτητής κατά την υποβολή του αιτήματος διεθνούς προστασίας στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του καθώς στις 10/08/2021 εξέθεσε και καταδίκασε δημόσια τις ενέργειες της μυστικής κοινότητας Poro (Poro secret society) οι οποίες επηρέαζαν την νεολαία της πόλης του. Λόγω αυτού ο αρχηγός της πόλης (town chief) και ο επικεφαλής της κοινότητας τον επικήρυξαν ως καταζητούμενο άτομο. Γύρω στις 2.00 μ.μ. μια ομάδα ατόμων επιτέθηκε στο σπίτι του, διέφυγε από το παράθυρο και αναζήτησε καταφύγιο σε θαμνώδη περιοχή (bush) (ερυθρό 1, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο αιτητής δήλωσε ότι είναι υπήκοος της Σιέρρα Λεόνε με τόπο καταγωγής την πόλη Koidu (ερυθρό 27/3Χ, του διοικητικού φακέλου). Ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις δήλωσε μουσουλμάνος (ερυθρό 31/2Χ, του διοικητικού φακέλου), και ως προς την εθνοτική του καταγωγή δήλωσε ότι ανήκει στην φυλή Kono (ερυθρό 27/4Χ, του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην χώρα καταγωγής του (ερυθρό 29/1Χ Δ.Φ.) και ομιλεί Kono, Krio, και Αγγλικά (ερυθρό 28/7Χ του διοικητικού φακέλου). Ως προς την εργασιακή του πείρα, δήλωσε ότι εργάστηκε σε εταιρεία εξόρυξης στην πόλη Koidu (ερυθρό 26/1Χ του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με την οικογενειακή του κατάσταση δήλωσε αρραβωνιασμένος (ερυθρό 28/5Χ του διοικητικού φακέλου), ο πατέρας του απεβίωσε το 2010 (ερυθρό 28/4Χ του διοικητικού φακέλου), έχει ένα αδερφό ο οποίος διαμένει στην Γκάνα (ερυθρό 28/3Χ του διοικητικού φακέλου), και η μητέρα του και η αρραβωνιαστικιά του διαμένουν στην πρωτεύουσα Freetown (ερυθρό 28/1Χ και 18 του διοικητικού φακέλου).   

 

Ως προς τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης πρόβαλε ότι μετά τον θάνατο του πατέρα του το 2010 τον εξανάγκασαν σε μύηση στην μυστική κοινότητα Poro. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, η οποία διήρκησε ένα χρόνο, διέμενε με ένα φίλο του, τον οποίο ενημέρωσε ότι θα εκθέσει αυτά τα άτομα, με τον τελευταίο να τον συμβουλεύει να μην το κάνει. Ο αιτητής προχώρησε στην εν λόγω ενέργεια με αποτέλεσμα να προκαλέσει τον θυμό των αρχών που άρχισαν να τον αναζητούν. Το βράδυ στις 2.00 π.μ. επιτέθηκαν στο σπίτι του, κατάφερε να διαφύγει από το παράθυρο και πήγε σε θαμνώδη περιοχή (bush). Στη συνέχεια μετάβηκε σε ένα χωριό, από όπου τηλεφώνησε στον μικρότερο αδερφό της μητέρας του, ο οποίος τον βοήθησε να εγκαταλείψει την χώρα (ερυθρό 25/4Χ και 5Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων, δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή μέσω πρόσθετων ερωτήσεων να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής του. Σε ερωτήσεις αναφορικά με την κοινότητα Poro, ο αιτητής ανέφερε ότι είναι μυστική οράνωση και δραστηριοποιείται το βράδυ σε θαμνώδη περιοχή (ερυθρό 24/1Χ του διοικητικού φακέλου). Ως περαιτέρω δήλωσε, ο επικεφαλής είναι ο ανώτατος αρχηγός (paramount chief) και είναι υπεύθυνος για την ευημερία της κοινότητας (ερυθρό 22/1Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να περιγράψει παραδοσιακές πρακτικές της συγκεκριμένης κοινότητας, ο αιτητής ανέφερε ότι όταν είσαι μέλος έχεις το δικαίωμα να συμμετέχεις σε συνάντηση και αν προέρχεσαι από τον κυβερνών οίκο (ruling house) μπορείς να γίνεις αρχηγός (ερυθρό 24/5Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Στη συνέχεια, κληθείς να περιγράψει την διαδικασία μύησης του, ο αιτητής δήλωσε ότι έγινε το βράδυ και μια ομάδα ατόμων τον κρατούσαν από τα χέρια και τα πόδια, και άρχισε να νιώθει πόνο στην πλάτη καθώς χάραζαν με μαχαίρι στην πλάτη του τα σημάδια της μύησης (ερυθρό 23/5Χ του διοικητικού φακέλου). Σε ερωτήσεις αναφορικά με την αναζήτηση του τόσο από την κοινότητα Poro όσο και από τις αρχές της χώρας του, ο αιτητής υποστήριξε ότι όταν τους εξέθεσε συγκάλεσαν συνάντηση και αποφασίστηκε η σύλληψη του και για αυτό έφυγε (ερυθρά 22/5Χ και 21/2Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να εξηγήσει με ποιο τρόπο εξέθεσε την κοινότητα, ο αιτητής πρόβαλε ότι τους εξέθεσε δημόσια μπροστά σε αρκετό κόσμο στην πόλη Koidu, όπου μετά τη λήξη ποδοσφαιρικού αγώνα ανέφερε σε άτομα για τις κακές πράξεις (evil acts) της κοινότητας, με κάποια από τα μέλη να είναι παρόντα και να ενημερώνουν τους υπόλοιπους (ερυθρό 21/4Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ακολούθως, κληθείς να περιγράψει το βράδυ της επίθεσης, ο αιτητής ανέφερε ότι κάποιοι φώναζαν και κάποιοι έκλαιγαν έξω από το σπίτι του∙ ρώτησαν τον φίλο του για τον ίδιο, με τον τελευταίο να τους ενημερώνει ότι έφυγε (ερυθρά 21/7Χ και 20 του διοικητικού φακέλου). Ως διευκρίνισε στη συνέχεια, κατόπιν σχετικής ερώτησης, τα περισσότερα μέλη της αστυνομίας είναι μέλη της κοινότητας, επειδή όμως ήταν βράδυ δεν γνωρίζει αν πήγαν με την αστυνομία ή όχι (ερυθρό 20/2Χ του διοικητικού φακέλου). Στη συνέχεια, ο αιτητής υποστήριξε ότι κηρύχθηκε ως καταζητούμενο άτομο και ένταλμα με την υπογραφή της αστυνομίας επικολλήθηκε σε δρόμους της περιφέρειας Kono της ανατολικής περιοχής (Eastern area) (ερυθρό 19/1Χ του διοικητικού φακέλου).   

 

Στη βάση του πιο πάνω αφηγήματος, ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τους ισχυρισμούς που παρέθεσε ο αιτητής, διέκρινε στην Έκθεση-Εισήγησή του τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως: (1) Ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία/προφίλ του αιτητή, (2) ισχυριζόμενη εξαναγκαστική μύηση του αιτητή στην κοινότητα Poro, και (3) κατ’ ισχυρισμόν καταζητούμενο πρόσωπο από την κοινότητα Poro και τις αρχές της χώρας, τις οποίες θεωρεί τον ίδιο φορέα δίωξης, λόγω της αποκάλυψης μυστικών της κοινότητας δημόσια.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτό τον πρώτο ισχυρισμό, ωστόσο, ως τελευταίος τόπος διαμονής του καθορίστηκε η πόλη Freetown και όχι η πόλη Koidu (ως ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του ο αιτητής), λόγω των πολλαπλών χρονικών ανακολουθιών και αντιφάσεων στις οποίες υπέπεσε. Ειδικότερα, ο αρμόδιος λειτουργός, κατόπιν εκτενούς ανάλυσης των δηλώσεων του αιτητή και στην προσπάθεια συλλογής πληροφοριών κατά τη διάρκεια της συνέντευξης για δημιουργία χρονικής σειράς των γεγονότων και της διαμονής του σε διαφορετικές περιοχές ως ο ίδιος ισχυρίστηκε, κατέληξε ότι ως τελευταίος τόπος διαμονής του αναγνωρίζεται η πόλη Freetown της δυτικής περιοχής (Western area).  Στη συνέχεια προέβη σε αξιολόγηση του δεύτερου και τρίτου ουσιώδη ισχυρισμού, οι οποίοι δεν έγιναν αποδεκτοί καθώς ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε πως οι δηλώσεις του αιτητή δεν είχαν την απαιτούμενη επάρκεια λεπτομερειών, λογική συνοχή και συνέπεια, ενώ υπέπεσε σε αντιφάσεις.

 

Ειδικότερα, όσον αφορά τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες αναφορικά με την μυστική κοινότητα Poro στην οποία εξαναγκάστηκε σε μύηση. Συγκεκριμένα, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τις πρακτικές, τις παραδόσεις, τις πεποιθήσεις, τους νόμους και την τελετή μύησης της εν λόγω κοινότητας. Επιπρόσθετα, υπέπεσε σε αντίφαση καθώς ενώ αρχικά δήλωσε ότι η διαδικασία της μύησης κράτησε για έναν ολόκληρο χρόνο (ερυθρό 25/4Χ του διοικητικού φακέλου), στη συνέχεια δήλωσε ότι διήρκησε ένα βράδυ (ερυθρό 232/5Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να αποσαφηνίσει τις αντιφατικές πληροφορίες, ο αιτητής με ασαφή τρόπο απάντησε ότι δεν εξέθεσε την κοινότητα τότε παρά περίμενε μέχρι το 2021 (ερυθρό 23/1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, ο λειτουργός προέβη σε έρευνα αναφορικά με την κοινότητα Poro στη Σιέρρα Λεόνε, και ειδικότερα στην πόλη Koidu, όπου διαπίστωσε ότι οι πληροφορίες που συνέλεξε δεν συνάδουν με τις πληροφορίες που συνοπτικά παρέθεσε ο αιτητής. Ειδικότερα, ο αιτητής υποστήριξε ότι ο αρχηγός της κοινότητας Poro στην πόλη Koidu είναι ο PC Bona (ερυθρό 22/1Χ του διοικητικού φακέλου), ενώ σύμφωνα με εξωτερικές πηγές είναι ο Sahr Fengal Kaimachiande. Ο λειτουργός έκρινε ότι ευλόγως θα αναμένετο, ο αιτητής να ήταν σε θέση να δώσει ακριβείς και επαρκείς πληροφορίες για την κοινότητα Poro, και ειδικότερα πληροφορίες που αφορούν την κοινότητα στην πόλη Koidu. Ως εκ τούτου, ο συγκεκριμένος ισχυρισμός, δεν έγινε αποδεκτός.

 

Όσον αφορά τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε τους ισχυρισμούς του ως αβάσιμους και ασαφείς καθώς δεν είχαν την απαιτούμενη επάρκεια λεπτομερειών, στερούντο συνέπειας και λογικής συνοχής, ενώ υπέπεσε σε αντιφάσεις. Ειδικότερα, υπάρχει ασάφεια και σύγχυση ως προς τον φορέα δίωξης, καθότι ο αιτητής συσχέτισε τις αρχές της χώρας με την κοινότητα Poro, προβάλλοντας ότι πολλά από τα μέλη της κοινότητας είναι μέλη της κυβέρνησης. Επιπρόσθετα, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει τη γενεσιουργό αιτία της ισχυριζόμενης δίωξης του τόσο από την κοινότητα Poro όσο και από τις αρχές της χώρας του, προβάλλοντας με γενικό τρόπο ότι εξέθεσε την κοινότητα, μετά το τέλος ποδοσφαιρικού αγώνα, αποκαλύπτοντας τις κακές πράξεις στις οποίες προέβαινε η κοινότητα. Επιπρόσθετα, ο αιτητής υπέπεσε σε χρονικές αντιφάσεις αναφορικά με τη διαμονή του στο σπίτι του θείου του, καθώς ενώ αρχικά δήλωσε ότι παρέμεινε για μερικούς μήνες στη συνέχεια δήλωσε ότι έμεινε για τρεις εβδομάδες ή ένα μήνα (ερυθρό 20/3Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Τέλος, παρουσιάζεται έλλειψη ευλογοφάνειας όσον αφορά την νόμιμη εγκατάλειψη της χώρας του μέσω του αεροδρομίου, καθώς ως ισχυρίστηκε κηρύχθηκε ως καταζητούμενο πρόσωπο από τις αρχές της χώρας. Κληθείς να εξηγήσει πως κατάφερε να ταξιδέψει χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα, ο αιτητής πρόβαλε ότι ενόσω διέμενε στην πρωτεύουσα Freetown δεν μετακινείτο, ενώ καταζητούμενος ήταν μόνο στην περιφέρεια Kono της ανατολικής περιοχής (Eastern area). Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του συγκεκριμένου ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι τα όσα ο αιτητής ανέφερε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματος του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης.    

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τον μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό και τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, και κατόπιν αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στη Σιέρρα Λεόνε και συγκεκριμένα στην πόλη Freetown, περιοχή στην οποία αναμένεται να επιστρέψει, έκρινε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση των ισχυρισμών του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Ο αρμόδιος λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα έρευνας για την κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του αιτητή, κατά την οποία διαπιστώθηκε ότι δεν υφίστανται συνθήκες αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, κατέληξε πως δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος παραχώρησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, δυνάμει του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμοδίως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιόν μου από τη συνήγορό του, αλλά και από την συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση. Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό συμφωνώ με την ανάλυση του αρμόδιου λειτουργού ως αυτή καταγράφεται στην Έκθεση-Εισήγηση. Οι αντικρουόμενες δηλώσεις του ως προς τα διαφορετικά μέρη διαμονής του, τις χρονικές περιόδους και τις χρονολογίες δεν συνηγορούν προς τον προσδιορισμό της πόλης Koidu ως τελευταίο τόπο διαμονής του. Ως εκ τούτου, συντάσσομαι με την κρίση των καθ’ ων η αίτηση και τον καθορισμό της πρωτεύουσας Freetown ως συνήθη τόπο διαμονής του αιτητή.  Ούτως ή άλλως, ο αιτητής δεν προσπάθησε στην ενώπιόν μου διαδικασία να αποδείξει το αντίθετο, ενώ τέτοια δυνατότητα παρέχεται από το Δικαστήριο.

 

Αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό, θα συμφωνήσω με τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού, ο οποίος έκρινε πως ο αιτητής υπέπεσε σε αντιφάσεις ενώ οι δηλώσεις του στερούντο επάρκειας πληροφοριών και συνοχής. Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει βασικές και επαρκείς πληροφορίες αναφορικά με την κοινότητα Poro. Οι δηλώσεις του κρίνονται ως ιδιαίτερα συνοπτικές και γενικές, ενώ ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται η αντίφαση στην οποία υπέπεσε αναφορικά με την μύηση του. Υπενθυμίζεται ότι ο αιτητής αρχικά δήλωσε ότι η διαδικασία της μύησης του διήρκησε ένα χρόνο (ερυθρό 25/1Χ του διοικητικού φακέλου), ενώ στη συνέχεια υποστήριξε ότι πραγματοποιήθηκε σε ένα βράδυ (ερυθρό 23/5Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να αποσαφηνίσει την εν λόγω αντίφαση, ο αιτητής απάντησε με υπεκφυγές ότι μετά τη μύηση πήγε να μείνει με ένα φίλο του και περίμενε μέχρι το 2021 για να αποκαλύψει πληροφορίες για την οργάνωση (ερυθρό 23/1Χ του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, η περιγραφή της μύησης του θεωρείται ανεπαρκής. Ως ανέφερε ο αιτητής, μια ομάδα ατόμων τον κρατούσαν από τα χέρια και τα πόδια, και άρχισε να νιώθει πόνο καθώς του χάραζαν στην πλάτη τα σημάδια της μύησης (ερυθρό 23/5Χ του διοικητικού φακέλου), περιγραφή ιδιαίτερα συνοπτική, χωρίς περιγραφικές λεπτομέρειες και εξειδίκευση που να αναδεικνύει τον εμπειρικό χαρακτήρα του βιώματος.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού ανέτρεξα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης από τις οποίες προέκυψε πως η Poro Society συνιστά μια ανδρική μυστική κοινωνία (male secret society)[2] και ένα μακρά εδραιωμένο πολιτισμικό θεσμό στη Σιέρρα Λεόνε.[3] Για να γίνει κάποιος μέλος πρέπει να είναι άντρας[4], ενώ τα μέλη της κοινότητας Poro ανήκουν κυρίως στις εθνοτικές ομάδες Temne, η οποία προέρχεται από τις βόρειες επαρχίες της χώρας, και Mende, η οποία προέρχεται από τις νότιες και ανατολικές επαρχίες, φυλές οι οποίες αποτελούν έκαστη το 30 τοις εκατό του πληθυσμού.[5]

 

Η κοινότητα Poro  δεν έχει επίσημη κεντρική οργάνωση και λειτουργεί μέσω ανεξάρτητων τοπικών ομάδων.[6] Είναι ένας μακρά καθιερωμένος πολιτιστικός θεσμός στη Σιέρρα Λεόνε, όπου τα μέλη είναι αποκλειστικά άντρες. Κύρια λειτουργία της είναι να εκπαιδεύει αγόρια, διαβιβάζοντας μυστικά των πνευμάτων και δυνάμεις της μαγείας. Τα μέλη εντάσσονται μέσω μύησής τους και οι τελετουργίες πραγματοποιούνται σε απόμερα σημεία στο δάσος ή σε αγροτική γη. Κάθε τοπική ομάδα της κοινότητας Poro έχει μια ιερή θέση στο δάσος όπου πραγματοποιούνται τελετουργίες μύησης. Η μύηση γίνεται συνήθως κατά την εφηβεία και σηματοδοτεί όχι μόνο την εισαγωγή στην ίδια την κοινωνία, αλλά και μια ιεροτελεστία μετάβασης στην ενηλικίωση. Τα αγόρια διδάσκονται πώς να γίνουν άντρες, μαθαίνοντας παραδοσιακούς νόμους, έθιμα, χειροτεχνίες, γεωργία και την πνευματική γνώση. Επίσης, υποβάλλονται σε αγωνιστικές δοκιμασίες σωματικής ικανότητας και αντοχής. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι η κοινότητα Poro, στα πλαίσια μεθόδων εκφοβισμού, έχει χρησιμοποιήσει σύμβολα μαγείας για εκφοβισμό των μελών της κοινότητας και έχει προβεί σε βανδαλισμούς περιουσιών και επιθέσεις σε οικογένειες που αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτή. Παράλληλα, στα ίδια πλαίσια, συχνά απαγάγουν ανθρώπους που σκοπεύουν να μυήσουν με τη βία.[7]

 

Σε σχέση με τις πιο πάνω παρατεθείσες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, εντοπίζονται αφενός πληροφορίες που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη και τις δραστηριότητες της κοινότητας Poro, πλην όμως αυτό από μόνο του δεν επαρκεί για να αποδείξει τους ισχυρισμούς του αιτητή που προωθεί σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του. Ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς βασικές πληροφορίες αναφορικά με την κοινότητα Poro, ενώ οι αντικρουόμενες, συγκεχυμένες και επιγραμματικές δηλώσεις του που αφορούν την μύηση του πλήττουν καίρια την αξιοπιστία του. Κατά συνέπεια ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός συνδέεται με τον δεύτερο ισχυρισμό και είναι σαφές πως εφόσον δεν έγινε αποδεκτός ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός κλονίζεται η αξιοπιστία και του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού. Θα πρέπει βέβαια να επισημανθεί πως ο αιτητής κατά το αφήγημά του υπέπεσε σε αντιφάσεις τις οποίες δεν διευκρίνισε παρόλο που του δόθηκε η δυνατότητα. Επίσης κατά το αφήγημά του, προέβη σε γενικές και αόριστες αναφορές, ενώ προέκυψε σύγχυση ως προς τον φορέα δίωξης του. Συγκεκριμένα, ο αιτητής υποστήριξε ότι εξέθεσε την κοινότητα αποκαλύπτοντας πληροφορίες μετά το τέλος ποδοσφαιρικού αγώνα στην πόλη Koidu (ερυθρό 21/4Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να παραθέσει τι ακριβώς ανέφερε, υποστήριξε λακωνικά και αόριστα ότι τους ενημέρωσε για τις κακές πράξεις στις οποίες προέβαινε η κοινότητα (ερυθρό 21/4Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ως συνάγεται από τις δηλώσεις του, λόγω του ανωτέρω περιστατικού νεαρά άτομα προέβησαν σε επίθεση στο σπίτι του με απώτερο σκοπό τη σύλληψη του με τον ίδιο να διαφεύγει (ερυθρό 21/7Χ του διοικητικού φακέλου). Σε ερώτηση, ωστόσο, αν οι αρχές της χώρας του θα επιτρέψουν την είσοδο του στη χώρα σε περίπτωση επιστροφής του, ο αιτητής απάντησε αρνητικά προβάλλοντας ότι θα συλληφθεί καθώς η κοινότητα Poro αποτελεί ποινικό αδίκημα (ερυθρό 27/5Χ του διοικητικού φακέλου). Κληθείς από τον αρμόδιο λειτουργό να αποσαφηνίσει τον φορέα αναζήτησης του το βράδυ της επίθεσης στο σπίτι του, ο αιτητής πρόβαλε ότι τα περισσότερα μέλη της αστυνομίας είναι μέλη της κοινότητας, αλλά λόγω του ότι η επίθεση στο σπίτι του έλαβε χώρα βραδινές ώρες δεν γνωρίζει αν ήρθαν με την αστυνομία ή όχι (ερυθρό 20/1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Επιπλέον, οι δηλώσεις του αναφορικά με τα γεγονότα μετά τη διαφυγή του από το σπίτι του χαρακτηρίζονται από ασυνέπεια και χρονικές ανακολουθίες, κάτι που οδήγησε και στην κατάληξη προσδιορισμού ως συνήθους τόπου διαμονής του την πόλη Freetown. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τις δηλώσεις του αιτητή, όταν εγκατέλειψε το σπίτι του πέρασε ένα βράδυ σε θαμνώδη περιοχή (ερυθρό 20/2Χ του διοικητικού φακέλου), ενώ στη συνέχεια επικοινώνησε με τον μητρικό του θείο, όπου ενώ αρχικά δήλωσε ότι παρέμεινε μαζί του για μερικούς μήνες στη συνέχεια πρόβαλε ότι έμεινε για 3 εβδομάδες ή ένα μήνα (ερυθρό 20/3Χ του διοικητικού φακέλου). Επισημαίνεται ότι ανέφερε ότι το σπίτι του θείου του βρισκόταν στην πόλη Kongoako – πόλη την οποία δεν ανέφερε όταν κλήθηκε να παραθέσει χρονοδιάγραμμα με τα μέρη διαμονής του πριν εγκαταλείψει τη χώρα του (ερυθρό 27/3Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς να σχολιάσει την αντίφαση που προέκυψε αναφορικά με την περίοδο διαμονής του στον θείο του, ο αιτητής ανέφερε ότι στη συνέχεια μετακινήθηκε στην πόλη Freetown καθώς η ένταση ήταν ιδιαίτερα ψηλή (ερυθρό 20/4Χ του διοικητικού φακέλου). Τέλος, σημειώνεται ότι γίνεται αναφορά από τον αιτητή σε ένταλμα, το οποίο όπως ισχυρίστηκε έχει ισχύ μόνο στην περιφέρεια Kono της ανατολικής περιοχής (Eastern area) της Σιέρρα Λεόνε και για αυτό όπως υποστηρίζει δεν ανέκυψε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά τη διάρκεια της εξόδου του από τη χώρα μέσω του αεροδρομίου (ερυθρό 19/ 2Χ του διοικητικού φακέλου), ισχυρισμός ο οποίος στερείται ευλογοφάνειας. Από τα στοιχεία λοιπόν που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός δεν τεκμηριώνεται με τρόπο ικανό να θεμελιώσει την εσωτερική του αξιοπιστία. Η περιγραφή των γεγονότων από τον αιτητή εμφανίζει ελλείψεις ως προς τη λογική συνοχή και τη χρονική αλληλουχία και περιέχει εσωτερικές αντιφάσεις, οι οποίες δεν επιτρέπουν την αποδοχή του ισχυρισμού.     

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, ο αιτητής δεν προσκόμισε οποιαδήποτε στοιχεία προς υποστήριξη του συγκεκριμένου ισχυρισμού, καθώς ενώ ρωτήθηκε αν έχει πρόσβαση στο προαναφερθέν ένταλμα ο ίδιος απάντησε αρνητικά (ερυθρό 19/1Χ Δ.Φ.). Όσον αφορά την περαιτέρω ανάλυση και διερεύνηση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων εξωτερικών πηγών πληροφόρησης, αυτή δεν είναι εφικτή καθώς τα όσα ο αιτητής ανέφερε αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματος του.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής [.]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Αδιαμφισβήτητα όπως προκύπτει από το άρθρο 18 (5) του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000), ο αιτητής που επιθυμεί την υπαγωγή του στο ειδικό προστατευτικό καθεστώς της Σύμβασης, οφείλει να εκθέσει στη διοίκηση με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει για την απόδειξη των ισχυρισμών του, τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, αυτό όμως δεν αίρει την υποχρέωσή του να επικαλεσθεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το αίτημα που υπέβαλε στις αρμόδιες αρχές.

 

Ως νομολογιακά έχει κριθεί, γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί, καθώς και ισχυρισμοί για κίνδυνο ζωής χωρίς στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες αναφορές, δεν θεμελιώνουν βάσιμο φόβο δίωξης ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει βάσιμο φόβο δίωξης (βλ. απόφασή στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020).

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με αξιοπιστία και αληθοφάνεια τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς που θα τον ενέτασσαν στον ορισμό του πρόσφυγα προκειμένου να επωφεληθεί των ευεργετημάτων τέτοιου καθεστώτος.

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο αιτητής είχε αρκετές ευκαιρίες κατά το στάδιο της συνέντευξης του να αναπτύξει με κάθε λεπτομέρεια τον πυρήνα του αιτήματός του και να θεμελιώσει τον ισχυριζόμενο κίνδυνο που αντιμετωπίζει στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής ούτε στην ενώπιόν μου διαδικασία που είχε τη δυνατότητα να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του, να διευκρινίσει τις ασυνέπειες και τις ανακρίβειες των δηλώσεών του με το ορθό δικονομικό διάβημα, έθεσε ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο. Κατά συνέπεια, ενόψει των προβαλλόμενων ισχυρισμών δεν θα μπορούσε να παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα σύμφωνα με το άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000.

 

Πρόσθετα, από το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, έχοντας προσδιορίσει ως τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του την πρωτεύουσα Freetown, διεξήγαγε έρευνα για την κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω τοποθεσία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υφίστατο εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.  

 

Σύμφωνα με το διαδραστικό χάρτη της διαδικτυακής πύλης  Rule of Law in Armed Conflict (RULAC), πρωτοβουλία της Ακαδημίας της Γενεύης για το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η Σιέρρα Λεόνε δεν βρίσκεται υπό ένοπλη σύρραξη.[8]  Περαιτέρω, σύμφωνα με πρόσφατα αριθμητικά δεδομένα από την βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 22/07/2024 – 22/07/2025 καταγράφηκαν στη χώρα 9 περιστατικά ασφαλείας τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 3 ανθρώπινες απώλειες.[9] Επίσης, στην δυτική περιφέρεια/γεωγραφική ζώνη στην οποία υπάγεται η πόλη Freetown, η οποία προσδιορίστηκε ως περιοχή συνήθους διαμονής του αιτητή, καταγράφηκαν σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα 7  περιστατικά ασφαλείας χωρίς οποιεσδήποτε καταγεγραμμένες απώλειες. Τα 7 περιστατικά κατηγοριοποιήθηκαν ως ακολούθως: 4 διαμαρτυρίες (protests), 2 ταραχές (riots), και 1 περιστατικό βίας κατά πολιτών (violence against civilians).[10]

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε πως κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 22/08/2025), καταγράφηκαν 5 περιστατικά πολιτικής βίας (“Political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 4 θάνατοι.^[11]. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις για το έτος 2024, ο πληθυσμός της Σιέρρα Λεόνε ανέρχεται σε 8,977,972^[12] κατοίκους. Επιπλέον, ο πληθυσμός της πόλης Freetown ανέρχεται σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2025, στα 1.387.000 κατοίκους.[13]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τόπο συνήθους διαμονής του, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του.

 

Η συνήγορος του αιτητή, στα πλαίσια του ισχυρισμού του περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, προβάλλει ότι οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να παραπέμψουν τον αιτητή σε ψυχολόγο κατά παράβαση των άρθρων 9 και 15 του περί Προσφύγων Νόμου. Ως υποστήριξε, οι Καθ’ ων η αίτηση αγνόησαν το γεγονός ότι ο αιτητής είναι πρόσωπο που χρήζει ειδικής μεταχείρισης καθώς εμπίπτει κάτω από το άρθρο 9ΚΓ του περί Προσφύγων Νόμου λόγω βασανιστηρίων που έχει υποστεί από την οργάνωση. 

 

Εξετάζοντας τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή παρατηρώ ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του, ερωτηθείς αν αντιμετωπίζει οποιαδήποτε προβλήματα υγείας απάντησε αρνητικά (ερυθρό 29/3Χ του διοικητικού φακέλου). Οι λόγοι που ώθησαν τον αιτητή να εγκαταλείψει τη χώρα του εξετάστηκαν και αξιολογήθηκαν τόσο κατά τη διοικητική όσο και κατά την παρούσα δικαστική διαδικασία και κρίνονται ως μη αποδεκτοί λόγω έλλειψης επαρκών βασικών πληροφοριών, συνέπειας και συνοχής. Ορθώς, ο λειτουργός δεν εντόπισε ενδείξεις που ενδεχομένως να υποδηλώνουν παρελθούσα δίωξη ή σοβαρή βλάβη, και/ή συμπτώματα και ενδείξεις βασανιστηρίων ή άλλων σοβαρών πράξεων σωματικής ή ψυχολογικής βίας που να δικαιολογούν την εφαρμογή του άρθρου 15 του περί Προσφύγων Νόμου από τον αρμόδιο λειτουργό. Επιπρόσθετα, δεν υπάρχει οποιαδήποτε αναφορά στα πρακτικά της συνέντευξης που να καταδεικνύει φορτισμένη συναισθηματική κατάσταση ή ψυχολογική επιβάρυνση του αιτητή κατά τη διήγηση των γεγονότων, που να χρήζει περαιτέρω διερεύνησης και παραπομπής του στις αρμόδιες υπηρεσίες, ή να αναδεικνύει στοιχεία ευαλωτότητας. Επιπλέον, ο αιτητής ούτε κατά την ενώπιον μου δικαστική διαδικασία έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά που να υποδηλώνουν ότι εμπίπτει στην κατηγορία των προσώπων που χρήζουν ειδικής μεταχείρισης. Συνεπώς, ο ισχυρισμός της συνηγόρου του αιτητή περί ευάλωτου ατόμου λόγω υποβολής σε βασανιστήρια δεν ευσταθεί και απορρίπτεται ως αβάσιμος.    

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα. 

 

Οι Καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής και/ή δέουσα αιτιολόγηση εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι απόλυτα ορθή και νόμιμη. Κατόπιν κατ’ουσίαν αξιολόγησης του αιτήματος του αιτητή έκρινα πως δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.