ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3674/2024

16 Σεπτεμβρίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

G.D.W.

Αιτήτρια

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Η Αιτήτρια παρούσα

Ε. Χατζηγιάννη (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Π. Χαραλάμπους (κος) για πιστή μετάφραση από τα Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 17/05/24, η οποία της κοινοποιήθηκε κατά ή περί τον 9^ο/2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 19/11/21, την 05/04/24 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη, στις 08/04/24 ετοιμάστηκε σχετική έκθεση/εισήγηση και στις 15/04/24 αποφασίστηκε η απόρριψη της αίτησης, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Κατά την ακρόαση της υπόθεσης η Αιτήτρια, η οποία χειρίζεται την προσφυγή αυτοπροσώπως,  υιοθέτησε τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της. Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η Αίτηση, εμμένουν στην θέση ότι η Αιτήτρια είναι αναξιόπιστη στους ισχυρισμούς της, δεν θα μπορούσε να της αναγνωριστεί οποιοδήποτε καθεστώς διεθνούς προστασίας ενώ σε κάποιο σημείο της συνέντευξης της ισχυρίστηκε ότι επιθυμεί να παραμείνει στη Δημοκρατία για οικονομικούς λόγους.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα όσα υποστηρίζονται από την Αιτήτρια, αυτά που απάντησαν οι Καθ΄ ων η αίτηση, του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ») και αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν. 73(I)/2018), προχωρεί να εξετάσει την ουσία του αιτήματος της.

 

Μετά από ενδελεχή έλεγχο των πρακτικών της συνέντευξης διαπιστώνεται ότι ο εξεταστής της υπόθεσης – λειτουργός ενημέρωσε πλήρως την Αιτήτρια για τα δικαιώματα και υποχρεώσεις της, της παρασχέθηκε διερμηνέας στην Αγγλική και κατά την διάρκεια της συνέντευξης της έθεσε διάφορα ερωτήματα για να καλύψει τους λόγους που την οδήγησαν να εγκαταλείψει την χώρα της και να υποβάλει αίτηση ασύλου, της διαβάστηκαν όσα καταγράφηκαν στη συνέντευξη και επιβεβαίωσε πως αυτά αντικατοπτρίζουν επακριβώς τις δηλώσεις της. Η δε διαδικασία εξέτασης της αίτησης ασύλου της διενεργήθηκε σε πλήρη σύμπνοια με τις διατάξεις των Άρθρων 13, 13Α  και 18 περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000), αλλά και με βάση τα κριτήρια και/ή προϋποθέσεις που τηρούνται κατά την εξέταση αίτησης ασύλου. Δεν εντοπίζω οτιδήποτε παράτυπο, παράνομο και μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Διενεργήθηκαν εκτενείς ερωτήσεις, τόσο κλειστού όσο και ανοικτού τύπου, όπως επίσης και διευκρινιστικές ερωτήσεις για να μπορεί η ενδιαφερόμενη να τοποθετηθεί στα βιώματα και τις εμπειρίες της.

Κατά την καταγραφή της αίτησης, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι κατάγεται από τη Λιβερία και είναι Χριστιανή στο θρήσκευμα. Στη συνέντευξη της προσέθεσε ότι μεγάλωσε και διέμενε στην περιοχή Morovia, στην κομητεία Montserrado, ενώ διέμενε και στην περιοχή Paynesville (ερυθρό 34 – 4Χ ΔΦ). Ως προς το εκπαιδευτικό της υπόβαθρο, δήλωσε ότι είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ότι οικονομικά την στήριζε η αδελφή της (ερυθρό 33 – 9Χ, 12Χ). Σε σχέση με την οικογένεια της δήλωσε ότι οι αδελφές της και η μητέρα της ζουν στη Λιβερία και διατηρεί επικοινωνία μαζί τους, ενώ ο πατέρας της απεβίωσε (ερυθρό 34 – 8Χ – 10Χ). Ισχυρίστηκε επίσης ότι έχει ένα παιδί, γεννηθέν στις 25/10/22, του οποίου πατέρας είναι αιτητής ασύλου στη Δημοκρατία (ερυθρό 33 – 5Χ – 7Χ, ερυθρό 28 - 27 ΔΦ). Ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της επειδή η οικογένεια της ήθελε να την εξαναγκάσει σε γάμο με τον σύζυγο της αποβιώσασας αδελφής της. Κατά την ελεύθερη αφήγηση η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι ο σύζυγος της αδερφής της παρείχε οικονομική στήριξη, ωστόσο, ήταν κακοποιητικός απέναντι της επιφέροντας τον θάνατο της. Όταν η αδελφή της απεβίωσε ο σύζυγος της ζήτησε να παντρευτεί την νεαρότερη από τις αδελφές , η μητέρα της αρνήθηκε και τότε αυτός άρχισε να απειλεί την οικογένεια. Κατόπιν συμβουλής της αδελφής της, ταξίδεψε στη Δημοκρατία για να αιτηθεί διεθνούς προστασίας (ερυθρό 32 – 2Χ ΔΦ).

 

Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της συνέντευξης και της έκθεσης/εισήγησης εντοπίζονται ως ισχυρισμός 1 – η ταυτότητα, η χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία / προφίλ της Αιτήτριας τα οποία έγιναν αποδεκτά στο σύνολο τους (ερυθρό 51 - 50 ΔΦ). Ο ισχυρισμός 2 αφορά στα ισχυριζόμενα προβλήματα από τον πρώην σύζυγο της αδελφής της. Η λειτουργός κατέγραψε ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές, σαφείς και επαρκείς πληροφορίες επί του πυρήνα του αιτήματος της. Ειδικότερα:

- Υπέπεσε σε αντιφάσεις σε σχέση με την αδερφή της, καθ’ ότι ενώ αρχικά δήλωσε ότι έχει δυο αδελφές οι οποίες ζουν και εργάζονται στη Λιβερία στη συνέχεια δήλωσε ότι η αδελφή της απεβίωσε στις 19/10/2019. Κληθείσα να διευκρινίσει απάντησε ότι ανέφερε μόνο τα εν ζωή αδέλφια της, αναφορά που κρίθηκε ως ανεπαρκής (ερυθρό 34 – 8Χ, ερυθρό 32 – 2Χ ΔΦ).

- Οι ισχυρισμοί της περί πιέσεων να παντρευτεί τον σύζυγο της αδερφής της στερούνταν επαρκών πληροφοριών (ερυθρό 31 – 2Χ, 4Χ, 5Χ ΔΦ)

- Κληθείσα να διευκρινίσει τους λόγους για τους οποίους παρέμεινε για 2 έτη στην χώρα καταγωγής της μετά από την ισχυριζόμενη πίεση που δέχτηκε, απάντησε ότι τον απέφευγε ενώ δήλωσε ότι εκείνο το διάστημα δεν της συνέβη οτιδήποτε (ερυθρό 31 – 8Χ, 10Χ, 11Χ, 12Χ ΔΦ).

- Απέτυχε να στοιχειοθετήσει τον ισχυρισμό για τα προβλήματα που της προκαλεί ο σύζυγος της αδελφής της, εφόσον ισχυρίστηκε ότι ο ίδιος δεν απειλεί την οικογένεια της, ούτε γνώριζε τους λόγους για τους οποίους θα συνέχιζε ο εν λόγω άνδρας να ενοχλεί την ίδια την Αιτήτρια (ερυθρό 31 – 13Χ – 16Χ ΔΦ)

- Τέλος, η Αιτήτρια δήλωσε, κατόπιν σχετικής ερώτησης, ότι θα μπορούσε να μετεγκατασταθεί στην πόλη Paynesville (ερυθρό 30 – 2Χ, 4Χ, ερυθρό 31 – 12Χ, 34 – 4Χ ΔΦ).

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, η λειτουργός δήλωσε ότι οι ισχυρισμοί της Αιτήτριας αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματος και συνεπώς δεν ανάλυσε περαιτέρω τους ισχυρισμούς της μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης. Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, στη βάση του αποδεκτού ισχυρισμού 1 με αναφορά στις προσωπικές περιστάσεις και πληροφορίες αναφορικά με την χώρα καταγωγής της Αιτήτριας, διαπιστώθηκε ότι δεν υφίστανται βάσιμοι λόγοι δίωξης ή πραγματικού κίνδυνου σοβαρής βλάβης άμα τη επιστροφή της στη Λιβερία (ερυθρό 48 ΔΦ).

 

Το Δικαστήριο μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της Αιτήτριας, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων διαπιστώνω ότι αυτή δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου της, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους, επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα της εμπεριέχει δηλώσεις που ελλείπουν βιωματικά στοιχεία και ευλογοφάνεια που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή και δίωξη όπως δε σωρεία αντιφάσεων μεταξύ των δηλώσεων της. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε για κάθε ένα ξεχωριστά από τα περιστατικά που ισχυρίστηκε ότι έζησε, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131) Σύμφωνα και με την §205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, ο αιτών να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του, να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο μέσο, να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων και να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Η Αιτήτρια θα αναμενόταν να είναι σε θέση να παραθέσει ένα συμπαγές αφήγημα το οποίο θα εμπεριείχε συνεκτικές και συνεπείς μεταξύ τους πληροφορίες. Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας, το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία της Αιτήτριας (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Τα γεγονότα της περίπτωσης της σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Δεν έχει τεκμηριώσει ότι σε περίπτωση επιστροφής της θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας της και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Συνεπώς δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) καθώς οι σχετικοί ισχυρισμοί της απορρίφθηκαν ως μη αξιόπιστοι στο σύνολό τους. Ούτε έχουν αναπτυχθεί επαρκώς κατά την ακροαματική διαδικασία λόγοι που να δεικνύουν πως η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει είτε νομικά είτε ως προς τα ουσιαστικά γεγονότα που παρουσιάστηκαν ενώπιον της διοικητικής αρχής κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης που να οδηγούν σε ακύρωση της απόφασης και/ή ουδόλως έχουν υποδειχθεί συγκεκριμένα και/ή λεπτομερή στοιχεία που να ανατρέπουν τα όσα καταγράφονται λεπτομερώς στην έκθεση/εισήγηση του λειτουργού εξεταστή της υπόθεσης που αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης απόρριψης ασύλου της Αιτήτριας.

 

Ως προς το εάν η περίπτωση του εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, η λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής της σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο (ερυθρό 47 - 46 ΔΦ). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, αλλά ούτε και διατρέχει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή της Αιτήτριας δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων (ερυθρό 46 ΔΦ). Σημειώνεται ότι, η ίδια σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής της ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης όσον αφορά στην πόλη Paynesville, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 08/08/2025), καταγράφηκαν μόνο 2 περιστατικά πολιτικής βίας (“Political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 2 θάνατοι.^[1] Ως εκ τούτου, παρέλκει περαιτέρω διερεύνηση των προσωπικών της περιστάσεων για λόγους εφαρμογής της «αναπροσαρμοσμένης κλίμακας» όπως αυτή απορρέει από τη Νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης^[2] καθότι δεν υφίστανται καταστάσεις ένοπλης σύρραξης στην χώρα της. Αναφορικά, τώρα, με το ανήλικο τέκνο της Αιτήτριας αυτό αποκτήθηκε στη Δημοκρατία αλλά ουδέποτε προστέθηκε επί της αίτησης διεθνούς προστασίας ή καταγράφηκε από την ίδια την Αιτήτρια στην Προσφυγή της. Δεν αμφισβητείται ως γεγονός ότι η Αιτήτρια έχει ανήλικο τέκνο στη Δημοκρατία (προκύπτει πιστοποιητικό γέννησης στο φάκελο της υπόθεσης), αλλά ως πρόσωπο δεν αποτελεί μέρος της προσβαλλόμενης απόφασης, αλλά ούτε μέρος της παρούσας δικαστικής διαδικασίας ως διάδικο μέρος και/ή ούτε λήφθηκαν οποιαδήποτε δικονομικά μέτρα προς τούτο από την ίδια την Αιτήτρια. Εξάλλου, δεν υποβλήθηκαν στοιχεία (πέραν του πιστοποιητικού γέννησης στην αρμόδια αρχή) που αφορούν συναφώς και/ή ειδικούς κινδύνους που τυχόν θα αντιμετωπίσει το ανήλικο τέκνο της με την επιστροφή τους.

 

Ως εκ των ανωτέρω,  η Υπηρεσία Ασύλου μετά από ενδελεχή έρευνα, αιτιολογημένα απέρριψε την αίτηση της Αιτήτριας και το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο όλων των περιστάσεων της Αιτήτριας και των ισχυρισμών που προβλήθηκαν στην δικαστική διαδικασία, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €800 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας.

 

 

         

                 Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.