ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 634/2025

26 Σεπτεμβρίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

C.N.T. από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, ARC XXXXXXX, FXX-XXXXXR,
Διεύθυνση ΧΧ ΧΧΧ. ΧΧΧ. ΧΧΧΧΧΧΧΧ Χ, Flat. XX, XXXXX XXX XXXX str, Larnaca, XXXX

 

Αιτήτρια

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ
(Υφυπουργείο Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας)

Καθ’ ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Ρ. Μαλεκκίδου (κα) για Ε. Κονοσίδου (κα), Δικηγόροι για Αιτήτρια.

Παπανικολάου (κα) για Ε. Παραδεισιώτη (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Αιτήτρια Παρούσα

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 04/03/25 (κοινοποιήθηκε αυθημερόν) με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος και/ή ζητά οποιαδήποτε άλλη θεραπεία υπό τις περιστάσεις.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια, υπήκοος Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό (στο εξής «ΛΔΚ»), υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 25/01/23, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στις 07/01/25 και συντάχθηκε έκθεση/εισήγηση στις 31/01/25. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης αυθημερόν, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η Αιτήτρια μέσω της συνηγόρου της και της γραπτής της αγόρευσης προώθησε ως λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης ότι η απόφαση ελήφθη χωρίς τη διεξαγωγή δέουσας έρευνας, πλάνη περί τα πράγματα, με πάσχουσα διαδικασία της συνέντευξης και λανθασμένη εισήγηση και χωρίς της δέουσα αιτιολογία.

 

Οι Καθ' ων η Αίτηση τοποθετήθηκαν προφορικά υιοθετώντας το περιεχόμενο της Ένστασης, προωθώντας ότι η Αιτήτρια δεν κατόρθωσε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών της, ότι κρίθηκε αναξιόπιστη  (ως τα ερυθρά 77-67 του φακέλου) και ότι δεν εμπίπτει στο καθεστώς διεθνούς προστασίας.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Προτού το Δικαστήριο προβεί σε εξέταση λόγων ακύρωσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι ισχυρισμοί/ λόγοι ακύρωσης όπως αυτοί προβάλλονται μέσω της συνηγόρου της Αιτήτριας στο δικόγραφο της προσφυγής, δεν αναπτύσσονται επαρκώς στην Γραπτή Αγόρευση. Απλή επίκληση παραβίασης Νόμων και γενικών αρχών διοικητικού δικαίου, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη  Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924). Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί.

 

Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας  σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Ως προς τα προσωπικά της στοιχεία, η Αιτήτρια προέρχεται από Kinshasa, της ΛΔΚ, όπου διέμενε μέχρι τον Μάρτιο του 2022 που εγκατέλειψε τη χώρα της. Δήλωσε ότι οι γονείς της χώρισαν όταν η ίδια ήταν 6 ετών και ο πατέρας της ξαναπαντρεύτηκε. Η μητέρα της, ο πατέρας της και τα αδέρφια της ζουν στην Κινσάσα. Η ίδια ζούσε στο ίδιο σπίτι με τον πατέρα της και τη μητριά της στην Κινσάσα. Είναι υγιής, απόφοιτη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, απασχολήθηκε σε ένα εστιατόριο για έξι μήνες, από όπου σταμάτησε το 2021.

Εγκατέλειψε τη χώρα της αεροπορικώς χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Παρέμεινε δε στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές περίπου ένα χρόνο (ερυθρό 41, 40, 39-37, 32 ΔΦ). 

 

Με την αίτησή της για διεθνή προστασία ισχυρίστηκε πως εγκατέλειψε την χώρα της επειδή η οικογένεια του πατέρα της την ανάγκασε να παντρευτεί τον ξάδερφό της. Όταν αρνήθηκε, εκείνοι άρχισαν να της συμπεριφέρονται άσχημα, προσβάλλοντάς την και απειλώντας την ότι θα την σκοτώσουν αν αρνηθεί να τον παντρευτεί. Τότε, αποφάσισε με τη μητέρα της να εγκαταλείψει τη χώρα (ερυθρό 1 ΔΦ). Κατά την προσωπική της συνέντευξη επανέλαβε τους ισχυρισμούς της σχετικά με τον εξαναγκαστικό γάμο (ερυθρό 36 ΔΦ). Τέλος, σχετικά με το μελλοντικό της φόβο, δήλωσε ότι, σε περίπτωση επιστροφής της στη ΛΔΚ θα αντιμετωπίσει δυσκολίες να αρχίσει πάλι τη ζωή της από την αρχή (ερυθρό 37 ΔΦ). Στη συνέχεια, ο λειτουργός έθεσε στην Αιτήτρια διευκρινιστικές ερωτήσεις αναφορικά με τους ισχυρισμούς της όπου περιέγραψε ότι το 2020 έγινε μια συνάντηση μεταξύ της οικογένειάς της και της οικογένειας του θείου της, ονόματι Didi και του γιου του, ονόματι Eredia Singani, με σκοπό να ενημερωθεί ότι πρόκειται να παντρευτεί τον ξάδερφό της. Μετά τη συνάντηση αυτή, ρώτησε τον πατέρα της γιατί είχαν επιλέξει την ίδια για να παντρευτεί τον ξάδερφό της και εκείνος της απάντησε ότι αυτό αποφασίστηκε επειδή είναι η πρώτη κόρη και αποτελεί οικογενειακή παράδοση. Αναφορικά με την παράδοση αυτή, πρόσθεσε ότι σε κάποιες φυλές συνηθίζεται το πρώτο κορίτσι να παντρεύεται τον ξάδερφό της και σε περίπτωση που αρνηθεί απειλούν την ίδια και τα άτομα που τη βοήθησαν. Ανέφερε δε ότι τελικά δεν παντρεύτηκε τον ξάδερφό της γιατί κατάφερε να καταφύγει στο σπίτι της θείας της και έπειτα στο σπίτι της μητέρας της. Σχετικά με τις απειλές που ισχυρίστηκε ότι έλαβε, παρέθεσε ότι στη διάρκεια της συνάντησης αυτής τον 8^ο/2020 ο πατέρας της την απείλησε πως, αν δε δεχτεί να παντρευτεί τον ξάδερφό της, θα της κάνει κακό. Πρόσθεσε δε, ότι η μητέρα της δε συμφωνούσε με τον γάμο αυτόν και της πρότεινε να φύγει από τη χώρα για να μην παντρευτεί. Ερωτηθείσα αν κατήγγειλε στην αστυνομία τις απειλές αυτές, η Αιτήτρια αποκρίθηκε αρνητικά (ερυθρό 33-35 ΔΦ).

Ο λειτουργός στο πλαίσιο της έκθεσης-εισήγησής του εντόπισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο πρώτος αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ που έγινε αποδεκτός, ο δε δεύτερος σχετικά με τον εξαναγκαστικό γάμο με τον ξάδερφό της απορρίφθηκε. Κρίθηκε ότι  οι δηλώσεις της δεν ήταν ικανοποιητικές και επαρκείς, αλλά υπέπεσε σε αντιφάσεις και δεν υπήρχε συνοχή μεταξύ τους. Ειδικότερα, ο λειτουργός έκρινε ότι η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει με λεπτομερή και συγκεκριμένο τρόπο τον λόγο για τον οποίον ο πατέρας της και ο θείος της ήθελαν να την εξαναγκάσουν σε γάμο με τον ξάδερφό της, και, ερωτηθείσα σχετικά, αρκέστηκε να αναφέρει γενικόλογα ότι αυτό έγινε λόγω παράδοσης και εθίμου που ακολουθούν κάποιες φυλές. Περαιτέρω, δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες τόσο για την παράδοση αυτή, όσο και για τις φυλές που ακολουθούν την παράδοση αυτή, όπως επίσης δεν ήταν σε θέση να συνδέσει τη δική της φυλή με αυτή την παράδοση. Επιπλέον, δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει τους λόγους για τους οποίους ο πατέρας της και ο θείος της ήθελαν να εξαναγκάσουν την ίδια συγκεκριμένα σε γάμο με τον ξάδερφό της, ούτε να εξηγήσει επαρκώς τη δική της προσωπική εμπειρία αναφορικά με τον ισχυρισμό αυτόν. Επίσης, δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς και ακριβείς πληροφορίες για τον ξάδερφό της, με τον οποίον ήθελαν να την εξαναγκάσουν σε γάμο και με τον οποίον ισχυρίστηκε ότι διέμενε μαζί του για ένα διάστημα, αρκούμενη να αναφέρει το όνομά του. Όμως, δεν προσδιόρισε την ηλικία του, την επαγγελματική του ιδιότητα, ούτε την περιοχή διαμονής του. Αναμένεται ευλόγως από την Αιτήτρια να είναι σε θέση να παραθέσει τις πληροφορίες αυτές για τον ξάδερφό της (ερυθρό 36-34, 77-76 ΔΦ).

 

Αναφορικά με τις απειλές που ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε από τον πατέρα της, η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες ως προς το περιεχόμενό τους, παραθέτοντας γενικόλογα ότι απειλήθηκε από τον πατέρα της πως, αν αρνηθεί να παντρευτεί τον ξάδερφό της, θα της κάνει κακό. Επίσης, προσδιόρισε ότι η τελευταία φορά που ήρθε σε επικοινωνία με τον πατέρα της και τον ξάδερφό της ήταν στη μεταξύ τους αυτή συνάντηση τον 8^ο/2020. Ερωτηθείσα αν της συνέβη οτιδήποτε από τον ξάδερφο ή τον πατέρα της μετά από εκείνη τη μέρα, η Αιτήτρια αποκρίθηκε αρνητικά. Διαφαίνεται δηλαδή από τις δηλώσεις της ότι δεν της συνέβη οτιδήποτε υπό τη μορφή προσωπικής δίωξης ή σωματικής βλάβης μέχρι τον 3^ο/2022 που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της. Ερωτηθείσα να προσδιορίσει τους λόγους για τους οποίους δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα της, παρέθεσε ότι μπορεί να τη βρει η οικογένεια του πατέρα της και ίσως της συμβεί κάτι κακό. Ερωτηθείσα να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους μπορεί να συμβεί αυτό, δεδομένου ότι πέρασαν αρκετά χρόνια από το περιστατικό αυτό και η ίδια δεν έχει καμία επικοινωνία μαζί του από το 2020, δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσει με ακρίβεια, παραθέτοντας ότι αυτό είναι πιθανό να συμβεί. Κληθείσα περαιτέρω να προσδιορίσει πώς μπορούν να την εντοπίσουν, η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παράσχει συγκεκριμένη απάντηση, αρκούμενη να αναφέρει ότι ενδέχεται να την εντοπίσουν με κάποιον «πνευματικό τρόπο» (ερυθρό 36-34, 76-74 ΔΦ). Ο λειτουργός εντόπισε πληροφορίες σχετικά με τους εξαναγκαστικούς γάμους στη ΛΔΚ, ωστόσο λόγω της έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού της λόγω της μη συνεπούς αφήγησης της Αιτήτριας αναφορικά με τον εξαναγκαστικό γάμο της με τον ξάδερφό της, ο λειτουργός κατέληξε ότι ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε (ερυθρά 73-77 ΔΦ).

 

Από την έκθεση/εισήγηση προκύπτει ότι η έρευνα του λειτουργού ήτο ενδελεχής και επεκτάθηκε σε όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν από την Αιτήτρια (Βλέπε Nicolaou v. Minister of Interior a.ο. (1974) 3 C.L.R. 189, Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Motorways Ltd ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447, Χαράλαμπος Κύπρου Χωματένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 102/09, 14/03/13 και Logicom Public Ltd v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών κ.α.,  Α.Ε. Αρ. 153/2009, ημερ.14/01/14).  Σε αντίθεση με τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς της συνηγόρου της Αιτήτριας, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος σε συνάρτηση και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης όπου αυτό ήταν απαραίτητο και εφικτό. Μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων μόνο^[1] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία επί αυτού του σημείου του αιτήματός της, δεν τεκμηριώνεται.  Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου της, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[2], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Στο αφήγημα της Αιτήτριας προκύπτουν δηλώσεις από τις οποίες έλειπαν βιωματικά στοιχεία, συνοχή και λεπτομέρεια που να τεκμηρίωναν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού για αριθμό ζητημάτων ήταν ικανή να παράσχει ικανοποιητικές απαντήσεις^[3] αλλά ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών).  Από τα γεγονότα της περίπτωσης της σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Δεν έπεισε για το υπαρκτό οιασδήποτε μορφής δίωξης (Άρθρο 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000) αλλά ούτε έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις της ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας της είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Σημειώνεται ότι ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υπέδειξε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών της. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή, καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Ως προς το εάν η περίπτωση της Αιτήτριας εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται (ερυθρά 72-67 ΔΦ). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία. Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή της Αιτήτριας δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, η ίδια σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής της ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ανευρέθηκε ότι δεν δραστηριοποιούνται μη κρατικοί ένοπλοι φορείς στην Κινσάσα, αλλά μόνον στις ανατολικές περιοχές της ΛΔΚ ^[4], ενώ από τη βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) προκύπτει ότι τα περιστατικά  ασφαλείας που αφορούν συνολικά την επαρχία της Κινσάσα παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα^[5]  (ως και τα συμπεράσματα του λειτουργού), έτσι ώστε η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένοπλη σύρραξη επιφέρουσα συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας. Ως εκ τούτου, παρέλκει περαιτέρω διερεύνηση των προσωπικών της περιστάσεων για λόγους εφαρμογής της «αναπροσαρμοσμένης κλίμακας» όπως αυτή απορρέει από τη Νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης^[6]. Πέραν των πιο πάνω, αφορά πρόσωπο με οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο, μορφωμένη, ικανή για εργασία και χωρίς προβλήματα υγείας ή έτερο στοιχείο ευαλωτότητας.

 

Ως εκ των ανωτέρω δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα της Υπηρεσίας Ασύλου κατά την έκδοση της απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου της Αιτήτριας ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας, με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.