ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

      Υπόθεση Αρ. 838/2024

 

29 Σεπτεμβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 B. M.

Αιτητής

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ’ ων η αίτηση.

 …………………….

 

 

 

Ο αιτητής παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Κάλλια Σάββα για Έλενα Μυριάνθους, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Μελίνα Βασιλείου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, ημερομηνίας 25/01/2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο  αιτητής είναι υπήκοος του Καμερούν και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 05/05/2022 και στις 09/05/2022 παρέλαβε βεβαίωση υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας.

 

Στις 19/01/2024 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από αρμόδια λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση-Εισήγηση ημερομηνίας 24/01/2024 προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με το αίτημα του αιτητή. Στη συνέχεια, ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού υιοθέτησε την Έκθεση-Εισήγηση της λειτουργού, απέρριψε το αίτημα του αιτητή στις 25/01/2024.

 

Η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε στις 09/02/2024 επιστολή, στην οποία συμπεριέλαβε την απορριπτική της απόφαση επί του αιτήματος του αιτητή  η οποία του επιδόθηκε δια χειρός αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της προαναφερόμενης απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Ο αιτητής δια της συνηγόρου του, προέβαλε στα πλαίσια τόσο της αίτησης ακυρώσεως όσο και της Γραπτής του Αγόρευσης αρκετούς λόγους ακυρώσεως. Θα πρέπει να αναφερθεί πως η συνήγορος του αιτητή κατά την δικάσιμο ημερομηνίας 05/03/2025, όπου η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, απέσυρε όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσε, πλην του ισχυρισμού περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.  Κατά συνέπεια, ο νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν από τη συνήγορο του αιτητή, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης αντιτείνει πως η απόφαση των καθ' ων η αίτηση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και σωστή ενάσκηση των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ' ων η αίτηση και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Έχω εξετάσει τα εκατέρωθεν επιχειρήματα που προβάλλονται από τους ευπαίδευτους συνήγορους του αιτητή και των καθ' ων η αίτηση, λαμβάνοντας βεβαίως υπόψη το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου.  Είναι χρήσιμο να παρατεθούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματός του προκειμένου να  εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαπιστωθεί εάν το αρμόδιο όργανο διεξήγαγε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα και αποφάσισε εντός των αρμοδιοτήτων του, όπως αυτές οι αρμοδιότητες καθορίζονται από τη σχετική νομοθεσία και έχουν επεξηγηθεί από τη σχετική νομολογία του Ανωτάτου, Διοικητικού και Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας.

 

Στην αίτησή του για διεθνή προστασία ο αιτητής προέβαλε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του επειδή η ζωή του απειλούταν από τους αποσχιστές επαναστάτες. Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται πως ήταν στόχος επειδή εργαζόταν για έναν κυβερνητικό οργανισμό και ήταν αντίθετος με τις φιλοδοξίες των αποσχιστών της χώρας. Επίσης η πόλη που διέμενε, η Muyuka, ανέφερε ότι είναι από τις πόλεις που έχουν πληγεί περισσότερο από την αγγλοφωνική κρίση, γεγονός που οδήγησε ακόμα και την οικογένειά του να μετεγκατασταθεί αλλού. Αντίθετα, ο ίδιος,  επειδή αποτελούσε στόχο των αποσχιστών, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα για να είναι ασφαλής (ερυθρό 1, του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά την διάρκεια της συνέντευξής του ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, o αιτητής δήλωσε ότι είναι Αγγλόφωνος Καμερουνέζος και ανέφερε ότι περιοχή καταγωγής του είναι η πόλη Muyuka, της Νοτιοδυτικής Περιφέρειας (South West Region) της χώρας (ερυθρό 35, 2Χ-3Χ του διοικητικού φακέλου). Περαιτέρω, δήλωσε πως είναι άγαμος,  χριστιανός, και μιλά τις γλώσσες αγγλικά και γαλλικά (ερυθρά 35, 4Χ-5Χ, και 31, 1Χ του διοικητικού φακέλου). Ως προς την εκπαίδευσή του, δήλωσε ότι έχει ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση και κατόπιν φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Buea στον κλάδο των Πολιτικών Επιστημών και Δημοσίων Σχέσεων (ερυθρό 31, 2Χ του διοικητικού φακέλου), ενώ ως προς το επαγγελματικό του υπόβαθρο, ανέφερε ότι απασχολούνταν σε διάφορες θέσεις.

 

Συγκεκριμένα, από το 2012 μέχρι τον Αύγουστο του 2014 δίδασκε το μάθημα της Ιστορίας σε παιδιά δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην πόλη Muyuka, από τον Σεπτέμβριο του 2014 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2015 εργαζόταν σε εταιρεία επικοινωνιών και από τον Ιούνιο του 2015 μέχρι και το 2017 εργαζόταν ως γραμματέας Δημόσιων Σχέσεων στο συμβούλιο στην πόλη Muyuka (ερυθρό 31, 3Χ του διοικητικού φακέλου). Ακολούθως, ως προς την οικογένειά του, ανέφερε ότι ο πατέρας του απεβίωσε κατά το 2018 και δεν έχει αδέρφια. Ακόμα, στην χώρα καταγωγής του διαμένουν η μητέρα του, καθώς και η κόρη του ηλικίας 6 ετών, με τις οποίες διατηρεί συχνή επικοινωνία. Τέλος, στην χώρα του διαμένουν επίσης τα ξαδέρφια του και οι φίλοι του (ερυθρό 32, 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ως προς τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του,  ο αιτητής κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης προέβαλε  ότι έφυγε από το Καμερούν τον Δεκέμβριο του 2017, εξαιτίας απειλών τόσο από τους αποσχιστές («αντάρτες» όπως του αποκαλεί)  όσο και από την Κυβέρνηση. Όπως ανέφερε, ξεκίνησε να εργάζεται στο Κυβερνητικό Συμβούλιο το 2015 και η ζωή του τότε ήταν καλή. Ωστόσο, το 2016 ξέσπασε κρίση στη χώρα και το 2017 επεκτάθηκε και στην περιοχή του, στη Muyuka. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο αρχηγός των αποσχιστών (που τύγχανε και πρώην φίλος του) του ζήτησε να ενταχθεί στην ομάδα τους. Τότε, ο αιτητής αρνήθηκε και, όπως ισχυρίστηκε, άρχισε να δέχεται απειλές από τους αποσχιστές. Παρόλα αυτά, συνέχισε να εργάζεται στο Συμβούλιο.

 

Στη συνέχεια, προέβαλε ότι ο αρχηγός των αποσχιστών τον προειδοποίησε ότι εάν δεν σταματήσει να εργάζεται για την Κυβέρνηση, θα τον σκοτώσουν.  Ο αιτητής διέκοψε την εργασία του για περίπου ένα μήνα, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση των Αρχών, οι οποίες τον συνέλαβαν και του ζήτησαν να επιστρέψει στην εργασία του. Μετά από δύο εβδομάδες κράτησης, ο αιτητής δήλωσε ότι θα επέστρεφε στη δουλειά και αφέθηκε ελεύθερος, αλλά, όπως ισχυρίστηκε, τελικά δεν επέστρεψε λόγω φόβου για τη ζωή του. Αντ’ αυτού κατέφυγε στο σπίτι της μητέρας του, ωστόσο ούτε εκεί ένιωθε ασφαλής. Τελικά, αναγκάστηκε να διαφύγει στην περιοχή Meme, στο χωριό Kurume, όπου διέμεινε κρυμμένος από το 2017 μέχρι και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς. Όπως προέβαλε, εξαιτίας αυτών των διώξεων και των απειλών κατά της ζωής του, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα του. Ερωτηθείς αν υπάρχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους αιτήθηκε διεθνή προστασία απάντησε αρνητικά (για όλα τα ανωτέρω βλ. ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευρύνσεων που ακολούθησε δόθηκε η δυνατότητα στον αιτητή μέσω πρόσθετων ερωτήσεων να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής του.

 

Αναφορικά με τις απειλές που ισχυρίστηκε ότι έλαβε από τους αποσχιστές, ο αιτητής επιβεβαίωσε ότι αιτία αυτών ήταν το γεγονός ότι εργαζόταν σε κυβερνητικό οργανισμό και αρνήθηκε να ενταχθεί στην ομάδα τους (ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου). Όπως ανέφερε, οι απειλές ξεκίνησαν μετά τη γέννηση της κόρης του, τον Αύγουστο του 2017 και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα (ερυθρό 28 του διοικητικού φακέλου). Οι απειλές ήταν κυρίως λεκτικές, αλλά όπως ισχυρίστηκε, μέλη των αποσχιστών επισκέπτονταν και το σπίτι της μητέρας του οπλισμένοι, δηλώνοντάς του ότι θα τον σκοτώσουν εάν δεν σταματήσει να εργάζεται για την κυβέρνηση (ερυθρό 29 του διοικητικού φακέλου).

 

Ο ίδιος τους διαβεβαίωσε ότι έχει παραιτηθεί, αλλά αρνήθηκε να ενταχθεί στην ομάδα τους. Μετά από αυτές τις απειλές, κατέφυγε στο χωριό Κurume, όπου έμεινε κρυμμένος στους θάμνους, νιώθοντας ασφαλής. Ωστόσο, ακόμα και εκεί δεχόταν τηλεφωνικές απειλές από τον φίλο του, ο οποίος ήταν αρχηγός των Ανταρτών και τον πίεζε να ενταχθεί στην ομάδα. Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι από το 2017 μέχρι το 2022, έμεινε κρυμμένος στο Kurume αλλά στη συνέχεια επέστρεψε στην περιοχή της Muyuka. Το 2017 επικοινώνησε με τον θείο του, ο οποίος τον βοήθησε να μεταβεί στη Νιγηρία τον Σεπτέμβριο του 2019 με βάρκα, όπου και παρέμεινε μέχρι το 2020. Στη συνέχεια,  ισχυρίστηκε πως επέστρεψε στο Καμερούν και συνέχισε να κρύβεται στους θάμνους στην περιοχή της Muyuka, επειδή το όνομά του ήταν στη λίστα των ατόμων που βρίσκονταν στο στόχαστρο των αποσχιστών. Έτσι, το 2021, μέσω του θείου του, επικοινώνησε ξανά με τον άνδρα από τη Νιγηρία, ο οποίος τον βοήθησε να εγκαταλείψει οριστικά την χώρα (ερυθρό 28, του διοικητικού φακέλου).

 

Όσον αφορά στις απειλές που ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε από την Κυβέρνηση, o  αιτητής επανέλαβε ότι αυτές οφείλονταν στο ότι σταμάτησε να εργάζεται στο Κυβερνητικό Συμβούλιο. Όπως ισχυρίστηκε, οι κυβερνητικές αρχές τον συνέλαβαν και έθεσαν υπό κράτηση για δύο εβδομάδες τον Αύγουστο του 2017. Μετά την αποφυλάκισή του, η κατάσταση παρέμεινε επικίνδυνη, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να κρυφτεί στις θαμνώδεις εκτάσεις. Ωστόσο, κατά την περίοδο που ήταν κρυμμένος, ανέφερε ότι δεχόταν τηλεφωνικές απειλές από την Κυβέρνηση, καθώς γνώριζαν τον αριθμό του κινητού του. Ωστόσο, παρότι άλλαξε τον αριθμό τηλεφώνου του και σταμάτησε να δέχεται άλλες απειλές,  ισχυρίστηκε ότι εξακολουθεί να πιστεύει ότι τον αναζητούν, καθώς το όνομά του παραμένει σε «λίστα καταζητούμενων». Μάλιστα, παρόλο που το Συμβούλιο στο οποίο εργαζόταν είχε ήδη κλείσει από το 2018, θεωρεί ότι οι αρχές εξακολουθούν να τον θεωρούν ύποπτο (ερυθρά 28-27 του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής κλήθηκε να εξηγήσει το γιατί δεν ανέφερε το χωριό Kurume στο προηγούμενο στάδιο της συνέντευξης όπου ερωτήθηκε για τους τόπους διαμονής του και  διευκρίνισε πως δεν ανέφερε εξαρχής το χωριό Kurume, όπου είχε καταφύγει, επειδή βρισκόταν εκεί για λόγους ασφάλειας (ερυθρό 26 του διοικητικού φακέλου). Επιπρόσθετα, όσον αφορά στην καθυστέρηση μεταξύ της έκδοσης του διαβατηρίου του το 2020 και της αναχώρησής του από τη χώρα το 2022, ανέφερε πως δεν έφυγε νωρίτερα λόγω της έντονης στρατιωτικής παρουσίας και του φόβου σύλληψης του. Υποστήριξε επίσης πως δεν μπορούσε να μετακινηθεί σε άλλη πιο ασφαλή περιοχή εντός της χώρας, καθώς οι περιοχές του Γαλλόφωνου Καμερούν ελέγχονται από την Κυβέρνηση και υπήρχε ο κίνδυνος να συλληφθεί. Τέλος, σε ερώτηση γιατί παρέμεινε στη χώρα από το 2017 μέχρι και το 2022 (5 χρόνια) παρόλο που δεχόταν απειλές, απάντησε ότι «πολλοί άνθρωποι φοβούνταν» (ερυθρό 26 του διοικητικού φακέλου).

 

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, οι οποίοι διαμορφώθηκαν ως κατωτέρω: (α) Ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία/προφίλ του αιτητή και (β) Ισχυριζόμενες απειλές από την Κυβέρνηση του Καμερούν και από τους αποσχιστές (αντάρτες).  Ο πρώτος ισχυρισμός που αφορά την ταυτότητα του αιτητή, τη χώρα καταγωγής του και τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ του, έγινε αποδεκτός, καθότι κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Αντιθέτως, ο δεύτερος ισχυρισμός δεν έτυχε αποδοχής.  Σε σχέση με αυτό το μέρος του αιτήματός του, οι καθ’ ων η αίτηση υποστηρίζουν πως ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται του πυρήνα του αιτήματός του, ενώ επίσης παρατηρήθηκαν αντιφάσεις και ασάφειες.

 

Συγκεκριμένα, ο αιτητής ανέφερε ότι «δεν θυμάται» ποια ήταν η μέρα της σύλληψης του από την Κυβέρνηση (ερυθρό 30, 5Χ, του διοικητικού φακέλου), γεγονός που έρχεται σε αντίφαση με δήλωσή του σε άλλο μέρος της συνέντευξης, όπου ανέφερε ότι είχε συλληφθεί τον Σεπτέμβριο του 2017 (ερυθρό 27, 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Σε σχέση με το πώς προστάτευσε τον εαυτό του από τους αποσχιστές από τον Αύγουστο του 2017 μέχρι και τον Φεβρουάριο του 2022 που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ανέφερε ότι διέμενε στο χωριό Kurume και το 2017 επικοινώνησε με τον θείο του στην Αυστραλία για να ζητήσει την βοήθεια του (ερυθρό 28, 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Ο ισχυρισμός αυτός κρίθηκε χρονικά αντιφατικός, αφού σε άλλο μέρος της συνέντευξης του ισχυρίστηκε ότι επικοινώνησε με τον θείο του κατά το 2019 και τον συμβούλευσε να μεταβεί στη Νιγηρία (ερυθρό 30, 6Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ακολούθως, ως προς την χρονική στιγμή έκδοσης του διαβατηρίου του, οι Καθ’ ων επισημαίνουν μια ακόμα αντίφαση. Παρότι ο αιτητής είχε δηλώσει ότι επέστρεψε από την Νιγηρία τον Φεβρουάριο του 2020, οπότε και ένας γνωστός του θείου του τον βοήθησε να εκδώσει νέο διαβατήριο (ερυθρό 30, 4Χ του διοικητικού φακέλου), εντούτοις  παρατηρείται ότι το διαβατήριο του έχει εκδοθεί τον Ιανουάριο του 2020 (ερυθρό 32, 2Χ του διοικητικού φακέλου). Επίσης, το αρμόδιο όργανο διευκρίνισε πως όταν ρωτήθηκε ο αιτητής για το ποιες ήταν οι περιοχές διαμονής του στο Καμερούν, δεν έκανε καμία αναφορά για το χωριό Kurume (ερυθρό 33, 6Χ του διοικητικού φακέλου) και όταν του επισημάνθηκε το ζήτημα αυτό δεν έδωσε επαρκή αιτιολογία για την μη αναφορά του συγκεκριμένου χωριού. Επιπρόσθετα, δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει το γεγονός ότι παρέμεινε στην χώρα για 5 ολόκληρα χρόνια (από το 2017 μέχρι και το 2022), παρότι ισχυρίστηκε πως συνέχιζε να δέχεται απειλές (ερυθρό 26, χ2 του διοικητικού φακέλου). Ακόμα, οι καθ’ ων η αίτηση επισημάνουν ότι όταν κλήθηκε να εξηγήσει γιατί η κυβέρνηση τον ψάχνει ακόμη, παρότι το συμβούλιο στο οποίο εργαζόταν έκλεισε το 2018, δεν ήταν σε θέση να υποστηρίξει τα λεγόμενα του και δεν έδωσε επαρκείς πληροφορίες (ερυθρό 27, 2Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Περαιτέρω, είναι η θέση των καθ΄ ων η αίτηση πως δεν εξηγείται πως ο αιτητής κατάφερε να διαφύγει από την χώρα του, να πάει στη Νιγηρία και να επιστρέψει ξανά χωρίς να του συμβεί οτιδήποτε (ερυθρά 30 και 4Χ, ερ. 26, 3Χ του διοικητικού φακέλου). Ομοίως, επισημαίνεται πως δεν εξηγείται γιατί ενώ είχε διαβατήριο από το 2020, ταξίδεψε τελικά το 2022. Αφενός ανέφερε ότι δεν μπορούσε να εγκαταλείψει τη χώρα νωρίτερα γιατί παντού είχε στρατό (ερυθρό 26, 4Χ του διοικητικού φακέλου), ενώ σε άλλο σημείο ανέφερε ότι ο φίλος του θείου του (ο οποίος τον βοήθησε να εκδώσει νέο διαβατήριο), ήταν αυτός που τελικά τον βοήθησε να εγκαταλείψει την χώρα και τον συνόδευσε μέχρι το αεροπλάνο (ερυθρό 28, χ2 του διοικητικού φακέλου). Συνεπώς, οι καθ’ ων η αίτηση εκτιμούν πως δεν εξηγείται γιατί ο εν λόγω θείος δεν μπορούσε να τον βοηθήσει να εγκαταλείψει την χώρα νωρίτερα. Τέλος, τονίζουν ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσει γιατί εξακολουθεί να δέχεται απειλές από τους αποσχιστές, παρότι σε προηγούμενο σημείο είχε δηλώσει ότι άλλαξε αριθμό τηλεφώνου (ερυθρό 28, 3Χ του διοικητικού φακέλου).  Κατά συνέπεια, κρίθηκε πως οι δηλώσεις του ήταν αντιφατικές και πως δεν κατάφερε να τεκμηριώσει την εσωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του.

 

Όσον αφορά στην εξωτερική αξιοπιστία, είναι θέση των καθ΄ ων η αίτηση ότι τα όσα ανέφερε ο αιτητής στη συνέντευξη αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης. Επιπλέον, σημειώνουν πως δεν προσκόμισε κάποιο έγγραφο που να αποδεικνύει ότι δούλευε στον κυβερνητικό οργανισμό (ερ. 27, 4Χ). Λαμβάνοντας υπόψη και την έλλειψη εσωτερικής αξιοπιστίας, τα πιο πάνω μέρος του αιτήματος του δεν έγινε αποδεκτό.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τον μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό και τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή και κατόπιν αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στο Καμερούν και συγκεκριμένα στην πόλη Muyuka, που συνιστά τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή και στον οποίον αναμένεται να επιστρέψει, έκρινε ότι υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση των ισχυρισμών του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.  Ο αρμόδιος λειτουργός λαμβάνοντας υπόψη τα ευρήματα έρευνας για την κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του αιτητή, κατέληξε ότι η σύγκρουση στο Καμερούν δεν έχει φτάσει σε σημείο όπου οι άμαχοι στοχοποιούνται αδιακρίτως λόγω της παρουσίας τους και μόνο στις αγγλόφωνες περιοχές. Λαμβάνοντας υπόψη ότι καθ' όλη τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής δεν κατέδειξε κανένα υποκειμενικό στοιχείο αναφορικά με την αγγλόφωνη κρίση, εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι η φύση και η έκταση της κρίσης σε συνδυασμό με το ατομικό προφίλ του αιτητή δεν επαρκούν για να συναχθεί ότι θα διατρέχει κίνδυνο ως άμαχος εάν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πόλη Muyuka.

 

Συγκεκριμένα, αξιολογώντας το προφίλ του αιτητή, οι καθ’ ων η αίτηση διαπιστώνουν πως πρόκειται για άντρα νεαρής ηλικίας, αρκούντως εκπαιδευμένο που δεν αντιμετωπίζει θέματα ευαλωτότητας και προβλήματα υγείας. Περαιτέρω, ομιλεί Αγγλικά και Γαλλικά, έχει εργασιακή εμπειρία  στην χώρα καταγωγής του και όπως αναφέρουν διαφαίνεται ότι είναι άτομο οικονομικά ανεξάρτητο. Επιπλέον, έχει συγγενείς πρώτου βαθμού στην χώρα καταγωγής του (την μητέρα του και την κόρη του ηλικίας 6 ετών) και δεν διαπιστώθηκε ότι αντιμετώπισε οποιαδήποτε μορφή δίωξης στο παρελθόν.  Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιόν μου από τους συνήγορούς του, αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία του αιτητή, δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό, εφόσον προκύπτει πως ορθά έγινε αποδεκτός.

 

Αναφορικά με τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του αιτητή περί συνεχιζόμενων διώξεων και απειλών στη χώρα καταγωγής του, διαφαίνεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου πως εν ο λόγω ισχυρισμός δεν καθίσταται αξιόπιστος. Ειδικότερα, οι δηλώσεις του αιτητή παρουσιάζουν ουσιώδεις αντιφάσεις και ασάφειες ως προς τη χρονική αλληλουχία και τις συνθήκες της φερόμενης σύλληψης και κράτησής του, οι οποίες μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, στερώντας έτσι την αναγκαία εσωτερική συνοχή από την αφήγησή του.  

 

Περαιτέρω, ο αιτητής φέρεται να παρέμεινε στη χώρα καταγωγής του για μεγάλο χρονικό διάστημα, από το 2017 μέχρι και το 2022, χωρίς να προκύπτει από κανένα στοιχείο ότι υπέστη συγκεκριμένη βλάβη ή ότι αντιμετώπισε πραγματικό και άμεσο κίνδυνο για τη ζωή ή την ελευθερία του. Η μακροχρόνια αυτή παραμονή, χωρίς καταγεγραμμένο περιστατικό δίωξης, αντιφάσκει με τον ισχυρισμό περί διαρκούς και σοβαρής απειλής κατά της ζωής του.  Ιδιαίτερη σημασία έχει επίσης το γεγονός ότι, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, ο αιτητης κατόρθωσε να εκδώσει νέο διαβατήριο. Η πραγματοποίηση μιας τέτοιας διοικητικής πράξης προϋποθέτει συναλλαγή με τις κρατικές αρχές, γεγονός που δεν συνάδει με την επίκληση καταδίωξης από τις ίδιες τις αρχές της χώρας του.

 

Επιπρόσθετα, παρά τον ισχυρισμό του περί συνεχών απειλών, ο αιτητής δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό έγγραφο, ούτε αξιόπιστη μαρτυρία ή άλλη εξωτερική τεκμηρίωση που θα μπορούσε να ενισχύσει την αφήγησή του, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη ότι ο αιτητής οφείλει να παρουσιάσει πλήρη και συνεκτική περιγραφή των γεγονότων. Στην προκειμένη περίπτωση, οι αόριστες και ασταθείς αναφορές του δεν επαρκούν για την ικανοποίηση του προαναφερόμενου κριτηρίου. 

 

Τέλος, οι αντιφάσεις που παρατηρούνται ως προς τον τόπο διαμονής του και τις επαφές του με συγγενικά πρόσωπα ενισχύουν περαιτέρω την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του.  Ενόψει όλων των ανωτέρω, καταλήγω ότι ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός του αιτητή στερείται συνοχής και τεκμηρίωσης και ως εκ τούτου, δεν πληροί τα κριτήρια αξιοπιστίας και δεν τεκμηριώνεται η εσωτερική αξιοπιστία του ουσιώδους ισχυρισμού.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του συγκεκριμένου ισχυρισμού, ανέτρεξα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης προκειμένου να διαπιστώσω την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα καταγωγής του και για να διασταυρώσω τα όσα παρέθεσε ο αιτητής κατά το αφήγημά του.  H πιο πρόσφατη έρευνα (Ιανουάριος 2024) της ACCORD που ετοιμάστηκε ως απάντηση σε ερώτημα σχετικά με την αγγλόφωνη κρίση, αναφέρει ότι κατά την περίοδο αναφοράς (2021-2023), η βίαιη σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και άμυνας και των ένοπλων αυτονομιστικών ομάδων συνέχισε να μαίνεται στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές του Καμερούν. Η κατάσταση ασφαλείας στις αγγλόφωνες περιοχές αναφέρεται ότι επιδεινώθηκε, με την εξέγερση να γίνεται πιο δομημένη και την κρίση πιο περίπλοκη.^[1]

 

Από τις ανωτέρω πληροφορίες, επιβεβαιώνεται η ανασφαλής κατάσταση η οποία πηγάζει από την αγγλόφωνη κρίση. Παρόλα αυτά ο αιτητής δεν παρουσίασε στοιχεία με τα οποία να τεκμηριώνει ότι θα διατρέξει οποιονδήποτε κίνδυνο λόγω της ανασφάλειας που επικρατεί στη χώρα καταγωγής του.  Η επιβεβαίωση της γενικής κατάστασης που επικρατούσε στη χώρα του δεν είναι αρκετή για να αποδοθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας στον αιτητή, εφόσον ο αιτητής κατά το αφήγημά του πρόβαλε γενικούς ισχυρισμούς και δεν ήταν συγκεκριμένος και λεπτομερής στις δηλώσεις του.  Οι αναφορές του αιτητή, αφορούν προσωπικό του ζήτημα το οποίο δεν επιβεβαιώθηκε από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (και ούτε αναμένετο κάτι τέτοιο) και δεν κατάφερε να παρουσιάσει με τεκμηρίωση το αφήγημά του για τους λόγους που έχουν επεξηγηθεί πιο πάνω.  Συνεπώς, ο τρίτος ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής [.]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Αδιαμφισβήτητα όπως προκύπτει από το άρθρο 18 (5) του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000), ο αιτητής που επιθυμεί την υπαγωγή του στο ειδικό προστατευτικό καθεστώς της Σύμβασης, οφείλει να εκθέσει στη διοίκηση με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής δεν είναι υποχρεωμένος να προσκομίσει για την απόδειξη των ισχυρισμών του, τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, αυτό όμως δεν αίρει την υποχρέωσή του να επικαλεσθεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το αίτημα που υπέβαλε στις αρμόδιες αρχές.

 

Ως νομολογιακά έχει κριθεί, γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί, καθώς και ισχυρισμοί για κίνδυνο ζωής χωρίς στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες αναφορές, δεν θεμελιώνουν βάσιμο φόβο δίωξης ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει βάσιμο φόβο δίωξης (βλ. απόφασή στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020).

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει με αξιοπιστία και αληθοφάνεια τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς που θα τον ενέτασσαν στον ορισμό του πρόσφυγα προκειμένου να επωφεληθεί των ευεργετημάτων τέτοιου καθεστώτος.

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο αιτητής είχε αρκετές ευκαιρίες κατά το στάδιο της συνέντευξής του να αναπτύξει με κάθε λεπτομέρεια τον πυρήνα του αιτήματός του και να θεμελιώσει τον ισχυριζόμενο κίνδυνο που αντιμετωπίζει στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής ούτε στην ενώπιόν μου διαδικασία που είχε τη δυνατότητα να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του, να διευκρινίσει τις ασυνέπειες, τις αντιφάσεις και τις ανακρίβειες των δηλώσεών του με το ορθό δικονομικό διάβημα, έθεσε ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο.  Κατά συνέπεια, ενόψει των προβαλλόμενων ισχυρισμών δεν θα μπορούσε να παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα σύμφωνα με το άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000.

 

Πρόσθετα, από το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του βρίσκεται στην πόλη Muyuka της Νότιας Επαρχίας του Καμερούν (South Region) διεξήγαγε έρευνα για την κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω τοποθεσία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υφίστατο εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.  Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. 

 

Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Στις περιοχές Βορειοδυτικού και Νοτιοδυτικού Καμερούν, γνωστές και ως Αγγλόφωνες περιοχές^[2], οι συγκρούσεις μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των αποσχιστών συνεχίζονται από το 2017, όταν οι αποσχιστές επιχείρησαν να ιδρύσουν ένα ανεξάρτητο κράτος^[3]. Το Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED) ανέφερε ότι το 2023, οι εσωτερικές διαφωνίες μεταξύ των ηγετών των αποσχιστών χώρισαν τις αυτοανακηρυχθείσες αγγλόφωνες κυβερνήσεις σε περισσότερες από 50 αποσχιστικές ομάδες, αποδυναμώνοντας τις πολιτικές τους απαιτήσεις και την ικανότητά τους να αντισταθούν στις κυβερνητικές επιθέσεις^[4]. Το ACLED περαιτέρω έδειξε ότι η συνεχιζόμενη σύγκρουση και οι ανταγωνιστικές εδαφικές διεκδικήσεις μεταξύ αυτονομιστικών ομάδων και της κεντρικής κυβέρνησης έχουν μετατρέψει τις αγγλόφωνες περιοχές σε ένα κατακερματισμένο σύστημα φορολογίας, ασφάλειας και δημόσιων υπηρεσιών, τις οποίες διαχειρίζονται διάφοροι ασυντόνιστοι παράγοντες, μεταξύ των οποίων αυτονομιστές, η κυβέρνηση, ιδιωτικές εταιρείες και ανθρωπιστικές οργανώσεις^[5].

 

Τον Ιανουάριο του 2024, το UNOCHA ανέφερε ότι οι πληθυσμοί στις περιοχές Βορειοδυτικού και Νοτιοδυτικού Καμερούν «συνεχίζουν να υφίστανται κακομεταχείριση, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών, της καταστροφής περιουσιών, των απαγωγών για λύτρα, της παράνομης φορολόγησης, των αυθαίρετων συλλήψεων και των εκβιασμών»^[6]. Η κατάσταση ασφαλείας παρέμεινε «εξαιρετικά ασταθής» καθ' όλη τη διάρκεια του 2024^[7], με αύξηση της εγκληματικότητας, επιδρομές από NSAGs (Μη Κρατικές Ένοπλες Ομάδες) σε αστικά κέντρα, επιθέσεις στις δυνάμεις ασφαλείας του κράτους, απειλές κατά των πολιτών και χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών συσκευών (IEDs) από τις NSAGs^[8]. Σύμφωνα με το ACLED, «η σύγκρουση στην Αγγλόφωνη περιοχή αυξάνεται κάθε χρόνο, με τα βίαια περιστατικά να αυξάνονται κατά μέσο όρο 49% ετησίως από το 2020 έως το 2023»^[9]. Η ίδια πηγή ανέφερε ότι οι αποσχιστές επέβαλαν κλεισίματα και απεργίες στις σχολικές δραστηριότητες και ήταν υπεύθυνοι για το 89% των σχεδόν 50 βίαιων περιστατικών που στόχευαν δασκάλους το 2023^[10].

 

Στην επικαιροποιημένη της έκθεση που καλύπτει την περίοδο Ιουλίου - Σεπτεμβρίου 2024, η Global Protection Cluster ανέφερε αύξηση των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων τον Ιούλιο του 2024, με τις SSF (Δυνάμεις Ασφάλειας του Κράτους) να εκτελούν «επιχειρήσεις αποκλεισμού και έρευνας» που οδήγησαν σε επτά περιστατικά αυθαίρετων συλλήψεων, με 303 θύματα, ενώ οι NSAGs εγκαθίδρυσαν περισσότερα παράνομα σημεία ελέγχου για εκβιασμό χρημάτων και απαγωγή πολιτών για λύτρα^[11]. Οι πιο συχνές παραβιάσεις που καταγράφηκαν ήταν αυθαίρετες συλλήψεις και κρατήσεις, σωματικές επιθέσεις ή κακοποίηση και δολοφονίες^[12]. Ο μεγαλύτερος αριθμός παραβιάσεων μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου 2024 «καταγράφηκε στην Buea (457 θύματα) και την Muyuka (199 θύματα), και οι δύο στη νοτιοδυτική περιοχή του Fako, ακολουθούμενες από την Meme επίσης στη νοτιοδυτική περιοχή και έπειτα τη Mezam στην βορειοδυτική περιοχή»^[13].

 

Για την πληρότητα της έρευνας θα παρατεθούν τα πλέον πρόσφατα ποσοτικά δεδομένα προκειμένου να διαφανεί η κατάσταση ασφαλείας. Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, στην Νοτιοδυτική περιφέρεια (Southwest region) του Καμερούν, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 01/09/2025), καταγράφηκαν 555 περιστατικά πολιτικής βίας (“Political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες),τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 413 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές[14]. Σημειώνεται, ότι ο πληθυσμός της Νοτιοδυτικής περιφέρειας (Southwest region) ανέρχεται στα 1, 534,232 (2015).^[15]

 

Βάσει των πιο πάνω αριθμητικών δεδομένων, διαφαίνεται πως τα περιστατικά ασφαλείας στον τόπο που αναμένεται να επιστρέψει ο αιτητής, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι υπάρχει συνεχιζόμενη βία λόγω των συγκρούσεων μεταξύ του στρατού και των ένοπλων αποσχιστικών ομάδων που δρουν στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν, δεν ανέρχεται σε υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι ο αιτητής θα εκτεθεί σε κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας εάν επιστρέψει στον τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής του.  Σημειώνεται μάλιστα πως τα περιστατικά αυτά αναφέρονται σε όλο το Νοτιοδυτικό Καμερούν και όχι στην πόλη που ο αιτητής αναμένεται να επιστρέψει.  Λαμβάνοντας υπόψη τον αποδεκτό ουσιώδης ισχυρισμό του αιτητή σε συνδυασμό με τα ευρήματα από πηγές πληροφόρησης, ο αιτητής δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει βάσιμο κίνδυνο σοβαρής βλάβης. 

 

Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν αμφισβητούνται τα δεδομένα αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν. Παρά ταύτα, ως προκύπτει και από την πιο πάνω ανάλυση, ο αιτητής δεν διαφαίνεται να ανήκει σε κατηγορίες προσώπων υψηλού κινδύνου που θα ενέπιπταν στους στόχους επιθέσεων από τις αρχές του Καμερούν. Λαμβάνοντας υπόψη τις προσωπικές του περιστάσεις, με βάση και τα δεδομένα που αναφέρθηκαν ανωτέρω, δεν προκύπτουν εύλογοι λόγοι ώστε να συνάγεται πως υπάρχει κίνδυνος δίωξης του ή πραγματικός κίνδυνος να υποστεί κακομεταχείριση, με την επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του.

 

Ως εκ τούτου, από τα ανωτέρω συνάγεται πως η κατάσταση ασφαλείας στις αγγλόφωνες περιοχές δεν έχει φτάσει σε σημείο που να στοχοποιούνται αδιακρίτως άμαχοι μόνο και μόνο λόγω της παρουσίας τους στη Νοτιοδυτική περιφέρεια της χώρας. Επίσης, ούτε παρατηρώ κάποιο παράγοντα επίτασης του κινδύνου βάσει των ατομικών περιστάσεων του αιτητή ο οποίος επρόκειτο για έναν ενήλικο άνδρα, υγιή, χωρίς ενδείξεις ευαλωτότητας, ικανό για εργασία, με ικανοποιητική μόρφωση, που γνωρίζει την αγγλική και τη γαλλική γλώσσα και με υποστηρικτικό και οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα. 

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Από τα στοιχεία του φακέλου που έχω ενώπιόν μου, μπορεί να λεχθεί ότι αυτά βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω από την προσβαλλόμενη απόφαση και ούτως ή άλλως διαφαίνεται η αιτιολογία της απόφασης και από το κείμενό της (Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2452, ημερομηνίας 21.7.2000, Χρυστάλλα Συμεωνύδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 911/93 κ.α., ημερ. 18.4.97).  Από όσα έχω επεξηγήσει ανωτέρω προκύπτει ότι, το αρμόδιο όργανο έλαβε δεόντως και επαρκώς αιτιολογημένη απόφαση.  Συνεπώς, ο ισχυρισμός του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

  

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.