ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 954/2025

26 Σεπτεμβρίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

J.B.N. από την Λ.Δ. του Κονγκό

Αιτήτρια

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υφυπουργείο Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας

Καθ’ ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Χ. Παφίτη (κα) για Α. Λαζάρου (κα), Δικηγόροι για Αιτήτρια.

Κ. Χρυσοστόμου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Αιτήτρια Παρούσα

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 24/03/25, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της Αιτήτριας για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος και/ή ζητά την έκδοση νέας απόφασης για παραχώρηση σε αυτήν καθεστώτος διεθνούς προστασίας καθώς και οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο κρίνει δίκαια υπό τις περιστάσεις.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 21/01/22. Στις 04/02/25 πραγματοποιήθηκε η προσωπική συνέντευξή της και στις 28/02/25 εκδόθηκε η σχετική έκθεση/εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, με την οποία εισηγείτο την απόρριψη του αιτήματός της. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την εισήγηση αυθημερόν, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η συνήγορος για την Αιτήτρια κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία περιόρισε τους νομικούς και/ή πραγματικούς λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης στην έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, απέσυρε δε ρητώς όλους τους υπόλοιπους λόγους όπως αυτοί καταγράφονται στην αίτηση και Γραπτή Αγόρευση.

 

Οι Καθ' ων η Αίτηση απαντούν ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα, ότι απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς έλλειψης δέουσας έρευνας και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»). 

 

Ως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, πρόκειται για πρόσωπο υπήκοο ΛΔΚ με τον μικρότερο αδερφό, τους θείους και θείες της να ζουν στην περιοχή τελευταίας διαμονής της. Είναι υγιής, απόφοιτη δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ δήλωσε ότι δεν έχει εργαστεί ποτέ στη ΛΔΚ. Εγκατέλειψε τη χώρα της αεροπορικώς στις 12/11/21, χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα, παρέμεινε στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές περίπου ένα μήνα και στις 29/11/21 εισήλθε στις ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές.

 

Με την αίτησή της για διεθνή προστασία ισχυρίστηκε πως εγκατέλειψε την χώρα της λόγω διάφορων απειλών, κακοποίησης και επειδή υπέστη βιασμό (ερυθρό 14 ΔΦ).  Κατά την προσωπική της συνέντευξη επανέλαβε τους ισχυρισμούς της σχετικά με την κακοποίηση, τις απειλές και τον βιασμό. Ειδικότερα, ισχυρίστηκε ότι η ίδια και ο μικρότερος αδερφός της κακοποιήθηκαν από τις θείες, οι οποίες ήθελαν να πάρουν τα έγγραφα του σπιτιού τους και να το πουλήσουν. Η Αιτήτρια πρόσθεσε ότι καθώς η κατάσταση χειροτέρευε αποφάσισε με τον αδερφό της να ζήσουν στον δρόμο και να ζητιανεύουν φαγητό. Μια μέρα συνάντησαν στον δρόμο τον πάστορα, ο οποίος τους είπε να γυρίσουν στο σπίτι. Τότε η Αιτήτρια και ο αδερφός της επέστρεψαν στο σπίτι τους και συνέχισαν τη ζωή τους. Μια μέρα ο θείος της, μικρότερος αδερφός του πατέρα της, ήρθε στο σπίτι τους και τη νύχτα μπήκε στο δωμάτιό της και την βίασε. Έπειτα, την απείλησε ότι αν πει ότι την είχε βιάσει θα την σκοτώσει. Τότε, η Αιτήτρια μαζί με τον αδερφό της αποφάσισαν να πάνε στο σπίτι του πάστορα. Εξήγησε στον πάστορα τί της είχε συμβεί και τότε ο πάστορας και η σύζυγός του πρότειναν στην Αιτήτρια και τον αδερφό της να μείνουν μαζί τους στο σπίτι τους. Η Αιτήτρια πρόσθεσε ότι αυτοί που έμεναν στο πατρικό της σπίτι ήξεραν ότι o μικρότερος αδερφός της ήταν πολύ μικρός και ότι, αν η ίδια έλειπε από το σπίτι, ήταν εύκολο για αυτούς να πάρουν τα έγγραφα του σπιτιού τους. Επίσης, καθώς αυτοί αντιλήφθηκαν ότι η Αιτήτρια και ο αδερφός της δεν έμεναν στο πατρικό τους σπίτι, έκαναν ένα ένταλμα αναζήτησής τους και πρότειναν ένα χρηματικό ποσό που θα έπαιρνε όποιος τους έβρισκε. Καθώς η κατάσταση με αυτούς που έμεναν σπίτι της χειροτέρευε, ο πάστορας είπε στην Αιτήτρια ότι είναι καλύτερο για την ίδια να φύγει και επειδή τα παιδιά του σπούδαζαν στην κατεχόμενη Κύπρο και τα έξοδα του ταξιδιού προς την Κύπρο ήταν λίγα, τής πρότεινε να πάει στην Κύπρο. Ο πάστορας της είπε ακόμα να αφήσει τα έγγραφα του σπιτιού της στο πατρικό της σπίτι, καθώς η ίδια είναι νέα και ο Θεός θα την ευλογήσει. Έπειτα, ο πάστορας διευθέτησε το ταξίδι της για την Κύπρο, λέγοντάς της ότι ο αδερφός της θα μείνει μαζί του (ερυθρό 38 ΔΦ). Τέλος, σχετικά με το μελλοντικό της φόβο, δήλωσε ότι, σε περίπτωση επιστροφής της θα έχει προβλήματα με την οικογένειά της, η οποία, αφού πήρε όλα τα έγγραφα του πατρικού της σπιτιού, θα θεωρεί ότι γύρισε για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του σπιτιού της (ερυθρό 27 ΔΦ).

 

Ο λειτουργός στο πλαίσιο της έκθεσης-εισήγησής του εντόπισε τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο πρώτος αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ της Αιτήτριας, ο δεύτερος σχετικά με τον βιασμό της και ο τρίτος σχετικά με την κακομεταχείρισή της από τις θείες της λόγω κτηματικών διαφορών. Ο μεν πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, αντίθετα, οι ισχυρισμοί 2 και 3 απορρίφθηκαν. Ειδικότερα, σχετικά με τον ισχυρισμό 2:

(α) Εντοπίζεται έλλειψη ευλογοφάνειας και λογικής, καθώς κληθείσα να εξηγήσει πώς είναι δυνατό καταρχήν να εγκατέλειψε το σπίτι στο οποίο την κακομεταχειρίζονταν, αλλά έπειτα αποφάσισε να επιστρέψει σε αυτό, αν και γνώριζε την κατάσταση που επικρατούσε στο σπίτι αυτό, με αποτέλεσμα να βιαστεί από τον θείο της, η Αιτήτρια αποκρίθηκε ότι επέστρεψε στο σπίτι αυτό επειδή της είπε ο πάστορας να το κάνει, αλλά στη συνέχεια, λόγω του βιασμού της μετακόμισε στο σπίτι του πάστορα. Κληθείσα να εξηγήσει πώς είναι δυνατό ο πάστορας, γνωρίζοντας την κακομεταχείριση που υφίστατο η Αιτήτρια, όχι μόνο να τη στείλει πίσω στο σπίτι, αλλά και να μην την πάρει εξαρχής στο σπίτι του,  όπως έκανε στη συνέχεια, γεγονός που είχε ως συνέπεια τον βιασμό της, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι τότε δεν ήξερε τις προθέσεις του θείου της. Επομένως, διαφαίνεται ότι δεν υπάρχει ευλογοφάνεια και λογική στις δηλώσεις της, καθώς αναμένεται ευλόγως από ένα πρόσωπο που φοβάται για την επιβίωσή του σε ένα σπίτι, φτάνοντας σε σημείο να το εγκαταλείψει, να μην επιστρέψει σε αυτό.

(β) Εντοπίστηκαν πολλές χρονικές αντιφάσεις και ασυνέπειες στους ισχυρισμούς της Αιτήτριας. Καταρχήν, ενώ η Αιτήτρια αρχικά ανέφερε ότι αμέσως μετά τον θάνατο των γονιών της στις 25/01/21, μετακόμισε μαζί με τον αδερφό της στο σπίτι του πάστορα, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για αυτούς, έπειτα, στην ελεύθερη αφήγησή της ανέφερε ότι μετά τον θάνατο των γονιών της διέμενε στην ίδια οικία με τις θείες και τον θείο της, αλλά λόγω της κακομεταχείρισης αποφάσισε να φύγει από το σπίτι αυτό και να πάει με τον αδερφό της να ζήσουν στον δρόμο. Ωστόσο, μετά από τη συνάντησή της με τον πάστορα, εκείνος την έπεισε να επιστρέψει στο σπίτι και αφού επέστρεψε στο σπίτι αυτό, ένα βράδυ τον Ιούνιο του 2021 ο θείος της την βίασε και μετά από αυτό πήγε να ζήσει στο σπίτι του πάστορα. Επιπλέον, η Αιτήτρια σε αντίθεση με όλους τους παραπάνω ισχυρισμούς της, ανέφερε ότι έμενε με τις θείες της μέχρι τον Ιούνιο του 2021 που πήγε στο σπίτι του πάστορα. Κληθείσα να εξηγήσει την αντίφαση ως προς την περίοδο που έμενε με τις θείες της, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι έμενε μαζί τους μέχρι και τον Μάιο του 2021, ισχυρισμός που όχι μόνο έρχεται σε αντίθεση με τις προηγούμενες δηλώσεις της, αλλά καθιστά αδύνατο το γεγονός ότι βιάστηκε από τον θείο της στο σπίτι που διέμενε μαζί τους τον Ιούνιο του 2021, καθώς η ίδια ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε το σπίτι αυτό τον Μάιο του 2021.

(γ) παρατηρείται έλλειψη ευλογοφάνειας και λογικής στις δηλώσεις της Αιτήτριας ως προς το γεγονός ότι ως ενήλικο πρόσωπο που έπεσε θύμα βιασμού στη χώρα καταγωγής της, δεν προσπάθησε να παράσχει στον εαυτό της προστασία από τις Αρχές της χώρας της πριν αποφασίσει να την εγκαταλείψει. Συγκεκριμένα, ερωτηθείσα να προσδιορίσει τον λόγο για τον οποίο δεν το έπραξε, η Αιτήτρια αποκρίθηκε ότι μόνο ο πάστορας γνώριζε, χωρίς όμως να παράσχει περισσότερες διευκρινίσεις. Επομένως, οι δηλώσεις της παρουσιάζουν έλλειψη ευλογοφάνειας και λογικής, καθώς αναμένεται ευλόγως από ένα πρόσωπο που βρίσκεται σε κίνδυνο, πριν εγκαταλείψει τη χώρα του, να έχει εξαντλήσει ή τουλάχιστον να έχει προσπαθήσει να λάβει μέτρα προστασίας από τις αρχές.

(δ) Επίσης, έλλειψη επαρκών πληροφοριών εντοπίζεται στις δηλώσεις της Αιτήτριας ως προς τον ισχυριζόμενο φόβο από τον θείο της ως αποτέλεσμα του βιασμού της. Συγκεκριμένα, σε σχετική διευκρινιστική ερώτηση για να παράσχει λεπτομέρειες ως προς τις συνθήκες ή τις περιστάσεις του βιασμού από τον θείο της, οι απαντήσεις της περιορίζονται σε γενικές περιγραφές, χωρίς να είναι σε θέση να παράσχει βιωματικές και εμπειρικές πληροφορίες για το περιστατικό αυτό.

 

Ο λειτουργός λόγω της ιδιωτικής φύσης του ισχυρισμού της Αιτήτριας δεν εντόπισε σχετικές εξωτερικές πληροφορίες, ωστόσο λόγω της έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού της λόγω της μη συνεπούς αφήγησης της Αιτήτριας αναφορικά με τον βιασμό από τον θείο της, ο λειτουργός κατέληξε ότι ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε (ερυθρά 80-82 ΔΦ).

 

Επιπλέον, σχετικά με τον Ισχυρισμό 3, ήτοι την κακομεταχείριση της Αιτήτριας από τις θείες της λόγω κτηματικών διαφορών, οι οποίες ήθελαν να πάρουν τα έγγραφα ιδιοκτησίας του πατρικού της σπιτιού:

(α) Εντοπίζεται στις δηλώσεις της Αιτήτριας έλλειψη ευλογοφάνειας και λογικής, καθώς κληθείσα να προσδιορίσει το άτομο που κατέχει τα σχετικά έγγραφα ιδιοκτησίας της επίμαχης περιουσίας των γονιών της τη δεδομένη χρονική στιγμή, αποκρίθηκε ότι τα έχουν στην κατοχή τους οι θείες της. Μάλιστα, ανέφερε συγκεκριμένα ότι η ίδια τους τα παρέδωσε για να αποφύγει τα σχετικά προβλήματα πριν εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής της. Κληθείσα περαιτέρω να εξηγήσει γιατί εν τέλει εγκατέλειψε τη χώρα της, αφού το πρόβλημα των κτηματικών διαφορών που είχε με τις θείες της είχε λυθεί, καθώς όπως δήλωσε η ίδια τους είχε παραδώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας της επίμαχης περιουσίας, η Αιτήτρια συνέχισε να μην παράσχει λογικές απαντήσεις, αποκρινόμενη ότι ναι μεν το κύριο θέμα της ήταν τα έγγραφα ιδιοκτησίας της περιουσίας των γονιών της, αλλά αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα και με τον θείο της.

(β) Επίσης, έλλειψη ευλογοφάνειας και λογικής παρατηρείται στις δηλώσεις της, καθώς αφενός η Αιτήτρια συμπεριέλαβε στην κακομεταχείριση από τις θείες της και τον αδερφό της, αφετέρου δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πώς είναι δυνατόν ο αδερφός της να βρίσκεται ακόμα στη χώρα, να πηγαίνει σχολείο και να έχει μια κανονική καθημερινότητα. Ερωτηθείσα σχετικά, η Αιτήτρια αρκέστηκε να παραθέσει πως τελικά μόνο αυτή ήταν ο στόχος, γιατί ο αδερφός της ήταν μικρός και δεν ταξίδεψε μαζί της λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων.

(γ) Εντοπίζονται πολλαπλές χρονικές αντιφάσεις και ασυνέπειες στον ισχυρισμό της Αιτήτριας ότι μετά τον θάνατο των γονιών της έμενε με τις θείες της. Συγκεκριμένα, ενώ αρχικά η Αιτήτρια ανέφερε πως αμέσως μετά τον θάνατο των γονιών της στις 25/01/21, μετακόμισε μαζί με τον αδερφό της στο σπίτι του πάστορα, στην ελεύθερη αφήγησή της ισχυρίστηκε ότι μετά τον θάνατο των γονιών της συνέχισε να μένει στο σπίτι με τις θείες και τον θείο της, προσθέτοντας ότι έφυγε από το σπίτι τον Ιούνιο του 2021 που πήγε να μείνει στο σπίτι του πάστορα. Κληθείσα να διευκρινίσει την αντίφαση αυτή ως προς την περίοδο που διέμενε με τις θείες της, η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι έμενε στο σπίτι με τις θείες της μέχρι τον Μάιο του 2021.

 

Ο λειτουργός λόγω της ιδιωτικής φύσης του ισχυρισμού της Αιτήτριας δεν εντόπισε σχετικές εξωτερικές πληροφορίες, ωστόσο λόγω της έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού της λόγω της μη συνεπούς αφήγησης της Αιτήτριας αναφορικά με την κακοποίηση που υπέστη από τις θείες της λόγω μεταξύ τους κτηματικών διαφορών, ο λειτουργός κατέληξε ότι ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε (ερυθρά 78-79 ΔΦ).

 

Από την έκθεση/εισήγηση προκύπτει ότι η έρευνα του λειτουργού ήτο ενδελεχής και επεκτάθηκε σε όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν από την Αιτήτρια (Βλέπε Nicolaou v. Minister of Interior a.ο. (1974) 3 C.L.R. 189, Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Motorways Ltd ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447, Χαράλαμπος Κύπρου Χωματένος ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. Αρ. 102/09, 14/03/13 και Logicom Public Ltd v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών κ.α.,  Α.Ε. Αρ. 153/2009, ημερ.14/01/14).  Σε αντίθεση με τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς της συνηγόρου της Αιτήτριας, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος σε συνάρτηση και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης όπου αυτό ήταν απαραίτητο και εφικτό. Μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων μόνο^[1] διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία επί αυτού του σημείου του αιτήματός της, δεν τεκμηριώνεται.  Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου της, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[2], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Στο αφήγημα της Αιτήτριας προκύπτουν δηλώσεις από τις οποίες έλειπαν βιωματικά στοιχεία, συνοχή και λεπτομέρεια που να τεκμηρίωναν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια. (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε σε διευκρινιστικές ερωτήσεις του λειτουργού για αριθμό ζητημάτων ήταν ικανή να παράσχει ικανοποιητικές απαντήσεις^[3] αλλά ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών).  Από τα γεγονότα της περίπτωσης της σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Δεν έπεισε για το υπαρκτό οιασδήποτε μορφής δίωξης (Άρθρο 3Γ του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000) αλλά ούτε έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις της ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας της είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Σημειώνεται ότι ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υπέδειξε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών της. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή, καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

Ως προς το εάν η περίπτωση της Αιτήτριας εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία. Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή της Αιτήτριας δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, η ίδια σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής της ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ανευρέθηκε ότι δεν δραστηριοποιούνται μη κρατικοί ένοπλοι φορείς στην Κινσάσα, αλλά μόνον στις ανατολικές περιοχές της ΛΔΚ ^[4], ενώ από τη βάση δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project) προκύπτει ότι τα περιστατικά  ασφαλείας που αφορούν συνολικά την επαρχία της Κινσάσα παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα^[5]  (ως και τα συμπεράσματα του λειτουργού), έτσι ώστε η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μην μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένοπλη σύρραξη επιφέρουσα συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας. Ως εκ τούτου, παρέλκει περαιτέρω διερεύνηση των προσωπικών της περιστάσεων για λόγους εφαρμογής της «αναπροσαρμοσμένης κλίμακας» όπως αυτή απορρέει από τη Νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης^[6]. Πέραν των πιο πάνω, αφορά πρόσωπο με οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο (αφού δεν έγιναν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί της για βία από μέλη της οικογενείας της), μορφωμένη, ικανή για εργασία και χωρίς προβλήματα υγείας ή έτερο στοιχείο ευαλωτότητας.

 

Ως εκ των ανωτέρω δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα της Υπηρεσίας Ασύλου κατά την έκδοση της απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου της Αιτήτριας ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας, με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.