ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

                                                                                      Νομική Αρωγή αρ.137/25

 

9 Οκτωβρίου 2025

 

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002 (Ν. 165(Ι)/2002)

 

Αίτηση από:

 

Μ. G.

                                                                                                                                    Αιτήτρια

 

 

Αιτήτρια εμφανίζονται αυτοπροσώπως

Κα Ε. Ιωάννου, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας

Κος Ρ. Ευαγγέλου, μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα    Κος K. Poudel, μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Νεπάλι στα Αγγλικά και αντίστροφα         

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Δόθηκε αυθημερόν)

Η αιτήτρια καταχώρησε την παρούσα αίτηση για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, προκειμένου να διορίσει δικηγόρο για να χειριστεί την προσφυγή αρ.Τ372/25 που ήδη καταχώρησαν κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.18/06/25, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλαν.

Ως προκύπτει από το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα που κατατέθηκε στα πλαίσια της παρούσας, η αιτήτρια κατάγεται από το Νεπάλ, εισήλθε στη Δημοκρατία νομίμως στις 05/05/19 και στις 03/04/25 υπέβαλε αίτηση ασύλου, η απόφαση επί της οποίας προσβάλλεται δια της προσφυγής Τ372/25.

Η παρούσα στηρίζεται στους περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικούς Κανονισμούς (Αρ.1) του 2003 και στον περί Νομικής Αρωγής Νόμο του 2002, Ν. 165(Ι)/2002, στις διατάξεις του άρθρου 6Β (2) (α) και 6Β (2) (ββ), που ορίζει τα ακόλουθα:

«(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος -

[…]

(α) Κατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή

υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο∙ και

(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:

Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη.»

Κατά την εξέταση αιτήσεως νομικής αρωγής το Δικαστήριο προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς να αποφασίζεται οριστικά η τύχη της προσφυγής που σε κάθε περίπτωση έχουν δικαίωμα να καταχωρήσουν ή να προωθήσουν (αν έχει καταχωρηθεί) με ίδια μέσα ο αιτητής, δεδομένου ότι το αποτέλεσμα της δεν επηρεάζει και δεν προδικάζει την έκβαση της (βλ. Durgo Man v. Δημοκρατίας, Νομ. Αρ. 278/09, ημ.15/07/09).

Στην απόφαση στην αίτηση Νομικής Αρωγής αρ.31/2013, SINGH KHUSHWANT του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

«Όπως νομολογιακά έχει αποφασιστεί, ο Νόμος δίνει ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει, κατά πόσον «είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση». Είναι, επίσης, πάγια γραμμή της Νομολογίας, ότι ο Αιτητής δεν πρέπει να στερείται, χωρίς επαρκή λόγο, του δικαιώματός του να ακουστεί η προσφυγή του από το Ανώτατο Δικαστήριο, έχοντας τη βοήθεια συνηγόρου.  Από την άλλη, όμως, δεν είναι επιτρεπτή η παροχή νομικής αρωγής ανεξέλεγκτα, με συνακόλουθο την σπατάλη δημοσίου χρήματος με την καταχώρηση προσφυγών, οι οποίες δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας.

[…]

Παρεμβάλλω ότι είναι βασική αρχή πως το Δικαστήριο, εξετάζοντας αιτήσεις αυτής της μορφής και ασκώντας την ευρεία διακριτική του εξουσία, δεν προβαίνει σε οριστικά συμπεράσματα ως προς το αποτέλεσμα της ίδιας της προσφυγής, αλλά παραμένει στην πιθανολόγηση έκδοσης θετικής απόφασης.

[…]. Τελικό, λοιπόν, κριτήριο είναι η πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης και, κατά την εξέταση μιας τέτοιας πιθανότητας, το Δικαστήριο δεν αποφασίζει για την οριστική τύχη της προσφυγής, αλλά, όπως είναι καθήκον του, σταθμίζει τα ενώπιόν του στοιχεία, προκειμένου να κρίνει κατά πόσον οι απαραίτητες προϋποθέσεις του Νόμου ικανοποιούνται, για να συνεκτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης στην αναμενόμενη να καταχωρηθεί προσφυγή.».

Από τα συνημμένα στο Σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα προκύπτουν τα ακόλουθα.

Στα πλαίσια της αίτηση διεθνούς προστασίας η αιτήτρια ανέφερε ότι γεννήθηκε στην επαρχία Rukum, όπου διέμενε μέχρι 11 ετών, και ακολούθως μετεγκαταστάθηκε με την οικογένεια της στην επαρχία Dang, όπου και διέμενε μέχρι που έφυγε από τη χώρα καταγωγής. Η οικογένεια της αποτελείται από τους γονείς και τους τρεις αδελφούς της, οι οποίοι διαμένουν στην επαρχία Dang District, καθώς και μια έγγαμη αδελφή, που διαμένει στο Kathmandu.  Η αιτήτρια έχει ολοκληρώσει την 10^η τάξη στο σχολείο, είναι Ινδουίστρια και εργάστηκε ως καθαρίστρια για 8- 9 μήνες προτού αναχωρήσει από τη χώρα καταγωγής της. Κατά τη διαμονή της στη Δημοκρατία απέκτησε ένα τέκνο, του οποίου δεν γνωρίζει ποιος είναι ο πατέρας. Ως ανέφερε σχετικώς, η ίδια πίστευε ότι ήταν ο εργοδότης της, που κατ’ ισχυρισμό της την κακοποίησε σεξουαλικά, αλλά όταν πήγαν στο δικαστήριο αποδείχθηκε μέσω εξέτασης DNA ότι δεν είναι αυτός ο πατέρας του παιδιού της (ερ.19). Σε ερώτηση σχετικά με τις συνέπειες ενδεχόμενης επιστροφής της στη χώρα καταγωγής η αιτήτρια ανέφερε ότι οι μισθοί είναι χαμηλοί και πως θα αντιμετωπίσει οικονομικά προβλήματα και θα είναι δύσκολα για την ίδια, δεδομένου και του ότι είναι ανύπαντρη μητέρα. Επί τούτου σημείωσε ότι η οικογένεια της έχει απογοητευτεί απ’ αυτό αλλά θα πάει να μείνει με την αδελφή της. Αναφορικά με το τέκνο της, ερωτώμενη σχετικά, ανέφερε ότι θα αποκτήσει υπηκοότητα του Νεπάλ, όταν η αιτήτρια επιστρέψει.

Σημειώνεται ότι στην συνδεδεμένη με την παρούσα προσφυγή Τ372/25 η αιτήτρια καταγράφει ότι το τέκνο της είναι αποτέλεσμα κακοποίησης της, ότι είναι θύμα σεξουαλικής κακοποίησης, και ότι η οικογένεια της δεν την αποδέχεται και έχει δεχθεί απειλές και σοβαρές διακρίσεις από αυτούς.

Η Υπηρεσία Ασύλου, εξετάζοντας τα λεγόμενα της αιτήτριας, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως.

1.    Ταυτότητα, προφίλ και χώρα καταγωγής και τόπος διαμονής της αιτήτριας

2.    Αναχώρησε από το Νεπάλ για οικονομικούς λόγους

Αμφότεροι οι ως άνω ισχυρισμοί έγιναν αποδεκτοί.

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου στη βάση των ως άνω αποδεκτών ισχυρισμών, κατόπιν επισκόπησης και αξιολόγησης της κατάστασης ασφαλείας στον τόπο διαμονής της αιτήτριας (Dang District), σε συνάρτηση με το προφίλ και τις προσωπικές περιστάσεις της, περιλαμβανομένης και της υπάρξεως του ανήλικου τέκνου αυτής, γεννηθέντος στη Δημοκρατία, η Υπηρεσία κατέληξε ότι δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα κατά την επιστροφή της να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη. Σημειώνεται ότι στα πλαίσια της ως άνω εκτίμησης κινδύνου η λειτουργός της Υπηρεσίας ανέτρεξε και εντόπισε πληροφορίες (ΠΧΚ), οι οποίες αναφέρουν ότι το τέκνο λαμβάνει την υπηκοότητα του Νεπάλ εφόσον ένας εκ των δύο γονέων είναι υπήκοος της χώρας, και ότι περίπου το 32% των νοικοκυριών έχει ως αρχηγό γυναίκα (το εν λόγω εύρημα καταγράφεται, ατυχώς, στην εξέταση αξιοπιστίας του ως άνω 2^ου ουσιώδους ισχυρισμού, στο ερ.33), καταλήγοντας εξ αυτού ότι η αιτήτρια και ο υιός της δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα σε περίπτωση επιστροφής τους.

Συνεπεία των ως άνω η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως προδήλως αβάσιμη και κατά της αιτήτριας εκδόθηκε απόφαση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της.

Στην αιτήτρια μεταφράστηκε το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα και της δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρει οτιδήποτε επιθυμεί, αφότου της εξηγήθηκαν οι προϋποθέσεις που θέτει η οικεία νομοθεσία για την έγκριση αιτήσεων ως η παρούσα, ως και ανωτέρω καταγράφεται. Τοποθετούμενη προφορικά η αιτήτρια ανέφερε ότι υπάρχει λάθος στο πρακτικό της συνέντευξης καθότι δεν είχε αναφέρει ότι μπορεί να πάει και να διαμείνει με την αδελφή της και ότι της ασκήθηκε πίεση και την έκαναν να κλάψει, ως ανέφερε, κατά τη συνέντευξη. Ερωτώμενη αν μπορεί να πάει στην αδελφή της η αιτήτρια αποκρίθηκε πως όχι, καθώς – ως ανέφερε – δεν έχει επικοινωνία με την οικογένεια της, αφού (η οικογένεια) της δεν την αποδέχεται, εξαιτίας του ότι έχει παιδί (εκτός γάμου). Η συνήγορος για Γεν. Εισαγγελέα σημείωσε σχετικώς ότι το μόνο που είχε αναφέρει η αιτήτρια κατά τη συνέντευξη είναι ότι η οικογένεια της είναι απογοητευμένη (disappointed), παραπέμποντας στα ερ.15-17, εκ των οποίων – ως εισηγήθηκε – προκύπτει και το ότι η αιτήτρια, αφού της αναγνώστηκαν, επιβεβαίωσε την ορθότητα των καταγραφών στο πρακτικό της συνέντευξης.

Έχω διέλθει με προσοχή του περιεχομένου του σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα, των συνημμένων σ’ αυτό εγγράφων αλλά και των δηλώσεων της αιτήτριας στα πλαίσια της παρούσης.

Προχωρώ σε αξιολόγηση των ενώπιον μου στοιχείων σε συνάρτηση με το νομικό πλαίσιο επί αιτήσεων νομικής αρωγής, ως ανωτέρω καταγράφεται.

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων ως καταγράφονται πιο πάνω, καταλήγω ότι η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλε η αιτήτρια εξετάστηκε επιμελώς και ερευνήθηκε δεόντως από την Υπηρεσία Ασύλου, συμφωνώ δε με τα ευρήματα και την κατάληξη της Υπηρεσίας ότι δεν στοιχειοθετείται στα πλαίσια της επίδικης αιτήσεως λόγος παροχής διεθνούς προστασίας.

Σε σχέση δε με τους καινοφανείς ισχυρισμούς που καταγράφονται στην προσφυγή Τ372/25 περί διώξεως και διακρίσεων κατά της αιτήτριας από την οικογένεια της, ένεκα του ότι είναι ανύπαντρη μητέρα, πτυχή η οποία εξετάστηκε ακροθιγώς και από την Υπηρεσία (βλ. ερ.33), σημειώνω τα εξής.

Έκθεση του Freedom House του 2024 αναφέρει ότι «οι γυναίκες συχνά δεν λαμβάνουν τις ίδιες ευκαιρίες εκπαίδευσης και απασχόλησης με τους άνδρες. Το ποσοστό συμμετοχής των γυναικών στο εργατικό δυναμικό ήταν 28,7 % το 2023, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα. Τον Φεβρουάριο, η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη εγκαινίασαν ένα κοινό τετραετές πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανισότητας των φύλων. […] Τον Μάιο, ο Πρόεδρος Ραμτσάντρα Πάουντελ έδωσε την έγκρισή του στις τροποποιήσεις του Νόμου περί Ιθαγένειας. Οι αλλαγές αυτές επιτρέπουν στα παιδιά Νεπαλέζων πολιτών, οι οποίοι απέκτησαν την ιθαγένεια κατά τη γέννησή τους (by birth), να λαμβάνουν και τα ίδια την ιθαγένεια κατά καταγωγή. Οι τροποποιήσεις επιτρέπουν επίσης σε αλλοδαπές γυναίκες που είναι παντρεμένες με Νεπαλέζους πολίτες να αποκτούν την ιθαγένεια της χώρας».[1]

Έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών της Αυστραλίας εστιασμένη στη χώρα αναφέρει ότι γυναίκες στο Νεπάλ είναι ενεργές στις επιχειρήσεις, στην πολιτική, στην ακαδημαϊκή κοινότητα, στην κοινωνία των πολιτών και στα μέσα ενημέρωσης. Το Νεπάλ έχει αναδείξει γυναίκα πρόεδρο και αναπληρώτρια πρωθυπουργό. Παρ’ όλα αυτά, οι γυναίκες υποεκπροσωπούνται σε θέσεις εξουσίας και συχνά αντιμετωπίζουν διακρίσεις και εμπόδια στην πλήρη απόλαυση των δικαιωμάτων τους στην καθημερινή ζωή. Η Έκθεση για το Παγκόσμιο Χάσμα μεταξύ των Φύλων  του 2022 κατέταξε το Νεπάλ στην 96η θέση μεταξύ 146 χωρών. Αν και η έκθεση σημειώνει υψηλά επίπεδα ισότητας στους τομείς της εκπαίδευσης και της υγείας, καταγράφει χαμηλότερα ποσοστά στη συμμετοχή των γυναικών στην οικονομία και πολύ χαμηλά στην ισότητα στην «πολιτική ενδυνάμωση».

Σημειώνει ακόμη ότι οι φτωχές και χαμηλής κάστας γυναίκες και κορίτσια, καθώς και εκείνες που ζουν με αναπηρία, είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση, ιδίως οι γυναίκες Dalit. Υπάρχουν κοινωνικά και δομικά εμπόδια στην αναφορά και στην αποτελεσματική δίωξη του βιασμού. Επίσης αναφέρει ότι η  έμφυλη βία στο Νεπάλ είναι σοβαρό πρόβλημα, με μία στις τέσσερις γυναίκες να την υφίστανται. Πολλαπλοί παράγοντες, όπως αναπηρία, η κάστα και κοινωνική θέση, περιορίζουν την πρόσβαση στην προστασία και τη δικαιοσύνη. Ομοίως, στίγμα συνοδεύει τις διαζευγμένες γυναίκες και τις μονογονεϊκές μητέρες. Παρ’ όλα αυτά, πηγές εντός της χώρας δήλωσαν στον ανωτέρω φορέα ότι το διαζύγιο γίνεται όλο και πιο συχνό, ιδιαίτερα μεταξύ των νεότερων και όσων ζουν στις πόλεις. Σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, που επικαλείται η ανωτέρω έκθεση, ο αριθμός των μόνων γυναικών στο Νεπάλ έχει αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, εν μέρει λόγω της μεγαλύτερης κοινωνικής και νομικής δυνατότητας των γυναικών να εγκαταλείψουν κακοποιητικές σχέσεις.[2]

Άρθρο στο The Kathmandu post (2023) αναφέρει ότι ο αριθμός άγαμων ή ανύπαντρων γυναικών (συμπεριλαμβανομένων των χήρων, διαζευγμένων γυναικών) αυξήθηκε στο 7,3% το 2021 από 1,5% το 2011, σύμφωνα με έκθεση της 12ης Εθνικής Απογραφής που δημοσίευσε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία του Νεπάλ. Οι λόγοι της αύξησης είναι πολλοί, όπως η μεγαλύτερη μέση διάρκεια ζωής, η εκπαίδευση των γυναικών, η αντίληψη και ενημέρωση και η οικονομική/ατομική ανεξαρτησία τους. Παρόλα αυτά το άρθρο συνεχίζει κοινωνικό στίγμα παραμένει και οι γυναίκες συχνά δυσκολεύονται να ξαναπαντρευτούν μετά από διαζύγιο ή χωρισμό, ιδίως αν έχουν παιδιά.[3]

Το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια στο Νεπάλ προβλέπει ότι, για να πολιτογραφηθεί ένα παιδί  (naturalized) και να αποκτήσει την ιθαγένεια μέσω της μητέρας του, η μητέρα πρέπει να δηλώσει ότι το παιδί δεν έχει ξένη υπηκοότητα από τον πατέρα. Η τροπολογία επιπλέον επιτρέπει στο παιδί να πάρει ιθαγένεια στο όνομα της μητέρας, εάν ο πατέρας έχει πεθάνει, αρνείται να βοηθήσει ή είναι παντρεμένος με άλλη γυναίκα.[4]

Ο Πρόεδρος Ραμτσάντρα Παουντέλ επικύρωσε το νομοσχέδιο για την τροποποίηση του Νόμου περί Ιθαγένειας του Νεπάλ του 2006, το οποίο είχε εγκριθεί από τα δύο σώματα του ομοσπονδιακού κοινοβουλίου. Το γραφείο του Προέδρου επιβεβαίωσε την επικύρωση με ανακοίνωση που εξέδωσε το Σάββατο ο εκπρόσωπος Πραντίπ Κουμάρ Κοϊράλα. Η τροπολογία εισάγει διατάξεις που επιτρέπουν στα παιδιά να αποκτούν ιθαγένεια μέσω της μητέρας τους. Παράλληλα, δίνει στους πολίτες τη δυνατότητα, εφόσον το επιθυμούν, να μην αναγράφεται το όνομα, το επώνυμο ή η διεύθυνση του πατέρα στο πιστοποιητικό ιθαγένειας. Η Βουλή των Αντιπροσώπων ενέκρινε το νομοσχέδιο στις 28 Ιουνίου 2025, ενώ η Εθνική Συνέλευση το επικύρωσε στις 22 Αυγούστου, προτού αυτό σταλεί στο Προεδρικό Γραφείο για τελική υπογραφή.[5]

Εκ των ως άνω δεικνύεται ότι, παρότι το κοινωνικό στίγμα και ήπιες ενδεχομένως διακρίσεις εξακολουθούν να υφίστανται στην κοινωνία του Νεπάλ κατά ανύπαντρων γυναικών, έχουν κατά τα τελευταία έτη γίνει σημαντικά και μεγάλα βήματα προς την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων κατά των γυναικών. Δεν εντοπίζονται δε αναφορές για κάτι περισσότερο από ένα ήπιο κοινωνικό στίγμα, το οποίο ανύπαντρες γυναίκες με παιδί ενδεχομένως αντιμετωπίσουν.

Αξίζει θεωρώ να σημειωθούν και τα εξής σχετικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στη χώρα.

Στις 10/09/25 το Νεπάλ εισήλθε σε σοβαρή συνταγματική και πολιτική κρίση μετά από βίαιες διαδηλώσεις της γενιάς Gen-Z κατά της διαφθοράς, της οικογενειοκρατίας και της απαγόρευσης των social media. Οι διαδηλώσεις κλιμακώθηκαν με χρήση πυρών από τις δυνάμεις ασφαλείας, με τουλάχιστον 24 νεκρούς, σημαντικές καταστροφές, και πυρκαγιές σε κυβερνητικά κτίρια, δικαστήρια και σπίτια πολιτικών. Ο Πρωθυπουργός KP Sharma Oli παραιτήθηκε εξαιτίας τούτου. Ο Πρόεδρος Ramchandra Paudel κάλεσε τους διαδηλωτές και τους εκπροσώπους της Gen-Z σε διάλογο για ειρηνική επίλυση της κρίσης, ενώ ο δήμαρχος της Κατμαντού, Balen Shah, ζήτησε από τη νεολαία να σταματήσει την καταστροφή δημόσιας περιουσίας και να συμμετάσχει σε συζητήσεις για το μέλλον της χώρας.[6]

Άρθρο στο Euronews που αναφέρεται στις πολιτικές εξελίξεις στο Νεπαλ καταγράφει ότι την Παρασκευή (12/09/25) ορκίστηκε ως πρωθυπουργός η πρώτη γυναίκα στην ιστορία του Νεπάλ, Σουσίλα Κάρκι, με υπηρεσιακή ιδιότητα, σε μια προσπάθεια η χώρα να επανέλθει στην κανονικότητα μετά τις μαζικές διαδηλώσεις που οδήγησαν στην πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης. Την επόμενη μέρα οι αρχές ήραν την απαγόρευση κυκλοφορίας που είχε επιβληθεί νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα στην πρωτεύουσα και σε γύρω περιοχές.[7]

Άρθρο του BBC αναφέρει ότι η νεοδιορισμένη μεταβατική πρωθυπουργός του Νεπάλ, Sushila Karki, δήλωσε ότι θα παραμείνει στη θέση της το πολύ για έξι μήνες. Η Karki τόνισε ότι θα παραδώσει την εξουσία στην κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές της 5ης Μαρτίου 2026.[8]

Τα ως άνω καταδεικνύουν ότι η πολιτική αναταραχή στο Νεπάλ ομαλοποιείται και φαίνεται ότι αναμένεται η ειρηνική μετάβαση εξουσίας από την υπηρεσιακή κυβέρνηση σ’ αυτήν που θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.

Δεν εντοπίζονται λοιπόν πληροφορίες που να δεικνύουν ότι αναμένεται η αιτήτρια και το ανήλικο τέκνο της να αντιμετωπίσουν κίνδυνο δίωξης ή σοβαρής βλάβης και ούτε ότι τυχόν επιστροφή τους θα είναι σε παράβαση της αρχής της μη επαναπροώθησης (αρ.3 ΕΣΔΑ), τόσο αναφορικά με τυχόν διακρίσεις εναντίον τους όσο και σχετικά με την κατάσταση στη χώρα και την αλλαγή καθεστώτος. Το (ήπιο) κοινωνικό στίγμα που ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν, είτε από το κοινωνικό σύνολο είτε από τη στάση της οικογένειας της αιτήτριας, δεν αναμένεται να έχει – δεδομένων και των ως άνω ΠΧΚ - τον απαιτούμενο βαθμό σοβαρότητας θεωρώ, λαμβανομένου υπόψη ότι ούτε η ίδια η αιτήτρια αναφέρει ότι απειλείται από κάτι περισσότερο από την άρνηση της οικογένειας της να την «αποδεχθεί», το οποίο και ανέφερε στα πλαίσια της παρούσης. Άλλωστε η αιτήτρια είναι νεαρή, ενήλικη, υγιής, με ικανοποιητική μόρφωση και προηγούμενη εργασιακή εμπειρία, χωρίς άλλα στοιχεία ευαλωτότητας, και συνεπώς, παρά τις όποιες αντιξοότητες που μπορεί να αντιμετωπίσει λόγω του ότι είναι ανύπαντρη μητέρα, είναι ικανή προς βιοπορισμό, χωρίς να έχει την ανάγκη της οικογένειας. Τα όσα δε ανέφερε η αιτήτρια περί συμπεριφοράς η οποία την οδήγησε στο να κλάψει δεν μπορώ να αντιληφθώ πως θα μπορούσαν να διαφοροποιήσουν την ως άνω κατάληξη μου, αφού ακόμα και το σημείο που ανέφερε ότι καταγράφηκε λάθος έχει δεόντως ληφθεί υπόψη κατά την ως άνω κατάληξη μου, ουδέν περαιτέρω δε ανέφερε η αιτήτρια. Σημειώνω δε περαιτέρω ότι η καθυστέρηση στην υποβολή της αιτήσεως διεθνούς προστασίας, η οποία και υποβλήθηκε περί τα 6 έτη αφότου η αιτήτρια εισήλθε και παρέμενε έκτοτε στη Δημοκρατία και περί τα 5 έτη μετά τη γέννηση του τέκνου της, δεν μπορεί παρά να ληφθεί υπόψη και να αξιολογηθεί αρνητικά, ενόψει και των ως άνω.

Συνεπεία των ως άνω διαπιστώσεων μου είναι κατάληξη μου ότι δεν τέθηκε ενώπιον μου κάποιο στοιχείο – τουλάχιστον στα πλαίσια της εκ πρώτης όψεως θεώρησης και αξιολόγησης των στοιχείων που συνθέτουν την παρούσα, ως απαιτείται στα πλαίσια εξέτασης αιτήσεως νομ. αρωγής - που να δεικνύει ότι η προσφυγή που καταχώρησε και συνδέεται με την παρούσα διατηρεί πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Σημειώνω βεβαίως ότι το αποτέλεσμα της παρούσας δεν προδικάζει - σε κάθε περίπτωση - το αποτέλεσμα της προσφυγής που αυτή καταχώρησε, την οποία η αιτήτρια έχει κάθε δικαίωμα να προωθήσει με ίδια μέσα.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Τα έξοδα των μεταφραστών να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.

                                                                                                                

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.