ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ.1457/25
15 Οκτωβρίου 2025
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Α. Ο.
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως
κα Ε. Χατζηγιάννη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση κος Ρ. Ευαγγέλου - μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Ελληνικά σε Αγγλικά και αντίστροφα
κα S. Seynab - μεταφράστρια για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Somali και αντίστροφα
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
Με την ένστασή τους οι καθ’ ων η αίτηση, ήγειραν προδικαστική ένσταση σχετικά με το εκπρόθεσμο της παρούσας προσφυγής και κατά τη σημερινή δικάσιμο ζήτησαν από το Δικαστήριο να επιληφθεί της προδικαστικής ενστάσεως, επισημαίνοντας ότι, δεδομένου ότι ο αιτητής, ως προκύπτει από τη συνημμένη στην παρούσα προσφυγή ενημερωτική επιστολή ημ.14/04/25, έλαβε γνώση της προσβαλλόμενης απόφασης στις 14/05/25, η προθεσμία των 30 ημερών έληγε στις 13/06/25 και συνεπώς η προσφυγή εκπρόθεσμα καταχωρήθηκε στις 16/06/25. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τόσο των καθ’ ων η αίτηση όσο και του Δικαστηρίου η προθεσμία των 30 ημερών έληγε στις 13/06/25, Παρασκευή.
Καλούμενος να τοποθετηθεί επί των ανωτέρω ο αιτητής ανέφερε ότι στις 13/06/25 είχε προσέλθει στο Δικαστήριο, δεν γνώριζε τη διαδικασία και δεν ήξερε τι να κάνει και δεν είχε χρήματα μαζί του, αλλά έπρεπε να πάρει από την τράπεζα. Ένα κύριος, ως ανέφερε ο αιτητής, του είχε αναφέρει ότι η προθεσμία καταχώρησης λήγει στις 14/06/25 και επειδή είναι Σάββατο, μπορεί να καταχωρήσει την προσφυγή τη Δευτέρα, 16/06/25, ως έπραξε τελικώς. Ερωτώμενος γιατί πήγε την τελευταία ημέρα της προθεσμίας στο Δικαστήριο ο αιτητής ανέφερε ότι δεν είχε χρήματα, καθώς πληρώνεται κάθε 15η εκάστους μηνός και του είχε αποκόψει χρήματα ο εργοδότης του λόγω κάποιων ζημιών που έκανε.
Με δεδομένο ότι το εκπρόθεσμο αφορά το παραδεκτό της προσφυγής και – ως ζήτημα που άπτεται της δημοσίας τάξεως – εξετάζεται σε κάθε σημείο της διαδικασίας και μπορεί να εξεταστεί και αυτεπαγγέλτως, επιλήφθηκα της προδικαστικής ενστάσεως.
Ως προκύπτει από την απόφαση που ο αιτητής επισύναψε στην παρούσα προσφυγή, η προσβαλλόμενη διά της παρούσης απόφασης, επιδόθηκε διά χειρός στον αιτητή στις 14/05/25. Στο κάτω μέρος της εν λόγω επιστολής υπάρχει υπογραφή του αιτητή και του μεταφραστή, όπου πιστοποιείται ότι το περιεχόμενο μεταφράστηκε δεόντως στην μητρική του γλώσσα αιτητή (Σομαλικά).
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή στις 16/06/25. Με απλό υπολογισμό είναι προφανές ότι η επιτακτική προθεσμία 30 ημερών για καταχώρηση προσφυγής [αρ.12Α (1) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018)] κατά απόφασης ως η επίδικη, εξέπνεε στις 13/06/25, ημέρα Παρασκευή. Με δεδομένο ότι στην επιστολή ημ.14/04/25 (η οποία επιδόθηκε στον αιτητή στις 14/05/25), αναφέρεται το περιεχόμενο της απόφασης, τα ένδικα μέσα που έχει στη διάθεση του ο αιτητής και η προθεσμία άσκησής τους, θεωρώ ότι έχει δεόντως αποδειχθεί ότι στις 14/05/25 ο αιτητής έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης εδώ απόφασης (βλ. Papaioannou ν. The Republic (1982) 3 CLR 103). Άλλωστε δεν υπάρχει ισχυρισμός από τον αιτητή περί του αντιθέτου.
Εκ της πλούσιας επί τούτου νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου καθίσταται σαφές ότι η προθεσμία είναι επιτακτική και διακόπτεται μόνο ενόψει εξαιρετικών συνθηκών και μόνο για όσο καιρό αυτές υφίστανται. Στην Μαραγκού ν. Δημοκρατίας (1997) 1 ΑΑΔ 1715, λέχθηκαν τα εξής:
«Ο χρόνος για την άσκηση προσφυγής καθορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα, στην παράγραφο 3 του Άρθρου 146, το οποίο κατοχυρώνει δικαίωμα προσφυγής κατά αποφάσεων, πράξεων ή παραλείψεων οργάνου ή αρχής ή προσώπου που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία.
«Η προσφυγή ασκείται εντός εβδομήκοντα πέντε ημερών από της ημέρας της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ή της πράξεως ή, εν περιπτώσει μή δημοσιεύσεως, ή εν περιπτώσει παραλείψεως, από της ημέρας καθ’ ην η πράξις ή παράλειψις περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος.»
Οι πρόνοιες του Άρθρου 146.3, όπως έχουν αυθεντικά ερμηνευθεί είναι επιτακτικές και τυγχάνουν εφαρμογής χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η παράταση του χρόνου που καθορίζεται στο Άρθρο 146.3. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η ροή του χρόνου των 75 ημερών μπορεί να ανακοπεί, για όσο χρόνο αυτές διαρκούν· ο χρόνος συνεχίζει να τρέχει μόλις αυτές παρέλθουν. Εξαιρετικές περιστάσεις είναι συνώνυμες με περιστάσεις ανωτέρας βίας «force majeure», οι οποίες καθιστούν την άσκηση προσφυγής για όσο χρόνο διαρκούν, αδύνατη. (Βλ. Μεταξύ άλλων John Moran and The Republic (Attorney-General and Minister of Interior) 1 R.S.C.C. 10, 13. Joyce Marcoullides & The Greek Communal Chamber (Director of Greek Education) 4 R.S.C.C. 7, 10. Potamitis v. Water Board of Limassol (1985) 3 C.L.R. 260, 270, 271.) »
Ερωτώμενος για τον λόγο που καθυστέρησε στην καταχώρησης της παρούσας ο αιτητής δεν ανέφερε κάτι που να δεικνύει ότι συνέτρεχε εν προκειμένω κάποιος λόγος στη βάση του οποίου η καταχώρηση της παρούσας προσφυγής εμπροθέσμως κατέστη πρακτικώς αδύνατη. Τούτο γιατί, ακόμα και αν γίνει δεκτό ότι στον αιτητή καταβάλλεται μισθός κάθε 15η εκάστου μηνός, αυτό δεν εξηγεί γιατί δεν αποτάθηκε προηγουμένως προκειμένου είτε να καταχωρήσει εγκαίρως αίτηση νομικής αρωγής είτε να εξασφαλίσει εμπροθέσμως το απαιτούμενο ποσό, προκειμένου να καταχωρήσει την προσφυγή εντός της ταχθείσας εκ του νόμου προθεσμίας των 30 ημερών. Άλλωστε, αν όντως λαμβάνει τον μισθό του κάθε 15η εκάστου μηνός αυτό σημαίνει ότι ο (προηγούμενος) μισθός του είχε καταβληθεί την επομένη που έλαβε γνώση της επίδικης απόφασης. Θα πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι, ως είναι αυτονόητο, όταν αιτητής λαμβάνει γνώση μιας απόφασης που τον αφορά, δια της οποίας και ενημερώνεται πλήρως για το μέσο και την προθεσμία προσβολής αυτής, αναμένεται ότι θα ενεργήσει το ταχύτερο δυνατόν και όχι να περιμένει την τελευταία ημέρα της προθεσμίας προκειμένου να προσέλθει στο Δικαστήριο ή να πράξει τα δέοντα.
Ενόψει των ανωτέρω και δεδομένου του ότι δεν δόθηκε κάποιος λόγος από τον αιτητή – στον οποίον εξηγήθηκαν τα ανωτέρω και ζητήθηκε να τοποθετηθεί - που θα συνιστούσε ανωτέρα βία και θα μπορούσε να παρατείνει την σχετική επιτακτική προθεσμία των 30 ημερών, ως το αρ.12Α του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018) ορίζει, η παρούσα έχει καταχωρηθεί εκπρόθεσμα και συνεπώς η σχετική προδικαστική ένσταση γίνεται δεκτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα €150 υπέρ των καθ’ ων η αίτηση.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο