ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθεση αρ.1937/25
23 Οκτωβρίου 2025
[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Κ. Β.
Αιτητής
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου
Καθ’ ων η αίτηση
Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως
κα Θ. Βασιλάκη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση
κα S. Habib - μεταφράστρια για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Αραβικά και αντίστροφα
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Αυθημερόν)
Με την ένστασή τους οι καθ’ ων η αίτηση, ήγειραν προδικαστική ένσταση σχετικά με το εκπρόθεσμο της παρούσας προσφυγής και κατά τη σημερινή δικάσιμο ζήτησαν από το Δικαστήριο να επιληφθεί της προδικαστικής ενστάσεως, επισημαίνοντας ότι, δεδομένου ότι ο αιτητής έλαβε γνώση της επίδικης απόφασης στις 27/06/25, η προθεσμία 30 ημερών είχε εκπνεύσει προ της καταχωρήσεως της παρούσης προσφυγής στις 31/07/25.
Καλούμενος να τοποθετηθεί επί των ανωτέρω ο αιτητής παραδέχθηκε ότι η προθεσμία των 30 ημερών είχε εκπνεύσει λίγες μέρες πριν την καταχώρηση της προσφυγής, όμως, ως ανέφερε, δεν είχε χρήματα και δανείστηκε από ξαδέλφια του για να καταχωρήσει την προσφυγή. Ερωτώμενος σχετικά ανέφερε ότι δεν εργάζεται και, σε επόμενη ερώτηση γιατί δεν εξασφάλισε προηγουμένως τα χρήματα για την καταχώρηση της προσφυγής, ανέφερε ότι τα ξαδέλφια του είχαν πει σ’ αυτόν ότι δεν είχαν χρήματα.
Με δεδομένο ότι το εκπρόθεσμο αφορά το παραδεκτό της προσφυγής και – ως ζήτημα που άπτεται της δημοσίας τάξεως – εξετάζεται σε κάθε σημείο της διαδικασίας και μπορεί να εξεταστεί και αυτεπαγγέλτως, επιλήφθηκα της προδικαστικής ενστάσεως.
Ως προκύπτει από την απόφαση που ο αιτητής επισύναψε στην παρούσα προσφυγή, η προσβαλλόμενη διά της παρούσης απόφασης, επιδόθηκε διά χειρός στον αιτητή στις 27/06/25. Στο κάτω μέρος της εν λόγω επιστολής υπάρχει υπογραφή του αιτητή και του μεταφραστή, όπου πιστοποιείται ότι το περιεχόμενο μεταφράστηκε δεόντως στην μητρική του γλώσσα αιτητή (Αραβικά).
Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή στις 31/07/25. Η επιτακτική προθεσμία 30 ημερών για καταχώρηση προσφυγής [αρ.12Α (1) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018)], εξέπνεε στις 27/07/25, ημέρα Κυριακή, και – στη βάση του αρ.31 (β) του περί Ερμηνείας Νόμου (ΚΕΦ.1), επεκτάθηκε μέχρι την επόμενη εργάσιμο, ήτοι Δευτέρα 28/07/25. Με δεδομένο ότι στην επιστολή ημ.27/06/25 (η οποία επιδόθηκε στον αιτητή αυθημερόν), αναφέρεται το περιεχόμενο της απόφασης, τα ένδικα μέσα που έχει στη διάθεση του ο αιτητής και η προθεσμία άσκησής τους, θεωρώ ότι έχει δεόντως αποδειχθεί ότι κατ’ εκείνη την ημέρα ο αιτητής έλαβε πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης εδώ απόφασης (βλ. Papaioannou ν. The Republic (1982) 3 CLR 103). Άλλωστε δεν υπάρχει ισχυρισμός από τον αιτητή περί του αντιθέτου.
Εκ της πλούσιας επί τούτου νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου καθίσταται σαφές ότι η προθεσμία είναι επιτακτική και διακόπτεται μόνο ενόψει εξαιρετικών συνθηκών και μόνο για όσο καιρό αυτές υφίστανται. Στην Μαραγκού ν. Δημοκρατίας (1997) 1 ΑΑΔ 1715, λέχθηκαν τα εξής:
«Ο χρόνος για την άσκηση προσφυγής καθορίζεται από το ίδιο το Σύνταγμα, στην παράγραφο 3 του Άρθρου 146, το οποίο κατοχυρώνει δικαίωμα προσφυγής κατά αποφάσεων, πράξεων ή παραλείψεων οργάνου ή αρχής ή προσώπου που ασκεί εκτελεστική ή διοικητική λειτουργία.
«Η προσφυγή ασκείται εντός εβδομήκοντα πέντε ημερών από της ημέρας της δημοσιεύσεως της αποφάσεως ή της πράξεως ή, εν περιπτώσει μή δημοσιεύσεως, ή εν περιπτώσει παραλείψεως, από της ημέρας καθ’ ην η πράξις ή παράλειψις περιήλθεν εις γνώσιν του προσφεύγοντος.»
Οι πρόνοιες του Άρθρου 146.3, όπως έχουν αυθεντικά ερμηνευθεί είναι επιτακτικές και τυγχάνουν εφαρμογής χάριν του δημοσίου συμφέροντος. Σε καμιά περίπτωση δεν επιτρέπεται η παράταση του χρόνου που καθορίζεται στο Άρθρο 146.3. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η ροή του χρόνου των 75 ημερών μπορεί να ανακοπεί, για όσο χρόνο αυτές διαρκούν· ο χρόνος συνεχίζει να τρέχει μόλις αυτές παρέλθουν. Εξαιρετικές περιστάσεις είναι συνώνυμες με περιστάσεις ανωτέρας βίας «force majeure», οι οποίες καθιστούν την άσκηση προσφυγής για όσο χρόνο διαρκούν, αδύνατη. (Βλ. Μεταξύ άλλων John Moran and The Republic (Attorney-General and Minister of Interior) 1 R.S.C.C. 10, 13. Joyce Marcoullides & The Greek Communal Chamber (Director of Greek Education) 4 R.S.C.C. 7, 10. Potamitis v. Water Board of Limassol (1985) 3 C.L.R. 260, 270, 271.) »
Ερωτώμενος για τον λόγο που καθυστέρησε στην καταχώρησης της παρούσας ο αιτητής δεν ανέφερε κάτι που να δεικνύει ότι συνέτρεχε εν προκειμένω κάποιος λόγος στη βάση του οποίου η καταχώρηση της παρούσας προσφυγής εμπροθέσμως κατέστη πρακτικώς αδύνατη. Θα πρέπει βεβαίως να σημειωθεί ότι, ως είναι αυτονόητο, όταν αιτητής λαμβάνει γνώση μιας απόφασης που τον αφορά, δια της οποίας και ενημερώνεται πλήρως για το ένδικο μέσο που έχει στη διάθεση του και την προθεσμία προσβολής αυτής, αναμένεται να ενεργήσει το ταχύτερο δυνατόν, προκειμένου είτε να εξασφαλίσει το απαραίτητο για την καταχώρηση της προσφυγής ποσό είτε να αιτηθεί νομικής αρωγής προς τούτο. Θα πρέπει δε να σημειωθεί ότι εν προκειμένω, τα όσα αναφέρει ο αιτητής περί του ότι είχε δανειστεί χρήματα από ξαδέλφια του, δεν εξηγούν γιατί δεν μπορούσε να το πράξει εντός της δοθείσας προθεσμίας και – πρωτίστως – γιατί δεν αιτήθηκε άμεσα νομικής αρωγής.
Ενόψει των ανωτέρω, δεδομένου του ότι δεν δόθηκε κάποιος λόγος από τον αιτητή που θα συνιστούσε ανωτέρα βία ή άλλη εξαιρετική περίσταση και θα μπορούσε να παρατείνει την επιτακτική προθεσμία των 30 ημερών, η παρούσα έχει καταχωρηθεί εκπρόθεσμα και συνεπώς η σχετική προδικαστική ένσταση γίνεται δεκτή.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με έξοδα €150 υπέρ των καθ’ ων η αίτηση.
Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο