ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Υπoθ. Αρ.: 1955/2024 

 

08 Οκτωβρίου 2025

[Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ: 

J. I. N

Αιτητής 

-και-

Κυπριακή Δημοκρατία μέσω 

Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση 

 

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως.

Κ. Μιχαηλίδου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση.  

[Παρών:  κος. Frangiskos Elesse για πιστή μετάφραση από ελληνικά σε αγγλικά και αντίστροφα]

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

A.A.AΓΡΟΤΗ Δ ΔΔΔΠ: Με την παρούσα προσφυγή, ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 27/05/2024 σύμφωνα με την οποία το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε.

 

Όπως προκύπτει τόσο από την Ένσταση, αλλά και από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, που αποτελεί τεκμήριο Α στην παρούσα διαδικασία, τα ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση είναι τα ακόλουθα:

 

Ο Αιτητής είναι ενήλικας, υπήκοος Νιγηρίας, ο οποίος σύμφωνα με δήλωσή του, στις 10/08/2018 εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και εισήλθε παράτυπα στη Κυπριακή Δημοκρατία δια θαλάσσης στις 30/01/2019. Την 30/01/2019 συμπλήρωσε αίτηση διεθνούς προστασίας και την ίδια ημέρα παρέλαβε βεβαίωση υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας.

 

Στις 09/06/2021, ο Αιτητής κλήθηκε τηλεφωνικώς από αρμόδιο λειτουργό σε συνέντευξη, χωρίς να καταστεί δυνατός ο εντοπισμός του και στις 23/07/2021, απεστάλη ταχυδρομικώς στη δηλωθείσα από τον Αιτητή διεύθυνση διαμονής, επιστολή με την οποίο καλείτο να παραστεί σε προγραμματισμένη συνέντευξη  ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου στις 11/10/2021.

 

Η μη παρουσία του Αιτητή για συνέντευξη οδήγησε στις 12/10/2021 σε εισήγηση για διακοπή της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης του και κλείσιμο του φακέλου, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 16Β(1)(i) του Περί Προσφύγων Νόμου. Η εισήγηση έτυχε της έγκρισης λειτουργού, εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ο οποίος διέκοψε την διαδικασία εξέτασης της αίτησης κλείνοντας το φάκελο του Αιτητή ενόψει της μη συμμόρφωσης του Αιτητή με τις πρόνοιες του άρθρου 16Β(2)(α) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Με επιστολή της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 14/10/2021, η οποία ταχυδρομήθηκε στον Αιτητή στις 15/10/2021, ενημερώθηκε ο Αιτητής για το κλείσιμο του φακέλου του και τη διακοπή της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης της δυνάμει του άρθρου 16 Β (1) (i) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, καθώς θεωρήθηκε πως ο Αιτητής, σιωπηρά απέσυρε την αίτησή του ή υπαναχώρησε από αυτήν.

 

Ο Αιτητής αντέδρασε υποβάλλοντας στις 23/12/2021 μεταγενέστερη αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου του σχετικά με το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 05/01/2022 αποφασίστηκε όπως ο φάκελος επανανοίξει αυτόματα για συνέχιση της επί της ουσίας εξέτασης της αίτησης.  

 

Στις 05/04/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Την 17/05/2024 ο αρμόδιος λειτουργός, συνέταξε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία εισηγείται την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή. Στις 20/05/2024 συγκεκριμένος λειτουργός δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών, να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή κρίνοντας πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για χορήγηση στον Αιτητή προσφυγικού καθεστώτος αλλά ούτε συμπληρωματικής προστασίας .

 

Η απορριπτική απόφαση των Καθ' ων η αίτηση κοινοποιήθηκε στον Αιτητή μέσω της επιστολής ημερομηνίας 27/05/2024 και ακολούθησε η εμπρόθεσμη υποβολή της παρούσας προσφυγής, κατά την οποία ο Αιτητής προωθεί πραγματικούς ισχυρισμούς για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης. Ειδικότερα ο Αιτητής ισχυρίζεται ότι «η κόρη του αρχηγού “OKAFOR” σκοτώθηκε από Νιγηριανούς στρατιώτες στο σπίτι μου. Ο νιγηριανός στρατός με ψάχνει για να με σκοτώσει, επίσης είμαι συντεταγμένος του “IPOB” . Η ζωή μου δεν είναι ασφαλής εκεί».

 

Με τη γραπτή του αγόρευση, ο Αιτητής υποστηρίζει πως ο λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του ήταν το γεγονός ότι στις 17/06/2018 αποκαλύφθηκε η ταυτότητα του, ως συντονιστής του IPOB στον στρατό και την ίδια ημέρα μετέβησαν στην οικία του πατέρα του, πυροβολούσαν και ο Αιτητής διέφυγε στους θάμνους, όπου παρέμεινε για 5 ώρες. Ένας φίλος του, του ανέφερε να μην επιστρέψει στην οικία του διότι ο στρατός σκότωσε την θυγατέρα του αρχηγού Okafor, οι χωρικοί ήταν μέσα στην οικία του με το σώμα της νεκρής θυγατέρας του αρχηγού, η νεολαία ήταν θυμωμένη μαζί του και τον αναζητούσαν. Δήλωσε ότι κρυβόταν στην οικία του φίλου του και μετά από δυο μέρες προσπάθησε να επικοινωνήσει με την οικογένεια του αρχηγού Okafor, αλλά ήταν θυμωμένοι μαζί του και τον απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν. Αφού μάζεψε λίγα χρήματα μετέβη, με λεωφορείο, από τη πολιτεία Imo στη Kaduna, όπου ισχυρίστηκε ότι παρέμεινε δυο μήνες, μέχρι να διευθετηθεί το ταξίδι στη Λιβύη, μέσω του πράκτορα. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι είναι και θα παραμείνει Biafra. Επί της αγόρευσης επισυνάπτεται στιγμιότυπο οθόνης, στο οποίο παρουσιάζεται συνομιλία ημερομηνίας 30/12/2021.

 

Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, μέσω της δικής τους αγόρευσης, ισχυρίζονται ότι η επίδικη απόφαση έχει ληφθεί ορθά ή και νόμιμα, σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, μετά από δέουσα έρευνα και σωστή  ενάσκηση των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους Καθ' ων η αίτηση, και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης, είναι δε επαρκώς και/ή δεόντως αιτιολογημένη.  

  

Δεδομένου ότι το παρόν Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 11 του Περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν. 73(Ι)/2018 κέκτηται εξουσίας όπως εξετάζει πέραν από την νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και την ορθότητα αυτής, ήτοι εξέταση επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή, κρίνω σκόπιμο όπως παραθέσω πιο κάτω όλους τους ισχυρισμούς που ο Αιτητής προέβαλε σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της διακριτικής τους ευχέρειας.

 

Με την αίτησή του για παροχή διεθνούς προστασίας, ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, λόγω βίας. Στη μεταγενέστερη του αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου του, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του διότι η κυβέρνηση θα τον σκοτώσει εξαιτίας του ότι ανήκει στη Biafra.

 

Στα πλαίσια της συνέντευξής του από τον αρμόδιο λειτουργό και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο Αιτητής δήλωσε ότι κατάγεται από την πόλη Obowo, πολιτεία Imo, και ο τόπος συνήθους διαμονής του ήταν το χωριό Ihitte-Uboma. Επιπλέον, δήλωσε ότι είναι χριστιανός ως προς το θρήσκευμα και ότι ανήκει στην φυλή Igbo. Δήλωσε άγαμος και άτεκνος. Κατά δήλωσή του απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευση διατηρούσε δε επιχείρηση πώλησης προϊόντων. Ως προς τη πατρική του οικογένεια δήλωσε ότι οι γονείς του έχουν αποβιώσει, έχει ένα αδελφό και θείο, με τους οποίους δεν έχει επικοινωνία από το 2016.

 

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του δήλωσε ότι ήταν συντονιστής της IPOB και η κυβέρνηση τον κυνηγούσε. Ισχυρίστηκε ότι στις 17 Ιουνίου 2018, ο στρατός μετέβη στην οικία του, στο χωριό του Amakohia (το οποίο απέχει 300 μέτρα από το χωριό Ihitte), άρχισαν να πυροβολούν και ο ίδιος διέφυγε σε θαμνώδη περιοχή, επιστρέφοντας στην οικία του με την αναχώρηση του στρατού. Κατά το αναφερόμενο περιστατικό ο Αιτητής δήλωσε πως ο στρατός σκότωσε ένα 18χρονο κορίτσι και οι συγχωριανοί του πήγαν στην οικία του Αιτητή για να τον σκοτώσουν διότι θεώρησαν ότι αυτός ευθύνεται για το θάνατο του κοριτσιού. Ακολούθως, διέφυγε σε θαμνώδη περιοχή και ερωτηθείς που διέμενε από τις 17/06/2018 έως την αναχώρηση του από τη χώρα, ισχυρίστηκε ότι διέμενε με φίλο του στο ίδιο χωρίο για περίοδο ενός μηνός και ακολούθως μετέβη στη Kaduna, όπου παρέμεινε για δυο μήνες.

 

Ερωτηθείς τι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, δήλωσε ότι θα τον σκοτώσουν ή θα τον φυλακίσουν, διότι ήταν ο συντονιστής της IPOB αλλά και εξαιτίας του πατέρας της κοπέλας που σκοτώθηκε και των συγχωριανών του.

 

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός, στην εισηγητική του έκθεση απομόνωσε δύο ουσιώδεις πραγματικούς ισχυρισμούς από τις δηλώσεις του Αιτητή. Πρώτον ως προς την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία/προφίλ και δεύτερον ως προς την ισχυριζόμενη δίωξη του Αιτητή από την κυβέρνηση της χώρας.

 

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθότι δεν προέκυψαν στοιχεία περί του αντιθέτου, ενώ οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

Ο δεύτερος ισχυρισμός του Αιτητή ωστόσο απορρίφθηκε, καθώς κρίθηκε ότι αυτός υπέπεσε σε αντιφάσεις, δεν υπήρχε ευλογοφάνεια, δεν παρείχε επαρκείς πληροφορείς και δεν υπήρξε χρονική συνοχή στη περιγραφή των γεγονότων. Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος λειτουργός σημείωσε ότι αρχικά, ο Αιτητής, ισχυρίστηκε ότι διέμενε για όλη του τη ζωή έως την αναχώρηση του από τη χώρα στη πόλη Ihitte, Uboma, ενώ σε μεταγενέστερο στάδιο ανέφερε ότι ένα μήνα μετά το περιστατικό του Ιουνίου 2018 και για περίοδο δυο μηνών εγκαταστάθηκε στη Kaduna. Αντιφατική και χωρίς χρονική συνοχή κρίθηκε η περιγραφή των γεγονότων, καθότι ενώ δήλωσε ότι ο στρατός τον αναζητούσε στις 17/06/2018 και αναχώρησε από τη χώρα στις 10/08/2018, σε μεταγενέστερο στάδιο ισχυρίστηκε ότι ένα μήνα διέμενε με φίλο του και στη συνέχεια για δυο μήνες διέμενε στη Kaduna. Επισημάνθηκε από το λειτουργό η σχετική αντίφαση και ο Αιτητής απάντησε ότι ανέφερε ένα μήνα και τρεις εβδομάδες, ισχυρισμός επίσης αντιφατικός, αφού ουδέποτε προέβη σε ανάλογη αναφορά. Επιπλέον, ο Αιτητής δεν προέβη σε καμία αναφορά στην αίτηση του για τα περιστατικά που αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του, με τον ίδιο να ισχυρίζεται ότι κανείς δεν τον ρώτησε. Τέλος, ο αρμόδιος λειτουργός καταγράφει ότι μέσα από τα λεγόμενα του, δεν διαφαίνεται να υπέστη οποιαδήποτε δίωξη που να δικαιολογεί την απόφαση του να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός επισήμανε ότι τα όσα ανέφερε ο Αιτητής αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματος του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης, καταλήγοντας ότι ο εν λόγω ισχυρισμός του Αιτητή δεν γίνεται αποδεκτός.

 

Προχωρώντας σε αξιολόγηση κινδύνου βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών, ήτοι των προσωπικών στοιχείων του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι, επί τη βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές αναφορικά με τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, δεν προκύπτει εύλογη πιθανότητα ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του, και συγκεκριμένα στην Νιγηρία, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο βλάβης.

 

Κατά τη νομική ανάλυση ο λειτουργός έκρινε ότι από τα στοιχεία και το προφίλ του Αιτητή, τις δηλώσεις του και την ανάλυση κινδύνου δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξής του σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του στο πλαίσιο του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, προσθέτοντας ότι δεν προέκυψε κίνδυνος σοβαρής βλάβης ούτε στο πλαίσιο του άρθρου 19 (1) και (2) του περί Προσφύγων Νόμου, σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του. Σε σχέση δε με τις προϋποθέσεις ένταξης του Αιτητή στο άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, κρίθηκε ότι δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής και προσωπικής απειλής λόγω αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς και εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, αφού η χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα η πολιτεία Imo, δεν βρίσκεται σε συνθήκες διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Στη βάση της προσαχθείσας αξιολόγησης, η αίτηση του Αιτητή απορρίφθηκε από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Ο Αιτητής, ενώπιον του Δικαστηρίου κατά την ακροαματική διαδικασία, προσκόμισε αντίγραφο εγγράφου με τίτλο “Appeal for Asylum on Behalf of Mr. James Nwokorie – Imminent Danger in Nigeria”, από “Biafra Government (BRCIE), Office of the Prime Minister”, ημερομηνίας 05/11/2024, με επισυνημμένη μετάφραση του σχετικού εγγράφου. Αναφορικά με το εν λόγω έγγραφο, ο Αιτητής ερωτηθείς σχετικά ανέφερε δήλωσε πως είναι μέλος της Βουλής και εργάζεται στα μέσα ενημέρωσης της κυβέρνησης. Δήλωσε ότι την ημέρα που ο στρατός της Νιγηρίας πήγε να τον συλλάβει, σκότωσαν κάποιον κατά λάθος και οι γονείς του ατόμου που σκότωσαν τον αναζητούν. Κατά την ακροαματική διαδικασία ημερομηνίας, 10/04/2025, οι καθ’ ων η αίτηση προχώρησαν σε αντεξέταση του Αιτητή σε σχέση με τον εν λόγω έγγραφο. Αναφορικά με το περιεχόμενο του εγγράφου, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η Biafra είναι «σαν μια κυβέρνηση» και ο ίδιος είναι εκπρόσωπος τύπου αυτής. Το εν λόγω έγγραφο ισχυρίστηκε ότι στάλθηκε στον Αιτητή μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος από τη κυβέρνηση Biafra, η οποία έχει αντιπροσωπεία στη Φιλανδία. Η συνήγορος των καθ’ ων η αίτηση υπέβαλε στον Αιτητή ότι δεν προσκόμισε πρωτότυπο έγγραφο, είναι ένα θολό αντίγραφο με θολές σφραγίδες και δεν μπορεί να συνδεθεί με βεβαιότητα ότι προέρχεται από τον υπογράφοντα του εγγράφου, με τον Αιτητή να δηλώνει ότι το έγγραφο είναι γνήσιο. Κληθείς να διευκρινίσει για ποιο λόγο το έγγραφο αναγράφει ότι ο Αιτητής καταζητείται από τον Μάρτιο του 2023, ήτοι πέντε έτη αργότερα, ισχυρίστηκε ότι τον Μάρτιο του 2023 αναμείχθηκε στη κυβέρνηση, στην ομάδα των media, μέσω twitter. Τέλος, ο Αιτητής ανέφερε ότι η οικογένεια της κοπέλας που σκοτώθηκε, ονόματι Okafor, θέλουν να τον σκοτώσουν. Πρόσθεσε ότι ο αδελφός του προσπάθησε να βρει μια λύση για να μπορέσει να επιστρέψει στη χώρα του, να παντρευτεί ο Αιτητής αλλά η οικογένεια αρνήθηκε. 

 

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, «πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο, που λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγένειας του και δεν είναι σε θέση ή λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής». Είναι καθόλα κατανοητό, ότι για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση.

 

Περαιτέρω το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 προνοεί ότι «εναπόκειται στον Αιτητή  να τεκμηριώσει την αίτηση διεθνούς προστασίας», χωρίς να απαιτείται να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία.   Ο Αιτητής  έχει την ευθύνη να εκθέσει με την αίτησή του αλλά και μέσα από την ενώπιον της αρμόδιας αρχής συνέντευξη του ακόμα και ενώπιον του Δικαστηρίου, μέσω της ορθής δικονομική διαδικασίας, με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης υφιστάμενο στη χώρα καταγωγής του. Ο Αιτητής οφείλει να επικαλεστεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το υποβληθέν αίτημά του για διεθνή προστασία, το δε αρμόδιο όργανο εξετάζοντας την αίτηση του Αιτητή, οφείλει να λάβει υπόψη του κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός.

 

Είναι πάγια νομολογημένο ότι δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, Α. Παπουτέ ν. Χρ. Κασάπη και Κυπριακής Δημοκρατίας, Συν. Αναθ. Έφεση 112/15 και 131/15 ημερομηνίας 13/07/2022).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή έρευνα.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, το Δικαστήριο μελετώντας το σύνολο του διοικητικού φακέλου, αποδέχεται τον ισχυρισμό του Αιτητή σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία, τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής καθώς δεν προέκυψαν περί του αντιθέτου στοιχεία και σύμφωνα με την έκθεση/εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές.

 

Εξετάζοντας το δεύτερο ισχυρισμό του Αιτητή, ο οποίος και απορρίφθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση, διαπιστώνω ότι πράγματι οι δηλώσεις του Αιτητή στερούνταν επαρκών πληροφοριών και οι απαντήσεις του στις ερωτήσεις που του τέθηκαν χαρακτηρίζονταν από γενικότητες, αοριστίες, ασυνέπειες και αντιφάσεις. Αρχικά, παρατηρώ ότι ο Αιτητής κατά την υποβολή του αιτήματος του, τόσο στη πρώτη αλλά και στη δεύτερη αίτηση του, οι καταγραφές του ήταν γενικές, ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση θέλει να τον σκοτώσει διότι ανήκει στη Biafra. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του ισχυρίστηκε ότι είναι ο συντονιστής της ΙΡΟΒ και στις 17/06/2018 ο νιγηριανός στρατός μετέβη στην οικία του για να τον συλλάβει, άρχισαν να πυροβολούν με αποτέλεσμα να σκοτωθεί μια κοπέλα, ενώ ο Αιτητής κατάφερε να διαφύγει στο δάσος. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει λόγω της ιδιότητας του ως συντονιστής της ΙΡΟΒ και εξαιτίας της οικογένειας της κοπέλας που απεβίωσε.  Οι πιο πάνω δηλώσεις του Αιτητή χαρακτηρίζονται από γενικότητα, χωρίς καμία λεπτομέρεια ή περαιτέρω πληροφορία και μαρτυρούν ότι οι ισχυρισμοί του δεν αποτελούσαν βιωματικά περιστατικά. Μελετώντας τα ενώπιον μου δεδομένα παρατηρώ ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει τον ισχυρισμό του περί δίωξης του από τη κυβέρνηση της χώρας. Τόσο κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία, όσο και σε κάθε προηγούμενο στάδιο της διαδικασίας εξέτασης του αιτήματός του, ο Αιτητής δεν εξέθεσε σαφείς και ακριβείς πληροφορίες που να θεμελιώνουν την συμμέτοχή του στο κίνημα και της εξ αυτής προσωπικής του στοχοποίησης από την Κυβέρνηση. Οι δηλώσεις του χαρακτηρίζονται ως ελλιπείς, γενικόλογες και ατεκμηρίωτες, καθιστώντας τον περαιτέρω έλεγχο εξακρίβωσης της ιδιότητας του ως μέλους της ΙΡΟΒ ανέφικτο. Περαιτέρω, ορθώς κρίθηκε από τους Καθ’ ων η αίτηση ότι δεν υπήρξε χρονική συνοχή στη περιγραφή των γεγονότων. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι τα γεγονότα διαδραματίσθηκαν στις 17/06/2018, ο ίδιος αποχώρησε από τη χώρα καταγωγής του, σύμφωνα με τα λεγόμενα του στις 10/08/20218, ήτοι σχεδόν δυο μήνες αργότερα, ενώ κατά την διάρκεια της συνέντευξης του, ισχυρίστηκε ότι αρχικά για ένα μήνα κρυβόταν σε ένα φίλο του και στη συνέχεια μετέβη στη Kaduna, για περίοδο δυο μηνών.

 

Προς υποστήριξη του αιτήματος του, ο Αιτητής προσκόμισε ενώπιον του Δικαστηρίου έγγραφο με τίτλο “Appeal for Asylum on Behalf of Mr. James Nwokorie – Imminent Danger in Nigeria”, από “Biafra Government (BRCIE), Office of the Prime Minister”. Το Δικαστήριο θα προχωρήσει στην αξιολόγηση του εν λόγω εγγράφου, στη  βάση της συνάφειας του με το αίτημα ασύλου, εφόσον τα έγγραφα πρέπει να εξετάζονται από κοινού με άλλα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται για να τεκμηριώσουν το συγκεκριμένο ουσιώδες πραγματικό περιστατικό καθώς και με άλλα στοιχεία της αξιολόγησης της αξιοπιστίας.[1]

 

Διαπιστώνεται ότι το εν λόγω έγγραφο αποτελεί αντίγραφο, με σφραγίδες θολές και δυσανάγνωστες, με ημερομηνίας έκδοσης την 05/11/2024, ήτοι 6 έτη μετά τα κατ' ισχυρισμό γεγονότα που οδήγησαν τον Αιτητή να εγκαταλείψει τη χώρα του (Αύγουστος 2018), με αναφορές περί κήρυξης του ως καταζητούμενο προσώπου από τον στρατό της Νιγηρίας από τις 23/11/2023. Ουδεμία επεξήγηση δόθηκε από τον Αιτητή προκειμένου να αναφέρει τον λόγο που κηρύχθηκε ως καταζητούμενο πρόσωπο το έτος 2023, ενώ ο ίδιος εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του το 2018 καθώς και πως η κυβέρνηση Biafra, ενημερώθηκε επί τούτου. Περαιτέρω, η αδυναμία του Αιτητή να προσδιορίσει πως έλαβε στη κατοχή του το εν λόγω έγγραφο αλλά και να προσδιορίσει το περιεχόμενο του, οδηγεί το Δικαστήριο να κρίνει το εν λόγω έγγραφο, είναι μηδενικής αξίας. 

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, το Δικαστήριο προέβη σε έλεγχο εξωτερικών πηγών πληροφόρησης αναφορικά με την δράση της οργάνωσης Indigenous People of Biafra (IPOB).

 

Η έκθεση της EUAA - δημοσιεύτηκε το 2018 - σχετικά με τη στοχοποίηση διαφόρων προφίλ στη Νιγηρία, αναφέρει ότι η επιθυμία των Igbo του νοτιοανατολικού τμήματος της Νιγηρίας για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους χρονολογείτο από την εποχή της αποικιοκρατίας. Η απόπειρα πραξικοπήματος από αξιωματικούς των Igbo, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία 30.000 Igbo στο βορρά, εμβάθυνε τις τότε εθνοτικές εντάσεις και οδήγησε στην απόσχιση της Δημοκρατίας της Biafra στις 30 Μάϊου του 1967.[2]  Άλλη πηγή, καταγράφει ότι επικεφαλής ήταν ο 33χρονος αξιωματικός Emeka Odumegwu Ojukwu και ότι η νιγηριανή Κυβέρνηση κήρυξε πόλεμο και μετά από σχεδόν 3 χρόνια εμφυλίου πολέμου, η Biafra παραδόθηκε. Στις 15 Ιανουαρίου του 1970, η σύγκρουση έληξε και επίσημα.[3]

 

Στη σημερινή εποχή, οι δύο κύριες ομάδες που στοχεύουν στην απόσχιση πρόκειται για το Movement for the Actualization of the Sovereign of Biafra (στο εξής MASSOB) και πιο πρόσφατα το Indigenous People of Biafra (στο εξής IPOB).  Στα νοτιοανατολικά δε υπάρχουν κι άλλες ομάδες υπέρ της Biafra, όμως οι εσωτερικές διαμάχες τις εμποδίζουν από το να παρουσιάσουν ένα ενιαίο μέτωπο.[4]

 

H έκθεση της ACLED του Φεβρουαρίου 2023, αναφέρει ότι η IPOB είναι ιδιαίτερα ενεργή στις πολιτείες Anambra, Enugu και ιδιαίτερα στην Imo.[5] Βάσει άλλης πηγής η IPOB ή η ένοπλη πτέρυγά της, το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (στο εξής ESN) και άλλες άγνωστες ή εγκληματικές ομάδες, συνδέονται με περιστατικά ασφαλείας και βίας στη νοτιοανατολική περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της πολιτείας Imo.[6]  Σε άλλη πηγή καταγράφεται ότι οι κυβερνητικές και αστυνομικές αρχές κατηγορούν τακτικά την IPOB και την ESN για αυτά τα περιστατικά με αμφότερες να αρνούνται επανειλημμένα τις κατηγορίες.[7]

 

Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Μάιο 2024, «ένοπλοι σκότωσαν έντεκα άτομα, μεταξύ των οποίων έξι πολίτες και πέντε στρατιώτες, σε επίθεση στην περιοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης Obingwa, στην πολιτεία Abia. Αν και καμία ομάδα δεν ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση, η κυβέρνηση δήλωσε ότι υπεύθυνη ήταν η Indigenous People of Biafra (IPOB), μια αποσχιστική ομάδα της νοτιοανατολικής περιοχής.» Το Φεβρουάριο, άρχισε εκ νέου η δίκη του ηγέτη της ΙΡΟΒ

Nnamdi Kanu, με την κατηγορία της τρομοκρατίας και της προδοσίας, η οποία είχε ανατραπεί από το Ανώτατο Δικαστήριο. Ο Kanu συνελήφθη για πρώτη φορά το 2015, διέφυγε από τη Νιγηρία το 2017 ενώ ήταν υπό εγγύηση και συνελήφθη ξανά το 2021 στην Κένυα. Στις 24 Σεπτεμβρίου, η υπόθεση υπέστη ένα ακόμη πλήγμα, αφού η προεδρεύουσα δικαστής αποσύρθηκε κατόπιν αιτήματος του Kanu, ο οποίος την κατηγόρησε για μεροληψία.[8]

 

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση, στην πολιτεία Imo, οι εντάσεις είναι υψηλές καθώς τίθεται σε ισχύ μια διήμερη διαταγή αποχής από την εργασία, που εκδόθηκε από την IPOB. Οι δυνάμεις ασφαλείας ξεκίνησαν σειρά περιπολιών επίδειξης δυνάμεων, ως απάντηση σε πιθανές αναταραχές που μπορεί να προκληθούν από την IPOB και την ESN.  Η ομάδα προειδοποίησε για συνέπειες σε όσους αψηφήσουν τη διαταγή. Ωστόσο, η Αστυνομική Διοίκηση της πολιτείας Imo, είναι αποφασισμένη να διατηρήσει τη νομιμότητα και την τάξη.[9]

 

Με βάση τα ανωτέρω, συμπεραίνεται ότι η νιγηριανή Κυβέρνηση διώκει την IPOB και την ESN.  Ο Αιτητής, ως καταγράφεται και πιο πάνω, δεν παρέθεσε επαρκείς πληροφορίες για να στοιχειοθετήσει τον ισχυρισμό περί της δίωξής του από την Κυβέρνηση, επομένως, ο σχετικός ισχυρισμός, ορθά δεν έγινε αποδεκτός λόγω ελλιπούς εσωτερικής αξιοπιστίας.

 

Επιπλέον, παρατηρώ, ότι οι Kαθ’ ων η αίτηση όφειλαν να έχουν προχωρήσει σε σχηματισμό ξεχωριστού ουσιώδους ισχυρισμού ως προς την κατ' ισχυρισμό προσωπική δίωξη του Αιτητή από την οικογένεια της κοπέλας που απεβίωσε στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στις 17/06/2018. Παρατηρείται ότι οι Kαθ’ ων η αίτηση δεν διερεύνησαν επαρκώς τους ισχυρισμούς του Αιτητή. Το παρόν Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία να προβαίνει σε έλεγχο και της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής (ex nunc) τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που τη διέπουν. Συνεπώς, θα προχωρήσω σε αξιολόγηση του εν λόγω ισχυρισμού του Αιτητή.

 

Πιο συγκεκριμένα, ο Αιτητής, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του ανέφερε ότι την ημέρα που ο στρατός της χώρας πήγε στο χωριό και τον αναζητούσε, άρχισαν να πυροβολούν στην οικία του με τον ίδιο να διαφεύγει στο δάσος. Όταν επέστρεψε πληροφορήθηκε ότι σκοτώθηκε μια κοπέλα και οι συγχωριανοί του πήγαν στην οικία του για να τον σκοτώσουν λόγω του θανάτου της κοπέλας (ερ. 54). Στη συνέχεια κληθείς να αναφέρει τον λόγο που θεωρεί ότι θα τον σκοτώσουν ή θα τον φυλακίσουν, ως ο ίδιος δήλωσε, ισχυρίστηκε ότι πέραν της ιδιότητας του ως συντονιστής της ΙΡΟΒ, ότι η ζωή του κινδυνεύει από τον πατέρας της κοπέλας και τους συγχωριανούς του (ερ. 53). Επί της γραπτής του αγόρευσης, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η κοπέλα που σκοτώθηκε ήταν θυγατέρα του αρχηγού Okafor, η οποία ζούσε στο διπλανό συγκρότημά από την πατρική του οικία και ότι το σώμα της κοπέλας ήταν στην οικία του και η νεολαία ήταν θυμωμένοι μαζί του. Πρόσθεσε ότι δυο μέρες αργότερα, επικοινώνησε τηλεφωνικά με την οικογένεια αλλά τον απείλησαν ότι θα τον σκοτώσουν, φοβήθηκε και τερμάτισε τη κλήση.

 

Διαπιστώνω ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή είναι γενικοί, χωρίς λεπτομέρειες, και δεν παρέχεται καμία εξήγηση ως προς τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ο ίδιος ότι η οικογένεια της κοπέλας και οι συγχωριανοί του θεωρούν ότι ευθύνεται για τον θάνατο της. Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει με τον απαιτούμενο βαθμό ακρίβειας και επάρκειας πληροφοριών το γιατί ισχυρίζεται ότι στοχοποιήθηκε προσωπικά αυτός για το θάνατο της κοπέλας. Επιπλέον, κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο μικρότερος αδελφός του προσπάθησε να επιλύσει το ζήτημα προκειμένου να επιστρέψει ο Αιτητής στη χώρα ωστόσο ανεπιτυχώς. Ισχυρισμός αντιφατικός με τη δήλωση του ότι η τελευταία φορά που είχε επικοινωνία με τα μέλη της οικογένειας του ήταν το 2016 (ερ.56-χ). Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, τονίζεται ότι ο ισχυρισμός του, όπως τέθηκε γενικά δεν παρέχει ευχέρεια για περαιτέρω έρευνα από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

Ως εκ των πιο πάνω, από το ιστορικό του Αιτητή, στη βάση των δεδομένων του διοικητικού φακέλου και από την ανωτέρω αξιολόγηση των ισχυρισμών του, προκύπτει ότι ο Αιτητής δε στοιχειοθέτησε κανέναν ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα. Τα όσα ανέφερε δεν θα μπορούσαν να τον εντάξουν στην έννοια του πρόσφυγα, όπως αυτή ερμηνεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000.

 

Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται συμπληρωματική προστασία.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου, καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δύναται να παραχωρηθεί σε οποιοδήποτε Αιτητή σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη. Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν.6(Ι)/2000 «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν.6(Ι)/2000 σημαίνει (α) κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, ή (β) βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή (γ) να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Σε σχέση με το ενδεχόμενο σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης στο πλαίσιο των άρθρων 19(1) και (2)(α) και (β) του ιδίου Νόμου, δεν προέκυψαν στοιχεία εκ των οποίων να συνάγεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην Νιγηρία θα του επιβληθεί θανατική ποινή ή εκτέλεση ή άλλως θα κινδυνεύσει με βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία.

 

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο θα διερευνήσει την πιθανή πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Ως προς τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας σύμφωνα με το διαδραστικό χάρτη του RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και Ισλαμικού Κράτους (Islamic State in West Africa Province/ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη διεθνής ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους (ISWAP) και της Boko Haram. Από το 2014, η πολυεθνική ομάδα που δημιουργήθηκε (Multinational Joint Task Force) – η οποία περιλαμβάνει στρατεύματα από το Καμερούν, το Τσαντ, τον Νίγηρα, το Μπενίν και τη Νιγηρία– έχει παρέμβει προς υποστήριξη της νιγηριανής κυβέρνησης, αφήνοντας έτσι αμετάβλητο τον χαρακτηρισμό της κατάστασης ως μη διεθνούς.[10]

 

Σύμφωνα με Έκθεση της EUAA, που αφορά τη περίοδο 1 Ιανουαρίου 2023 έως 31 Μαρτίου 2024, στη πολιτεία Imo, το 2023 οι κύριοι παράγοντες που ενεπλάκησαν σε εντάσεις στη νοτιοανατολική Νιγηρία ήταν οι «αποσχιστικές φατρίες», ή η Ομάδα Αυτοχθόνων του Μπιάφρα (Indigenous People of Biafra - IPOB) και το Ανατολικό Δίκτυο Ασφαλείας (Eastern Security Network - ESN).  Οι αποσχιστές του Biafra, που βρίσκονται στη νοτιοανατολική Νιγηρία, περιγράφηκαν ως «ο νόμος πλέον», έχοντας αναλάβει τις εξουσίες των κυβερνητικών αξιωματούχων και των παραδοσιακών ηγετών στην περιοχή. Άγνωστοι ένοπλοι ήταν επίσης παρόντες στη νοτιοανατολική Νιγηρία καθ' όλη τη διάρκεια του 2023, με τη φράση «επιθέσεις από άγνωστους ένοπλους» να χρησιμοποιείται συχνά για να περιγράψει τη σεχταριστική βία στη συγκεκριμένη περιοχή.[11] 

 

Οι κρατικές δυνάμεις ήταν επίσης παρούσες στη νοτιοανατολική Νιγηρία το 2023. Σύμφωνα με την εφημερίδα 'Premium Times', η οποία επικαλείται επίσημες πηγές, αναφέρεται ότι την περίοδο μεταξύ 11 Φεβρουαρίου 2024 και 7 Μαρτίου 2024, δυνάμεις ασφαλείας που έδρασαν συνδυαστικά σκότωσαν μεγάλο αριθμό ύποπτων μελών της Ομάδας Αυτοχθόνων του Μπιάφρα (IPOB) και της ένοπλης στρατιωτικής της πτέρυγας, του Ανατολικού Δικτύου Ασφαλείας (ESN), σε διάφορες περιοχές στη νοτιοανατολική Νιγηρία. Σύμφωνα με επίσημη πηγή, οι επιχειρήσεις διεξήχθησαν από την Joint Task Force of Operation Udoka, η οποία αποτελείται από προσωπικό του Νιγηριανού Στρατού, του Νιγηριανού Ναυτικού, της Νιγηριανής Πολεμικής Αεροπορίας και της Αστυνομικής Δύναμης της Νιγηρίας· προσωπικό από την Υπηρεσία Κρατικής Ασφαλείας και το Σώμα Ασφαλείας και Πολιτικής Άμυνας της Νιγηρίας συμμετείχε επίσης. Οι ύποπτες τοποθεσίες του IPOB/ESN εντοπίστηκαν στις κοινότητες Orsu, Eke-Ututu και Ihiteukwa, Ihittenansa, που βρίσκονται στη διοικητική περιοχή Orsu στην πολιτεία Imo. Κατά την ίδια περίοδο, επιπλέον τοποθεσίες καταστράφηκαν στη διοικητική περιοχή Ihiala, στην πολιτεία Anambra.[12]

 

Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, κατά το τελευταίο έτος καταγράφηκαν στην πολιτεία Imo 88 περιστατικά ασφαλείας στα οποία χάθηκαν 165 ανθρώπινες ζωές.[13]  Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Imo σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2022 ανερχόταν στα 5,459,300.[14]

 

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Imo της Νιγηρία, περιοχή συνήθους διαμονής του, βάσει της αξιολόγησης της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή ως παρατέθηκε ανωτέρω, δεν φαίνεται να πλήττεται σε τέτοιο βαθμό από συγκρούσεις και περιστατικά βίας, τα οποία να ανάγονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε να θεωρούνται ότι πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας, ως αυτό ερμηνεύθηκε από το ΔΕΕ . Λαμβάνοντας υπόψιν και τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, ήτοι ενήλικο υγιή άνδρα, νεαρό σε ηλικία, απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας,  θεωρώ ότι δεν εγείρονται ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι αυτός θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρές βλάβες σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του άρθρου 12Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, με την ΚΔΠ145/25, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του Αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιείται βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω, υπό τις περιστάσεις, ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει σε κανένα στάδιο της διαδικασίας τη βασιμότητα του αιτήματός του για αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα, δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης, ούτε για την παραχώρηση της συμπληρωματικής προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 19 του Νόμου.

 

Με βάση όλα τα πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται €500 έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.  

 

 

 

Α.ΑΓΡΟΤΗ, Δ. ΔΔΔΠ