ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 1966/24

17 Οκτωβρίου, 2025

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

M.S.F.

Αιτητού,

και

            Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Ο Αιτητής είναι παρών.

Χ. Ζηντίλη (κα.) για Μ. Παπαλοίζου (κο), Δικηγόρος για τον Αιτητή

Α. Κίτσιου (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Ρ. Ευαγγέλου (κος) για πιστή διερμηνεία από την αγγλική στην ελληνική και αντίστροφα

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Aιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος, η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 24.4.2024, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση του Αιτητή για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2023 (στο εξής: o περί Προσφύγων Νόμος).

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Σιέρα Λεόνε. Εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία από τις μη ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση περιοχές και περί τις 25.10.2021, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 10.4.2024, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό, ο οποίος στις 10.4.2024 υπέβαλε Έκθεση-Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή και επιστροφή του στη χώρα καταγωγής του. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 24.4.2024. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 27.5.2024, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

Νομικοί Ισχυρισμοί

2. Ο Αιτητής, δια της συνηγόρου του, κατά το στάδιο της ακροαματικής διαδικασίας προέβαλε ισχυρισμούς επί της ουσίας της υπόθεσης, αμφισβητώντας αφενός την αξιολόγηση των δηλώσεών του ως μη αποδεκτών και αφετέρου την κρίση των Καθ’ ων η αίτηση ως προς τη δυνατότητα υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

3. Αντιθέτως, οι Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνονται της νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, επικαλούμενοι αντιφάσεις στα λεχθέντα του Αιτητή, καθόσον κατά τη συνέντευξή του δεν αναφέρθηκε στους λόγους που προέβαλε μεταγενέστερα στην αίτησή του. Περαιτέρω, προβάλλουν ότι η αναφορά του σε εμπλοκή τρίτων προσώπων, μελών της οργάνωσης Poro Society, είναι αόριστη, χωρίς συγκεκριμένες ή έστω γενικές αναφορές σε περιστατικά κακοποίησης του Αιτητή. Καταλήγουν δε ότι, βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών του, δεν πληρούνται στο πρόσωπό του οι προϋποθέσεις υπαγωγής σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

Το νομικό πλαίσιο

2.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

 

3.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2023 έχει ως ακολούθως:

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

4.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2025 (στο εξής: o περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

5.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

6.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

7.             Ως προς τον προωθούμενο λόγο προσφυγής, επισημαίνεται εκ προοιμίου ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την ενώπιόν του προσφυγή κατά απορριπτικής απόφασης επί αιτήσεως διεθνούς προστασίας, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητα της de novo και ex nunc (Βλ. Aπόφαση του ΔΕΕ της 3ης Απριλίου 2025, C‑283/24 [Barouk], B. F. κατά Κυπριακής Δημοκρατίας, ECLI:EU:C:2025:236, απόφαση του ΔΕΕ ημερομηνίας 29 Ιουλίου 2019, Torubarov, C-556/17, EU:C:2019:626, σκέψεις 50 έως 53 (σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο πραγματοποιεί «πλήρη και ex nunc εξέταση τόσο των πραγματικών όσο και των νομικών ζητημάτων, ιδίως, κατά περίπτωση, εξέταση των αναγκών διεθνούς προστασίας) Έφεση κατά Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Aρ. 107/2023, Δημοκρατία ν. Q.B.T., απόφαση ημερ. 11.2.2025, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 17/2021 Janelidze ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 21.9.2021· Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 35/2023 Lubangamu ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 5.12.2024). Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100].

 

8.              Συναφές εν προκειμένω είναι και το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του Αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για κάποιον από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας του Αιτητή ασύλου να τεκμηριώσει με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή του, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει τον Αιτητή σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών του (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Υπάτης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI: EU:C:2012:744, σκέψεις 63 έως 68).

 

9.             Προχωρώντας στην ουσιαστική εξέταση των ισχυρισμών του Αιτητή, σημειώνεται ότι κατά την καταγραφή του αιτήματός του και ειδικότερα στο πεδίο αναγραφής των λόγων εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του, αυτός δήλωσε ότι ο πατριός του τον κατήγγειλε στην κοινότητα πως παραβίασε τους κανόνες της οργάνωσης Poro Society, οι οποίοι του επέβαλλαν ως τιμωρία την δια της βίας μύησή του στην οργάνωση και την ευθύνη για την μύηση τριών ακόμη ατόμων.

 

10.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής, αναφορικά με τα προσωπικά του στοιχεία, κατέθεσε ότι γεννήθηκε το 1995 στο χωριό Mangay της περιφέρειας Tonkolili και ότι διέμενε στη πόλη Makeni της περιφέρειας Bombali της Σιέρα Λεόνε έως την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής (βλ. ερ. 30 – 1Χ του διοικητικού φακέλου, εφεξής: δ.φ.). Δήλωσε ότι είναι άγαμος και πατέρας ενός τέκνου και πως η σύντροφός του και η κόρη του ζούνε στη Makeni της περιφέρειας Bombali της Σιέρα Λεόνε (βλ. ερ. 31 – 1Χ του δ.φ.), ότι είναι μουσουλμάνος (βλ. ερ. 33 του δ.φ.) και ότι ανήκει στη φυλή Thimni (βλ. ερ. 33 του δ.φ.). Επεσήμανε ότι είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ότι ολοκλήρωσε το πρώτο έτος σπουδών τριτοβάθμιας εκπαίδευσης προτού αναγκαστεί να σταματήσει τις σπουδές του για οικονομικούς λόγους (βλ. ερ. 31 – 1Χ του δ.φ.). Ανέφερε επιπλέον ότι διαθέτει επαγγελματική πείρα ως πωλητής την περίοδο 2014-2018 και ως δάσκαλος την περίοδο 2020-2021 (βλ. ερ. 30 – 1Χ του δ.φ.). Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια, ανέφερε ότι ο πατέρας του έχει αποβιώσει και ότι η μητέρα του και η αδερφή του ζουν στη Makeni με τη σύντροφό του και την κόρη τους, ενώ έχει επίσης θείους, θείες και ξαδέρφια, οι οποίοι ζουν όλοι στη Σιέρα Λεόνε (βλ. ερ. 31 – 1Χ του δ.φ.).

 

11.          Ερωτηθείς για τους λόγους εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του, ο Αιτητής, κατά την ελεύθερη αφήγησή του, δήλωσε ότι ο πρώτος λόγος για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του είναι διότι επιθυμούσε να σπουδάσει στο εξωτερικό (βλ. ερ 29 – 1Χ του δ.φ.). Δεύτερος λόγος για τον οποίο αφίχθη στη Δημοκρατία ήταν μια περιουσιακή διαφορά που είχε με τον θείο του και αδερφό του πατέρα του. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής δήλωσε πως όταν ο πατέρας του απεβίωσε κληρονόμησε ένα αγροτεμάχιο. Μετά το θάνατο του πατέρα του το 2015, ο αδερφός του πατέρα του παντρεύτηκε τη μητέρα του Αιτητή το 2017. Ο Αιτητής δήλωσε πως θεωρεί ότι ο θείος του προχώρησε με τον γάμο αυτό για να του πάρει το αγροτεμάχιο το οποίο κληρονόμησε. Πρόσθεσε πως ο θείος του ζήτησε τα έγγραφα ιδιοκτησίας του αγροτεμαχίου, τα οποία όμως ο Αιτητής δεν του παρέδωσε με αποτέλεσμα έκτοτε να βρίσκονται σε σύγκρουση (βλ. ερ 29 – 2Χ του δ.φ.).

 

12.          Ο Αιτητής δήλωσε περαιτέρω ότι ο θείος του ενέπλεξε κάποια μέλη της οργάνωσης Poro Society ώστε να επιλύσουν τη διαφορά ενώ ο ίδιος απευθύνθηκε στους γηραιούς του χωριού ώστε να παρέμβουν. Σύμφωνα με τον Αιτητή όλοι υποστήριξαν πως ο θείος του ήταν ο νόμιμος δικαιούχος του αγροτεμαχίου καθώς είχε παντρευτεί τη μητέρα του Αιτητή και ήταν επίσης και θείος του. Επιπλέον, οι γηραιοί επέβαλαν πρόστιμο στον Αιτητή διότι προσέγγισε το αγροτεμάχιο, ενώ επίσης του απαγορεύτηκε να το προσεγγίζει. Ο Αιτητής πρόσθεσε πως κάποιοι τον παρενοχλούσαν όσο βρισκόταν στην οικία του και ήθελαν να του μιλήσουν, γι’ αυτό και εξέδωσε διαβατήριο και οργάνωσε την έξοδο του από τη χώρα καταγωγής. Ο Αιτητής δήλωσε περαιτέρω ότι μία μέρα που επισκέφτηκε τη σύντροφό του δέχτηκε επίθεση από μέλη της οργάνωσης Poro Society τα οποία τον ξυλοκόπησαν. Το ίδιο βράδυ ο Αιτητής έφυγε από τον τόπο συνήθους διαμονής του και πήγε σε κάποιο διπλανό χωρίο, στο οποίο ο ιθαγενής ιατρός τον βοήθησε και τον συμβούλεψε να φύγει από την πόλη και, ει δυνατόν, από τη χώρα, και τον βοήθησε να εκδώσει το διαβατήριό του και τα απαραίτητα έγγραφα ώστε να μπορέσει να φύγει από τη χώρα (βλ. ερ 29 – 2Χ του δ.φ.).

 

13.          Στη συνέχεια, υπεβλήθησαν στον Αιτητή διευκρινιστικού χαρακτήρα ερωτήματα αναφορικά με τον πυρήνα του αιτήματός του. Απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με τον θείο του ο Αιτητής διευκρίνισε ότι όταν ο θείος του παντρεύτηκε τη μητέρα του το 2017, του ζήτησε τα έγγραφα ιδιοκτησίας του αγροτεμαχίου το 2019, και ενέπλεξε τα μέλη της οργάνωσης Poro Society το 2019 όταν εκείνος αρνήθηκε να του δώσει τα έγγραφα τέλος δήλωσε ότι υπήρξε θύμα ξυλοδαρμού από μέλη της οργάνωσης τον Ιούλιο του 2021 και ότι δεν του συνέβη κάτι το αξιοσημείωτο έως εκείνο το περιστατικό (βλ. ερ 29 – 3Χ του δ.φ.).

 

14.          Όταν ρωτήθηκε με ποιο τρόπο ο θείος του ενέπλεξε τα μέλη της οργάνωσης Poro Society, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι θεωρεί πως τους χρημάτισε, διευκρίνισε όμως πως δεν έχει αποδεικτικά στοιχεία επί αυτού (βλ. ερ 29 – 4Χ του δ.φ.). Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο ο θείος του ενέπλεξε τα μέλη της οργάνωσης εφόσον, σύμφωνα με την παράδοση και τους γηραιούς, ήταν ο νόμιμος δικαιούχος του αγροτεμαχίου, ο Αιτητής δήλωσε πως το έπραξε λόγω της άρνησής του να παραδώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας (βλ. ερ 28 – 1Χ του δ.φ.).

 

15.          Σε ακόλουθη ερώτηση σχετικά με το λόγο για τον οποίο αρνήθηκε να παραδώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας, ο Αιτητής εξήγησε πως θεώρησε πως το αγροτεμάχιο ανήκει σε εκείνον και όχι στο θείο του (βλ. ερ 28 – 2Χ του δ.φ.). 

 

16.          Στη συνέχεια, ο λειτουργός ζήτησε από τον Αιτητή να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο ο θείος του, εφόσον επιθυμούσε το αγροτεμάχιο από το 2019 και ενέπλεξε τρίτους ώστε να του ασκήσουν πίεση να το παραδώσει, δεν τον έβλαψε νωρίτερα και εκείνος δέχτηκε επίθεση από τα μέλη της Poro Society το 2021, δύο ολόκληρα χρόνια μετά. Ο Αιτητής αποκρίθηκε πως προσπάθησε να του ασκήσει πίεση με διάφορους τρόπους, όπως με το να στερεί την τροφή από εκείνον και τη σύντροφό του, όμως ο ίδιος συνέχισε να αρνείται να παραδώσει τα έγγραφα (βλ. ερ 28 – 3Χ του δ.φ.). 

 

17.          Ερωτηθείς να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο συνέχισε να διαμένει, εκείνος και η σύντροφός του, με τον θείο του αφότου άρχισαν τα προβλήματα και ιδίως μετά τον ξυλοδαρμό του, ο Αιτητής εξήγησε πως δεν είχε την οικονομική ευκαιρία να φύγει καθώς τα χρήματα που αποκόμιζε από την εργασία του δεν ήταν αρκετά (βλ. ερ 28 – 4Χ του δ.φ.). Σχετικά με το λόγο για τον οποίο η σύντροφός του και η κόρη του παρέμειναν στο σπίτι του θείου του ακόμη και αφότου εκείνος είχε φύγει από τη χώρα, ο Αιτητής διευκρίνισε πως έμειναν μαζί του για έξι μήνες και κατόπιν πήγαν να ζήσουν με τη μητέρα του στην οικία της και πρόσθεσε πως ο θείος του πήγαινε και έμενε μαζί τους μερικά βράδια κάθε εβδομάδα (βλ. ερ 28 – 5Χ του δ.φ.).    

 

18.          Υποδείχτηκε στον Αιτητή ότι δήλωσε πως ο ιθαγενής ιατρός στον οποίο πήγε μετά τον ξυλοδαρμό του τον Ιούλιο του 2021 τον βοήθησε να εκδώσει το διαβατήριο του και του επεσήμανε πως το διαβατήριό του έχει ημερομηνία έκδοσης τον Μάιο του 2021. Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει τη χρονική ασυνέπεια, ο Αιτητής δήλωσε ότι με τον ιατρό ήταν φίλοι από πριν τον ξυλοδαρμό του και πως τον βοήθησε δίνοντάς του σκευάσματα ώστε να μη μπορούν να τον βρουν οι διώκτες του (βλ. ερ 28 – 6Χ του δ.φ.). 

 

19.          Ερωτηθείς τι πιστεύει ότι θα του συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα καταγωγής, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι ο θείος του ακόμη επιθυμεί το αγροτεμάχιο (βλ. ερ 28 – 7Χ του δ.φ.). 

 

20.          Τέλος, υποβλήθηκε στον Αιτητή ότι κατά την καταγραφή της αίτησης διεθνούς προστασίας ανέφερε πως ο θείος του τον κατήγγειλε στην κοινότητα πως παραβίασε τους κανόνες της οργάνωσης Poro Society, οι οποίοι του επέβαλλαν ως τιμωρία την δια της βίας μύησή του στην οργάνωση και την ευθύνη για την μύηση τριών ακόμη ατόμων και παρατήρησε ότι κατά τη συνέντευξη δεν αναφέρθηκε καθόλου σε αυτό μα ανέφερε την περιουσιακή διαφορά που είχε με τον θείο του. Όταν του ζητήθηκε να σχολιάσει σχετικά, ο Αιτητής δήλωσε ότι έπρεπε να είναι συνοπτικός κατά την αίτησή του και πως τον ενημέρωσαν πως θα μπορεί να εξηγήσει με λεπτομέρειες την υπόθεσή του σε μεταγενέστερο στάδιο, προσθέτοντας πως όντως τα μέλη της οργάνωσης τον ξυλοκόπησαν λόγω του θείου του (βλ. ερ 27 – 2Χ του δ.φ).

 

21.          Αξιολογώντας τους ισχυρισμούς του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση διέκριναν τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς: (α) τον πρώτο, αναφορικά με την ταυτότητα, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή· και (β) τον δεύτερο, σύμφωνα με τον οποίο ο Αιτητής αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής για εκπαιδευτικούς λόγους, και (γ) τον τρίτο, σύμφωνα με τον οποίο ο Αιτητής αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής λόγω του ότι κινδύνευε από τον θείο του εξαιτίας κτηματικών διαφορών. Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθόσον οι πληροφορίες που παρείχε ο Αιτητής κρίθηκαν ακριβείς και λεπτομερείς και συνάδουν με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και με το πρωτότυπο διαβατήριο της Σιέρα Λεόνε το οποίο κατέθεσε ο Αιτητής. Ομοίως, ο δεύτερος ισχυρισμός έγινε δεκτός καθόσον διαπιστώθηκε ότι ο Αιτητής αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής και αφίχθηκε στη Δημοκρατία με σκοπό να σπουδάσει.

 

22.          Αντιθέτως, ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός του δεν έγινε δεκτός καθώς κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παράσχει επαρκείς και ικανοποιητικές πληροφορίες επί του πυρήνα του ισχυρισμού του και υπέπεσε σε αντιφάσεις, χρονικές ασυνέπειες και έλλειψη ευλογοφάνειας. Συγκεκριμένα, καταγράφεται ότι ο λειτουργός έκρινε πως η δήλωση του Αιτητή ότι ο θείος του, ένεκα της άρνησης του ιδίου να παραδώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας του αγροτεμαχίου, ενέπλεξε την οργάνωση Poro Society παρόλο που σύμφωνα με την παράδοση και την κρίση των γηραιών του χωριού ήταν ο νόμιμος ιδιοκτήτης δεν ήτο ευλογοφανής.

 

23.          Επιπλέον, κρίθηκε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή αναφορικά με την άρνησή του να παραδώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας στον θείο του, με τον οποίο ζούσε από μικρό παιδί και ο οποίος στήριζε τον ίδιο και την οικογένειά του ακόμη και όταν εκείνος έφυγε από τη χώρα στερείται ευλογοφάνειας.

 

24.          Σημειώθηκε επιπλέον ότι οι δηλώσεις του Αιτητή περί των λόγων που ο θείος του περίμενε δύο περίπου έτη προτού εμπλέξει τρίτους για να ασκήσουν βία στον Αιτητή εξαιτίας της άρνησής του να παραδώσει τα έγγραφα ιδιοκτησίας, ήτοι πως εν τω μεταξύ προσπαθούσε να τον πείσει με άλλους τρόπους όπως με το να τους στερεί το φαγητό, δεν ήταν αληθοφανείς.

 

25.          Αναφορικά με τις δηλώσεις του πως συνέχισε να διαμένει με τον θείο του έως την αναχώρηση του από τη χώρα λόγω οικονομικών δυσχερειών και πως η σύντροφός του και η κόρη τους συνέχισαν να μένουν μαζί του για έξι μήνες μετά την αναχώρησή του, ο λειτουργός έκρινε τις δηλώσεις μη αληθοφανείς και επεσήμανε πως εγείρεται το ερώτημα πως ο Αιτητής κατάφερε να εξασφαλίσει το αντίτιμο για να ταξιδέψει στη Δημοκρατία εφόσον στηριζόταν οικονομικά στο θείο του.

 

26.          Όσον αφορά στη δήλωση ότι ένας ιθαγενής ιατρός στο διπλανό χωρίο τον περιέθαλψε μετά τον ξυλοδαρμό που υπέστη και τον βοήθησε να εκδώσει διαβατήριο και να φύγει από τη χώρα, ο λειτουργός επεσήμανε στον Αιτητή ότι δήλωσε πως ο ξυλοδαρμός του έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 2021 και το διαβατήριο του εξεδόθη τον Μάιο του 2021. Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει τη χρονική ασυνέπεια, ο Αιτητής δήλωσε πως γνώριζε τον ιατρό από πριν τον ξυλοδαρμό και πως όντως τον βοήθησε.

 

27.          Περαιτέρω, υποδείχθηκε στον Αιτητή πως κατά την αίτηση διεθνούς προστασίας του δήλωσε ότι ο θείος του κατήγγειλε στην κοινότητα πως παραβίασε τους κανόνες της οργάνωσης Poro Society, η οποία του επέβαλλε ως τιμωρία την δια της βίας μύησή του στην οργάνωση και την ευθύνη για την μύηση τριών ακόμη ατόμων. Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει την αντίφαση μεταξύ αυτής του της δήλωσης και των όσων είπε κατά τη συνέντευξή του, ο Αιτητής απήντησε ότι στην αίτηση διεθνούς προστασίας ήταν συνοπτικός και ότι τον ενημέρωσαν πως θα έχει τη δυνατότητα να εξηγήσει την υπόθεσή του αργότερα, ενώ συμπλήρωσε πως όντως υπέστη ξυλοδαρμό εξαιτίας του θείου του.

 

28.          Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού, ο λειτουργός επεσήμανε αρχικά ότι ο Αιτητής δήλωσε πως τα μέλη της οργάνωσης Poro Society χρηματίστηκαν από τον θείο του για να τον υποχρεώσουν να του παραδώσει το αγροτεμάχιο και πρόσθεσε πως με βάση έγκυρες πηγές πληροφόρησης οι στόχοι και οι δραστηριότητες της οργάνωσης είναι διαφορετικοί και πως δεν ευρέθησαν πήγες οι οποίες να υποστηρίζουν τον ισχυρισμό του.

 

29.          Βάσει των δύο αποδεκτών ισχυρισμών, ήτοι της ταυτότητας, της χώρας καταγωγής και των προσωπικών στοιχείων του Αιτητή και του ότι ταξίδεψε στη Δημοκρατία για να σπουδάσει, και λαμβανομένων υπόψη των πληροφοριών από τη χώρα καταγωγής του, κρίθηκε ότι ο Αιτητής καταρχήν δεν διατρέχει κίνδυνο σε περίπτωση επιστροφής στην πόλη Makeni της περιφέρειας Bombali της Σιέρα Λεόνε ως απόρροια της κατάστασης ασφαλείας που επικρατεί στη συγκεκριμένη περιοχή.

 

30.          Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, οι Καθ’ ων η αίτηση διαπίστωσαν ότι δεν στοιχειοθετείται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος διώξεως του Αιτητή, κατά την έννοια του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, ούτε πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας, δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) του αυτού Νόμου. Και τούτο, διότι, η μη ύπαρξη διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης στη Σιέρα Λεόνε οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν προκύπτει προσωπική απειλή εναντίον του.

 

31.          Κατά την ακροαματική διαδικασία της 10.10.2025, η συνήγορος του Αιτητή καταρχάς δήλωσε ότι προωθεί την ουσία της υπόθεσης. Η συνήγορος έπειτα βεβαίωσε ότι ο Αιτητής έχει πουλήσει το εν λόγω αγροτεμάχιο σε τρίτο άτομο. Ο Αιτητής, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τη πηγή χρηματοδότησης του ταξιδιού του στη Δημοκρατία δήλωσε ότι τα χρήματα προήλθαν από το αντίτιμο που εισέπραξε από την πώληση του αγροτεμαχίου σε τρίτο πρόσωπο.

 

32.          Ανέφερε ότι η διαμάχη ξεκίνησε το 2019 όταν ο θείος του προσπάθησε να αποσπάσει από τον Αιτητή το αγροτεμάχιο το οποίο είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του μετά το θάνατό του μεταξύ 2015 και 2016. Ο Αιτητής διευκρίνισε ότι και παλαιότερα ο θείος του ζητούσε τη γη ωστόσο το 2019 και μετά η πίεση που του ασκούσε αυξήθηκε κατακόρυφα και τότε ήταν που ενέπλεξε και τα μέλη της Poro Society.

 

33.          Δήλωσε ότι ο θείος του ήταν μέλος της οργάνωσης Poro Society και ότι κατόπιν παρέμβασής του η οργάνωση τοποθέτησε τη σημαία της στο αγροτεμάχιο του περί τα τέλη του 2019 με αρχές του 2020. Όταν ο Αιτητής το είδε αφαίρεσε τη σημαία και καθάρισε το αγροτεμάχιο και κατόπιν τα μέλη της οργάνωσης άρχισαν να τον κυνηγούν και να τον κατηγορούν ότι διέπραξε έγκλημα κατά της κοινότητας. Επιπλέον δήλωσε ότι θα έπρεπε να γίνει μέλος της κοινότητας και να φέρει και τρία ακόμη άτομα για να μυηθούν σε αυτή.

 

34.          Δήλωσε ότι κάποιες φορές του επιτίθεντο σε ομάδες τη νύχτα και πως έπρεπε να δραπετεύει από το παράθυρο του σπιτιού του για να τους αποφύγει. Προσέθεσε ότι του επιτέθηκαν τρεις φορές και ότι  μία φορά τον συνέλαβαν τον Ιούλιο του 2021.

 

35.          Τέλος ,δήλωσε ότι ζούσε με το θείο του από μικρό παιδί και πως τέσσερεις μήνες πριν φύγει από τη χώρα καταγωγής επέστρεψε και έμεινε μαζί του.

 

36.          Προχωρώντας στη de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, επισημαίνονται τα κάτωθι:

 

37.          Ως προς τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή καταρχάς το Δικαστήριο επίσης συντάσσεται με τους Καθ' ων η αίτηση ως προς την αποδοχή του καθώς υπήρξε συνεκτικός και ακριβής ως προς τις συναφείς δηλώσεις του. Επιπλέον, τόσο από το διαβατήριο που προσκόμισε ο Αιτητής, όσο και από εξωτερικές πηγές που παραπέμπουν οι Καθ’ ων η αίτηση, επιβεβαιώνονται οι αναφορές του. Ομοίως ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό περί των εκπαιδευτικής φύσεως κινήτρων εγκατάλειψης της χώρας του, ισχυρισμός που σε κάθε περίπτωση δεν θα δικαιολογούσε υπαγωγή σε καθεστώς διεθνούς προστασίας, επίσης το Δικαστήριο εντάσσεται με τα ευρήματα της διοίκησης.

 

38.          Αξιολογώντας περαιτέρω τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή, πέραν των όσων αναφέρονται στην έκθεση εισηγήσεως των Καθ’ ων η αίτηση, το Δικαστήριο επισημαίνει σειρά σοβαρών αντιφάσεων και ασυνεπειών στο αφήγημά του. Καταρχάς, ως προς την εμπλοκή της κοινότητας Poro και τις επιθέσεις που, κατά τους ισχυρισμούς του, δέχθηκε από τα μέλη της, παρατηρείται ότι ενώπιον του Δικαστηρίου ο Αιτητής ανέφερε πως δέχθηκε τρεις επιθέσεις και ότι γενικότερα υφίστατο παρενοχλήσεις στην οικία του. Εντούτοις, κατά τη διοικητική διαδικασία, είχε αναφερθεί μόνο σε μία περίπτωση επίθεσης, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά σε επαναλαμβανόμενα περιστατικά.

 

39.          Περαιτέρω, κατά την καταγραφή της αίτησής του και ενώπιον του Δικαστηρίου, ο Αιτητής υποστήριξε ότι του ζητήθηκε να μυηθεί ο ίδιος και να προτείνει τρία επιπλέον άτομα για μύηση. Ωστόσο, κατά τη συνέντευξή του δεν προέβη σε ανάλογη αναφορά, και όταν του επισημάνθηκε η αντίφαση αυτή, περιορίστηκε να δηλώσει ότι «έγραψε τα πράγματα συνοπτικά», αποφεύγοντας να δώσει ουσιαστική απάντηση. Το γεγονός αυτό καταδεικνύει συνεχή διαφοροποίηση του αφηγήματός του και απόδοση διαφορετικών εκδοχών των ίδιων γεγονότων.

 

40.          Ως προς τη γη που, σύμφωνα με τον Αιτητή, διεκδικούσε ο θείος του, σημειώνεται ότι ενώπιον του Δικαστηρίου ανέφερε ότι το ταξίδι του προς τη Σιέρα Λεόνε χρηματοδοτήθηκε από την πώληση του συγκεκριμένου ακινήτου. Αντίθετα, κατά τη συνέντευξή του είχε δηλώσει ότι, εάν επέστρεφε στη χώρα του, ο θείος του εξακολουθούσε να επιθυμεί να του αφαιρέσει τη γη. Και στο σημείο αυτό, επομένως, παρατηρείται έλλειψη συνοχής και ασυνέπεια μεταξύ των δηλώσεών του. Επιπλέον, το Δικαστήριο συντάσσεται με το εύρημα των Καθ’ ων η αίτηση ότι δεν καθίσταται ευλογοφανές ο φερόμενος ως φορέας δίωξης να είναι ο ίδιος ο θείος του Αιτητή, ο οποίος, κατά τα λεγόμενά του, προκάλεσε τον ξυλοδαρμό του, ενώ ταυτόχρονα, μέχρι και λίγο πριν την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του, συνέχιζαν να διαμένουν στην ίδια οικία, γεγονός ασύμβατο με την υποτιθέμενη σοβαρότητα της απειλής. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν προσκόμισε οποιαδήποτε συγκεκριμένα ή βιωματικά στοιχεία αναφορικά με τις περιστάσεις των επιθέσεων που ισχυρίζεται ότι υπέστη. Αντιθέτως, ενώπιον του Δικαστηρίου εμπλούτισε το αφήγημά του, προσθέτοντας για πρώτη φορά ότι ο θείος του και η κοινότητα Poro είχαν τοποθετήσει σημαία στο ακίνητο, την οποία εκείνος αφαίρεσε, πράξη που –κατά τους ισχυρισμούς του– εκλήφθηκε ως προσβολή. Το εν λόγω στοιχείο, ωστόσο, δεν περιλαμβανόταν καθόλου στην προηγούμενη αφήγησή του κατά τη συνέντευξη. Τέλος παρατηρείται ότι, δεν σχολιάζονται, κατά τρόπο συγκεκριμένο, από τον Αιτητή δια του συνηγόρου του, τα επιμέρους ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση, αναφορικά με την αξιολόγηση του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού κατά τη διοικητική διαδικασίας. Εν κατακλείδι, οι περιστάσεις των φερόμενων επιθέσεων και απειλών διατυπώνονται με ιδιαίτερη γενικότητα και ασάφεια, γεγονός που συνιστά δείκτη που θίγει την εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή και ενισχύει το συμπέρασμα περί αναξιοπιστίας του αφηγήματός του στο σύνολο του.

 

41.          Εξετάζοντας την εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή, παρατίθενται κατωτέρω πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με τις μυστικές αιρέσεις (secret societies) στην Σιέρρα Λεόνε, καθώς και την μυστική οργάνωση Poro.

 

42.          Σε ό,τι αφορά γενικά τις μυστικές οργανώσεις/ αιρέσεις, σύμφωνα με τον πρώην διευθυντή της οργάνωσης Plan International Sierra Leone,^[1] Casely Ato Coleman, υπάρχουν τέσσερις κυρίαρχες μυστικές οργανώσεις, που αντιστοιχούν σε καθεμία από τις τέσσερις περιφέρειες. Στη Δυτική περιφέρεια κυριαρχεί η Ojeh Society. Οι Βορειοανατολικές περιφέρειες από τις Sande/Bondo οργανώσεις και ο Νότος από την Poro society.^[2]

 

43.          Ένα άρθρο του 2011, το οποίο συντάχθηκε από τους ακαδημαϊκούς του Πανεπιστημίου Rey Juan Carlos στην Ισπανία και το Πανεπιστήμιο Makeni στη Σιέρα Λεόνε, σχετικά με το ρόλο των μυστικών κοινωνιών στη διατήρηση των δασών στη Σιέρα Λεόνε, αναφέρει ότι η κοινωνία Poro αφορά  τους άνδρες που ανήκουν στις εθνοτικές ομάδες temne και mende».^[3] Η κοινωνία Poro δεν έχει επίσημη κεντρική οργάνωση και λειτουργεί μέσω ανεξάρτητων τοπικών ομάδων.^[4]

 

44.          Παλαιότερη πηγή, το Country of Origin Research and Information (CORI), αναφέρει το 2009 ότι η Poro Society είναι ένας μακρά καθιερωμένος πολιτιστικός θεσμός στη Σιέρρα Λεόνε, όπου τα μέλη είναι αποκλειστικά άντρες. Κύρια λειτουργία της είναι να εκπαιδεύει αγόρια, διαβιβάζοντας μυστικά των πνευμάτων και δυνάμεις της μαγείας. Τα μέλη εντάσσονται μέσω μύησής τους και οι τελετουργίες πραγματοποιούνται σε απόμερα σημεία στο δάσος ή σε αγροτική γη. Κάθε τοπική ομάδα της Poro Society έχει μια ιερή θέση στο δάσος όπου πραγματοποιούνται τελετουργίες μύησης. Η μύηση γίνεται συνήθως κατά την εφηβεία και σηματοδοτεί όχι μόνο την εισαγωγή στην ίδια την κοινωνία, αλλά και μια ιεροτελεστία μετάβασης στην ενηλικίωση. Τα αγόρια διδάσκονται πώς να γίνουν άντρες, μαθαίνοντας παραδοσιακούς νόμους, έθιμα, χειροτεχνίες, γεωργία και την πνευματική γνώση. Επίσης, υποβάλλονται σε αγωνιστικές δοκιμασίες σωματικής ικανότητας και αντοχής. Περαιτέρω, αναφέρεται ότι η Poro Society, στα πλαίσια μεθόδων εκφοβισμού, έχει χρησιμοποιήσει σύμβολα μαγείας για εκφοβισμό των μελών της κοινότητας και έχει προβεί σε βανδαλισμούς περιουσίων και επιθέσεις σε οικογένειες που αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτή. Παράλληλα, στα ίδια πλαίσια, συχνά απαγάγουν ανθρώπους που σκοπεύουν να μυήσουν με τη βία.^[5]

 

45.          Σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου για τη Μετανάστευση και τους Πρόσφυγες του Καναδά που δημοσιεύτηκε το 2017, «η Poro Society είναι μια μυστική οργάνωση αρρένων που έχει ως κεντρικό στόχο την προετοιμασία των έφηβων αγοριών ώστε να πάρουν τη θέση τους στην κοινωνία. Η διαδικασία της μύησης γίνεται σε μια σειρά από τελετουργίες που διαρκούν από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο και στο τέλος αυτής τα νέα μέλη σημαδεύονται με ουλές. Κατά τη διαδικασία της μύησης τα αγόρια μένουν σε μια κατασκήνωση μακριά από τους γονείς και τους φίλους τους, κοιμούνται στην ύπαιθρο και φωνάζουν για να τρομάξουν αγνώστους που τυχαίνει να πλησιάσουν. Εκεί μαθαίνουν τις αρχαίες παραδόσεις και εξασκούνται στο τύμπανο και τα τραγούδια των Poro. Έπειτα, οδηγούνται ενώπιον μασκοφόρων που υποδύονται πνεύματα. Στο τέλος της εκπαίδευσής τους, επιστρέφουν στην κοινότητα ως πλήρως ανεπτυγμένοι ενήλικες. Οι παραδόσεις αυτές απαιτούν μια τελετή απομόνωσης για μέλη όπως οι παραδοσιακοί ηγέτες, οι αρχηγοί των τελετών και άλλοι που κατέχουν θέσεις στη μυστική οργάνωση».^[6]

 

46.          Σε δημοσίευση της Bangkok Post, μιας διαδικτυακής εφημερίδας με έδρα την Bangkok, με ημερομηνία δημοσίευσης 4 Αυγούστου 2019, παρατίθενται τα ακόλουθα: «O Joe Alie, ένας καθηγητής Αφρικανικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Σιέρα Λεόνε είπε ότι το 90% του πληθυσμού εμπλέκονται σε μυστικιστικές τελετουργίες. Η Bondo (σ.σ. για τα νεαρά κορίτσια) και η Poro Society ακόμα παίζουν ηγετικό ρόλο στην κοινωνική, θρησκευτική και πολιτική ζωή των κοινοτήτων, όπως είπε».^[7] Σε δημοσίευμα του Ιανουαρίου 2019, του ιστότοπου The Sierra Leone Telegraph, αναφέρεται ότι «η Κυβέρνηση της Σιέρρα Λεόνε απαγόρευσε τις τελετές μυήσεων στις Μυστικές Κοινότητες ( Secret Societies) της χώρας, καθ΄ ότι απεβίωσαν δυο νέοι άντρες κατά την διάρκεια επιβαλλόμενων μυήσεων και κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες».^[8] Το συμβάν επιβεβαιώνεται στην έκθεση της Ολλανδικής Υπηρεσίας Immigration and Naturalisation, η οποία αναφέρει τον Οκτώβριο του 2022 ότι στις αρχές του 2019, απαγορεύτηκε η τέλεση τελετουργιών μύησης στις μυστικές οργανώσεις Bondo και Poro, έπειτα από μια αρνητική εξέλιξη κατά τη διάρκεια μύησης ανδρών στην οργάνωση Poro. Ως αποτέλεσμα όλες οι οργανώσεις σταμάτησαν προσωρινά την λειτουργία τους. Αυτό άλλαξε αργότερα από την κυβέρνηση, η οποία έκρινε ότι οι τελετές μύησης μπορούσαν να πραγματοποιηθούν μόνο από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο.^[9]

 

47.          Σχετικά με την αναγκαστική μύηση, σύμφωνα με αναφορές σε διαθέσιμες πηγές δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες για τις επιπτώσεις που θα αντιμετωπίσει κάποιος σε περίπτωση που αρνηθεί να ενταχθεί στην Poro Society.^[10] Σε άρθρο τοπικού τύπου του 2021 αναφέρεται ότι σε περίπτωση που κάποιος του οποίου το όνομα είναι στη λίστα για να συμμετάσχει σε τελετή μύησης έχει δύο επιλογές, είτε να αποδεχθεί την ένταξή του είτε να εγκαταλείψει μία για πάντα τον τόπο του.^[11]

 

48.          Αν και από τις ανωτέρω πηγές επιβεβαιώνεται η ύπαρξη και δράση της κοινότητας Poro στη χώρα καταγωγής του Αιτητή, εντούτοις, εφόσον δεν τεκμηριώνεται η εσωτερική αξιοπιστία του ως προς τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό του —ο οποίος αφορά προσωπικό του βίωμα και δεν είναι εκ της φύσεώς του δυνατό να επιβεβαιωθεί από εξωτερικές πηγές— ο ισχυρισμός αυτός απορρίπτεται στο σύνολό του. Επιπλέον, σημειώνεται ότι ο Αιτητής δεν προσκόμισε οποιοδήποτε αποδεικτικό στοιχείο προς ενίσχυση των δηλώσεών του.

 

49.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που ενδέχεται να διατρέχει ο Αιτητής, στη βάση των ισχυρισμών του που κρίθηκαν αποδεκτοί, επισημαίνεται ότι δεν προκύπτει από καμία παράμετρο του προφίλ του ότι συντρέχει για αυτόν κίνδυνος δίωξης ή σοβαρής βλάβης. Ούτε ο ίδιος εξέφρασε, κατά τη συνέντευξή του ή ενώπιον του Δικαστηρίου, οποιονδήποτε προσωπικό ή υποκειμενικό φόβο προς τούτο. Ειδικότερα, πρόκειται για νεαρό, μουσουλμάνο, έγγαμο και υγιή άνδρα, ο οποίος διαθέτει εκτενές οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του και ανήκει στη φυλετική ομάδα Temne (ή Timni / Thimni).

 

50.          Ως προς τη θρησκευτική του ταυτότητα, επισημαίνεται ότι οι μουσουλμάνοι αποτελούν την πληθυσμιακή πλειοψηφία της Σιέρα Λεόνε, η οποία αγγίζει περίπου το 77 % του συνολικού πληθυσμού. Δεν εντοπίζονται, συνεπώς, ενδείξεις ότι ο Αιτητής ενδέχεται να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε κίνδυνο εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, ενώ η ελευθερία της θρησκευτικής έκφρασης κατοχυρώνεται πολιτειακά. [12]

 

51.          Ως προς τη φυλετική του καταγωγή, επισημαίνεται ότι η φυλή Temne συγκαταλέγεται μεταξύ των πολυπληθέστερων στη χώρα, με ποσοστό που υπερβαίνει το 30 % του συνολικού πληθυσμού. Από τις διαθέσιμες πηγές δεν προκύπτει οποιοσδήποτε στοχευμένος ή συστημικός κίνδυνος δίωξης για άτομα που ανήκουν στην εν λόγω φυλή αποκλειστικά και μόνο λόγω της φυλετικής τους καταγωγής. [13]

 

52.            Τέλος ως προς την κατάσταση ασφαλείας στο τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, σύμφωνα με το RULAC, μια πρωτοβουλία της «Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights» για τον προσδιορισμό και την καταγραφή των ενόπλων συγκρούσεων, η Σιέρα Λεόνε δεν βρίσκεται υπό ένοπλη σύρραξη.^[14] Ωστόσο σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του 2024 της γερμανικής BTI, ο κίνδυνος κοινωνικών συγκρούσεων αυξάνεται λόγω της επιδείνωσης του οικονομικού περιβάλλοντος που επιδεινώνει τον ήδη συγκρουσιακό χαρακτήρα της πολιτικής στη χώρα.^[15]

 

53.          Η ως άνω έκθεση συνεχίζει «Οι άμεσοι γείτονες της Σιέρα Λεόνε – η Γουινέα και η Λιβερία – είναι εύθραυστοι. Η Γουινέα υποβλήθηκε σε στρατιωτικό πραξικόπημα τον Σεπτέμβριο του 2021. Η Λιβερία έχει προγραμματισμένες γενικές εκλογές για τον Οκτώβριο του 2023, οι οποίες θα έχουν μεγάλη αμφισβήτηση. Τα σύνορα περιπολούνται ελάχιστα και οι παραμεθόριες περιοχές είναι επιχειρησιακές περιοχές για εγκληματικές συμμορίες και λαθρέμπορους. Οι εθνοτικοί δεσμοί και οι παραδοσιακές περιοχές οικισμών επικαλύπτουν τα εθνικά σύνορα. Η πιθανότητα για δευτερογενή επίδραση στην περίπτωση βίαιων συγκρούσεων σε αυτές τις χώρες είναι υψηλή […] Oι διαρθρωτικοί περιορισμοί στη διακυβέρνηση είναι πολύ υψηλοί. Οι περιορισμοί περιλαμβάνουν ακραία φτώχεια, έλλειψη εκπαιδευμένου εργατικού δυναμικού, έλλειψη οικονομικής διαφοροποίησης, σοβαρές ελλείψεις υποδομών, ενδημική διαφθορά, δυσλειτουργικούς δημοκρατικούς θεσμούς και την επιρρέπεια σε φυσικές καταστροφές και μολυσματικές ασθένειες».^[16]

 

54.          Σύμφωνα με την έκθεση του 2025 της Διεθνούς Αμνηστίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Σιέρρα Λεόνε, τα δικαιώματα της ελευθερίας της έκφρασης και του ειρηνικού συνέρχεσθαι εξακολούθησαν να περιορίζονται, ιδίως κατά την περίοδο των προεδρικών εκλογών. Επιπλέον η επισιτιστική ανασφάλεια ήταν εκτεταμένη. Η κυβέρνηση προσπάθησε να αντιμετωπίσει την αποψίλωση των δασών. Τα δικαιώματα των γυναικών και των κοριτσιών παραβιάστηκαν, αλλά η εκπροσώπηση των γυναικών στα δημόσια αξιώματα αυξήθηκε. Το νομοσχέδιο για την καλύτερη προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών παρέμενε σε εκκρεμότητα. Επιπλέον, Ο πρόεδρος Julius Maada Bio επανεξελέγη στις 24 Ιουνίου εν μέσω διαμάχης σχετικά με την έλλειψη διαφάνειας στη διαδικασία καταμέτρησης των ψηφοδελτίων. Οι τιμές των τροφίμων και των καυσίμων ήταν υψηλές. Ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 50% τον Αύγουστο. Οι δικαστικές αρχές αύξησαν τη συχνότητα των ακροάσεων στα σωφρονιστικά κέντρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών και τη μείωση των περιόδων προφυλάκισης. Τον Οκτώβριο, η κυβέρνηση οριστικοποίησε μια πολιτική που στόχευε να διασφαλίσει ότι το έργο που επιτελούσαν οι ΜΚΟ ευθυγραμμίζεται με τις εθνικές αναπτυξιακές προτεραιότητες. Τον Νοέμβριο, ένοπλοι προσπάθησαν να διαρρήξουν ένα στρατιωτικό οπλοστάσιο και επιτέθηκαν επίσης σε δύο φυλακές στην πρωτεύουσα, Freetown, απελευθερώνοντας σχεδόν 2.000 κρατούμενους. Τουλάχιστον 20 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Η κυβέρνηση είπε ότι επρόκειτο για απόπειρα πραξικοπήματος, επέβαλε εθνική νυχτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας για σχεδόν ένα μήνα και προχώρησε σε περισσότερες από 50 συλλήψεις^[17].

 

55.          Σύμφωνα με την έκθεση του World Food Program του Αυγούστου του 2025 η φτώχεια είναι ευρέως διαδεδομένη στη Σιέρα Λεόνε, με πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας των 2 $ ΗΠΑ την ημέρα. Η γεωργία, η κύρια πηγή διαβίωσης, είναι υπανάπτυκτη οδηγώντας σε επισιτιστική ανασφάλεια. Οι περιορισμένες υποδομές, η υψηλή ανεργία και η εξάρτηση από τις εισαγωγές τροφίμων επιδεινώνουν τις ευπάθειες, καθιστώντας το έθνος επιρρεπές σε επισιτιστικές κρίσεις και υποσιτισμό. Τα στοιχεία της κυβέρνησης και του WFP δείχνουν αύξηση στις τιμές των τροφίμων για συγκεκριμένα βασικά προϊόντα σε σύγκριση με το προηγούμενο τρίμηνο. Η τιμή τόσο του τοπικού όσο και του εισαγόμενου ρυζιού αυξήθηκε κατά 18 τοις εκατό και 28 τοις εκατό αντίστοιχα από τον Σεπτέμβριο του 2023 έως τον Σεπτέμβριο του 2024. Τα αποτελέσματα της εξαμηνιαίας αξιολόγησης του Συστήματος Παρακολούθησης Επισιτιστικής Ασφάλειας μετά τη συγκομιδή (FSMS) του Σεπτεμβρίου έδειξαν ότι το 77 τοις εκατό των κατοίκων της Σιέρα Λεόνε ήταν τροφικά ανασφαλές, μια ελαφρά μείωση σε σύγκριση με το ποσοστό 80 τοις εκατό την ίδια περίοδο το 2023. Το ποσοστό των νοικοκυριών με σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια μειώθηκαν κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες από 28 τοις εκατό τον Σεπτέμβριο του 2023 σε 17 τοις εκατό τον Σεπτέμβριο του 2024^[18].

 

56.          Σημειώνεται συναφώς ότι κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 3.10.2025) στην Βόρεια Επαρχίας της Σιέρα Λεόνε, στην οποία ανήκει η περιφέρεια Bombali, καταγράφηκαν συνολικά 4 περιστατικά ασφαλείας πολιτικής βίας (“Political violence”, η οποία περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες) από τα οποία δεν επήλθε θάνατος πολιτών.^[19] Επισημαίνεται ότι ο πληθυσμός της περιφέρειας Bombali με βάση την καταμέτρηση του 2021 ανέρχεται σε 387,236 κατοίκους^[20] και ο πληθυσμός της Makeni της περιφέρειας Bombali με βάση την καταμέτρηση του 2021 ανέρχεται σε 85,116 κατοίκους^[21].

57.          Ως προς τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή δεν προκύπτει οποιαδήποτε παράμετρος του προφίλ του, η οποία να επιτείνει με οποιοδήποτε τρόπο τον κίνδυνο που τυχόν αυτός διατρέχει ούτε και καθαυτό κάποιο στοιχείο του προφίλ του δίδει βάσιμο έρεισμα για δίωξή του. Ούτε και ο Αιτητής εξέφρασε οποιοδήποτε φόβο απορρέων από το προφίλ του, πέραν των όσων εξετάστηκαν ήδη ανωτέρω. Υπό τω φως των ανωτέρω, δεν προκύπτει ευλόγως κίνδυνος για τον Αιτητή ένεκα της κατάστασης ασφαλείας στο τόπο συνήθους διαμονής του.

58.          Δεδομένης της απόρριψης του τρίτου ουσιώδους ισχυρισμού, ως προς την φερόμενη δίωξή του από το θείο του και μέλη της κοινότητας -Poro, δεν προκύπτει ότι αντιμετωπίζει ευλόγως οποιοδήποτε συναφές κίνδυνο σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.   

59.          Υπό το φως της ανωτέρω ανάλυσης κινδύνου, δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

 

60.          Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει, αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

61.          Ειδικότερα, στην προκειμένη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν τεκμηρίωσε, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] δεν προκύπτει ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

 

62.          Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο διαμονής του Αιτητή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο προσφεύγων, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή (βλ. άρθρο 19(2)(γ) απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94  Elgafaji, σκέψη 43).

 

63.          Σημειώνεται συναφώς ότι «το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναγνωρίζεται σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε Αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δε βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής». Ως  «σοβαρή» ή «σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη» ορίζεται δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) ως «σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης».

64.          Ως προς τον όρο διεθνής ή εσωτερική ένοπλη σύρραξη, το ΔΕΕ, διευκρίνισε ότι της έννοιας της εσωτερικής ένοπλης συρράξεως, η σημασία και το περιεχόμενο των όρων αυτών πρέπει να καθορίζονται, κατά πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, σύμφωνα με το σύνηθες νόημά τους στην καθημερινή γλώσσα, λαμβανομένου υπόψη του πλαισίου εντός του οποίου αυτοί χρησιμοποιούνται και των σκοπών που επιδιώκει η ρύθμιση στην οποία εντάσσονται (αποφάσεις της 22ας Δεκεμβρίου 2008, C‑549/07, Wallentin-Hermann, Συλλογή 2008, σ. I‑11061, σκέψη 17, και της 22ας Νοεμβρίου 2012, C‑119/12, Probst, σκέψη 20). Υπό το σύνηθες νόημά της στην καθημερινή γλώσσα, η έννοια της εσωτερικής ένοπλης συρράξεως αφορά κατάσταση στην οποία οι τακτικές δυνάμεις ενός κράτους συγκρούονται με μία ή περισσότερες ένοπλες ομάδες ή στην οποία δύο ή περισσότερες ένοπλες ομάδες συγκρούονται μεταξύ τους. (Βλ.  απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C-285/12, EU:C:2014:39, σκέψεις 27 και 28). Με βάση την ανωτέρω ανάλυση, δεν λαμβάνει χώρα ένοπλη σύρραξη στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή.

65.          Ακολούθως ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν κατά την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε ότι λαμβάνονται υπόψη «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (Βλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C-285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών.» (Βλ. C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

66.          Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

67.          Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας.» (απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.».

68.          Ενόψει των ανωτέρω ποιοτικών και ποσοτικών χαρακτηριστικών, δεν είναι δυνατό η επικρατούσα κατάσταση στον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, , να χαρακτηριστεί ως αδιάκριτη βία λόγω ένοπλης σύρραξης η οποία εξικνείται σε τέτοιο βαθμό ώστε ο Αιτητής μόνο λόγω της παρουσίας του εκεί να έρχεται αντιμέτωπος με πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης εντός του πλαισίου του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου. Την ίδια στιγμή δεν προκύπτει, επικουρικώς, οποιοσδήποτε παράγοντας επίτασης του κινδύνου στο πρόσωπο του Αιτητή (ΔΕΕ, C-285/12, Diakité, ημερ. 30/01/2014, σκ. 27-28). Ενόψει της έλλειψης της ουσιώδους αυτής προϋπόθεσης εφαρμογής του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο αντίστοιχο καθεστώς.

69.          Ως προς δε την απόφαση επιστροφής του, επικουρικώς επισημαίνεται ότι από τα ενώπιόν μου στοιχεία, δεν προκύπτει οποιοδήποτε άλλο ζήτημα συναφές με την αρχή της μη επαναπροώθησης και των προϋποθέσεων έκδοσης της απόφασης επιστροφής, πέραν των όσων ήδη εξετάστηκαν και αναλύθηκαν ανωτέρω (Βλ. απόφαση της της 17ης Οκτωβρίου 2024, υπόθεση C 156/23 [Ararat] K, L, M, N κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ECLI:EU:C:2024:892, ιδίως σκέψεις 50 έως 51).

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.