ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                                  Υποθ. Αρ.: 2580/24 

                                          20  Οκτωβρίου 2025

[Β. ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ-KΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με τo άρθρο 146 του Συντάγματος

 Μεταξύ:

D. T. O. S., ασυνόδευτου ανηλίκου από Γουινέα, Δια της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού

                                                                                             Αιτητής

-και-

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

 

Μαίρη Μακλάσκυ (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

Θεοφανώ Βασιλάκη (κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση. 

Ο Αιτητής είναι παρών. (Παρoύσα η διερμηνέας κα Ζωή Αγαπίου  για πιστή μετάφραση από τα ελληνικά στα γαλλικά και αντίστροφα)

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Με την υπό εξέταση προσφυγή, ο  Αιτητής προσβάλει την απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 30/05/2024 με την οποία το αίτημα του για διεθνή προστασία ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου απορρίφθηκε καθότι είναι άκυρη και/ή παράνομή και/ή αντισυνταγματική και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. Περαιτέρω αιτείται αναγνώρισης διεθνούς προστασίας.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Σύμφωνα με τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, o Αιτητής είναι  υπήκοος Γουινέας, ο οποίος αναχώρησε από τη χώρα καταγωγής του στις 07/11/2023, αφίχθηκε παράνομα στις κατεχόμενες από την Τουρκία και  μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, όπου παρέμεινε για λίγες ημέρες και έπειτα εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές στις 14/11/2023. Στις 29/11/2023, υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία ως ασυνόδευτος ανήλικος και στις 29/11/2023 παρέλαβε βεβαίωση υποβολής αιτήματος διεθνούς προστασίας. Στις 29/11/2023 τέθηκε υπό την κηδεμονία της ΔΥΚΕ βάσει του άρθρου 10 του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6(Ι)/2000, ως αυτός έχει τροποποιηθεί).

Στις 24/04/2024, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, παρουσία της εκπροσώπου-κηδεμόνα του από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας,  κας. Α. Τσιτάκοβα.  Στις 27/05/2024, ο αρμόδιός λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε Έκθεση και Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του Αιτητή, εισηγούμενος όπως απορριφθεί το αίτημά του για διεθνή προστασία, χωρίς ωστόσο να εκδοθεί απόφαση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του. Στις 30/05/2024, ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Στις 13/06/2024, η Υπηρεσία Ασύλου, εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με την αιτιολόγηση της απόφασής της σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφηκε ιδιοχείρως από αυτόν, παρουσία της εκπροσώπου-κηδεμόνα του, στις 13/06/2024.

Η τελευταία αυτή απόφαση, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής η οποία καταχωρήθηκε στις 11/07/2024 για τον Αιτητή, δια της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού 4 μέρες πριν την ενηλικίωση του, από την δικηγόρο που διορίστηκε από την Επίτροπο, η οποία συνεχίζει να εκπροσωπεί τον Αιτητή στην παρούσα προσφυγή.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Ο Αιτητής δια της δικηγόρου του, προβάλει  διάφορους νομικούς ισχυρισμούς προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, οι οποίοι τίθενται με γενικότητα και χωρίς να συναρτώνται με τα επίδικα γεγονότα, και οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν προωθούνται με τη Γραπτή Αγόρευση. Ειδικότερα, o Αιτητής, δια της συνηγόρου του,  προβάλλει μέσω της γραπτής του αγόρευσης τους κάτωθι λόγους ακύρωσης: 1.) Παραβίαση της αρχής του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού. Ειδικότερα, προβάλει πως οι Καθ’ων η αίτηση απέτυχαν σε όλα τα στάδια να προσδιορίσουν το συμφέρον του ανηλίκου και να εξετάσουν υπό αυτή την αρχή την αίτηση του. Εν συνεχεία, ισχυρίζεται πως η διεξαγωγή της συνέντευξης του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου πραγματοποιήθηκε χωρίς επαρκή εκπροσώπηση του από την Λειτουργό της Κοινωνικής Ευημερίας κατά παράβαση του άρθρου 10 του Περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000, 2.) Εσφαλμένη κρίση επί της αξιοπιστίας του Αιτητή. Ισχυρίζεται πως η αξιολόγηση της αξιοπιστίας των λεγομένων του από την Υπηρεσία Ασύλου έγινε με αποσπασματικό και μεροληπτικό τρόπο και εσφαλμένα δεν του παραχωρήθηκε το ευεργέτημα της αμφιβολίας και 3) Παράβαση της νομοθεσίας, έλλειψη επαρκούς και δέουσας έρευνας και αιτιολογίας με αποτέλεσμα η απόφαση να ληφθεί υπό πλάνη περί τα πράγματα.

H συνήγορος των Καθ' ων η Αίτηση, με τη γραπτή αγόρευση της, αντικρούει όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς που προβάλλει ο Αιτητής και αντιτείνει ότι η επίδικη απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, μετά από δέουσα έρευνα και σωστή ενάσκηση των εξουσιών που τους δίνει ο Νόμος και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης. Υποστηρίζει, επίσης, ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Επιπλέον, εισηγείται ότι όλοι οι λόγοι ακύρωσης, οι οποίοι δεν αναπτύσσονται επαρκώς και/ή καθόλου στη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου του Αιτητή, θεωρούνται νομολογιακά εγκαταλειφθέντες και ως εκ τούτου δεν θα πρέπει να τύχουν εξέτασης. Ειδικότερα, ως προς το πρώτο λόγο ακύρωσης, υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να τύχει εξέτασης καθότι ως αποδεικνύεται από το διοικητικό φάκελο του Αιτητή, ο ανωτέρω έχει πλέον συμπληρώσει το 18 έτος της ηλικίας του, και ως εκ τούτου εκλείπει το στοιχείο της ανηλικότητας του. Επικαλείται προς τούτο σχετική νομολογία.

Μέσω της απαντητικής της αγόρευσης η συνήγορος του Αιτητή αντικρούει έκαστο των ισχυρισμών που προέβαλαν οι Καθ’ων η αίτηση με την γραπτή τους αγόρευσης. Επισύναψε προς επίρρωση της θέσης τους, α.) Απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου και ειδικότερα, την απόφαση με αριθμ.1475/22 C.M. v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 09/12/2024 όπου περιλαμβάνεται εκτενής ανάλυση του ρόλου του εκπροσώπου/κηδεμόνα (Παράρτημα 1) Β.) Απόφαση του ΔΕΕ C560/20 ημερομηνίας 30/01/2024 η οποία επιβεβαιώνει την προηγούμενη νομολογία του ΔΕΕ ως προς το χρόνο καθορισμού της ιδιότητας του ασυνόδευτου ανηλίκου για σκοπούς άσκησης των δικαιωμάτων τους, ο οποίος είναι ο χρόνος εισόδου στο κράτος μέλος και κατάθεσης της αίτησης ασύλου (παράρτημα 2), Γ.) Θέση της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού αναφορικά με τη συνέχιση της εκπροσώπησης ασυνόδευτων ανηλίκων αιτητών ασύλου ενώπιον του Δικαστηρίου και μετά την ενηλικίωση τους και 4) Απόφαση του ΔΕΕ C-652/16 ημερομηνίας 04/10/2018, στην οποία εξετάζεται κατά πόσον θα μπορούσε να επωφεληθεί του καθεστώτος του πρόσφυγα, εάν αντιμετωπίζει και ο ίδιος τέτοιες απειλές, λόγω του οικογενειακού του δεσμού με απειλούμενο πρόσωπο (Παράρτημα 4).

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Καταρχάς πρέπει να λεχθεί ότι οι λόγοι ακύρωσης είναι με γενικότητα και αοριστία που εγείρονται στην παρούσα αίτηση.  Η απλή καταγραφή κατά ιδιαίτερο συνοπτικό τρόπο στους λόγους ακύρωσης της νομικής βάσης της προσφυγής δεν ικανοποιεί την επιτακτική ανάγκη του Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962, όπως οι νομικοί λόγοι αναφέρονται πλήρως.  

Οι ισχυρισμοί για την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να εξειδικεύουν ποια νομοθετική πρόνοια ή αρχή διοικητικού δικαίου παραβιάζεται. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Latomia Estate Ltd. v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672: «Η αιτιολόγηση των νομικών σημεχίων πάνω στα οποία βασίζεται μια προσφυγή είναι απαραίτητη για την εξέταση από ένα Διοικητικό Δικαστήριο των λόγων που προσβάλλουν τη νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης».

Περαιτέρω δεν αρκεί η παράθεση των συγκεκριμένων διατάξεων της νομοθεσίας που κατ' ισχυρισμόν παραβιάζει η προσβαλλόμενη πράξη, αλλά θα πρέπει επίσης τα επικαλούμενα νομικά σημεία να αιτιολογούνται πλήρως.  Οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια σε σχέση με αυτά μπορεί να έχει ως συνέπεια την απόρριψη της προσφυγής. (βλ. Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 AΑΔ 598).

Επίσης είναι πλειστάκις νομολογημένο ότι, λόγοι ακύρωσης που δεν εγεί­ρονται στο δικόγραφο της προσφυγής δεν μπορούν να εξεταστούν με το να εγείρονται για πρώτη φορά στις γραπτές αγορεύσεις. Σχετικό είναι η  απόφαση της Ολομέλειας στη Φλωρεντία Πετρίδου ν. Επιτρο­πής Δημόσιας Υπηρεσίας, (2004) 3 Α.Α.Δ. 636 . Σχετική είναι και  η υπόθεση Σπύρου και Άλλων ν. Δημοκρατίας, Προσφ. 571/94 κ.α., ημερ. 22.11.1995, στη σελ. 4

Οι αγορεύσεις αποτελούν τη μόνη μέθοδο ανάπτυξης των λόγων ακύρωσης ή ισχυρισμών που ήδη προσβλήθηκαν με το δικόγραφο της προσφυγής.

Σύμφωνα με την  Μαραγκός ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 671 : «Για να καταστεί το θέμα επίδικο, πρέπει αυτό να εγείρεται σύμφωνα με τις δικονομικές διατάξεις και να αποφασίζεται ύστερα από εξαντλητική επιχειρηματολογία.»

«Η αγόρευση αποτελεί το μέσο για την έκθεση της επιχειρηματολογίας υπέρ της αποδοχής των λόγων ακύρωσης και όχι υποκατάστατο της στοιχειοθέτησής τους. Βλ. Παπαδοπούλας ν. Ιωσηφίδη κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 601 και Λεωφορεία Λευκωσίας Λτδ ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 56.»

Η συνήγορος του Αιτητή γενικά και αόριστα παραθέτει τα νομικά σημεία στην αγόρευσή της και επικαλείται παραβιάσεις του  περί Προσφύγων Νόμου και των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου ωστόσο ελλείπει οποιαδήποτε επιχειρηματολογία υπέρ της αποδοχής των λόγων ακύρωσης. Εκλείπει δε και η υπαγωγή των πραγματικών γεγονότων στους λόγους ακύρωσης που κατ' ισχυρισμό παραβιάζονται. Ωστόσο η συνήγορος απέσυρε όλους του νομικούς ισχυρισμού πλην τον ισχυρισμό περί ελλιπούς δέουσας έρευνας.

Περαιτέρω υιοθετώ το απόσπασμα της απόφασης του αδελφού Δικαστή Μ.Στυλιανού στην υπ. αρ. 4544/22 προσφυγή O.P.L.O. ασυνόδευτου ανήλικου, από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό, δια της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού και Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου :

«Λαμβάνοντας υπόψη τις πιο πάνω νομολογιακές αρχές που εφαρμόζονται και στην παρούσα υπόθεση, θεωρώ ότι οι ισχυρισμοί που εγείρονται σε σχέση με την μη τήρηση διαδικαστικών εγγυήσεων που προνοούνται από τον Νόμο δεν εξειδικεύονται ούτε αιτιολογούνται επαρκώς από τον συνήγορο του Αιτητή. Ενώ γίνεται εκτενής αναφορά με σχετικές παραπομπές στην νομοθεσία, τις σχετικές Οδηγίες της Ένωσης και Κατευθυντήριες Οδηγίες ως προς τον χειρισμό των αρμόδιων αρχών αναφορικά με ασυνόδευτους ανήλικους δεν γίνεται επαρκής υπαγωγή στα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και πως αυτές οι τυχόν ισχυριζόμενες παραλείψεις επίδρασαν δυσμενώς την ουσία του αιτήματος του Αιτητή» -

Περαιτέρω λαμβάνω υπόψη μου ότι η συνήγορος του Αιτητή κατά την εναρκτήρια αίτηση επιφύλαξε το δικαίωμα του Αιτητή να εξειδικεύσει τους λόγους ακύρωσης ωστόσο δεν το έπραξε. 

Τα όσα επομένως πιο κάτω εξετάζονται και  αποφασίζονται τελούν υπό την πιο πάνω τοποθέτηση.

Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι δεν έγινε επαρκής η δέουσα έρευνα  κρίνω ότι είναι γενικός και αόριστος και δεν γίνεται οποιοδήποτε υπαγωγή στα πραγματικά γεγονότα που αφορούν τον Αιτητή.

Όπως έχει πλειστάκις νομολογηθεί  η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που ακολουθείται κατά τη διενέργεια της έρευνας, ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης.

Καταρχάς το παρόν Δικαστήριο και σε σχέση με τα πιο πάνω θα εξετάσει την παρούσα υπόθεση σύμφωνα με τα δεδομένα που έχει ενώπιον του κατά το κρίσιμο χρόνο που θα εκδώσει την απόφαση του .

Προς τούτο παραπέμπω στην απόφαση μου στην υπ. αρ. 124/2018 S.M., ασυνόδευτου ανηλίκου, δια της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου , ημερ. 25/8/2021, όπου λέχθηκαν τα εξής:

«Ωστόσο σήμερα, το Δικαστήριο καλείται να αξιολογήσει κατά πόσο με τα ενώπιον του στοιχεία και προσωπικά χαρακτηριστικά του Αιτητή και την σημερινή κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου για αναγνώρισή του ως πρόσφυγα ή εναλλακτικά κατά πόσο πληροί τις προϋποθέσεις του Άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου για αναγνώρισή του ως δικαιούχου συμπληρωματικής προστασίας.

Στα πλαίσια και της ex nunc εξέτασης που προβαίνει το Δικαστήριο, κρίνω ότι δεν μπορεί από τη μια το Δικαστήριο να λαμβάνει υπόψιν νέα στοιχεία ως προς τη χώρα καταγωγής και τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή αλλά από την άλλη να αγνοεί την μεταβολή των  προσωπικών συνθηκών του Αιτητή. Η αποδοχή τέτοιας θέσης θα συνιστούσε επιλεκτική συμπεριφορά του Δικαστηρίου και σε κάθε περίπτωση αντίθετη προς την απαίτηση για εξατομικευμένη εξέταση του Αιτήματος του Αιτητή για αναγνώρισή του ως πρόσφυγα ή εναλλακτικά ως δικαιούχου συμπληρωματικής προστασίας. Η αναφορά στις αποφάσεις του ΔΕΕ που αφορούν στην οικογενειακή επανένωση δεν έχουν εφαρμογή στην παρούσα ούτε μπορεί να ακολουθηθεί το ίδιο σκεπτικό και παραπέμπω στις αιτιολογικές σκέψεις 55-64 (βλ.C 550/16, A and S ECLI:EU:C: 2018: 248.

[.]

Σύμφωνα με το άρθρο 18 - (Αρχές που διέπουν τις διαδικασίες ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και άλλων αρχών της Δημοκρατίας), η παρ.(7Α)(α) προβλέπει ότι «Οι αποφάσεις επί των αιτήσεων λαμβάνονται μετά τη δέουσα εξέταση των αιτήσεων, σε εξατομικευμένη βάση, αντικειμενικά και αμερόληπτα, μετά από τη λήψη συγκεκριμένων και ακριβών πληροφοριών από διάφορες πηγές, όπως την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες και τις σχετικές διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως προς τη γενική κατάσταση στις χώρες ιθαγένειας των αιτητών και, όπου χρειάζεται, στις χώρες μέσω των οποίων διήλθαν.....»∙ 

[.]

Περαιτέρω, στο σημείο αυτό το Δικαστήριο δεν θα ασχοληθεί με του ισχυρισμούς του Αιτητή που αφορούν στους λόγους ακύρωσης οι οποίοι συναρτώνται με το στοιχείο της ανηλικότητάς του εφόσον το Δικαστήριο εξετάζει ex nunc την υπό κρίση αίτηση και ο Αιτητής είχε ήδη ενηλικιωθεί πριν ακόμα καταχωρηθεί η παρούσα προσφυγή. (βλ. ΔΕΦ.ΑΘ.1042/2016). ''Παραθέτω εκτενέστερο απόσπασμα προς το σκοπό πληρότητας ως εξής: «Επειδή ο αιτών, ο οποίος ήδη κατά τη συζήτηση της παρούσας υπόθεσης είχε συμπληρώσει το 18^ο έτος της ηλικίας του, με την υπό κρίση αίτηση και το σε ανάπτυξη αυτής υπόμνημα, προβάλλει καταρχάς, ότι η απόρριψη του επίμαχου αιτήματός του με την προσβαλλόμενη απόφαση χώρισε, αφενός κατά παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας, δεδομένου ότι στη περίπτωσή του δεν τηρήθηκαν οι προαναφερόμενες διαδικαστικές εγγυήσεις που θεσπίζει το άρθρο 11 παρ. 1 του π.δ. 113/2013 και, αφετέρου, κατά παράβαση νόμου και, συγκεκριμένα, των πιο πάνω άρθρων 11 παρ. 2 και 17 παρ. 11 του ίδιου π.δ. (113/2013), διότι, κατά τη διεξαγωγή της προσωπικής του συνέντευξης, δεν αξιολογήθηκε ιδιαιτέρως η ηλικία του και αγνοήθηκαν θεμελιώδεις εγγυήσεις για την προστασία της ανηλικότητάς του. Οι πιο πάνω δε παρατυπίες και παραβάσεις δεν του επέτρεψαν, όπως υποστηρίζει, να εξηγήσει πλήρως τους λόγους για τους οποίους ήρθε στην Ελλάδα και, συνακόλουθα, να εκθέσει με διαύγεια και συνοχή τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η διεθνής προστασία του ούτε να αναπτύξει ειδικότερους λόγους με την προσφυγή του. Ήδη, δε, με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών προβάλλει για πρώτη φορά ενώπιον του δικαστηρίου ότι διατρέχει κίνδυνο δίωξης στην πατρίδα του ή, έστω, κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη συνιστάμενη σε απάνθρωπη-εξευτελιστική μεταχείριση, λόγω συμμέτοχης του στην ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα «παιδιά σε ανέχεια» καθώς, όπως διευκρινίζεται με το υπόμνημά του, και στην ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα «παιδιά-θύματα εμπορίας ανθρώπων». Συνεπώς, όπως υποστηρίζει, η προσβαλλόμενη απόφαση που απέρριψε το αίτημα υπαγωγής του στο καθεστώς πρόσφυγα ή, έστω, στο καθεστώς επικουρικής προστασίας χωρίς να αντιμετωπίσει τα εν λόγω ζητήματα, μολονότι, κατ' αυτόν, προέκυπταν από την συνέντευξή του ενώπιον της Αρχής, δεν είναι αιτιολογημένη.

 

6. Επειδή, οι προεκτιθέμενοι λόγοι ακύρωσης, τόσο αυτοί που αφορούν στην τήρηση των αναφερόμενων διαδικαστικών και ουσιαστικών εγγυήσεων όσο και εκείνοι που αναφέρονται στην πληρότητα της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης, οι οποίοι συναρτώνται χωρίς εξαίρεση όλοι με το στοιχείο της ανηλικότητας του αιτούντος, πρέπει να απορριφθούν, ανεξάρτητα από οτιδήποτε άλλο, ως αλυσιτελείς, εφόσον ο αιτών, προεκτέθηκε, κατά το χρόνο συζήτησης της υπό κρίση αίτησης, είχε ήδη ενηλικιωθεί, εξερχόμενος, έτσι, έκτοτε από την οποιαδήποτε ομάδα στην οποία τυχόν ανήκε με βάση το κοινό χαρακτηριστικό της ηλικίας του. Ενόψει αυτών και εφόσον όσα επικαλέστηκε ο αιτών ενώπιον των αρμόδιων διοικητικών οργάνων δεν είναι ικανά να θεμελιώσουν κίνδυνο δίωξης στη χώρα του ή κίνδυνο σοβαρής βλάβης και, επομένως, την υπαγωγή του στο προστατευτικό καθεστώς του πρόσφυγα ή του δικαιούχου επικουρικής προστασίας, αντίστοιχα, νομίμως απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση το επίδικο αίτημά του για παροχή διεθνούς προστασίας.»''.

Συνεπώς οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλονται από τον Αιτητή και συναρτώνται με το στοιχείο της ανηλικότητας προβάλλονται αλυσιτελώς και δεν θα εξεταστούν από το Δικαστήριο.»

Εξάλλου από την εξέταση των στοιχείων στο φάκελο έχουν ακολουθηθεί οι κανόνες διαδικαστικών εγγυήσεων 

Προς τούτο παραπέμπω επίσης στην πιο πάνω απόφαση υπ. αρ. 4544/22 προσφυγή απόσπασμα της οποίας παρατίθεται πιο κάτω:

«Σε κάθε περίπτωση (και ανεξάρτητα των πιο πάνω) το Άρθρο 10 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) ως τροποποιήθηκε και ισχύει ορίζει όλα τα σχετικά διαδικαστικά διαβήματα που θα πρέπει να τηρούνται αναφορικά με τους ασυνόδευτους ανήλικους. Το σχετικό άρθρο περιέχει ρητά τις υποχρεώσεις του Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ήτοι να ενεργεί ως εκπρόσωπος και συνδρομητής του ασυνόδευτου ανηλίκου στις διαδικασίες που προβλέπονται στον Νόμο, ενώ όταν και εφόσον κριθεί αναγκαίο (οσάκις είναι αναγκαίο) και νοουμένου ότι ο αιτούντας είναι ανήλικος τότε θα πρέπει σε περίπτωση δικαστικής διαδικασίας να διασφαλίζεται η εκπροσώπηση του σύμφωνα με τον περί Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού (Διορισμός Επιτρόπου από το Δικαστήριο ως Αντιπρόσωπος Παιδιού) Διαδικαστικό Κανονισμό του 2014. Θα συμφωνήσω με τους Καθ΄ ων η αίτηση ότι κατά την διάρκεια της εξέτασης αίτησης ασύλου του Αιτητή, είχε τη συνδρομή του εκπροσώπου του στις διαδικασίες εξέτασης ασύλου του. Ο Διευθυντής του Τμήματος  Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας ενεργούσε ως κηδεμόνας του εν λόγω ανηλίκου από την υποβολή της αίτησης του, ως εκπρόσωπος και συνδρομητής του στις διαδικασίες που προβλέπονται στον Νόμο και ως εκπρόσωπος/κηδεμόνας αυτού παρίστατο στην προσωπική συνέντευξη του. Δεν υπάρχει οτιδήποτε το μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε, ενώ με την απόρριψη του αιτήματος του και συνεπεία της ολοκληρωμένης ενημέρωσης του σε όλα τα στάδια της διαδικασίας υπάρχει και νομική εκπροσώπηση του στην παρούσα προσφυγή. Ειδικότερα από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου (στο εξής Δ.Φ.) του Αιτητή προκύπτουν τα εξής:

(α) με την υποβολή του αιτήματος ασύλου του Αιτητή και τη συμπλήρωση του ειδικού έντυπου «Screening and Assessment Vulnerability Form» (ερυθρά 26-11 Δ.Φ.), συμπληρώθηκε το ειδικό έντυπο «Βεβαίωση Αναγνώρισης/Διαπίστωσης Ευάλωτων προσώπων αιτητών διεθνούς προστασίας με ειδικές ανάγκες υποδοχής» στη βάση του Άρθρου 9 ΚΔ (6) του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν.6(Ι)/2000) η οποία κατέδειξε μόνο ότι πρόκειται για ασυνόδευτο ανήλικο και δεν προέκυψαν άλλες ειδικές ανάγκες υποδοχής του Αιτητή δηλαδή πρόσωπο που έχει υποστεί βασανιστήρια ή άλλης μορφής ψυχολογικής ή φυσικής βίας. Ως καταγράφεται στη σύνοψη αξιολόγησης, ο Αιτητής ήταν συνεργάσιμος και δεκτικός στις ερωτήσεις που του έγιναν, δίνοντας απαντήσεις με συνοπτικό και καλά οργανωμένο τρόπο. Παρουσίασε σταθερότητα, και δεν αναφέρθηκε σε οποιουσδήποτε φόβους και ανησυχίες, ενώ όσον αφορά θέματα υγείας ανέφερε μόνο ότι έχει πρόβλημα καταρροής (runny nose). 

(β) από το πρακτικό συνέντευξης προκύπτει ότι κατά την διάρκεια ολόκληρης της διαδικασίας παρίστατο εκπρόσωπος/κηδεμόνας αυτού - λειτουργός Κοινωνικής Ευημερίας, ενώ έγινε ολοκληρωμένη και ενδελεχής ενημέρωση του για όλα τα στάδια της διαδικασίας σε σχέση με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του (ερυθρό 37-29 Δ.Φ.) 

(γ)  κατά την συνέντευξη δεν ασκήθηκε οποιαδήποτε πίεση, του παραχωρήθηκε διερμηνέας στην Γαλλική γλώσσα την οποία δηλώνει στην αίτηση του ότι γνωρίζει. Υπάρχει δε υπογραφή του Αιτητή, εκπροσώπου/κηδεμόνα του και του διερμηνέα στο τέλος του εντύπου συνέντευξης με βάση τις οποίες επιβεβαιώνονται ότι οι πληροφορίες και απαντήσεις του Αιτητή που καταγράφηκαν στη συνέντευξη του αντικατοπτρίζουν τις δηλώσεις του και ότι έλαβε γνώση του περιεχομένου της (ερυθρό 29 Δ.Φ.)   

(δ) σε κανένα σημείο από το πρακτικό της συνέντευξης προκύπτει ότι ο Αιτητής δεν αντιλαμβανόταν την διαδικασία ή την οποιαδήποτε ερώτηση που θα μπορούσε να ζητήσει διευκρινίσεις από τον διερμηνέα (Βλέπε Abul Kalam Kalam ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 585).»  

Στη παρούσα σε αντιστοιχία με τα πιο πάνω  παραπέμπω (α)στα ερυθρά .( 27-15) του Δ.Φ,(β)ερυθρά (41-31) όπου δεν διαπιστώνω οποιαδήποτε αναγκαιότητα παρέμβασής της εκπροσώπου του Αιτητή κατά την εν λόγω διαδικασία,(γ) (ερυθρό 31) του  Δ.Φ.

 

Όσο αφορά τα επί της ουσίας ζητήματα που το δικαστήριο καλείται να εξετάσει και ειδικότερα αναφορικά με την έρευνα  αυτή είναι  επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και τη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν ασφαλή συμπεράσματα (Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α., Α.Ε. 1518/1.11.96, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97, A.Ε.2371, Motorways Ltd ν Δημοκρατίας ημερ. 25/6/99).

Το Δικαστήριο στα πλαίσια ελέγχου της επίδικης προσβαλλόμενης απόφασης εξετάζει κατά πόσο το αρμόδιο όργανο ερεύνησε όλα εκείνα τα στοιχεία που όφειλε να ερευνήσει και να συνεκτιμήσει για να καταλήξει στην απόφασή του σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Η έρευνα θεωρείται πλήρης όταν το διοικητικό όργανο συλλέξει και εξετάσει όλα τα ουσιώδη στοιχεία μιας υπόθεσης ώστε να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Το είδος και η έκταση της έρευνας εναπόκεινται στη διακριτική ευχέρεια του εν λόγω αποφασίζοντος διοικητικού οργάνου και διαφέρουν κατά περίπτωση (Βλ. απόφαση αρ. 128/2008 JAMAL KAROU v Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 1 Φεβρουάριου 2010).

Περαιτέρω, όπως εξηγήθηκε στην υπόθεση Πολυξένη Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 606/91, ημερομηνίας 22.9.92, στις σελ. 2-3: «Το τι αποτελεί επαρκή έρευνα, εξαρτάται από τα γεγονότα και περιστατικά της κάθε υπόθεσης (KNAI ν. THE REPUBLIC OF CYPRUS (1987) 3 CLR 1534). Η έκταση της έρευνας   που ένα διοικητικό όργανο διεξάγει για τη λήψη απόφασης εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης (Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ανδρέα Γιαλλουρίδη κ.α., Αναθεωρητικές Εφέσεις 868 και 869, ημερομηνίας 13.12.90).».

Όπως καταδεικνύεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου, οι Καθ' ων η αίτηση ενήργησαν σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου και εξέτασαν όλα τα ουσιώδη στοιχεία που είχαν ενώπιον τους. Ειδικότερα, στην αρχή της συνέντευξης του, ο Αιτητής, αφού ενημερώθηκε για τη διαδικασία και τα δικαιώματά του επιβεβαίωσε ότι βρίσκεται σε καλή κατάσταση και ότι μπορεί να απαντήσει, ως επίσης ότι δεν έχει οποιεσδήποτε απορίες σχετικά με τη διαδικασία. Επιβεβαίωσε επίσης ότι δεν έχει έγγραφα να υποβάλει και όσα αναγράφονται στην αίτηση του είναι αληθή.

Όπως διαφαίνεται από τα στοιχεία τα οποία εμπεριέχονται στον διοικητικό φάκελο, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε ενδελεχή εξέταση του αιτήματος του Αιτητή για παροχή διεθνούς προστασίας, καθώς και όλων των στοιχείων που είχε ενώπιον του, ενώ εξάντλησε κατά τη συνέντευξη με τον Αιτητή όλες τις πτυχές των ισχυρισμών του και εν τέλει εκεί όπου θεώρησε σκόπιμο προέβη σε περαιτέρω ανάλυση των δεδομένων μέσω  έρευνας  σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, κυρίως των όσων ο  Αιτητής δήλωσε τόσο με την υποβολή της αίτησης διεθνούς προστασίας, όσο και κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, αλλά και όσων προβάλλει με την παρούσα προσφυγή.

Κατά την υποβολή της αίτησής του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή ο πατέρας του, ο οποίος ήταν αστυνομικός, σκοτώθηκε το 2021, από πρόσωπα ανώτερα από αυτόν με εμπλοκή στην πολιτική. Κάποιο διάστημα μετά, στρατιωτικοί πήγαν, το βράδυ, στο σπίτι του, με όπλα και απείλησαν την μητέρα τους. Στην αρχή ήταν κάτι που σχετιζόταν με τον πατέρα του. Η μητέρα του προσπαθούσε να προστατέψει τον ίδιο και τα αδέλφια του. Δήλωσε πως η μητέρα του ήταν τόσο στενοχωρημένη επειδή την απειλούσαν αλλά ποτέ δεν τους αποκάλυψε το λόγο. Πρόσθεσε πως ένας άλλος λόγος για τον οποίο πήγαινε ο στρατός στο σπίτι του, ήταν πως κάποιοι κρατούμενοι απέδρασαν από τη φυλακή και η αστυνομία τους έψαχνε. Ένας από τους δραπέτες σχετίζεται με τη μητέρα του και πίστευαν πως κρύβεται στο σπίτι τους. Δεν μπορούσαν να κινηθούν ελεύθερα στην γειτονιά, καθότι υπήρχε παντού αστυνομία και για αυτό η μητέρα του τον έστειλε στη Κύπρο για την ασφάλεια του (Ερ.1 του δ.φ.).

Κατά την συνέντευξη, τρις περίπου μήνες πριν την ενηλικίωση του ο Αιτητής επιβεβαίωσε ότι είναι υπήκοος Γουινέας γεννηθείς στο Conakry, όπου έμενε μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του. Αναφορικά με το εκπαιδευτικό του προφίλ, δήλωσε πως το 2022 ολοκλήρωσε το λύκειο και πως μετά την αποφοίτηση του και μέχρι την έξοδο του από την χώρα φοιτούσε στην ακαδημία ποδοσφαίρου με την ονομασία Academie Unique στο Conakry. Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια, δήλωσε πως αυτή αποτελείται από τη μητέρα του, τους δύο αδελφούς του και τη μια αδελφή του. Ο πατέρας του απεβίωσε στις 05/09/2021. Δεν γνωρίζει που βρίσκεται σήμερα η μητέρα του και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας του. Δήλωσε ότι έχει επικοινωνία μόνο με κάποιους φίλους του από την χώρα καταγωγής του.

Αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του δήλωσε πως απειλήθηκε η ζωή του και της οικογένειας του από το στρατό εξαιτίας της θέσης του πατέρα του ως στρατιωτικού της ανατραπείσας κυβέρνησης.

Ειδικότερα, δήλωσε πως ο πατέρας του απεβίωσε την ημέρα του πραξικοπήματος, καθώς ήταν μεταξύ των στρατιωτικών που έχασαν τη ζωή τους. Δήλωσε πως ο πατέρας του ήταν στην φρουρά ασφαλείας του προεδρικού παλατιού. Μετά την ανατροπή του προέδρου από το στρατό, κάποιοι στρατιωτικοί πήγαιναν στο σπίτι τους και απειλούσαν την μητέρα του. Πρόσθεσε πως κάθε φορά που πήγαινε ο στρατός σπίτι τους, η μητέρα του κατέληγε να κλαίει, χωρίς, ωστόσο, να τους αποκαλύπτει το λόγο, λέγοντας τους ότι θα ήταν καλύτερο να μην γνωρίζουν. Αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό, κατά το οποίο, στρατιωτικοί εισέβαλαν στο σπίτι τους, και ενώ έψαχναν την μητέρα τους, εντόπισαν τον ίδιο και τα αδέλφια του. Άρχισαν να τους χτυπούν και να τους απειλούν, μέχρι που εμφανίστηκε η μητέρα του από το σημείο του σπιτιού που κρυβόταν και έμεινε μόνη μαζί τους. Πάλι η μητέρα του δεν τους αποκάλυψε τι συνέβαινε, παρά μόνο τους είπε πως όσο συνέχιζε αυτή η κατάσταση κινδύνευε η ζωή τους. Συνέχισε πως κάποιες φορές η μητέρα του, του έλεγε να μην πηγαίνει στην ακαδημία ποδοσφαίρου όπως και έλεγε στα αδέλφια του να μην πηγαίνουν στο σχολείο. Μια ημέρα του είπε πως θα έπρεπε να του βγάλει διαβατήριο. Περαιτέρω, ισχυρίστηκε πως στις 04/11/2023 ο στρατός πήγε πάλι σπίτι τους και ανέκρινε τη μητέρα του. Μετά από αυτό το περιστατικό η μητέρα του, τους είπε πως έλαβε χώρα απόδραση από τη φυλακή και πως ένας από τους δραπέτες σχετίζεται μαζί της. Για αυτό το λόγο πήγε ο στρατός σπίτι τους, καθώς υπήρχαν υποψίες ότι ο δραπέτης κρυβόταν εκεί. Της είπαν, μάλιστα, ότι θα επιστρέψουν για να ψάξουν επισταμένως το σπίτι. Εν συνεχεία, η μητέρα του έκρινε πως δεν είναι πλέον ασφαλείς, και εκκίνησε τις διαδικασίες για να εγκαταλείψει ο Αιτητής την χώρα.

Εν συνεχεία, ο Αιτητής κλήθηκε να παραθέσει πληροφορίες σχετικά με τη θέση του πατέρα του στο στρατό, τα στρατιωτικά διακριτικά της στολής του καθώς και του τέθηκαν ερωτήσεις σχετικά με το τμήμα στο οποίο εργαζόταν ο πατέρας του (Ερ, 34 χ1, χ2, χ3, χ4, χ5 του δ.φ.).

 Επίσης τέθηκαν διερευνητικές ερωτήσεις στον Αιτητή σχετικά με τις οχλήσεις του στρατού στο σπίτι τους. Ειδικότερα, ανέφερε ότι η πρώτη επίσκεψη του στρατού έγινε μία εβδομάδα μετά το πραξικόπημα και τον θάνατο του πατέρα του. Έκτοτε, οι επισκέψεις συνεχίστηκαν χωρίς σταθερή περιοδικότητα: άλλοτε κάθε βδομάδα και άλλοτε μετά από τρεις μέρες. Ως προς τον αριθμό των ατόμων, δήλωσε πως την πρώτη ημέρα ήταν πάνω από δέκα άτομα, και πως τις υπόλοιπες ημέρες ήταν περίπου 5 με 6 άνδρες. Πρόσθεσε πως κατά τις επισκέψεις τους, συνήθως η μητέρα του τους έλεγε να πάνε να κρυφτούν, και άλλες φορές ήταν παρόντες στις απειλές. Κληθείς να επεξηγήσει τι εννοεί με τον ισχυρισμό του ότι βιαιοπράγησαν εναντίον τους, δήλωσε πως όταν μπήκαν στο σπίτι, και τους βρήκαν μέσα, έκαναν ότι μπορούσαν για να προστατέψουν την μητέρα του, και τότε ξεκίνησαν να τους σπρώχνουν και να τους γρονθοκοπούν. Τελευταία φορά ο στρατός πήγε στο σπίτι τους τέσσερις ημέρες προτού εγκαταλείψει την χώρα. Δεν γνωρίζει τους ακριβείς λόγους των επισκέψεων του στρατού στο σπίτι τους, εικάζει ότι σχετίζονται με την εργασία του πατέρα του, στην φρουρά του παλατιού. Ερωτηθείς εάν συνέβη κάτι στον ίδιο προσωπικά εξαιτίας αυτών των απειλών, δήλωσε πως κάποιες φορές πήγαιναν στο σπίτι τους, και αυτό σήμαινε ότι κάποιες φορές θα ξενυχτούσαν και δεν θα κοιμόντουσαν εξαιτίας του φόβου. Κληθείς να επεξηγήσει για ποιο λόγο δεν συνέβη κάτι στον ίδιο ή σε άλλο μέλος της οικογένειας του από τότε που ξεκίνησαν οι απειλές στο σπίτι τους(το 2021), μέχρι και τις 07/11/2023 όταν και εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, αποκρινόμενος πως οι απειλές διήρκησαν για δύο έτη και πως από αυτό συμπεραίνει ότι είναι σημαντικό πρόβλημα και πως κινδυνεύουν.

Υπό το φως των ως άνω πληροφοριών, ως αυτές προκύπτουν από το πρακτικό της συνέντευξης και τα λοιπά στοιχεία του διοικητικού φακέλου, ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου σχημάτισε την εισήγησή του επί τη βάση των εξής δύο  ουσιωδών ισχυρισμών: α) ταυτότητα, προφίλ, περιοχή και χώρα καταγωγής και β.) ο  Αιτητής εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του λόγω φόβου δίωξης από το στρατό.

Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός. Εντούτοις, ο δεύτερος ισχυρισμός απορρίφθηκε καθότι κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται του πυρήνα του αιτήματος του. Ειδικότερα κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομερείς και επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τον ισχυρισμό του περί του ότι ο πατέρας του εργαζόταν στην προεδρική φρουρά. Όταν κλήθηκε να παραθέσει πληροφορίες σχετικά με τη θέση του πατέρα του στο στρατό, ο Αιτητής δήλωσε ότι αυτός ήταν υπολοχαγός του στρατού, φορούσε κόκκινο μπερέ και είχε τοποθετηθεί στην προεδρική φρουρά. Παρόλο που οι πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνουν πως μέλη της προεδρικής φρουράς φορούν και αποκαλούνται ως «κόκκινα μπερέ», ο Αιτητής δεν μπορούσε να περιγράψει τα στρατιωτικά διακριτικά  του βαθμού του πατέρα του. Όταν ρωτήθηκε εκ νέου εάν είχε διάφορα διακριτικά, ο Αιτητής ανέφερε πως δεν θυμάται και πως ο πατέρας του πήρε προαγωγή και πως πριν την προαγωγή φορούσε μαύρο με άσπρο και μετά ίσως πράσινο και μαύρο ή άσπρο. Ο Αιτητής δεν αποσαφήνισε την θέση που είχε ο πατέρας του στο στρατό, ούτε και τα διακριτικά του. Κληθείς να αναφέρει το επίσημο όνομα του τμήματος του στρατού, όπου υπηρετούσε ο πατέρας του, δήλωσε πως δεν γνωρίζει αλλά πιστεύει ότι ήταν στις ειδικές δυνάμεις.  Οι πληροφορίες που ανέφερε ο Αιτητής κρίθηκαν ότι είναι εν μέρει σύμφωνες με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, ωστόσο, βάσει της ηλικίας του, ο Αιτητής ήταν 14 ετών όταν ο πατέρας του πήρε προαγωγή, ως εκ τούτου θα αναμένονταν να είναι σε θέση να γνωρίζει περισσότερες πληροφορίες για τη θέση του πατέρα του και τα διακριτικά του, μιας και ήταν μια σημαντική θέση, όπου, όπως ισχυρίστηκε στοίχησε τη ζωή στο πατέρα του και απείλησε τη ζωή του ίδιου και της οικογένειας του.  Επίσης, παρατηρήθηκαν αντιφάσεις στα λεγόμενα του στις δηλώσεις του κατά την καταγραφή της αίτησης του σε σχέση με την ιδιότητα του πατέρα του. Όταν ο Αιτητής κλήθηκε να επεξηγήσει την ανωτέρω αντίφαση δεν ήταν σε θέση να παράσχει μια πειστική εξήγηση παρά δήλωσε ότι ο πατέρας του δεν ήταν αστυνομικός και πως ίσως ήταν να ήταν λάθος του μεταφραστή. Ως προς τις απειλές και τις επισκέψεις του στρατού στο σπίτι του, δεν ήταν σε θέση να αποσαφηνίσει τη συχνότητα των επισκέψεων αυτών. Επίσης, ούτε μπορούσε να επεξηγήσει με σαφήνεια για ποιο λόγο ο στρατός απειλούσε τη μητέρα του. Κληθείς να εξηγήσει για ποιο λόγο δεν συνέβη κάτι στον ίδιο ή την οικογένεια του παρόλο που επί δύο έτη δέχονταν απειλές από το στρατό, ο Αιτητής δήλωσε πως το ότι ο στρατός τους απειλούσε για δύο έτη δείχνει πόσο σοβαρή ήταν η κατάσταση και ότι κινδυνεύουν. Ωστόσο, όταν κλήθηκε να περιγράψει μια μέρα της ζωής του, δεν αναφέρθηκε σε απειλές ή φόβο από τον στρατό παρά δήλωσε ότι το πρωί πήγαινε στην ποδοσφαιρική ακαδημία, στην συνέχεια πήγαινε σπίτι του για να ξεκουραστεί και μετά επέστρεφε στην προπόνηση του. Πρόσθεσε πως ξεκουραζόταν και βοηθούσε τα αδέλφια του με το διάβασμα και έτσι θα περιέγραφε την καθημερινότητα του.

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης από την χώρα καταγωγής του Αιτητή, οι οποίες επιβεβαιώνουν την ανατροπή του προέδρου της χώρας και της κυβέρνησης του τον Σεπτέμβριο του 2021 από το στρατό. Επίσης αναφέρουν πως το πραξικόπημα θεωρήθηκε ειρηνικό στο σύνολο του, με λίγες απώλειες,(3-13) πρόσωπα και  πως η προεδρική φρουρά υπήρξε ανήμπορή να προστατεύσει τον αρχηγό του κράτους και πως ότι οι εξωτερικές πηγές δεν κάνουν αναφορά σε εξαφανίσεις από ή για λογαριασμό των κυβερνητικών αρχών και πως η κυβέρνηση φέρεται να συνέχισε να συλλαμβάνει ή να τιμωρεί μέλη οικογενειών για φερόμενα αδικήματα που διέπραξαν συγγενικά τους πρόσωπα.

Περαιτέρω επισημάνθηκε από τον λειτουργό πως η ηλικία του Αιτητή λήφθηκε υπόψη κατά την συνέντευξη του όσο και κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών του σύμφωνα με τις Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Εξέταση των Αιτημάτων Ασύλου των Παιδιών στο πλαίσιο των άρθρων 1 (Α) 2 και 1 (ΣΤ) της Σύμβασης του 1951 και / ή του Πρωτοκόλλου του 1967 για το Καθεστώς των Προσφύγων. Τέλος, αξιολογώντας την ηλικία του Αιτητή και την ψυχολογική του κατάσταση κρίθηκε πως το στοιχείο της ανηλικότητας του Αιτητή δεν αποτελεί στοιχείο που να δικαιολογεί την παραχώρηση στον Αιτητή του ευεργετήματος της αμφιβολίας λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως η συνέντευξη έλαβε χώρα δυόμισι μήνες περίπου πριν την ενηλικίωση του. Ως εκ τούτου, ο υπό κρίση ισχυρισμός απορρίφθηκε στο σύνολο του.

Εν συνεχεία, στην αξιολόγηση του μελλοντικού φόβου επί τη βάσει των ισχυρισμών που έγιναν αποδεκτοί λαμβάνοντας υπόψη πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή συνήθους διαμονής του εκεί, κρίθηκε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί μεταχείριση που ισοδυναμεί με δίωξη ή σοβαρή  βλάβη, σε περίπτωση επιστροφής του στην πόλη Conakry της Γουινέας. 

Περαιτέρω, στη νομική ανάλυση, κρίθηκε ότι δε συντρέχουν στο πρόσωπο του Αιτητή τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν βάσιμο φόβο δίωξης, για έναν από τους λόγους που προβλέπονται στη Σύμβαση της Γενεύης 1951. Επιπλέον, κρίθηκε ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη Γουινέα, δεν θα κινδυνεύσει με θανατική ποινή ή εκτέλεση σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), ούτε ενδέχεται να υποστεί βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία δυνάμει του άρθρου 19 (2) (β) του Περί Προσφύγων Νόμου του 2000. Τέλος, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε  πως δεν προέκυψαν στοιχεία που να δικαιολογούν την υπαγωγή του στο άρθρο 19(2)(γ) ίδιου Νόμου και εισηγήθηκε την μη επιστροφή του στην χώρα καταγωγής του.

Όπως διαφαίνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου οι Καθ' ων η αίτηση ενήργησαν σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου και εξέτασαν όλα τα ουσιώδη στοιχεία που είχαν ενώπιον τους.

Έχω εξετάσει με προσοχή τις απαντήσεις που ο Αιτητής έδωσε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και έχω διαπιστώσει ότι ο αρμόδιος λειτουργός έκανε επαρκείς ερωτήσεις για να καλύψει, τόσο τον πυρήνα του αιτήματος, όσο και τα επιμέρους θέματα, ενώ ακολούθησε την ορθή διερευνητική διαδικασία.

Καταρχάς κρίνω ότι, ορθά ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου διαπίστωσε και κατέγραψε στην έκθεση-εισήγησή του, η οποία υιοθετήθηκε από τον εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή δεν εμπίπτουν στους λόγους του Άρθρου 1Α(2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, ούτε στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου.

Συγκεκριμένα, ορθά η Υπηρεσία Ασύλου έκανε αποδεκτό τον ισχυρισμό αναφορικά με τη χώρα καταγωγής και τον τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή αφού δεν προέκυψε κανένα στοιχείο περί του αντιθέτου.

Σε σχέση με τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή περί φόβου δίωξης, ορθά και πάλι οι Καθ' ων η αίτηση έκριναν τον  Αιτητή εσωτερικά και εξωτερικά  αναξιόπιστο και απέρριψαν τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του, καθώς οι πλειονότητα των απαντήσεων του είναι διατυπωμένες με γενικότητα, χωρίς συνέπεια και συνοχή ενώ παράλληλα ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει λεπτομέρειες αναφορικά με τον πυρήνα του αιτήματός του, ήτοι ότι κινδύνευε. Υπέδειξε πλήρη άγνοια σε βασικά ερωτήματα που του τέθηκαν ως προς το φορέα δίωξης του. Περαιτέρω οι απαντήσεις του σε ουσιώδη ερωτήματα όπως πως επί δυο χρόνια  και μάλιστα μετά το θάνατο του πατέρα του αυτός και η οικογένεια του αποτελούσαν στόχο των αρχών της χώρας του εφόσον ο πατέρας του που στην ουσία ήταν και ο στόχος είχε αποβιώσει όσο για τους  λόγους  αυτοί  διώκονταν ορθά δεν έγιναν αποδεκτοί ως ευλογοφανείς από του Καθ΄ων η αίτηση. To Δικαστήριο  δεν  έχει εντοπίσει  από τις απαντήσεις που έδωσε ο Αιτητή  μειωμένη ικανότητα τεκμηρίωσης που ενδέχεται να έχει ένας ανήλικος, ούτε έχει παρουσιάσει μέσα από τις απαντήσεις του έλλειψη αντίληψης λόγω ανωριμότητας. Εξάλλου ο Αιτητής κατά τον χρόνο που διενεργήθηκε η συνέντευξη ήταν σχεδόν 18 χρονων (17 και 10 μηνών).

Εν πάση περιπτώσει  κρίνω ότι ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, στην έκθεση-εισήγηση, αξιολόγησε κάθε έκαστο ισχυρισμό του Αιτητή  και για τους λόγους που εκτενώς καταγράφηκαν στην εισήγησή του, εύλογα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αξιοπιστία του δεν κρίνεται ως ικανοποιητική και ως εκ τούτου ορθά δεν παραχωρήθηκε το ευεργέτημα της αμφιβολίας, όπως αυτό καθορίζεται στην παράγραφο 204 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων.

Στο σημείο αυτό κρίνω σκόπιμο να αναφέρω ότι σε κάθε περίπτωση και σύμφωνα με το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, εναπόκειται στον εκάστοτε Αιτητή/Αιτήτρια να τεκμηριώσει την αίτησή του για διεθνή προστασία που στην συγκεκριμένη περίπτωση η ηλικία του το μορφωτικό του επίπεδο και γενικότερα το προφίλ του δεν τον εμπόδιζε προς τούτο. Στην υπό κρίση περίπτωση, για τους λόγους που αναλύθηκαν ανωτέρω, ο Αιτητής δεν κατάφερε τεκμηριώσει κάποια παρελθούσα πράξη δίωξης σε βάρος του ούτε κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης, αλλά  ούτε  κατά την ενώπιον μου διαδικασία. 

Έχει, πολλάκις, νομολογηθεί ότι κρίση επί της αξιοπιστίας του αιτητή και έγκριση κωλύματος έγκρισης αίτησης για το λόγο αναξιοπιστίας ως προς τα προβαλλόμενα από τον αιτητή είναι επιτρεπτή (AMIRI  ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ Κ.Α. (2009 3 Α.Α.Δ. 358).

Επομένως, ορθά ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης του για διεθνή προστασία.

Περαιτέρω, συμφωνώ με την αξιολόγηση κινδύνου στην οποία προέβη ο λειτουργός στη βάση του αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού, καθώς και με το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε αναφορικά με την μη πλήρωση των προϋποθέσεων αναγνώρισης προσφυγικού καθεστώτος καθώς ο Αιτητής δεν κατάφερε να στοιχειοθετήσει βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης για ένα από τους πέντε λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο  Άρθρο  3(1) του περί Προσφύγων Νόμου και του Άρθρου 1Α(2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων.

Σημειώνεται πως λόγω του ότι οι ισχυρισμοί του Αιτητή αναφορικά με τους λόγους που φέρεται να εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του απορρίφθηκαν στο σύνολό τους ως μη αξιόπιστοι, δεν πληρούνται και οι προϋποθέσεις υπαγωγής του Αιτητή στα άρθρα 19 (2) (α) και (β) περί συμπληρωματικής προστασίας, καθώς δεν προέκυψαν στοιχεία εκ των οποίων μπορεί να συναχθεί ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής κινδυνεύει να αντιμετωπίσει θανατική ποινή ή εκτέλεση κατά την έννοια του άρθρου 19 (2) (α), ή άλλως βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία κατά την έννοια του άρθρου 19 (2) (β).

Προς τούτο το Δικαστήριο προέβη σε δική του έρευνα αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του Αιτητή

Στις 5 Σεπτεμβρίου 2021 γίνεται στρατιωτικό πραξικόπημα από τον Mamady Doumbouya, συνταγματάρχη, τον οποίο είχε καλέσει ο ίδιος ο Alpha Conte το 2018. Ο Mamady Doumbouya κατηγόρησε τον Alpha Conte για διαφθορά, παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κακή διαχείριση. Σχημάτισε την Εθνική Επιτροπή Συμφιλίωσης και Ανάπτυξης (National Committee of Reconciliation and Development), της οποίας προεδρεύει, όρισε πρωθυπουργό τον Mohamed Béavogui, διέταξε την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, επέτρεψε την επιστροφή εξόριστων πολιτικών αντιπάλων του Alpha Conte και ανακοίνωσε την έναρξη μιας 18μηνης περιόδου για την μετάβαση στη δημοκρατία. Έθεσε μάλιστα τον Alpha Conte σε ομηρία. Το UFDG, το FNDC και γενικότερα ο λαός καλωσόρισε τον Mamady Doumbouya και την αλλαγή του καθεστώτος. Το πραξικόπημα καταδικάστηκε από ΟΗΕ, Αφρικανική Ένωση και Δυτικοαφρικανική Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ECOWAS).^[1]

 

Άρθρο του BBC του Σεπτεμβρίου 2021 αναφέρει πως ο Συνταγματάρχης Mamady Doumbouya δήλωσε στους υπουργούς που υπηρέτησαν την κυβέρνηση του Condé ότι δεν θα υπάρξει κυνήγι μαγισσών εναντίον πρώην αξιωματούχων.^[2] Παρόλα αυτά απαγορεύτηκε από τους Υπουργούς να εγκαταλείψουν την χώρα.^[3]

Η στρατιωτική κυβέρνηση διέλυσε την Εθνοσυνέλευση και ανέστειλε το σύνταγμα και τον Οκτώβριο του 2021, ο Συνταγματάρχης Mamady Doumbouya, επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων, ορκίστηκε προσωρινός Πρόεδρος.^[4]

Μετά την απομάκρυνση του Conde, έλαβαν χώρα αυθόρμητοι εορτασμοί στους δρόμους,[…] κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, στα προπύργια των κύριων κομμάτων της αντιπολίτευσης - τα προάστια του Conakry και Labé. Σύμφωνα με την Διεθνή Ομάδα Κρίσεων, η απουσία αναφερόμενων διαμαρτυριών κατά του πραξικοπήματος, υποδηλώνει ότι λίγοι μετάνιωσαν για την απομάκρυνση του Conde.^[5]

Έτερες πηγές σημειώνουν για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στις 05 Σεπτεμβρίου 2021 πως το πρωί της Κυριακής, ισχυρές δυνάμεις των ειδικών μονάδων του στρατού, υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη Mamady Doumbouya, περικύκλωσαν το προεδρικό μέγαρο στο Κονακρί (Sekhoutoureah Palace). Έντονες ανταλλαγές πυρών ακούστηκαν για ώρες, κυρίως γύρω από την προεδρική συνοικία και στο κέντρο της πόλης. Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν σφοδρούς πυροβολισμούς και μετακινήσεις βαριά οπλισμένων στρατιωτών. ^[6]

Άρθρο στην ιστοσελίδα Radio New Zeeland σχετικά με το πραξικόπημα της 5^ης Σεπτεμβρίου 2021, αναφέρει πως σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πηγές τρεις στρατιώτες έχασαν την ζωή τους.^[7] Έκθεση του USOS αναφέρει πως οι συγκρούσεις κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος της 5ης Σεπτεμβρίου περιορίστηκαν κυρίως στη συνοικία Kaloum της πρωτεύουσας Κονακρί με τον τύπο να αναφέρει πως κατά τη διάρκεια αυτών των συγκρούσεων. σκοτώθηκαν περίπου 8-20  μέλη των ενόπλων δυνάμεων.^[8]  Δημοσιογράφος με έδρα το Conakry δήλωσε στο Aljazeera πως υπήρχαν εορτασμοί μεταξύ του λαού σε πολλές γειτονιές της πρωτεύουσας και μια αισθητή απουσία στρατιωτικών περιπολιών στους δρόμους.^[9]

Επίσης, σύμφωνα με το The Africa Report, την ημέρα του πραξικοπήματος (5 Σεπτεμβρίου 2021), οι δυνάμεις υπό την ηγεσία του Συνταγματάρχη Mamady Doumbouya έφτασαν στην πρωτεύουσα Conakry με περίπου πενήντα φορτηγά. Φέρεται να προχώρησαν προς το προεδρικό μέγαρο χωρίς να συναντήσουν σημαντική αντίσταση. Η προεδρική φρουρά, υπεύθυνη για την προστασία του Προέδρου Άλφα Κοντέ, αναφέρεται ότι δεν προέβαλε μεγάλη αντίσταση.^[10]

Ως προς την μεταχείριση μελών των δυνάμεων ασφαλείας και πολιτικών αντιφρονούντων μετά το πραξικόπημα της 5^ης Σεπτεμβρίου 2021.

Δεν ήταν δυνατός ο εντοπισμός πληροφοριών σχετικά με διώξεις ή απειλές συγγενών πρώην μελών/στρατιωτικών της προεδρικής φρουράς ή στρατιωτικών της προηγούμενης κυβέρνησης από την πραξικοπηματική κυβέρνηση. Ωστόσο παρατίθενται τα κάτωθι:

Άρθρο στο African Arguments αναφέρει πως μετά το πραξικόπημα του Σεπτεμβρίου 2021, η στρατιωτική χούντα CNRD στη Γουινέα προχώρησε σε εκτεταμένες εκκαθαρίσεις στους κόλπους των ενόπλων δυνάμεων. Αποστράτευσε όλους τους στρατηγούς και περίπου 1.000 επιπλέον μέλη των σωμάτων ασφαλείας, ενώ ορισμένοι εξ αυτών στάλθηκαν στο εξωτερικό. Παράλληλα, προήγαγε πολλούς δικούς της αξιωματικούς στον βαθμό του στρατηγού. Αναδιοργάνωσε τις επίλεκτες μονάδες, διαλύοντας παλιές και ιδρύοντας τη νέα Ομάδα Ταχείας Επέμβασης (GFIR), την οποία μετέφερε μακριά από την πρωτεύουσα, πιθανώς για να απομονώσει στρατιώτες αβέβαιης πίστης.^[11]

Ως προς τον ισχυρισμό του περί απόδρασης από τις φυλακές το Νοέμβριο του 2023 και περί υποψιών πως ένας εκ τους δραπέτες κρύβονταν σπίτι τους, παρατίθενται τα κάτωθι:

Τον Νοέμβριο, ένοπλοι άνδρες εισέβαλαν σε φυλακή στο Κόνακρι, την πρωτεύουσα, και απελευθέρωσαν τον Moussa Dadis Camara—ο οποίος είχε ηγηθεί στρατιωτικής χούντας από το 2008 έως το 2010— και τρεις συνεργάτες του, οι οποίοι όλοι δικάζονταν από τον Σεπτέμβριο του 2022 σε σχέση με μια σφαγή του 2009 σε ένα στάδιο που σκότωσε περισσότερους από 150 ανθρώπους. Ένας από τους άνδρες του, ο πρώην υπουργός προεδρικής ασφάλειας Κλοντ Πίβι, παρέμενε ελεύθερος στο τέλος του έτους.^[12]

Έτερη πηγή επιβεβαιώνει πως στις 4 Νοεμβρίου 2023, έλαβε χώρα επίθεση στις φυλακές του Κόνακρι, απελευθερώνοντας τον Moussa Dadis Camara  και τρεις συγκρατούμενούς του. Σύμφωνα με το γραφείο του γενικού εισαγγελέα, τουλάχιστον εννέα άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ο Moussa Dadis Camara και δύο άλλοι συνελήφθησαν ξανά την ίδια ημέρα. Δεν ήταν σαφές εάν είχαν δραπετεύσει ή είχαν απαχθεί παρά τη θέλησή τους.^[13]

Ωστόσο δεν προκύπτει από το αφήγημα του Αιτητή δίωξη του ίδιου και της οικογένειας του  ως κατάσκοποι και υποστηρικτές αντικαθεστωτικών ως η συνήγορος του διατείνεται μεσω της γραπτής της αγόρευσης που όπως είναι πολλάκις νομολογημένο  επουδενί δεν μπορεί να αποτελέσει ο ισχυρισμός της μαρτυρία αποδεκτή από το Δικαστήριο .  

Αναφορικά δε με την μη πλήρωση των προϋποθέσεων παροχής συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του Αιτητή υπό την έννοια του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου ή άλλως του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, κρίνω σκόπιμο να παρατεθούν αρχικά τα κάτωθι:

Το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προϋποθέτει ουσιώδεις λόγους να πιστεύεται ότι ο Αιτητής θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, υπάρχει ευρεία νομολογία τόσο του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ.851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015) όσο και του ΔΕΕ (βλ. C- 285/12, A. Diakité v. Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, 30/01/2014, C-465/07, Meki Elgafaji and Noor Elgafaji v. Staatssecretaris van Justitie, 17/02/2009), καθώς επίσης και του ΕΔΔΑ (βλ. K.A.B. v. Sweden, 886/11, 05/09/2013 (final 17/02/2014), Sufi and Elmi v. the United Kingdom, 8319/07 and 11449/07, 28/11/2011) στις οποίες ερμηνεύεται η έννοια της «αδιακρίτως ασκούμενης βίας» και της «ένοπλης σύρραξης» και τίθενται κριτήρια ως προς τη σοβαρότητα του κινδύνου που προϋποτίθεται για την αξιολόγηση των περιπτώσεων στις οποίες εξετάζεται η πιθανότητα παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, το οποίο αντιστοιχεί στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

Στην υπόθεση Meki Elgafaji and Noor Elgafaji v.Staatssecretarisvan Justitie παρ. 35, το ΔΕΕ αναφέρει ότι «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» ενώ στην παρ. 37 αναφέρει ότι «η απλή αντικειμενική διαπίστωση κινδύνου απορρέοντος από τη γενική κατάσταση μιας χώρας δεν αρκεί, καταρχήν, για να γίνει δεκτό ότι οι προϋποθέσεις του άρθρου 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας, συντρέχουν ως προς συγκεκριμένο πρόσωπο, εντούτοις, καθόσον η αιτιολογική αυτή σκέψη χρησιμοποιεί τον όρο «συνήθως», αναγνωρίζει το ενδεχόμενο υπάρξεως μιας εξαιρετικής καταστάσεως, χαρακτηριζομένης από έναν τόσο υψηλό βαθμό κινδύνου, ώστε να υπάρχουν σοβαροί λόγοι να εκτιμάται ότι το πρόσωπο αυτό θα εκτεθεί ατομικώς στον επίμαχο κίνδυνο.» (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου). Περαιτέρω το ΔΕΕ στην εν λόγω υπόθεση αποφάσισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών την καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας» (παρ. 39).

Επιπλέον, σύμφωνα με το Εγχειρίδιο της ΕΥΥΑ σχετικά με τη δικαστική ανάλυση του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ακόμη και αν ο αιτητής μπορεί να αποδείξει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης στην περιοχή καταγωγής του (ή καθ' οδόν προς τη συγκεκριμένη περιοχή καταγωγής), το δικαίωμα επικουρικής προστασίας μπορεί να κατοχυρωθεί μόνο εάν ο αιτητής δεν μπορεί να επιτύχει εγχώρια προστασία σε άλλο τμήμα της χώρας, καθώς επίσης, όταν αποφασίζεται η τοποθεσία της περιοχής καταγωγής ενός αιτητή ως προορισμός επιστροφής, απαιτείται η εφαρμογή προσέγγισης βασισμένης στα πραγματικά περιστατικά όσον αφορά την περιοχή του τελευταίου τόπου διαμονής και την περιοχή συνήθους διαμονής.

Σύμφωνα με το Rulac,  η Γουινέα δεν βρίσκεται υπό καθεστώς διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.^[14] Σύμφωνα με το Crisis24 τα προβλήματα ασφαλείας στην Γουινέα συνδέονται -κυρίως- με την πολιτική κατάσταση της χώρας. Παρά το ότι η χώρα γνώρισε σχετική σταθερότητα από το 2010 και έπειτα, όταν ο επί μακρόν ηγέτης της αντιπολίτευσης Alpha Conde έγινε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος πρόεδρος του έθνους, το πραξικόπημα του Σεπτεμβρίου 2021, που ανέτρεψε τον Conde, δημιουργεί στη χώρα ασταθή πολιτική κατάσταση. Ωστόσο, η χώρα θεωρείται άξονας ασφαλείας και ρυθμιστικό στοιχείο σε μια περιοχή όπου τρεις από τους γειτονικές της χώρες, δηλαδή η Λιβερία, η Ακτή Ελεφαντοστού και η Σιέρα Λεόνε, ευρίσκονται σε διαδικασία ανάκαμψης από εμφύλιες συγκρούσεις.^[15]  

Πρόσφατη έκθεση της USDOS αναφορικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά το έτος 2023 καταγράφει πως υπήρξαν πολλές αναφορές ότι η κυβέρνηση ή οι πράκτορές της διέπραξαν αυθαίρετες ή παράνομες δολοφονίες, συμπεριλαμβανομένων των εξωδικαστικών εκτελέσεων, κατά τη διάρκεια του έτους 2023. Στις 06/09/2023, οι Forces Vives de Guinee (FVG), ένας συνασπισμός που αποτελείται από πολιτικές οργανώσεις και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, δημοσίευσε έναν κατάλογο με 30 άτομα που ισχυρίζονται ότι οι δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν και σκότωσαν κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων από τον Ιούνιο του 2022. Στις 10 και 11 Μαΐου 2023, η FVG πραγματοποίησε διαδηλώσεις για να απαιτήσει την απελευθέρωση των ηγετών της και την ταχεία επιστροφή στη συνταγματική τάξη και ακολούθως η οργάνωση ισχυρίστηκε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις ασφαλείας πυροβόλησαν και σκότωσαν 7 άτομα κατά τη διάρκεια των προαναφερθέντων διαδηλώσεων. Η ίδια οργάνωση διοργάνωσε διαμαρτυρία ενόψει της δεύτερης επετείου του πραξικοπήματος, ήτοι στις 05/09/2023, στα πλαίσια της οποίας 4 άτομα πυροβολήθηκαν και σκοτώθηκαν.  Επίσης, υπήρξαν αναφορές για πολιτικούς φυλακισμένους και κρατούμενους, οι οποίοι προέρχονται από την πολιτική αντιπολίτευση και κατηγορήθηκαν για αδικήματα που είχαν στόχο, όπως η κοινωνία των πολιτών δήλωσε, τον πολιτικό εκφοβισμό. Οι αρχές φέρονται επίσης να χρησιμοποίησαν υπερβολική βία κατά τις συλλήψεις.^[16]

Σύμφωνα με έκθεση της  Human Rights Watch η οποία καλύπτει το έτος 2024 αναφέρεται πως οι στρατιωτικές αρχές στη Γουινέα συνέχισαν την καταστολή των μέσων μαζικής ενημέρωσης, της αντιπολίτευσης και των διαφωνούντων. Οι εκλογές με σκοπό την μετάβαση από την στρατιωτική χούντα σε δημοκρατική και πολιτική διακυβέρνηση που αναμένονταν να πραγματοποιηθούν τον Δεκέμβριο του 2024 αναβλήθηκαν για το 2025.^[17]

Περαιτέρω έκθεση του Bertelsmann Stiftung του 2024 αναφέρει πως η στρατιωτική χούντα έχει διορίσει μια μικτή πολιτικοστρατιωτική διοίκηση που ονομάζεται το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο για να αντικαταστήσει την Εθνοσυνέλευση και έχει αναλάβει την εδαφική διοίκηση. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν δημοκρατικοί/πολιτικοί θεσμοί στην χώρα. Η χούντα  διαβεβαίωσε ότι σκοπεύει να ολοκληρώσει τη μετάβαση έως τον Ιανουάριο του 2025, 40 μήνες μετά την ανάληψη της εξουσίας^[18]. Επίσης η ανωτέρω έκθεση προσθέτει πως δεν υπάρχουν γνωστές ομάδες ανταρτών που να δρουν στην χώρα, οι διαδηλώσεις έχουν τεθεί εκτός νόμου, και το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής αντιπολίτευσης είτε είναι φυλακισμένο είτε έξω από τη χώρα^[19].

Περαιτέρω, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, τη χρονική περίοδο 01/06/2024 - 30/05/2025 καταγράφηκαν στην πόλη Conakry 107 περιστατικά ασφαλείας τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 18 ανθρώπων. Τα 107 περιστατικά έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ακολούθως: 56 ταραχές-εξεγέρσεις (riots) οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 14 ανθρώπινες απώλειες, 48 διαμαρτυρίες (protests) οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 2 ανθρώπινες απώλειες,  2 περιστατικά απομακρυσμένης βίας/εκρήξεις (remote violence/explosions) με καμία ανθρώπινη απώλεια και 7 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians) τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 2 ανθρώπινες απώλειες.^[20]  Ο εκτιμώμενος πληθυσμό της εν λόγω περιοχής Conakry για το έτος 2024 ανέρχεται σε 1.928.389 κατοίκους^[21].

Λαμβάνοντας υπόψη την απουσία προσωπικών υποκειμενικών εξατομικευμένων στοιχείων στο προφίλ του  Αιτητή, ο οποίος είναι υγιής, ικανός προς εργασία, η αξιολόγηση του κινδύνου επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, γίνεται στη βάση της κατάστασης ασφαλείας στην περιοχή, όπου αναμένεται να επιστρέψει. Λαμβάνοντας υπόψη τα προαναφερθέντα δεδομένα όσον αφορά την κατάσταση ασφαλείας, στην πόλη Conakry  συνάγεται εύλογα και με ασφάλεια το συμπέρασμα ότι η κατάσταση ασφαλείας μαζί με το ατομικό προφίλ του Αιτητή δεν συνεπάγονται την ύπαρξη ουσιωδών λόγων να πιστεύεται ότι θα κινδυνεύσει ως άμαχος πολίτης, σε περίπτωση επιστροφής στην περιοχή του, η κατάσταση της οποίας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως κατάσταση αδιάκριτης βίας, κατά την έννοια του άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ.

Επί τη βάσει όλων όσων παρατέθηκαν στην παρούσα απόφαση, το Δικαστήριο κρίνει ότι το αίτημα του Αιτητή για διεθνή προστασία εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν το αποτέλεσμα  δέουσας έρευνας  και ορθής αξιολόγησης όλων των στοιχείων και δεδομένων, είναι επαρκώς αιτιολογημένη και λήφθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, το Σύνταγμα και τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου.

Περαιτέρω δεν παραγνωρίζεται πως η Υπηρεσία Ασύλου έλαβε υπόψη της την ηλικία του Αιτητή και δεν προχώρησε στην έκδοση απόφασης επιστροφής του Αιτητή.

Υπό το φως των πιο πάνω η  προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση.

 

 

                                   

                                    Βούλα Κουρουζίδου - Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.