ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Υποθ. Αρ.: 3515/2023

 

29 Οκτωβρίου 2025

[Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ: 

C. C. O

Αιτητής 

-και-

Κυπριακή Δημοκρατία μέσω 

Υπουργείου Εσωτερικών, Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση 

-------------------

                                                                                                                                 Χρ. Παφίτη (κα) για Α. Λαζάρου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή 

Σ. Πιτσιλλίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η Αίτηση. 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

A.A.AΓΡΟΤΗ Δ ΔΔΔΠ: Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 28/08/2023, σύμφωνα με την οποία το αίτημά του για παραχώρηση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε και καλεί το Δικαστήριο όπως κηρύξει αυτήν άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

 

Όπως προκύπτει τόσο από την Ένσταση, αλλά και από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, που αποτελεί τεκμήριο Α στην παρούσα διαδικασία, τα ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση είναι τα ακόλουθα:

 

Ο Αιτητής είναι ενήλικας, υπήκοος Νιγηρίας, ο οποίος στις 18/03/2023, σύμφωνα με δική του δήλωση, εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, και μέσω Τουρκίας αφίχθηκε στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, απ' όπου στη συνέχεια, εισήλθε παράτυπα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, υποβάλλοντας στις 30/03/2023 αίτηση διεθνούς προστασίας.

 

Στις 03/08/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 12/08/2023 αρμόδιος λειτουργός, συνέταξε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία εισηγείται την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή. Την ίδια ημέρα, συγκεκριμένος λειτουργός δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών, να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου κατόπιν εξέτασης της έκθεσης, αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή.

 

Η απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 28/08/2023, μαζί με την αιτιολογία αυτής, παραλήφθηκε, αυθημερόν από τον Αιτητή, θέτοντας την υπογραφή του.

 

Εμπρόθεσμα ο Αιτητής καταχώρησε την με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, προβάλλοντας σωρεία νομικών ισχυρισμών για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, ωστόσο με τη γραπτή του αγόρευση περιορίστηκε στη προώθηση της θέσης περί έλλειψης δέουσας έρευνας, πλάνης περί τα πράγματα και έλλειψη αιτιολογίας.

 

Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, μέσω της δικής τους αγόρευσης, ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, μετά από δέουσα έρευνα και σωστή ενάσκηση των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους Καθ' ων η αίτηση και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης. Επιπρόσθετα ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και αιτούνται στην απόρριψη της προσφυγής του Αιτητή.

 

Κατά το στάδιο των διευκρινήσεων ενώπιον του Δικαστηρίου η ευπαίδευτη συνήγορος για τον Αιτητή περιόρισε έτι περαιτέρω τους νομικούς ισχυρισμούς της στη μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας και επαρκούς αιτιολογίας από πλευράς των Καθ' ων η αίτηση κατά την λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, εγκαταλείποντας τους λοιπούς λόγους ακύρωσης ως αυτοί προβάλλονται στην γραπτή αγόρευση του Αιτητή, ως εκ τούτου δεν θα αποτελέσουν πλέον αντικείμενο προς εξέταση.

 

Έχω μελετήσει με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τους ευπαίδευτους συνήγορους των μερών και δεδομένου ότι το Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν. 73(Ι)/2018 κέκτηται εξουσίας όπως εξετάζει πέραν από την νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και την ορθότητα αυτής, ήτοι εξέταση επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή, κρίνω σκόπιμο όπως παραθέσω πιο κάτω όλους τους ισχυρισμούς που ο Αιτητής προέβαλε σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της διακριτικής τους ευχέρειας, εξετάζοντας παράλληλα και τους προωθούμενους ισχυρισμούς για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.

Με την αίτησή του για παροχή διεθνούς προστασίας, ο Αιτητής δήλωσε πως εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του για θρησκευτικούς λόγους, και κυρίως λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, καθώς είναι ομοφυλόφιλος και στη χώρα του θεωρείται ταμπού. Κατέγραψε ότι εντοπίστηκε επ’ αυτοφώρω με ένα φίλο του, τον οποίο χτύπησαν και απεβίωσε, ενώ ο ίδιος κατάφερε να διαφύγει. Η μητέρα του τού ανέφερε να μην επιστρέψει διότι θα τον σκοτώσουν.

 

Στα πλαίσια της συνέντευξής του, ο Αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε στο χωριό Okwudor, από το 2012 έως το 2018 διέμενε στη πόλη Benin, για εκπαιδευτικούς λόγους, το έτος 2019 μετέβη στη πόλη Owerri, της πολιτείας Imo και περί τον Ιανουάριο του 2023 μετέβη στη Abuja. Κατά δήλωσή του άγαμος και άτεκνος ως δε προς την πατρική του οικογένεια δήλωσε ότι οι γονείς του διαμένουν στο χωριό, έχει 3 αδέλφια, δυο εκ των οποίων διαμένουν στη Γκάνα, δηλώνοντας παράλληλα ότι έχει επικοινωνία με την οικογένεια του. Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, ο Αιτητής ανέφερε ότι είναι απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και εργαζόταν σε εταιρεία από το 2017 έως το 2020 και στη συνέχεια εργαζόταν υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης σε ξενοδοχεία στη πόλη Owerri. Εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του νόμιμα, χωρίς να αντιμετωπίσει οιονδήποτε πρόβλημα κατά την αναχώρηση του από τη χώρα. Ουδέποτε συνελήφθη ή κρατήθηκε στη χώρα καταγωγής του.

 

Σχετικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής κατά την ελεύθερη αφήγησή του αναφέρθηκε στο πρόβλημα μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών, προσθέτοντας δε, ότι κύριος λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα του ήταν ο σεξουαλικός του προσανατολισμός. Ο Αιτητής δήλωσε ομοφυλόφιλος, αναφέροντας παράλληλα πως δεν είναι περήφανος για αυτό, διότι στη Νιγηρία θεωρείται ταμπού και πρέπει να κρύβεται. Αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό, όπου μαζί με τον σύντροφο του βρίσκονταν σε ξενοδοχείο, τους χτύπησαν, ο σύντροφος του μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο, όπου απεβίωσε, ενώ ο ίδιος κατάφερε να διαφύγει. Ο Αιτητής επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τους γείτονες του, οι οποίοι τον πληροφόρησαν για τον θάνατο του φίλου του και ότι έγινε καταγγελία στην αστυνομία και τον αναζητούν. Ακολούθως, ζήτησε βοήθεια από την αδελφή του, η οποία του εισηγήθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα.

 

Ειδικότερα σε σχέση με το συγκεκριμένο περιστατικό στο ξενοδοχείο ισχυρίστηκε πως αυτό έλαβε χώρα τον Ιανουάριο του 2023, περιγράφοντας πως κάποια αγόρια μετέβησαν στο ξενοδοχείο, χτύπησαν την πόρτα και άρχισαν να τους κάνουν ερωτήσεις προκειμένου να διαπιστώσουν εάν είναι ομοφυλόφιλοι. Παράλληλα άρχισαν να χτυπούν τον φίλο του ο δε Αιτητής κατάφερε να διαφύγει, πηγαίνοντας σε διάφορα μέρη στο Owerri. Ακολούθως, επικοινώνησε τηλεφωνικώς με κάποιους γείτονες του, εξηγώντας τους τί του είχε συμβεί, αυτοί έσπευσαν στο ξενοδοχείο και ζήτησαν από το πλήθος των παρευρισκόμενων να σταματήσουν να χτυπούν τον σύντροφο του Αιτητή.

 

Αναφορικά με τους κατ’ ισχυρισμό θρησκευτικούς λόγους που ανέφερε, ο Αιτητής δήλωσε ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των χριστιανών και των μουσουλμάνων και ότι οι περισσότεροι θρησκευτικοί κανόνες προέρχονται από Μουσουλμάνους, με αποτέλεσμα οι χριστιανοί να είναι απογοητευμένοι και να μην είναι ασφαλείς. Επεξήγησε, ωστόσο, ότι αναφέρεται στη γενική κατάσταση που επικρατεί και ότι δε συνέβη οτιδήποτε στον ίδιο προσωπικά.

 

Ακολούθως, ο Αιτητής κλήθηκε να απαντήσει ερωτήσεις οι οποίες διαμορφώθηκαν στα πρότυπα του μοντέλου DSSH (Difference, Stigma, Shame, Harm). Ο Αιτητής υποστήριξε πως βρίσκει τους άντρες πιο ελκυστικούς από τις γυναίκες, και συνειδητοποίησε τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κατά τη φοίτηση του στο σχολείο, σε ηλικία 12-13 ετών, αναφερόμενος σε ένα περιστατικό με ένα μεγαλύτερο συμμαθητή του. Ο Αιτητής δήλωσε ότι πριν την ηλικία των 12 ετών δεν είχε συναισθήματα για τα άτομα του ιδίου φύλου, διατηρούσε δε σχέση με μια κοπέλα.  Κληθείς να περιγράψει την εμπειρία του ως ομοφυλόφιλος στη Νιγηρία, ο Αιτητής παρέθεσε ότι δεν είσαι άνετος, αισθάνεσαι άβολα, ότι σε εκφοβίζουν, κρύβεις την ταυτότητα σου για να αποφεύγεις τα προβλήματα και ότι το να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος είναι ταμπού.

 

Προσδιόρισε ότι σε ηλικία 15 ετών είχε την πρώτη του ερωτική επαφή με έναν άντρα, ο οποίος ήταν φοιτητής στο πανεπιστήμιο και είχε έρθει για επίσκεψη στην περιοχή του. Άρχισαν να μιλούν και έπειτα τον προσέγγισε ερωτικά, υπήρξε ερωτική συνεύρεση ωστόσο ο Αιτητής σταμάτησε να επικοινωνεί μαζί του διότι ένοιωσε άσχημα και τον μπλόκαρε. Ισχυρίστηκε ότι είχε και άλλες γνωριμίες, τους οποίους γνώρισε κατά τη διάρκεια των σπουδών του και καταλάβαινε από τον τρόπο που μιλούσαν και περπατούσαν ότι είναι ομοφυλόφιλοι.

 

Περαιτέρω, ο Αιτητής κλήθηκε να περιγράψει τον σύντροφό του που κατ’ ισχυρισμό σκοτώθηκε, ισχυριζόμενος πως γνωρίστηκαν σε κέντρο διασκέδασης και διατηρούσαν ερωτική σχέση από το 2021 έως το 2023. Ερωτηθείς εάν είχε συνάψει ποτέ ερωτική σχέση με γυναίκα, ο Αιτητής αποκρίθηκε αρνητικά, αναφέροντας ότι διατηρούσε μια μη σοβαρή σχέση με μια κοπέλα στο σχολείο. Ερωτηθείς αν γνωρίζει εφαρμογές γνωριμιών ομοφυλόφιλων ατόμων αποκρίθηκε αρνητικά, δηλώνοντας παράλληλα άγνοια τη σημασία των αρχικών του αρκτικόλεξου LGBT.

 

Περαιτέρω, ερωτηθείς πώς αισθανόταν στη Νιγηρία ως ομοφυλόφιλος, ο Αιτητής προσδιόρισε ότι δεν ήταν περήφανος για αυτό, ότι μπορεί να συλληφθείς αλλά και ότι ο κόσμος μπορεί να σε χτυπήσει μέχρι θανάτου. Όσον αφορά τα συναισθήματά του ως ομοφυλόφιλος, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν αισθάνεται κάτι ιδιαίτερο, αλλά όταν βγαίνει έξω με άλλους άντρες αισθάνεται ότι κάνει κάτι που δεν είναι καλό, δεν μπορεί να αποφασίσει για τον εαυτό του, δεν μπορεί να περπατήσει στον δρόμο με άλλον άντρα και αισθάνεται ότι δεν έχει πάντα την ικανοποίηση που θα ήθελε να έχει. Κληθείς να παραθέσει αν είχε μοιραστεί με κάποιον τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ως ομοφυλόφιλος, ο Αιτητής αποκρίθηκε αρνητικά, προσθέτοντας ότι το είπε στην αδελφή του, εξαιτίας του περιστατικού που αντιμετώπισε. Ως προς την αντίδραση της αδελφής του, ισχυρίστηκε πως αυτή  θύμωσε, σοκαρίστηκε, και του δήλωσε ότι έχει πνευματικό πρόβλημα προτείνοντας του να επισκεφθεί πάστορα για προσευχή.

 

Κληθείς να παραθέσει τις προσδοκίες της οικογένειάς του σχετικά με το θέμα αυτό, ο Αιτητής ανέφερε ότι οι γονείς του είχαν πάντα μεγάλα όνειρα για τον ίδιο και τον αγαπούσαν, ήθελαν να παντρευτεί μια γυναίκα και να κάνει τη δική του οικογένεια. Ερωτηθείς περαιτέρω, εάν είναι στα μελλοντικά του σχέδια ο γάμος με γυναίκα, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι αυτό δεν το έχει σκεφτεί και κληθείς να διευκρινίσει εάν επιθυμεί ένα μέλλον με γυναίκα ή άνδρα, δήλωσε ότι είναι περίπλοκο και δεν γνωρίζει. Κληθείς να επεξηγήσει περαιτέρω τις εν λόγω δηλώσεις του, ανέφερε ότι θα ήταν χαρούμενος με γυναίκα διότι η πρώτη του φιλία ήταν με γυναίκα και την αγαπούσε, μπορεί να φροντίζει μια γυναίκα και να της παρέχει αγάπη και σε περίπτωση που στο μέλλον αποφάσισε να είναι με μια γυναίκα, η απόφασή του αυτή δε θα άλλαζε. Αναφορικά με τα μελλοντικά του σχέδια, ο Αιτητής ανέφερε ότι επιθυμεί να παραμείνει στη Κύπρο και να παντρευτεί μια γυναίκα από την Κύπρο. Δεν έχει γνωρίσει ομοφυλόφιλα άτομα στη Κύπρο.

 

Επιπλέον, ερωτηθείς να παραθέσει πώς αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία ο χριστιανισμός, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά και πως θεωρείται κακή πράξη προσθέτοντας πως η κοινωνία στη Νιγηρία θεωρεί τα ομοφυλόφιλα άτομα «μη κανονικά» και τους αντιμετωπίζουν σαν σκουπίδια. Ως προς την αντιμετώπιση της κυβέρνησης, απέναντι στα ομοφυλόφιλα άτομα, δήλωσε ότι τους φυλακίζουν. Κληθείς να αποκριθεί τι θα του συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, ο Αιτητής δήλωσε πως θα είναι δύσκολο και ότι η αστυνομία θα τον συλλάβει επειδή είναι ομοφυλόφιλος.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός στην εισηγητική του έκθεση διέκρινε τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς από τις δηλώσεις του Αιτητή. Πρώτον, ως προς τη ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία/προφίλ του Αιτητή, δεύτερο ως προς το σεξουαλικό του προσανατολισμό ως ομοφυλόφιλο άτομο και τρίτο ως προς την ισχυριζόμενη δίωξη του, λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. 

 

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός καθότι κρίθηκε ότι πληρούνταν η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων τoυ Αιτητή.

 

Αντίθετα, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός, ήτοι ο σεξουαλικός προσανατολισμός του Αιτητή, ως ομοφυλόφιλο άτομο απορρίφθηκε εφόσον κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές πληροφορίες, ενώ υπέπεσε σε ασυνέπειες, αοριστίες και η αφήγηση του στερείται ευλογοφάνειας. Πιο συγκεκριμένα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να αποσαφηνίσει πώς το περιστατικό που συνέβη σε ηλικία 12-13 ετών με ένα μεγαλύτερο σε ηλικία συμμαθητή του, συνδέεται με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ως ομοφυλόφιλου ατόμου. Παρουσιάζεται ασυνέπεια και έλλειψη σαφήνειας στις δηλώσεις του, αφού ανέφερε ότι πριν από το περιστατικό αυτό δεν είχε συναισθήματα για άνδρες και κληθείς να διευκρινίσει πως η εμπειρία που έζησε συνέβαλε στη συνειδητοποίηση του σεξουαλικού του προσανατολισμού δεν έδωσε σχετική απάντηση. Ερωτηθείς πως συνειδητοποίησε ότι είναι ομοφυλόφιλος αποκρίθηκε ότι «το εξασκούσε» και κληθείς να παράσχει διευκρινίσεις δήλωσε ότι είχε σεξουαλική επαφή με άνδρα και εάν δεν είχε δεν θα ήταν ομοφυλόφιλος. Επίσης, αν και ανέφερε ότι αισθάνεται διαφορετικός, κληθείς να περιγράψει τη διαφορετικότητά του δεν ήταν σε θέση να παράσχει σχετικές επεξηγηματικές και επαρκείς πληροφορίες. Γενικόλογες ήταν οι αναφορές του ως προς το πως μεγάλωσε ως ομοφυλόφιλο άτομο και κληθείς να περιγράψει πως κατάφερε να κρύψει τη σεξουαλική του ταυτότητα δήλωσε με αόριστο και μη βιωματικό τρόπο ότι η ομοφυλοφιλία είναι ταμπού στη χώρα του και για αυτό οι ομοφυλόφιλοι κρύβονται. Δεν ανέφερε επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες για τυχόν προσωπικούς του προβληματισμούς ή σκέψεις που μπορεί να είχε, ούτε προσδιόρισε τον τρόπο που έκρυβε τη σεξουαλικότητα του στη Νιγηρία. Αναφορικά με την πρώτη σεξουαλική του επαφή με άνδρα, δεν έδωσε επαρκείς πληροφορίες σχετικά με το πως η φιλία απέκτησε ερωτικό πλαίσιο και πως αισθάνθηκε μετά την εμπειρία αυτή. Ασαφής κρίθηκε η απάντηση του σχετικά με το πως αναγνώριζε άλλα ομοφυλόφιλα άτομα, αναφερόμενος στον τρόπο που μιλούν και περπατούν. Αναφορικά με τη κατ’ ισχυρισμό σχέση που διατηρούσε από το 2021 έως το 2023 και με τον οποίο θεάθηκε σε ξενοδοχείο, με αποτέλεσμα ο άνδρας αυτός να σκοτωθεί από τα χτυπήματα αγνώστων ανδρών, διαπιστώθηκε πως δεν ήταν σε θέση να παρέχει πληροφορίες για τη γνωριμία τους. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ο ίδιος προστάτευε τον εαυτό του στη Νιγηρία ως ομοφυλόφιλο άτομο, αναφέροντας ότι όταν γνωρίσεις κάποιον, τον αγγίζεις, του ζητάς το τηλέφωνο και έπειτα παρατηρείς τις αντιδράσεις του. Οι απαντήσεις του ως προς το πως αισθανόταν ήταν ασαφείς και γενικευμένες και απουσίαζε το προσωπικό στοιχείο κατά την αφήγηση των ισχυρισμών του. Οι δηλώσεις του περί του ότι δεν έχει πρόβλημα να παντρευτεί γυναίκα δεν χαρακτηρίζονται από συνάφεια και σαφήνεια, ενώ οι αναφορές του ως προς την αντιμετώπιση της θρησκείας και της κοινωνίας απέναντι στα ομοφυλόφιλα άτομα, χαρακτηρίζονται από ασάφεια και δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες για τυχόν στίγμα, επικινδυνότητα ή φόβου που αντιμετώπισε προσωπικά, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες της χώρας του. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός παραπέμποντας σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, καταγράφει για την ομοφοβική βία στη Νιγηρία και τις εκτεταμένες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ. Τονίζεται ακόμα η ποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας στη Νιγηρία με φυλάκιση ως 14 έτη, ωστόσο ενόψει της μη θεμελιωθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας του υπό κρίση ισχυρισμού, ο ισχυρισμός που αφορά τον σεξουαλικό του προσανατολισμό του ως ομοφυλόφιλου ατόμου απορρίφθηκε.

 

Ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός, ήτοι η δίωξή του λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού, ως άρρηκτα συνδεδεμένος με τον ισχυρισμό περί του σεξουαλικού προσανατολισμού του Αιτητή ως ομοφυλόφιλο άτομο, ο οποίος κρίθηκε ήδη αναξιόπιστος, απορρίφθηκε. Ως σημειώνεται από τον αρμόδιο λειτουργό, καθώς η γενεσιουργός αιτία της ισχυριζόμενης δίωξης του Αιτητή είναι σεξουαλικός του προσανατολισμός, ισχυρισμός ο οποίος δεν έγινε αποδεκτός, τότε δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός ούτε ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξης του εξαιτίας αυτού. Επιπρόσθετα, ο λειτουργός εξετάζοντας τις δηλώσεις του Αιτητή εντόπισε ασυνέπειες και έλλειψη επαρκών πληροφοριών. Συγκεκριμένα, ο Αιτητής δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τη συγκεκριμένη επίθεση που ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε από την ομάδα που τους επιτέθηκαν, ούτε τον τρόπο διαφυγής του από το ξενοδοχείο. Δεν προσδιόρισε τους λόγους για τους οποίους έγινε τελικά η καταγγελία στην αστυνομία εναντίον του, εφόσον όπως ο ίδιος ανέφερε δεν εθεάθη σε ερωτική πράξη με το φίλο του και ο λόγος για τον οποίον τα αγόρια αυτά χτύπησαν τον φίλο του ήταν για να διαπιστώσουν εάν ο Αιτητής και ο φίλος του ήταν ομοφυλόφιλοι. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός επεσήμανε ότι τα όσα ανέφερε ο Αιτητής αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματος του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν οποιαδήποτε ανάλυση μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης.

 

Προχωρώντας σε αξιολόγηση κινδύνου βάσει του μόνου αποδεδειγμένου ισχυρισμού και λαμβανομένων υπόψη των προσωπικών περιστάσεων του Αιτητή και της γενικότερης κατάστασης ασφαλείας στη Νιγηρία, και ειδικότερα στην πολιτεία Imo, τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν προκύπτουν βάσιμοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του ο Αιτητής θα υποστεί δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του στο πλαίσιο του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, ούτε πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης στο πλαίσιο του άρθρου 19 (1) και (2) του ίδιου Νόμου.

 

Στη βάση των ανωτέρω, το αρμόδιο, εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών πρόσωπο, να εκτελεί καθήκοντα Προϊστάμενου, υιοθέτησε την εισήγηση και απέρριψε το αίτημα του Αιτητή.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, «πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο, που λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγένειας του και δεν είναι σε θέση ή λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι καθόλα κατανοητό, ότι για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση.

 

Περαιτέρω το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 προνοεί ότι «εναπόκειται στον Αιτητή  να τεκμηριώσει την αίτηση διεθνούς προστασίας», χωρίς να απαιτείται να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία.   Ο Αιτητής  έχει την ευθύνη να εκθέσει με την αίτησή του αλλά και μέσα από την ενώπιον της αρμόδιας αρχής συνέντευξη του ακόμα και ενώπιον του Δικαστηρίου, μέσω της ορθής δικονομική διαδικασίας, με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης υφιστάμενο στη χώρα καταγωγής του. Ο Αιτητής οφείλει να επικαλεστεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το υποβληθέν αίτημά του για διεθνή προστασία, το δε αρμόδιο όργανο εξετάζοντας την αίτηση του Αιτητή, οφείλει να λάβει υπόψη του κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός.

 

Είναι πάγια νομολογημένο ότι δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, Α. Παπουτέ ν. Χρ. Κασάπη και Κυπριακής Δημοκρατίας, Συν. Αναθ. Έφεση 112/15 και 131/15 ημερομηνίας 13/07/2022).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή έρευνα.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, το Δικαστήριο μελετώντας το σύνολο του διοικητικού φακέλου, αποδέχεται τον ισχυρισμό του Αιτητή σχετικά με τα προσωπικά του στοιχεία, τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής καθώς δεν προέκυψαν περί του αντιθέτου στοιχεία και σύμφωνα με την έκθεση/εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές. Επιπλέον η ανάλυση των Καθ' ων η αίτηση ως προς την αξιολόγηση των δύο απορριφθέντων ισχυρισμών, ήτοι δεύτερο και τρίτο κρίνεται επίσης ορθή.

 

Συγκεκριμένα, όσον αφορά τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, ήτοι τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Αιτητή, παρατηρώ πέραν των όσων ορθά επικαλούνται οι Καθ’ ων η αίτηση ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να προβάλει το στοιχείο της διαφορετικότητας, ως το έζησε και το βίωσε ο ίδιος προσωπικά. Σημειώνεται ότι σε σχετική ερώτηση, ως προς το τι σημαίνει η διαφορετικότητα για τον ίδιο, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να τοποθετηθεί και ερωτηθείς για τη συνειδητοποίηση του σεξουαλικού του προσανατολισμού επικεντρώθηκε στις σεξουαλικές εμπειρίες, χωρίς να δύναται να περιγράψει συναισθήματα.

 

Επιπρόσθετα, διαπιστώνω πως δεν εκφράστηκαν αισθήματα ντροπής λόγω αποδοκιμασίας, περιθωριοποίησης ή στιγματισμού και δεν αναφέρθηκε σε οποιαδήποτε βλάβη η οποία προέκυψε από ενέργειες παρακινούμενες λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Σε σχέση με το περιστατικό στο ξενοδοχείο, και την κατ’ ισχυρισμό επίθεση που δέχτηκε αυτός και ο σύντροφός του από άγνωστους άνδρες με αποτέλεσμα να αποβιώσει ο σύντροφος του, οι δηλώσεις του Αιτητή κρίνονται γενικές και επιφανειακές, χωρίς έκφραση συναισθημάτων ενώ δεν ήταν σε θέση να περιγράψει πως ο ίδιος κατάφερε να διαφύγει των μαινόμενων ανδρών. Αναφορικά με τη δήλωση του ότι αναζητείται από την αστυνομία, αυτή προκύπτει από αναφορές τρίτων προσώπων, ήτοι των γειτόνων του, χωρίς να παρέχει καμία περαιτέρω σχετική πληροφορία. Δεν μπορώ να παραγνωρίσω το γεγονός ότι ο Αιτητής, δεδομένης της κατ’ ισχυρισμό αναζήτησής από τις αρχές της χώρας του κατάφερε να εγκαταλείψει νόμιμα τη χώρα καταγωγής του. Τέλος, επισημαίνεται ότι ο Αιτητής κατά την υποβολή του αιτήματος του κατέγραψε ότι μετά το περιστατικό στο ξενοδοχείο η μητέρα του τού δήλωσε να μην επιστρέψει διότι θα τον σκότωναν, ενώ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του αναφέρθηκε στη βοήθεια που του παρείχε η αδελφή του μετά το περιστατικό. Δεδομένης λοιπόν και της απουσίας οιασδήποτε βλάβης απορρέουσας από το σεξουαλικό του προσανατολισμό, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει τις προϋποθέσεις του μοντέλου αξιολόγησης DSSH (διαφορετικότητα, στιγματισμός, ντροπή, βλάβη) και ως εκ τούτου ο υπό εξέταση ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός και απορρίπτεται ως αναξιόπιστος.

 

Αναφορικά με τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό, ήτοι τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης εξαιτίας του σεξουαλικού του προσανατολισμού, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο λόγος που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του είναι η επίθεση που δέχθηκε από άγνωστα αγόρια/άνδρες, ενώ βρισκόταν σε ξενοδοχείο με τον σύντροφο του λόγω της ομοφυλοφιλίας του. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο πυρήνας του αιτήματος του είναι ο σεξουαλικός του προσανατολισμός, ισχυρισμός ο οποίος δεν έγινε αποδεκτός, και είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, κατά συνέπεια δεν δύναται να γίνει αποδεκτός ούτε ο εν λόγω ισχυρισμός.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του υπό εξέταση ισχυρισμού, το Δικαστήριο προέβη σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Πράγματι, το εθνικό νομικό πλαίσιο της Νιγηρίας ποινικοποίησε τους γάμους και τις σχέσεις μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών, καθώς και τη συμμετοχή σε ομάδες προάσπισης των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤ+ κοινότητας.[1] Στην ίδια έκθεση καταγράφεται ότι μουσουλμάνοι, χριστιανοί και οι παραδοσιακοί θρησκευτικοί ηγέτες των Igbo αντιτίθενται στα δικαιώματα των ΛΟΑΤ+ ατόμων και κηρύττουν εναντίον τους, ενισχύοντας τις αρνητικές κοινωνικές αντιλήψεις.[2]  Σύμφωνα με έκθεση του Freedom House που εκδόθηκε το 2025, η οποία αφορά γεγονότα του 2024, τα άτομα ΛΟΑΤ+ αντιμετωπίζουν εκτεταμένη επίσημη και κοινωνική διάκριση. Όσοι καταδικάζονται για συμμετοχή σε ομοφυλοφιλικές σχέσεις μπορούν να φυλακιστούν για διάστημα έως και 14 ετών, ενώ 12 βόρειες πολιτείες διατηρούν τη θανατική ποινή για ομοφυλοφιλικές δραστηριότητες. Τα άτομα ΛΟΑΤ+ υπόκεινται επίσης σε επιθέσεις από αστυνομικούς κατά τη σύλληψή τους, σε απόπειρες εκβιασμού και σε διακρίσεις κατά την πρόσβασή τους σε δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες.[3]

 

Παρά το ότι οι ανωτέρω πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, επιβεβαιώνουν τις δηλώσεις του αναφορικά με τη δίωξη που δέχονται τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ωστόσο, λόγω μη τεκμηρίωσης της εσωτερικής αξιοπιστίας του, ο συγκεκριμένος ισχυρισμός δεν δύναται να γίνει αποδεκτός.

 

Συνεπώς, από το ιστορικό του Αιτητή όπως αυτό φαίνεται πιο πάνω, έχοντας κατά νου τα δεδομένα που προκύπτουν από το διοικητικό φάκελο και από την ανωτέρω αξιολόγηση των ισχυρισμών του, προκύπτει ότι ο Αιτητής δε στοιχειοθέτησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

Με βάση τα ανωτέρω και ελλείψει παρελθούσας εις βάρος του Αιτητή πράξης δίωξης, το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν ανέκυψαν ενδείξεις εκ των οποίων μπορεί να συναχθεί ότι σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία και συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo, o Αιτητής θα αντιμετωπίσει πραγματική, υφιστάμενη και τρέχουσα απειλή από οιοδήποτε φορέα, κρατικό ή μη. Ως εκ τούτου ο φόβος του κρίνεται αβάσιμος και μη δικαιολογημένος.

 

Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται συμπληρωματική προστασία.

 

Αποτελεί κρίση μου ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Ν.6(Ι)/2000 έτσι ώστε να εκχωρηθεί στον Αιτητή καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αφού δεν προέκυψε βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος του Αιτητή να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του στην πολιτεία Imo της Νιγηρίας .

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1) του Ν.6(Ι)/2000 «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν.6(Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τόσο κατά τη διοικητική, όσο και κατά την παρούσα διαδικασία δεν προέκυψαν στοιχεία που να συνηγορούν στο ότι σε περίπτωση επιστροφής του, ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει κίνδυνο θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σύμφωνα με τις πρόνοιες των άρθρων 19 (2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Σε σχέση δε με το άρθρο 19(2)(γ) του ανωτέρω Νόμου, ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν προς την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι συνιστούν «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανομένα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

 

Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών 8319/07 και 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών, οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

 

Επιπλέον, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ, «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές, οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας» (Βλ. Απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009). Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας».

 

Εν προκειμένω, ως προς τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο Αιτητής λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, το Δικαστήριο προχώρησε σε επικαιροποιημένη έρευνα και ανέτρεξε σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Imo, ήτοι τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή.

 

Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, κατά το τελευταίο έτος καταγράφηκαν στην πολιτεία Imo 81 περιστατικά ασφαλείας στα οποία χάθηκαν 154 ανθρώπινες ζωές.^[4]  Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Imo σύμφωνα με εκτιμήσεις για το 2022 ανερχόταν στα 5,459,300.^[5]

 

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Imo της Νιγηρία, περιοχή συνήθους διαμονής του, βάσει της αξιολόγησης της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή ως παρατέθηκε ανωτέρω, δεν φαίνεται να πλήττεται σε τέτοιο βαθμό από συγκρούσεις και περιστατικά βίας, τα οποία να ανάγονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε να θεωρούνται ότι πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας, ως αυτό ερμηνεύθηκε από το ΔΕΕ . Λαμβάνοντας υπόψιν και τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, ήτοι ενήλικο υγιή άνδρα, απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας, θεωρώ ότι δεν εγείρονται ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι αυτός θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρές βλάβες σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo.

 

Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω, υπό τις περιστάσεις, ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει σε κανένα στάδιο της διαδικασίας τη βασιμότητα του αιτήματός του για αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα, δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης, ούτε για την παραχώρηση της συμπληρωματικής προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 19 του Νόμου.

 

Αντίθετα στους ισχυρισμούς της συνηγόρου του Αιτητή τους οποίους απορρίπτω, η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στο πλαίσιο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του αρμόδιου διοικητικού οργάνου, το οποίο συνεκτίμησε όλα τα πραγματικά στοιχεία, έχοντας τεθεί στον Αιτητή ανοικτού και κλειστού τύπου ερωτήσεις ώστε να διερευνηθεί πλήρως το αίτημά του, η δε εκδοθείσα τελική απόφαση κρίνεται πλήρως αιτιολογημένη.

 

Δεν έχει καταδειχθεί οτιδήποτε το μεμπτό, ούτως ώστε να δικαιολογείται επέμβαση του παρόντος Δικαστηρίου. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα δέουσας έρευνας και επαρκώς αιτιολογημένη.

 

Με βάση όλα τα πιο πάνω, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1000 υπέρ των Καθ' ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Α.Α. AΓΡΟΤΗ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.