ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 4699/23

30 Οκτωβρίου, 2025

[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

O.A.

Αιτητής

-και-

Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η Αίτηση

Ζ. Ποντίκη (κα) για Αλ Ταχέρ, Μπενέτη και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., Δικηγόροι για τον Αιτητή

Αι. Κίτσιου (κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π:  Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση των Καθ’ ων η Αίτηση, ημερομηνίας 31/10/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

 

Τα ουσιώδη γεγονότα της παρούσας υπόθεσης έχουν ως ακολούθως:

 

Ο Αιτητής είναι ενήλικας και πολίτης της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Νιγηρίας (από τούδε και στο εξής, «Νιγηρία»). Εισήλθε στη Δημοκρατία μέσω των μη ελεγχόμενων από τη Δημοκρατία περιοχών και στις 06/04/2022 υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία.

 

Στις 21/09/2023 παραχώρησε συνέντευξη ενώπιον λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής «ο αρμόδιος λειτουργός») προς εξέταση του αιτήματός του. Στις 20/10/2023, ο αρμόδιος λειτουργός συνέταξε εισηγητική έκθεση προς τoν Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου στην οποία εισηγήθηκε την απόρριψη του αιτήματος για παροχή διεθνούς προστασίας του Αιτητή. Στις 31/10/2023, ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών ως ο νόμος ορίζει, λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε για λογαριασμό του Προϊσταμένου την ανωτέρω εισήγηση.

 

Στις 17/11/2025, η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε απορριπτική επιστολή μαζί με την αιτιολόγηση της απόφασης της σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία παρελήφθη ιδιοχείρως από τον Αιτητή αυθημερόν.

 

Στις 15/12/2023 καταχωρήθηκε η υπό κρίση προσφυγή.

 

Ο συνήγορος του Αιτητή στην γραπτή του αγόρευση, προέβαλε ισχυρισμούς σχετικά με τα πραγματικά περιστατικά που αφορούν τον Αιτητή εστιάζοντας στους ισχυρισμούς του περί δυσχέρειας να διαβιώσει στις απειλούμενες από συγκρούσεις περιοχές της Νιγηρία και της απουσίας οικογενειακού ή άλλου υποστηρικτικού δικτύου.  Υποστήριξε ότι στον Αιτητή έπρεπε να παραχωρηθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας παραπέμποντας σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Ακολούθως παρέπεμψε σε εξωτερικές πηγές αναφορικά με το ζήτημα των μυστικιστικών οργανώσεων και ειδικότερα αναφορικά με την οργάνωση Ogboni. Υπό το φως των πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, ο συνήγορος του Αιτητή προώθησε ότι οι Καθ’ ων αμέλησαν να διερευνήσουν τους κινδύνους που διατρέχει ο Αιτητής σε συνάρτηση με τη συμμετοχή του πατέρα του στη μυστικιστική κοινότητα των Ogboni, τη θέση που κατείχε και την ενδεχόμενη οικονομική ευρωστία και επιρροή του πατέρα του.

 

Κατά τις διευκρινίσεις, η συνήγορος του Αιτητή προώθησε ως λόγο ακύρωσης την έλλειψη δέουσας έρευνας, καθώς και ό,τι αφορά την ουσία της υπόθεσης.

 

Η συνήγορος των Καθ’ ων η Αίτηση με την προφορική της αγόρευση υποστήριξε ότι  η επίδικη απόφαση είναι ορθή και ότι από τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης προκύπτει ότι συμμετοχή στην μυστικιστική κοινότητα των Ogboni  είναι εθελούσια.  Προέβαλε δε ότι τα συμβάντα που ανέφερε ο Αιτητής στην συνέντευξή του δεν είχαν χρονική συνοχή και κατέληξε στο ότι διεξήχθη δέουσα έρευνα και η απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη.

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου και ενόψει και της υποχρέωσης που έχει το παρόν Δικαστήριο να προβαίνει σε έλεγχο, εκτός της νομιμότητας, και της ορθότητας κάθε προσβαλλόμενης απόφασης, εξετάζοντας πλήρως και από τούδε και στο εξής τα γεγονότα και τα νομικά ζητήματα που τη διέπουν, και την ανάγκη χορήγησης διεθνούς προστασίας σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Προσφύγων Νόμου (βλ. άρθρο 11(3) του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (73(I)/2018).

 

Περί τούτου, κρίνω σκόπιμη την παράθεση αρχικά των ισχυρισμών του Αιτητή, ως αυτοί προβλήθηκαν καθ' όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίοι συμπεριλαμβάνονται στο περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου.

 

Κατά την καταγραφή του αιτήματός του, ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή μια παραδοσιακή μυστικιστική οργάνωση τον έχει στοχοποιήσει για να τον σκοτώσει, επειδή αρνήθηκε να μυηθεί και να αναλάβει τη θέση του αποθανόντος πατέρα του ως ιερέα του ιερού τους. Έχουν ήδη δολοφονήσει τη μητέρα του και τα δύο αδέρφια του στην προσπάθειά τους να τον δολοφονήσουν, ενώ 7 πράκτορες βρίσκονται ήδη σε αποστολή προκειμένου να τον σκοτώσουν. Η ανάληψη του ρόλου του ιερέα εντός της μυστικιστικής οργάνωσης τελεί σε αντίθεση με την πίστη του Αιτητή και όσα οραματίζεται για τον εαυτό του.

 

 

Στη συνέντευξή του ενώπιον του αρμόδιου λειτουργού, τα πρακτικά της οποίας βρίσκονται κατατεθειμένα ως ερυθρά 37-22 του διοικητικού φακέλου, αρχικά τέθηκαν στον Αιτητή γενικές ερωτήσεις σχετικές με την ταυτότητα, το προφίλ, τη χώρα καταγωγής, την εκπαίδευση, την οικογενειακή κατάσταση και την επαγγελματική του εμπειρία.

 

Ο Αιτητής έχει την ιθαγένεια της Νιγηρίας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην πόλη Urhonigbe του κρατιδίου Edo. Από το 2012 έως το 2021 έζησε στην πόλη Benin, αλλά ο τελευταίος τόπος διαμονής του ήταν η πόλη Urhonigbe. Σε σχέση με την εθνότητα, τη γλώσσα του και το θρήσκευμά του, δήλωσε ότι ανήκει στη εθνότητα Bini, ομιλεί Αγγλικά και Bini και είναι βαπτιστής χριστιανός. Ως προς τα μέλη της πατρικής του οικογένειας, δήλωσε ότι οι γονείς του και δύο αδέρφια του έχουν πεθάνει, ενώ έχει δύο ακόμα αδέρφια που βρίσκονται εν ζωή, αλλά δεν γνωρίζει που βρίσκονται. Τέλος, αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο και το επάγγελμά του, δήλωσε ότι αποφοίτησε από το τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου του Benin και έχει εργαστεί στο αγροτικό τομέα και στον τομέα των πωλήσεων (πώληση καρτών sim) (ερυθρά 33-31 δ.φ.).

 

Όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής ανάφερε ότι εγκατέλειψε τη Νιγηρία επειδή η μυστικιστική οργάνωση Ogboni Occultic Group απειλούσε τη ζωή του. Ο πατέρας του ήταν ιερέας στο ιερό της οργάνωσης και, μετά τον θάνατό του στις 8 Αυγούστου 2021, τα μέλη της ήρθαν στο σπίτι του και του ζήτησαν, ως πρωτότοκου γιου, να αναλάβει τη θέση του. Ο ίδιος αρνήθηκε, επικαλούμενος τη χριστιανική του πίστη. Αυτοί επέμειναν απειλώντας τον μάλιστα ότι θα τον σκοτώσουν, αλλά ο Αιτητής δεν παρέκκλινε από την αρχική του απόφαση. Ακολούθως, η οργάνωση άρχισε να στέλνει πράκτορες για να τον δολοφονήσουν και έτσι ο ίδιος τράπηκε σε φυγή. Παρόλα αυτά τα μέλη της οργάνωσης σκότωσαν τη μητέρα του και τα δύο αδέλφια του και έκαψαν το οικογενειακό τους σπίτι. Ο Αιτητής πρόσθεσε ότι είχε προβεί σε σχετική αναφορά στην αστυνομία του Urhonigbe, η οποία τον διαβεβαίωνε απλώς ότι «χειρίζεται την υπόθεση» (ερυθρό 29 δ.φ.).

 

Ερωτηθείς για τη θέση του πατέρα του εντός της οργάνωσης, ο Αιτητής ανέφερε ότι ήταν μέλος της οργάνωσης για πολλά χρόνια, ότι τελούσε χρέη ιερέα του ιερού της οργάνωσης και ότι πραγματοποιούσε όλες τις πνευματικές ιεροτελεστίες και τις θυσίες. Ως προς την οργάνωση, ο Αιτητής ανέφερε ότι πρόκειται για παραδοσιακή μυστικιστική οργάνωση τα μέλη της οποίας ανήκουν στις ελίτ της κοινωνίας και χρησιμοποιούν ανθρώπους για τελετές και θυσίες (ερυθρό 28 & 24 δ.φ.).

 

Κατόπιν διευκρινιστικών ερωτήσεων αναφορικά με τη δίωξή του, ο Αιτητής περιέγραψε ότι ένα μήνα μετά τον θάνατο του πατέρα του, στις 8 Αυγούστου 2021, τρία μέλη της ομάδας τον επισκέφθηκαν στο σπίτι του στην πόλη Urhonigbe, και του ανακοίνωσαν ότι έπρεπε να αναλάβει τη θέση. Ο ίδιος και η μητέρα του αρνήθηκαν, με αποτέλεσμα οι άνδρες να τον απειλήσουν ότι αν δεν δεχθεί, θα τον σκοτώσουν. Στη συνέχεια, του τηλεφώνησαν και του έδωσαν προθεσμία ενός μήνα να αλλάξει γνώμη. Μετά τη παρέλευση του ενός μήνα και συγκεκριμένα στις 10 Οκτωβρίου 2021, τέσσερις μυστικοί πράκτορες της ομάδας εισήλθαν στην αυλή του σπιτιού του με σκοπό να τον δολοφονήσουν, καταστρέφοντας και περιουσιακά στοιχεία. Ο ίδιος κατάφερε να διαφύγει, καθώς η μητέρα του είδε τους πράκτορες και άρχισε να φωνάζει ώστε να τον ενημερώσει ότι έπρεπε να εγκαταλείψει την οικία.

 

Έκτοτε σταμάτησε να διανυκτερεύει στο σπίτι του και κρυβόταν σε σπίτι φίλου του, ενώ επίσης κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία, χωρίς ωστόσο να λάβει κάποια ουσιαστική ανταπόκριση. Στις 2 Μαρτίου του 2022, και ενώ ο Αιτητής βρισκόταν ήδη στην Κύπρο, μέλη της ομάδας επιτέθηκαν στο σπίτι του στην Urhonigbe, ξυλοκόπησαν τη μητέρα του και τα δύο αδέλφια του, έβαλαν φωτιά στο σπίτι και προκάλεσαν τον θάνατό τους. Ο ίδιος πληροφορήθηκε το γεγονός από φίλο του, από τον οποίο ζήτησε να αναφέρει το περιστατικό στην αστυνομία (ερυθρά 27-24 δ.φ.).

 

Ερωτηθείς τί φοβάται ότι θα συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα, ο Αιτητής δήλωσε ότι θα τον σκοτώσει το Ogboni Occultic Group (ερυθρό 29-28 & 24 δ.φ.). Προσέθεσε ότι τα μέλη της μυστικιστικής οργάνωσης βρίσκονται παντού στη Νιγηρία και ότι μπορούν να τον εντοπίσουν εύκολα, καθώς τον έχουν φωτογραφήσει (ερυθρό 23 δ.φ.). Ερωτηθείς αν θα μπορούσε να ζήσει με ασφάλεια σε κάποιο άλλο μέρος της Νιγηρίας, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά προβάλλοντας ότι τα μέλη της μυστικιστικής οργάνωσης Ogboni, βρίσκονται σε όλα τα μέρη της χώρας (ερυθρό 23 δ.φ.).

 

Κατά τη συνέντευξη, ο Αιτητής προσκόμισε φωτογραφικό υλικό και ένα αντίγραφο αστυνομικής καταγγελίας (statement of complaint) προς επίρρωση των ισχυρισμών του. Ως προς το φωτογραφικό υλικό, ο Αιτητής ανέφερε ότι απεικονίζει το σπίτι της οικογένειάς του μετά την επίθεση μελών της οργάνωσης Ogboni. Διευκρίνισε ότι έλαβε ηλεκτρονικά τις φωτογραφίες το Μάρτιο του 2022 από έναν φίλο του, ο οποίος βρέθηκε στο σημείο μετά το περιστατικό. Ως προς το αστυνομικό έγγραφο, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι αφορά την καταγγελία που έκανε για την καταδίωξή του από την οργάνωση Ogboni και προσέθεσε ότι έλαβε το αντίγραφο από την αστυνομία της περιοχής Urhonigbe τον Οκτώβριο του 2021, αφού υπέβαλε την αναφορά (ερυθρά 35-34 δ.φ.).

 

Οι ισχυρισμοί του Αιτητή αξιολογήθηκαν από τον αρμόδιο λειτουργό ο οποίος εντόπισε στην Έκθεση - Εισήγησή του δυο ουσιώδη πραγματικά περιστατικά που προκύπτουν από τις δηλώσεις του Αιτητή:

1) Στοιχεία ταυτότητας, προφίλ και χώρα καταγωγής του Αιτητή.

2) Μια μυστικιστική οργάνωση ονόματι Ogboni, προσπάθησε να τον σκοτώσει στις 10/102021 επειδή αρνήθηκε να αναλάβει τη θέση του εκλιπόντος πατέρα του, ως ιερέας του του ιερού της οργάνωσης.

3) Η μυστικιστική οργάνωση πυρπόλησε το σπίτι του Αιτητή και σκότωσε τη μητέρα του και δύο από τα αδέρφια του.

 

Με παραπομπές στις δηλώσεις του Αιτητή και αναφορές σε εξωτερικές πηγές, ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτό το πρώτο ουσιώδες περιστατικό, αφού κρίθηκε ως αξιόπιστο στο σύνολό του (ερυθρά 76-75 του δ.φ.).

 

Αντιθέτως, το δεύτερο ουσιώδες περιστατικό δεν έγινε αποδεκτό. Αναφορικά με την αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ασαφείς και μη συγκεκριμένες. Ειδικότερα, έκανε τις εξής επισημάνσεις: ο Αιτητής δεν κατάφερε να παράσχει λεπτομερείς και συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με τη μυστικιστική οργάνωση Ogboni και τη θέση του πατέρα του εντός αυτής, ενώ αναμενόταν από αυτόν να είναι σε θέση να δώσει σχετικές πληροφορίες. Αντίστοιχα, οι δηλώσεις του Αιτητή αναφορικά με το λόγο της επιλογής του ως διαδόχου και τον τρόπο ειδοποίησής του χαρακτηρίζονται από έλλειψη λεπτομερειών και σαφήνειας. Παρά τα επανειλημμένα ερωτήματα που του τέθηκαν, ο Αιτητής παρείχε ασαφείς και μη συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με το λόγο που επιλέχθηκε ως διάδοχος και για τον λόγο που η μυστικιστική οργάνωση επιθυμούσε να τον σκοτώσει, μετά την άρνησή του να διαδεχθεί τον πατέρα του.

 

Επίσης, ο Αιτητής δεν παρείχε λεπτομερείς πληροφορίες αναφορικά με το περιστατικό κατά το οποίο έλαβε την ειδοποίηση ότι πρέπει να διαδεχθεί τον πατέρα του, ούτε αναφορικά με τα άτομα που ήρθαν να τον ειδοποιήσουν, για τα οποία ανέφερε γενικόλογα ότι δεν τα γνωρίζει. Γενικότερα, οι δηλώσεις του Αιτητή αναφορικά με τα προαναφερθέντα στοιχεία χαρακτηρίζονται από έλλειψη βιωματικού χαρακτήρα. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει λεπτομερείς πληροφορίες ούτε για την ισχυριζόμενη απόπειρα δολοφονίας του στις 10/10/2021. Παρότι του ότι του δόθηκε επανειλημμένα η ευκαιρία να δώσει περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τους πράκτορες ή αναφορικά με το συμπέρασμα της μητέρας του ότι επρόκειτο για μέλη της μυστικιστικής οργάνωσης, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να το πράξει προβάλλοντας γενικόλογα ως αιτιολογία το γεγονός ότι η μητέρα του δεν του είπε κάτι παραπάνω.

 

Γενικά, ως κατέγραψε ο λειτουργός, οι δηλώσεις του Αιτητή χαρακτηρίζονται από έλλειψη βιωματικού χαρακτήρα, γενικότητα και αποσπασματικότητα. Αναμενόταν ο Αιτητής να είναι να θέση να εισφέρει πληροφορίες αναφορικά με τους δράστες της ισχυριζόμενης επίθεσης, δεδομένου ότι η μητέρα του είχε συναναστραφεί με αυτούς στο παρελθόν, αλλά αντίθετα οι δηλώσεις του χαρακτηρίζονται από έλλειψη σαφών και συγκεκριμένων στοιχείων (ερυθρά 75-73 του δ.φ.).

 

Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία, ο αρμόδιος λειτουργός αξιολόγησε το έγγραφο που προσκόμισε ο Αιτητής και παρατήρησε ότι πρόκειται για αντίγραφο φωτογραφίας, το οποίο δεν αναγράφει τα στοιχεία του αστυνομικού τμήματος, δεν φέρει κάποια σχετική σφραγίδα ή λογότυπο, ούτε περιέχει την υπογραφή του υπαλλήλου που το παρέλαβε. Υπό το φως αυτών των επισημάνσεων, κατέληξε ότι δεν μπορεί να ληφθεί υπ’ όψιν κατά την αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού. Περαιτέρω, ο αρμόδιος λειτουργός εντόπισε πληροφορίες σε εξωτερική πηγή σύμφωνα με τις οποίες η ιδιότητα μέλους στην οργάνωση Ogboni δεν κληρονομείται, ότι δεν είναι υποχρεωτικό για τα παιδιά ή τον/τη σύζυγο ενός μέλους να ενταχθεί και ότι γενικά η ένταξη στην οργάνωση γίνεται σε εθελοντική βάση σε σύγκριση με άλλες αντίστοιχες ομάδες. Συμπερασματικά, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί η εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού και τελικά τον απέρριψε (ερυθρά 73-72 του δ.φ.).

 

Αντίστοιχα, ούτε το τρίτο ουσιώδες περιστατικό έγινε αποδεκτό. Αναφορικά με την αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν ασαφείς, μη συγκεκριμένες και μη συνεκτικές μεταξύ τους. Ειδικότερα, έκανε τις εξής επισημάνσεις: Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εισφέρει συγκεκριμένες και λεπτομερείς πληροφορίες αναφορικά με την επίθεση, η οποία οδήγησε στο θάνατο της μητέρας του και των δύο αδερφών του προβάλλοντας ως αιτιολογία το γεγονός ότι ο ίδιος δεν ήταν παρών. Ως προς το εν λόγω σημείο, ο αρμόδιος λειτουργός εντόπισε μια αντίφαση μεταξύ της αρχικής δήλωσης του Αιτητή ότι τη στιγμή της επίθεσης κρυβόταν στο σπίτι ενός φίλου του και της μετέπειτα δήλωσής του ότι βρισκόταν ήδη στην Κύπρο. Περαιτέρω, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει με σαφή και λεπτομερή τρόπο για ποιο λόγο θεωρεί ότι η επίθεση συνδέεται με την άρνησή του να αναλάβει τη θέση του πατέρα του. Γενικά, αναμενόταν από τον Αιτητή να εισφέρει περισσότερες βιωματικές πληροφορίες αναφορικά τις περιστάσεις της επίθεσης, καθώς και να είναι σε θέση να αποσαφηνίσει που βρισκόταν ο ίδιος όταν αυτή έλαβε χώρα (ερυθρά 72-71 του δ.φ.).

 

Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία, ο αρμόδιος λειτουργός αξιολόγησε τις φωτογραφίες που προσκόμισε ο Αιτητής επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η εικονιζόμενη οικία είναι η οικία του Αιτητή, και άρα δεν μπορούν να τεκμηριώσουν την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού (ερυθρό 71 του δ.φ.).

 

Συμπερασματικά, ο λειτουργός απέρριψε και τον εν λόγω ισχυρισμό (ερυθρό 71 του δ.φ.).

 

Υπό το φως των ανωτέρω, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι, επί τη βάσει του ουσιώδους περιστατικού που έγινε αποδεκτό, ήτοι των προσωπικών στοιχείων, του προφίλ, της χώρας καταγωγής και του τελευταίου τόπου συνήθους διαμονής του Αιτητή, και αφού έλαβε υπόψη τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή (μορφωμένος νέος χωρίς ιατρικά προβλήματα, προηγούμενη εργασιακή εμπειρία και διευρυμένο υποστηρικτικό δίκτυο φίλων και γνωστών) καθώς και σχετικές πληροφορίες για τη γενική κατάστασης ασφαλείας στην Νιγηρία (Amnesty International), αλλά και ειδικότερες πληροφορίες για τον τόπο μόνιμης διαμονής του Αιτητή (ποσοτικά δεδομένα ACLED για το κρατίδιο EDO), διαπίστωσε ότι δεν υφίσταται εύλογη πιθανότητα ο τελευταίος να υποβληθεί σε μεταχείριση η οποία θα μπορούσε να ανέλθει σε επίπεδο δίωξης η σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του στην πόλη Urhonigbe του κρατιδίου Edo.

 

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση του νομοθετικού πλαισίου για το προσφυγικό καθεστώς, καθώς επίσης και αυτό της συμπληρωματικής προστασίας, σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς του Αιτητή, προκειμένου να εξακριβωθεί εάν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του Αιτητή σε οιοδήποτε καθεστώς διεθνούς προστασίας. Ως αναφέρεται στην έκθεση εισήγηση, βάσει των ισχυρισμών του Αιτητή, του προσωπικού του προφίλ και της εκτίμησης κινδύνου δεν τεκμηριώθηκε φόβος δίωξης για έναν από τους πέντε λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 1Α(2) της Σύμβασης της Γενεύης, του άρθρου 2(δ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (από τούδε και στο εξής, «η Οδηγία») και του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου και ως εκ τούτου ο Αιτητής δεν δικαιούται το καθεστώς του πρόσφυγα.

 

Επιπλέον, κρίθηκε ότι βάσει των ισχυρισμών του Αιτητή, του εν γένει προφίλ του και της εκτίμησης κινδύνου, δεν προέκυψε πραγματικός κίνδυνος θανατικής ποινής ή εκτέλεσης σύμφωνα με το άρθρο 15(α) της Οδηγίας, ούτε πραγματικός κίνδυνος βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας δυνάμει του άρθρου 15(β) της Οδηγίας.

 

Αναφορικά με το άρθρο 15(γ) της Οδηγίας, το οποίο αντιστοιχεί στο άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, ο αρμόδιος λειτουργός παρέπεμψε στις Κατευθυντήριες Οδηγίες της EUAA με ημερομηνία έκδοσης τον Οκτώβριο του 2021 και κατέγραψε ότι το κρατίδιο Edo συγκαταλέγεται μεταξύ των κρατιδίων όπου δεν υπάρχει γενικά πραγματικός κίνδυνος έκθεσης ενός άμαχου πολίτη σε σοβαρή βλάβη εξαιτίας της παρουσίας του και μόνον στην περιοχή.

 

Υπό αυτό το πρίσμα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι, σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στην πόλη Urhonigbe του κρατιδίου Edo, αυτός δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη, υπό την έννοια της σοβαρής και προσωπικής απειλής κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας ως αμάχου λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, δεδομένου μάλιστα ότι πρόκειται για νεαρό υγιή άνδρα.

 

Ως εκ τούτου, δεν μπορούσε να εκχωρηθεί στον Αιτητή ούτε το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας και το αίτημα του Αιτητή απορρίφθηκε στην ολότητα του.

 

Κατά συνέπεια, από τα ανωτέρω προκύπτει ότι έγινε δέουσα έρευνα πριν τη λήψη της επίδικης απόφασης, η αιτιολόγηση της οποίας συμπληρώνεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ως ανωτέρω αναλύεται (βλ. άρθρο 29 του Ν. 158(Ι)/1999, Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1171 και Διογένους ν. Δημοκρατίας (1999) 4 Α.Α.Δ. 371 και Στέφανος Φράγκου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270).  Είναι δε πάγια νομολογημένο ότι η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται (βλ. Motorways Ltd v. Δημοκρατίας Α.Ε. 2371/25.6.99).  Εξουσιοδοτημένη από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός, μετά από μελέτη της εισηγητικής έκθεσης, ενέκρινε την εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού και ορθά και νόμιμα απορρίφθηκε το αίτημα του Αιτητή. Η έρευνα που είχε προηγηθεί ήταν επαρκής και είχαν συλλεγεί και διερευνηθεί όλα τα ουσιώδη στοιχεία σε συνάρτηση πάντα με τους ισχυρισμούς που είχε προβάλει ο Αιτητής, όπως αναλύεται ανωτέρω.  Δεν φαίνεται να υπάρχει οτιδήποτε στον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης που να στηρίζει τη θέση του Αιτητή ότι υπήρξε πλάνη και/ή ότι δεν έχει γίνει δέουσα έρευνα. Επιπρόσθετα, ο Αιτητής δεν είχε προσκομίσει και/ή προωθήσει κατά την διάρκεια της παρούσας διαδικασίας οποιοδήποτε νέο στοιχείο ή μαρτυρία που να ανατρέπει τα ευρήματα των Καθ'ων η Αίτηση ώστε να εξεταστούν πλήρως από το Δικαστήριο.

 

Πέραν των ανωτέρω, κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της παρούσας υπόθεσης, ο Αιτητής δεν ανέφερε ενώπιον μου οποιονδήποτε λόγο που να καταδεικνύει ότι έχει γνήσιο αίτημα διεθνούς προστασίας ή ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε παράνομα και/ή λανθασμένα. Τονίζω δε ότι το βάρος απόδειξης του αιτήματός του βαραίνει αρχικά τον ίδιο τον Αιτητή (Άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου).

 

Προκειμένου δε να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα του Αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί σε αυτήν και συγκεκριμένα στο κρατίδιο Edo, όπου ανήκει όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η περιoχή της προηγούμενης συνήθους διαμονής του.

Συγκεκριμένα, αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στο κρατίδιο Edo, οι πληροφορίες από τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφέρουν τα κάτωθι:

Στο τελευταίο τριμηνιαίο report του PIND Niger Delta Quarterly Conflict Trends (January-March 2025)[1] αναφέρεται ότι oι κύριες αιτίες της βίας και της ανασφάλειας στο κρατίδιο Edo το πρώτο τρίμηνο του 2025 ήταν οι κοινοτικές συγκρούσεις και οι εγκληματικές δραστηριότητες.

 

Ειδικά ως προς τις κοινοτικές συγκρούσεις η έκθεση κατέγραψε ότι κατά την περίοδο αναφοράς σημειώθηκαν αρκετά περιστατικά κοινοτικής βίας στο κρατίδιο, με αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων από 25 ατόμων, ιδιαίτερα τον Φεβρουάριο. Σε ένα περιστατικό, 22 άτομα φέρονται να σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις μεταξύ καλλιεργητών κακάο και εθνοτικών πολιτοφυλακών σχετικά με φερόμενη κλοπή σε φάρμα στο Gbelemoti, Ovia South-West LGA. Επίσης, τον Φεβρουάριο, δύο κάτοικοι φέρονται να σκοτώθηκαν και πολλοί άλλοι να εκτοπίστηκαν κατά τη διάρκεια συγκρούσεων μεταξύ κτηνοτρόφων και αγροτών στο Okpekpe, Etsako East LGA. Σε ξεχωριστό περιστατικό, ένας 50χρονος τοπικός επικεφαλής ομάδας εθελοντών φέρεται να σκοτώθηκε στο αγρόκτημά του από φερόμενους κτηνοτρόφους στο Erah, Owan East LGA. Τον ίδιο μήνα, δύο αγρότες φέρονται να σκοτώθηκαν και ένας να τραυματίστηκε από φερόμενους κτηνοτρόφους στο Eware, Etsako West LGA. Τον Μάρτιο, οι κοινοτικές εντάσεις κλιμακώθηκαν μετά τον λιθοβολισμό περίπου 16 ταξιδιωτών-κυνηγών από τη βόρεια Νιγηρία από τοπικούς εθελοντές και πλήθος στο Uromi, Esan North East LGA, οι οποίοι φέρεται να τους πέρασαν για ληστές.

 

Σε σχέση με το ζήτημα της εγκληματικής βίας, η έκθεση κατέγραψε ότι η εγκληματική βία, συμπεριλαμβανομένης της απαγωγής για λύτρα και της ανθρωποκτονίας, παρέμεινε σημαντική πηγή ανασφάλειας στο κρατίδιο Edo κατά τη διάρκεια του τριμήνου.

 

Σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα της βάσης δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με έργο τη συλλογή, ανάλυση και χαρτογράφηση δεδομένων σχετικά με τις ημερομηνίες, τους δρώντες, τις τοποθεσίες, τους θανάτους και τους τύπους όλων των καταγεγραμμένων γεγονότων πολιτικής βίας και διαμαρτυρίας σε παγκόσμια κλίμακα, στο κρατίδιο Edo, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας αναφοράς τις 14/08/2025), καταγράφηκαν 13 περιστατικά πολιτικής βίας (“political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 15 θάνατοι[2].

 

Κατά συνέπεια, το κρατίδιο Edo από το οποίο κατάγεται ο Αιτητής και το οποίο το Δικαστήριο θεωρεί ως την περιοχή της προηγούμενης συνήθους διαμονής του, βάσει της αξιολόγησης της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή ως παρατέθηκε ανωτέρω, δεν φαίνεται να πλήττεται σε τέτοιο βαθμό από συγκρούσεις και περιστατικά βίας, τα οποία να ανάγονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε να θεωρούνται ότι πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας, ως αυτό ερμηνεύθηκε από το ΔΕΕ. Λαμβάνοντας υπόψιν και τις ιδιαίτερες περιστάσεις του Αιτητή, θεωρώ ότι δεν εγείρονται ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι αυτός θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρές βλάβες σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πόλη Orlu της πολιτείας Imo.

 

Τέλος, λαμβάνω υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, στα πλαίσια των εξουσιών του άρθρου 12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, καθόρισε με την Κ.Δ.Π. 191/2024 τη χώρα καταγωγής του Αιτητή (Νιγηρία) ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας.

 

Επομένως, στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, κρίνω πως ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της επίδικης απόφασης και ότι στο πρόσωπό του πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή της παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6(Ι)/2000) και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται €800 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.