ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

      Υπόθεση Αρ. 808/2024

 

17 Οκτωβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 Ε. S.

Αιτήτριας

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ’ ων η αίτηση.

 …………………….

 

 

 

Η αιτήτρια παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Ζωή Ποντίκη για Αλ Ταχέρ Μπενέτης & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε, Δικηγόρος για την αιτήτρια

 

Νικόλαος Κουρσάρης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Η αιτήτρια προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 19/01/2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Η αιτήτρια είναι υπήκοος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (εφεξής: «Λ.Δ.Κ.») και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 18/12/2023, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές. Αυθημερόν παρέλαβε Βεβαίωση Υποβολής Αιτήματος Διεθνούς Προστασίας («Confirmation of Submission of an Application for International Protection»).

 

Στις 02/01/2024 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη της αιτήτριας από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση-Εισήγηση ημερομηνίας 19/01/2024 προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου εισηγούμενος την απόρριψη του αιτήματος της αιτήτριας.  Ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου υιοθέτησε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης.  Στις 07/02/2024 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή, στην οποία συμπεριέλαβε την απορριπτική της απόφαση σχετικά με το αίτημα της αιτήτριας, η οποία παραλήφθηκε από την αιτήτρια αυθημερόν.  Η αιτήτρια καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή αμφισβητώντας την προαναφερόμενη απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας. 

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας, κατά την δικάσιμο όπου η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, απέσυρε όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσε μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης και δήλωσε πως προωθεί το νομικό ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας έρευνας, κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Κατά συνέπεια, οι νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, μέσω της Γραπτής του Αγόρευσης, αλλά και προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και αναφέρει πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία της υπόθεσης και αναφέρει πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη. Επιπλέον, εισηγείται ότι η αιτήτρια δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών της που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για κάποιον από τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου έτσι ώστε να της αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά ούτε απέδειξε ότι δύναται να της χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ορθά απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε η αιτήτρια σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός της, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας και αν εξέδωσε δεόντως αιτιολογημένη απόφαση.

 

Κατά το στάδιο υποβολής της αίτησής της, η αιτήτρια, κληθείσα να καταγράψει τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της, ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας της την εγκατέλειψε μόλις γεννήθηκε και η η μητέρα της απεβίωσε όταν ήταν σε ηλικία 9 ετών. Έκτοτε μεγάλωσε με την θεία της, η οποία της ασκούσε βία και επιθυμούσε να την παντρέψει με έναν ηλικιωμένο άντρα επειδή διέθετε χρήματα, ο οποίος και αυτός ήταν βίαιος. Εξαιτίας των γεγονότων αυτών, αποφάσισε να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής της (ερυθρό 1, του διοικητικού φακέλου). 

 

Κατά την διάρκεια της προσωπικής της συνέντευξης ως προς τα προσωπικά της στοιχεία η αιτήτρια επιβεβαίωσε πως έχει καταγωγή από την Λ.Δ.Κ., προερχόμενη από την πόλη Κινσάσα, η οποία αποτελεί και τον τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής της (ερ. 32, 1Χ-3Χ και 29, 1Χ, του διοικητικού φακέλου). Περαιτέρω, ανέφερε ότι είναι ελεύθερη, χριστιανή και μιλά την γλώσσα Lingala (ερυθρό 32, 4Χ-6Χ του διοικητικού φακέλου). Επίσης, αναφορικά με την εκπαίδευση της δήλωσε ότι ολοκλήρωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευση το 2017, ενώ αναφορικά με την εργασιακή της εμπειρία δήλωσε πως δεν εργαζόταν στην χώρα καταγωγής της (ερ. 30, 1Χ-2Χ, και 29, 2Χ του διοικητικού φακέλου). Τέλος, αναφορικά με την οικογένεια της δήλωσε ότι η μητέρα της απεβίωσε, και δεν έχει αδέρφια. (ερυθρό 30, 3Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ως προς τους λόγους που την ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής της, η αιτήτρια κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης ισχυρίστηκε πως έφυγε από την Λ.Δ.Κ. λόγω ενός εξαναγκαστικού γάμου.  Συγκεκριμένα, πρόβαλε ότι τον Αύγουστο του 2022, η θεία της σχεδίαζε να την παντρέψει με έναν ηλικιωμένο άντρα, χωρίς τη συναίνεσή της και πως ο εν λόγω άντρας προσέφερε χρήματα στη θεία της καθώς και για τα παιδιά της, προκειμένου να εξασφαλίσει τον γάμο αυτόν. Η αιτήτρια υποστήριξε ότι δεχόταν απειλές από τον εν λόγω άντρα, ο οποίος, όπως ανέφερε, διέθετε σωματοφύλακες και την απειλούσε ότι θα την σκοτώσει σε περίπτωση που δεν δεχόταν να τον παντρευτεί. Έτσι, εξαιτίας του φόβου για τη σωματική της ακεραιότητα και της άρνησής της να τελέσει τον γάμο, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα της. Σε σχετική ερώτηση, η αιτήτρια δήλωσε ότι δεν έχει συλληφθεί ή κρατηθεί στη χώρα καταγωγής της, ενώ ανέφερε ότι οι αρχές της χώρας της θα της επέτρεπαν την επιστροφή. Ωστόσο, επανέλαβε ότι σε περίπτωση επιστροφής της, κινδυνεύει να την εντοπίσει ο συγκεκριμένος άντρας και να της προκαλέσει βλάβη. Τέλος, ερωτηθείσα  αν συντρέχουν άλλοι λόγοι για τους οποίους αιτήθηκε διεθνή προστασία, απάντησε αρνητικά (ερυθρά 28, 3Χ και 27, 1Χ-3Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων που ακολούθησε, δόθηκε η ευκαιρία στην αιτήτρια μέσω πρόσθετων ερωτήσεων να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία της και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής της.  Η αιτήτρια διευκρίνισε, ότι η θεία της «προετοίμαζε τον γάμο της» με έναν ηλικιωμένο άνδρα τον Αύγουστο του 2022 και τής ανακοίνωσε πως επρόκειτο να παντρευτεί τον εν λόγω άνδρα τον Ιούλιο του 2023. Παρότι η ίδια απάντησε ότι δεν επιθυμεί τον γάμο αυτό, ισχυρίζεται πως η θεία της ανέφερε πως θα παντρευτεί «είτε το θέλει είτε όχι» και πως σε αντίθετη περίπτωση θα την έδιωχνε από το σπίτι. Σε σχετική ερώτηση του λειτουργού για ποιο λόγο, ως ενήλικη, δεν εγκατέλειψε το σπίτι της θείας της, η αιτήτρια δήλωσε ότι δεν είχε άλλο μέρος για να διαμείνει.  Επιπρόσθετα, κληθείσα να αναφέρει τα μέτρα που έλαβε για να προστατευθεί, δήλωσε ότι μίλησε στον θείο της τον Μάρτιο του 2022, ο οποίος διαμένει στη Γαλλία, τού ανέφερε ότι η θεία της την κακομεταχειριζόταν και επίσης ότι ο ηλικιωμένος άνδρας επιθυμούσε να την παντρευτεί ήδη από το 2020 και ο θείος της, την βοήθησε.  Η αιτήτρια ανέφερε πώς γνώριζε ότι ο εν λόγω άνδρας ενδιαφερόταν για εκείνη από το 2020, επειδή ο ίδιος της το είχε πει ευθέως και όταν εκείνη του απάντησε ότι δεν του άρεσε, εκείνος της είπε ότι με τον καιρό θα τον συμπαθήσει και πως θα έχει «τα πάντα» (ερυθρά 27, 4Χ-8Χ  και 26, 1Χ-5Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Περαιτέρω, σε ερώτηση σχετικά με την κακομεταχείριση που ισχυρίστηκε ότι υφίστατο από τη θεία της, η αιτήτρια προέβαλε ότι η θεία της τη χτυπούσε, από το 2009, όταν την βοηθούσε με τις σχολικές εργασίες της. Σε ερώτηση σχετικά με το πότε ήταν η τελευταία φορά που υπέστη σωματική κακοποίηση από τη θεία της, η αιτήτρια απάντησε τον Ιανουάριο του 2023. Προσέθεσε ότι η θεία της τη χτυπούσε όταν δεν καθάριζε το σπίτι ή δεν έκανε αυτά που της ζητούσε, ενώ ως προς τον τρόπο της κακοποίησης, η αιτήτρια ανέφερε ότι τη «χαστούκιζε» διευκρινίζοντας πως δεν την έχει τραυματίσει σοβαρά (ερυθρά 26, 6Χ-12Χ του διοικητικού φακέλου).  Αναφορικά με τον λόγο για τον οποίο δεν εγκατέλειψε τη χώρα της νωρίτερα, μολονότι γνώριζε ήδη από το 2020 για το ενδιαφέρον του άνδρα, η αιτήτρια προέβαλε ότι δεν είχε τότε πού να διαμείνει. Σε ερώτηση γιατί δεν μετεγκαταστάθηκε σε άλλη περιοχή εντός της χώρας, απάντησε ότι οι συγγενείς της διέμεναν μακριά και η μετάβαση απαιτούσε αεροπορικό ταξίδι (ερυθρό 26, του διοικητικού φακέλου).

 

Ακολούθως, η αιτήτρια προσέθεσε ότι ο εν λόγω άνδρας την είχε απειλήσει με θάνατο. Ειδικότερα, ανέφερε ότι η πρώτη φορά που δέχθηκε απειλή ήταν ένα μήνα μετά την ανακοίνωση του γάμου από τη θεία της, δηλαδή τον Σεπτέμβριο του 2022, ενώ η τελευταία φορά που την απείλησε ήταν, όπως ισχυρίστηκε, τον Ιανουάριο του 2023.  Η αιτήτρια ανέφερε πως η τελευταία φορά που είδε τον άνδρα αυτό, ήταν τον Φεβρουάριο του 2023. Και ανέφερε πως αυτός την χτυπούσε.  Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι η πρώτη φορά που τη χτύπησε ήταν το 2021 και η τελευταία τον Ιανουάριο του 2023. Προέβαλε επίσης ότι της επιτέθηκε όταν εκείνη αρνήθηκε να την αγγίξει και την χαστούκισε (ερυθρά 26 και 25, 1Χ, 2Χ, 6Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Επίσης, σε ερώτηση αν άλλοι συγγενείς της στη χώρα καταγωγής της γνώριζαν για τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, απάντησε αρνητικά, δηλώνοντας ότι μόνο ο θείος της στη Γαλλία γνώριζε την κατάσταση στην οποία ζούσε. Στο σημείο αυτό, ο λειτουργός επεσήμανε πως παρότι η θεία και ο άνδρας την κακομεταχειρίζονταν ή την απειλούσαν από το 2020, δεν υπήρξε κάποια σοβαρή βλάβη ή ενέργεια εις βάρος της μέχρι την αναχώρησή της, στις 17/02/2023. Η αιτήτρια απάντησε ότι το πρόβλημα ήταν ο γάμος, και ότι ο εν λόγω άνδρας τότε περίμενε να πάρει διαζύγιο (ερυθρό 26, 3Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Τέλος, σε σχετική ερώτηση για τα μέτρα που έλαβε για να προστατευθεί από το 2020, απάντησε ότι όταν ο άντρας της έκανε πρόταση γάμου τον Αύγουστο του 2022, εκείνη προσποιήθηκε ότι συμφωνεί, με σκοπό να δραπετεύσει και να μεταβεί στη Γαλλία.  Τέλος, η αιτήτρια ανέφερε πως θα μπορούσε να παραμείνει σε άλλη περιοχή της χώρας καταγωγής της (ερυθρό 26, 5Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τους ισχυρισμούς που παρέθεσε στην αφήγησή της η αιτήτρια, διέκρινε στην έκθεση - εισήγησή του δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, οι οποίοι προκύπτουν από τις δηλώσεις της αιτήτριας ως κατωτέρω: (1) Τα προσωπικά στοιχεία, την χώρα καταγωγής και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής της αιτήτριας και τα (2) ισχυριζόμενα προβλήματα που αντιμετώπιζε από την θεία της μέσω γάμου δια εξαναγκασμού.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτό τον ισχυρισμό της αιτήτριας ως προς τα προσωπικά της στοιχεία καθώς οι δηλώσεις της αιτήτριας κρίθηκαν σαφείς, συνεκτικές ενώ διασταυρώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Αντιθέτως, ο δεύτερος ισχυρισμός δεν έτυχε αποδοχής λόγω έλλειψης τόσο εσωτερικής όσο και εξωτερικής αξιοπιστίας.  

 

Αναφορικά με τον δεύτερο ισχυρισμό, είναι θέση των καθ’ ων η αίτηση ότι η αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματός της. Όπως παρατηρούν, παρότι κλήθηκε να δώσει περισσότερες πληροφορίες για το πώς η θεία της επιθυμούσε να την παντρέψει με μεγαλύτερο άντρα, η αιτήτρια απάντησε ότι της το είπε η ίδια η θεία της χωρίς να δώσει επαρκείς πληροφορίες (ερυθρό 27, 4Χ του διοικητικού φακέλου). Επίσης, ερωτηθείσα για το αν είχε προβεί σε μέτρα προστασίας, δεν απάντησε ικανοποιητικά, πέραν του ότι μίλησε με τον θείο της το 2022, που διαμένει στην Γαλλία (ερυθρό 27, 5Χ-6Χ του διοικητικού φακέλου). Είναι θέση των κξαθ’ ων η αίτηση ότι παρότι γνώριζε για τις προθέσεις του άντρα ήδη από το 2020, και παρότι δήλωσε πως διέτρεχε κίνδυνο, διέμενε στο σπίτι μαζί με την θεία της και εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της το 2023, γεγονός που αξιολογήθηκε ως ασυνεπές με το σύνολο των δηλώσεών της (ερυθρό 26, 1Χ-5Χ, ερ. 27, 8Χ, ερ. 32, 7Χ, και ερ. 29, 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ομοίως, ως προς την κακομεταχείριση που ισχυρίστηκε ότι δεχόταν από την θεία της μεταξύ 2009 και 2023, κρίθηκε ως ασυνεπές το γεγονός ότι εξακολουθούσε να διαμένει με την θεία της, ενώ θα αναμενόταν από την ίδια να είχε προβεί σε μέτρα προστασίας για τον εαυτό της. Ως προς δε την μορφή της κακοποίησης, οι καθ΄ ων η αίτηση επισημαίνουν ότι επρόκειτο για επιπλήξεις και «χαστούκια» κατά την μελέτη των μαθημάτων της ή όταν δεν φρόντιζε για την καθαριότητα του σπιτιού και όχι σε σοβαρές μορφές βλάβης, αφού και η ίδια η αιτήτρια επιβεβαίωσε ότι δεν της συνέβη ποτέ το οτιδήποτε (ερυθρό 26, 12Χ του διοικητικού φακέλου).  Ομοίως, σε σχετικό ερώτημα για το αν ο άντρας αυτός την έβλαψε με οποιοδήποτε τρόπο, η αιτήτρια απάντησε ότι απλά την χαστούκιζε, επιβεβαιώνοντας ότι δεν της συνέβη οτιδήποτε άλλο πέραν από αυτό (ερυθρό 25, 1Χ-2Χ, του διοικητικού φακέλου).

 

Ζητηθείσα να εξηγήσει για το πώς κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να παραμείνει ασφαλής, χωρίς να της συμβεί το οτιδήποτε, εφόσον ανέφερε ότι διέτρεχε κίνδυνο να την βλάψουν ή ακόμα και να την σκοτώσουν, η αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να απαντήσει ικανοποιητικά περιοριζόμενη στο να αναφέρει ότι ο μεγαλύτερος άντρας ήταν παντρεμένος και σε αναμονή για το διαζύγιο  (ερυθρά 25, 3Χ, ερ. 28, 3Χ, ερ. 27, 1Χ-3Χ, ερ. 26, 5Χ, 1Χ, 8Χ, 11Χ, 12Χ του διοικητικού φακέλου).  Σε άλλη μια προσπάθεια του λειτουργού να δώσει άλλη μια πραγματική ευκαιρία στην αιτήτρια ώστε να εξηγήσει  πώς κατάφερε να παραμείνει ασφαλής από την εν λόγω κατάσταση, οι καθ’ ων η αίτηση παρατηρούν ότι η αιτήτρια  δεν απάντησε ικανοποιητικά, αναφέροντας ότι αποδέχτηκε να τον παντρευτεί έχοντας ως σχέδιο να διαφύγει και να ταξιδέψει στην Γαλλία,  δήλωση που αξιολογήθηκε ως ανεπαρκής και ελλιπώς τεκμηριωμένη (ερυθρό 25, 5Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Τέλος, λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, οι καθ’ων η αίτηση καταλήγουν πως η αιτήτρια δεν αποσαφήνισε τους λόγους που εν τελεί την ωθήσαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής της το 2023, εφόσον οι περιγραφές δεν ήταν ικανοποιητικές, ήταν ελλιπείς και δεν διαφαίνεται αλληλουχία στις περιγραφές και τους ισχυρισμούς της.  Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, είναι θέση τους ότι δεν βρέθηκαν εξωτερικές πηγές που να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς της. Για τους λόγους αυτούς, και δεδομένης της έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας, ο εν λόγω ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός στο σύνολό του.

 

Υπό το φως του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία της αιτήτριας και λαμβάνοντας υπόψη ως τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής της την πόλη Kinshasha της Λ.Δ.Κ.,  ο αρμόδιος λειτουργός συνήγαγε κατά την αξιολόγηση κινδύνου, αφού παρέθεσε πληροφορίες αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση στη χώρα καταγωγής της, ότι η αιτήτρια σε περίπτωση επιστροφής της δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα να κινδυνεύσει με σοβαρή βλάβη.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, ο λειτουργός κατέληξε ότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής της αιτήτριας σε ένα από τους λόγους που εξαντλητικά προβλέπονται από το άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου και ως εκ τούτου, κατέληξε πως δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς.  Αναφορικά με το άρθρο 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου, του Ν. 6 (Ι)/2000, ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε ότι δεν υφίστανται ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής της στην Kinshasha στην Λ.Δ.Κ., η αιτήτρια θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη, αφού σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στην Kinshasa δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Ως εκ τούτου, ο λειτουργός κατέληξε ότι η αιτήτρια δεν δύναται να υπαχθεί ούτε σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας και συνεπώς το αίτημα της απορρίφθηκε στο σύνολό του.  Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα της αιτήτριας.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα της αιτήτριας λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τους συνηγόρους της, αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο οποίος ορθά έγινε αποδεκτός, δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ, εφόσον μάλιστα δεν αμφισβητείται.  Αναφορικά με το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, θα πρέπει να αναφέρω πως διαφαίνεται από το αφήγημά της ότι η αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να προβάλει τον ισχυρισμό της με συνέπεια και λεπτομέρεια, αφού δεν παρουσίασε με τρόπο συνεκτικό και λεπτομερή τα όσα αφορούν τον πυρήνα του αιτήματός της. Η αιτήτρια δεν έδωσε επαρκείς πληροφορίες για τον κίνδυνο που διέτρεχε και δεν περιέγραψε τα στοιχεία αυτά που κατά τον ισχυρισμό της θα τον έθεταν σε κίνδυνο σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της.  Ενόψει των ανωτέρω δεδομένων διαπιστώνω πως η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού της δεν τεκμηριώθηκε, εφόσον στήριξε τον πυρήνα του αιτήματός της σε γενικές και αόριστες αναφορές.

 

Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων της αιτήτριας, διαφαίνεται πως τα ζητήματα που θέτει είναι εντελώς προσωπικής φύσεως και δεν δύναται να διασταυρωθούν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης που αφορούν τη χώρα καταγωγής της.  Παρόλα αυτά διεξήγαγα έρευνα σε πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής της αιτήτριας προκειμένου να διαπιστώσω κατά πόσον επιτρέπονται οι καταναγκαστικοί γάμοι στη χώρα της, το νομικό πλαίσιο και την κρατική προστασία.  Όπως λοιπόν προκύπτει από πηγές πληροφόρησης, παρότι ο καταναγκαστικός γάμος απαγορεύεται από τον νόμο^[1] εντούτοις, η πρακτική αυτή εξακολουθεί να υφίσταται στη ΛΔΚ, σύμφωνα με έκθεση του US Department of State του 2023 που αφορά το έτος 2022.^[2] Επιπλέον, η ίδια πηγή αναφέρει ότι «ενώ ο νόμος απαιτεί συναίνεση και απαγορεύει το γάμο αγοριών και κοριτσιών κάτω των 18 ετών, πολλοί γάμοι ανήλικων παιδιών πραγματοποιήθηκαν, εν μέρει λόγω της συνεχιζόμενης κοινωνικής αποδοχής. Το Σύνταγμα ποινικοποιεί τον αναγκαστικό γάμο. Η ποινή διπλασιάζεται όταν το παιδί είναι μικρότερο των 15 ετών. Ωστόσο, η επιβολή της ποινής είναι περιορισμένη. Οι διατάξεις του νόμου δεν διευκρινίζουν ποιος έχει δικαίωμα να αναφέρει τον καταναγκαστικό γάμο ως έγκλημα ή εάν ο δικαστής έχει την εξουσία να το πράξει.»^[3]

 

Παλαιότερη έκθεση του USDOS αναφέρει ότι «Το UNFPA [Ταμείο Πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών] ανέφερε ότι οι γάμοι παιδιών ήταν ευρέως διαδεδομένοι, με περίπου 37% των κοριτσιών που παντρεύτηκαν μέχρι την ηλικία των 18 ετών και το 10% των γυναικών ηλικίας 20-24 ετών είχαν παντρευτεί πριν από την ηλικία των 15 ετών. Οι πληρωμές προίκας ενθάρρυναν σε μεγάλο βαθμό τους γάμους ανηλίκων, καθώς οι γονείς πάντρευαν βίαια κόρες για να εισπράξουν προίκες ή για να χρηματοδοτήσουν προίκες για γιους. Το UNFPA ανέφερε περαιτέρω ότι ορισμένοι γονείς θεώρησαν τον παιδικό γάμο τρόπο για να προστατεύσουν ένα κορίτσι από τη σεξουαλική βία, με το σκεπτικό ότι ο σύζυγός του θα ήταν υπεύθυνος για την ασφάλειά του».^[4]  Έκθεση της USDOS του Ιουνίου 2023 που αφορά την εμπορία ανθρώπων αναφέρει ότι ορισμένοι εγκληματίες εξαναγκάζουν τις γυναίκες και τα κορίτσια από το Κονγκό σε καταναγκαστικούς γάμους καθιστώντας τα ευάλωτα στην οικιακή δουλεία ή σε σεξουαλική εμπορία.^[5]

 

Ως προς τα περιστατικά έμφυλης βίας εν γένει και αναγκαστικού γάμου που σημειώθηκαν, έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιουνίου 2023 αναφέρει ότι  σεξουαλική βία διαπράχθηκε σε 284 παιδιά (1 αγόρι, 283 κορίτσια), ηλικίας μεταξύ 4 και 17 ετών, με δράστες την Nyatura (67), τις Ένοπλες Δυνάμεις της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό (56), CODECO (41), Mai- Mai Apa Na Pale (23), M23 (22), ADF (17), την εθνική αστυνομία του Κονγκό (9), την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (1) και άλλες ένοπλες ομάδες (48). Οι επαληθευμένες περιπτώσεις αφορούσαν βιασμό (189), καταναγκαστικό γάμο (40), ομαδικό βιασμό (36), σεξουαλική δουλεία (15) και απόπειρα βιασμού (4). Οι ύποπτοι που συνελήφθησαν ήταν 12 μέλη των Ενόπλων Δυνάμεων της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό και 4 μέλη της Εθνικής Αστυνομίας του Κονγκό.^[6]

 

Αν και οι δηλώσεις της αιτήτριας συνάδουν με πληροφορίες που αντλούνται από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την κατάσταση στη χώρα καταγωγής της, σε σχέση με την πραγματοποίηση εξαναγκαστικών γάμων, η εξωτερική αξιοπιστία στο μέτρο που αφορά την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί δεν αρκεί από μόνη της για να τεκμηριώσει την αλήθεια των ισχυρισμών της.  Για να καταστούν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί της αιτήτριας, απαιτείται και συνοδεύονται από σαφή, λεπτομερή και εξατομικευμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν τον ουσιώδη ισχυρισμό της αιτήτριας.  Κατά συνέπεια, με δεδομένο ότι η αιτήτρια δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό της, εφόσον προέβη σε αοριστίες και γενικολογίες κατά το αφήγημά της, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε η αιτήτρια δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής της. Η αιτήτρια είχε την ευκαιρία στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία να προσκομίσει με το ορθό δικονομικό διάβημα οτιδήποτε θεωρούσε ότι έπρεπε να γνωρίζει το Δικαστήριο πράγμα που δεν έπραξε.  Όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, η αιτήτρια δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.  Τα στοιχεία αυτά, δεν θα μπορούσαν να εντάξουν την αιτήτρια στην έννοια του πρόσφυγα έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από την Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το προαναφερόμενο άρθρο, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (§37,38 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών). 

 

Ως νομολογιακά έχει κριθεί, γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί, καθώς και ισχυρισμοί για κίνδυνο ζωής χωρίς στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες αναφορές, δεν θεμελιώνουν βάσιμο φόβο δίωξης ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει βάσιμο φόβο δίωξης (βλ. απόφασή στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020).

 

Βάσει της ανωτέρω ανάλυσης στο σύνολό της, κρίνω ότι δεν υπάρχει κάποιος βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης της αιτήτριας σε περίπτωση επιστροφής της στη χώρα καταγωγής της. Κατά συνέπεια, προκύπτει πως ορθά αποφασίστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου, ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο της αιτήτριας εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που στοιχειοθετούν δικαιολογημένο φόβο δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3(1) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, διαφαίνεται πως η αιτήτρια δεν πληροί τις προϋποθέσεις για αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα (άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000). Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται επικουρική προστασία.

 

Η μελέτη των στοιχείων του διοικητικού φακέλου δεν στοιχειοθετούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στην αιτήτρια το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1) του Ν. 6 (Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000, σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619.

 

Υπό το φως των εν λόγω δεδομένων στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, διεξήγαγα έρευνα σε πηγές πληροφόρησης, για σκοπούς πληρότητας σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας  στον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής της αιτήτριας, όπου αναμένεται ότι θα επιστρέψει.

 

Σύμφωνα με το portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, «η Λαϊκή Δημοκρατία του Κογκό είναι αναμεμειγμένη σε διάφορες μη- διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις στην επικράτειά της εναντίον αριθμού μη κρατικών ένοπλων ομάδων»[7]. To δε International Crisis Group, σε έκθεση για τη ΛΔΚ το 2024 αναφέρει ότι ένοπλες συγκρούσεις εξακολουθούν να εντοπίζονται στις ανατολικές περιοχές της ΛΔΚ όπως το Nord-Kivu, το Sud-Kivu και το Ituri, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά είτε στην πόλη Kinshasa ή στην ομώνυμη περιφέρεια[8]. Έκθεση του Amnesty International η οποία καλύπτει το έτος 2023 επιβεβαιώνει πως δεκάδες ένοπλες ομάδες παρέμειναν ενεργές, κυρίως στις ανατολικές επαρχίες Ituri, Nord-Kivu και Sud-Kivu[9]. Στο ίδιο πλαίσιο και έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών του Ιουνίου 2024 αναφέρει πως η κατάσταση ασφαλείας και η ανθρωπιστική κατάσταση στο ανατολικό Κονγκό συνέχισε να χειροτερεύει.

 

Αναφορικά με την Κινσάσα, πρόσφατη έκθεση της Cedoca εστιασμένη στην κατάσταση ασφαλείας στην ΛΔΚ, καταγράφει πως κατά το έτος  2024 αναφέρθηκαν σποραδικά περιστατικά ασφαλείας, όπως διαδηλώσεις, μια απόπειρα πραξικοπήματος, απόδραση από τις φυλακές Makala, καθώς και ορισμένα επεισόδια στη αγροτική περιοχή της κοινότητας Maluku, εξαιτίας της σύγκρουσης που εκτυλίσσεται στη γειτονική επαρχία Mai-Ndombe [.]. Από την επιδείνωση της κατάστασης ασφαλείας στα ανατολικά το 2025, εκτός από τις διαδηλώσεις προς τις δυτικές πρεσβείες, δεν έχουν αναφερθεί περιστατικά ασφαλείας στην Κινσάσα[10]. Στις 29 Ιανουαρίου 2025, αγανακτισμένοι διαδηλωτές βανδάλισαν δυτικές πρεσβείες διαμαρτυρόμενοι για την αδράνειας της διεθνούς κοινότητας απέναντι στην διαμάχη που μαίνεται στην Goma[11].

 

Έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας αναφορικά με την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη ΛΔΚ, η οποία καλύπτει το έτος 2024, αναφέρει ότι «η ένοπλη σύγκρουση στα ανατολικά συνεχίστηκε καθώς οι πολιτικές διαδικασίες είχαν σταματήσει. Σε εθνικό επίπεδο, πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις —μεταξύ άλλων και στην πρωτεύουσα Κινσάσα— σχετικά με τη σύγκρουση ανάμεσα στο Κίνημα της 23ης Μαρτίου (M23), ένοπλη οργάνωση που φέρεται να υποστηρίζεται από τη Ρουάντα, και τις κυβερνητικές δυνάμεις της ΛΔΚ και τους συμμάχους τους. Οι διαδηλώσεις είχαν επίσης στόχο τη φερόμενη υποστήριξη από δυτικές χώρες, όπως η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ. Η διακοινοτική βία επεκτάθηκε στις επαρχίες Κασάι, Κουάνγκο, Κουίλου, Μάι-Ντόμπε και Τσόπο, προκαλώντας περαιτέρω σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων».[12]

 

Σύμφωνα με έρευνα στη βάση δεδομένων ACLED κατά το τελευταίο έτος (ημερομηνία τελευταίας ανανέωσης 01/09/2025) σημειώθηκαν στην επαρχία στην επαρχία Kinshasa συνολικά 134 περιστατικά ασφαλείας (ήτοι διαδηλώσεις, πολιτική βία, τρομοκρατική δραστηριότητα, ανταρσία, καταστολή, βιαιότητες, εμπλοκή ξένων δυνάμεων) τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 35 απώλειες.[13] O συνολικός πληθυσμός της επαρχίας της Kinshasa ανέρχεται στους 17.032.300 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2024[14].

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα η αιτήτρια να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή της κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής της όπου αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας της να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή της. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις της αιτήτριας, παρατηρώ ότι είναι γυναίκα νεαρής ηλικίας, υγιής, αρκούντως εκπαιδευμένη, πλήρως ικανή προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας.  Η αιτήτρια δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ανωτέρω παρατέθηκαν και το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι ορθώς κρίθηκε επί της ουσίας ότι η αιτήτρια δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή της στο καθεστώς του πρόσφυγα ή για την παραχώρηση σε αυτήν συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει των προνοιών του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων.

 

Από το περιεχόμενο του Διοικητικού Φακέλου και το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, κρίνω ότι ακολουθήθηκε η ορθή διερευνητική διαδικασία και ορθώς η προσφυγή της αιτήτριας για αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας έχει απορριφθεί. Οι Καθ' ων η αίτηση, στα πλαίσια εξέτασης και αξιολόγησης του αιτήματος της αιτήτριας, συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε η αιτήτρια, προέβησαν στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για δέουσα έρευνα. 

  

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι η προσφυγή της αιτήτριας εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης της διοικητικής προσφυγής, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €600 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον της αιτήτριας.

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.