ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Υπόθ. Αρ.: 934/25
06 Οκτωβρίου, 2025
[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
J. P. A. εκ Λιβερίας και τώρα στην οδό ΧΧΧΧΧΧΧΧ Νο ΧΧΧ, ΧΧΧΧ ΧΧΧΧΧ
Αιτήτρια
-και-
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Διευθυντή ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ
Καθ' ων η Αίτηση
Εμφανίσεις:
Γ. Καρατσιόλη (κα) για Ν. Λοΐζου και Γ. Χριστούδια, Δικηγόροι για Αιτήτρια.
A. Κίτσιου (κα) για Κ. Σάββα (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, την οποία παρέλαβε προσωπικά στις 08/04/25, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία την 27/03/23, στις 04/02/25 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη της και ετοιμάστηκε έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 24/02/25. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός ενέκρινε την έκθεση/εισήγηση και αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 27/02/25, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Κατά την ενώπιον μου διαδικασία η δικηγόρος για Αιτήτρια απέσυρε νομικούς ισχυρισμούς και περιορίστηκε στο να αναφέρει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας της προσβαλλόμενης πράξης.
Οι Καθ' ων η Αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της Ένστασης και Έκθεσης/Εισήγησης του λειτουργού, απάντησαν δε ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι αιτιολογημένη και αποτέλεσμα δέουσας έρευνας.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Ο μοναδικός λόγος ακύρωσης που προωθείται μέσω της Γραπτής Αγόρευσης (και παρέμεινε για εξέταση) αφορά ανεπαρκή αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης. Ουδόλως προκύπτει από την Γραπτή Αγόρευση επαρκής ισχυρισμός που να καλύπτει ανεπαρκή έρευνα της αρμόδιας αρχής. Από την έκθεση/εισήγηση προκύπτει ότι τα προσωπικά στοιχεία, το προφίλ της Αιτήτριας καθώς και ο τόπος καταγωγής και συνήθους διαμονής της έγιναν αποδεκτά από την Υπηρεσία Ασύλου (ερυθρό 64 του διοικητικού φακέλου στο εξής «ΔΦ»), απορρίφθηκε όμως ο ισχυρισμός της ότι αντιμετώπιζε προβλήματα με την κοινότητα (ερυθρό 62 – 64 ΔΦ). Υπάρχουν δε επί της έκθεσης-εισήγησης καταγραφές του λειτουργού ως προς τις προσωπικές περιστάσεις της, σωρεία αντιφάσεων που περιβάλλουν το αίτημα της ως επίσης και παραπομπές σε σχέση με το τί επικρατεί στην χώρα καταγωγής της – τα οποία ουδόλως αμφισβητήθηκαν επαρκώς κατά την δικαστική διαδικασία από την συνήγορο της. Ειδικότερα, οι δηλώσεις της για τους λόγους δίωξης και/ή τους κατ’ ισχυρισμό διώκτες της είναι συγκεχυμένες, αντιφατικές, ασυνεπείς και ασυνεπείς αναφορικά με τον πυρήνα του αιτήματός της, σε συνάρτηση δε και με το γεγονός ότι τα όσα ανέφερε η Αιτήτρια αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο των όσων ανέφερε και δεν χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Πιο συγκεκριμένα, μελετώντας τον διοικητικό φάκελο διαπιστώνω τα εξής:
- η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες αναφορικά με την οργάνωση Sande και τις πρακτικές της, δε γνώριζε καμία τελετουργία ούτε συμμετείχε σε κάποια δραστηριότητα, ενώ ισχυρίστηκε πως πρόκειται για οργάνωση που παρέχει βοήθεια όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για κακούς ανθρώπους και γενικόλογα ανέφερε πως εάν κάποιος αρνηθεί τη συμμετοχή του τον απαγάγει η οργάνωση, ωστόσο δεν συνέβη προσωπικά στην ίδια κάποιο περιστατικό (ερυθρό 31 – 1Χ-3Χ ΔΦ),
- κληθείσα να αναφερθεί σε λεπτομέρειες αναφορικά με τις απειλές, στις οποίες αναφέρθηκε κατά την υποβολή του αιτήματός της διεθνούς προστασίας, η ίδια δήλωσε αντιφατικά προς την ανωτέρω καταγραφή της πως δεν της έχει συμβεί οτιδήποτε και παρέμεινε σε γενικόλογες δηλώσεις λέγοντας πως δεν ήταν σε θέση να αρνηθεί τη συμμετοχή του στην οργάνωση χωρίς να τεκμηριώνει με περαιτέρω λεπτομέρειες (ερυθρό 31 – 3Χ ΔΦ),
- η Αιτήτρια δεν απευθύνθηκε στην αστυνομία της χώρας καταγωγής της, καθότι ως ανέφερε γενικόλογα πως δεν το έπραξε καθώς η αρχές της χώρας δεν ενδιαφέρονται (ερυθρό 30 – 1Χ ΔΦ),
- χρονικές ασυνέπειες παρουσιάζονται στις δηλώσεις όσον αφορά την διαμονή της με τον χρηματοδότη της, η Αιτήτρια αρχικά δήλωσε πως μεγάλωσε μαζί του καθώς οι γονείς της απεβίωσαν όταν η ίδια ήταν σε μικρή ηλικία, στη συνέχεια ανέφερε πως διέμενε μαζί του για δύο μήνες το 2021 και το διάστημα 2019 – 2021 διέμενε μόνη της, ωστόσο ερωτηθείσα για τη ζωή της το εν λόγω διάστημα άλλαξε τις δηλώσεις της αναφέροντας πως διέμενε με τον χρηματοδότη της (ερυθρό 33 – 2Χ και 30 – 1Χ-2Χ ΔΦ),
- ενώ αρχικά η Αιτήτρια είχε δηλώσει πως εάν επιστρέψει στη χώρα της θα κινδυνεύει σε οποιοδήποτε μέρος της, στη συνέχεια παραδέχθηκε πως όλα αυτά είναι δικές της υποθέσεις (ερυθρό 30 – 3Χ-4Χ ΔΦ),
- με ασυνέπεια και αντίφαση τοποθετήθηκε και αναφορικά με το λόγω εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής της, διότι αρχικά ανέφερε πως σκοπός της ήταν να σπουδάσει και έπειτα στη συνέντευξή της δήλωσε πως ο κύριος στόχος της ήταν να αιτηθεί άσυλο. Μάλιστα, ενώ αρχικά δήλωσε ότι δεν ενεγράφη σε πανεπιστήμιο των μη ελεγχόμενων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας, έπειτα ανέφερε πως κατείχε φοιτητική visa για δύο έτη και παρακολούθησε ένα εξάμηνο σπουδών (ερυθρό 33 – 3Χ και 32 – 3Χ ΔΦ).
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω στοιχεία και/ή από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της Αιτήτριας, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και ενώπιον του Δικαστηρίου υπό μορφή δηλώσεων διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία της δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου της, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους[1], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα της εμπεριέχει δηλώσεις που ελλείπει ουσιωδώς το στοιχείο αληθοφάνειας που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή και δίωξη όπως δε σωρεία αντιφάσεων μεταξύ των δηλώσεων της. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε για κάθε ένα ξεχωριστά από τα περιστατικά που ισχυρίστηκε ότι έζησε, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια. (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131) Σύμφωνα και με την §205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, θα πρέπει, μεταξύ άλλων, ο αιτών να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του, να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο μέσο, να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων και να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς. Η Αιτήτρια θα αναμενόταν να είναι σε θέση να παραθέσει ένα συμπαγές αφήγημα το οποίο θα εμπεριείχε συνεκτικές και συνεπείς μεταξύ τους πληροφορίες. Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας, το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία της Αιτήτριας. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Τα γεγονότα της περίπτωσης της σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις της δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Δεν έχει τεκμηριώσει ότι σε περίπτωση επιστροφής της θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας της και δεν έχει ούτε καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται και δεν έχει κακοποιηθεί ή διωχθεί. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι ορθή, καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).
Ούτε η περίπτωση της εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτήν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[2] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιώνεται ότι στην περιοχή της Αιτήτριας (πόλη Congo στην Monrovia της Λιβερίας, ερυθρό 33 – 1Χ ΔΦ) δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων (ερυθρά 39 – 57 και 59 – 62 ΔΦ). Σημειώνεται ότι, η ίδια σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησης της ανέφερε ότι κινδυνεύει λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα της, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου επιβεβαιώνεται η σχετική κατάληξη του λειτουργού.[3]
Με βάση όλα τα ανωτέρω, δεν διαπιστώνω ανεπάρκεια αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του φακέλου της Αιτήτριας ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270).
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.
[1] Βλέπε High Court (Ανώτερο Δικαστήριο) (Ιρλανδία), IR κατά Minister for Justice Equality & Law Reform & anor, [2009] IEHC 353, ημερ. 24/07/2009.
[2] του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, σχετικά με τις απαιτήσεις για την αναγνώριση των υπηκόων τρίτων χωρών ή των απάτριδων ως δικαιούχων διεθνούς προστασίας, για ένα ενιαίο καθεστώς για τους πρόσφυγες ή για τα άτομα που δικαιούνται επικουρική προστασία και για το περιεχόμενο της παρεχόμενης προστασίας
[3] Πλατφόρμα ACLED Explorer, η οποία από 30/07/2025 είναι προσβάσιμη κατόπιν εγγραφής, με χρήση των εξής φίλτρων αναζήτησης: Country: Liberia (βλ. και στο χάρτη για την περιοχή Monrovia), Events / Fatalities, Political Violence (violence against civilians, explosions/remote violence, riots, battles, protests), Past Year (last update 26/09/2025), τα πιο πρόσφατα στοιχεία της βάσης δεδομένων καταδεικνύουν 4 περιστατικά ασφαλείας χωρίς καταγραφών ανθρώπινων απωλειών, https://acleddata.com/platform/explorer (assessed on 6/10/2025)
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο