ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

 Υπόθεση Αρ. 2948/2023

 

14 Νοεμβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ: 

 

 

                                                          A.T.F.

                                                                                                                   Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας

Μέσω του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                                 Καθ' ων η αίτηση

 

....................

 

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

 

Λίνος Νικολάου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

[Παρούσα η κα Όλγα Γεωργιάδη για πιστή μετάφραση από Αγγλικά σε Ελληνικά και  αντίστροφα]

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  : Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 02/08/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω:  Ο αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και συμπλήρωσε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 09/03/2022, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές στις 03/02/2022.  Αυθημερόν, ο αιτητής παρέλαβε την Βεβαίωση Υποβολής Αιτήματος Διεθνούς Προστασίας («Confirmation of Submission of an Application for International Protection»).

 

Στις 19/07/2023, πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη του αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής αναφερόμενη ως «αρμόδιος λειτουργός»). Την 1/08/2023, αρμόδιος λειτουργός  ετοίμασε Έκθεση - Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου υιοθέτησε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης διεθνούς προστασίας του αιτητή και αποφάσισε την επιστροφή του στη Νιγηρία.

 

Στις 16/08/2023, η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή στην οποία συμπεριέλαβε την αιτιολόγηση της απόφασής της σχετικά με το αίτημα του αιτητή, η οποία παραλήφθηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή αυθημερόν. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρισε αυτοπροσώπως την υπό εξέταση προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, αμφισβητώντας την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Με την υπό εξέταση προσφυγή, ο αιτητής προβάλλει πραγματικούς ισχυρισμούς. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι δέχεται απειλές από την οικογένειά του και την κοινότητά του. Ο πατέρας του ήταν Αρχιερέας και απεβίωσε. Του ζητήθηκε να αναλάβει τη θέση του, την οποία αρνήθηκε να αποδεχθεί. Ο αιτητής δηλώνει ότι δεν αισθάνεται ασφάλεια στη χώρα του και για λόγους ασφαλείας, επιθυμεί να διαμείνει στην Κυπριακή Δημοκρατία.

 

Ο αιτητής καταχώρησε γραπτή αγόρευση μέσω της οποίας πρόβαλε πραγματικούς λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και για τους οποίους ισχυρίζεται πως θα πρέπει να του δοθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στη γραπτή του αγόρευση αναφέρει πως η κοινότητά του και η χώρα του δεν είναι ακόμα ασφαλείς ώστε να επιστρέψει.  Όπως ισχυρίστηκε, απειλείται η ζωή του, ενώ προσθέτει ότι πολλοί άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους σε μια τέτοια συνθήκη. Έχει ενημερωθεί ότι ο Βασιλιάς και κάποιοι Ανώτεροι Αρχηγοί στην κοινότητά του καταβάλλουν προσπάθειες για να επιλυθεί το ζήτημα και μόλις διευθετηθεί, θα είναι έτοιμος να επιστρέψει  και να επανενωθεί με τη γυναίκα και τα τέκνα του.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης, αλλά και προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και αναφέρει πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία της υπόθεσης και αναφέρει πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη. Επιπλέον, εισηγείται ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για κάποιον από τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου έτσι ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά ούτε απέδειξε ότι δύναται να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ορθά απέρριψε το αίτημα του αιτητή για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής κατά την υποβολή του αιτήματος διεθνούς προστασίας στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ότι όλα ξεκίνησαν όταν απεβίωσε ο πατέρας του, ο οποίος ήταν ο Αρχηγός της Κοινότητας. Σύμφωνα με τον νόμο, ο ίδιος έπρεπε να τον διαδεχθεί στη θέση του. Ωστόσο, ορισμένα άτομα δεν επιθυμούσαν να αναλάβει τη συγκεκριμένη θέση και για τον λόγο αυτό, άρχισαν να τον απειλούν, να προκαλούν ζημιές στην περιουσία του και να αφαιρούν προσωπικά του αντικείμενα. Ο αδελφός του τον βοήθησε να διαφύγει και να εγκαταλείψει τη χώρα προκειμένου να σωθεί. Ο αιτητής ανέφερε ότι δεν είναι δυνατόν να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, καθώς η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο (βλ. ερυθρό 1 του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της προφορικής του συνέντευξης και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε στην περιοχή Ado Ekiti, Ekiti State. Δήλωσε ότι μεγάλωσε στην περιοχή Ibadan, Oyo State, στην οποία διέμεινε περίπου μέχρι το 2000. Έπειτα μετέβη στην περιοχή Oshogbo, Osum State και το 2009 επέστρεψε στην περιοχή Ado Ekiti, Ekiti State, όπου διέμεινε μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του (ερυθρό 27 1χ, 2χ του διοικητικού φακέλου). Ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις δήλωσε χριστιανός και ως προς την εθνοτική του καταγωγή Yoruba. Αναφορικά με την οικογενειακή του κατάσταση δήλωσε έγγαμος και ότι έχει τρία τέκνα (ερυθρό 26 1χ του διοικητικού φακέλου). Η οικογένειά του διαμένει στην περιοχή Ado Ekiti στη Νιγηρία. Περαιτέρω, ο αιτητής δήλωσε ότι οι γονείς του έχουν αποβιώσει (ερυθρό 26 2χ, 3χ του διοικητικού φακέλου). Από την πλευρά της μητέρας του, διαθέτει δύο ετεροθαλείς αδελφές, ενώ από την πλευρά του πατέρα του έχει δύο ετεροθαλείς αδελφούς και τέσσερις ετεροθαλείς αδελφές (ερυθρό 26 4χ, 5χ του διοικητικού φακέλου). (ερυθρό 26 4χ, 5χ του διοικητικού φακέλου).

 

Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε ότι έχει ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ότι στη συνέχεια φοίτησε επί ένα έτος στο Πανεπιστήμιο στην περιοχή Ado Ekiti, χωρίς ωστόσο να ολοκληρώσει τις σπουδές του, λόγω οικονομικών δυσχερειών (ερυθρό 25 3x, 5x του διοικητικού φακέλου). Όπως ανέφερε, στη χώρα καταγωγής του έχει εργαστεί σε διάφορες θέσεις, μεταξύ των οποίων ως βοηθός αρτοποιού, καθαριστής σε ξενοδοχείο, πωλητής χαλιών και κομμωτής, ενώ παράλληλα διατηρούσε και ιχθυοτροφείο. Σε ερώτηση σχετικά με την τελευταία του επαγγελματική δραστηριότητα στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής ανέφερε ότι εργαζόταν ως κομμωτής και διατηρούσε πτηνοτροφική μονάδα (ερυθρό 24 1χ - 4χ του διοικητικού φακέλου).

 

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει την χώρα καταγωγής του, ο αιτητής κατά το στάδιο της ελεύθερης αφήγησης ισχυρίστηκε ότι τα προβλήματα ξεκίνησαν μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο οποίος ήταν ο Αρχηγός της Κοινότητας. Ο ίδιος ανέφερε ότι είναι το τελευταίο παιδί από έξι αδέλφια. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η Κοινότητα αποφάσισε να ορίσει αντικαταστάτη στη θέση του Αρχηγού και προχώρησε σε διαβούλευση με το Μαντείο. Το Μαντείο αποφάνθηκε ότι τη θέση του πατέρα του έπρεπε να αναλάβει ο ίδιος ο αιτητής.

 

Ωστόσο, οι αδελφοί του, καθώς και ορισμένα άτομα από την κοινότητα που τους υποστήριζαν, αντέδρασαν έντονα ώστε να μην αναλάβει την θέση ο αιτητής.  Ο αιτητής ανέφερε ότι από εκείνη τη στιγμή, άρχισαν να απειλούν τη ζωή του. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, ένα βράδυ άγνωστα άτομα, επιτέθηκαν στο σπίτι του, ενώ νωρίτερα είχαν καταστρέψει ολοσχερώς την πτηνοτροφική του μονάδα. Ο ίδιος κατάφερε να διαφύγει εκείνο το βράδυ και από τότε, όπως ανέφερε, τα άτομα αυτά τον αναζητούν, δηλώνοντας ότι δεν επιθυμούν να τον ξαναδούν. (Για όλα τα ανωτέρω ερυθρό 23 1χ του διοικητικού φακέλου)

 

Κατά το στάδιο των διευκρινήσεων δόθηκε η ευκαιρία στον αιτητή μέσω πρόσθετων ερωτήσεων να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του και να αποσαφηνίσει τα κρίσιμα γεγονότα της αφήγησής του. Ο αιτητής ανέφερε ότι οι απειλές προέρχονταν από άτομα της κοινότητας, τα οποία είχαν υποκινηθεί από τα αδέλφια του (ερυθρό 23 4χ - 6χ του διοικητικού φακέλου). Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν γνώριζε προσωπικά τα άτομα τα οποία τον απείλησαν, αλλά πληροφορήθηκε από άλλους κατοίκους ότι εκείνοι ενεργούσαν κατόπιν υποδείξεων των συγγενών του.

 

Κληθείς να προσδιορίσει χρονικά τις εν λόγω απειλές, αρχικά δήλωσε ότι ξεκίνησαν το έτος 2018 (ερυθρό 18 του διοικητικού φακέλου). Ακολούθως, δήλωσε ότι οι απειλές εναντίον του ξεκίνησαν ουσιαστικά το έτος 2021. Ανέφερε ότι, το 2018 απεβίωσε η μητέρα του και ότι τότε δεν είχαν συμβουλευτεί το Μαντείο. Το 2021 συμβουλεύτηκαν το Μαντείο, και ξεκίνησαν οι απειλές εναντίον του (ερυθρό 22 1χ του διοικητικού φακέλου).  Ειδικότερα, δήλωσε ότι τον Σεπτέμβριο του 2021, μετέβησαν στην οικία του και κατέστρεψαν την πτηνοτροφική του μονάδα (ερυθρό 22 του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να προσδιορίσει το εν λόγω περιστατικό, ισχυρίστηκε ότι κατά τη διάρκεια σχολικών διακοπών, είχε μεταφέρει τα παιδιά του στο σπίτι του πεθερού του και βρισκόταν μόνος στο σπίτι του στην πόλη Ado Ekiti. Εκείνο το βράδυ, μετέβησαν στο σπίτι του, φώναζαν το όνομά του και απειλούσαν πως αν δεν αποδεχόταν τη θέση, θα τον σκότωναν (ερυθρό 22 του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής κατάφερε να διαφύγει εκείνη τη στιγμή. Τα άτομα αυτά είχαν προηγουμένως καταστρέψει την πτηνοτροφική του μονάδα και προκάλεσαν ζημιές στην οικία του.

 

Ο αιτητής διευκρίνισε ότι οι απειλές ήταν λεκτικές (ερυθρό 22 4χ του διοικητικού φακέλου). Μετά τα γεγονότα αυτά, ο αιτητής εγκατέλειψε το Ado Ekiti και μετέβη στην πόλη Ibadan. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του εκεί, δήλωσε ότι δεχόταν απειλητικά μηνύματα, μέσω των οποίων του ζητούσαν να μην επιστρέψει στο Ado Ekiti και να μην αναλάβει τη θέση (ερυθρό 21 του διοικητικού φακέλου). Σε ερώτηση σχετικά με το αν επιθυμεί ο ίδιος να αναλάβει τη θέση, ο αιτητής απάντησε αρνητικά, διότι όπως δήλωσε θα θέσει τη ζωή του σε κίνδυνο (ερυθρό 21 6χ του διοικητικού φακέλου).  Όταν του ζητήθηκε να αναφέρει εάν προσπάθησε να εξηγήσει στα άτομα που τον απειλούσαν πως δεν επιθυμεί τη θέση, ο αιτητής ισχυρίστηκε πως τα άτομα αυτά δεν επιθυμούσαν να τον ακούσουν ούτε να τον δουν, ούτε τον ίδιο ούτε τη μητέρα του (ερυθρό 21 7χ του διοικητικού φακέλου). Πρόσθεσε ότι, αναγκάστηκε να μπλοκάρει τους αποστολείς αυτών των μηνυμάτων (ερυθρό 21 8χ του διοικητικού φακέλου), αλλά διευκρίνισε πως δεν έχει αποδεικτικά στοιχεία των μηνυμάτων αυτών.

 

Σε ερώτηση για το τι συμβαίνει σήμερα με τη θέση, ο αιτητής απάντησε ότι δεν γνωρίζει, καθώς δεν έχει καμία ενημέρωση (ερυθρό 21 του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής επιβεβαίωσε ότι ο πατέρας του απεβίωσε το 2017 και ότι οι πρώτες απειλές εκδηλώθηκαν το 2021, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα δεν του συνέβη οτιδήποτε (ερυθρό 21 3χ του διοικητικού φακέλου). Όπως εξήγησε, μεσολάβησε ένα διάστημα, κατά το οποίο η θέση παρέμεινε κενή, καθώς η κοινότητα έδωσε χρόνο προτού ληφθεί η τελική απόφαση (ερυθρό 21 του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να διευκρινίσει τον λόγο που επέλεξαν τον ίδιο, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει και ότι συμβουλεύτηκαν το Μαντείο και αποφασίστηκε ότι ο ίδιος θα έπρεπε να αναλάβει τη θέση (ερυθρό 21 του διοικητικού φακέλου).

 

Όσον αφορά τις απειλές που δέχθηκε, ο αιτητής ανέφερε ότι προσωπικά δεν υπέστη οτιδήποτε συγκεκριμένο (ερυθρό 20 9χ του διοικητικού φακέλου). Σε διευκρινιστική ερώτηση, εάν κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην πόλη Ibadan, μεταξύ Σεπτεμβρίου 2021 και Ιανουαρίου 2022, συνέβη κάτι, δήλωσε ότι δεχόταν απειλητικά μηνύματα. Το περιστατικό που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τη Νιγηρία, συνέβη τον Νοέμβριο 2021, όταν κατέστρεψαν την πτηνοτροφική του μονάδα και εισέβαλαν στο σπίτι του (ερυθρό 20 του διοικητικού φακέλου). Ο ίδιος διευκρίνισε ότι η καταστροφή του χώρου και του σπιτιού συνέβη τον Σεπτέμβριο, ενώ ο ίδιος μετέβη στην πόλη Ibadan τον Νοέμβριο (ερυθρό 20 3χ του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής εξήγησε ότι δεν εγκατέλειψε αμέσως την περιοχή όταν άρχισαν οι απειλές, επειδή πίστευε ότι ίσως θα μπορούσε να επιλυθεί η κατάσταση (ερυθρό 20 του διοικητικού φακέλου). Περαιτέρω, δήλωσε ότι δεν επικοινώνησε με τα αδέλφια του (ερυθρό 20 8χ του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής ανέφερε πως προκειμένου να προστατέψει τον εαυτό του, κατέφυγε στην Κυπριακή Δημοκρατία, ώστε να ζητήσει προστασία.  Ο αρμόδιος λειτουργός επεσήμανε πως ο αιτητής ανέφερε ότι μέχρι την ημέρα που εγκατέλειψε τη Νιγηρία, είχε ζήσει με ασφάλεια στο Ado Ekiti από το 2009 και πως διευκρίνισε ότι το πρόβλημα ξεκίνησε όταν ο πατέρας του απεβίωσε και όταν το Μαντείο τον επέλεξε για να διαδεχθεί την θέση του (ερυθρό 19 1χ του διοικητικού φακέλου). Πρόσθεσε ότι δεν απευθύνθηκε στην αστυνομία για να ζητήσει προστασία (ερυθρό 19 4χ του διοικητικού φακέλου) και δήλωσε πως σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία, ότι η ζωή του θα τεθεί σε κίνδυνο (ερυθρό 19 του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τους ισχυρισμούς που παρέθεσε στην αφήγησή του ο αιτητής, διέκρινε στην έκθεση - εισήγησή του δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, οι οποίοι προκύπτουν από τις δηλώσεις του αιτητή ως κατωτέρω: (1) Τα προσωπικά στοιχεία, την χώρα καταγωγής και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή,  και (2) Ισχυριζόμενος φόβος δίωξης του αιτητή, υπό την μορφή απειλών κατά της ζωής του από ανθρώπους της κοινότητας, λόγω της αποδοχής του να διαδεχτεί τη θέση του πατέρα του ως Αρχιερέα, μετά το θάνατο του.  Ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτούς τους ισχυρισμούς του αιτητή ως προς τα προσωπικά του στοιχεία καθώς οι δηλώσεις του αιτητή κρίθηκαν σαφείς, συνεκτικές ενώ διασταυρώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

Αντιθέτως, ο αρμόδιος λειτουργός απέρριψε τον δεύτερο ισχυρισμό του αιτητή, καθώς έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματός του. Κλήθηκε να δώσει περισσότερες πληροφορίες για τα πιο πάνω γεγονότα μέσω των οποίων υπέπεσε σε ασάφεια, αοριστία, ασυνέπεια και αντίφαση, έλλειψη ευλογοφάνειας και έλλειψη επαρκών πληροφοριών.  Συγκεκριμένα, ο λειτουργός παρατηρεί ασυνέπεια και αντίφαση ως προς τον ισχυρισμό του για δίωξη μετά το θάνατο του πατέρα του. Σε διευκρινιστική ερώτηση σχετικά με το εάν του συνέβη οτιδήποτε, από το θάνατο του πατέρα του και τη γενεσιουργό αιτία της ισχυριζόμενης δίωξης του το 2017 μέχρι και το 2021, ισχυριζόμενος χρόνος δίωξης, απάντησε αρνητικά.

 

Παρέμεινε ασαφής και αόριστος στις δηλώσεις του αναφορικά με τα άτομα που εμπλέκονται στην ισχυριζόμενη δίωξη του. Σε σχετικές ερωτήσεις, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει καμιά πληροφορία, εκτός από το ότι πρόκειται για άτομα που ζουν στη κοινότητα. Παρατηρείται επιπλέον, ασυνέπεια και έλλειψη ευλογοφάνειας, αφού ενώ ισχυρίζεται πως δεν επιθυμεί τη θέση του Αρχιερέα, σε διευκρινιστικές ερωτήσεις εάν επικοινώνησε την επιθυμία του αυτή, στο φορέα δίωξης του, απάντησε αρνητικά. Σε περαιτέρω διευκρινιστικές ερωτήσεις και αφότου ο ίδιος δήλωσε πως λάμβανε απειλητικά μηνύματα μέσω τηλεφώνου, εάν τους επικοινώνησε την επιθυμία του να μην αποδεχτεί τη θέση, απάντησε και πάλι με αοριστία.

 

Παρατηρείται ασυνέπεια στα λεγόμενα του, αφού ενώ ισχυρίζεται πως οι απειλές κατά της ζωής του ξεκίνησαν τον Σεπτέμβρη του 2021 όπου και αναγκάστηκε να μεταβεί στο Ibadan για να σωθεί, μετέπειτα ισχυρίζεται πως εγκατέλειψε τον τόπο της ισχυριζόμενης δίωξης του τον Νοέμβρη του 2021. Σε διευκρινιστική ερώτηση εάν του συνέβη κάτι αυτούς τους δύο μήνες όπου και παρέμενε στον τόπο της ισχυριζόμενης δίωξης του, απάντησε αρνητικά. Παρατηρείται έλλειψη ευλογοφάνεια και ασυνέπεια στα λεγόμενα του, αφού σε σχετικές ερωτήσεις, απάντησε πως πρόκειται για λεκτικές απειλές και τίποτε άλλο δεν του συνέβη μέχρι και την ημέρα αναχώρησης του από την χώρα.  Επίσης, τα λεγόμενα του πλήττουν περαιτέρω την αξιοπιστία του όσον αφορά τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, αφού η οικογένεια του συνεχίζει να διαμένει στην περιοχή Ado Ekiti μέχρι και σήμερα, περιοχή της ισχυριζόμενης δίωξης του. Παρόλες τις απειλές που ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε, δεν αποτάθηκε στις αστυνομικές αρχές.

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός καταγράφει ότι τα όσα ανέφερε ο αιτητής στη συνέντευξη του, αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης, λόγω της εγγενώς υποκειμενικής φύσεως τους. Ως εκ τούτου, λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω δεδομένα, κρίθηκε ότι δεν δύναται να γίνει αποδεκτός ο εν λόγω ισχυρισμός του αιτητή, ο οποίος αφορά τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, υπό την μορφή απειλών κατά της ζωής του από ανθρώπους της κοινότητας, λόγω της αποδοχής του να διαδεχτεί τη θέση του πατέρα του ως Αρχιερέας, μετά το θάνατο του.

 

Υπό το φως του μοναδικού αποδεκτού ισχυρισμού σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός συνήγαγε κατά την αξιολόγηση κινδύνου, αφού παρέθεσε πληροφορίες αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του, και λαμβάνοντας υπόψη το ατομικό του προφίλ (νεαρός άντρας, υγιής, παντρεμένος, με μορφωτικό επίπεδο και εργασιακή εμπειρία), ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι συντρέχει εύλογη πιθανότητα να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του τη Νιγηρία.

 

Ακολούθως, κατά τη νομική ανάλυση κρίθηκε πως δεν προκύπτει βάσιμος φόβος δίωξης βάσει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης στο πλαίσιο του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000. Ειδικότερα, κατά την αξιολόγηση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 (2) (α) και (β) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 κρίθηκε πως ο αιτητής κατά την επιστροφή του στην Νιγηρία, δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης, ούτε μπορεί να θεωρηθεί ότι θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας. Κατά την αξιολόγηση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 (2) (γ) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 ο λειτουργός κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αιτητής δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, αφού η κατάσταση  στη Νιγηρία, δεν χαρακτηρίζεται από καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης, εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός, που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τους συνηγόρους του, αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο οποίος ορθά έγινε αποδεκτός, δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ. Αναφορικά με το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, θα πρέπει να αναφέρω πως διαφαίνεται από το αφήγημά του ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να προβάλει τον ισχυρισμό του με συνέπεια και λεπτομέρεια, αφού δεν παρουσίασε με τρόπο συνεκτικό και λεπτομερή τα όσα αφορούν τον πυρήνα του αιτήματός του.  Ο αιτητής δεν έδωσε επαρκείς πληροφορίες για τον κίνδυνο που διέτρεχε και δεν περιέγραψε τα στοιχεία αυτά που κατά τον ισχυρισμό του θα τον έθεταν σε κίνδυνο σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του.  Ενόψει των ανωτέρω δεδομένων διαπιστώνω πως η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του δεν τεκμηριώθηκε, εφόσον στήριξε τον πυρήνα του αιτήματός του σε γενικές και αόριστες αναφορές.  Τα όσα παρατίθενται στην έκθεση/εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, διασταυρώνονται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου και επιβεβαιώνουν την αδυναμία τεκμηρίωσης του δεύτερου ουσιώδης ισχυρισμού.

 

Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεων του αιτητή, ανέτρεξα σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, αναφορικά με την θέση του «αρχιερέα» στις παραδοσιακές θρησκείες και τις κοινότητες στην Νιγηρία, καθώς και τον ενδεχόμενο κίνδυνο που μπορεί να διατρέξει κάποιος από μέλη της κοινότητας σε περίπτωση άρνησης διαδοχής του πατέρα του στη θέση αυτή.

 

Σε έκθεση της EUAA του 2017 αναφέρεται ότι πριν τον Ισλαμισμό και τον Χριστιανισμό οι λαοί της Νιγηρίας είχαν δικές τους παραδοσιακές θρησκείες.[1] Πνευματικοί ηγέτες και άτομα με εξουσία οργανώνονται σε μυστικές κοινωνίες αλλά η ύπαρξή τους είναι κοινώς γνωστή.[2] Στην ίδια έκθεση σε σχέση με τις θέσεις ισχύος σε παραδοσιακές θρησκείες, αναφέρεται ότι πρόκειται για ιερείς, άτομα με καθήκοντα για διενέργεια τελετουργιών, άτομα με θρησκευτικές γνώσεις και εμπειρία στην κατασκευή φυλαχτών.[3] Το αξίωμα του αρχιερέα δεν μεταβιβάζεται απαραίτητα στον μεγαλύτερο υιό και δεν θεωρείται προσβολή των θείων αν αρνηθεί κάποιος τον ρόλο του αρχιερέα.[4] Συνήθως, το άτομο που διαδέχεται τον αρχιερέα προετοιμάζεται από νεαρή ηλικία. Επικίνδυνο είναι να φύγει κάποιος που είναι ήδη αρχιερέας ή κατέχει άλλο σημαντικό θρησκευτικό ρόλο, αλλά δεν υπάρχουν αναφορές ότι τέτοιοι ρόλοι επιβλήθηκαν δια της βίας σε κάποιον καθώς ο διάδοχος πρέπει να ενδιαφέρεται και να είναι ικανός για τον ρόλο.[5]

 

Αναφορικά με την άρνηση κάποιου να αναλάβει τον ρόλο ιερέα δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένα περιστατικά για τα άτομα που αρνήθηκαν, να αντιμετώπισαν κάποιου είδους απειλές ή βία. Περαιτέρω, δεν είναι σύνηθες για κάποιον στην Νιγηρία να αρνηθεί τέτοιου είδους ρόλο, διότι είναι σαν να αρνείται θέση εξουσίας αλλά ακόμη κι αν αρνηθεί για θρησκευτικούς λόγους, υπάρχουν άλλοι οι οποίοι πληρούν τα κριτήρια και είναι πρόθυμοι να αναλάβουν τον ρόλο ιερέα ή θρησκευτικού ηγέτη σε παραδοσιακές θρησκείες της Νιγηρίας γενικότερα.[6] Με βάση απάντηση του IRB[7] (Immigration and Refugee Board of Canada) σχετικά με τις συνέπειες άρνησης του τίτλου αρχιερέα, στις νότιες και κεντρικές περιοχές της Νιγηρίας, η λαϊκή πεποίθηση που είναι ευρέως διαδεδομένη στη νότια Νιγηρία είναι ότι το επάγγελμα του αρχιερέα δεν μπορεί να αποκτηθεί, να διδαχθεί, να μεταδοθεί ή να κληρονομηθεί, αφού τις περισσότερες φορές αποκτάται αυτόματα μετά από προφητεία και χρησμό, ενώ ένα άτομο θα μπορούσε να γίνει αρχιερέας ή σαμάνος (shaman) κληρονομικά, με τον ρόλο του παραδοσιακού ιερέα να μεταβιβάζεται συχνότερα από γενιά σε γενιά.

 

Σχετικά με τον τρόπο επιλογής αρχιερέων αναφέρεται ότι η πρώτη προϋπόθεση είναι ότι ο υποψήφιος πρέπει να συνδέεται με τη συγκεκριμένη θεότητα ιστορικά και γενεαλογικά, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις, η επιλογή καθορίζεται από τη θεότητα μέσω μαντείας, είτε άμεσης προσωπικής έμπνευσης.[8] Σε άλλες περιπτώσεις, ο υποψήφιος επιλέγεται σύμφωνα με ένα πλαίσιο διαδοχής βάσει ιερατικής συγγένειας ή της ιδιότητας μέλους ενός χωριού ή μιας φυλής.[9] Η ίδια πηγή αναφέρει πως δεν τίθεται το ερώτημα κατά πόσο ο τίτλος δύναται να απορριφθεί, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τις τοπικές πεποιθήσεις, ο τίτλος αυτός δεν προσφέρεται από ανθρώπους, αλλά γίνεται αυτόματα αποδεκτός, καθότι στις περισσότερες περιπτώσεις χορηγείται από τους θεούς πολύ πριν από τη γέννηση του ατόμου.[10] Μια από τις συνέπειες αυτής της άρνησης μπορεί να είναι η μόνιμη απώλεια αυτού του τίτλου στην οικογενειακή γραμμή διαδοχής ή αναγκαστική εκδίωξη από τη κοινότητα σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.[11] 

 

Όταν ο τίτλος είναι κληρονομικός το πρόσωπο αυτό οφείλει να αποδεχθεί την προσφορά αλλά, αν για κάποιο λόγο αρνηθεί, η κοινότητα δεν θα έχει άλλη επιλογή από το να εξεύρει αντικαταστάτη.[12] Σε μια τέτοια περίπτωση, η κοινότητα θα αφήσει στην εκάστοτε θεότητα να αποφασίσει, παρόλο που υπάρχουν αναφορές για περιπτώσεις όπου τέτοια άτομα έχουν συστηματικά αποκλειστεί από τις εκδηλώσεις της κοινότητας.[13]  Με βάση τα ανωτέρω, επιβεβαιώνεται η θέση του «αρχιερέα» στις παραδοσιακές θρησκείες και τις κοινότητες στη Νιγηρία. Ωστόσο, όπως καταγράφεται, η διαδοχή της θέσης, αν και σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι κληρονομική, συνήθως τα άτομα δεν αρνούνται να την αποδεχθούν καθότι είναι ένδειξη κύρους, εξουσίας και τυγχάνει μεγάλου σεβασμού από την κοινότητα. Επισημαίνεται μάλιστα, ότι σε περίπτωση άρνησης θα υπήρχαν γενικά αρκετοί άλλοι που θα είχαν τα προσόντα και είναι πρόθυμοι να αναλάβουν.  Κατά συνέπεια, με δεδομένο ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του, εφόσον προέβη σε αοριστίες και γενικολογίες κατά το αφήγημά του, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής […]».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Ως νομολογιακά έχει κριθεί, γενικοί και αόριστοι ισχυρισμοί, καθώς και ισχυρισμοί για κίνδυνο ζωής χωρίς στοιχειοθετημένες και τεκμηριωμένες αναφορές, δεν θεμελιώνουν βάσιμο φόβο δίωξης ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει βάσιμο φόβο δίωξης (βλ. απόφασή στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020).

 

Βάσει της ανωτέρω ανάλυσης στο σύνολό της, κρίνω ότι δεν υπάρχει κάποιος βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης του αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του. Κατά συνέπεια, προκύπτει πως ορθά αποφασίστηκε από την Υπηρεσία Ασύλου, ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπο του αιτητή εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που στοιχειοθετούν δικαιολογημένο φόβο δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3(1) του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που έχω αναλύσει ανωτέρω, ορθά κρίθηκε από τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου ότι δεν στοιχειοθετούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Ν. 6(Ι)/2000, για να παρασχεθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, διεξήγαγε έρευνα για την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο διαμονής του αιτητή, από την οποία προέκυψε ότι δεν υφίστατο εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.  Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.  Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.  

 

Σύμφωνα με την έκθεση (2024) της EUAA για τη Νιγηρία, «Το 2023, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο για τη Νιγηρία (Nigeria Watch), η κυριότερη μορφή βίας και θανάτων στη χώρα ήταν η εγκληματική δραστηριότητα, την οποία ακολουθούσαν τα πολιτικά και θρησκευτικά ζητήματα, και τα τροχαία ατυχήματα. Οι εγκληματικές δραστηριότητες περιλάμβαναν τις δραστηριότητες ομάδων cult (cultism), τις αγροτικές ληστείες, τις απαγωγές, και τις συγκρούσεις αγροτών/κτηνοτρόφων∙ οι βορειοκεντρικές και βορειοδυτικές περιοχές (North-Central and North-West regions) παρουσιάζονται ως οι πιο επηρεασμένες. Το Αφρικανικό Κέντρο Εποικοδομητικής Επίλυσης Συγκρούσεων (African Center for the Constructive Resolution of Disputes, ACCORD) διευκρίνισε ότι οι αγροτικές κοινότητες «έχουν γίνει ανασφαλείς και αμφισβητούμενοι χώροι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από περιορισμένη κρατική παρουσία, ανεπαρκείς υποδομές και λιγοστούς πόρους». Οι αγροτικές περιοχές έχουν γίνει κόμβοι εγκληματικών δραστηριοτήτων και βίαιων συγκρούσεων στη Νιγηρία, και συγκεκριμένα στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου η τρομοκρατία, οι ληστείες, οι εξεγέρσεις, και οι απαγωγές βρίσκονταν σε αύξηση».^[14]

 

Αναφορικά με την πολιτεία Ekiti, στην οποία υπάγεται η περιοχή Ado Ekiti, σημειώνονται τα κάτωθι. Σύμφωνα με έκθεση της EUAA (COI Nigeria: Country Focus), του Ιουλίου 2024, σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην Νιγηρία, ειδικότερα στο Νοτιοδυτικό μέρος της χώρας όπου γεωγραφικά ανήκει η πολιτεία Ekiti^[15], η συγκεκριμένη πολιτεία κατέγραψε τα λιγότερα περιστατικά ασφαλείας και θανάτους.[16]  Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, στην πολιτεία Ekiti της Νιγηρίας, στην οποία υπάγεται η περιοχή Ado Ekiti, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 04/11/2025), καταγράφηκαν 18 περιστατικά ασφαλείας (που περιλαμβάνει περιστατικά πολιτικής βίας, διαδηλώσεων, καταστολής) τα οποία δεν είχαν ως αποτέλεσμα απώλειες σε ανθρώπινες ζωές.^[17] Από τα εν λόγω περιστατικά 7 έλαβαν χώρα στην περιοχή Ado Ekiti, χωρίς ανθρώπινες απώλειες. Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Ekiti για το έτος 2022 εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 3.592.200 κατοίκους και της περιοχής Edo Ekiti, για το έτος 2022 εκτιμάται ότι ανέρχεται στα 469.700 κατοίκους .^[18]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή όπου αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του εκεί να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, υγιής, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο, πλήρως ικανός προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας και με υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 145/2025, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα. 

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, προέβησαν στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.  Από τα στοιχεία του φακέλου που έχω ενώπιον μου, μπορεί να λεχθεί ότι αυτά βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω από την προσβαλλόμενη απόφαση και ούτως ή άλλως διαφαίνεται η αιτιολογία της απόφασης και από το κείμενό της (Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2452, ημερομηνίας 21.7.2000, Χρυστάλλα Συμεωνύδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 911/93 κ.α., ημερ. 18.4.97).  Από όσα έχω επεξηγήσει ανωτέρω προκύπτει ότι, το αρμόδιο όργανο έλαβε δεόντως και επαρκώς αιτιολογημένη απόφαση.  Συνεπώς, ο ισχυρισμός των ευπαίδευτων συνηγόρων του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου, απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφαση είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €600 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή. 

 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.