Μαρούλας Κατεϊφη Γαβριήλ ν. Ανδρούλλας Μαυρικίου κ.α., Αίτηση Αρ.: Ε79/17, 7/9/2018

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

Ενώπιον:      Λ.Σ. Καμμίτση, Προέδρου

Αίτηση Αρ.: Ε79/17

Μεταξύ:

Μαρούλας Κατεϊφη Γαβριήλ

Αιτήτριας

και

 

1.  Ανδρούλλας Μαυρικίου

2. Ανδρέα Μαυρικίου

Καθ' ων η Αίτηση

και

Επί τοις αφορώσι τον περί Δόλιων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμο, Κεφ.62

 

και

 

Επί τοις αφορώσι την αίτηση της Μαρούλας Κατεϊφη Γαβριήλ

Αιτήτριας στην παρούσα Αίτηση

και

 

1. Ανδρούλλας Μαυρικίου

2.Φάνου Μαυρικίου

Καθ' ων η Αίτηση στην παρούσα Αίτηση

--------------------------------------------------------------------------

Αίτηση για έκδοση προσωρινού απαγορευτικού Διατάγματος

7.9.2018

Για την Αιτήτρια: κα. Ν.Λ. Θεοδώρου για κ.κ. Ηρακλής Ν. Κυριακίδης Δ.Ε.Π.Ε.

Για τους Καθ’ ων η Αίτηση: κα. Ι. Χριστοδούλου για κ.κ. Κάκκουρας & Παναγίδης Δ.Ε.Π.Ε.

Ενδιάμεση Απόφαση

           

Με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 27.3.2018, η Αιτήτρια στην κυρίως Αίτηση εξαιτείται Διατάγματος το οποίο να απαγορεύει στον Καθ' ου η Αίτηση 2, κ. Φάνο Μαυρικίου, όπως ο ίδιος και/ή μέσω αντιπροσώπων του πωλήσει και/ή επιβαρύνει και/ή δεσμεύσει και/ή παραχωρήσει και/ή διαθέσει και/ή μεταβιβάσει και/ή δωρίσει και/ή άλλως πώς αποξενώσει με οποιονδήποτε τρόπο το διαμέρισμα με αρ. εγγραφής 0/[ ], Τμήμα 12, Φ/ΣΧ 21/540603, Τεμάχιο [ ], στην τοποθεσία Άγιος Δημήτριος, στο Στρόβολο, Λευκωσία, μέχρις εκδικάσεως της κυρίως αίτησης ημερομηνίας 27.3.2018 στα πλαίσια της ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτησης και/ή μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου.

 

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.9 θθ.4 και 5, Δ.39, Δ.48 θθ.1, 2, 3, 4, 7, 8, 9 και 12, Δ.59 και Δ.64, στον περί Δόλιων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμο, Κεφ.62, άρθρα 2-5, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ.6, άρθρα 2, 4, 5, 7 και 9, στον περί Δικαστηρίων Νόμο άρθρα 3, 4, 5, 31 και 32, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς 1983, στην νομολογία και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.

 

            Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση εμφαίνονται στην επισυνημμένη ένορκο δήλωση του κ. Λεωνίδα Αθανασίου. Ο κ. Αθανασίου λέγει ότι είναι γαμπρός της Αιτήτριας στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση. Έχει προσωπική και θετική γνώση των γεγονότων που αφορούν τόσο την παρούσα αίτηση, την κυρίως Αίτηση ημερομηνίας 26.3.2018 και την Αίτησης έξωσης (η «Αίτηση Έξωσης»), καθότι η Αιτήτρια του ανέθεσε όλα τα θέματα που τις αφορούν. Όσα γεγονότα δεν γνωρίζει προσωπικά, αναφέρει την πηγή της γνώσης του, ενώ έχει λάβει νομική συμβουλή. Προβαίνει ο ίδιος σε ένορκο δήλωση, κατ' εντολήν και κατ' εξουσιοδότησην της Αιτήτριας, η οποία για λόγους υγείας αδυνατεί να παρουσιαστεί και να ορκιστεί.

 

Περί τα μέσα του έτους 2002, η Αιτήτρια ενοικίασε δυνάμει γραπτής συμφωνίας με την Καθ' ης η Αίτηση 1, υπό την εγγύηση του Καθ' ου η Αίτηση 2 στην Αίτηση έξωσης, δύο ακίνητα που βρίσκονται επί της οδού [ ] αρ. 32Ε & 32Ζ, στο Καιμακλί, Λευκωσία (εν τοις εφεξής η «Συμφωνία»). Η διάρκεια ενοικίασης συμφωνήθηκε στα 5 έτη, ήτοι από 1.6.2002 μέχρι 30.5.2007. Με τη λήξη της ως άνω περιόδου ενοικίασης, κατόπιν αιτήματος των Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης, η Αιτήτρια αποδέχθηκε τη συνέχιση της ενοικίασης των καταστημάτων από την Καθ' ης η Αίτηση 1, σύμφωνα με τους όρους και πρόνοιες της Συμφωνίας, υπό την εγγύηση του Καθ' ου η Αίτηση 2 στην Αίτηση Έξωσης.

Κατά παράβασην των όρων της Συμφωνίας, οι Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης, παρέλειψαν να καταβάλουν τα ενοίκια των μηνών Φεβρουάριου 2016 έως Σεπτεμβρίου 2016, αμφότερων συμπεριλαμβανομένων. Ένεκα της μη καταβολής των προαναφερόμενων ενοικίων, δια των δικηγόρων της Αιτήτριας και κατ' εντολήν αυτής, απεστάλη επιστολή προς την Καθ' ης η Αίτηση 1 ημερομηνίας 13.9.2016, ECLI:CY:AD:2016:D147, με κοινοποίηση της προς τον Καθ' ου η Αίτηση 2 στην Αίτηση Έξωσης, δια της οποίας καλούντο όπως καταβάλουν εντός 21 ημερών από τη λήψη της επιστολής, τα καθυστερημένα και οφειλόμενα ενοίκια και όπως συμμορφωθούν με τους όρους και υποχρεώσεις της Συμφωνίας. Ειδοποιήθηκαν δε αυτοί περαιτέρω, ότι σε περίπτωση που παρέλειπαν και αμελούσαν να καταβάλουν τα ως άνω οφειλόμενα ενοίκια, η Συμφωνία θα τερματιζόταν με τη λήξη της περιόδου των 21 ημερών, οπότε και η Καθ' ης η Αίτηση 1 θα έπρεπε να επιστρέψει τα καταστήματα στην άριστη κατάσταση στην οποία τα είχε παραλάβει, παραδίδοντας τα κλειδιά και την κενή και ελεύθερη κατοχή τους στην Αιτήτρια μέχρι και την 31η Οκτωβρίου 2016.

 

Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι, κατά τον Οκτώβριο 2016, οι Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης, κατέβαλαν μέρος των οφειλόμενων ενοικίων τους και ως εκ τούτου, η Αιτήτρια αποφάσισε να μην προχωρήσει σε οποιαδήποτε μέτρα εναντίον τους, νοουμένου ότι αυτοί θα κατέβαλλαν άμεσα όλα τα καθυστερημένα και οφειλόμενα ενοίκια και θα τηρούσαν πιστά τους όρους της Συμφωνίας. Οι Καθ' ων η Αίτηση συνέχισαν να καθυστερούν την πληρωμή των οφειλόμενων υπ' αυτούς ενοικίων και συγκεκριμένα, αρνήθηκαν να καταβάλουν τα ενοίκια των μηνών Δεκεμβρίου 2016 έως Μαΐου 2017, αμφότερων συμπεριλαμβανομένων. Δια μέσω επιστολής και γραπτής ειδοποίησης των δικηγόρων της Αιτήτριας ημερομηνίας 23.5.2017, οι Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση έξωσης καλούνταν όπως καταβάλουν εντός 21 ημερών τα καθυστερημένα και οφειλόμενα ενοίκια και όπως συμμορφωθούν με τους όρους και υποχρεώσεις τους ως αυτές πήγαζαν από την Συμφωνία. Ειδοποιήθηκαν δε ότι σε περίπτωση που παρέλειπαν να καταβάλουν τα ως άνω οφειλόμενα ενοίκια, η Συμφωνία θα τερματιζόταν με τη λήξη της περιόδου των 21 ημερών οπότε και η Καθ' ης η Αίτηση 1 θα έπρεπε να επιστρέψει στην Αιτήτρια τα καταστήματα μέχρι και την 30η Ιουνίου 2017.

 

Ένεκα της μη συμμόρφωσης των Καθ' ων η Αίτηση με το περιεχόμενο της ως άνω επιστολής, την 24.8.2017 οι δικηγόροι της Αιτήτριας καταχώρησαν την Αίτηση Έξωσης, αντίγραφο της οποίας επιδόθηκε δεόντως στους Καθ' ων η Αίτηση στις 5.9.2017, οι οποίοι παρέλειψαν να καταχωρήσουν Σημείωμα Εμφάνισης. Κατά την 9.11.2017, οι δικηγόροι της Αιτήτριας καταχώρησαν αίτηση για απόφαση, η οποία ορίστηκε την 22.11.2017, οπότε και η υπόθεση προχώρησε σε Απόδειξη. Όλα τα σχετικά δικόγραφα και δικαστικά διαστήματα, εμφαίνονται στον φάκελο της Αίτησης Έξωσης.

 

Στις 20.9.2017, απεστάλη από τους δικηγόρους των Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης, επιστολή προς τους δικηγόρους της Αιτήτριας, δια της οποίας τους ενημέρωναν ότι θα προβούν σε καταχώρηση Σημειώματος Εμφάνισης εκ μέρους τους, και παράλληλα, πρότειναν την εξώδικη διευθέτηση της υπόθεσης. Περί τις 3.11.2017, οι δικηγόροι της Αιτήτριας τους απέστειλαν επιστολή. Ο κ. Αθανασίου πιθανολογεί ότι, οι Καθ' ων η Αίτηση για να εξασφαλίσουν χρόνο μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία εγγραφής του ακινήτου επ' ονόματι του κ. Φάνου Μαυρικίου, παρουσίασαν δήθεν πρόθεση εμφάνισης τους στη διαδικασία που εκκρεμούσε στα πλαίσια της Αίτησης Έξωσης, καθυστερώντας έτσι την προώθηση της και έκδοση απόφασης εναντίον τους.

 

Η σχετική απόφαση του Δικαστηρίου επιφυλάχθηκε και εκδόθηκε την 11.12.2017, η οποία διατάσσει, μεταξύ άλλων, όπως οι Καθ' ων η Αίτηση 1 και 2, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως, καταβάλουν υπέρ της Αιτήτριας, συγκεκριμένα χρηματικά ποσά. Πιστό αντίγραφο της απόφασης επιδόθηκε στους Καθ' ων η Αίτηση στις 10.1.2018. Οι Καθ' ων η Αίτηση 1 και 2 μέχρι σήμερα δεν κατέβαλαν οποιοδήποτε ποσό έναντι της απόφασης, αλλά ούτε και έναντι των εξόδων, ενώ στις 2.1.2018, παρέδωσαν τα κλειδιά των επίδικων καταστημάτων στους δικηγόρους της Αιτήτριας, οι οποίοι και τα παρέλαβαν εκ μέρους της.

 

Ενόψει της αδράνειας των Καθ' ων η Αίτηση 1 και 2 στην Αίτηση Έξωσης, να εξοφλήσουν το εξ' αποφάσεως χρέος τους, οι δικηγόροι της Αιτήτριας κατά την 26.2.2018, με σκοπό την προώθηση μέτρων εκτέλεσης της απόφασης, αιτήθηκαν την έκδοση Πιστοποιητικού Έρευνας του Κτηματολογίου, επί του οποίου να συμπεριλαμβάνεται όλη η ακίνητη περιουσία των Καθ' ων η Αίτηση, όπως και αυτή που ήταν εγγεγραμμένη επ' ονόματι τους και αποξενώθηκε κατά τα τελευταία 10 έτη. Την 1.3.2018 εκδόθηκε το Πιστοποιητικό Έρευνας Ακίνητης Ιδιοκτησίας της Καθ' ης η Αίτηση 1, από το οποίο διαφαίνονται τα εξής:

(α)     Κατά τον ουσιώδη χρόνο που καταχωρήθηκε η Αίτηση Έξωσης, ήτοι την 24.8.2017, η Καθ' ης η Αίτηση 1 ήταν η εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος με αρ. εγγραφής 0/[ ], Τμήμα 12, Φ/ΣΧ 21/540603, Τεμάχιο [ ], στην τοποθεσία Άγιος Δημήτριος, στο Στρόβολο, Λευκωσία (εν τοις εφεξής «το Διαμέρισμα»).

(β)     Την ίδια περίοδο, ήτοι μετά την καταχώρηση της Αίτησης Έξωσης εναντίον της και την επίδοση της σ' αυτήν, η Καθ' ης η Αίτηση 1 μεταβίβασε δια δωρεάς στον υιό της, Καθ' ου η Αίτηση 2 στην παρούσα Αίτηση, δυνάμει Δήλωσης Μεταβίβασης με αριθμό φακέλου 1/Δ/3610/2017, η οποία έγινε αποδεκτή από το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λευκωσίας και ενεγράφη στις 18.9.2017, το Διαμέρισμα.

(γ)     Η μόνη άλλη περιουσία της Καθ' ης η Αίτηση 1 ήταν ένα οικόπεδο στο Καϊμακλί, με αρ. εγγραφής  4/[ ] το οποίο μεταβίβασε στους Φάνο, Γιάννη και Μαρίνο Μαυρικίου δια δωρεάς το 2008. Για την ίδια περίοδο εκκρεμούσαν επίσης διαφορές μεταξύ της Καθ' ης η Αίτηση 1 και της Αιτήτριας,  για τις οποίες είχε προωθηθεί από την τελευταία εναντίον της πρώτης, η Αίτηση Κ123/2009 του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας, στην οποία εκδόθηκε απόφαση στις 13.4.2017. Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι η Αιτήτρια επιφυλάσσει το δικαίωμα της να κινηθεί εναντίον της Καθ' ης η Αίτηση 1 και των προσώπων επ' ονόματι των οποίων μεταβιβάστηκε το ακίνητο αυτό και να απαιτήσει την ακύρωση της μεταβίβασης αυτής επίσης ως δόλιας και με σκοπό την καταδολίευση της.

(δ)     Ουδεμία ακίνητη περιουσία είναι εγγεγραμμένη επ' ονόματι της Καθ' ης η Αίτηση 1.

(ε)     Η αξία του Διαμερίσματος, σύμφωνα με την εκτίμηση του Κτηματολογίου ημερομηνίας 1.1.2013, ανέρχεται στο ποσό των €79.500,00.

 

Ο Καθ' ου η Αίτηση 2 στην Αίτηση Έξωσης, επίσης ουδεμία ακίνητη περιουσία έχει εγγεγραμμένη επ' ονόματι του, όπως διαφαίνεται από το Πιστοποιητικό Έρευνας Ακίνητης Ιδιοκτησίας του, το οποίο εκδόθηκε από το Κτηματολόγιο. Επίσης, στα πλαίσια της Αίτησης Έξωσης και ως μέτρο εκτέλεσης της απόφασης, η Αιτήτρια καταχώρησε το ένταλμα εκτέλεσης κινητής περιουσίας υπ' αριθμόν 105099, το οποίο δεν κατέστη δυνατό να εκτελεστεί στη διεύθυνση διαμονής των Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης, αφού στερούνται κινητής περιουσίας υποκείμενης σε κατάσχεση. Δόθηκε για σκοπούς εκτέλεσης του εντάλματος αυτού, η διεύθυνση όπου λειτουργούν, εξ' όσων γνωρίζει, ταβέρνα οι Καθ' ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης, χωρίς όμως να έχουν οποιαδήποτε αποτελέσματα μέχρι σήμερα.

 

Ο κ. Αθανασίου λέγει ότι ο χρόνος που έγινε η επίδικη μεταβίβαση, αλλά και ο τρόπος μεταβίβασης, καθιστά εξόφθαλμο πως η πρόθεση της Καθ' ης η Αίτηση 1 αλλά και του ίδιου του Καθ' ου η Αίτηση 2 στην παρούσα, ο οποίος ήταν γνώστης των διαφορών της πρώτης με την Αιτήτρια, ήταν να παρεμποδίσει και να δυσκολέψει την εκτέλεση της απόφασης ημερομηνίας 11.12.2017 και την καταβολή του εξ' αποφάσεως χρέους της προς την Αιτήτρια. Η πιο πάνω αναφερόμενη μεταβίβαση του Διαμερίσματος έγινε κακόπιστα, χωρίς αντάλλαγμα και δόλια, με σκοπό την καταδολίευση της Αιτήτριας και με σκοπό να εμποδιστεί αυτή από του να εισπράξει τα οφειλόμενα από την Καθ' ης η Αίτηση 1 ποσά και να εκτελέσει τη Δικαστική Απόφαση ημερομηνίας 11.12.2017 που εκδόθηκε προς όφελος της.

 

Είναι η θέση του ότι προκύπτει ξεκάθαρα πως η Αιτήτρια έχει πολύ καλή υπόθεση εναντίον των Καθ' ων η Αίτηση, με σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Περαιτέρω, η μέχρι σήμερα συμπεριφορά της Καθ' ης η Αίτηση 1, δεικνύει ότι δεν είναι φερέγγυα, ούτε πρόθυμη να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, αφού έχει ήδη αποξενώσει όλη την ακίνητη ιδιοκτησία της, με σκοπό να καταστήσει δύσκολη έως και αδύνατη την εκτέλεση της απόφασης εναντίον της. Είναι προφανής η συνομωσία της Καθ' ης η Αίτηση 1 και του Καθ' ου η Αίτηση 2 στην παρούσα, να μεταβιβαστεί επ' ονόματι του το Διαμέρισμα, με σκοπό να εμποδίσουν την Αιτήτρια να εισπράξει το εξ αποφάσεως χρέος της. Τίποτα δεν φαίνεται να τους σταματά ή να τους εμποδίζει να αποξενώσουν δολίως και κακόπιστα το Διαμέρισμα σε τρίτο πρόσωπο μέχρι την εκδίκαση της κυρίως Αίτησης ή και αμέσως μετά την επίδοση αυτής, συνεχίζοντας τις δόλιες προσπάθειες τους να εμποδίσουν την Αιτήτρια να εισπράξει το εξ’ αποφάσεως χρέος.

 

Ιστορικό:

            Η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση καταχωρήθηκε την 24.8.2017 και σ’ αυτήν εκδόθηκε Απόφαση, ερήμην των αρχικών Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, στις 11.12.2017. Στη συνέχεια, καταχωρήθηκε η υπό εξέταση μονομερής αίτηση, καθώς και αίτηση δια κλήσεως ημερομηνίας 27.3.2018, με βάση το Κεφ. 62, εναντίον των σημερινών Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, η οποία εκκρεμεί. Την 30.3.2018, το Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς προσωρινό Διάταγμα ως η παράγραφος Α της υπό εξέταση αίτησης (βλέπετε πιο πάνω), υπό τον όρο της παροχής στη Γραμματέα του Δικαστηρίου εγγύησης εκ μέρους του ενόρκως δηλούντος Λεωνίδα Αθανασίου, ύψους €6.000.

 

Το αιτητικό της αίτησης δια κλήσεως, έχει ως εξής:

«Α.     Ακύρωση της μεταβίβασης και εγγραφής του διαμερίσματος με αρ. εγγραφής 0/[ ], Τμήμα 12, Φ/ΣΧ 21/540603, Τεμάχιο [ ], στην τοποθεσία Άγιος Δημήτριος, στον Στρόβολο, Λευκωσία, η οποία έγινε από την Καθ’ ης η Αίτηση 1, στην παρούσα αίτηση, Ανδρούλα Μαυρικίου προς τον Καθ’ ου η Αίτηση 2, στην παρούσα αίτηση, Φάνο Μαυρίκιου, δυνάμει δωρεάς ως δόλιας και/ή με πρόθεση να παρεμποδίσουν και/ή καθυστερήσουν την Αιτήτρια στην ανάκτηση και/ή είσπραξη των οφειλόμενων σ’ αυτήν χρεών και/ή ποσών και/ή στην εκτέλεση της δικαστικής απόφασης ημερομηνίας 11.12.2017, εκδοθείσας στα πλαίσια της υπ’ αριθμόν Ε79/2017 αίτησης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λευκωσίας, η οποία διατάσσει μεταξύ άλλων:

Όπως οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως, καταβάλουν στην Αιτήτρια, τα πιο κάτω ποσά:

(α)      €4.730 οφειλόμενα ενοίκια, για την περίοδο από Δεκέμβριο 2016 μέχρι Οκτώβριο 2017, πλέον τόκο 9% ετησίως, δυνάμει συμφωνίας, επί εκάστου ποσού εκ €430, από την ημερομηνία που κατέστη πληρωτέο μέχρι εξόφλησης.

(β)      €430 μηνιαίως, ως ενδιάμεσα οφέλη, από 1.11.17 μέχρι παράδοσης της κατοχής, πλέον τόκο 9% ετησίως, δυνάμει συμφωνίας, επί εκάστου ποσού εκ €430 από την ημερομηνία που καθίσταται πληρωτέο, μέχρι εξόφλησης.

(γ)      €790 δικηγορικά έξοδα, εντόκως προς 3,5% ετησίως από 24.08.2017 μέχρις εξοφλήσεως, πλέον €29,00 έξοδα εκδόσεως της παρούσας αποφάσεως, πλέον €66 έξοδα επίδοσης, πλέον Φ.Π.Α.

 

Β.      Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται η επανεγγραφή του αναφερόμενου διαμερίσματος, στην παράγραφο Α, επ’ ονόματι της Καθ’ ης η Αίτηση 1, Ανδρούλλας Μαυρίκιου.

Γ.       Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο να διατάσσεται όπως η ακύρωση της εγγραφής του αναφερόμενου διαμερίσματος στην παράγραφο Α και η επανεγγραφή του επ’ ονόματι της Καθ’ ης η Αίτηση 1, Ανδρούλλας Μαυρικίου, συνοδεύεται ταυτόχρονα με εγγραφή του εκ δικαστικής αποφάσεως χρέους, ως αυτό περιγράφεται στην δικαστική απόφαση ημερομηνίας 11/12/2017, στα πλαίσια της υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αίτησης του Δικαστηρίου Ελέγχου και Ενοικιάσεως Λευκωσίας, ως επιβάρυνσης επί της εν λόγω ακίνητης περιουσίας, δυνάμει των άρθρων 53 μέχρι 62 του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου (Κεφ. 6).

Δ.      Διάταγμα με το οποίο να διατάσσεται η κατάσχεση και/ή πώληση του ως άνω αναφερόμενου στην παράγραφο Α διαμερίσματος, προς ικανοποίηση του εκ δικαστικής απόφασης χρέους ημερομηνίας 11/12/2017, εκδοθείσα στα πλαίσια της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο αίτησης του Δικαστηρίου Ελέγχου και Ενοικιάσεων Λευκωσίας και/ή κάθε ποσού που οφείλεται από την Καθ’ ης η Αίτηση 1 προς την Αιτήτρια.

Ε.      Διάταγμα που να διατάσσει και/ή επιτρέπει στον αρμόδιο Λειτουργό του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λευκωσίας, όπως προβεί και/ή μεριμνήσει ώστε να γίνουν όλες οι εγγραφές και/ή αλλαγές και/ή διορθώσεις στα βιβλία και/ή αρχεία του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λευκωσίας, οι οποίες δυνατό είναι αναγκαίες συνεπεία των αιτούμενων και/ή εκδοθέντων διαταγμάτων.

ΣΤ.     Οποιαδήποτε περαιτέρω και καλύτερη θεραπεία το Δικαστήριο θεωρήσει ορθή και δίκαια υπό τις περιστάσεις.

Ζ.       Έξοδα πλέον Φ.Π.Α.»

 

Ερμηνεύοντας τις σχετικές πρόνοιες του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/83 όπως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, όπως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα και επειδή η υπό εξέταση αποτελεί αίτηση μετά την εκδίκαση της ουσίας της διαφοράς μεταξύ των διαδίκων, έκρινα ότι η παρουσία Παρέδρων δεν είναι αναγκαία και το Δικαστήριο συνεδρίασε με μονομελή σύνθεση.

 

Ένσταση:

            Ένσταση εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 καταχωρήθηκε την 18.6.2018 και αυτή βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.9 θθ.4, 5, Δ.39, Δ.48 θθ.1 - 4, 7 - 9 και 12, Δ.59, Δ.64, στον περί Δόλιων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμο, Κεφ.62 άρθρα 2 και 5, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ.6, άρθρα 2, 4, 5, 7 και 9, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, άρθρα 3, 4, 5, 29(1), 31 και 32, στους περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικούς Κανονισμούς 1983, στις Αρχές του Δικαίου της Επιείκειας και ειδικότερα στις αρχές που αφορούν τα καταπιστεύματα, στην νομολογία και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου. Οι συγκεκριμένοι λόγοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:

«1.     Η αίτηση είναι νόμω και ουσία αβάσιμη.

2.       Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις και/ή τα κριτήρια της κείμενης Νομοθεσίας και/ή Νομολογίας ούτως ώστε να δικαιολογείται τόσο η έκδοση όσο και η οριστικοποίηση του προσωρινού Διατάγματος.

3.       Η Αιτήτρια δεν προσέφερε οποιαδήποτε μαρτυρία προς απόδειξη του κατεπείγοντος της έκδοσης του προσωρινού Διατάγματος, ούτως ώστε να δικαιολογείται η έκδοσή του μονομερώς.

4.       Η Αιτήτρια δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και δεν αποκάλυψε ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την παρούσα.

5.       Δεν αποδεικνύεται πρόθεση καταδολίευσης εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση.

6.       Δεν είναι δίκαιο και εύλογο υπό τις περιστάσεις να γίνει απόλυτο το εκδοθέν προσωρινό Διάταγμα.

7.       Η Αιτήτρια δεν ήταν, κατά το χρόνο της μεταβίβασης, στη σκέψη του μεταγενέστερου χρεώστη ως πιστωτής και/ή δε μπορεί να θεωρηθεί κατά τον κρίσιμο χρόνο ως τέτοια.

8.       Δεν υπήρχε η απαιτούμενη πρόθεση για καταδολίευση της Αιτήτριας στο μυαλό οποιουδήποτε εκ των Καθ’ ων η Αίτηση κατά το χρόνο της μεταβίβασης που να δικαιολογεί την ακύρωση της μεταβίβασης ως δόλιας.

9.       Το ακίνητο ήταν ανέκαθεν ιδιοκτησίας του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και η όποια μεταβίβαση έγινε, έλαβε χώρα στα πλαίσια καταπιστεύματος με Καταπιστευματοδόχο κατά την ενδιάμεση χρονική περίοδο την Καθ’ ης η Αίτηση 1.

10.     Η μεταβίβαση έγινε καλή τη πίστει και/ή τα κίνητρα και/ή λόγοι της αμφισβητούμενης μεταβίβασης είναι καλόπιστοι.

11.     Οι ενέργειες που οδήγησαν στη μεταβίβαση είχαν ξεκινήσει σε ανύποπτο χρόνο και/ή είχαν τροχοδρομηθεί πριν την καταχώρηση της επίδικης κυρίως αίτησης και κατ’ επέκταση, πριν την έκδοση της επίδικης απόφασης.

12.     Ο Ενόρκως Δηλών Λεωνίδας Αθανασίου δε νομιμοποιείται να προβαίνει στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση της Αιτήτριας, καθ’ ότι δεν είναι πλήρως εξουσιοδοτημένος από την Αιτήτρια και ενεργεί κατ' ιδίαν και όχι κατ’ εντολήν της Αιτήτριας.»

 

            Η ένσταση συνοδεύεται από δύο ένορκες δηλώσεις. Η πρώτη είναι του κ. Φάνου Μαυρικίου. Ο ενόρκως δηλών λέγει ότι είναι ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην υπό εξέταση αίτηση. Γνωρίζει πολύ καλά τα γεγονότα της παρούσης υπόθεσης, αφού ήταν ο προγενέστερος εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του Διαμερίσματος, αυτός που το αγόρασε και αυτός που ανέκαθεν διαμένει σ’ αυτό, καθώς και από έγγραφα που έχει στην κατοχή του. Είναι δε πλήρως εξουσιοδοτημένος από την Καθ’ ης η Αίτηση 1 όπως προβεί και εκ μέρους της και για λογαριασμό της στη δήλωση του. Αρνείται τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας στην υπό εξέταση και την ένορκο δήλωση που τη συνοδεύει, ιδίως τους ισχυρισμούς που τείνουν να καταδείξουν πρόθεση εκ μέρους των Καθ’ ων η Αίτηση καταδολίευσης ή αποφυγής ή καθυστέρησης στην ικανοποίηση του εξ’ αποφάσεως χρέους των Καθ’ ων η Αίτηση στην Αίτηση Έξωσης.

 

Ο κ. Μαυρικίου αρνείται ότι η μεταβίβαση έγινε με σκοπό ή την παραμικρή πρόθεση να παρεμποδιστεί ή να καθυστερήσει η Αιτήτρια στην είσπραξη εξ’ αποφάσεως χρέους της Καθ’ ης η Αίτηση 1 στην παρούσα και του Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην Αίτηση έξωσης. Η τυπική μεταβίβαση του έτους 2017 από την Καθ’ ης η Αίτηση 1 προς τον ίδιο, δεν αποτελεί πράξη μεμπτή, ούτε αποτελεί πράξη καταδολίευσης της Αιτήτριας, για τους λόγους τους οποίους παραθέτει.

 

Ειδικότερα, αρχικός και τυπικός ιδιοκτήτης του Διαμερίσματος ήταν ο ίδιος και το αγόρασε κατά το έτος 2006. Ταυτόχρονα, κατά τον Οκτώβριο 2006, αιτήθηκε και έλαβε δανειοδότηση από τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα Λτδ (πρώην Συνεργατικό Ταμιευτήριο Υπαλλήλων Α.ΤΗ.Κ. ΛΤΔ) και υπέγραψε σχετική Σύμβαση Δανείου και Σύμβαση και Δήλωση Υποθήκης Υ14091/06 ημερομηνίας 17.10.2006 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λευκωσίας, βάσει της οποίας υποθήκευσε το επίδικο ακίνητο προς εξασφάλιση της εν λόγω δανειοδότησης. Έκτοτε, κατέβαλλε ανελλιπώς όλες τις μηνιαίες συμβατικές δανειακές του υποχρεώσεις προς τον ενυπόθηκο δανειστή του, με αποκοπή της μηνιαίας δόσης από το μισθό του.

 

Στη συνέχεια, κατά το έτος 2011, ο κ. Μαυρικίου είχε ανακοινώσει στους γονείς του ότι επρόκειτο να παντρευτεί τη μέχρι και σήμερα σύζυγο του, η οποία είναι αλλοδαπή. Αμέσως μετά την ανακοίνωση αυτή, οι γονείς του, του δημιούργησαν την εσφαλμένη εντύπωση ότι, σε περίπτωση διαζυγίου θα είχε δικαίωμα η μέλλουσα τότε σύζυγός του να αξιώσει μερίδιο της περιουσίας του και κατ’ επέκταση του Διαμερίσματος. Κατόπιν παρότρυνσης των γονιών του, προέβη στη μεταβίβαση του Διαμερίσματος στην Καθ’ ης η Αίτηση 1 η οποία είναι η μητέρα του, με τη συνεννόηση ότι θα ενεργούσε ως καταπιστευματοδόχος του και ότι ο ίδιος θα παρέμενε σε κάθε περίπτωση ο απόλυτος δικαιούχος. Σε συνέχεια των ανωτέρω και προς επιβεβαίωση τούτων, ο κ. Μαυρικίου είχε ενημερώσει το πρώην Συνεργατικό Ταμιευτήριο Υπαλλήλων Α.ΤΗ.Κ. ΛΤΔ περί της πρόθεσης αλλαγής του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του Διαμερίσματος, ούτως ώστε να λάβει σχετική συγκατάθεση.

 

Από την ημερομηνία σύναψης του δανείου μέχρι και σήμερα, υπεύθυνος και υπόλογος για την αποπληρωμή του ήταν και είναι ο ίδιος, εφόσον η καταβολή των δόσεων γινόταν αποκλειστικά από τον ίδιο και συγκεκριμένα, με έμβασμα αποκοπής από το μηνιαίο μισθό του. Κατά τα μέσα του έτους 2017, ο ενόρκως δηλών αιτήθηκε από τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα (πρώην ΣΤΥΤΕΤ) όπως λάβει επιπρόσθετο δάνειο, ούτως ώστε να αρχίσει μια νέα επιχείρηση με τη σύζυγό του. Η Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα τον ενημέρωσε ότι, εφόσον η εξασφάλιση την οποία θα έδινε, ήτοι το Διαμέρισμα, είχε μεταβιβαστεί επ' ονόματι της μητέρας του, δεν θα μπορούσαν να του παρέχουν την επιπρόσθετη πιστωτική διευκόλυνση που ζήτησε.

 

Ο κ. Μαυρικίου λέγει ότι, κατά τα μέσα του έτους 2017, σε συνεννόηση με τη μητέρα του, Καθ’ ης η Αίτηση 1, ξεκίνησαν διαδικασίες για επαναμεταβίβαση του επίδικου Διαμερίσματος επ’ ονόματι του. Προς τούτο, κατά την 14.7.2017, η Καθ’ ης η Αίτηση 1 έδωσε γραπτές οδηγίες προς το εν λόγω Πιστωτικό Ίδρυμα όπως ξεκινήσουν οι απαιτούμενες διαδικασίες. Ταυτόχρονα, ο ενόρκως δηλών εξασφάλισε σχετική συναίνεση από τη Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα Λτδ, αναφορικά με την επικείμενη επαναμεταβίβαση του Διαμερίσματος επ’ ονόματι του.

 

Ενόψει όλων των ανωτέρω, σε καμία περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί η εν λόγω μεταβίβαση ως δόλια ή ότι ενέχει πρόθεση καταδολίευσης της Αιτήτριας. Αντίθετα, όλα τα γεγονότα καθώς επίσης και όλες οι ενέργειες της μεταβίβασης ξεκίνησαν προγενέστερα της όποιας δικαστικής αξίωσης της Αιτήτριας. Περαιτέρω, είναι η θέση του ότι το ιδιοκτησιακό καθεστώς του Διαμερίσματος, καθώς επίσης και η ύπαρξη καταπιστεύματος, επιβεβαιώνονται τόσο από τις μετέπειτα της μεταβίβασης επ’ ονόματι της μητέρας του, ενέργειες όλων των εμπλεκομένων, όσο και από το γεγονός ότι ο ίδιος παρέμεινε υπεύθυνος και υπόλογος για την αποπληρωμή του σχετικού δανείου.

 

Τα ήδη εκδοθέντα προσωρινά Διατάγματα τα οποία εξασφάλισε η Αιτήτρια εναντίον του και εναντίον της Καθ’ ης η Αίτηση 1, δεν θα πρέπει να οριστικοποιηθούν και θα πρέπει να ακυρωθούν, καθ’ ότι δεν ικανοποιούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις που τίθενται από τη σχετική Νομοθεσία και Νομολογία. Η Αιτήτρια δεν νομιμοποιείται να αξιώνει ως η αίτηση της, αφού δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι εμπίπτει στην έννοια του «πιστωτή» σύμφωνα με τα άρθρα 2 και 3 του Κεφ.62, ενόψει και όλων των ανωτέρω γεγονότων.

 

Κανένα επείγον δεν υφίστατο για να εκδοθεί μονομερώς το Διάταγμα. Καταρχάς, εξ’ όσων διαφαίνεται και από όλα τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα αλλά και από το ιστορικό των δικαστικών διαδικασιών στις οποίες εμπλέκονται η Αιτήτρια και οι Καθ’ ων η Αίτηση στην Αίτηση έξωσης, αν υπήρχε τέτοια πρόθεση εκ μέρους τους αναφορικά με την ισχυριζόμενη πράξη καταδολίευσης, αυτή την πρόθεση θα μπορούσαν να την υλοποιήσουν ή να την τροχοδρομήσουν από το έτος 2009, οπόταν και είχε καταχωρηθεί σχετική Αίτηση Καθορισμού ενοικίου από τους Καθ’ ων η Αίτηση στην Αίτηση έξωσης, υπ’ αριθμό Κ123/2009. Επιπρόσθετα, ο ενόρκως δηλών την ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση, δεν νομιμοποιείται να προβαίνει στη δήλωση του και κατ’ επέκτασην, να προσφέρει μαρτυρία. Ενόψει όλων των ανωτέρω, δεν είναι δίκαιο ούτε εύλογο τα προσωρινά Διατάγματα να οριστικοποιηθούν και η Αιτήτρια δεν δικαιούται στην έκδοση και οριστικοποίηση αυτών.

 

Η δεύτερη είναι της κας. Ανδρούλλας Μαυρικίου. Η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι είναι η Καθ’ ης η Αίτηση 1 στην υπό εξέταση αίτηση και μητέρα του Καθ’ ου η Αίτηση 2. Γνωρίζει δε πολύ καλά τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης. Αρνείται ότι η ισχυριζόμενη προς ακύρωση μεταβίβαση του Διαμερίσματος έγινε με σκοπό ή την παραμικρή πρόθεση να παρεμποδιστεί ή να καθυστερήσει η Αιτήτρια στην είσπραξη του εξ’ αποφάσεως χρέους της ιδίας και του Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο κυρίως Αίτηση. Το χρέος προέκυψε δυνάμει απόφασης του Δικαστηρίου ημερομηνίας 12.12.2017. Η τυπική μεταβίβαση του έτους 2017 από την κα. Μαυρικίου προς τον υιό της, δεν αποτελεί πράξη μεμπτή, ούτε πράξη καταδολίευσης της Αιτήτριας. Αρχικός και τυπικός ιδιοκτήτης του Διαμερίσματος ήταν ανέκαθεν ο Καθ’ ου η Αίτηση 2, ο οποίος το αγόρασε το 2006.

 

Το 2011, ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 ανακοίνωσε στους γονείς του ότι επρόκειτο να νυμφευθεί. Η σύζυγος του είναι αλλοδαπή. Οι γονείς του Καθ’ ου η Αίτηση 2 είχαν πολλές αμφιβολίες αναφορικά με τα κίνητρα και τις προθέσεις της μέχρι σήμερα συζύγου του Καθ’ ου η Αίτηση 2. Οι αμφιβολίες τους προέκυψαν σε σχέση με την εσφαλμένη εντύπωση τους ότι η τότε μέλλουσα σύζυγος του, προσέβλεπε στην απόκτηση δικαιώματος επί των περιουσιακών στοιχείων του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και ότι, σε περίπτωση διαζυγίου, θα είχε το δικαίωμα να αξιώσει μερίδιο της περιουσίας του και κατ’ επέκτασην, του Διαμερίσματος.

 

Έχοντας ως σκοπό την προστασία του παιδιού της, η Καθ’ ης η Αίτηση 1 ήρθε σε συμφωνία με τον Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην παρούσα, όπως της μεταβιβάσει το Διαμέρισμα για παν ενδεχόμενο, με τη συνεννόηση ότι καθ’ όλο το χρόνο που το Διαμέρισμα παρέμενε εγγεγραμμένο στο όνομα της, ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 θα παρέμενε ο ουσιαστικός ιδιοκτήτης, θα συνέχιζε την πληρωμή των χρεών του Διαμερίσματος και ότι, οποτεδήποτε το ζητούσε, η κα. Μαυρικίου θα προέβαινε σε επαναμεταβίβαση του επ’ ονόματι του Καθ’ ου η Αίτηση 2. Έτσι, κατέλεξαν ότι η Καθ’ ης η Αίτηση 1 θα ενεργούσε ουσιαστικά ως κατεπιστευματοδόχος του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και εκείνος θα παρέμενε, σε κάθε περίπτωση, ο απόλυτος δικαιούχος.

 

Κατά τα μέσα του 2017, ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 αιτήθηκε όπως λάβει επιπρόσθετο δάνειο, ούτως ώστε να αρχίσει νέα επιχείρηση με τη σύζυγο του. Την ενημέρωσε ότι, για να μπορέσει να του παρέχει την επιπρόσθετη πιστωτική διευκόλυνση η Συνεργατική Κυπριακή Τράπεζα, θα έπρεπε η εξασφάλιση που θα έδιδε να ήταν εγγεγραμμένη στο όνομα του. Έτσι, της ζήτησε κατά τα μέσα του 2017, να ξεκινήσουν διαδικασίες για επαναμεταβίβαση του Διαμερίσματος επ’ ονόματι του. Προς τούτο, κατά την 14.7.2017, η κα. Μαυρικίου έδωσε γραπτές οδηγίες προς το Πιστωτικό Ίδρυμα. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί η εν λόγω μεταβίβαση ως δόλια ή ότι ενέχει πρόθεση καταδολίευσης της Αιτήτριας. Αντίθετα, οι ενέργειες της μεταβίβασης ξεκίνησαν προγενέστερα της όποιας δικαστικής αξίωσης της Αιτήτριας. Η ενόρκως δηλούσα λέγει ότι ουδέποτε συνεισέφερε οικονομικά, τόσο στην αρχική αγορά του Διαμερίσματος, όσο και την καταβολή των δόσεων για αποπληρωμή του δανείου. Όλα αυτά τα χρήματα καταβλήθηκαν και καταβάλλονται από την Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην παρούσα.

 

Νομική πτυχή:

Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας:

Οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας εφαρμόζονται σε υποθέσεις ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου δυνάμει του Κανονισμού 12(α) [1] των περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών 1983, ως αυτοί έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα.

Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος, Κεφ. 6:

Πρώτον, σύμφωνα με το άρθρο 91Α του Κεφ. 6 ως αυτό έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα, τεκμαίρεται μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου ότι η οποιαδήποτε δωρεά, μεταβίβαση, επιβάρυνση προς όφελος τρίτου ή μετακίνηση, απόκρυψη ή άλλη αποξένωση οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου του εξ’ αποφάσεως οφειλέτη, έγιναν με σκοπό την καταδολίευση του εξ’ αποφάσεως πιστωτή, ανεξάρτητα εάν έγιναν πριν ή μετά την καταχώρηση της αγωγής δυνάμει της οποίας εκδόθηκε απόφαση την εκτέλεση της οποίας επιδιώκει ο πιστωτής.

 

Συνεπώς, τεκμαίρεται ότι η μεταβίβαση του Διαμερίσματος από την Καθ’ ης η Αίτηση 1 προς τον Καθ’ ου η Αίτηση 2, έγινε με σκοπό την καταδολίευση της Αιτήτριας – εξ’ αποφάσεως πιστωτού. Το τεκμήριο είναι μαχητό και κρίνω ότι, για σκοπούς της υπό εξέταση αίτησης, ανετράπη.

 

Περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμος – Κεφ. 62:

Οι Αιτήσεις που καταχωρούνται κάτω από το Κεφ. 62, ανήκουν στην κατηγορία Αιτήσεων που έχουν πρωτογενή χαρακτήρα. Πρόκειται για αυτόνομη διαδικασία, που στοχεύει σε άλλης μορφής θεραπεία και κατατάσσεται στην ευρύτερη κατηγορία των Αγωγών (βλέπετε σχετικά Ιωακείμ κ.ά. v. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ (Αρ. 1), (2003) 1(Α) Α.Δ.Δ. 198). Κρίνεται εάν η οποιαδήποτε δωρεά, πώληση, ενέχυρο, υποθήκη ή άλλη μεταβίβαση ή διάθεση κινητής ή ακίνητης περιουσίας είναι δόλια ή μη και διατάζεται ή μη η ακύρωση της από το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου αγωγή ή άλλη διαδικασία έχει ακουστεί ή εκκρεμεί (άρθρο 4). Η αίτηση ακύρωσης της μεταβίβασης ή άλλης διάθεσης περιουσίας, δύναται να αφορά μεταβίβαση που έγινε πριν ή μετά την έναρξη αγωγής ή άλλης διαδικασίας στην οποία το δικαίωμα για ανάκτηση του χρέους έχει αποδειχθεί (άρθρο 4).

 

Το άρθρο 3 του περί Δολίων Μεταβιβάσεων (Ακύρωση) Νόμου, Κεφ. 62, προνοεί ως ακολούθως:

«3(1)  Κάθε δωρεά, πώληση, ενέχυρο, υποθήκη ή άλλη μεταβίβαση ή διάθεση οποιασδήποτε κινητής ή ακίνητης περιουσίας που γίνεται από οποιοδήποτε πρόσωπο με πρόθεση να παρεμποδίσει ή καθυστερήσει τους πιστωτές του ή οποιοδήποτε από αυτούς να ανακτήσουν από αυτόν, τα χρέη αυτού ή αυτών, θα θεωρείται ότι είναι δόλια, και θα είναι άκυρη εναντίον του εν λόγω πιστωτή ή πιστωτών, και ανεξάρτητα από οποιαδήποτε τέτοια δωρεά, πώληση, ενέχυρο, υποθήκη ή άλλη μεταβίβαση ή διάθεση, η περιουσία που φέρεται ότι μεταβιβάστηκε ή έτυχε μεταχείρισης κατά άλλο τρόπο δύναται να κατασχεθεί και να πωληθεί προς ικανοποίηση οποιουδήποτε χρέους από δικαστική απόφαση που οφείλεται από το πρόσωπο που προβαίνει στη δωρεά, πώληση, ενέχυρο, υποθήκη ή άλλη μεταβίβαση ή διάθεση.

(2)      Σε οποιαδήποτε αίτηση, βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού για ακύρωση μεταβίβασης ή εκχώρησης οποιασδήποτε περιουσίας που έγινε σε οποιοδήποτε γονιό, σύζυγο, παιδί, αδελφό ή αδελφή του δικαιοπάροχου ή εκχωρητή, όχι με χρηματικό αντάλλαγμα ή με αντάλλαγμα άλλη περιουσία ισοδύναμης αξίας ή με καλή αντιπαροχή, το βάρος απόδειξης ότι αυτή η μεταβίβαση ή εκχώρηση έγινε καλή τη πίστει και δεν έγινε με πρόθεση να παρεμποδίσει ή καθυστερήσει τους πιστωτές του θα έχει ο δικαιοπάροχος ή εκχωρητής και το πρόσωπο στο οποίο έγινε η εν λόγω μεταβίβαση ή εκχώρηση.

(3)      Καμία πώληση, υποθήκη, μεταβίβαση ή εκχώρηση που γίνεται με αντάλλαγμα χρημάτων ή άλλης περιουσίας ισοδύναμης αξίας δεν θα είναι ακυρώσιμη βάσει των διατάξεων του Νόμου αυτού, εκτός αν ο αγοραστής, ο ενυπόθηκος δανειστής, ο δικαιοδόχος ή εκδοχέας φανεί ότι έχει αποδεχτεί αυτή εν γνώσει του ότι η πώληση αυτή, υποθήκη, μεταβίβαση ή εκχώρηση έγινε από τον πωλητή, ενυπόθηκο οφειλέτη, δικαιοπάροχο ή εκχωρητή με πρόθεση να καθυστερήσει ή καταδολιεύσει τους πιστωτές του.»

 

Στην προκείμενη περίπτωση, υπάρχει εξ’ αποφάσεως χρέος το οποίο οφείλει στην Αιτήτρια η Καθ’ ης η Αίτηση 1, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως μετά του Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην κυρίως Αίτηση. Η Αιτήτρια είναι εξ’ αποφάσεως πιστωτής. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1, ενώ η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση εκκρεμούσε και πριν την έκδοση τελικής απόφασης, μεταβίβασε ακίνητη περιουσία και συγκεκριμένα, το Διαμέρισμα, στον υιό της. Δεν υπάρχει ενώπιον μου ισχυρισμός ότι η μεταβίβαση έγινε με χρηματικό αντάλλαγμα ή αντάλλαγμα άλλη περιουσία ισοδύναμης αξίας.

 

Σύμφωνα με το Τεκμήριο 1 στην ένορκο δήλωση του Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην παρούσα, το Διαμέρισμα ενεγράφη αρχικά επ’ ονόματι του το 2006 και παρέμεινε εγγεγραμμένο υπ’ ονόματι του μέχρι το 2011. Από την ενώπιον μου μαρτυρία φαίνεται ότι, κατά το 2011, όταν αυτό μεταβιβάστηκε στη μητέρα του, υπήρχε εκκρεμοδικία μεταξύ της Αιτήτριας και της Καθ’ ης η Αίτηση 1, σε υπόθεση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου, την οποία είχε κινήσει η Καθ’ ης η Αίτηση 1 το 2009. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αναγνωρίστηκε από το παρόν Δικαστήριο ως θέσμια ενοικιάστρια ακινήτου της Αιτήτριας, τον Απρίλιο 2017, με απόφαση η οποία εκδόθηκε στην Αίτηση Κ123/09 (Τεκμήριο 13 στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση). Εν τω μεταξύ, υπήρχε αλληλογραφία από τους δικηγόρους της Αιτήτριας προς τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 στην κυρίως Αίτηση έξωσης, από το 2016 (Τεκμήρια 2 και 3 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση).

 

Σχετικές είναι οι αυθεντίες A.N. Vassiliades v. A.N. Vassiliades and Another (1949) XVIII (Part 1) C.L.R. 10 και Αργυρού κ.ά. v. Κυπριακής Τράπεζας Αναπτύξεως Λτδ (2008) 1(Β) Α.Α.Δ. 1255, που πραγματεύονται το θέμα της πρόθεσης παρεμπόδισης ή καθυστέρησης του πιστωτή. Τέτοια πρόθεση πρέπει απαραιτήτως να διαπιστωθεί για την ακύρωση της μεταβίβασης, στα πλαίσια της κυρίως Αίτησης. Η υπό εξέταση αίτηση είναι ενδιάμεση της κυρίως Αίτησης.

 

 Το βάρος απόδειξης ότι η μεταβίβαση του Διαμερίσματος έγινε καλή τη πίστει και δεν έγινε με πρόθεση να παρεμποδίσει ή καθυστερήσει τους πιστωτές της, δηλαδή την Αιτήτρια, το έχει η Καθ’ ης η Αίτηση 1 και ο Καθ’ ου η Αίτηση 2 στον οποίο έγινε η μεταβίβαση. Για σκοπούς της υπό εξέταση αίτησης και μόνον, είναι η κρίση μου ότι το έχουν αποσείσει. Βλέπετε επίσης τις αυθεντίες Lymperopoulou v. Christodoulou and Others (1957) Vol. 22 C.L.R. 184, Pambos Zenios Trading Ltd κ.ά. v. Μιχάλη Χατζηπαύλου & Υιός Λτδ (2011) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2322 και Τζιέπρα v. Σάββα κ.ά., (2013) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2410.

 

Στοιχείο κατεπείγοντος:

            Στους λόγους ένστασης γίνεται αναφορά στο στοιχείο του κατεπείγοντος για την έκδοση μονομερώς των προσωρινών διαταγμάτων. Παραπέμπω σχετικά στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Κασπαρή κ.ά. v. Ανδρέου, (2004) 1(Β) Α.Α.Δ. 784, όπου ξεκαθαρίζεται πως μετά την καταχώρηση ένστασης, η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου είναι ουσιαστικά διαδικασία έκδοσης προσωρινού διατάγματος δια κλήσεως. Οι προβαλλόμενοι λόγοι ένστασης που αφορούν το στοιχείο του κατεπείγοντος στην έκδοση του προσωρινού διατάγματος, μπορούν να αφορούν μόνο το μονομερώς εκδοθέν διάταγμα, το οποίο δυνατόν να προσβληθεί με άλλη διαδικασία.

 

 

 

 

Προσωρινά διατάγματα – προϋποθέσεις και νομολογία:

Εξέταση κυρίως Αίτησης:

Η υπό εξέταση αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 32 [2] του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60 ως αυτός έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα. Για να οριστικοποιηθεί το εκδοθέν προσωρινό Διάταγμα, πρέπει να ικανοποιηθώ ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση κατά την επ’ ακροατηρίω διαδικασία, ότι υπάρχει πιθανότητα η Αιτήτρια να δικαιούνται σε θεραπεία στα πλαίσια της αίτησης δια κλήσεως και ότι, εκτός αν οριστικοποιηθεί το Διάταγμα θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο.

 

Η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση ικανοποιείται από την αποκάλυψη συζητήσιμης υπόθεσης. Η πιθανότητα επιτυχίας ικανοποιείται από το αποδεικτικό υλικό του Αιτητή. Τα δύο κριτήρια είναι αλληλένδετα, όμως το πρώτο εξετάζεται σε σχέση με τη νομική θεμελίωση της αξίωσης και το δεύτερο συσχετίζει τη νομική θεμελίωση με την προσφερόμενη μαρτυρία για την πραγματική θεμελίωση της αίτησης. Αν ο Αιτητής είναι σε θέση να δείξει κάτι πέρα από την απλή πιθανολόγηση και λιγότερο από το ισοζύγιο των πιθανοτήτων που απαιτείται κατά το τέλος της υπόθεσης, θεωρείται ότι έχει επιτύχει να ικανοποιήσει και το δεύτερο κριτήριο. 

 

            Η αίτηση δια κλήσεως υπέχει θέση αγωγής έναντι της υπό εξέταση αίτησης. Η Αιτήτρια ζητεί διάφορα Διατάγματα που αφορούν τους Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 οφείλει ένα χρηματικό ποσό στην Αιτήτρια, δυνάμει απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων, αλληλεγγύως και κεχωρισμένως μετά του Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην Αίτηση έξωσης. Το ποσό δεν έχει καταβληθεί και δεν υπάρχει ισχυρισμός ότι έχει καταβληθεί. Το 2017 και ενώ η υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Αίτηση εκκρεμούσε αλλά πριν την εκδίκαση της και την έκδοση τελικής Απόφασης, η Καθ’ ης η Αίτηση 1 αποξένωσε ακίνητη περιουσία της μεταβιβάζοντας ένα διαμέρισμα στον υιό της. Είναι παραδεκτόν ότι η μεταβίβαση έλαβαν χώραν. Το Μάρτιο 2018 επεστράφη ανεκτέλεστο ένταλμα κατάσχεσης κινητής περιουσίας των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 στην Αίτηση έξωσης, επειδή αυτοί στερούνται κινητής περιουσίας. Η Καθ’ ης η Αίτηση 1 δεν έχει άλλη ακίνητη περιουσία και δεν ισχυρίζεται ότι έχει.

 

Σε αιτήσεις της φύσεως της υπό εξέταση αίτησης, το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της υπόθεσης και η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση και στις ένορκες δηλώσεις, τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης ενόρκως δηλούντος (Δ.48 θ.4(2)). Υπό το φως των όσων έχει σήμερα ενώπιον του το Δικαστήριο και των όσων μπορεί σ’ αυτό το στάδιο να λάβει υπόψην, κρίνω ότι καταδεικνύεται σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση και αποκαλύπτεται πιθανότητα η Αιτήτρια να δικαιούνται θεραπείας στα πλαίσια της αίτησης δια κλήσεως.

 

Προϋποθέσεις επιφύλαξης άρθρου 32:

Η έκδοση προσωρινών διαταγμάτων επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου (βλέπετε Karydas Taxi Co. Ltd. v. Komodikis (1975) 1 C.L.R. 321).  Έχω λάβει υπόψη τόσο την καθαρή γλώσσα της επιφύλαξης του άρθρου 32(1) (πιο πάνω), όσο και τη νομολογία που την ερμηνεύει καθώς και σχετικές Αγγλικές αυθεντίες (βλέπετε Constantinides v. Makriyiorghou (1978) 1 C.L.R. 585, Attorney General & Another v. Savvides (1979) 1 C.L.R. 349, Odysseos v. Pieris Estates and Others (1982) 1 C.L.R. 557, Acropol Shipping Co. Ltd. and Others v. Rossis (1976) 1 C.L.R. 38, Papastratis v. Petrides (1979) 1 C.L.R. 231, Hadjikyriacos & Co. v. United Biscuits (1979) 1 C.L.R. 689, American Cyanamid Co. v. Ethicon Ltd. (1975) 1 All E.R. 504, Fellowes and Another v. Fisher (1975) 2 All E.R. 829, Jonitexo v. Addidas (1984) 1 C.L.R. 263, Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου ν. Χ’’Βασίλη (1989) 1 Α.Α.Δ. 152, Cyprus Sulphur κ.ά. ν. Παραρλάμα κ.ά. (1990) 1 Α.Α.Δ. 1040 και 1051, Πουργουρίδη κ.ά. ν. Μέζου κ.ά. (1994) 1 Α.Α.Δ. 201), Κοσμά v. Χατζηκυπρή κ.ά. (2000) 1(Α) Α.Α.Δ. 169, Χρ. Κούνουνα v. C. & A. Simonos Ltd., (2002) 1(Β) Α.Α.Δ. 1361, Papapetrou Bros Ltd. v. Παπαπέτρου (2003) 1 (Β) Α.Α.Δ. 741, Polyford Holdings Ltd. κ.ά. v. Rosestage Enterprises Ltd. (2007) 1(Β) Α.Α.Δ. 1042), Highgate Primary School Ltd. κ.ά. v. Φυλακτίδη κ.ά. (2009) 1(Α) Α.Α.Δ. 317).

 

Έχω ήδη αποφανθεί επί των πρώτων δύο προϋποθέσεων (βλέπετε πιο πάνω). Αναφορικά με την τρίτη προϋπόθεση, στην αυθεντία Κ. Κυρισάββα κ.α. v. Κύζη, (2001) 1 (Β) Α.Α.Δ. 1245) το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι (στη σελίδα 1253): «Η έννοια του δύσκολου ή αδύνατου της πλήρης απονομής της δικαιοσύνης σε μεταγενέστερο στάδιο περιλαμβάνει και άλλα, μεταβλητά κριτήρια, εκτός από την ανεπανόρθωτη ζημιά. Ο χρηματικός παράγοντας της αποζημίωσης δεν είναι ο μόνος που λαμβάνεται υπόψη (βλέπε Παπαστράτης v. Πετρίδης (1979) 1 ΑΑΔ 231. Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι υπάρχει η πιθανότητα πρόκλησης ζημιάς στην Αιτήτρια, η οποία να μη δύναται να αποζημιωθεί με χρήματα και ότι είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο. Δεν έχει στοιχειοθετηθεί επαρκώς σ’ αυτό το στάδιο, ο ισχυρισμός της Αιτήτριας αναφορικά με την πιθανότητα αποξένωσης του Διαμερίσματος από τον Καθ’ ου η Αίτηση 2 στην παρούσα, με σκοπό ή αποτέλεσμα, να μη δύναται να εισπράξει το λαβείν της η Αιτήτρια. Αντίθετα, φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι το Διαμέρισμα αποτελεί την κατοικία του Καθ’ ου η Αίτηση 2 και της οικογένειας του, για την οποία έχει συνάψει ενυπόθηκο δάνειο και πληρώνει δόσεις προς εξόφλησην του εδώ και χρόνια.

 

Περαιτέρω, στο Ένταλμα κινητής περιουσίας, υπάρχει και άλλη διεύθυνση για εκτέλεση του, ενώ δεν είχε ανευρεθεί κινητή περιουσία υποκείμενη σε κατάσχεση, σε μία από τις διευθύνσεις των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 στην Αίτησης έξωσης που είχαν δοθεί (Τεκμήριο 15 στην ένορκο δήλωση που συνοδεύει την υπό εξέταση αίτηση). Οι διαπιστώσεις αυτές, σ’ αυτό το στάδιο, αφορούν την επιμέτρηση του κινδύνου να μην ικανοποιηθεί η δικαστική απόφαση αν μεταβιβαστεί ή επιβαρυνθεί το Διαμέρισμα.

 

Υπό το φως της ενώπιον μου μαρτυρίας, κρίνω ότι δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις. Σημειώνω δε ότι: “Σε ενδιάμεση διαδικασία για προσωρινό διάταγμα εκείνο που χρειάζεται δεν είναι η απόδειξη του ουσιαστικού δικαιώματος αλλά σοβαρές ενδείξεις περί της πιθανότητας ύπαρξης του” (βλέπετε T.A. Micrologic Computer Consultants Ltd. v. Microsoft Corporation, (2002) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 1802, στη σελίδα 1809). Κρίνω επίσης ότι δεν είναι εύλογο ή δίκαιο να οριστικοποιηθεί το προσωρινό διάταγμα και ότι το ισοζύγιο του βολικού (balance of convenience) γέρνει υπέρ της μη οριστικοποίησης του. Το Δικαστήριο ασκεί τη διακριτική του ευχέρεια υιοθετώντας την πορεία η οποία φαίνεται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας εάν ήθελε φανεί ότι η απόφαση του είναι εσφαλμένη, υπό το φως των κατευθυντήριων γραμμών της αυθεντίας Bacardi & Co Ltd. v. Vinco Ltd. (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 788.

Απόφαση:

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η υπό εξέταση αίτηση αποτυγχάνει και απορρίπτεται και το προσωρινό Διάταγμα ημερομηνίας 30.3.2018 ακυρούται. Τα έξοδα της υπό εξέταση αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2, ως θα υπολογισθούν από τη Γραμματέα και εγκριθούν από το Δικαστήριο στην κλίμακα της Απόφασης ημερομηνίας 11.12.2017 και να πληρωθούν στο τέλος της διαδικασίας της αίτησης δια κλήσεως ημερομηνίας 27.3.2018.

 

(Υπ.)                                                  

Λ.Σ. Καμμίτση          

Πρόεδρος                 

Πιστόν Αντίγραφον

 

Γραμματέας

 

ΛΣΚ/ΕΠ

 



[1] «12(α) Εκτός αν άλλως προβλέπεται στο Νόμο ή στους Κανονισμούς αναφορικά με τη διεξαγωγή της διαδικασίας τη λήψη μαρτυρίας και τη διασφάλιση του κύρους του δικαστηρίου εφαρμόζονται οι πρόνοιες του περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 και των Θεσμών με τις αναγκαίες προσαρμογές για να συνάδουν με τους σκοπούς του Νόμου.»

 

[2] 32 (1) «Τηρουμένου οιουδήποτε διαδικαστικού κανονισμού έκαστον δικαστήριον, εν τη ασκήσει της πολιτικής αυτού δικαιοδοσίας, δύναται να εκδίδη απαγορευτικόν διάταγμα (παρεμπίπτον, διηνεκές, ή προστατικόν) ή να διορίζη παραλήπτην εις πάσας τας περιπτώσεις εις ας το δικαστήριον κρίνει τούτο δίκαιον ή πρόσφορον, καίτοι δεν αξιούνται ή χορηγούνται ομού μετ’ αυτού αποζημιώσεις ή άλλη θεραπεία:

Νοείται ότι παρεμπίπτον απαγορευτικόν διάταγμα δεν θα εκδίδεται εκτός εάν το δικαστήριον ικανοποιηθή ότι υπάρχει σοβαρόν ζήτημα προς εκδίκασιν κατά την επ’ ακροατηρίου διαδικασίαν, ότι υπάρχει πιθανότης ότι ο αιτών διάδικος δικαιούται θεραπείαν, και ότι εκτός εάν εκδοθή παρεμπίπτον απαγορευτικόν διάταγμα, θα είναι δύσκολον ή αδύνατον να απονεμηθή πλήρης δικαιοσύνη εις μεταγενέστερον στάδιον.»

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο