ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Α.Ε.Δ.
Αρ. Αγωγής 1305/2022(i)
Μεταξύ:
ΑΥΓΟΥΣΤΑΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
Ενάγουσας
- και -
ΠΕΤΡΟΥ ΒΕΝΤΟΥΡΗ
Εναγόμενου
Αίτηση ημερ. 20.10.22 για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης
Ημερομηνία: 5 Δεκεμβρίου, 2022
Εμφανίσεις:
Για την ενάγουσα – αιτήτρια: Γ. Α. Βασιλείου ΔΕΠΕ
Για τον εναγόμενο – καθ΄ ου η αίτηση: Γ. Κουκούνης ΔΕΠΕ
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με αυτή την αίτηση η αιτήτρια ζητά Διάταγμα του Δικαστηρίου που να παραχωρεί άδεια για καταχώρηση απαντητικής και/ή συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης σε απάντηση των ισχυρισμών που περιλαμβάνονται στην ένορκη δήλωση του Πέτρου Βεντούρη η οποία συνοδεύει την ειδοποίηση περί της προθέσεως ενστάσεως του Καθ’ ου η αίτηση ημερ. 14/10/2022 καθώς και της συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης του Πρόδρομου Προδρόμου ημερομηνίας 17/10/2022.
Η αίτηση βασίζεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας θεσμούς Δ.39, Δ.48 Θ. 1, 2, 3, 4 (1) (2) (3), 5 - 8, 9 - 13, Δ.64 Θ. 1 - 2 καθώς και στις συμφυείς εξουσίες και πρακτική του Δικαστηρίου.
Η αίτηση βασίζεται σε ένορκη δήλωση της Ενάγουσας η οποία αναφέρει ότι μετά από μελέτη της ένστασης που καταχώρησε ο Καθ’ ου η αίτηση και της συμπληρωματικής ενόρκου δηλώσεως του Πρόδρομου Προδρόμου υπάρχουν θέματα, για τα οποία απαιτείται η καταχώρηση από μέρους της απαντητικής-συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης προς διασαφήνιση και αποκατάσταση της αλήθειας, ώστε να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου όλα τα ορθά γεγονότα ούτως ώστε αφενός να έχει ολοκληρωμένη και σαφή εικόνα των γεγονότων που περιβάλλουν την αίτηση και αφετέρου να αποφευχθεί η παραπλάνηση του, καθώς της καταλογίζουν ότι παραπλάνησε το Δικαστήριο καθώς απέκρυψε ουσιώδη γεγονότα γεγονός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Είναι η θέση της ότι στις πιο πάνω ένορκες δηλώσεις αναφέρονται γεγονότα τα οποία χρήζουν απάντησης καθ΄ ότι σε σχέση με αυτά υπάρχει σημαντική διαφωνία, παρουσιάζονται δε με τρόπο παραπλανητικό και λανθασμένο και εάν αφεθούν χωρίς την αναγκαία απάντηση γεγονότων που να τα καταρρίπτει ή διευκρινίζει θα δημιουργηθεί σημαντική αδικία εις βάρος της καθ΄ ότι θα παρουσιάζονται ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότα τα οποία δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή δεν έχουν το νόημα που τους αποδίδει ο Καθ’ ου η αίτηση.
Συγκεκριμένα, είναι η θέση της ότι στις παραγράφους 19, 20, 22 και 54 της ένορκης δήλωσης του Καθ’ ου η αίτηση στην ένσταση του, παρουσιάζει εντελώς παραπλανητικά και λανθασμένα τα γεγονότα με αποτέλεσμα να προσπαθεί να πείσει το Δικαστήριο ότι τα εν λόγω καταστήματα ήταν διαθέσιμα προς ενοικίαση στις 31/12/1999 ή/και προγενέστερα βασίζοντας τους ισχυρισμούς του σε λεγόμενα του Πρόδρομου Προδρόμου. Προς τούτο δε κατατέθηκε και συμπληρωματικά ένορκη δήλωση του τελευταίου προς υποστήριξη των πιο πάνω ισχυρισμών. Συγκεκριμένα τόσο ο Καθ’ ου η Αίτηση όσο και ο κ.Προδρόμου προσπαθούν ψευδώς και ανώφελα να πείσουν το Δικαστήριο για την ύπαρξη συμφωνίας ενοικίασης μεταξύ της εταιρείας PROKRITA COMPANY LIMITED και της μητέρας της. Ο κ. Προδρόμου ο οποίος με την πρόφαση ότι είναι σήμερα ο Διευθυντής και ο κύριος μέτοχος της εταιρείας αναφέρει ότι έχει ιδία γνώση για την εν λόγω συμφωνία αγνοώντας ότι μέχρι το 2005 διευθυντής ήταν ο πατέρας τους και μέτοχοι η μητέρα και ο πατέρας της και σε καμία περίπτωση δεν έγινε τέτοια συμφωνία. Αντιθέτως η μητέρα και ο πατέρας της χρησιμοποιούσαν τα εν λόγω καταστήματα για ιδία χρήση και συγκεκριμένα για την στέγαση της δικής τους επιχείρησης και εταιρείας των οποίων ήταν οι αποκλειστικοί μέτοχοι και είναι απορίας άξιον οι ίδιοι οι μέτοχοι της εταιρείας να ενοικιάζουν στην ίδια τους την εταιρεία τα καταστήματα ιδιοκτησίας τους. Τονίζει ότι έχει ιδία γνώση ότι τα εν λόγω ακίνητα χρησιμοποιούντο για ιδία χρήση και δεν ήταν σε καμία περίπτωση διαθέσιμα προς ενοικίαση γι’ αυτό άλλωστε τα κατείχαν και οι γονείς της ώστε να στεγάσουν την οικογενειακή τους επιχείρηση και όχι να τα ενοικιάσουν. Προς τούτο επισυνάπτει ως Τεκμήριο 1 το έντυπο ΗΕ4 που αποτελεί την κοινοποίηση αλλαγής αξιωματούχων της εταιρείας PROKRITA COMPANY LIMITED ημερομηνίας 03/01/2005, ως Τεκμήριο 2 το έντυπο ΗΕ57 που καταδεικνύει την μεταβίβαση των μετοχών της πιο πάνω εταιρείας ημερομηνίας 26/03/2008 και ως Τεκμήριο 3 την Ετήσια Έκθεση κατά το έτος 1999 που καταδεικνύει τους μετόχους κατά τον αναφερόμενο χρόνο ημερομηνίας 14/12/1999.
Ως εκ τούτου αναφέρει ότι δεν μπορούσε να προβλέψει κατά τον χρόνο που καταχωρούσε την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση της ημερομηνίας 04/10/2022 ότι ο Καθ’ ου η Αίτηση θα προσπαθούσε να επικαλεστεί ότι το ακίνητο ήταν διαθέσιμο για ενοικίαση κατά ή περί τις 31/12/1999 ή και προγενέστερα.
Επισυνάπτει ως ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α αντίγραφο της προτιθέμενης απαντητικής δήλωσης που θα καταχωρήσουν σε περίπτωση που εγκριθεί το αίτημα από το Δικαστήριο. Τα στοιχεία που επιθυμεί η πλευρά τους να θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου είναι συγκεκριμένα και τεκμηριωμένα και σχετίζονται και/ή αποτελούν απάντηση ή διευκρινήσεις σε συγκεκριμένες θέσεις και ισχυρισμούς του Καθ’ ου η αίτηση, που περιέχονται στην ένορκο δήλωση στην ένσταση του καθώς και στην ένορκη δήλωση του Πρόδρομου Προδρόμου .
Σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν διόρθωση ή/και τροποποίηση ή/και προσθήκη στους αρχικούς ισχυρισμούς της ενόρκου δηλώσεως ημερ. 04/10/2022 γιατί ο Καθ’ ου η αίτηση παρουσιάζει με ένα εντελώς παραπλανητικό και ψευδή τρόπο τα πραγματικά γεγονότα με σκοπό να πλήξει τα δικαιώματα της.
Ο Εναγόμενος – Καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση στην Αίτηση. Οι συγκεκριμένοι ένστασης είναι οι ακόλουθοι:
1 Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων για λήψη άδειας καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
2 Δεν υπάρχει και ούτε προκύπτει από το κείμενο της επιδιωκόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ή την Αίτηση της Ενάγουσας καλός λόγος που να δικαιολογεί την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης από την Ενάγουσα.
3 Δεν δικαιολογείται και ούτε υπάρχει καλός λόγος έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων ή καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ενόψει του ότι:
(α) Το Δικαστήριο έχει ήδη εκδώσει το Προσωρινό Διάταγμα ημερομηνίας 5 Οκτωβρίου 2022 (στο εξής το “Προσωρινό Διάταγμα”) κατόπιν μονομερούς αίτησης ημερομηνίας 4 Οκτωβρίου 2022 (στο εξής η “Μονομερής Αίτηση”) χωρίς να ακουστεί ο Εναγόμενος∙
(β) Με την ένσταση του ημερομηνίας 14 Οκτωβρίου 2022 (στο εξής η “Ένσταση”), ο Εναγόμενος εγείρει μεταξύ άλλων ως ένα εκ των λόγω ένστασης του την απόκρυψη ή/και μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων που αφορούν τη δεδηλωμένη θέση του Εναγόμενου προς την Ενάγουσα ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής του επίδικου Μίσθιου – καταστημάτων∙
(γ) Με την υπό κρίση Αίτηση η Εναγόμενη επιδιώκει να προσθέσει μαρτυρία στην ένορκη δήλωση που υποστήριξε τη Μονομερή Αίτηση της και αφορά τη μη αποκαλυφθείσα θέση του Εναγόμενου ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής του επίδικου Μίσθιου∙
(δ) Αποτελεί κανόνα καθολικής εφαρμογής ότι δεν επιτρέπεται η προσθήκη μαρτυρίας ή η αλλοίωση της εικόνας που δόθηκε στο Δικαστήριο κατά την έκδοση προσωρινού διατάγματος όταν αυτό εκδόθηκε μονομερώς στην απουσία της μίας πλευράς, είτε για κάλυψη κενών, είτε για προσθήκη μαρτυρίας, είτε για οποιοδήποτε άλλο λόγο.
4 Σε περιπτώσεις όπου το Δικαστήριο παρέχει θεραπεία ύστερα από μονομερή αίτηση, όπως η παρούσα υπόθεση, δεν επιτρέπεται η επανόρθωση της παράλειψης πρωθύστερα έτσι ώστε να μεταβληθεί ή αλλοιωθεί η εικόνα που δόθηκε αρχικά από το Δικαστήριο για να παράσχει θεραπεία.
5 Αντίκρουση ισχυρισμών που προβάλλονται για ακύρωση διατάγματος που χορηγήθηκε μονομερώς (στην παρούσα περίπτωση, το Προσωρινό Διάταγμα) δεν μπορεί να τεκμηριώσει καλό λόγο για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, και αυτό ισχύει και στην παρούσα περίπτωση.
6 Η επιδιωκόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση αποσκοπεί να απαντήσει σε θέσεις και ισχυρισμούς του Εναγόμενου, όμως αυτό δεν αποτελεί καλό λόγο για παροχή άδειας καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
7 Το περιεχόμενο της Αίτησης και της επιδιωκόμενης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης δεν δικαιολογούν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της παροχής άδειας καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
8 Σε ό,τι αφορά τις παραγράφους της επιδιωκόμενης προς καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, δείγμα της οποίας επισυνάφθηκε ως Παράρτημα Α της ένορκης δήλωσης της Ενάγουσας που συνοδεύει την υπό κρίση Αίτηση (στο εξής η “ΕΔ ΑΠ”):
(α) Οι παράγραφοι 1 & 2 είναι εισαγωγικοί και συνεπώς αχρείαστες, μη δεικνύουσες καλό λόγο καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
(β) Οι παράγραφοι 3 & 7 προωθούν γενική άρνηση των ισχυρισμών του Εναγόμενου που περιλαμβάνονται στην ένορκη δήλωση που συνόδευσε την ένσταση του ημερομηνίας 14 Οκτωβρίου 2022 στο Προσωρινό Διάταγμα/Μονομερή Αίτηση και αυτό δεν αποτελεί και ούτε δεικνύει καλό λόγο που να δικαιολογεί την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
(γ) Με την παράγραφο 4 η Ενάγουσα επιδιώκει να τοποθετηθεί εκ των υστέρων (μετά την έκδοση του Προσωρινού Διατάγματος) επί μίας εκ των προϋποθέσεων εφαρμογής του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/1983, όπως τροποποιήθηκε, και συγκεκριμένα το κατά πόσο το επίδικο Μίσθιο ήταν ενοικιασμένο κατά την 31η Δεκεμβρίου 1999, ενώ γνώριζε εκ των προτέρων (πριν την καταχώρηση της Αγωγής) την καταγεγραμμένη θέση του Εναγόμενου ότι αυτή η προϋπόθεση εφαρμογής του περί Ενοικιοστασίου Νόμου (όπως και όλες οι άλλες) πληρούνταν και θα έπρεπε να το είχε αναφέρει στο Δικαστήριο κατά το χρόνο καταχώρησης της Μονομερούς Αίτησης, όμως δεν το έπραξε. Η προσπάθεια τοποθέτησης της Ενάγουσας επί του εν λόγω σημείου εκ των υστέρων, αφότου δεν αποκάλυψε την αντίθετη θέση του Εναγόμενου και εξασφάλισε το Προσωρινό Διάταγμα (ενώ θα έπρεπε να το φέρει σε γνώση του Δικαστηρίου έτσι ώστε να το γνωρίζει όταν καλείτο να εκδώσει το Προσωρινό Διάταγμα), αποτελεί κλασσική περίπτωση ανεπίτρεπτης προσπάθειας κάλυψης κενών και διόρθωσης παραλείψεων, ενάντια στην πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
(δ) Οι παράγραφοι 5 & 6 αποτελούν ανεπίτρεπτη προσπάθεια του Εναγόμενου να δικαιολογηθεί για τη μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων στο Δικαστήριο κατά το χρόνο καταχώρησης της Μονομερούς Αίτησης, και συγκεκριμένα τη συνειδητή παράλειψη του να ενημερώσει το Δικαστήριο για τη θέση του Εναγόμενου ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής του Μίσθιου (οπότε και ότι η προϋπόθεση μίσθωσης του επίδικου Μίσθιου κατά την 31η Δεκεμβρίου 1999 πληρείτο) – δεν αποτελεί και ούτε δεικνύει καλό λόγο καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
9 Δεδομένου ότι ο καλός λόγος θα πρέπει να εξειδικεύεται στους ισχυρισμούς που η πλευρά του αιτητή θα πρέπει να αποδεικνύει για να δικαιολογείται η παραχώρηση άδειας καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, τυχούσα έκδοση του αιτούμενου διατάγματος της παραγράφου (Α) του παρακλητικού της Αίτησης, και κατ’ επέκταση της παραγράφου (Γ) αυτού, είναι ανεπίτρεπτα εφόσον θα επέτρεπαν στην Ενάγουσα να προσάξει ενώπιον του Δικαστηρίου οποιουσδήποτε ισχυρισμούς χωρίς περιορισμό και χωρίς προηγουμένως να ελεγχθεί κατά πόσο αποτελούν ή καταδεικνύουν καλό λόγο έτσι ώστε να τεθούν ενώπιον του Δικαστηρίου (και χωρίς ο Εναγόμενος να μπορέσει να τοποθετηθεί επί της πρόθεσης ή αναγκαιότητας προσαγωγής τους ενώπιον του Δικαστηρίου).
10 Η ύπαρξη αμφισβητήσεων ή διαφωνιών μεταξύ των μερών δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει σε παροχή άδειας καταχώρησης συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης έτσι ώστε μέσω αυτής να απαντώνται ισχυρισμοί της άλλης πλευράς ή να προσάγεται πρόσθετη μαρτυρία, εφόσον κάτι τέτοιο δεν είναι επιθυμητό σε διαδικασίες προσωρινών διαταγμάτων. Η διαδικασία έκδοσης ή οριστικοποίησης της ισχύος προσωρινού διατάγματος δεν προσφέρεται για εξέταση αμφισβητούμενων γεγονότων και ούτε αποτελεί μέρος της λειτουργίας του Δικαστηρίου να προσπαθήσει να αποφασίσει δύσκολα νομικά σημεία τα οποία χρειάζονται λεπτομερή επιχειρηματολογία και ώριμη εξέταση.
11 Δεν έχει θέση ο χαρακτηρισμός οποιουδήποτε προσώπου ή ενόρκως δηλούντος ως αναξιόπιστου σε διαδικασίες εκδίκασης προσωρινών διαταγμάτων, όπου το Δικαστήριο δεν δύναται να καταλήξει στο κατά πόσο οι ισχυρισμοί της μίας πλευράς είναι αξιόπιστοι ή οι ισχυρισμοί της άλλης πλευράς έχουν διαψευστεί, ή γενικότερα να υπεισέλθει στην ουσία της υπόθεσης ή να προβεί σε εξέταση αμφισβητούμενων γεγονότων ή σε κατάληξη αναφορικά με την αξιοπιστία ενόρκως δηλούντων.
12 Δεν δικαιολογείται η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ της έγκρισης της Αίτησης και της παραχώρησης της επιδιωκόμενης άδειας για καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.
13 Η υπό κρίση Αίτηση είναι νομικώς και πραγματικώς αβάσιμη.
14 Η υπό κρίση Αίτηση αποτελεί κατάχρηση.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η ένσταση εκτίθενται στην επισυνημμένη ένορκη δήλωση του Εναγόμενου, ο οποίος, σε συντομία αναφέρει τα ακόλουθα:
Στις 4 Οκτωβρίου 2022 η Ενάγουσα καταχώρησε μονομερή αίτηση (“Μονομερής Αίτηση”), η οποία υποστηρίχθηκε από ένορκη δήλωση της . Στη βάση της Μονομερούς Αίτησης, το Δικαστήριο εξέδωσε εναντίον του προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 5 Οκτωβρίου 2022 (στο εξής το “Προσωρινό Διάταγμα”), δυνάμει του οποίου το Δικαστήριο διέταξε την έξωση του από τα δύο καταστήματα αρ. 2 & 3 τα οποία ενοικιάζει από την Αποβιώσασα Ευτυχία Προδρόμου (στο εξής η “Αποβιώσασα”) στο ισόγειο του κτιρίου που είναι εγγεγραμμένο στο όνομά της και βρίσκεται στην οδό [ ] 13 στη Λάρνακα (στο εξής τα εν λόγω καταστήματα σωρευτικά κατωτέρω καλούμενα ως το “Μίσθιο”).Το Προσωρινό Διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 17 Οκτωβρίου 2022. Στις 14 Οκτωβρίου 2022 καταχώρησε ένσταση στη Μονομερή Αίτηση της Ενάγουσας και στη συνέχιση της ισχύος του Προσωρινού Διατάγματος (στο εξής η “Ένσταση”). Στα πλαίσια της Ένστασης ήγειρε θέμα απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων, περιλαμβανομένου και όχι περιοριστικά:
(α) Απόκρυψη από το Δικαστήριο της επιστολής των δικηγόρων του, ημερομηνίας 21 Σεπτεμβρίου 2022, προς τους δικηγόρους της Ενάγουσας, με την οποία τους καθιστούσαν σαφές ότι απολαμβάνει της προστασίας του περί Ενοικιοστασίου Νόμου, Ν.23/1983, όπως τροποποιήθηκε, και ότι με τη λήξη της συμβατικής ενοικίασης του Μίσθιου στις 30 Σεπτεμβρίου 2022 θα καθίστατο θέσμιος ενοικιαστής του Μίσθιου·
(β) Απόκρυψη από το Δικαστήριο της επιστολής των δικηγόρων της Ενάγουσας ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2022 σε απάντηση της πιο πάνω αναφερόμενης επιστολής των δικηγόρων του ημερομηνίας 21 Σεπτεμβρίου 2022 με την οποία οι δικηγόροι της Ενάγουσας τους ανέφεραν ότι δεν συμφωνούν με τη θέση του.
(γ) Απόκρυψη από το Δικαστήριο γενικότερα ότι το Μίσθιο κτίστηκε πριν την 31η Δεκεμβρίου 1999 και ότι στις 31 Δεκεμβρίου 1999 το Μίσθιο ήταν ενοικιασμένο προς την εταιρεία Prokrita Company Limited, HE 4258 (στο εξής η “Prokrita”)·
(δ) Απόκρυψη από το Δικαστήριο του περιεχομένου της τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε μαζί του η Αυγούστα Προδρόμου 1 περίπου μήνα πριν την καταχώρηση της Αγωγής, με την οποία του ομολόγησε ότι γνώριζε ότι θα καθίστατο θέσμιος ενοικιαστής και βολιδοσκοπούσε κατά πόσο θα συμφωνούσε στην πληρωμή κάποιου ποσού για να παραδώσει κατοχή του Μίσθιου·
(ε) Συναφώς με τα ανωτέρω, γενικότερα το γεγονός ότι είναι θέσμιος ενοικιαστής του Μίσθιου και ότι την εν λόγω θέση του τη δήλωσε στην άλλη πλευρά πριν την καταχώρηση της ως άνω Αγωγής.
Στις 17 Οκτωβρίου 2022 εκδόθηκε εκ συμφώνου διάταγμα του Δικαστηρίου που επέτρεψε την καταχώρηση στο φάκελο του Δικαστηρίου της ένορκης δήλωσης του Πρόδρομου Προδρόμου, με την οποία ο τελευταίος ανέφερε μεταξύ άλλων ότι:
(α) Είναι διευθυντής της Prokrita·
(β) Κατά την 31η Δεκεμβρίου 1999, αλλά και προγενέστερα όπως και μεταγενέστερα, η Prokrita ενοικίαζε από την Αποβιώσασα το Μίσθιο (γενικότερα ολόκληρο το ισόγειο του κτιρίου) και σε αντάλλαγμα η εταιρεία Prokrita κατέβαλλε προς την Αποβιώσασα το ποσό των ΛΚ £500 περίπου μηνιαίως ως ενοίκιο, το οποίο η Αποβιώσασα μητέρα του δήλωνε και στο Φόρο Εισοδήματος·
(γ) Το κτίριο κτίστηκε πριν την 31η Δεκεμβρίου 1999·
(δ) Περί το τέλος Σεπτεμβρίου 2022 του τηλεφώνησε η Ενάγουσα Αυγούστα Προδρόμου και του είπε να μην πάρει οποιοδήποτε ενοίκιο από αυτόν γιατί θα καθίστατο θέσμιος ενοικιαστής του Μίσθιου·
(ε) Είναι θέσμιος ενοικιαστής του Μίσθιου·
(στ) Επίρρωσε τη θέση του που καταγράφηκε στην ένορκη δήλωση που συνόδευσε την Ένσταση του στη Μονομερή Αίτηση της Ενάγουσας ότι του ανέφερε μεταξύ άλλων τα ανωτέρω σε συνάντηση τους στο Μίσθιο στις 11 Οκτωβρίου 2022.
Αφού ο ενόρκως δηλών υιοθετεί όλους τους λόγους ένστασης που αναφέρονται στην ένσταση του, προχωρεί και απαντά στους ισχυρισμούς που παρατίθενται στην ΕΔ ΑΠ.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η Δ.48 Θ.4(2) προνοεί τα ακόλουθα:
«Το Δικαστήριο ή Δικαστής, μετά από αίτηση ή προφορικό αίτημα, μπορεί, για καλό λόγο, να επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικών ένορκων δηλώσεων. Η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39.»
Το κατά πόσο θα δοθεί άδεια σε ένα διάδικο να καταχωρήσει συμπληρωματική ένορκη δήλωση εμπίπτει στην σφαίρα της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου (Βλ. Αναφορικά με την αίτηση των Φιλόκυπρου Ματθαίου και άλλων (2008) 1 ΑΑΔ 510). Το Δικαστήριο θα πρέπει να ικανοποιηθεί ότι υπάρχει καλός λόγος ώστε να δοθεί άδεια για την καταχώρηση της ένορκης δήλωσης. Ο «καλός λόγος» δεν ερμηνεύεται στην πιο πάνω διάταξη, είναι όμως άρρηκτα συνυφασμένος με τη φύση της αίτησης, τις ιδιαιτερότητες της και το είδος των θεραπειών που αυτή επιζητεί και θα πρέπει να αποφασίζεται σε συνάρτηση με το δικαίωμα των διαδίκων να θέσουν ενώπιον του Δικαστηρίου το σχετικό αναγκαίο μαρτυρικό υλικό πριν την ακρόαση της αίτησης.
Η καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης δεν είναι δυνατό να εγκριθεί όπου περιέχει απλή επανάληψη των όσων αναφέρονται στην αρχική ένορκη δήλωση (Βλ. Παπακόκκινου κ.α ν Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (Αρ.1) (2012)1 Α.Α.Δ.643).
Όταν δεν έχει εκδοθεί μονομερώς οποιοδήποτε διάταγμα, πιο εύκολα μπορεί να ικανοποιηθεί η προϋπόθεση της ύπαρξης καλού λόγου για καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης. Η ένορκη δήλωση που για καλό λόγο μπορεί να επιτραπεί να καταχωριστεί, δεν περιορίζεται ούτε στο να συμπληρώσει την αρχικά καταχωρηθείσα, έννοια μάλλον ενστάσιμη καθ' όσον αφορά την περίπτωση που ενδιάμεσο διάταγμα έχει εξασφαλιστεί στη βάση της αρχικής, ούτε και στο να απαντήσει σε ζήτημα που εγείρεται στην ένσταση. Είναι μια επιπρόσθετη ένορκη δήλωση που αφορά σε κάτι το οποίο είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί υπόψη του Δικαστηρίου.
Στην απόφαση Α. Messios & Sons Ltd κ.α ν Ανδρέα Λεωνίδου (2010) 1 Α.Α.Δ. 1195 συνοψίζονται στοιχεία που λαμβάνει υπόψη του το Δικαστήριο για την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας σύμφωνα με τη Δ.48, Θ.4(2):
«Κατά την εκτίμηση μας τα στοιχεία που επιθυμούν να θέσουν ενώπιον του δικαστηρίου, οι εφεσείοντες-αιτητές, με τις δύο ένορκες δηλώσεις για τις οποίες ζητούν την άδεια του δικαστηρίου να καταχωρήσουν, είναι στοιχεία που σχετίζονται με τους ισχυρισμούς και τις θέσεις που πρόβαλε ο εφεσίβλητος-καθ' ου η αίτηση στην αρχική του ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της ένστασης στην αίτηση επαναφοράς της έφεσης. Δεν πρόκειται, κατά τη κρίση μας, για ανεπίτρεπτη μαρτυρία ούτε για επανάληψη των αρχικών ισχυρισμών των εφεσειόντων, αλλά για διευκρινίσεις και ισχυρισμούς που είναι επιθυμητό να επιτραπεί στους εφεσείοντες-αιτητές να προβάλουν, ώστε το δικαστήριο να έχει ενώπιον του ολοκληρωμένη και σφαιρική εικόνα των γεγονότων».
Δεν μπορεί να καθοριστεί εξαντλητικά τι είναι ορθό και δίκαιο να τεθεί, στην κάθε περίπτωση, υπόψη του Δικαστηρίου και συνεπώς τι συνιστά «καλό λόγο». Πέραν των βασικών αρχών τα επί μέρους κριτήρια είναι αμέτρητα, όσα και η ποικιλία των περιστάσεων της κάθε υπόθεσης.
Οι συνήγοροι αγόρευσαν θέτοντας στο Δικαστήριο τις αντίστοιχες θέσεις τους, τις οποίες έχω υπόψη και θα σταθώ σ' αυτές στη συνέχεια όπου κρίνω αναγκαίο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Καθοδηγούμενη από το πιο πάνω νομικό πλαίσιο θα προχωρήσω να εξετάσω την αίτηση σε συνδυασμό με τους λόγους ένστασης. Στην υπό κρίση περίπτωση η ενάγουσα έχει εξασφαλίσει μονομερώς το διάταγμα το οποίο ζήτησε. Με την προτεινόμενη συμπληρωματική ένορκη δήλωση επιχειρείται καταρχάς να προβληθεί η διαφωνία της αιτήτριας με τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν στις ένορκες δηλώσεις που στηρίζουν την ένσταση.
Στην υπόθεση Κούππα ν Πουλλάς Τσαδιώτης Λτδ κ.α.(2014)1(Β) Α.Α.Δ.1665 η οποία αφορούσε αίτηση για προσωρινό διάταγμα λέχθηκαν τα εξής:
«Σ΄ ότι δε αφορά τη δυνατότητα που παρέχεται από τη Δ.48 θ.4(2) για συμπληρωματική ένορκη δήλωση, δεν πρέπει να λησμονείται ότι η δυνατότητα αυτή παρέχεται υπό την προϋπόθεση τεκμηρίωσης «καλού λόγου» και δεν βλέπουμε πως η αντίκρουση ισχυρισμών που προβάλλονται για ακύρωση διατάγματος που χορηγήθηκε μονομερώς θα μπορούσε να τεκμηριώσει «καλό λόγο».
Η αμφισβήτηση ισχυρισμών που ηγέρθηκαν στην ένσταση δεν μπορεί, συνεπώς, να στοιχειοθετήσει καλό λόγο.
Όσον αφορά την επιδίωξη της αιτήτριας να τοποθετηθεί σε σχέση με το κατά πόσο το επίδικο ακίνητο εμπίπτει στον περί Ενοικιοστασίου Νόμο Ν.23/1983 και να αντικρούσει τη θέση των ενόρκως δηλούντων στην ένσταση σε σχέση με το κατά πόσο το ακίνητο ήταν ενοικιασμένο κατά την 31.12.1999 θα πρέπει να αναφερθεί ότι αυτά είναι θέματα που αφορούν την ουσία της αγωγής και δεν έχουν θέση κατά την εξέταση ενδιάμεσης αίτησης. Είναι δε προφανές από το περιεχόμενο της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ότι επιδιώκεται μέσω της μαρτυρίας που η αιτήτρια επιχειρεί να καταθέσει αλλοίωση της εικόνας που μετέδιδε η μαρτυρία της στην αρχική ένορκη της δήλωση στη βάση της οποίας ζήτησε και πέτυχε το μονομερές διάταγμα. Σε περιπτώσεις που το δικαστήριο παρέχει θεραπεία, ύστερα από μονομερή αίτηση και υπάρχει παράλειψη πληροφόρησης, δεν επιτρέπεται, με βάση τη νομολογία, η επανόρθωση της παράλειψης πρωθύστερα έτσι ώστε να μεταβληθεί ή αλλοιωθεί η εικόνα που δόθηκε πρωταρχικά στο δικαστήριο για να παράσχει τη θεραπεία.(Βλ.Stavros Georgiou & Son(Scrap Metals) Ltd.v Του Πλοίου Lipa σημαίας Λιβερίας(2001)1Β Α.Α.Δ.1220.) Παράλληλα δε φαίνεται να επιχειρείται να πληγεί η αξιοπιστία των ενόρκως δηλούντων, πράγμα ανεπίτρεπτο σε αιτήσεις αυτής της φύσης.
Με βάση όλα τα πιο πάνω καταλήγω ότι η αιτήτρια δεν έχει καταδείξει οποιοδήποτε καλό λόγο που να δικαιολογεί την έγκριση της αίτησης.
Ως εκ τούτου η Αίτηση απορρίπτεται. Τα έξοδα της Αίτησης επιδικάζονται υπέρ του Εναγόμενου - Καθ΄ ου η αίτηση και εναντίον της Ενάγουσας - Αιτήτριας , όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο και θα είναι πληρωτέα στο τέλος της διαδικασίας της παρούσας Αγωγής.
(Υπ.): ………………………….
Μ. Παπαϊωάννου, Α.Ε.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο