Ενώπιον: Μ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Α.Ε.Δ.
Αγωγή αρ.: 1371/2022(i)
Μεταξύ:
LITWAK ARIEL MARIANO
Ενάγοντας/Αιτητής
-και-
1. PLAYHOUSE INTERNATIONAL NURSERY LTD
2. Βαρβάρα Δημοσθένους
Εναγόμενες/Καθ’ ων η Αίτηση
Αίτηση για προσωρινό Διάταγμα ημερ.17/10/22
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 03 Νοεμβρίου, 2023
Εμφανίσεις:
Για Ενάγοντα – Αιτητή: κ. Κωνσταντινίδης για ΤΕΚΚΗΣ & ΜΑΤΣΑΓΚΟΣ Δ.Ε.Π.Ε
Για Εναγόμενες – Καθ΄ ων η αίτηση: κα Ασημάκη για G.KAIMAKLIOTIS &CO LLC
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Με γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα (Ο.2, r.1), ημερομηνίας 17/10/22, που ο Ενάγοντας-Αιτητής (στο εξής «ο Αιτητής») καταχώρησε, ζητά Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η συμφωνία ενοικίασης μεταξύ του και των Εναγόμενων τερματίστηκε νομότυπα και ότι οι Εναγόμενοι ουδέν δικαίωμα έχουν να επεμβαίνουν και/ή να χρησιμοποιούν και/ή να κατέχουν και/ή να εκμεταλλεύονται το επίδικο ακίνητο, απόφαση που να διατάσσει τους Εναγόμενους σε έξωση και/ή να παραδώσουν ελεύθερη και κενή την κατοχή του επίδικου ακινήτου, απόφαση που να απαγορεύει τους Εναγόμενους να επεμβαίνουν και/ή χρησιμοποιούν και /ή να κατέχουν και/ή να εκμεταλλεύονται παράνομα το επίδικο ακίνητο. Ζητούν επίσης απόφαση για καταβολή των οφειλόμενων ενοικίων 2 μηνών, που να διατάσσει τους Εναγόμενους στην καταβολή του εύλογου ενοικίου €800 μηνιαίως καθώς και αποζημιώσεις.
Με αυτή την Αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε μονομερώς και διατάχθηκε η επίδοση της, ο Αιτητής ζητά :
Α. Ενδιάμεσο Απαγορευτικό Διάταγμα (interim restrictive injunction) και/ή συντηρητικό και/ή προσωρινό Διάταγμα και/ή Ενδιάμεσο Ένταλμα Απαγόρευσης (writ of prohibition) του Δικαστηρίου που να απαγορεύει στους Εναγόμενους 1 και/ή 2 και/ή στους υπαλλήλους και/ή τους υπηρέτες και/ή αντιπροσώπους και/ή εκπροσώπους και/ή αξιωματούχους και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα τα οποία λειτουργούν και/ή ενεργούν με βάση τις εντολές και/ή τις οδηγίες των Εναγόμενων και/ή για λογαριασμό τους και/ή άλλως πως, να λειτουργούν το υποστατικό και/ή ακίνητο και/ή οικία στην οδό [ ] Δ.29, στον Δήμο Λειβαδιών, Επαρχία Λάρνακας με αριθμό εγγραφής 0/[ ], Φ/Σχ: 1-2565-3685, Αρ. Τεμ. [ ],εφ’ εξής «επίδικο ακίνητο», ως νηπιαγωγείο και/ή βρεφοκομείο και/ή ιδιωτικό εκπαιδευτήριο και/ή ιδιωτικό σχολείο ένεκα της μη εξασφάλισης των απαραίτητων αδειών από το Δήμο Λειβαδιών και/ή τις αρμόδιες αρχές και/ή υπηρεσίες εκ μέρους των Εναγόμενων 1 και/ή 2 για την άσκηση των εν λόγω εργασιών και/ή υπηρεσιών επί του εν λόγω ακινήτου στο οποίο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης και/ή νόμιμος κάτοχος και/ή το δικαιούμενο πρόσωπο να εγγραφεί ως Ιδιοκτήτης είναι ο Ενάγοντας.
Η Αίτηση βασίζεται στους περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικούς Κανονισμούς και ειδικότερα αλλά χωρίς περιορισμό στη Δ.39, Δ.48 κ.κ. 1-3, 7, 8 και 9, Δ.59 και Δ.64, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν.14/60, άρθρα 2, 29, 30, 32 και 43, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ. 6, στον περί Συμβάσεων Νόμο Κεφ. 149 άρθρα 2, 3 έως 9, 73 έως 75, στον Περί Ιδιωτικών Σχολείων Νόμο του 2019 (147(I)/2019) άρθρα 2, 3, 4, 5, 7, 8, 11, 40(1), (2) και (3), στη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου καθώς επίσης και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες και γενική πρακτική του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η Αίτηση, φαίνονται στην Ένορκη Δήλωση της Ξένιας Τέκκη, δικηγορικής υπαλλήλου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τον Ενάγοντα η οποία, ως αναφέρει, είναι δεόντως εξουσιοδοτημένη να προβεί στην ένορκη δήλωση εκ μέρους του Ενάγοντα. Έχει προσωπική γνώση των γεγονότων ενώ για όσα γεγονότα δεν έχει προσωπική γνώση αποκαλύπτει την πηγή των γνώσεων της, για θέματα δε αμιγώς νομικά έχει λάβει νομική συμβουλή από τους πιο πάνω δικηγόρους. Την παρούσα χρονική περίοδο ο Ενάγοντας βρίσκεται στο Ισραήλ, χώρα καταγωγής του, για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους και ως εκ τούτου, ένεκα της επείγουσας φύσης της υπόθεσης προβαίνει η ίδια κατόπιν ειδικής εξουσιοδότησης και κατόπιν ενημέρωσής της από μέρους του επί της ουσίας της υπόθεσης και κατόπιν μελέτης του φακέλου της δικογραφίας, στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της Αίτησης.
Ως αναφέρει η ομνύουσα, ο Ενάγοντας είναι ο εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του ακινήτου με αριθμό εγγραφής 0/[ ], Φ/Σχ: 1-2565-3685, Αρ. Τεμ. [ ] επί της οδού Δεινοκράτους Δ.29, στον Δήμο Λειβαδιών στην Επαρχία Λάρνακας, (εφ’ εξής «επίδικο ακίνητο»). Οι Εναγόμενοι 1 είναι Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης με εγγεγραμμένο γραφείο και έδρα στην οδό Εστίας 8, Αραδίππου, 7104,στη Λάρνακα. Η Εναγόμενη 2 είναι η μόνη Διευθύντρια των Εναγόμενων 1.
Στις 03.08.2021, δυνάμει σχετικής συμφωνίας ενοικίασης, οι Εναγόμενοι 1, εκπροσωπούμενοι από την Εναγόμενη 2, ενοικίασαν το επίδικο ακίνητο από τον Ενάγοντα για 2 έτη, ήτοι από τη 01.09.2021 μέχρι τις 30.08.2023 έναντι μηνιαίου ενοικίου €800 καταβλητέου προκαταβολικά την πρώτη εβδομάδα του κάθε μήνα. Η αξία του επίδικου ακινήτου κατά τον ουσιώδη χρόνο ανερχόταν σε ποσό ύψους €104.900. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 2 η συμφωνία ενοικίασης μεταξύ των Εναγόμενων 1, με την υπογραφή της Εναγόμενης 2 και του Ενάγοντα, εφ’ εξής «συμφωνία ενοικίασης» και ως Τεκμήριο 3 έρευνα στην ιστοσελίδα του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας στην οποία φαίνεται η αξία του επίδικου ακινήτου. Δυνάμει του όρου 9 της πιο πάνω συμφωνίας ενοικίασης εάν δεν καταβαλλόταν οιοδήποτε ενοίκιο, ανεξαρτήτως αιτιολογίας, εντός 20 μερών από την ημερομηνία που αυτό κατέστη πληρωτέο ο ιδιοκτήτης δικαιούται να προχωρήσει άμεσα στον τερματισμό της ενοικίασης.
Κατά τους πρώτους μήνες της έναρξης της συμφωνίας ενοικίασης οι Εναγόμενοι 1 ήταν καθ’ όλα συμμορφωμένοι με την καταβολή του οφειλόμενου ενοικίου προς τον Ενάγοντα. Ωστόσο οι Εναγόμενοι 1 με την προσωπική ανοχή και υποστήριξη και συμβολή της Εναγόμενης 2, δεν κατέβαλαν στον Ενάγοντα τα οφειλόμενα ενοίκια για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο του 2022, με αποτέλεσμα να οφείλουν στον Ενάγοντα ενοίκια ύψους €1.600. Ως εκ των ως άνω και δυνάμει του όρου 9 της συμφωνίας ενοικίασης, ο Ενάγοντας ένεκα των καθυστερημένων ενοικίων δύο μηνών, και αφού προηγουμένως προέβηκε σε οχλήσεις άνευ αντικρίσματος προς τους Εναγόμενους 1 και 2, προχώρησε στο διορισμό δικηγόρου, δια του οποίου αποστάλθηκε επιστολή ημερ. 01.09.2022, Τεκμήριο 4 τόσο προς τους Εναγόμενους 1 όσο και στην Εναγόμενη 2 προσωπικά για άμεσο τερματισμό της συμφωνίας ενοικίασης απαιτώντας έξωση των Εναγόμενων 1 από το επίδικο ακίνητο καθώς και τα οφειλόμενα ενοίκια. Η πιο πάνω επιστολή επιδόθηκε δεόντως στους Εναγόμενους 1 και 2 στις 07.09.2022. Στην εν λόγω επιστολή δεν υπήρξε οποιαδήποτε απάντηση εκ μέρους των Εναγόμενων 1 και 2 και ως εκ τούτου πλέον η συμφωνία ενοικίασης είναι νομίμως τερματισθείσα.
Οι Εναγόμενοι 1 παρά το γεγονός της τερματισθείσας ενοικίασης αρνούνται να απομακρυνθούν από το επίδικο ακίνητο και να επιστρέψουν την κατοχή του στον Ενάγοντα και ως εκ τούτου είναι η θέση της ότι επεμβαίνουν παράνομα στο επίδικο ακίνητο προκαλώντας ξεκάθαρα ζημία στον Ενάγοντα. Οι Εναγόμενοι παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις τόσο του Ενάγοντα-Αιτητή, όσο και των Δικηγόρων του εξακολουθούν να επεμβαίνουν παράνομα στο ακίνητο και εξακολουθούν να το κατέχουν παράνομα και να το χρησιμοποιούν, προβαίνοντας μάλιστα και σε μεταβολές, τροποποιήσεις και εν γένει σημαντικές και εμφανείς αλλαγές τόσο εντός όσο και εκτός τους επίδικου ακινήτου, ζωγραφίζοντας μεταξύ άλλων τους τοίχους του επίδικου ακινήτου.
Μάλιστα σύμφωνα με αναρτήσεις των Εναγόμενων 1 στα Μέσα Κοινωνικής δικτύωσης, στα οποία προέβηκε σε αναζήτηση ο Ενάγοντας μετά την σχετική ενημέρωση που είχε για συνέχιση της παράνομης επέμβασης στο επίδικο ακίνητο, οι εν λόγω εργασίες, επεμβάσεις, τροποποιήσεις και αλλαγές έλαβαν χώρα αφ’ ότου ενημερώθηκαν οι Εναγόμενοι ότι τερματίστηκε η ενοικίαση του επίδικου ακινήτου. Ενώ στις 07.09.2022 επιδόθηκε στους Εναγόμενους η σχετική επιστολή τερματισμού ενοικίασης, διαπιστώθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης σύμφωνα με τις σχετικές δημοσιεύσεις ότι σε ημερομηνίες μεταγενέστερες, ήτοι στις 24.09.2022 καθώς και στις 30.09.2022 ότι η ίδια η Εναγόμενη 2 ως Διευθύντρια των Εναγόμενων 1, έβαφε και αλλοίωνε το εσωτερικό του επίδικου ακινήτου αλλά και την πρόσοψη και τους εξωτερικούς τοίχους του επίδικου ακινήτου, εργασίες που συνεχίστηκαν και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα όπως φαίνεται και από τις τελευταίες σχετικές αναρτήσεις σε λογαριασμό κοινωνικής δικτύωσης των Εναγόμενων 1 ημερ. 04.10.2022 και 11.10.2022. Επισυνάπτονται ως Τεκμήριο 7 σχετικές φωτογραφίες με τις αναρτήσεις των Εναγόμενων 1. Σε ορισμένες μάλιστα αναρτήσεις φαίνεται και η διεύθυνση του επίδικου ακινήτου με την αναγραφή του αριθμού 29D με ταυτόχρονη αναγραφή στην περιγραφή των αναρτήσεων ότι αφορούν το νέο νηπιαγωγείο στα Λειβάδια.
Ως περαιτέρω αναφέρει η ομνύουσα, περί τα τέλη Σεπτεμβρίου 2022 περιήλθε εις γνώση του Ενάγοντα η υποψία και το ενδεχόμενο ότι πέραν του γεγονότος της συνεχιζόμενης παράνομης επέμβασης στο επίδικο ακίνητο από τους Εναγόμενους 1, οι τελευταίοι λειτουργούν στο επίδικο ακίνητο παράνομα και άνευ των αναγκαίων αδειών νηπιαγωγείο ή βρεφοκομείο και εν γένει ιδιωτικό εκπαιδευτήριο. Η εν λόγω λειτουργία νηπιαγωγείου στο επίδικο ακίνητο προκύπτει και επαληθεύεται και από μια απλή αναζήτηση στους διαδικτυακούς χάρτες (Τεκμήριο 8) ενώ προκύπτει και από το Τεκμήριο 7 η λειτουργία από μέρους τους νέου νηπιαγωγείου και βρεφοκομείου στα Λειβάδια.
Ο Ενάγοντας ενεργώντας άμεσα στην προσπάθειά του να διασταυρώσει την εν λόγω πληροφόρηση, απέστειλε δια μέσω των δικηγόρων του επιστολή στις 26.09.2022 (Τεκμήριο 9) προς το Δήμο Λειβαδιών, ως η Αρμόδια αρχή για την χορήγηση αδειών λειτουργίας νηπιαγωγείου ή βρεφοκομείου στα εδαφικά όρια του Δήμου, θέτοντας το σχετικό ερώτημα για την ύπαρξη ή όχι σχετικής άδειας για λειτουργία τέτοιου σταθμού στο επίδικο ακίνητο. Ο Δήμος Λειβαδιών έστειλε απαντητική επιστολή ημερ. 29.09.2022, Τεκμήριο 10, την οποία και παρέλαβε ο Ενάγοντας και οι δικηγόροι του λίγες μέρες αργότερα ήτοι στις 03.10.2022, στην οποία αναφέρεται αυτολεξεί ότι «το νηπιαγωγείο [επί της οδού Δεινοκράτους 29D] «λειτουργεί παράνομα και χωρίς τις απαιτούμενες άδειες (άδεια οικοδομής/αλλαγή χρήσης & άδεια λειτουργίας)».
Πρόκειται συνεπώς, εισηγείται, για περίπτωση πρόδηλης παράνομης λειτουργίας νηπιαγωγείου και ίσως και βρεφοκομείου, που ένεκα του γεγονότος ότι δεν έχει τις απαραίτητες άδειες εκθέτει μοιραία σε πολύ σοβαρούς κινδύνους τόσο τον ίδιο τον Ενάγοντα ένεκα του γεγονότος ότι είναι ο ιδιοκτήτης του επίδικου ακινήτου εντός του οποίου λαμβάνουν όλα αυτά χώρα, οπότε υπέχει και προσωπική ευθύνη, όσο και πρωτίστως τα ίδια τα παιδιά που προσέρχονται σε ένα νηπιαγωγείο και βρεφοκομείο που λειτουργεί χωρίς να έχει τις κατάλληλες και απαραίτητες άδειες.
Το γεγονός συνεπώς ότι η εν λόγω παράνομη λειτουργία του νηπιαγωγείου επηρεάζει άμεσα και παιδία πολύ μικρής ηλικίας αποτελεί ξεκάθαρα παράμετρο που επιφέρει επίταση των κινδύνων καθώς και της ευθύνης για την αμεσότερη δυνατή καταστολή της εν λόγω παρανομίας με την έκδοση απαγορευτικών διαταγμάτων δυνάμει των εξαιτούμενων θεραπειών καθότι οι επαπειλούμενοι κίνδυνοι και οι πιθανές ζημίες από τον μη άμεσο τερματισμό της εν λόγω παράνομης λειτουργίας απλά μπορεί να οδηγήσουν σε ανυπολόγιστα τεράστιες και μη αναστρέψιμες καθ’ οιονδήποτε τρόπο ζημιές και συνέπειες.
Με άλλα λόγια τα παιδιά προσέρχονται και περνούν το μεγαλύτερο μέρος της μέρας τους σε ένα χώρο, με συγκεκριμένες εγκαταστάσεις και εξοπλισμούς που ουδέποτε ελέγχθηκαν και ουδέποτε αδειοδοτήθηκαν προκειμένου να υπάρχουν τα ελάχιστα εχέγγυα ασφάλειας και εύρυθμης λειτουργίας.
Είναι συνεπώς ξεκάθαρη, σύμφωνα με τη θέση της η αμεσότητα και ο κατεπείγον χαρακτήρας της αναγκαιότητας για τον τερματισμό λειτουργίας του εν λόγω παράνομου νηπιαγωγείου και βρεφοκομείου καθότι με κάθε μέρα αν όχι στιγμή που περνά και στην οποία συνεχίζουν να εκτίθενται τα παιδιά στους αυξημένους κινδύνους που υφίστανται με την παράνομη και άνευ αδειών λειτουργία νηπιαγωγείων πολύ πιθανόν οι τεράστιοι και ευόρατα απειλητικοί κίνδυνοι να γίνουν τελικά πραγματικότητα και τότε οι ζημιές και οι συνέπειες θα είναι ανυπολόγιστες καθότι αφορούν και επηρεάζουν άμεσα μικρά παιδιά.
Περαιτέρω η εν λόγω παράνομη λειτουργία πιθανόν να εκθέτει και τον Ενάγοντα σε ευθύνη, εφόσον είναι πλέον εις γνώση του το γεγονός της εν λόγω παράνομης λειτουργίας νηπιαγωγείου στο επίδικο ακίνητο ιδιοκτησίας του, τόσο για την καθαυτή παράνομη λειτουργία του νηπιαγωγείου όσο και ενδεχομένως για οποιαδήποτε ζημιά προκληθεί κατά τη διάρκεια λειτουργίας του εν λόγω νηπιαγωγείου. Στα πλαίσια της τελευταίας επικοινωνίας που είχε ο Ενάγοντας δια των δικηγόρων του με τον Δήμο Λειβαδιών, επισυνημμένη προς την απαντητική επιστολή του Δήμου ημερ. 29.09.2022 αποστάλθηκε και μια προγενέστερη επιστολή του Δήμου Λειβαδιών ημερ. 06.09.2022 που αποστάλθηκε ονομαστικά στον Ενάγοντα καθιστώντας τον υπεύθυνο για την παράνομη λειτουργία του νηπιαγωγείου ή βρεφοκομικού σταθμού στο επίδικο ακίνητο προς επίρρωση των άμεσων και μεγάλων δυσμενών συνεπειών που υπάρχουν και προσωπικά στον Ενάγοντα για μια κατάσταση που δεν είναι υπό τον έλεγχό του και δεν μπορεί να πράξει τίποτα για την ανατροπή της και την επαναφορά της νομιμότητας παρά μόνο με την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων. Η εν λόγω επιστολή ημερ. 06.09.2022 που επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 11 ουδέποτε προωθήθηκε στον Ενάγοντα από τους Εναγόμενους που υπό κανονικές συνθήκες θα την παρέλαβαν καθότι ως διεύθυνση αποστολής ήταν η διεύθυνση του επίδικου ακινήτου, το οποίο συνεχίζουν να κατέχουν παράνομα οι Εναγόμενοι 1 με την συμβολή και ανοχή και σύμπραξη της Εναγόμενης 2.
Για την αποτροπή ως εκ τούτου της εν λόγω πιθανής ευθύνης του Ενάγοντα είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να πράξει τίποτα απολύτως ο Ενάγοντας, από τη στιγμή που οι Ενοικιαστές πλέον επεμβαίνουν παράνομα στο επίδικο ακίνητό του, αρνούμενοι να του το παραδώσουν και ως εκ τούτου είναι η μοναδική οδός δια της έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων, δια της οποίας θα επιτευχθεί η αμεσότερη δυνατή αποτροπή της εν λόγω ενδεχόμενης ευθύνης ταυτόχρονα με την αποτροπή και των άμεσων και ορατών και ξεκάθαρων και τεράστιων κινδύνων που διατρέχουν τα παιδιά από την παράνομη λειτουργία του νηπιαγωγείου στο οποίο πηγαίνουν.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τη θέση της η τυχόν αναμονή μέχρι την εκδίκαση της κυρίως αγωγής ώστε να επιτευχθεί σε προέκταση της εξαιτούμενης έξωσης των Εναγομένων και ο εν λόγω άμεσος αναγκαίος τερματισμός της παράνομης λειτουργίας του εν λόγω νηπιαγωγείου θα είναι τουλάχιστον καταστροφική με όσα διακυβεύονται ενώ μη πιθανή έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων άμεσα, θα επιτρέψει στους Εναγόμενους 1 να συνεχίζουν να λειτουργούν παράνομα το εν λόγω νηπιαγωγείο, δημιουργώντας τους μάλιστα μια επίφαση νομιμότητας ότι μπορούν να το λειτουργούν χωρίς να έχουν τις απαιτούμενες άδειες, ενώ πέραν τούτου από τον Ιούλιο του 2022 μέχρι και σήμερα ουδέν ποσό ενοικίου ή αποζημίωσης έχουν καταβάλει στον Ενάγοντα με αποτέλεσμα να οφείλουν το συνολικό ποσό ύψους €3.200.
Είναι συνεπώς η θέση τους ότι υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη να εκδοθούν τα διατάγματα καθότι παρόλο που υπάρχει σοβαρότατη πιθανότητα επιτυχίας της κυρίως αγωγής, με γνώμονα ότι έχει τερματιστεί νομότυπα η συμφωνία ενοικίασης λόγω παράβασης της συμφωνίας από τους Εναγόμενους 1 και οι τελευταίοι συνεχίζουν να επεμβαίνουν παράνομα σ’ αυτήν προκαλώντας ζημία στον Ενάγοντα, αν δεν δοθούν άμεσα οι εξαιτούμενες δια της παρούσης θεραπείες θα εκτεθούν σε ανυπολόγιστα τεράστιους και μεγάλους κινδύνους τόσο ο Ενάγοντας όσο και τα παιδιά που φοιτούν στο παράνομο νηπιαγωγείο.
Εν σχέσει φυσικά με τους Εναγόμενους δεν λανθάνει της επίγνωσης του Ενάγοντα ότι με τις εξαιτούμενες δια της παρούσης θεραπείες θα τερματιστεί μεν η απασχόλησή τους στον συγκεκριμένο χώρο, εντούτοις αφ’ ενός μεν η παρανομία της απασχόλησης τους επιβάλλει εξ αντικειμένου τον τερματισμό της χωρίς να γίνεται συνεκτίμηση ζημίας και οφέλους αλλά εν πάση περιπτώσει το εν λόγω παράνομο νηπιαγωγείο στο επίδικο ακίνητο είναι παράρτημα και νέο νηπιαγωγείο ενώ οι Εναγόμενοι, ως φαίνεται και από τις αναρτήσεις που επισυνάφθηκαν πιο πάνω, λειτουργούν και σε άλλες περιοχές νηπιαγωγεία και ως εκ τούτου δεν είναι η μοναδική απασχόληση των Εναγομένων 1. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 12 σχετική αναζήτηση στους διαδικτυακούς χάρτες στους οποίους φαίνεται ότι λειτουργούν ακόμα ένα Νηπιαγωγείο στην οδό Εστίας 8, Αραδίππου που είναι και το εγγεγραμμένο γραφείο των Εναγομένων 1 και ως εκ τούτου το κέντρο των δραστηριοτήτων τους.
Επομένως σε περίπτωση τερματισμού της λειτουργείας του νηπιαγωγείου οι Εναγόμενοι 1 δεν θα μείνουν χωρίς εργασία ή απασχόληση ή έσοδα καθότι και δεν θα πληγούν ανεπανόρθωτα τα συμφέροντα ή η επιβίωσή τους.
Αντίθετα, σε σχέση με τον Ενάγοντα, ένεκα της παράνομης λειτουργίας του νηπιαγωγείου στο επίδικο ακίνητο, οι ενδεχόμενες ζημιές με τις οποίες απειλείται για όσο συνεχίζει να λειτουργεί το εν λόγω νηπιαγωγείο είναι τεράστιες, δυσανάλογες και βαρύτατες και για την πιθανή ευθύνη που μπορεί να του προσαφθεί αλλά και για οιανδήποτε, απευκταία, δυσάρεστη εξέλιξη υπάρξει με τυχόν τραυματισμούς ή ακόμα και χειρότερα σενάρια, από την παρουσία τόσων παιδιών σε ένα μη αδειοδοτημένο χώρο του οποίου χώρου είναι ιδιοκτήτης ο Ενάγοντας αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αρθεί η εν λόγω παρανομία που προκαλείται από τους Εναγόμενους.
Περαιτέρω, με γνώμονα ότι η συμφωνία ενοικίασης έχει τερματιστεί και ως η θέση του Ενάγοντα, προκύπτει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει περιθώριο να αρθεί εκ των υστέρων η εν λόγω παρανομία καθότι για τον Ενάγοντα θεωρείται πλέον λήξασα η εν λόγω ενοικίαση και δεν προτίθεται πλέον να προχωρήσει σε οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια προς την εν λόγω κατεύθυνση της έκδοσης των αναγκαίων αδειών αφού αξιώνει κατ’ αρχάς την άμεση έξωση των Εναγομένων 1.
Είναι η θέση τους ότι με την έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων αποτρέπεται ένας τεράστιος και μη υπολογίσιμος κίνδυνος για την υγεία των παιδιών και των υπαλλήλων ενός παράνομου νηπιαγωγείου η επέλευση του οποίου εφόσον δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, θα προκαλέσει μη επανορθώσιμες ενδεχομένως ζημιές καταδικάζοντας μάλιστα ενδεχομένως, ένα παντελώς αναίτιο μέρος, ήτοι τον Ενάγοντα, να απειλείται με ευθύνες και κυρώσεις για την παράνομη αυτή λειτουργία και ενώ δεν έχει κανένα περιθώριο άλλης ενέργειας.
Οι Καθ’ ων η αίτηση καταχώρησαν ένσταση στην Αίτηση. Οι λόγοι ένστασης είναι αυτούσιοι οι ακόλουθοι:
1. Δεν πληρούνται οι πρόνοιες του άρθρου 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν. 14/60.
2. Ο Ενάγοντας δεν έχει καμία εξουσία να ζητεί την απαγόρευση λειτουργίας της επιχείρησης των Εναγομένων 1 και 2.
3. Ο Ενάγοντας δεν έχει καλή υπόθεση και δεν δικαιούται στις αιτούμενες θεραπείες και δεν συντρέχει το στοιχείο του κατεπείγοντος.
4. Στην περίπτωση που εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα οι Εναγόμενοι 1 και 2 θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη, εν αντιθέσει με τον Ενάγοντα εάν δεν εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα.
5. Το αιτούμενο διάταγμα είναι άσχετο με τα επίδικα ζητήματα και δεν νομιμοποιείται ο Ενάγοντας να ζητεί την έκδοση του.
6. Ο Αιτητής δεν απέδειξε τέτοια γεγονότα στην αίτηση του που να καταδεικνύουν το κατ' επείγον ώστε να νομιμοποιείται η έκδοση διατάγματος εναντίον των Καθ' ων η αίτηση.
7. Ο Αιτητής δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και δεν προέβηκε σε πλήρη αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης.
8. Δεν είναι ορθό και δίκαιο υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.
9. Τα αιτούμενο διάταγμα είναι καταπιεστικό και προκαλεί άγχος στους Καθ’ ων η αίτηση.
10. Δεν αποκαλύπτεται ορατή πιθανότητα επιτυχίας στις θεραπείες που εξαιτούνται οι Ενάγοντες.
11. Δεν έχει καταδειχθεί ότι θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο, εάν δεν εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα.
12. Το ισοζύγιο της ευχέρειας δεν κλίνει υπέρ του Ενάγοντα, αντιπαραβάλλοντας το αντίκτυπο στους Εναγόμενους ή/και σε τρίτα πρόσωπα από την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος, σε σχέση µε το αντίκτυπο στον Ενάγοντα από τη µη έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.
13. Στην περίπτωση που επιτύχει η αγωγή του Ενάγοντα, οι Εναγόμενοι 1 και 2, είναι φερέγγυοι και θα είναι σε θέση να τον αποζημιώσουν.
Η ένσταση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.39, Δ.48, Δ.59 και Δ.64, στον περί Δικαστηρίων Νόμο Ν.14/60 στα άρθρα 2, 29, 30, 32 και 43, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο, Κεφ.6, στον περί Συμβάσεων Νόμο Κεφ.149 άρθρα 2, 3-9, 73-75, στον περί Ιδιωτικών Σχολείων Νόμο του 2019 Ν.147(Ι)/2019 άρθρα 2, 3, 4, 5, 7, 8, 11, 40(1)(2) και (3) στις αρχές της Επιείκειας και στις Συμφυείς Εξουσίες του Δικαστηρίου.
Τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η ένσταση φαίνονται στην ένορκη δήλωση της Εναγόμενης 2, μοναδικής ιδιοκτήτριας και διευθύντριας της Εναγόμενης 1 εταιρείας, η οποία αναφέρει ότι γνωρίζει πολύ καλά τα γεγονότα της υπόθεσης και για όσα γεγονότα είναι νομικής φύσης έχει λάβει τη νομική συμβουλή των δικηγόρων τους.
Περί τις 03/08/2021, συμφώνησε με τον Ενάγοντα την ενοικίαση του ακινήτου με αρ. εγγραφής 0/[ ], Φ/Σχ. 1-2565-3685, αρ. τεμ. [ ], επί της οδού [ ] Δ.29, στα Λειβάδια, Λάρνακας, υπογράφοντας σχετικό ενοικιαστήριο έγγραφο. Από την αρχή της συμφωνίας ήταν ξεκάθαρο στον Ενάγοντα ότι ο λόγος ενοικίασης του επίδικου ακινήτου, ήταν για να λειτουργήσουν παιδοκομικό σταθμό. Μάλιστα ο Ενάγοντας συμφώνησε και την διαβεβαίωσε ότι θα βοηθούσε και θα υπέγραφε οποιοδήποτε απαραίτητο έγγραφο για την ομαλή λειτουργία του παιδοκομικού τους σταθμού. Αφού έλαβαν κατοχή του επίδικου ακινήτου, και κατόπιν εγκρίσεως του Ενάγοντα, προέβηκαν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες και διορθώσεις σε αυτό, ούτως ώστε να είναι κατάλληλο για τη λειτουργία του παιδοκομικού σταθμού. Συγκεκριμένα έγιναν οι ακόλουθες εργασίες με το ανάλογο κόστος επί του ακινήτου: Τοποθέτηση συνθετικού γρασιδιού (κόστος €10.127), τοποθέτηση ειδικών αποχωρητηρίων και ειδική διαμόρφωση χώρου με γυψοσανίδα( κόστος €7.500), αγορά ειδικού εξοπλισμού για τη λειτουργία του νηπιαγωγείου, (κόστος €8.385), τοποθέτηση διάφορων παιχνιδιών στον εξωτερικό χώρο με (κόστος €950), τοποθέτηση ξύλινης περίφραξης, καγκελόπορτας και πόρτας (κόστος €8.568). Με βάση τα πιο πάνω δόθηκαν αρκετά χρήματα για να μπορέσει το νηπιαγωγείο να λειτουργήσει και να είναι κατάλληλο για την φύλαξη των παιδιών. Ως επίσης αναφέρει η ομνύουσα, από την αρχή της ενοικίασης του επίδικου ακινήτου κατέβαλλαν το συμφωνηθέν ενοίκιο ανελλιπώς. Η κατάσταση όμως αυτή άλλαξε όταν ο Ενάγοντας δεν συνεργαζόταν μαζί τους για την υπογραφή και εξασφάλιση της πολεοδομικής άδειας του ακινήτου, η οποία είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της απαιτούμενης άδειας λειτουργίας του παιδοκομικού σταθμού. Η άρνηση αυτή του Ενάγοντα τους έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στη λειτουργία του παιδοκομικού σταθμού, κυρίως με την επιβολή σε αυτούς καθημερινών προστίμων από τις αρμόδιες αρχές λόγω της αδυναμίας εξασφάλισης της πολεοδομικής άδειας.
Ως επισημαίνει, για να μπορέσει να εγγραφεί ένας παιδοκομικός σταθμός είναι απαραίτητο να υποβάλλεται μαζί με την αίτηση πολεοδομική άδεια από την πολεοδομική αρχή καθώς και άδεια οικοδομής. Έγγραφα τα οποία ο Ενάγοντας δεν συναίνεσε ποτέ να εκδοθούν παρόλο που του τα είχαν επισημάνει από την αρχή της συνεργασίας τους και της ενοικίασης του ακινήτου και είχε συμφωνήσει σε αυτό ο Ενάγοντας. Αυτή του η στάση, όσο προχωρούσε ο καιρός της προκαλούσε πάρα πολλά προβλήματα και έξοδα τα οποία είναι δυσβάσταχτα για την επιβίωση της επιχείρησης της.
Πέραν των πιο πάνω αδειών για την λειτουργεία του παιδοκομικού σταθμού είναι απαραίτητη η εξασφάλιση των ακόλουθων πιστοποιητικών, τα οποία φροντίζει να εξασφαλίζει από την πρώτη μέρα λειτουργίας του σταθμού τους , πρωτίστως προς τη διαβεβαίωση της ασφαλής λειτουργίας του για την ασφάλεια των παιδιών που φοιτούν σε αυτό. Συγκεκριμένα φροντίζει να έχει τις ακόλουθες βεβαιώσεις, άδειες και πιστοποιητικά: Πιστοποιητικό ηλεκτρικής εγκατάστασης, βεβαίωση στατικής επάρκειας της οικοδομής, πιστοποιητικό καταλληλότητας υποστατικού, πιστοποιητικό υγειονομικής καταλληλότητας, πιστοποιητικό καταλληλότητας πυροσβεστικού εξοπλισμού (Τεκμήριο 2).
Στο νηπιαγωγείο τους φοιτούν σήμερα 24 παιδιά ηλικιών 3 ετών και κάτω. Βασικό της μέλημα είναι ο χώρος να είναι ασφαλής για όλα τα παιδιά που φοιτούν κοντά τους για αυτό και είναι δική της προτεραιότητα η εξασφάλιση των συγκεκριμένων αδειών. Επίσης αναφέρει ότι στο νηπιαγωγείο φοιτούν παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως σύνδρομο Down, επιληψία και αυτισμό.
Μέσω των δικηγόρων της στις 14/09/2022, απεστάλη ηλεκτρονικό μήνυμα στους δικηγόρους του Ενάγοντα, Τεκμήριο 3, με το οποίο τον καλούσαν να παραδώσει τον τίτλο ιδιοκτησίας του ακινήτου και την πολεοδομική άδεια του κτιρίου για να είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί η απαραίτητη άδεια λειτουργίας του σταθμού, χωρίς καμία ανταπόκριση.
Παρόλο που ο Ενάγοντας γνώριζε εξ αρχής ότι ενοικίασαν το συγκεκριμένο ακίνητο για τη λειτουργία παιδοκομικού σταθμού, εντούτοις στην πορεία για δικούς του λόγους, άλλαξε γνώμη και δεν ήθελε να συνεχίσουν την ενοικίαση του, και με το να μην τους παραδίδει τις ως άνω άδειες τους ασκεί πίεση για να το εγκαταλείψουν.
Στις 06/12/2022 κατέβαλε στον Ενάγοντα το ποσό των €4.000 το οποίο αφορούσε τα ενοίκια για την περίοδο από Αύγουστο 2022 μέχρι Δεκέμβριο 2022. Επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 4, σχετική απόδειξη από την τραπεζική κατάθεση.
Είναι η θέση της ότι ο Ενάγοντας δεν έχει καμία εξουσία να ζητεί την απαγόρευση λειτουργίας της επιχείρησης τους και δεν εξηγεί υπό ποια ιδιότητα αιτείται το ζητούμενο Διάταγμα. Με βάση τα όσα έχει παρουσιάσει είναι φανερό ότι η ζημιά που θα της προκαλέσει με τη συμπεριφορά του είναι πολύ μεγάλη λόγω του πιθανού κλεισίματος της επιχείρησης της. Στην περίπτωση που εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα θα υποστούν ανεπανόρθωτη βλάβη, εν αντιθέσει με τον Ενάγοντα που εάν δεν εκδοθεί το ζητούμενο διάταγμα και εάν στο τέλος εκδοθεί απόφαση εναντίον τους θα είναι δυνατόν να αποζημιωθεί. Αν το δικαστήριο επιτρέψει το κλείσιμο του σταθμού τους αυτό θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στην επιχείρηση της και κυρίως στα παιδιά που φοιτούν σε αυτό, τα οποία στο μέσο της σχολικής χρονιάς θα μείνουν εκτεθειμένα και χωρίς σχολείο. Πόσο μάλλον για παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας ως έχει αναφέρει πιο πάνω, τα οποία χρήζουν ειδικής μεταχείρισης και με κόπο κατάφεραν να τα εξοικειώσουν με το περιβάλλον τους. Είναι περαιτέρω η θέση τους ότι, όπως φαίνεται και από το γενικό οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα το οποίο έχει καταχωρηθεί, το αιτούμενο διάταγμα είναι άσχετο με τα επίδικα ζητήματα και δεν νομιμοποιείται ο Ενάγοντας να ζητεί την έκδοση του. Επίσης ότι ο Αιτητής δεν προσήλθε στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια και δεν προέβηκε σε πλήρη αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης, αφού απέφυγε να αποκαλύψει την άρνηση του να τους παραδώσει τις απαραίτητες άδειες που χρειάζονταν εξ αρχής για τη λειτουργία του παιδοκομικού τους σταθμού.
Εισηγείται επίσης ότι το αιτούμενο διάταγμα είναι καταπιεστικό και ότι προκαλεί άγχος τόσο στην ίδια όσο και στους γονείς των παιδιών που φοιτούν κοντά τους. Προσθέτει δε ότι σε περίπτωση που επιτύχει η αγωγή του Ενάγοντα, είναι φερέγγυοι και σε θέση να τον αποζημιώσουν.
Η ακρόαση της υπόθεσης διεξήχθη στη βάση των ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν, αντίστοιχα, την αίτηση και την ένσταση. Και οι δυο πλευρές υποστήριξαν τις εκατέρωθεν θέσεις τους με την υποβολή εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων, στις 2/10/23. Αφού το Δικαστήριο έλαβε και μελέτησε τις αγορεύσεις ζήτησε από τους συνηγόρους να εμφανιστούν ενώπιον του με σκοπό τη διερεύνηση του θέματος κατά πόσο υπήρξε κάποια εξέλιξη σε σχέση με τις ενέργειες του Δήμου Λειβαδιών που αφορούν την παρούσα. Στις 27/10/23 η συνήγορος των Εναγομένων ενημέρωσε το Δικαστήριο ότι στις 31/7/2023 εκδόθηκε στην ποινική υπόθεση με αρ.9939/23 στην οποία Κατηγορούσα Αρχή ήταν ο Δήμος Λειβαδιών Διάταγμα με το οποίο οι Κατηγορούμενες (Εναγόμενες/ Καθ’ ων η αίτηση στην παρούσα) διατάχθηκαν όπως σταματήσουν και/ή αναστείλουν και/ή διακόψουν όλες τις λειτουργίες αναφορικά με τον παιδοκομικό σταθμό PLAYHOUSE INTERNATIONAL NURSERY LTD, μέχρι την τελική εκδίκαση της ποινικής υπόθεσης. Σημειώνεται ότι οι κατηγορίες στην τελευταία αφορούσαν, μεταξύ άλλων την άσκηση επιχείρησης και την κατοχή και χρήση οικοδομής χωρίς άδεια από το Δήμο στο ίδιο ακίνητο με το επίδικο στην παρούσα. Το παρών Δικαστήριο ζήτησε, ενόψει της έκδοσης του πιο πάνω Διατάγματος, από τους συνηγόρους των δύο πλευρών να τοποθετηθούν. Αμφότεροι δήλωσαν ότι θα εμείνουν στην προώθηση της παρούσας.
ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Υπάρχει πλούσια νομολογία αναφορικά με την εξουσία έκδοσης προσωρινού διατάγματος με βάση το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60. Το εν λόγω άρθρο έχει αναλυθεί με σαφήνεια στην υπόθεση Odysseos v. A. Pieris Estates Ltd and another (1982) 1 C.L.R. 557, ικανοποίηση δε των τριών κριτηρίων που τίθενται ως προϋποθέσεις αποτελεί το πρωταρχικό μέλημα του Δικαστηρίου προτού εξετάσει τους υπόλοιπους παράγοντες που θα πρέπει να συνεκτιμηθούν κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας (Jonitexo v. Adidas (1984) 1 C.L.R. 263).
Η προϋπόθεση για ύπαρξη σοβαρού ζητήματος για εκδίκαση κατά τη δίκη ικανοποιείται με αναφορά στα καταχωρημένα δικόγραφα που θα καταδείξουν την ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης.
Η δεύτερη προϋπόθεση της ύπαρξης πιθανότητας να δικαιούται ο ενάγοντας σε θεραπεία, ικανοποιείται με την αποδεικτική δύναμη της υπόθεσης που αφορά την παρουσίαση μιας ορατής πιθανότητας επιτυχίας. Αυτή η δεύτερη προϋπόθεση συσχετίζει στην ουσία τη νομική θεμελίωση που απορρέει από το καταχωρημένο δικόγραφο με την πραγματική διαθέσιμη μαρτυρία όπως αυτή καταγράφεται στις ένορκες δηλώσεις για να θεμελιώσει την αγωγή. Αν ο αιτητής μπορεί να δείξει κάτι περισσότερο από την απλή πιθανολόγηση αλλά λιγότερο από το βαθμό του ισοζυγίου των πιθανοτήτων, τότε το δεύτερο κριτήριο ικανοποιείται.
Η τρίτη προϋπόθεση ικανοποιείται εφόσον καταδειχθεί ότι χωρίς την έκδοση του διατάγματος θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε μεταγενέστερο στάδιο - όπου οι αποζημιώσεις θεωρούνται ότι δεν αποτελούν ικανοποιητική θεραπεία.
Αν αποτίμηση σε χρήμα μπορεί να γίνει εύλογα, τότε η έκδοση του ή η διατήρηση του σε ισχύ, αποκλείεται. Ακόμη και ασυνήθης δυσκολία στην εκτίμηση των ζημιών δεν δικαιολογεί κατ’ ανάγκην την έκδοση διατάγματος. (Βλ. ΚΟΤ v. Θεωρή (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 255).
Εφόσον ληφθούν υπόψη οι πιο πάνω παράγοντες, το Δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει κατά πόσο είναι δίκαιο ή πρόσφορο να εκδώσει το διάταγμα. Το Δικαστήριο στο στάδιο αυτό, δεν προχωρεί στην κατάληξη συμπερασμάτων αναφορικά με την πλήρη εξέταση, είτε του πραγματικού είτε του νομικού καθεστώτος της υπόθεσης, δεδομένου ότι, όπως υποδείχθηκε στην υπόθεση Jonitexo v. Adidas (ανωτέρω), αυτό εμπίπτει στη σφαίρα εξέτασης του Δικαστηρίου που εκδικάζει την ουσία της ίδιας της αγωγής. (Βλ. επίσης Γρηγορίου v. Χριστοφόρου (1995) 1 Α.Α.Δ. 248, 269-270).
Έχει πάγια νομολογηθεί ότι το Δικαστήριο μπορεί, χωρίς να υπεισέλθει και να εξετάσει την ουσία του προσωρινού διατάγματος, να το ακυρώσει αν διαφανεί ότι έχει γίνει τέτοια απόκρυψη γεγονότων κατά το στάδιο της μονομερούς έκδοσής του, που έχει επηρεάσει το Δικαστήριο το οποίο άλλως θα μπορούσε να μην το είχε εκδώσει.
Σύμφωνα με την υπόθεση Γρηγορίου v. Χριστοφόρου (ανωτέρω), η μη αποκάλυψη γεγονότων εξ αντικειμένου ουσιώδους σημασίας για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, ανατρέπει τη βάση του διατάγματος. Στη σελίδα 264 της πιο πάνω υπόθεσης λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η διαδικασία με μονομερή αίτηση επιβάλλει στον αιτητή την αποκάλυψη στο Δικαστήριο όλων των ουσιαστικών γεγονότων που μπορεί να ασκήσουν επιρροή στη δικαστική κρίση. Η αίτηση αυτή είναι ύψιστης πίστεως (uberrima fides). Ο αιτητής έχει καθήκον να φέρει σε γνώση του Δικαστηρίου οποιαδήποτε γεγονότα γνωρίζει, ή που με εύλογη επιμέλεια θα εγνώριζε, τα οποία μπορεί να είναι ευνοϊκά για τον απόντα διάδικο και μπορεί να ασκήσουν επιρροή στην κρίση του Δικαστηρίου.
Παράλειψη παρουσίασης ουσιαστικών γεγονότων ενώπιον Δικαστηρίου στη μονομερή αίτηση θεωρείται ως είδος εξαπάτησης του Δικαστηρίου και το Δικαστήριο απαντά: "δεν σας ακούω πλέον" και ακυρώνει τη διαταγή που έδωσε, χωρίς να εξετάσει την ουσία. Τα γεγονότα πρέπει να είναι ουσιώδη για την απόφαση του Δικαστηρίου στη μονομερή αίτηση.»
(Βλέπε επίσης: Resola (Cyprus) Ltd v. Χρήστου (1998) 1 Α.Α.Δ. 598).
Τέλος, πρόσφατη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει δείξει ότι και ο παράγων του χρόνου μπορεί να είναι σημαντικός από την άποψη ότι ο αιτητής θα πρέπει να δείξει στο μονομερές στάδιο το επείγον του θέματος, παρακάμπτοντας έτσι τη συνήθη διαδικασία της ακρόασης και του άλλου μέρους στη διαφορά, το δε Δικαστήριο δύναται να ακυρώσει το διάταγμα γι’ αυτό το λόγο, διότι το στοιχείο του κατεπείγοντος αποτελεί το βάθρο της εξουσίας του Δικαστηρίου να εκδώσει διάταγμα πάνω σε μονομερή βάση (Stavros Hotel Apartments Ltd (No.2) (1994) 1 A.A.Δ. 836, 841 και Βαβέλ Μπουτίκ Λτδ (1995) 1 Α.Α.Δ. 949, 954).
ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΑΙΤΗΣΗΣ
Ότι κατά προτεραιότητα κρίνω ότι πρέπει να εξεταστεί είναι το κατά πόσο η έκδοση του Διατάγματος στην πιο πάνω ποινική υπόθεση μπορεί να επηρεάσει την έκβαση της παρούσας διαδικασίας, εφόσον το ζητούμενο στην υπό κρίση αίτηση έχει ήδη επιτευχθεί. Έχω την άποψη ότι η παρούσα αίτηση έχει καταστεί άνευ αντικειμένου. Με δεδομένο ότι έχει εκδοθεί Διάταγμα με το ίδιο αποτέλεσμα στο οποίο η παρούσα αίτηση αποσκοπεί η συνέχιση της εκδίκασης της τελευταίας δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε σκοπό. Όπως εξάλλου επισημαίνεται από τη νομολογία, τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω.
Σχετικά επί του θέματος είναι τα όσα λέχθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση Αναφορικά με την Αίτηση για Certiorari του Victor Makushin (2013) 1 Α.Α.Δ.2144:
«Εξετάσαμε τις εισηγήσεις της κ. Λοϊζίδου, η οποία αναγνωρίζει πως με βάση πάγια νομολογία το Ανώτατο Δικαστήριο δεν εκδικάζει υποθέσεις που παραμένουν χωρίς αντικείμενο. Πράγματι έτσι έχει το ζήτημα και επαναβεβαιώνουμε την σχετική επί του θέματος νομολογία ότι μια έφεση (ή προσφυγή) κατά κανόνα δεν μπορεί να προωθηθεί και διαγράφεται, αν μετά την καταχώρηση της και πριν την εκδίκαση της παραμείνει χωρίς αντικείμενο (βλ. Στράκκα Λτδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ.643, Ιωσηφίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.490 και Tudor (2011) 1(B) Α.Α.Δ.1176). Σε τέτοιες περιπτώσεις, όπως επισημαίνεται από τη νομολογία, η συνέχιση της δίκης δεν εξυπηρετεί οποιοδήποτε σκοπό και για το λόγο αυτό η δίκη πρέπει να διακόπτεται καθότι τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω. Παρατίθενται επί του προκειμένου αυτούσια τα πιο κάτω αποσπάσματα από την υπόθεση Tudor (ανωτέρω) που ομιλούν αφ' εαυτών:
"Τα Δικαστήρια δεν ενεργούν επί ματαίω, ούτε επιλύουν ακαδημαϊκά ζητήματα, ούτε και προχωρούν σε επίλυση διαφορών οι οποίες είτε έχουν εκλείψει, είτε λόγω μεταβολής των συνθηκών, η επίλυση τους δεν θα κατέληγε σε οποιοδήποτε πρακτικό αποτέλεσμα. Στην υπόθεση Αναφορικά με την Εμπορική Εταιρεία Αούκος Λτδ (2001) 1 Α.Α.Δ.2055, κρίθηκε ότι έφεση που είχε ασκηθεί εναντίον απόφασης με την οποία απερρίφθη ενδιάμεση αίτηση αναστολής της διαδικασίας διάλυσης της εταιρείας, παρέμεινε άνευ αντικειμένου εφόσον στην κυρίως αίτηση είχε στο μεταξύ εκδοθεί διάταγμα διάλυσης και εκκαθάρισης της εταιρείας, απόφαση που κατέστη τελεσίδικη εφόσον δεν ασκήθηκε έφεση εναντίον της.
Όπως τέθηκε:
"Το θέμα καθίσταται ως εκ τούτου ακαδημαϊκό γιατί δεν θα έχει καμιά συνέπεια για τους διαδίκους. Το Εφετείο ασχολείται μόνο με την ουσιαστική επίλυση διαφοράς μεταξύ των διαδίκων η οποία υφίσταται κατά την έκδοση της απόφασής του."
Η επιδίωξη λοιπόν σκοπού που παραμένει άνευ αντικειμένου και η εμμονή σ' αυτόν, όπως στην ουσία γίνεται εδώ, αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας. Η κατάχρηση διαδικασίας είναι πολυσχιδής στις εκφάνσεις της, το δε Δικαστήριο έχει την εξουσία καταστολής τέτοιας κατάχρησης ως μέρος της αυτονομίας και αυτοτέλειας της Δικαστικής λειτουργίας. (Έλληνας ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ.149, 170 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Ευσταθίου (2009) 2 Α.Α.Δ.501, σελ.531). Στην Εμπεδοκλής (Αρ.3) (2009) 1 Α.Α.Δ 529, λέχθηκε στις σελ.547-548:
"Ο έλεγχος της διαδικασίας επιβάλλει όπως διασφαλίζεται απρόσκοπτη δικονομική και ουσιαστική τάξη στην όλη διαδικασία με ενιαία προσέγγιση. Η κατάχρηση της διαδικασίας του Δικαστηρίου μπορεί να προσλάβει διάφορες μορφές και δεν υπάρχουν εκ προοιμίου συμπεριφορές που μπορούν να καταταχθούν ως καταχρηστικές. Το όλο ζήτημα εξετάζεται πάντοτε υπό το φως των συγκεκριμένων γεγονότων." (δέστε Ηλία (Αρ.3) (1995) 1 Α.Α.Δ.786 και Διευθυντής των Φυλακών ν. Τζενάρο Περέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ.217.»
Για τους πιο πάνω λόγους κρίνω ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Παρά την πιο πάνω κατάληξη, για σκοπούς πληρότητας θα προχωρήσω να εξετάσω αν πληρούνται οι προϋποθέσεις έκδοσης του Διατάγματος στην βάση των καθιερωμένων αρχών επί του θέματος. Οι Καθ’ ων η αίτηση αμφισβήτησαν ότι ικανοποιούνται οι πρόνοιες του άρθρου 32 του Ν.14/60 προσθέτοντας ότι το αιτούμενο Διάταγμα είναι άσχετο με τα επίδικα θέματα και ότι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να ζητά την έκδοση του. Εξετάζοντας κατ’ αρχάς το αιτητικό της υπό συζήτηση Αίτησης είναι πρόδηλο ότι ουδόλως σχετίζεται με τις αξιούμενες θεραπείες της αγωγής. Περαιτέρω, η βάση της αιτούμενης θεραπείας παρουσιάζεται να είναι ο περί Ιδιωτικών Σχολείων Νόμος του 2019 (147(I)/2019) στη βάση του οποίου στα πλαίσια της παρούσας αγωγής δεν φαίνεται να παρέχεται εξουσία στο παρών Δικαστήριο να εκδώσει ένα τέτοιο Διάταγμα. Η εν λόγω εξουσία στη βάση του πιο πάνω Νόμου προκύπτει να παρέχεται στον Υπουργό Παιδείας και το αναγκαίο διάβημα δεν είναι η καταχώριση αγωγής με τις παρούσες αξιούμενες θεραπείες. Ενόψει των πιο πάνω, καταλήγω στο συμπέρασμα πως ότι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να προωθεί την παρούσα αίτηση για το λόγο ότι δεν δικαιούται να επιζητεί την αιτούμενη θεραπεία στα πλαίσια της παρούσας. Το άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου παρέχει στο Δικαστήριο εξουσία έκδοσης απαγορευτικών διαταγμάτων και παροχής προσωρινής θεραπείας, δεν αποτελεί όμως πανάκεια και ούτε δύναται να γίνεται επίκληση του ως υποκατάστατο θεραπειών και ένδικων μέσων που παρέχονται ρητώς σε Νομοθετήματα. Καταλήγω ότι ο Αιτητής δεν νομιμοποιείται να προωθεί την παρούσα αίτηση. Η αίτηση είναι προφανώς ανυπόστατη. Συνεπώς αποτελεί διαπίστωση του δικαστηρίου ότι οι δύο πρώτες προϋποθέσεις του άρθρου 32 δεν πληρούνται και θα απέρριπτα την αίτηση και για αυτό το λόγο. Με βάση το ενώπιον του Δικαστηρίου υλικό διαπιστώνεται ότι, με τα ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότα, είναι καθαρό ότι δεν τίθεται θέμα επιτυχίας του Αιτητή στη διεκδίκηση απαγόρευσης λειτουργείας του επίδικου υποστατικού ως σχολείου ενόψει της μη εξασφάλισης των απαραίτητων αδειών από τις Αρμόδιες Αρχές. Ο λόγος είναι καθαρός και οφείλεται στη μη ικανοποίηση των από το Νόμο τιθέμενων προϋποθέσεων για την έκδοση της αιτούμενης Διαταγής.
Για όλα τα πιο πάνω, η Αίτηση απορρίπτεται. Σ' ότι αφορά το θέμα των εξόδων, το οποίο ανάγεται στην διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, κρίνω ότι είναι ορθό όπως η κάθε πλευρά επωμισθεί τα έξοδά της, ενόψει του ότι ο Αιτητής επέλεξε να προωθήσει την Αίτηση ενώ έλαβε, όπως πιο πάνω αναφέρω, γνώση για το εκδοθέν από το Ποινικό Δικαστήριο Διάταγμα και οι Καθ’ ων η αίτηση, ενώ γνώριζαν για την έκδοση του Διατάγματος πριν την καταχώριση της αγόρευσης τους παρέλειψαν να το αποκαλύψουν στο Δικαστήριο.
(Υπ.): …………………….
Μ. Παπαϊωάννου, Α.Ε.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο